Maandelijks archief: april 2025

Silk Roads: Tokharistan

Posted on by

Van ‘Tokharistan’ had ik nog nooit gehoord maar het is een
land, een van de vele landen aan de zijderoute.
Eerst nog een voorwerp uit Sogdië of Sogdania.
Niet verder vertellen: op het internet zijn veel mooiere
foto’s van dit voorwerp te zien dan die van mij,
die nu gelijk volgen:

DSC00261LondenBritishMuseumSilkRoadsOssuaryMullaKurganSmarkandReginUzbekistanAD600-700sDSC00262LondenBritishMuseumSilkRoadsOssuaryMullaKurganSmarkandReginUzbekistanAD600-700s

Londen, British Museum, Silk Roads, Ossuary (bewaarplaats voor botten), Mulla Kurgan, Samarkand region, Uzbekistan, AD 600s – 700s.

DSC00263LondenBritishMuseumSilkRoadsChangingBurialPracticesTxtDSC00264LondenBritishMuseumSilkRoadsOssuaryMullaKurganSmarkandReginUzbekistanAd600-700s

De opstelling in het British Museum kwam bij mij over als een opstelling die tot doel had een verhaal over te brengen, een constatering (er is niet één zijderoute, er zijn er meerdere, over land en over zee) uit te leggen maar daarbij waren de voorwerpen ondergeschikt. Vandaar dat soms de voorwerpen heel dicht op elkaar stonden, er geen kaartjes zijn met de details van het voorwerp en de belichting erg dramatisch is. Volgens mij kan dat beter.

DSC00266LondenBritishMuseumSilkRoadsBodhisattvaTokharistanCoridor23Ajina-TepaVakhshValleyTajikistanAD600-700s

Bodhisattva, Tokharistan, Corridor 23, Ajina-Tepa, Vakhsh valley, Tajikistan, AD 600s – 700s.

DSC00267LondenBritishMuseumSilkRoadsLegacyOfGandhranArtTxt

DSC00269LondenBritishMuseumSilkRoadsSculptureOfABuddhistCorridor28Ajina-TepaVakhshValleyTajikistanAD600-700s

Sculpture of a buddhist, Corridor 28, Ajina-Tepa, Vakhsh valley, Tajikistan, AD 600s – 700s.

DSC00268LondenBritishMuseumSilkRoadsKaftanFashionsAcrossEurasiaTxt

DSC00270LondenBritishMuseumSilkRoadsHeadOfABuddhaRoom39Ajina-TepaVakhshValleyTajikistanAD600-700sClay

Head of a Buddha, room 39, Ajina-Tepa, Vakhsh valley, Tajikistan, AD 600s – 700s, clay.

DSC00271LondenBritishMuseumSilkRoadsHeadOfABuddhaTxt

DSC00272LondenBritishMuseumSilkRoadsTorsoOfAKneelingManKala-iKafirniganTajikistanAD600-700s

Torso of a kneeling man, Kala-i Kafirnigan, Tajikistan, AD 600s – 700s.

DSC00273LondenBritishMuseumSilkRoadsHeadOfMaraVakhshValleyTajikistanAD600-700s

Head of Mara, Vakhsh valley, Tajikistan, AD 600s – 700s.

DSC00274LondenBritishMuseumSilkRoadsBuddhistSitesAcrossTokharistanTxt

Alles bij elkaar vond ik het een fantastische ervaring.

Gelezen

Posted on by

IMG_6744HansPlompHeiligEnHels

Hans Plomp, India – heilig en hels.

Ik mocht dit boek lezen van een Indiaganger.
Hij heeft het boek gelezen ter voorbereiding van
zijn eerste reis naar India.
In dezelfd tijd ben ik ook naar India geweest,
10 weken. Voor mij was het mijn 9e bezoek.

Het boek bestaat uit 39 verhalen verdeeld
over 5 groepen.

Het leuke is dat de korte verhalen, een paar pagina’s
per verhaal, vlot geschreven zijn.
Het probleem met het boek is dat Hans Plomp India
nog sensationeler maakt dan het land al is.

