Er was gisteren een pro-Palestina betoging in Breda.
Ik liep op het Kasteelplein en zag daar de groep betogers
met vlag en spandoek.
Dit was op dat moment de kopgroep van de sympathieke betoging. Volgens mij las ik op het spandoek: ‘Free Palestine’.
Gisteren ben ik begonnen met het strijken van het stukje textiel. Dat stukje textiel heb ik gekocht toen ik in Jodhpur was. Er was een excursie naar een aantal dorpen en er waren bezoeken aan een aantal verkooppunten van ambachten. Een er van ‘Jilani hand block print’. Een bedrijf dat textiel verft en bedrukt. Het stukje dat ik kocht was maar een restje. Dus niet specifiek gemaakt voor de omslag van een boek. Al helemaal niet speciaal voor het boek ‘De eerlijke vinder’ van Lize Spit. Maar omdat ik 2 boekenweekgeschenken ga inbinden wil ik ze maken met een boekband uit dezelfde stof. De stof heeft twee afbeeldingen: op de achtergrond een floraal motief in lichtgroen en op de voorgrond, in donkerder groen, een olifant. De meeste van die olifanten staan heel dicht bij de rand van de stof en daarom heb ik de zoom eruit gehaald om de stof optimaal te kunnen gebruiken. Na het tornen is het goed de stof even te strijken.
Dit is dan het resultaat. Je ziet dat de meeste olifanten aan de rand staan. Dat de middelste reeks olifanten op hun kop staan ten opzichte van de olifanten aan de buitenkanten. Dus het is even zoeken hoe ik de afbeelding het best op de boekband kan krijgen.
Nu eerst maar eens de basis voor de boekband maken: 2 platten, 1 rug en een verbindend stuk kraftpapier. In de handel zijn de zogenaamde kneeplatjes die je helpen om de afstand tussen de platten en het ruggebord te bepalen en om die afstand eenvoudig identiek te houden. Heel handig.
Zo heb ik eenvoudig alle elementen bij elkaar om een basis van een boekband in elkaar te gaan zetten. Zeg maar om het skelet te maken. Die basis ga ik dan dadelijk bekleden.
Maar eerst de delen aan elkaar lijmen.
Dit wordt dan de buitenzijde van de boekband voor het bekleden.
Bij iedere stap even controleren of je nog op de goede weg zit.
Ik wil graag een olifanf op de boekband. Maar naast het formaat van het boek heb je ook een ruime rand nodig om de stof om de kartonnen basis heen te slaan/lijmen. Dus de buitenste rijen olifanten zijn voor mij niet goed bruikbaar. Ik ga de bovenste olifant voor het eerste boek gebruiken. Die is aan de kleine kant. Niet de olifant zelf maar de rand aan de bovenkant. En daar zat de zoom en de stof waaruit de zoom was gemaakt was niet helemaal recht. De andere olifant, die je zowat in het midden van de stof zit, geeft meer vrijheden voor de positie van de olifant op de uiteindelijke boekband.
De stof is geknipt en even globaal passen en meten. Zo komt het er ongeveer uit te zien. Maar de stof ga ik eerst verstevigen met vlieseline. Dat geeft stevigheid en maakt het eenvoudiger de stof te verwerken.
Misschien kan ik nog iets meer van de olifant op de voorkant laten zien…
Van eerdere projecten heb ik drie stukken vlieseline liggen. De bovenste is H250, geschikt voor hobbyprojecten. H410 die wordt gebruikt als binnenvoering in jasjes, is heel flexibel, en een restant. Het kleinste stuk. Geen idee wat zijn typering is. Maar daar ga ik het laatste stuk van gebruiken voor ‘De eerlijke vinder’.
Vlieseline is een stramien (zeg maar stuk textiel) met aan een kant bolletjes lijm die smelten bij warmte. De je kunt het aan de binnenkant van een boord gebruiken of om een rand aan een hoed te maken. Ik ben niet thuis in het verwerken van textiel dus veel meer weet ik niet. Maar je kunt het prima gebruiken als je een speciaal stuk textiel wilt gaan gebruiken als boekbindlinnen. Het voegt stevigheid aan het textiel, maakt de textiel stabieler en zorgt ervoor dat je het beter kunt lijmen. De ruwe kant is de kant met de lijm maar dat wil ik nog wel even uitproberen. Dus maak ik eerst een proeflapje met een stuk voorpand van een oud overhemd.
