Salden-reeks: Salvador Espriu – Kerkhof van Sinera

Al eerder schreef ik stukjes over deze mooie reeks.
Zoals mijn volgende foto zo laten zien heb ik
– op één na – alle deeltjes.
Leuk aan de serie is dat het voor mij steeds om
onbekende of vaag bekende schrijvers gaat.
Teksten uitgevoerd in een heel mooie druk, met steeds
een losse omslag in een felle kleur met letters geïnspireerd
op het bekende werk van Helmut Salden.
Ook het lettertype van de tekst is steeds goed gekozen.
Al met al wordt er veel aandacht besteed aan de boeken.

IMG_7457SalvadorEspriuKerkhofVanSineraStatenhofpersDenHaag

Mijn versie van de Salden-reeks.


Van het meest recente boek: ‘Kerkhof van Sinera’,
geschreven door de
Catalaanse schrijver/dichter Salvador Espriu,
volgt gedicht nummer 25.
‘Kerkhof van Sinera’ bestaat uit een gedichtenreeks
van 30 gedichten.

XXV

Dichtbij de zee. Daar had ik
een huis, dat huis was mijn droom,
zo dichtbij de zee.

Hoge boeg. Over vrije
waterwegen, het ranke
bootje dat ik bestuurde.

Mijn ogen kenden
heel de rust en de orde
van het kleine vaderland.

Vertellen moet ik je
van die verschrikkelijke
regen tegen de ruiten!
Deze dag valt er een nacht
van duisternis op mijn huis.

De zwarte rotsen
trekken mij naar een schipbreuk.
Verlokt door gezang,
al mijn pogingen zinloos,
wie wijst mij de ochtendstond?

Dichtbij de zee. Daar had ik
een huis, een langzame droom.

IMG_7475SalvadorEspriuKerkhofVanSineraStatenhofpersDenHaag

Alle gedichten zijn tweetalig opgenomen. Het boek wordt afgesloten met een inleiding op de tekst zoals dat bij ieder deel gebruikelijk is.

Wikipedia biedt uitkomst als je nog wat verder
wilt lezen over Salvador Espriu en zijn werk.

Salvador Espriu, Kerkhof van Sinera

IMG_7449SalvadorEspriuKerkhofVanSineraStatenhofpersDenHaag

Deze week ontving ik mijn exemplaar van het nieuwste deel in de Salden-reeks: Salvador Espriu, Kerkhof van Sinera.


Een serie van dertig gedichten. Hier in de vertaling
van Maarten Asscher. Ook het Nawoord is van zijn hand.
De gedichten zijn van de Catalaanse schrijver Salvador Espriu.
Het zetwerk is weer van Chang Chi Lan-Ying.
Het lettertype is een type met de naam Pradell (naar een
lettersnijder uit Catalonië: Eudald Pradell).
Het drukwerk is van Jan de Jong.
De uitgever is de Statenhofpers.

Zeg maar Kees

Bij iedere aankondiging van een nieuw Saldencahier
wordt ik al blij. Voor het goede beeld, ik ken de betrokkenen
helemaal niet maar geniet steeds weer van de voor mij
(meestal) nieuwe schrijvers in een mooi uitgevoerd boekje.

Deze keer is de schrijver C.C.S. Crone. De Kees van ‘Zeg maar Kees’.
Ik had niet eerder van deze Utrechtse schrijver gehoord.

IMG_6120CCSCroneAlweerRegenStatenhofpers

Alweer regen – vroege verhalen van C.C.S. Crone. Bezorgd en van een nawoord voorzien door Marijke van Dorst.


Zelfs Wikipedia is kort van stof:

Cornelius Carolus Stephan Crone (Utrecht, 26 december 1914 – Arnhem, 9 november 1951) was een Nederlandse schrijver van droevige, meestal in Utrecht gesitueerde verhalen.

Dat Wikipedia dan kort van stof is stelt mij weer een beetje gerust.
Ik heb niet helemaal zitten slapen.

De titel komt uit het verhaal ‘Regen’, misschien wel
het best geslaagde vroege verhaal in deze bundeling.
Terugkerend is de zin ‘Er zijn in deze wereld vele dingen
die de mensen nooit begrijpen zullen’.
Een hele mooie zin is: ‘De stad heeft langzaam aan
haar rijke lampen aangedaan’. De vaak terugkerende
(dubbele) a’s helpen daarbij. Maar ik ben niet zeker
of ik die zin wel helemaal begrijp.
Dat voor verschillende mensen regendruppels iets anders
betekenen is een verteltechniek die ook in het
verhaal ‘Herfst’ wordt gebruikt.
Daar valt steeds een andere vorm, grootte of aantal bladeren
op een andere manier op een bezoeker van de Utrechtse
grachten en straten.

IMG_6121CCSCroneAlweerRegenStatenhofpers

Het zetwerk is van de hand van Chang Chi Lan-Ying (met Hollandse Mediaeval, een letter ontworpen door S.H. de Roos), gedrukt is het door Jan de Jong. De omslag is een verwijzing naar de boekbandontwerper Helmut Salden. De Statenhofpers is de uitgever van dit werk.


Hij die niet kan lachen, moet geen winkel beginnen. – Confucius

Vorig jaar zag ik een eerste boek uit de reeks Saldencahiers.
Dit jaar zijn al weer twee delen verschenen
en die kocht ik direct.
Het gaat om prachtig gemaakte boeken met een omslag met
letters die ontworpen zijn door Helmut Salden (letterontwerper
en boekverzorger).
Veel lezers zullen zijn boekverzorging en letters kennen van
de Russische Bibliotheek van Van Oorschot.