Een voorbeeld, pagina 90:

Het is de hindoehuwelijksmaand. Overal trekken groteske optochten door de straten, waarbij de bruidegom verkleed als een maharadja te paard de stad wordt rondgezeuld, voorafgegaan door bizarre harmonieorkestjes. Deze spelen op glanzend opgepoetste tuba’s, hoorns en trompetten, achtergelaten door de Engelsen.

De woorden in vet zijn de pijnpunten voor mij:
grotekse
Hindoestaanse huwelijken verlopen volgens een bepaald patroon.
Een optocht met muziek (livemuziek of muziek uit grote speakers
die op een wagen staan). Voor een westerling is dat anders dan
zoals een bruiloft in het westen verloopt.
verkleed
Het woord ‘verkleed’ heeft een negatieve kleur voor een man
die zich zo netjes en mooi mogelijk aankleed. Een smoking
voor een westerse bruidegom noem je ook niet ‘verkleden’.
rondgezeuld
Ook hier uit Hans Plomp een oordeel. Natuurlijk mag dat.
Hij pretendeert niet een onafhankelijk journalist te zijn.
bizarre
Opnieuw een negatief oordeel. Natuurlijk is het lidmaatschap
van een huwelijksorkest geen vaste baan. Immers je bent
slechts een korte tijd van het jaar nodig. Maar dat maakt
het nog niet ‘bizar’.
achtergelaten
Dat de instrumenten van een huwelijksorkest door de Engelse
koloniale macht zijn achtergelaten zal in de jaren ’50
wel voorgekomen zijn maar is zeker niet de norm.
Het is een denigrerende opmerking.

Ook las ik de afgelopen weken een boekbespreking van twee
boeken over India.
De boeken zijn:
William Dalrymple, The Golden Road – How anciant India transformed the world.
Patrick Olivelle, Ashoka – Portrait of a philosopher king.
Het artikel is van de hand van Michiel Leezenberg (sic).

De boeken heb ik (nog) niet gelezen. Ik ben al wel begonnen
aan The Golden Road. Dat wil zeggen ik heb het hoofdstuk over Nalanda
gelezen omdat ik van plan was die plaats te bezoeken in november/
december vorig jaar.

IMG_6697 01 NRCMichielLeezenbergHoeIndiaDeModerneWereldHeeftGemaakt20250321IMG_6697 02 NRCMichielLeezenbergHoeIndiaDeModerneWereldHeeftGemaakt20250321IMG_6697 03 NRCMichielLeezenbergHoeIndiaDeModerneWereldHeeftGemaakt20250321

NRC, Michiel Leezenberg, Hoe India de moderne wereld heeft gemaakt, 21 maart 2025.

Ik ben een liefhebber van de boeken van William Dalrymple dus ben
ik bevooroordeeld maar ik vond de uitmijter van het artikel mooi:

Dalrymple sluit zijn boek af met de vraag of India in de eenentwintigste eeuw opnieuw een culturele hoofdrol in de wereldgeschiedenis zal kunnen gaan spelen. Dat zal menigeen verrassend in de oren klinken. Maar hij weet waar hij het over heeft, en schrijft het ook nog eens meeslepend op: ‘The Golden Road’ is het soort boek dat je zin geeft om meteen je koffers te pakken en al dat moois ter plaatse te gaan aanschouwen.

Dat heb ik afgelopen jaar dus ook gedaan.
Niet alleen zijn laatste boek was voor mij een inspiratie
maar ook zijn vorige boeken doen hard mee.

De Krater

Posted on by

Na vier dagen heb ik het boekblok van De Krater
uit de boekenpers gehaald.
Het hoeft niet zo lang in de pers te blijven maar
het kwam er niet van om al eerder aan het boek te werken.

Het eerste wat ik toen gedaan heb is de rug gelijmd en
er meteen een stuk gaas op geplakt.

