São Filipe – São Lourenço – Praia – Tarrafal

Posted on mei 16, 2021 by Argusvlinder

Op 31 december 2011 aten we in de avond Arroz de marisco met
lagosta bij Restaurante Caleron. Dat was super!
Op 1 januari loop ik eerst even naar de luchthaven.
Dat is minder dan anderhalve kilometer van het hotel.
Onze vlucht staat nog steeds gepland voor check-in om 09:00 uur.

Maar nog even terug naar oudejaarsdag.
We willen met de taxi naar São Lourenço, een parochie en kerkhof.
Daarom loop ik naar een taxi en vraag wat de rit gaat kosten.
Volgens mij zei de chauffeur 7000 escudo’s.
Dat zou vandaag meer dan 60 euro zijn. Een beetje veel.
Daar had ik geen zin in. Dus op zoek naar een andere taxi.
Maar er waren niet veel taxi’s. Iedereen was al te druk met
(de voorbereiding van) het feesten.
Dus dezelfde taxi nog eens geprobeerd maar nu door
de chauffeur 700 escudo’s te laten zien.
De chauffeur reageerde met zoiets als ‘dat had ik toch al gezegd’.
Even later waren we bij São Lourenço.

São Lourenço

De wandeling over de weg terug naar São Filipe
duurt zo’n twee uur. Een heel rustige weg.
Bijna constant dalend.
Mooie bomen, onbekende planten en vriendelijke mensen
die tot twee maal toe hun auto stoppen
met de vraag of we mee willen rijden naar de stad.

Terug in São Filipe. Die middag middag rusten we wat uit.

De auto’s van het bedrijf dat ons naar de Parque Natural do Fogo, Pico do Fogo en de bodem van de krater bracht: Chã das Caldeiras

Als het dan wel 1 januari is, gaat de reis verder.
We gaan met een taxi naar de luchthaven (bagage).
Het idee is terug te vliegen naar Praia (Santiago) om vandaar met
een taxi naar Tarrafal te gaan. Een paar dagen aan het strand.
De boarding time is plots 13:10.
Op de luchthaven zijn ook mensen die gepland hadden met de boot
naar Praia te gaan.
Een stel heeft gepland vanavond nog naar Denemarken te vliegen.
Een ander stel met een klein kind willen die
avond nog naar Dakar vliegen.
Van daar uit willen ze terug naar huis: Frankrijk.
De boot vaart die dag niet uit. Die gaat gewoon niet.
Tickets voor de 2 vluchten die dag naar Praia zijn er niet.
Iedereen die nu nog mee wil staat op de wachtlijst.
Het is mooi weer.
Intussen is het 13:55 uur en er is nog geen zicht op een vliegtuig.
We kregen een ‘lunch’ in de bar: een stuk cake (niet verkeerd)
en een pakje limonade. Geen informatie.
Even later komt er op Fogo een vliegtuig aan.
Na 7 uur op de luchthaven van Fogo te zijn geweest,
vertrekt ons vliegtuig naar Praia voor een vlucht van 20 minuten.
Het vliegtuig is niet vol maar de mensen die naar Denemarken
en Dakar willen worden niet meegenomen.

Vertrekhal van de luchthaven op Fogo ruim voor 09:00 uur.

In Praia herbevestigen we onze thuisvlucht van over een paar dagen.
De taxichauffeur staat gewoon op ons te wachten. Die was niet verrast.
Na een autorit van anderhalf uur komen we in Tarrafal aan.

Sodade – Weemoed

Posted on mei 4, 2021 by Argusvlinder

Een korte reeks foto’s van 31 december 2011 vanaf Fogo.

In 2011 was Cesária Évora overleden, ‘de stem van Kaapverdië’ of A voz de Cabo Verde. Vanavond luisterde ik nog het nummer dat ik van haar ken: Sodade.

F.C. Porto.

Het vulkaanlandschap op Fogo

Posted on april 29, 2021 by Argusvlinder

Een aantal dagen geleden toonde ik een eerste deel
van ons bezoek aan de krater van de vulkaan die
het Kaapverdische eiland Fogo eigenlijk is.
Je houdt van vulkaanlandschappen of je houdt er
niet van. Maar als je van dat soort landschappen houdt
dan wordt je steeds weer verrast door de magie.

