Al eerder schreef ik kort over de nieuwe editie van Mooi Marginaal.
De tweejaarlijkse ‘wedstrijd’ waarin de 50 beste margedrukwerken van
de afgelopen twee jaar worden geselecteerd.
Deze editie heeft plaatsgevonden in 2020 en gaat dus over 2018 en 2019.
Die selectie leidt tot een boek met de top 50, zowel ingebonden als een editie in losse katernen. Daarnaast is er een (online) tentoonstelling. In normale omstandigheden gaan de boeken naar verschillende plaatsen in Nederland en België.
Alle boeken van de zevende editie zijn hier te zien. Compleet met
van ieder boek een ‘doorblader-filmpje’.
De catalogus is een prettig boekje met heel veel inspiratie.
Een paar willekeurige voorbeelden waar mijn hand op de pagina bleef steken. Er was hier eerder werk te zien van Mizdruck. Dit is het Manifest of the School of bad printing (ik ben een soort van illegaal lid van deze school).
Dit is een voorbeeld van een boek in kleine oplage. Die is namelijk 1. Dat is bij mij ook vaak het geval. Ik krijg weer nieuwe ideeën voor het opnemen van voorwerpen in je boek. Dit boek is van Cora Rijper en heet ‘Vondsten’.
Kort geleden was hier een agenda voor 2021 te zien. Dit is een agenda gemaakt met een Risoprinter. De maakster is Marieke de Wit en Thekla Ahrens verzorgde het inbinden.
Het is Factotum Pers waar ik wat langer bij stil bij blijven staan. Van deze margedrukker kocht ik onlangs een exemplaar van het meest recente boek. Dit is de ‘Openbaring van Johannes’ met illustraties van Albrecht Dürer.
Het exemplaar dat ik kocht zat in deze fantastisch strakke doos.
Van deze titel is de tekst van Albrecht Dürer. Deze kunstenaar, al in zijn tijd succesvol, ging op reis naar de Nederlanden en hield daarover een dagboek bij. Het origineel is verloren gegaan maar er zijn kopieën/samenvattingen bekend. ‘Dagboek van de reis naar de Nederlanden’.
Het boek is prachtig gemaakt met, net als het geselecteerde boek, met een rug van perkament.
Bijna alles aan het boek is superstrak. Als dat niet zo is dan is dat een bewuste keuze van de maker.
Zo is het papier niet in een snijmachine gelijk gesneden maar het is opengesneden. Daardoor ontstaat er een mooie ‘rafel’-rand.
Het boek heb ik nog niet helemaal gelezen maar ik ben al twee watermerken tegengekomen in het papier.
Om op deze manier een boek te kunnen maken met de hand daar komt wel wat bij kijken (en waarschijnlijk veel oefening). Maar ook voor de lezer is het een avontuur om bijvoorbeeld de mooie ligaturen te ontdekken bij de woorden met een ‘ct’-combinatie.
De tekst is vertaald door Anne Pries en Peter van den Brink schreef een inleiding. Ik geniet!
