Gisteren was ik in Amsterdam en was even in de kerk op het begijnhof. Daar zag ik deze mooie kerststal.
In dezelfde kerk.
Allerlei weercodes: code geel, code oranje!
Gisteren sneeuwde het amper 1 centimeter.
Maar het wordt steeds zeldzamer: sneeuw.
Daarom toch maar foto’s gaan maken.
Sommige worden door de sneeuw haast abstract.
Dit beeld doet me bijna denken aan Tanaka Ryohei.
Het was op ons balkon.
Stam van een olijfboom.
Stadhouder Willem III op het Kasteelplein in Breda.
De Waalse Kerk in de Catharinastraat.
Begijnhof.
Valkenberg.
Tobias en de Engel, Mari Andriessen.
Hercules.
Het Kasteel van Breda.
Op de persconferentie legt de regering heel helder uit
hoe we er voor staan op het vlak van corona:
niet best, het moet beter.
Maar laten we onze stemming helemaal beïnvloeden door
het slechte nieuws (aanslag Wenen, aanslagen Frankrijk,
klimaatveranderingen, enz) of laten we ook ruimte
voor de prachtige maan (afgelopen nacht) of de mooie zon
(vanochtend)?
Laten we ruimte open houden voor de zon.
De zon scheen mooi vanmorgen. Daardoor was in een raam van hotel Sutor het Kasteelplein goed te zien met het ruiterstandbeeld van stadhouder Willem III en de KMA in de verte.
De Grote Kerk ving vanmorgen misschien wel de meeste zonnestralen.
Dit is de veel kleinere Waalse Kerk in de Catharinastraat in Breda. Kleiner maar met ook een heel interessante geschiedenis zo half in het Begijnhof gelegen.
In de stralende zon en met weinig mensen of verkeer op straat ligt de Grote Kerk er vanuit alle kanten prachtig bij.
Met deze zon en deze beelden kunnen we er weer even tegen.
Op vrijdag begin ik dan op de Grote Markt. Daar is dan de weekmarkt in opbouw. Kan ik nog even nadenken wat ik straks ga kopen voor het avondeten.
Deze keer loop ik over het Stadserf. Daar langs het beeldje van de Turfschipper en langs de achterzijde van het oude stadhuis.
Blijkbaar gaan de steigers rond de toren snel verdwijnen.
Leeg stadserf.
Dan terug via het Valkenberg.
Waar de muur van het Begijnhof (nu gesloten voor bezoekers) en van de pastorie te zien zijn.
De pastorie heeft een eigen tuin, afgescheiden van het Begijnhof en daar ook een eigen achteruitgang.
Zonder de evenementen krijgt het gras alle kans mooi te groeien.
Deze twee (koppel?) ganzen lijken wel de wacht te houden bij de KMA op het Kasteelplein in Breda. Het lijkt er sterk op dat ze hier iedere ochtend zijn. De zijn het begin van mijn korte ochtendwandeling.
De lucht is al dagen blauw. De zon schijnt alsof het zomer is. Al vroeg is het buiten stralend. In het Valkenberg in Breda kun je zien dat de natuur niet alleen in de herfst mooie kleuren voor ons in petto heeft.
In de ochtend staat de zon nog laag en is het uitzicht in het park heel anders dan bijvoorbeeld midden op de dag. Dan zie je toch weer een nieuwe kant aan een beeld dat je al zo vaak gezien hebt. Hein Koreman, De vlucht, mei 1940.
Het Begijnhof in Breda, gezien vanuit het Valkenberg.
Breda, bollenstreek.
Ook vanochtend heb ik een klein rondje gelopen in Breda.
Doel: in beweging blijven in tijden met corona.
Vandaag niet direct het park Valkenberg in gelopen maar eerst door de Catharinastraat. Het was rond 07:45 uur.
St. Annastraat.
De ingang van het Valkenberg, de ingang van het Begijnhof en de Waalse kerk.
In de Catharinastraat is een pand door de gemeente afgesloten. Het pand is eerst jaren door de eigenaar verwaarloosd. Daarna is het verschillende keren gekraakt. De laatste keer liep dat dus uit de hand. Jammer dat de gemeente het pand niet kan onteigenen en herbestemmen. Nu is het pand een gevaar voor de krakers en de buurt.
De Vlaszak met in de verte het Kloosterplein/Oude Vest.
De kop van de Veemarktstraat (links) en de Catharinastraat (rechts). De foto’s zouden het niet slecht doen op Street view.