De kaalheid van het eerste gezicht blijkt heel gevarieerd te zijn,
het grijze blijkt uit een enorm gamma aan tinten te bestaan,
de verstilde steenstromen, de grilligheid, de speciale begroeiing.
Ook wel het element van gevaar, onzekerheid, onrust.
Dat allemaal is Chã das Caldeiras.

Gedurende het tweede deel van ons bezoek, verandert het weer.
Dat en het hoogteverschil maakte het steeds minder aangenaam in
korte broek.

De mist die op kwam zetten maakte het niet warmer.
Vervoerd worden in deze open safari-auto is heel stoer
maar warm was het niet. Tijd om weer af te dalen.
Alles bij elkaar was het een fantastische ervaring.
Letterlijk en figuurlijk.

Pico do Fogo

Posted on april 26, 2021 by Argusvlinder

Hoe de route er precies heeft uitgezien in 2012 op Fogo
weet ik niet meer.
De foto’s en hun volgorde suggereren dat we twee maal in
de krater zijn geweest van de vulkaan op dat eiland.
Maar eerlijk gezegd weet ik het niet meer precies.
De foto’s zijn er niet minder mooi om.

Het lijkt wel het decor van een Star Wars film.

Ik hoor je denken: ‘alweer die vulkaan’. Maar de omgeving is zo indrukwekkend. Voor mij in ieder geval. En die piek ziet er steeds weer anders uit. Iedere keer mooi.

De kraterwand is zo imposant.

Van deze foto’s is een panoramafoto te maken. Heel mooi maar dat is niet zo eenvoudig om een panoramafoto op het internet te tonen. Los zijn ze ook mooi.

Dan weer even terug naar de aarde. Binnenkort een vervolg hierop.

Cachupa, onder een wakend oog

Posted on april 23, 2021 by Argusvlinder

Cachupa, het nationaal gerecht van Kaapverdië.
Wat zegt Wikipedia daar over:

Cachupa is een Kaapverdisch eenpansgerecht. Op de eilanden is een bonenschotel het basisvoedsel. De bonen werden soms aangevuld met vis of kool.

Wanneer er een enkele keer vlees voorradig was, meestal was dat gedroogd of gepekeld en uit Portugal afkomstig, werd dit aan de bonenschotel toegevoegd en dit gerecht werd cachupa genoemd. Cachupa gold als een delicatesse en is het nationale gerecht van de eilanden. Cachupa wordt ook wel als een maïsgerecht met verschillende soorten bonen omschreven.

De Kaapverdische Eilanden hebben de cachupa op een postzegel vereeuwigd.

Terwijl we in Chã das Caldeiras waren konden we dit gerecht eten.

Zo zag dat er uit. Heerlijk.

We vervolgen onze weg in Parque Natural do Fogo.

Je kunt moeilijk om de Pico do Fogo kijken.

Het was maar een paar dagen voor de jaarwisseling en dan zie je in Nederland ook Kerststerren. Alleen niet in dit formaat.

Dit is het vulkaanwaarschuwingssysteem. Groen licht dus het was rustig.

We konden zien dat er wijn wordt verbouwd. Alleen de naam van de plaats kan ik niet meer achterhalen.

Posters van Bob Marley en Jezus.

We dalen steeds verder af naar de kust. Op een plein staat dit kunstwerk/monument.

Onder een wakend oog is het goed rusten.

Dicht bij een haven. Ga links af.

Bem vindo ao Parque Natural do Fogo / Welkom in Natuurpark Fogo

Posted on april 14, 2021 by Argusvlinder

Fogo is een van de eilanden van Kaapverdië of Cabo Verde.
Eigenlijk is het één grote vulkaan.
Min of meer in het midden ligt de mond van de vulkaan, de krater.
De krater is naar mijn gevoel, erg groot.
De bodem van die vulkaan (Chã das Caldeiras) is met de auto
bereikbaar en er is daar zelfs een bewoond dorp.
Spectaculair vond ik de wanden van de krater die steil
omhoog rijzen.
Op een plaats, op de rand van de krater is een nieuwe krater ontstaan.
De vulkaan is als het ware ‘doorgeschoten’: Pico do Fogo,
heet die kegel.
Wij zijn geen klimmers dus voor ons was de autorit naar de bodem
van de vulkaan en een wandeling daar, al avontuur genoeg.
Genoeg geklets: Foto’s.