De boeken die nu verschijnen zijn heel mooi verzorgd.
Het zetwerk is van Chang Chi Lan Ying en gedrukt door
Jan de Jong.

De Salden-reeks maakt de Statenhof Pers vanwege

de schoonheid van de letters en het zo karakteristieke, onmisbaar aan de naam van de ontwerper verbonden karakter ervan.
Daarnaast wil de uitgever zijn bewondering voor deze typografische meester tot uitdrukking brengen.
Met de Saldencahiers beoogt de uitgever literaire teksten van wat kleinere omvang toegankelijk te maken binnen het kader van een eenvoudige maar verzorgde reeks boeken met een uniforme vormgeving.

Dit weekend las ik Aforismen van Max de Jong.
Omdat ik de term wel kende maar wel eens precies wilde weten
wat een aforisme een aforisme maakt, ben ik dat gaan uitzoeken.

Mijn lekensamenvatting is dat een aforisme een korte tekst is
rond een opmerkelijke gedachte met een soort
van universele waarheid.
Bij mijn onderzoekje vond ik de titel van dit bericht:

Hij die niet kan lachen, moet geen winkel beginnen.

Een waarheid als een koe, zeker ten tijde van corona,
in één zin, niet beïnvloed door de culturele achtergrond
van de bedenker of bijvoorbeeld zijn leeftijd.

IMG_4832StatenhofPersMaxDeJongAforismen

De prachtige uitgave van Statenhofpers van Aforismen, geschreven door Max de Jong. Uitgekomen als Saldencahier.


Niet alle aforismen van Max de Jong zijn zo recht voor de raap
als de titel van dit stukje.
Voor sommige aforismen helpt het als je iets van de
persoonlijke omstandigheden van Max de Jong weet maar
als je dat niet weet vertellen de aforismen dat wel.
Sommige zijn bepaald door de literaire microkosmos
van het Gooi van voor 1946. Maar een aantal
spreken heel direct tot ons:

Zodra iets pijnlijk wordt, raken we in de buurt van de waarheid.

Uit: Aforismen, door Max de Jong. Pagina 25.

Het was genieten.
Ik kan het boek aanbevelen!

Kaarten uit Berlijn

In een korte tijd heb ik twee prachtig gemaakte boeken gekocht
van marge drukkers/marge uitgevers.
Het eerste wat ik hier wil voorstellen is werkelijk
ontzettend knap gemaakt.

IMG_0372JanVanOudshoornKaartenUitBerlijnBezorgdDoorJanPaulHinrichs

Jan van Oudshoorn, Kaarten uit Berlijn. Bezorgd door en voorzien van een nawoord van Jan Paul Hinrichs. De uitgave is van de Statenhofpers. Het boek heeft een heel zacht aanvoelende kartonnen band met een prachtige stempel. Zie voor meer details het colofon dat ik hieronder overneem.


Het is een uitgave van een serie briefkaarten die een literaire schrijver
verstuurde vanuit Berlijn naar een familielid in Den Haag.
De schrijver is de bij mij totaal onbekende Jan van Oudshoorn,
pseudoniem van Jan Koos Feijlbrief.

De briefkaarten zijn in facsimile opgenomen in het boek.
Zowel de voor- als achterkant kun je bewonderen.
Iedere kaart kun je individueel uit het boek nemen.
Je kunt de afbeelding op de voorkant bekijken maar ook de vaak
beschreven achterkant, de postzegels, de stempels, alles.

IMG_0373DeKaartenInFacsimile

Hier zie dat op de linker pagina de tekst staat afgedrukt die afkomstig is van de kaarten rechts. Deze kaarten kun je uit het boek nemen en aan beide kanten bewonderen. Vooral de kaarten met gebouwen in de Duitse hoofdstad geven een beeld van hoe prachtig Berlijn was voor de Tweede Wereldoorlog.


IMG_0375HetPrachtigeInbindwerk

De extra dikte die in de pagina’s ontstaat door de kaarten die er in opgenomen zijn, is prachtig in de rug opgevangen. Daarom dat je aan de zijkanten de extra ruimte tussen de pagina’s goed kunt zien terwijl de vorm van het boek perfect is. Indrukwekkend.


Er zijn niet zo veel exemplaren gemaakt dus laat deze kans niet
aan u voorbij gaan. Normaal maak ik op mijn blog geen reclame
maar dit is wel heel bijzonder.

In het colofon vind je de volgende informatie:

Kaarten uit Berlijn van J. van Oudshoorn werd bezorgd en van een nawoord voorzien door Jan Paul Hinrichs. Het boek bevat de teksten van 38 door Van Oudshoorn tussen 1921 en 1929 uit Berlijn verstuurde ansichtkaarten. De kaarten zelf zijn in facsimile separaat bijgevoegd. Het werd gezet uit de Monotype Bembo Book Pro door zetterij Chang Chi Lan-Ying en op Magnani Pescia Editions gedrukt door offsetdrukkerij Jan de Jong. Typografie en vormgeving waren in handen van Jaap Schipper en Christianne Duchateau. Het bandstempel werd ontworpen door Peter Muller. Boekbinderij van Waarden te Zaandam bond 60 Arabisch genummerde exemplaren in een halflinnen band. Frans den Breejen bond met de hand 15 Romeins genummerde luxe boeken in kalfsleer. Het boek verscheen in het najaar van 2018 en is een uitgave van de Statenhofpers te ‘s-Gravenhage.

Onnodig te zeggen dat mijn versie uit de serie van 60 komt.