Het werkt prima.
De vlieseline is net groot genoeg voor mijn toepassing.
Even controleren of ik de vlieseline tegen de achterkant van het textiel ga lijmen.
Het is goed gelukt. In dit geval is de vlieseline groter dan het textiel. Eerder wasdat altijd andersom en dat maakt het verwerken eenvoudiger. Maar ik moet wel omdat de randen die ik ga omslaan eigenlijk te smal zijn.
Op de achterkant van de bekleding de basis van de boekband aftekenen zodat het lijmen snel kan verlopen en de basis op de juiste plaats komt te zitten.
Dat lijkt gelukt en dus kan die voor een tijdje in de……
Boekenpers.
‘De eerlijke vinder’ was het boekenweekgeschenk in 2023.
Dit boek van Lize Spit ben ik aan het inbinden.
Voordat ik aan de boekband ga beginnen moet het boek op
maat en open gesneden worden. De katernen zijn immers tot
nu toe bedrukte, gevouwen vellen papier waardoor het
genaaide boekblok nog niet echt open kan.
Met een snijmachine is het niet veel werk (voor 1
exemplaar) maar het moet wel even gebeuren en
mijn snijmachine staat niet in mijn kamer….
Hier ligt ‘De eerlijke vinder’ onder het mes van de snijmachine.
Bovenaanzicht.
Boven- en onderzijde zijn gesneden. Niet iedere boekbinder zal dat doet met de schutbladen al op het boekblok. Je hoort typisch onderzijde, voorzijde en dan bovenzijde er af te snijden.
Het boekblok is gereed om aan de boekband te beginnen. Willen we kapitaalband en leeslint?
Londen, British Museum, Silk Roads, Head from Buddha, Borobudur, Java, Indonesia, late AD 700s or early AD 800s, poreus volcanic rock.
Bodhisattva Avalokiteshvara, Thailand, AD 600 – 700s, bronze.
De tekstbordjes in het British Museum zijn anders dan bij andere musea. Dat is natuurlijk even wennen maar soms is het verwarrend. Hier gaat de titel over een maritiem religieus centrum, vervolgens schrijft men over het Belitung scheepswrak en dan over een bronzen beeld uit Thailand. Verwarrend en onduidelijk.
De belichting van de voorwerpen is zeker theatraal. Standing bronze Buddha figure, probably made in Bihar, India, found in Tibet or Xizang, (Xizang of de Tibet Autonomous Region heet officieel ‘the Xizang Autonomous Region’. In het westen noemen we dit meestal gewoon Tibet) China, AD 601 – 650.
Seated, bronze Buddha figure made in West Bengal, found in Prambanan, Java, Indonesia, AD 800s.
Seated, schist Buddha figure, Bihar, India, late AD 600s.
Een beetje ‘een vreemd hert in de bijt’. William Home Lizars, Musk deer, 1866, engraving.
Een soort ‘roos van groente’.
Per ongeluk heb ik het laurierblad meegepureerd. In de soep is er qua textuur niets van te merken. Ik hou wel van de smaak van laurier… De soep is heerlijk. De gruyère hoeft natuurlijk niet bij de soep maar het smaakte prima.
Voortgestuwd door de taal en de scheppingsdrang koppelde ons brein zich los van zijn louter biologische evolutie, die zich onbarmhartig traag voltrekt, en stegen we op met de snelle wiekslag van de culturele evolutie. Duizenden jaren geleden opende de uitvinding van een vernuftige technologie – het schrift – de deur voor het vastleggen van kennis, ideeën en dromen, waardoor ze met elke blik die over de letters van een bladzijde glijdt opnieuw tot leven komen en kunnen worden uitgebreid.
Bovenstaande is een citaat uit:
Irene Vallejo, Uit liefde voor het lezen.
Sommige [dier]soorten zijn begiftigd met, in enkele gevallen, verbazingwekkend complexe communicatieve vaardigheden, maar geen enkel soort kan wedijveren met die van ons wat betreft souplesse, vrijheid en rijkdom van nuances. Dit linguïstische wonder stelt ons in staat tegelijkertijd in twee werelden te leven: in de tastbare ruimte die we delen met duizenden andere levende wezens en in een parallel universum, dat enkel en alleen van ons zelf is – de wereld van de fantasie, van de mogelijkheden, van symbolen – en waartoe geen enkel ander schepsel toegang heeft.