Mijn voorstelling van Fogo, de ontstaansgeschiedenis en het landschap is een beetje vereenvoudigd. Er zijn meer kraters te zien. Zoals deze onderweg naar Chã das Caldeiras. Prachtig in de wat grijze mist.

Bem vindo ao Parque Natural do Fogo.

Pico do Fogo, 2829 meter hoog.

Het is misschien een cliché maar het doet denken aan een soort van maanlandschap.

We zijn in de buurt of op de kraterbodem. In de verte de steile kraterwand.

Veel klimmers vertrekken vroeg in de morgen vanuit het dorp op de kraterbodem voor een beklimming naar de top van Pico do Fogo.

Het is een schitterende ervaring.

Waarschijnlijk zijn er ook mensen die dit saai vinden maar ik kan er geen genoeg van krijgen.

Gestolde en afgekoelde lava.

Een klodder gestold steen.

Tijd voor een maaltijd.

Ponta da Salina

Posted on april 6, 2021 by Argusvlinder

De verschillen tussen de eilanden van Cabo Verde zijn groot.
Op alle eilanden kun je wel wandelen maar niet overal op een
wit strand aan zee liggen of een vulkaan bezoeken.
Ponta da Salina is een plaats op Fogo waar je in zee kunt zwemmen.
Dat kan ook vanaf een zwart strand maar bij Ponta da Salina
is er door een natuurlijke bescherming een soort van zwembad ontstaan.
Van de natuur genieten kan op Fogo in ieder geval ook.

Op veel plaatsen op Fogo kun je niet eenvoudig bij het zeewater komen.

Hier kan dat wel (niet dat ik het geprobeerd heb).

Ponta da Salina.

Maar er is ook veel natuur in die omgeving.

Op veel plaatsen valt landbouw niet mee.

Ponta da Salina vanaf een hoger gelegen punt. We gaan vanaf deze plaats naar Chã das Caldeiras. Dat is een dorp in de enorme krater die Fogo ‘gemaakt’ heeft. Min of meer centraal gelegen op het eiland en de bodem van de krater ligt een flink stuk boven zeeniveau. Daarvan meer in het volgende bericht over Fogo.

Hotelkunst

Posted on april 5, 2021 by Argusvlinder

De dingen die aan de muur hangen in een hotelkamer
trekken altijd mijn aandacht.
Soms wordt je verrast met lokale kunst, heel vaak door kitsch.
Deze keer, in een hotel in São Filipe op Fogo leek het op kitsch
maar blijkt het om kunst met een grote ‘K’ re gaan.

Dit was het hotel in São Filipe, op Fogo. Geen idee wat de naam van het hotel was. Zoals je ziet was het hoteldeel achter het voorhuis smal om ruimte te maken voor het zwembad.

Dit landschap blijkt een schilderij te zijn van de Engelse schilder John Constable, de titel is Flatford Mill, ‘Scene on a Navigable River’, 1816 -1817.

Het schilderij is eigendom van Tate Britain, op hun website
vond ik de volgende tekst:

Constable began this picture, his largest exhibition canvas to be painted mainly outdoors, a few months before his marriage to Maria Bicknell.
He wrote to Maria from Bergholt on 12 September 1816: ‘I am now in the midst of a large picture here which I had contemplated for the next exhibition – it would have made my mind easy had it been forwarder – I cannot help it – we must not expect to have all our wishes complete’.
Prior to 1814, the artist produced his exhibition pictures in the studio, working from oil sketches and drawings, but in that year he declared his intention to make finished paintings from nature.
The summers of 1816 and 1817 were the last occasions upon which Constable spent any length of time at East Bergholt, and the last in which the artist painted directly from the scenery of his Suffolk childhood.