De JF Kennedylaan met links het Valkenberg. Inderdaad ik loop er met een boogje omheen.
Een selfie aan de ingang van het Valkenberg, kant JF Kennedylaan.
Mooie bomen aan het water.
De Delpratsingel spiegelend in het water van de singel.
Het Valkenberg.
Aldo Rossi, The Lighthouse.
De Academiesingel.
Aldo Rossi, The Lighthouse.
Het Valkenberg.
De afgelopen week heb ik een kleine serie zinken clichés
gekocht met afbeeldingen van Breda.
Over het algemeen herkenbare stadsgezichten.
Als ik ze kan afdrukken ga ik er een boekje van maken.
Als een klein pakketje kwamen ze met de post. Hier heb ik er al stiekem een paar bekeken. Ze zijn goed geolied en allemaal voorzien van een beschermend stukje papier.
Dit is het Kasteelplein in Breda. Op de achtergrond zie je de toegang tot het Kasteel van Breda. De zogenaamde Stadhouderspoort. Op de voorgrond staat het standbeeld van Stadhouder Willem III (te paard).
Dit is de haven van Breda. De gebouwen aan de kade weerspiegelen in het water. Op de achtergrond is de Grote Kerk zichtbaar en op de voorgrond het Spanjaardsgat.
Het Begijnhof van Breda.
De Grote Markt met de muziekkiosk (die er al vele jaren niet meer is) en de Grote of Onze-Lieve-Vrouwekerk van Breda.
De Stadhouderspoort van het Kasteel van Breda. Compleet met water, brug en het Blokhuis.
Deze kan ik niet plaatsen. Heeft iemand een idee?
Kasteel Bouvigne. Dit ligt een klein beetje buiten het centrum, ten zuiden van het Ginneken. Aan de rand van het Mastbos.
Hoe ze er uit zien als je ze afdrukt weet ik nog niet en ik kan
de kwaliteit niet inschatten maat ik ben nu al enthousiast.
Spannend!
Afgelopen zondag zag ik in de etalage van de stripwinkel
De Stripspecialist een groot schilderij van René van der Heijden:
Het fictieve stripverhaal van Kuifje: Het geheim van de laatste der begijnen.
Op deze omslag zijn naast Kuifje natuurlijk
Kapitein Haddock te zien en in de verte Jansen en Jansen.
Verder zie je dat uit de ingang van het Begijnhof in Breda,
Naast de ingang van het Valkenberg, met grote snelheid
een begijn in een auto de Catharinastraat inscheuren.
Richting Reigerstraat.
De eeuwig jonge journalist en de kapitein springen
net op tijd opzij.
Natuurlijk lopen de detectives Jansen en Jansen letterlijk
en figuurlijk weer achter de feiten aan.
Naast de ingang van het Valkenberg is ook de Waalse Kerk goed te zien. Bobbie is aan de voeten van Kuifje en in de lucht een klein vliegtuigje. Is de begijn daar voor op de vlucht?
Dit begijntje was actief met het ramen lappen. In het Begijnhof van Breda was het vandaag druk (en dat blijft het waarschijnlijk nog wel even). Druk met bezoekers maar ook druk met activiteiten door de begijntjes zelf.
Zo zie je ze op verschillende plaatsen actief met handwerk. Alleen maar ook in groepjes.
Bidden blijft voor hen natuurlijk een belangrijke bezigheid. Iedere dag.
Er stonden veel kerststallen. Deze grote is de centrale kerststal van het Begijnhof. Hij staat direct tegenover de ingang van het kerkje.
Net als andere jaren stond de ambachtelijke papiermaker er ook.
Even verderop kijkt de Stadhouder tevreden toe. Stadhouder Willem III op het Kasteelplein in Breda.
Vanmiddag heb ik me weer verwonderd over al die
verschillende kleuren, bloemen en vormen van planten
in het begijnhof.
Groot Kaasjeskruid.
Soms kan ik de naam niet achterhalen.
De naam weet ik niet maar dit zijn wel bekende bloemen voor mij.
De Mariadistel.
Schitterend: Paarse Morgenster.
Paarse toorts.
Schorseneer.
Gewoon Vingerhoedskruid.
Let eens op de vormen van de meeldraden.
Artisjok.
Dubbele Zonnenhoed.
Penningkruid.
Karmozijnbes.
Heel sierlijk. Kruisbladwolfsmelk.
Scharlei.
Deze grond werd op 22 maart 1267 door de Heer van Breda in eigendom gegeven aan de begijnen voor realisatie van een begijnhof met eigen kerk en begraafplaats.