Bovenstaande is een citaat uit:
Irene Vallejo, Uit liefde voor het lezen.
Het lijkt erop dat de bekisting gereed is voor een laatste dosis beton voor het brugdek gaat volgen. Breda, Verlengde Mark, Tolbrug.
Toen ik aan kwam lopen was het storten net gebeurd. Intussen (niet op de foto) is de bekisting al weer weg. Binnenkort foto.
Als wij mensen niet hadden gefantaseerd over imaginaire oorden als El Dorade of over mythologische figuren als sirenen, dan zouden we geen onbekende gebieden hebben verkend, zouden we niet naar de maan zijn gevlogen en hadden de relativiteitstheorie, de auto en de computer het licht nooit gezien. Het onmogelijke moet eerst gedroomd worden alvorens het op een dag realiteit kan worden.
Bovenstaande is een citaat uit:
Irene Vallejo, Uit liefde voor het lezen.
De volgende foto is een bovenaanzicht van een kom of schaal
waarop, als je goed kijkt een hoofd van een man te zien is
met krullend haar. Een typisch Johan Cruyff-situatie:
Je gaat het pas zien als je het doorhebt.
Londen, British Museum, Silk Roads, Belitung shipwreck, Changsha bowl with curly haired man, a non-Chinese person, Changsha Kilns, Hunan Province, China, AD 830s.
Met zwart heb ik hieronder een beetje aangegeven waar,
ik denk dat het gezicht te zien is:
Uncommon subjects
The sheer volume of Changsha bowls found in the shipwreck shows Tang China’s capacity for industrial-scale production. Fragments have been found across maritime networks from Japan to East Africa. This in cense burner (another type of Changsha ware found onboard) imitates ancient metalware in its four-legged design. It is topped with a man wrestling a lion, a subject found in Greek and Roman iconography, but rare in Chinese art.
Incense burner toped with a man wrestling a lion, Changsha Kilns, Hunan Province, China, AD 830s.
‘Blue-and-white’ ceramics
Some of the rarest items discovered in the wreck are three early examples of Chinese ‘blue-and-white’ ceramics. This colour palette was not favoured in Tang China, so such wares were probably meant for export. The lozenge motif surrounded by foliage on the dish can be traced to pre-Islamic and Islamic Middle Eastern designs, while the cobalt blue pigment used to paint it was probably imported from present-day Iran.
Dish with lozenge motif in blue and white, Gongxian Kilns, Henan Province, China, AD 830s.
Deze tekst hing zo dat het maken van een foto niet het beste resultaat oplevert. Maar de tekst is leesbaar. Onder de tekst hing ook nog een kaart. Maar in de catalogus stond dezelfde kaart. Daar heb ik de volgende foto van gemaakt. Laat de informatie over zeeroutes rond het jaar 700 – 800 goed tot je doordringen, want dit is erg interessant.
Vandaag begint de boekenweek.
Daarom wil ik een aantal dagen een citaat op mijn blog zetten uit
het manifest van Irene Vallejo:
Irene Vallejo, Uit liefde voor het lezen.
Het boekje schrijft vol overgave over het nu van het lezen.
Ik kan dat alleen maar onderschrijven.
Hopelijk bent u die mening ook toegedaan maar anders kunnen
de citaten u misschien overtuigen.
Boeken bereik je zoals je aankomt op tovereilanden uit sprookjes, niet omdat iemand ons aan de hand meevoert maar gewoon omdat we ze onderweg tegenkomen. Dat is lezen, onverwacht aankomen op een nieuwe plek. Een plek waarvan we, zoals een verloren eiland, het bestaan niet wisten en waarvan we ook niet kunnen bevroeden wat ons er te wachten staat. Een plek die we zwijgend, met wijdopen ogen, moeten betreden,…
Gustavo Martin Garzo
In 1998, a shipwreck and its cargo were found near Nelitung Island in the Java Sea. Seabed Explorations, a German company, conducted the salvage with permission from the Indonesian government. In 2005, Singapore acquired most of the cargo through the generous donation of the Estate of Khoo Teck Puat, in his late honour. The collection is now under Singapore’s National Heritage Board, with a selection on display in the Khoo Teck Puat Gallery of the Asian Civilisations Museum.