Constable frequently depicted the scenes of his ‘careless boyhood’ which, he wrote to his friend Archdeacon Fisher, he associated with ‘all that lies on the banks of the Stour.
They made me a painter (& I am gratefull)’.
The Constable family business was at Flatford, about a mile from East Bergholt.
The family had a watermill on the Stour for grinding corn, and a dry dock for building the barges to transport grain to Mistley for shipment to London, as well as a watermill upstream at Dedham.
The passage up and down the river required the use of horse-drawn barges; the ropes had to be disconnected in order to allow the barges to be poled under Flatford bridge.
In this picture, a boy is disconnecting a rope and another sits astride a tow-horse.
Constable painted the inscription to appear as if it had been scratched in the earth with a stick.

Een strandwandeling

Posted on april 4, 2021 by Argusvlinder

Er was in een vorig bericht al iets te lezen over de geografische
omstandigheden op Fogo, een van de eilanden van Cabo Verde.
De eilanden zijn vulkanisch van oorsprong en dat is goed te zien.
Vanuit São Filipe gaan we een strandwandeling maken.

Stralend weer is het niet en dat in combinatie met het woestijnzand in de hogere luchtlagen geeft dit niet het beeld van de meest stralende strandwandeling ooit. Het is 27 december en op 29 december schreef ik er een paar zinnen over in mijn dagboek. Maar het hoogteverschil tussen het strand, het zeeniveau en de bebouwing wordt een beetje zichtbaar op deze foto.

Vanuit het dorp (stad) kun je naar het zwarte strand afdalen. Altijd weer een apart gezicht, zo’n volledig zwart strand. Van straatniveau naar strand is een behoorlijke hoogte. Op het strand ligt allerlei rotzooi. Onze juttocht leverde de typemachine, vele schoenen, glazen flessen en bouwmateriaal op. Plastic zakken niet te vergeten.

De typemachine.

De resten van een blowfish of kogelvis.

In het gesteente van de wanden aan het strand herken je de vulkanische oorsprong.

Onderweg terug naar het hotel.

Een missend tegeltje

Posted on april 1, 2021 by Argusvlinder

Vandaag een korte introductie op São Filipe.
São Filipe ligt op Fogo, een van de eilanden van Cabo Verde.
Het is de plaats waar ook het vliegveld ligt.

Het straatbeeld op 27 december 2011 in São Filipe.

Het ging er allemaal heel rustig aan toe. Heel aangenaam.

Fogo en de andere eilanden van Kaapverdië zijn heel erg afhankelijk van of toerisme of het geld dat landgenoten in het buitenland opsturen dan wel investeren in Kaapverdië. Op Fogo is dan ook letterlijk weinig ruimte voor economische activiteiten behalve dan (eco) toerisme.

Een begraafplaats op de rand met de zee. Fogo is eigenlijk een grote vulkaan. Vermoedelijk is de rand van de vulkaan door de tijd afgebrokkeld waardoor er een groot hoogteverschil is tussen het oppervlak waar de bebouwing is en het ‘strand’ dat uit een zwarte zandsoort bestaat.

Er ontbreekt een tegeltje bij dit naambordje dat verwijst naar een vuurtoren: Farolim de S. Pedro. Rechtsonder staat de naam van een stad in Portugal.

Volgend bericht, volgende avonturen.

Kerst op Cabo Verde

Posted on maart 16, 2021 by Argusvlinder

Het eiland heet Santiago, we waren eerst van Cidade Velha
naar het fort gelopen:
Forte Real de Sao Filipe of Fortaleza Real de S. Filipe.
Onderweg terug naar Cidade Velha besloten we de rivierbedding
van Ribeira Grande op te zoeken.

Op het eerste gezicht een gewoon huis maar kijk eens naar de decoratie onder aan het dak/boven aan de gevel: maan, ster, maan.

Geen idee wat dit was of is.

Cidade Velha ligt in het ravijn geklemd.

Dit is het begin (of einde) van de weg die we nemen. Dit zal even later overgaan in een pad.

Links van de weg stond dit bord: Sidadi Velha Kandidata a patrimoniu di umanidadi of kandidaat voor wereld erfgoed. De inschrijving was in 2009 dus ik vermoed dat dit bord van voor dat jaartal was.

In het begin staan links en rechts muren maar dan neemt de natuur het over.

Geen idee wat voor soort vogeltjes dat dit zijn maar ze zaten zo knus bij elkaar.