Dit hof verhuisde in 1535 op verzoek van Hendrik III van Nassau naar de huidige locatie aan de Catharinastraat.
Onthuld door Gen-maj. N. Geerts, 22 maart 2017.
De onthulling van dit plakaat was even aan mijn aandacht ontsnapt.
Daarom dat ik dit vandaag even recht zet.
Gelukkig heb ik mijn foto’s kunnen maken
voordat de regen er met bakken uit de hemel kwam.
Cafe Biljart Meej Maote.
Sjassee.
Pijler van de Hoge Brug.
Grote Toren.
Een paar wagens in zijn totaal.
Deze stonden dit jaar opgesteld op de Nieuwe Haagdijk.
Grote Toren.
Hoepel op.
Hoepel op.
Rustende ridder.
Prei.
Na 63 jaor lope in de maot z’n we nu aan winnetou.
Na 63 jaor lope in de maot z’n we nu aan winnetou.
De tent van Winnetou
Na 63 jaor lope in de maot z’n we nu aan winnetou.
Venetie in Brabant.
Ok de vromste vrouwe kunne de maot nie ‘ouwe.
De begijnen bereiden zich voor op de optocht.
Het begijnhof moet in de verkoop vanwege maotje te klein.
Hier wordt een heel begijnhof afgeladen.
Zomaar een gevel van het begijnhof.
En hier een kopse kant.
Virtjoel riejelletie. Ik zie, ik zie wadde gij nie ziet.
Prison escape.
Prins Carnaval.
BCV: Begijnse Carnavals Viering.
Dakkapel.
Brouwerij de drie begijntjes.
Brouwerij de drie begijntjes.
Brouwerij de drie begijntjes.
B-gein bier.
NAC telt nog steeds mee.
Dun 2.0 pastor.
Ze lopen nog steeds warm voor de optocht. Dat soort optimisme was vandaag hard nodig. Volhouden!
De Coopjesjagers kunne gin maot ‘ouwe.
We kunne gin maot ‘ouwe: obesitas.
Breda kleurt Zen.
Geve bos hout loopt illegaal mee met de optocht.
Verkeerde maot.
Flower Power.
Heel mooi!
Geen Trump te zien.
Gisteren was de binnenstad van Breda
al helemaal in de kerststemming.
Dat uitte zich onder andere door de vele mensen
die het Begijnhof bezochten.
Het was weer de jaarlijkse Anton Pieckdag.
De vijfde al weer als ik de informatie mag geloven.
Het was er druk. Er waren rondleidingen en koren, demonstraties van papier maken en drukken en het Miniaturen- en poppenhuismuseum Breda was gratis open.
Mijn aandacht ging vooral uit naar het Nederlands Drukkerij Museum
dat er stond met een kleine handpers waarmee bezoekers zelf
een boekenlegger konden maken.
De afvaardiging van het museum had een soort garage als onderkomen. Het weer was gelukkig prima maar een hele middag buiten staan in december is geen pretje. De beschutting is dus welkom.
Ook vanaf een afstand is goed te zien dat het er druk was.
Enkele jonge bezoekers helpen bij het drukken.
Dit was mijn exemplaar. Hij is niet helemaal smetvrij thuis gekomen. Ik had beter moeten weten want de inkt was gisteren nog niet gelijk droog. Maar als boekenleggen zal hij prima dienst doen.
Een tijdje terug kreeg ik een boekje,
indirect, uit een erfenis.
Het boekje heet ‘De middeleeuwse omwalling van Breda’
en is uit 1978.
Het gaat om een ‘Overdruk uit Jaarboek XXX (1977)’ van de
Geschied- en Oudheidkundige Kring
van Stad en Land van Breda “De Oranjeboom”.
Het boekje is gemaakt door ‘Broese’ in Breda.
Mijn vader heeft daar, lang voor deze uitgave,
de eerste stappen in het grafisch vak gezet.
Een van de leuke dingen van het boekje, dat twee verhalen bevat,
is dat een van de twee schrijvers een opdracht in het boekje
heeft geschreven op de binnenkant van de kaft.
De twee verhalen zijn:
“De middeleeuwse omwalling van Breda”, door Dr. F.A. Brekelmans.
en
“De opgraving van de Gasthuispoort te Breda” door L. Moelands
Brekelmans was gemeentearchivaris van Breda van 1957-1982.
Heeft veel artikelen over Breda op zijn naam staan.