IMG_6736BoekbindenGerwinVanDeWerfDeKraterUitDeBoekenpersMetGaas

Gerwin van der Werf, De Krater. Deze keer met ‘der’ en niet ‘de Werf’. Het gaas verbindt straks het boekblok met de boekband. Dat doen de schutbladen ook maar het gaas is sterker. De bekleding van de boekband wordt wat dikker dan als ik het zou bekleden met boekbindlinnen. Dus er zal bij het openen van het boek straks nog meer druk op de rug ontstaan dan normaal.

Dan zijn de schutbladen aan de beurt.
Om de drie boeken als een setje te houden wordt het schutblad voor
van hetzelfde materiaal als bij de vorige twee boekjes.
Alleen is de kleur van dit vel het minst passend.
In het begin wilde ik niet een setje van drie maken maar
ik ben ingehaald door de tijd.

IMG_6737BoekbindenGerwinVanDeWerfDeKraterMisschienGenoegVoorDrieBoekenleggers

Hier liggen de drie vellen papier voor het schutblad voor op een restant van een vel waaruit het schutblad achter wordt gesneden.

IMG_6738BoekbindenGerwinVanDeWerfDeKraterSchutbladSnijden

Het schutblad voor.

IMG_6739BoekbindenGerwinVanDeWerfDeKraterOngevouwendSchutbladenIMG_6740BoekbindenGerwinVanDeWerfDeKraterGevouwenSchutblad

De gevouwen schutbladen.

IMG_6741BoekbindenGerwinVanDeWerfDeKraterGelijmdeSchutblad

De schutbladen zijn op het boekblok gelijmd. Het is nu gereed om open gesneden te worden. Dat ga ik vanmiddag nog doen.

IMG_6742BoekbindenLizeSpitDeEerlijkeVinderDeChabottenGezinsverpakingGerwinVanDerWerfDeKrater

Dit is de set zoals het nu is: Lize Spit, De eerlijke vinder (in mijn uitvoering en de officiele), De Chabotten, Gezinsverpaking. Ik heb al even gezocht maar ik vermoed dat ik daar niet de versie uit de boekhandel van heb vanwege het vermeende beperkte literaire niveau. Eerlijk is dat misschien niet want ik heb het niet gelezen. Maar voor hetzelfde geld moet ik nog even verder zoeken in de boekenkasten. Gerwin van der Werf, De Krater.

IMG_6743BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKrater

De omslag is in ieder geval geen weergave van de titel. Maar ook dit boek heb ik (nog) niet gelezen.

Judith en Holofernes worden gewassen

Posted on by

IMG_6724BredaGroteMarktZuidNielSteenbergenJudith

Tijdens mijn ochtendwandeling zie ik steeds weer andere dingen. Deze week werd het oorlogsmonument dat gemaakt is door Niel Steenbergen gereinigd. Het monument heet: Judith met het hoofd van Holofernes en staat op de Grote Markt.

IMG_6727BredaGroteMarktZuidNielSteenbergenJudithIMG_6728BredaGroteMarktZuidNielSteenbergenJudithIMG_6729BredaGroteMarktZuidNielSteenbergenJudithIMG_6730BredaGroteMarktZuidNielSteenbergenJudithIMG_6731BredaGroteMarktZuidNielSteenbergenJudith

Silk Roads: Sogdiana

Posted on by

Twee grote voorwerpen uit hedendaags Oezbekistan.
In de tijd van de zijderoute Sogdia of Sogdiana (Sogdië in het Nederlands).
De voorwerpen zijn groot maar trokken veel aandacht
van de bezoekers. Ze waren een beetje weerbastig
om op de foto te gaan.

DSC00250LondenBritishMuseumSilkRoadsSogdiansOfSamarkandTxt

Londen, British Museum, Silk Roads, Sogdians of Samarkand.

DSC00251 01 LondenBritishMuseumSilkRoadsPrcessionInHonourOfSogdianRulerVarkhumanSamarkandUzbekistanAboutAD660s

Een grote muurschildering: Procession in honour of Sogdian ruler Varkhuman, Samarkand, Uzbekistan, about AD 660s.