Men hoefde niet verder aan te dringen. Tijd om om te keren. Morgen naar Praia.

Forte Real de São Filipe

Posted on maart 14, 2021 by Argusvlinder

Bij Cidade Velha liggen op een heuvel de restanten van
een fort dat in de 16e eeuw is aangelegd.
Wikipedia geeft onder andere de volgende beschrijving:

Forte Real de São Filipe is a 16th century fortress in the city of Cidade Velha in the south of the island of Santiago, Cape Verde. It is located on a plateau above the town centre, 120 meters above sea level. The historic centre of Cidade Velha is an UNESCO World Heritage site since June 2009.

De geschiedenis van Cabo Verde is best een bewogen geschiedenis.
De Bradt-gids uit 2011 (5e editie) beschrijft het ontstaan
van leven op de Kaapverdische eilanden als volgt:
er waren voor het jaar 445 voor Christus al Phoenicische bezoekers.
Zeevarenden.
In 445 voor Christus kwam Kapitein Hanno op een tocht die
begon in Cadiz een aantal eilanden tegen en
maakte daar melding van.
Men vermoedt vandaag dat dit om de Kaapverdische eilanden ging.
Hij noemde de eilandengroep ‘Hesperias’.
Hanno meldde verder dat hij een grote vulkaan zag ten westen
van Afrika. Dit zou Fogo geweest kunnen zijn.
Ook vanuit West Afrika is het mogelijk dat er zeevarende bezoekers
zijn geweest op Cabo Verde maar de mensen gingen er ook weer weg.
Pas toen Portugese ontdekkingsreizigers met hun schepen verder
voeren dan de Canarische Eilanden kwam bewoning in beeld.
Tussen 1455 en 1461 werden de eilanden ‘ontdekt’ en de eer gaat
meestal naar Antómio de Noli (Genua) en Diogo Gomes (Portugal).
In 1462 werd er een kleine kolonie gesticht door Portugezen,
Spanjaarden en Genuezen.
Op Santiago, aan de rivier de Ribeira Grande vestigde De Noli zich.
Arbeiders, in de vorm van slaafgemaakten, werden aangevoerd
vanuit Afrika en in 1852 waren er 13.700 slaven op Santiago
en Fogo, onder dwang van 100 blanke Europeanen.
Via de eilanden werd veel handel gedreven:
van Afrika naar Europa en Noord- en Zuid Amerika en andersom.
Niet in de laatste plaats met slaafgemaakten als handelswaar.
In 1770 wordt Praia de hoofdstad.
Pas in 1975 werden de eilanden samen met Guinea-Bissau
onafhankelijk van Portugal.
Dan in 1980 gaat Guinea-Bissau zijn eigen weg.
Cabo Verde is daarmee een volledig zelfstandige staat.

Op Eerste Kerstdag gingen we eerst naar Cidade Velha. Eigenlijk op zoek naar vervoer. Maar omdat er geen vervoer te zien was besloten we zelf te gaan lopen. Dat kan best. Het gaat wel even omhoog maar onderweg is het uitzicht prachtig. Hier zie je bijvoorbeeld de Kathedraal (of wat er na al die jaren van over is).

De foto’s geven niet echt een stralende aanblik. Maar het was die dag gewoon mooi weer maar het woestijnzand in de lucht levert een bijna mistige aanblik.

Forte Real de São Filipe of Fortaleza Real de São Filipe.

Dit enorm ravijn was lang geleden een machtige rivier die er de oorzaak van was dat Cidade Velha, in het begin van de bewoning van de eilanden, de belangrijkste plaats was. De rivier is inmiddels zo goed als droog. Ribeira Grande is de naam.

Toen we eerder het oude deel van Cidade Velha doorwandelden bezochten we ook dit gebouw: Igreja e convento de Sao Francisco.

Cidade Velha.

Vissen is nog steeds belangrijk.

Zo hoog op de heuvel ben je misschien wel veilig en is het effectief om een eiland te verdedigen maar veel zoet water zal er niet zijn. Zeker niet bij het klimaat van Cabo Verde. Dus voor water was er een speciale voorraadkelder (cisterne).

Cabo Verde is vooral rustig en erg mooi.