Moelands was amateurarcheoloog en lid van de Archeologische Werkgroep Breda.
Dhr. Moelands was direct betrokken bij de opgraving die hij
in zijn artikel beschrijft.
Binnenkant kaft met opdracht:
Vriendelijk aangeboden door L. Moelands, juli ’78.
Het artikel van Brekelmans levert een leuke reeks jaartallen op
in het ontstaan van Breda en de omwalling:
1160 Vermoedelijk ontstaan van Burcht Breda (Cerutti)
1165 Tolheffing door lokale heren
1198 Voor het eerst is er sprake van ‘castellum’,
een term voor een bouwwerk met militaire doeleinden.
1223 ‘casterum’ (burcht) en villa Breda worden genoemd. Nog geen stad.
1240 Bouw van het eerste Begijnhof
1246 Het ‘hospitale’ wordt genoemd (gasthuis)
1252 stadsrechten worden verleend door Hendrik IV van Schoten
1259 Jaar van de oudst bewaard gebleven schepenacte van Breda
1269 Er wordt een contract overeengekomen tussen Elisabeth van Breda/
Arnoud van Leuven en de stad Breda over de financiering van een kerk
“doen men makede den stenne monster the Breda” monster is monasterium wat kerk of klooster kan betekenen.
1290 Blijde inkomste van Raso II, er wordt gesproken over ‘port Breda’
In het algemeen betekent dit dat er sprake is van een versterkte stad.
Daarnaast wordt het recht verleend ‘cauchidegelt’ te heffen.
Dat staat voor kassei- of weggeld.
1308 Akte van scheiding tussen de Zusters Norbertinessen van Catharinadal
en het Gasthuis.
“eenen weegh gaende neffens den veistgraft twentech voete wijt van den veistgraft of darbi” Veist betekent zoveel als verstekte en graft is gracht of misschien wal.
1330 – 1333 Uitbreidingen met onder andere bakstenen muren
1400 – 1410 De werken worden afgerong
1410 Begin bouw Onze-Lieve-Vrouwekerk
1530 Aanleg van de aarden wallen start door Hendrik III van Nassau.
Aarden wallen waren veiliger dan stenen muren als verdedigingswerk.
1537 Bossche of Gasthuiseindse Poort gereed.
1538 Ginnekenpoort gereed
1546 Haagpoort gereed.
Deze gegevens dateren inmiddels van 35 jaar geleden.
Misschien zijn er inmiddels nieuwe inzichten.
Het verhaal van L. Moelands is voor mij veel actueler.
Ik kan me nog wel herinneren dat met aan het graven was op de Vlaszak.
Er stond een kunstwerk geschilderd op de schutting
dat je in volle pracht kon zien vanaf 1 specifiek punt.
Vanuit een ander perspectief stelde het niets voor.
Daarvan staat een foto in het boekje.
Toeval wil dat het gebouw dat er is weggezet na de opgraving
inmiddels al weer aan vervanging toe is.
Binnenkort dus weer een kans om daar weer opgravingen te doen.
Foto hoek Veemarktstraat, Catharinastraat, Vlaszak.
Een paar weken geleden was er een tentoonstelling
in een van de huizen van het Begijnhof van Breda met schilders
die over het Begijnhof of Breda werk tentoonstellen.
Een jaarlijks terugkerende gebeurtenis.
Altijd leuk.
Zo zag ik er het volgende schilderij:
Ik weet niet wie de maker is.
Nog even een detail, het gaat me om de bovenkant van de pomp.
Want even voordat ik bovenstaande foto maakte,
maakte ik onderstaande foto op het Begijnhof:
Dezelfde pomp, dezelfde bol uit 1856.
Gisteravond, hebben we een ballonvaart gemaakt
met de firma Ad Ballon.
De vaart ging van Terheijden naar Ulicoten en recht over
het centrum van Breda waar het Jazz festival in volle gang was.
Natuurlijk heb ik wat foto’s gemaakt.
Trailer met de mand, ventilator en ballon, voor vertrek.
Ad Ballon op bestemming in Terheijden. Bergen/Poolse Dreef.
Met een aantal mensen de mand van de trailer tillen.
Het frame met de branders wordt in elkaar gezet.
Vervolgens wordt het frame op de mand geplaatst.
In deze zak zit de ballon.
Die ballon moet eerst uitgerold worden.
De piloot controleert intussen de branders.
Vanuit de mand geeft de piloot de laatste instructies aan de passagiers.
De mand moet nu gekanteld worden.