DSC00251 02 LondenBritishMuseumSilkRoadsPrcessionInHonourOfSogdianRulerVarkhumanSamarkandUzbekistanAboutAD660s DetailDSC00251 03 LondenBritishMuseumSilkRoadsPrcessionInHonourOfSogdianRulerVarkhumanSamarkandUzbekistanAboutAD660s DetailDSC00252LondenBritishMuseumSilkRoadsCosmopolitanCourtLifeTxt

Dan iets heel anders.
Panelen van een deur de verbrand is maar waar met enige moeite
de afbeeldingen op de deur te zien zijn.
Eerst details van enkele panelen en als afsluiter de complete set.

DSC00260LondenBritishMuseumSilkRoadsReligiousPracticeTxtDSC00254LondenBritishMuseumSilkRoadsCharredWodenDorPanelsKafirKalaNearSamarkandUzbekistanAD500sDSC00253LondenBritishMuseumSilkRoadsCharredWodenDorPanelsKafirKalaNearSamarkandUzbekistanAD500sDSC00255LondenBritishMuseumSilkRoadsCharredWodenDorPanelsKafirKalaNearSamarkandUzbekistanAD500s

Charred wooden door panels, Kafir Kala near Samarkand, Uzbekistan, AD 500s.

DSC00335LondenBritishMuseumSilkRoadsCharredWodenDorPanelsKafirKalaNearSamarkandUzbekistanAD500s

Zoals ik het lees

Posted on by

Dit boek is aan mijn aandacht ontsnapt.
‘The way I read it – Zoals ik het lees’ van Billy Collins,
in de vertaling van Harrie Jonkman, verscheen al begin 2024.
Ik kocht het veel later en heb het nu gelezen.

IMG_6719TheWayIReadItZoalsIkHetLeesBillyCollinsStatenhofpers2024

Billy Collins, The way I read it – Zoals ik het lees, in een vertaling door Harrie Jonkman, met portretten van Sam Drukker. Statenhofpers, Den Haag.

Billy Collins is een Amerikaanse dichter en uit zijn dichtwerk
van 1988 to 2022 werd een selectie gemaakt en voorzien van enkele
portrettekeningen van Sam Drukker.
Het boek verscheen bij de Statenhofpers samen met ‘Anker’, een
gedicht van Mensje van Keulen met een lino-afdruk van de hand
van Olivia Ettema.

IMG_6711AnkerMensjeVanKeulenOliviaEttemaStatenhofpers2024IMG_6709AnkerMensjeVanKeulenOliviaEttemaStatenhofpers2024IMG_6710AnkerMensjeVanKeulenOliviaEttemaStatenhofpers2024IMG_6712AnkerMensjeVanKeulenOliviaEttemaStatenhofpers2024

Gedichten lees ik niet veel en ik heb er ook niet echt ervaring mee.
Maar het boek is mooi uitgegeven zoals meestal bij de Statenhofpers.
De beelden ie Collins in zijn werk oproept zijn mooi en dat maakt
het dat ze leuk zijn om te lezen.
Een voorbeeld van pagina 14:

Winter syntax

A sentence starts out like a lone traveler
heading into a blizzard at midnight,
tilting into the wind, one arm shielding his face,
the tails of his thin coat flapping behind him.

Zoals je ziet geen rijm,
er is geen opvallend metrum.
Vorm is er wel.
Zinnen breken af, net als bij andere dichters,
op inhoudelijk onlogische plaatsen om te vervolgen
op een volgende regel.

IMG_6714TheWayIReadItZoalsIkHetLeesBillyCollinsStatenhofpers2024

Het goede nieuws is dat er meerdere gedichten zijn over poëzie
in deze bundel. Op pagina 18 staat ergens in het midden van de pagina:

Introduction to Poetry

I want them to waterski
across the surface of a poem
waving at the author’s name on the shore.

But all they want to do
is tie the poem to a chair with rope
and torture a confession out of it.

They begin beating it with a hose
to find out what it really means.