Hotelkunst op Cabo Verde

Posted on maart 13, 2021 by Argusvlinder

Mooi van kleur.

Assomada

Posted on maart 12, 2021 by Argusvlinder

Voor de vakantie naar Cabo Verde hebben we de vluchten
en het verblijf in drie hotels/appartementen geboekt.
Toen we na een spannende vlucht aankwamen op Santiago
werden we met een taxi naar ons hotel gebracht.
Samen met andere Nederlandse toeristen.
Dus toen we naar Assomada, een grote markt op het eiland,
wilden, hebben we de taxi weer gebeld.
Toen bleek dat we veel geluk hadden gehad.
In de taxi zaten ander Nederlanders die of in dezelfde vlucht
gezeten hadden als wij of vergelijkbare issues hadden ervaren.
Voor de mensen van dezelfde vlucht gingen we eerst
terug naar de luchthaven. Hun bagage was net aangekomen.
De twee andere Nederlandse toeristen waren tot dan toe
niet op Fogo geraakt. Ook binnenlandse vluchten
ondervinden hinder van het woestijnzand in de lucht.
(Fogo was onze tweede bestemming)

Markten zijn overal op de wereld een feest. Je kijkt je ogen uit. Alles wat je maar kunt bedenken kun je er kopen. Vandaag een kleine selectie.

Cine Clube.

Cabo Verde

Posted on maart 9, 2021 by Argusvlinder

Net voor het begin van de bankencrisis kochten we een
ander appartement. Het oude was nog niet verkocht.
Dat verkopen van het oude appartement viel niet
mee en nadat we uiteindelijk het oude appartement
verkocht hadden en verhuisd waren, wilden we op vakantie.
Zo’n beetje met het gevoel dat we nu allemaal hebben.
Het liep tegen het eind van het jaar. De Canarische Eilanden
hebben dan wel redelijk weer maar om mooi weer te hebben
besloten we wat verder weg te gaan: Cabo Verde.
We gingen naar twee eilanden: Santiago en Fogo.

Het kwam er alleen nooit van om de foto’s op mijn blog
te plaatsen. Nu met de covid pandemie is er tijd voor.

We hadden toen geen speciaal plan: zon, lekker eten, beetje strand.
Dat was het wel.

Maar de geschiedenis kruipt waar het niet gaan kan. Dit is een kleine koperen speld met het logo van de VOC. Cabo Verde is de eerste halte van westerse ontdekkingsreizigers in de tropen. Onderweg naar Amerika of Azië kon hier voedsel en water worden ingeslagen.

Natuurlijk kwamen we ook een tentoonstelling tegen die meer informatie gaf over het verleden van Cabo Verde.

Van de vakantie hield ik een klein dagboekje bij.
Dat gaat me hopelijk helpen de foto’s een plaats te geven.
Dat verslag begint op 22 december 2011.

Gisteren zijn we als begin van onze vakantie gaan eten bij het Bredase restaurant ‘Binnen’. Het restaurant is gestart kort voor de bankencrisis in 2008. Toen zijn we er een paar keer gaan eten. Voordat dit oude pakhuis aan de haven van Breda restaurant werd was er er beneden (het restaurant zat op de 1e en 2e verdieping) een bruine kroeg: ‘Het Klapcot’ of kortweg het ‘Klap’ zoals wij het noemden. Mariabeelden en andere heiligen tegen de muren, in het midden een biljart. Men verkocht er Grolsch beugels.

Wij gingen vooral om te genieten. Dat kan daar prima. Vandaag een kleine serie foto’s om een heel klein beetje van de sfeer te proeven.

De reis verliep niet helemaal vlekkeloos. Er staan in die tijd van het jaar vaker stevige winden op het Afrikaanse vaste land. Die wind brengt heel veel zand met zich mee. Zoveel zand dat het zand kan gaan werken als schuurpapier op een vliegtuig. In plaats van een vlucht met een tussenstop op het eiland San Vincente vliegen we (na twee pogingen voor een tussenlanding) direct door naar Praia, de hoofdstad van Santiago.

De vlucht was dan misschien spannend maar bij het hotel, een paar kilometer vanaf Cidade Velha, een kleine stad 15 kilometer buiten de hoofdstad Praia was het heerlijk rustig. Mooi weer.