Dan kan de ballon makkelijker aan de mand bevestigd worden.
De jongste leden van de crew.
De mond van de ballon. Vandaar uit moet de ballon ‘opgeblazen’ worden.
De ballon is enorm.
En nog een stukje verder.
Nu nog opblazen. Eerst met koude lucht en die wordt vervolgens verwarmd.
Dat opblazen gebeurt met een ventilator.
Een ventilator met verschillende standen.
Eerst de koude lucht.
Dit is dan de binnenkant van de ballon.
De passagiers kunnen instappen.
Nog even tegenhouden. Het opwarmen van de lucht is begonnen.
Al snel is de ballon al bijna los. Ik ben nog gauw ingestapt.
Nog wat bijwarmen. Er staat dan nog wat wind en we moeten snel omhoog.
We zijn los.
De brug bij Terheijden.
De schaatsbaan aan de Terheijdenseweg.
De ondergaande zon.
In de verte ligt de Koepel gevangenis.
Het station dat nog volop in aanbouw is.
Breda in de verte.
Het NAC-stadion.
Zomaar wat stukken weiland.
En een wijk in Breda Noord.
De KMA en de Spiegeltent op het Kasteelplein. De spiegeltent staat er ter gelegenheid van het jazzfestival.
De Nieuwe Haven.
De Grote Kerk van Breda.
Recht boven het nieuwe NS station van Breda.
De Grote Markt met mensen en muziek.
De Grote Kerk en de Havermarkt. Ook daar optredens van jazzmuzikanten.
Het Kasteelplein met de Spiegeltent.
Het Chassetheater en het Chassepark.
De Watertoren in het Wilhelminapark.
De Koepelgevangenis.
De Poort van Breda.
De fontein in het Valkenberg.
Het Kasteelplein.
Kwart voor negen.
Het Begijnhof.
Chassetheater.
Chassepark.
De Sacramentskerk.
De Laurentiuskerk in het Ginneken.
Het Markdal.
Restaurant Wolfslaar.
Maar de boer, hij ploegde voort.
Uitstappen!
De ballon wat organiseren en ‘opvouwen’.
Inpakken en wegwezen.
Even nog de laatste lucht uit de ballon persen.
Mijn vaarbewijs.
We zijn deze week 2 dagen naar Kortijk in Belgie geweest.
Kortrijk is geen Brugge, Gent of Leuven, maar verrast wel.
Na op dag 1 de stad verkend te hebben, hebben we op dag twee
de volgende foto’s gemaakt.
Kortrijk is een belangrijke plaats in de Vlaamse geschiedenis.
In 1302 vond hier namelijk de Guldensporenslag plaats.
De Vlaamse partij haalt daar een overwinning op de Franse overheerser.
Een legende is geboren met Hendrik Conscience is een van de vele hoofdrollen.
In het museum Kortrijk 1302 wordt een genuanceerd beeld van deze slag gegeven.
Maar vandaag begint de tocht door Kortrijk vanuit Hotel Brasserie Het Duivels Paterke,
bij de Groeningepoort (Bij de 600ste verjaardag van de Guldensporenslag in 1902
werd het initiatief tot deze poort genomen, 1908 gerealiseerd).
Deze poort geeft toegang tot het monument voor de veldslag van 1302.
Twee monumenten staan op het Groeningeveld: Grote sporen en het beeld van de Vlaamse Maagd.
De gouden sporen.
Het Groeninge monument.
De Vlaamse Maagd houdt de leeuw onder controle. Van hier is het niet ver naar minder, minder, ….
De tekst op bovenstaand bord is:
De stad Kortrijk en het Groeningecomite
kozen in 1902 dit ontwerp
van Godfried Devreeze (Kortrijk 1861-Brussel 1941)
naar aanleiding van de viering
van 600 jaar Guldensporenslag
Officiele onthulling op 5 augustus 1906.
Beschermd monument.
De St. Maartenskerk domineert het stadsbeeld van Kortrijk.
Op de Grote Markt tref je dit stadhuis aan.
Detail.
In dit deel van Belgie kom je veel monumenten tegen die verwijzen naar de Eerste en Tweede Wereldoorlog, zoals hier op de Grote Markt van Kortrijk.
In Kortrijk is ook een mooi beginhof, het St. Elisabeth.
Via deze grote poort kom je in het hof.
Op bovenstaand bord staat de volgende tekst:
Oorspronkelijk werd het in 1238 gestichte
begijnhof omringd door het grafelijk kasteel,
de stadswallen en het Sint-Maartenskerkhof.
