Vandaag komt de bloem niet eens meer open.
Maar misschien komt er nog een knop.
De storm is voorbij, vandaag gaat de Parodia Magnifica
weer naar buiten.
De meeldraden en de stamper (?).
De laatste foto van binnen. Je ziet aan de vorm van het bloemblad dat de bloem voorbij het hoogtepunt is. Vanaf nu wordt de bloem minder mooi maar spectaculair vind ik hem nog steeds.
Dit is dan weer een foto van buiten. Eens kijken of de bloem ’s nachts zichzelf weer sluit zoals toen de bloem voor het eerst open kwam.
Veel mensen zullen direct weten hoe deze kamerplant heet. Ik heb eerlijk gezegd geen idee. Maar plots staat hij in bloei. Er zitten zelfs twee bloemen in.
Zou de grote bloem al uitgebloeid zijn of wacht die op de zon?
Apart lichteffect op deze foto maar beide bloemen zijn nu in ieder geval in beeld.
Uit een speciale hoek kregen we bloem dat alleen maar
aangevuld dient te worden met water en dan gekneed te worden.
Dat heb ik voor het eerst (voor zover ik me herinner)
gedaan met het kneedprogramma van de broodbakmachine.
Ik denk dat het kneedprogramma ook het rijzen regelt
maar ik heb het programma afgebroken toen het deeg een mooie bol vormde.
Die heb ik vervolgens laten rijzen.
Dat gerezen deeg heb ik in kleine porties verdeeld en gevlochten.
Het heeft nog even gelegen voordat het onze oven inging. Na 25 minuten was dit het resultaat (nog op de pizzasteen).
Zo ligt het nu te wachten op consumptie.
Gister aan het eind van de middag kwam ik thuis uit Shanghai
en zag een prachtige bloemstuk thuis staan.
Had zo door een Chinese schilder gemaakt kunnen zijn. Of door een borduurder (heb ik de afgelopen week geleerd).
Met een beetje zon wordt het nog spectaculairder.
Vormt de schaduw op de achtergrond nu een Chinees teken?