Het beeld van de waterskiër die zwaait naar
de schrijversnaam aan de kust vind ik mooi en
vol humor.
Die humor kom je vaker tegen.

IMG_6713TheWayIReadItZoalsIkHetLeesBillyCollinsStatenhofpers2024 Vade Mecum

In het Engels twee woorden. In de Nederlandse vertaling slechts één woord. Maar het Latijn voor ‘Ga met me mee’ is iets anders dan ‘handboek’ of ‘gids’. Soms, zoals hier, zijn de gedichten net raadsels.

IMG_6720TheWayIReadItZoalsIkHetLeesBillyCollinsStatenhofpers2024 IntroductionToPoetry

De hele ‘Introduction to Poetry’.

De opvattingen van Collins over gedichten blijkt duidelijk
uit de afbeelding hierboven met ‘Introduction to Poetry’.
In de bundel komt dit meerdere keren aan bod.
Eigenlijk spreekt hij mij hier streng toe!
Hij schetst een haast fysieke ervaring van gedichten in plaats
van altijd weer die verstandelijke benadering.

Nog een laatste voorbeeld van de droge humor.
Je kunt het boek beter zelf lezen dan dat ik
nog meer voorbeelden geef.

IMG_6721TheWayIReadItZoalsIkHetLeesBillyCollinsStatenhofpers2024 300AM

Het is een kleine wereld

Posted on by

Afgelopen weekend at ik in een restaurant in Breda
dat nog niet zo lang geleden met een nieuwe kok is begonnen.
Ik had er niet eerder gegeten, de amuse was heerlijk en
het voorgerecht stak er echt bovenuit.

IMG_6685PreimozaiekMetWaldorfSalade

Preimozaiek met Waldorfsalade. Een streling voor oog en tong.

De naam van het restaurant is terug te vinden in dit korte berichtje.

De Krater

Posted on by

Eerder deze week melde ik al dat ik van Stichting Handboekbinden
de losse katernen ontvangen had van het boekenweekgeschenk 2025:
Gerwin van de Werf, De Krater.

De plannen voor de bandbekleding kon je al lezen, dus het
inbinden kan beginnen.

IMG_6700BoekbindenGerwinVanDeWerfDeKraterEersteKaternInDePrikmal

Het eerste katern kan in de prikmal.

IMG_6701BoekbindenGerwinVanDeWerfDeKraterVoorprikkenIMG_6702BoekbindenGerwinVanDeWerfDeKraterVoorprikkenIMG_6703BoekbindenGerwinVanDeWerfDeKraterNaaibankjeEersteKaternGewaxtNaaigarenNaald

Het eerste katern kan op het naaibankje (het laatste of het katern met de hoogste paginanummers). Voor dit boekje is 150 centimeter naaigaren meer dan voldoende. Het is gewaxte draad. Die laat zich heel prettig verwerken.

IMG_6705BoekbindenGerwinVanDeWerfDeKraterGenaaideKatenen

De katernen zijn ingenaaid. Nu gaan ze nog een tijdje in de boekenpers om een mooi, hecht boekblok te worden.

Regendruppelétude

Posted on by

De afgelopen dagen las ik onder andere in het boekje ‘Vestdijk –
Concerten te Doorn’, deel 17 in de Saldencahiers.
Dit is een reeks boekjes van de margedrukker die gaat onder de naam
Statenhofpers Den Haag (Jaap Schipper en Christianne Duchateau).

Het leuke voor mij aan deze reeks is de mooi verzorgde uitvoering van de boeken,
het gevarieerde aanbod aan auteurs (waarvan ik geregeld nog nooit iets
gelezen heb) en het handzame formaat.

Deze keer betreft het een deel met recenties geschreven door Simon
Vestdijk van muziekvoorstellingen in Doorn rond het einde van de
Tweede Wereldoorlog en het eerste bevrijdingsjaar. In totaal 6 stukken
die bestemd waren voor de krant.