Het Belitung scheepswrak is belangrijk omdat het veel
vertelt (en nieuwe vragen stelt) over de maritieme zijderoutes:
waar kwamen de boten, wie en wat vervoerde het, wanneer, enz.
Het scheepswrak bevatte gouden en zilveren voorwerpen maar
ook meer dan 55.000 stuks Chinees aardewerk uit verschillende
ovens.
Londen, British Museum, Silk Roads, Glass bottle, Middle East, AD 830s, inkstone with engraved insect, China, AD 830s, bronze mirror, Sumatra, Indonesia, early AD 800s. Persoonlijke voorwerpen.
Gold bowl with a pair of geese, probably Yangzhou, Jiangsu Province, China, AD 830s.
Silver bowl with rhinoceros, probably Yangzhou, Jiangsu Province, China, AD 830s.
Golden cup with ringed handle, probably Yangzhou, Jiangsu Province, China, AD 830s.
About 30 remarkable gold and silver items from the ship are the first discoveries of their kind to be found outside China. The shape of this cup, with its ringed handle, is derived from Sogdian (Central Asian) metalware. The figures that adorn each side are identifiable as Central Asian by their costumes and hairstyles. They include musicians and a dancer who raises his arms and one leg to perform the ‘Sogdian whirl’. Similar cups have been found in the Tang capital, suggesting this type of vessel was also made for a local elite market.
Green splashed ewer, Gongxian Kilns, Henan Province, China, AD 830s.
Terwijl het boekblok in de boekenpers ligt heb ik de zoom verder uit het stuk textiel getornd. Alles bij elkaar is dat toch zo’n anderhalve centimeter aan iedere kant.
Er lagen nog stukken papier die ik als schutblad kan gebruiken. Het zacht gele is Goat skin paprt. De meer gekleurde stukken zijn handgeschept papier met een werkje erin dat na drogen geverfd is. Leuk effect en ik vermoed goed te gebruiken als schutblad. Ik heb drie vellen ooit gekocht op de BoekKunstBeurs.
Nog een keer goed kijken naar de kleuren.
Beide boekjes – Eerlijke Vinder en Gezinsverpakking, krijgen een duidelijk gekleurd eerste schutblad en achterin een bescheiden gekleurd zachtgeel schutblad. Dus hier het schutblad voor Eerlijke Vinder.
Ik leg een stevig papier op de rug van het boekblok. Minder dan een halve centimeter laat ik vrij. Daar smeer ik lijm en daarna kan ik het schutblad er op lijmen. Als je de schutbladen groter wilt hebben dan het boekblok (dat is wel mooier) dan moet je nog even wachten met het aanbrengen van het schutblad. Maar ik laat het mes aan twee kanten snijden: Het kan nu, het schutblad wordt meer een integraal deel van het boekblok en het helpt me bij het snijden in de snijmachina. Dan ben ik bij het snijden minder afhankelijk van de markeringen op de katernen.
Schutblad voor.
Schutblad, achter.
Stukje gaas voor op de rug. Dat kan ik nu al lijmen. De uitstekende delen worden straks op de platten gelijmd. Dit is een belangrijk onderdeel van de structuur vam de boekband.
Gelijmd. Dan kan het opnieuw in de boekenpers.
Dan is het boekblok gereed om gesneden te worden. Dat zal komend weekend wel gebeuren.
Misschien niet origineel maar wel heel lekker: groentesoep. Met prei, ui, vermicelli, aardappel, boontjes, winterwortel, gember en sambal.
Lekker met brood of een stuk kaas.
Het plan is om weer meer boekbindactiviteiten op te pakken.
Eerder had ik een atelier buiten mijn huis maar dat
is niet meer het geval.
Ik wil in huis kunnen boekbinden.
Nu kreeg ik een workmate en vroeg me af of ik daarop zou kunnen boekbinden.
Eventueel met aanpassingen.
Dit is die werkbank. Er moet in ieder geval een snijmat op kunnen liggen. Daar zijn de twee werkbankdelen niet echt voor geschikt. Dus een plaat MDF kan misschien een uitkomst brengen.
Zoals je ziet kan een grote snijmat er amper op liggen. Bovendien is er meer ondersteuning nodig.