Het werd verscheidene malen vernield, een
eerste maal tijdens de Guldensporenslag en
nadien door huurlingen in 1382 en de Fransen in 1684.
De circa 40 barokke huisjes stammen uit
de 17e eeuw. De gotische Sint-Matteuskapel
uit 1464 werd tussen 1764 en 1768 verbouwd
in barokke stijl. Het gebouw met dubbele
trapgevel (1649) was dat van de grootjuffrouw.
De merkwaardige traptoren is de hoektoren
van de vroegere Sint-Annazaal uit 1682.
In 1998 werd het begijnhof door UNESCO
erkend als werelderfgoed.
Sommige huisjes hebben dringend restauratiewerkzaamheden nodig en volgens mij staan die ook gepland.
het huisje van de Grootjuffrouw.
De Onze-Lieve-VrouweKerk vanaf het Begijnhof.
Het bronzen beeld van Juffrouw Marcella.
Juffrouw Marcella
Laatste der Kortrijkse Begijnen
van de hand van mevr. Renee Gerard,
werd gerealiseerd in opdracht van
het Openbaar Centrum voor Maatschappelijk welzijn
van Kortrijk
Zaterdag 29 seprtember 2001.
De Artillerietoren.
Maar er zijn meer bijzondere gebouwen en details te zien in Kortrijk.
De voormalige abdij is nu Kortrijk 1302. De roestige muur is de achterkant van een heel grote maquetten van Kortrijk in 1302.
In het museum is ook een tijdelijke tentoonstelling over de woelige tijden rond onder meer de Beeldenstorm. Dit stuk damast vond ik bijzonder omdat het een afbeelding heeft van Stadhouder Willem II te paard. Net als het standbeeld op het Kasteelplein in Breda.
Kortrijk 1302 met een moderne kijk op de Guldensporenslag.
Het Vlaamsch Huis.
Borstbeeld van Guido Gezelle.
In een van de kerken troffen we dit lijdensbeeld aan. Dat zie je in Nederland nauwelijks en in Belgie soms.
Het Belfort op de Grote Markt.
Het ziekenhuis.
De Broeltorens.
Deze torens staan pal naast het Broelmuseum.
Een heel mooi museum met een mooie verzamelijk kunstwerken uit alle tijden.
Wikipedia:
De naam broel verwijst naar bruul, een afgebakend stuk land, meestal moerassig of braakliggend. De torens zijn een overblijfsel van de middeleeuwse stadsomwalling die tijdens verscheidene bezettingen en oorlogen verwoest werden. Ze beschermden de Broelbrug die na de Eerste en Tweede Wereldoorlog weer opgebouwd werd. Ze zijn opgetrokken uit kalk- en zandsteen.
De oudste van het duo torens, de zuidelijke ‘Speytorre’ of ‘Blauwe Toren’, werd samen met de Broelbrug gebouwd in 1385 om het verkeer op de Leie te controleren. Deze toren was een deel van de versterkte omheining van het eerste grafelijk kasteel van Kortrijk waar de graven van Vlaanderen resideerden.
De tweede, noordelijke, toren, de ‘Inghelburghtorre’, uit 1415 diende als wapenopslagplaats, en was voorzien voor het gebruik van artillerie. Vandaar zijn tweede naam ‘Armorietorre’.
Kortrijk was ook een culinaire zoektocht.
De eerste avond hebben we gegeven bij het voortreffelijke restaurant Nata:
Niet goedkoop maar erg lekker.
Het gaat ook wel eens mis.
De Zwitserse kaasfondue bij ‘Bistro ’t Fonduetje’ had niets met kaasfondue te doen.
Heel jammer.
Maar de meeste culinaire tijd werd doorgebracht op de Grote Markt.
Het weer was immers schitterend:
Tongerlo Bruin.
Ommegang.
Soort alternatieve kerstster in het Begijnhof in Breda (uitgebloeide artisjok).
Etalages, ramen van binnenstadbewoners zijn het onderwerp van deze blog. De kerken zijn dicht vandaag anders hadden hier nog een paar extra kerststallen gestaan.
Omdat sommige activiteiten niets met rood haar te maken hebben,
wissel ik mijn foto’s van roodharigen af
met foto’s die over andere dingen gaan.
Begijnhof.
Begijnhof.
Lenneke te Kiefte, Weefs.
Grote Kerk.
Cecile Verwaaijen.
Sabine Bolk.
Sabine Bolk.
Nog even oefenen.
Sabine Bolk.