Dus niet persé groot literair werk maar het toont een kant van Vestdijk
die weinig met schrijven te maken heeft en daarom waarschijnlijk
interessant voor kenners van zijn werk.
Dat ben ik in ieder geval niet.

Toen ik door de stukken las kreeg ik de aandrang om de muziek te
beluisteren waarvan Vestdijk de uitvoering beschrijft.
Van de ‘Regendruppelétude’ van Frédéric Chopin, had ik nog nooit gehoord.
Maar op internet waren meerdere uitvoeringen te horen.
Zoek die van Lang Lang maar eens op.

IMG_6706StatenhofpersSaldencahiers17VestdijkConcertenTeDoorn

Statenhofpers, Den Haag, Saldencahiers 17, Simon Vestdijk – Concerten te Doorn. Met een inleiding door Peter van Schijndel en een portret van Vestdijk door Karel Kindermans, Chang Chi Lan-Ying en Jan de Jong waren verantwoordelijk voor het zet- en drukwerk.

Al lezend kwam bij mij ook de vraag binnen over de waarde van recenties.

In de podcast ‘Klassiek Inside’ (!) worden regelmatig twee elkaar tegensprekende
recenties voorgelegd aan (de vertegenwoordiger van) de uitvoerenden. Bijvoorbeeld
een stuk uit het NRC en de Volkskrant.
Met de vraag wat de uitvoerenden daar nou van vonden.
Soms lees je bijna magische teksten.

Ook Vestdijk schrijft van die zinnen in geheimtaal die blijkbaar horen
bij de wereld van klassieke muziek:

Pagina 32:

“In het ‘Intermezzo’ in A groote terts en in Schubert was echter een gunstig evenwicht tusschen opvatting en karakter der muziek bereikt, waarbij technische verwerkelijking en doorvoelde voordracht hand in hand gingen.”

Pagina 35 (een zin die vaker voorkomt in de 6 stukken):

“die over een uitnemend geschoold orgaan blijkt te beschikken.”

Dergelijke zinnen maken me zo nieuwsgierig dat ik bij die uitvoering had willen zijn.
Maar daarvoor zal toch echt tijdreizen moeten worden uitgevonden.

Ik heb genoten van het boek!

Gezinsverpakking

Posted on by

Tot mijn verrassing ontving ik deze week de losse katernen van
het boekenweekgeschenk van 2025:

IMG_6687BoekbindenGerwinVanDeWerfDeKraterKaternenStichtingHandBoekbinden

Deze week kreeg ik van de Stichting Handboekbinden, als lid, de katernen van het boekenweekgeschenk geschreven door Gerwin van de Werf, De Krater. Tegelijk stelt het me voor een probleem. Waar haal ik een derde olifant vandaan uit de restant waarmee net 2023 en 2024 ingebonden worden?

IMG_6688BoekbindenGerwinVanDeWerfDeKraterKatern

Meestal laat ik een opgevouwen katern zien. Als ik 1 zo’n katern uitvouw dan is dit het resultaat. Een groot vel papier, met in dit geval 8 zijdes van een bladzije. De achterkant is ook bedrukt. Er is nagedacht over het drukken en vouwen en de positie van de individuele bladzijdes. Niets nieuws want dit is al vanaf 1450 zo in gebruik. Maar voor mij blijft het iets magisch.

IMG_6689BoekbindenGerwinVanDeWerfDeKraterKatern

IMG_6690BoekbindenIndiaJodhpurJilaniHandBlockPrintBlockPrint

Dit is het probleem. Dit zijn 2 restanten. De olifanten staan erg naar de rand en sommige zijn al niet meer compleet. Hoe maak ik daarvan nog een boekbandbekleding. Het stuk textiel komt uit India, Jodhpur. Het is gemaakt door Jilani Hand Block Print (Block print is dus de techniek).

IMG_6691BoekbindenDeChabottenGezinsverpakingIndiaJodhpurJilaniHandBlockPrintBlockPrint

Maar eerst ga ik de boekband van De Chabotten, Gezinsverpaking, afmaken.