In India, in de buurt van Jodhpur kocht ik een klein stuk textiel. Niet heel bijzonder maar de olifant is een leuk motief op deze blo(c)kprint. In de buurt van Jodhpur bezocht ik een serie verkooppunten van een bepaalde bevolkingsgroep. Allemaal ambachtslieden. Een tapijtenwever, een blokprinter, een boetseerder en een textielverkoper. Dit is maar een stukje ‘afval’ maar ik denk dat ik daar best een boek mee kan inbinden al is het jammer dat de olifanten zo verschillend afgedrukt zijn.
Er ligt nog een stapeltje titels, in verschillende grootte, te wachten op aandacht.
Ik ga me concentreren op twee titels: De Chabotten met ‘Gezinsverpakking’ en Lize Spit met ‘Eerlijke vinder’. Twee boekenweekgeschenken. Vermoedelijk kan ik beide boeken inbinden met delen van het stuk textiel dat ik meebracht.
Het MDF dat ik kocht is ruim 120 cm bij 60 cm. Na passen en meten besloot ik twee stukken van ongeveer 10 centimeter van de lengte af te zagen.
Het nieuwe blad blijft los op de workmate liggen. Dan kan ik het makkelijk opruimen als ik de tafel niet in mijn huiskamer wil hebben. De twee afgezaagde delen bevestig ik aan de onderzijde zodat het werkblad niet al te makkelijk kan gaan schuiven.
Houtlijm is hopelijk voldoende. Goed uitsmeren en een klein beetje laten droger voor het hout op het blad te klemmen.
Mooi van grootte, niet helemaal ideaal om aan te zitten. Maar het kan wel.
Terwijl ik de zoom uit het stukje textiel haal, wat nogal een gepriegel is (tornen), kan ik beginnen met Lize Spit, ‘Eerlijke vinder’. Ik haal de zoom uit het stuk textiel zodat ik de stof zo optimaal mogelijk in kan zetten. Op de achterzijde van het stuk stof ga ik vlieseline aanbrengen. Dat heb ik nog liggen in verschillende kwaliteiten. Daardoor kan ik de stof goed als bekledingsstof gaan gebruiken.
Geen uitgekiend ontwerp van de boekband dus maar een soort van pragmatische boekband.
Het naaiwerk is snel gebeurd. Op dit moment zit het boekje in de boekenpers. Daar laat ik het zo’n 20 uur zitten. Dan kan ik morgen weer verder.
Dit gevonden voorwerp (?) zag ik vanmorgen voor een raam liggen.
Het motto (Gift ur un slinger aon) is al eerder op mijn blog langsgekomen, maar ik kocht het embleem pas dinsdag. Daarom, een beetje laat.
Londen, British Museum, Silk Roads, (achterkant van een) Miror with Daoist immortal paradise, China, AD 650 – 800, bronze.
Rubbing (afdruk) from a stele in Xi’an Beilin Museum (the Stele Forrest), De rubbing is gemaakt in de 1980s, de stele is uit AD 781.
Panel of Zoroastrian funerary bed, Northen China, AD 550 – 577, marble.
Incense burner, China, AD 618 – 907, silver.
Phoenix-head, earthenware ewer, Northern China, AD 618 – 907.
Tripod, earthenware dish, Northern China, AD 618 – 907.
Helaas stond mijn camera verkeerd ingesteld en daar kwam ik te
laat achter maar ik heb geen andere foto’s.
Je mag ze overslaan…
Kielegat, Brakkensliert: ik ben maar in m’n eend(t)je dus jk gift ur zelluf un slinger aon.
Gift ur maor un slinger aon.
CV ’t Nippertje: Gifter’n slinger aon.
De Meikeverbrakskes slingeren oew op d’n bon.
Kabouters bestaon gift ur un slinger aon.
Weej geven un slinger aon die bel dan kredde gullie un rondje.
Wie wordt vandaag onze leerkracht?
Slinger veur dun honing dan kredde gij un beloning.
We slingere oe op de bon.
Goeie stoelgang.
De pareltjes van Breda.
Vikingen en Romeinen.
Pion van de Straotewacht.
Kielegats circus.
Kwattasoldaatjes.
Aandachttrekkers.
Pinballwhizard.
Lopend buffet.
Gift ur un slinger aon.
Toy story.
Voor mij sluit de meermin de Grote Optocht van gisteren af.
Argusvlinder 