Pas geleden was ik in Leiden en plukte er in een klein
straatje drie bloemen, kleine bloemen.
Ze liggen al een tijdje te drogen in de boekenpers
maar gisteren moesten ze er even uit om een nacht
ruimte te maken voor een boek.
Goede gelegenheid om ze weer eens te bekijken en om
ze op de foto te zetten.
Het is vorige week al begonnen, het avontuur
met het drogen van bloemen. Kleine bloemen.
Eigenlijk moet ik me schamen want ik heb geen idee
hoe de bloemen heten. Maar mooi zijn ze wel.
Dan gaat het er om hoe ze te drogen.
Er zit nogal een verschil tussen de diverse soorten.
Woensdag bracht ik deze mee. Ik was het eigenlijk niet van plan maar vond ze de moeite waard. Droeg ze eerst in mijn hand maar dat was niet ideaal. Ik vond een vuile, verkreukte papieren tas maar dat was genoeg om ze thuis te krijgen. Het grote blad begon al te verwelken.
Misschien herken je het boek. Ik besprak het een tijdje terug. Het is een zwaar boek en de oogst van woensdag ligt eronder te drogen. In de boekenpers zitten de bloemen van afgelopen zondag.
De bloemen van woensdag liggen tussen kranten.
Het grote blad blijft in ieder geval mooi plat.
Dit is denk ik Duizendblad.
Deze hebben het moeilijk onder het boek. Zou het beter gaan met papiersnippers?
Dat kan beter denk ik. Vergelijk de gele kleur van de oogstfoto met de kleuren hier.
Vers uit de pers.
De pluizen wil je ook behouden maar dat zal niet gaan op deze manier.
Vandaag was ik in Leiden.
Ik heb heel wat dingen gezien die met boeken te maken hebben
maar ik heb nu geen energie meer om daarover berichten
te maken.
Naast boeken dingen heb ik in het Pieterskwartier in een van
de hele smalle steegjes bloemen geplukt. Kleine bloemen.
Ze zijn in een notitieboekje naar Breda gekomen en nu
heb ik ze om te drogen in de boekenpers gelegd.
Lila in het notitieboekje.
Geel in het notitieboekje. Wat ik er mee ga doen als ze droog zijn weet ik nog niet. Eerst maar eens zien hoe ze drogen.
Pluizig in het notitieboekje.
Een stuk multiplex, een krant en dan voor iedere tak een stukje dikker papier. Nu de bloemen er tussen leggen en dan nog een krant er bovenop en het geheel gaat in de boekenpers, Niet hard aandraaien.
Pluizig.
Lila.
Geel. Ik weet eigenlijk niet wat voor bloemen het zijn. Ze zijn volgens mij veel voorkomend dus ik zou dat moeten kunnen uitvinden.
Bovenop een stuk karton en het is gereed voor de boekenpers.
Ik vrees dat de harde regens aan het begin van deze week de bloem in de knop geraakt heeft. De bloem is eigenlijk maar één keer echt open gekomen. Daar heb ik gelukkig een foto van.
De bloembladeren van de Parodia magnifica zijn heel kwetsbaar maar door de eenvoud ook prachtig.
In de avond gaat de bloem dicht. Dan hoop je dat hij morgen weer opent.
Maar bij deze bloem is dat niet meer aan de orde.
Misschien dat er later dit jaar nog een knop volgt?
Vanochtend.
Vanmiddag.
Eind van de middag.
Ondanks de regen van gisteren en vannacht en dankzij het feit dat de bloem nog in zijn knop zit, kon ik vanmorgen nog deze foto maken.
Aan het eind van de middag zie je dat de bloem langzaam open begint te komen. Of het een succes wordt met de huidige weersomstandigheden weet ik niet. Dat gaan we zien. Maar de foto’s zijn tot nu toe erg leuk.
Mijn ouders zijn vandaag 63 jaar getrouwd.
Daarom wilde ik met de schenkellino’s een kaart maken.
Het gele stuk papier wordt de kaart. De opening is aan de onderkant zodat de kaart kan staan. Het witte papier is de mal die ik ga gebruiken om de buitenste rand met bloemblaadjes af te drukken.
De mal wordt op het papier vastgezet met schildersplakband.
Zo passen de kleine linosnedes in de mal. Het drukken kan beginnen.
Het resultaat.
Vandaag komt de bloem niet eens meer open.
Maar misschien komt er nog een knop.
Parodia Magnifica, de regen was genadeloos.
Breda, Grote Kerk.
Met deze prachtige bloeiende cactus op ons balkon…..
…..en de Grote Toren van Breda die boven ons in de zon straalt!
De storm is voorbij, vandaag gaat de Parodia Magnifica
weer naar buiten.
De meeldraden en de stamper (?).
De laatste foto van binnen. Je ziet aan de vorm van het bloemblad dat de bloem voorbij het hoogtepunt is. Vanaf nu wordt de bloem minder mooi maar spectaculair vind ik hem nog steeds.
Dit is dan weer een foto van buiten. Eens kijken of de bloem ’s nachts zichzelf weer sluit zoals toen de bloem voor het eerst open kwam.
De bloem was vannacht dicht gegaan en ging in de ochtend langzaam open.
Schitterend gezicht.
De angst voor harde regen en wind heeft het toch gewonnen. De Parodia Magnifica hebben we van het balkon af gehaald en binnen op de vensterbank gezet.
Maar binnen is het ook een prachtig gezicht.
Extra bericht: nog geen drie kwartier later!
Extra bericht.
Schitterend hoe de bloemen één voor één open komen en vervolgens langzaam van fel rood naar zacht geel verkleuren.
Ook vandaag wat bloemen om je een beetje te helpen een nare corona stemming van je af te houden.
Daar kan ik van genieten.
Dat is toch een schitterend boeket? Om gewoon blij van te worden!
En niet alleen tulpen maar verschillende bloemen.
Veel mensen zullen direct weten hoe deze kamerplant heet. Ik heb eerlijk gezegd geen idee. Maar plots staat hij in bloei. Er zitten zelfs twee bloemen in.
Zou de grote bloem al uitgebloeid zijn of wacht die op de zon?
Apart lichteffect op deze foto maar beide bloemen zijn nu in ieder geval in beeld.
Witte rozen, witte gerbera’s en rode pioenrozen.
Tulpen, als op een zeventiende-eeuws schilderij.
Goede Paasdagen toegewenst.Zeker nu.
Argusvlinder 