IMG_6692BoekbindenDeChabottenGezinsverpakingIndiaJodhpurJilaniHandBlockPrintBlockPrint

Dit is het resultaat.

IMG_6693IdeeVoorGerwinVanDeWerfDeKrater

Wat als ik nou eens een andere stof neem als basis voor de boekbekleding. Bijvoorbeeld deze theedoek. Hij heeft jaren dienst gedaan maar werd niet mooier door chloor. Daarna heb ik hem in mijn atelier gebruikt en kwam hij in aanraking met verf. Wat nou als ik uit de restanten stukken knip die op de voorzijde voldoende zwart open laten om een vulkaan met krater te suggereren en dan op het achterplat een (groot) deel van een olifant. Als iemand me dan kan helpen met het vastzetten van de stof op de theedoek, dan kan daar vlieseline achterzetten.

IMG_6694IdeeVoorGerwinVanDeWerfDeKraterIMG_6695IdeeVoorGerwinVanDeWerfDeKrater

De boekband met de net gelijmde overslagen ligt op de stof om een gevoel voor de benodigde ruimte en de positie van de benodigde stof aan te gevven. Onder links ligt al een deel van een restant dat daar dan op vastgezet kan worden. Voor de voorzijde wil ik eerst beter de goede maten weten want daarvoor moet ik stof knippen. Eenmaal geknipt kun je er nog maar moeilijk stukken aanzetten.

IMG_6696BoekbindenLizeSpitEerlijkeVinderDeChabottenGezinsverpakingIndiaJodhpurJilaniHandBlockPrintBlockPrint

Hier liggen de ingebonden versie van Lize Spit De eerlijke vinder (links) en de boekband voor De Chabotten, Gezinsverpaking, alvast naast elkaar. Dat wordt een leuk duo maar misschien wordt het een trio.

Soep van de week

Posted on by

Deze soep maakte ik al eerder. Vaak.
Prei-kerriesoep.

IMG_6684SoepVanDeWeekPreiKerrieSoep

Prei-kerriesoep.

IMG_6686SoepVanDeWeekPreiKerrieSoep

Met een paar stukjes Emmentaler. Heerlijk.

Silk Roads: Kocho

Posted on by

De naam Kocho zei me niets.
Dus dat heb ik in ieder geval geleerd.
Kocho is een klein plaatsje in China en het was eens een koninkrijk
op de zijderoutes.
In mijn vorige bericht over de Silk Roads-tentoonstelling waren
ook al voorwerpen van deze plaats te zien.

DSC00244LondenBritishMuseumSilkRoadsFuneraryBannerHighRankingUyghurInHorseRidingAttireRuinAlphaKochoGaochangChinaAD900-1000sPigmentsGoldCotton-Detail

Londen, British Museum, Silk Roads, Funerary banner of a high ranking Uyghur in horse-riding attire, Ruin Alpha, Kocho (Gaochang), China, AD 900 – 1000s, pigments gold and cotton – Detail.

DSC00245LondenBritishMuseumSilkRoadsFuneraryBannerHighRankingUyghurInHorseRidingAttireRuinAlphaKochoGaochangChinaAD900-1000sPigmentsGoldCotton-detailDSC00246LondenBritishMuseumSilkRoadsFuneraryBannerHighRankingUyghurInHorseRidingAttireRuinAlphaKochoGaochangChinaAD900-1000sPigmentsGoldCottonDSC00247LondenBritishMuseumSilkRoadsFuneraryBannerHigRankingUyghurTxt

Zomaar

Posted on by

Drie foto’s van drie ochtendwandelingen.
Zomaar.

IMG_6678BredaTolbrugstraat

Begin van de Tolbrugstraat kijkend in de richting van de Grote Markt.

IMG_6680BredaGroteKerk

Breda, Grote Kerk.

IMG_6682BredaZonsopkomstAchterBegijnhofEbDoorDeBovenVanHetValkenberg

Zonsopgang vanachter de woningen van het Begijnhof in Breda, door de bomen van het Valkenberg.