Het hotel zal alle maaltijden verzorgen en dat deden ze prima. Ook met Kerstmis. We waren er de enige gasten.

Dit geeft een idee van de weg naar Cidade Velha, eenvoudig te voet te bereiken.

Het centrale plein (Pillory Square) in Cidade Velha, een World Heritage Site.

Wikipedia:

Cidade Velha, hetgeen in het Portugees “Oude stad” betekent, is een stad in Kaapverdië, 15 kilometer gelegen van de hoofdstad Praia op het eiland Santiago. Cidade Velha is de oudste nederzetting op Kaapverdië en heette voorheen Ribeira Grande. Om verwarring met de stad Ribeira Grande op een ander Kaapverdisch eiland te voorkomen, is de naam gewijzigd in Cidade Velha.

UNESCO beschrijft de reden van inschrijving als
World Heritage Site:

Cidade Velha, Historic Centre of Ribeira Grande

The town of Ribeira Grande, renamed Cidade Velha in the late 18th century, was the first European colonial outpost in the tropics. Located in the south of the island of Santiago, the town features some of the original street layout impressive remains including two churches, a royal fortress and Pillory Square with its ornate 16th century marble pillar.

Cabo Verde: voorbereidingen weblog

Posted on januari 10, 2012 by Argusvlinder

Zoals meestal gaan er een aantal blogs volgen
over een recente vakantie. In dit geval naar Cabo Verde, Kaapverdixeb.
Ik ben nu druk bezig alle verzamelde documenten te sorteren
en vast te leggen om ze hier te kunnen presenteren.
Dat kost een paar dagen.
Als voorbereiding heb ik eerst een achtergrond gemaakt
waarop ik de bonnetjes, tickets etc kan wegleggen voor inscannen/fotograferen.

En mijn logboekje ziet er dan als volgt uit:

De tekst, afbeelding en kleuren zijn afkomstig
van het reisbureau via wie we de vluchten en hotels geboekt hebben.
Ik vermoed dat zij de kleuren van de oude vlag
van Cabo Verde hebben afgeleid:

Vlag van Kaapverdie van voor 1992.

De huidige vlag, van de jonge, vrije natie, is de volgende:

Kaapverdische eilanden / Cabo Verde

Posted on januari 6, 2012 by Argusvlinder

De afgelopen twee weken zijn we op vakantie geweest
naar de Kaapverdische eilanden of Cabo Verde
zoals de bewoners het zelf noemen.

Kaapverdixeb is een eilandengroep in de Atlantische Oceaan
aan de westkant van Afrika.
Ze liggen tussen Kreeftskeerkring en de evenaar;
op het noordelijk halfrond dus.

We verbleven in drie plaatsen op twee eilanden:
Cidade Velha op Santiago,
Sao Filipe op Fogo en
Tarrafal op Santiago.

Een eerste selectie van mijn foto’s volgt hier.

Grijskopijsvogel (King fisher of Halcyon leucocephala). De eerste foto van de vakantie.

____________________________________________________________

Versgevangen vis direct schoonmaken.

____________________________________________________________

Ribeira Grande (Cidade Velha, Santiago).

____________________________________________________________

Zomaar een mooi versierd huis in Cidade Velha.

____________________________________________________________

De bloemstengel buigt helemaal door als gevolg van het gewicht van deze grote vlinder.

____________________________________________________________

Riet in de Ribeira Grande.

____________________________________________________________

Sommjige deuren en huizen hebben wat verf nodig.

____________________________________________________________

Muur van het terrein vanxa0het telefoonbedrijf in Praia.

____________________________________________________________

Chinees aardenwerk, afkomstig van schip de ‘Leijmuiden’. Een VOC-schip dat in 1770 verging voor de kust van Boas Vista. Dit is een van de voorwerpen van vergane schepen voor de kusten van Kaapverdixeb die te zien zijn in het uitstekende museum: The Research and Cultural Patrimony Institute of Centro de Restauraxe7xe3o e Museologia. Het museum is een schat op zich.

____________________________________________________________

Sxe3o Filipe, grootste plaats op het vulkaaneiland Fogo.

____________________________________________________________

Het zwarte vulkaanstrand van Sxe3o Filipe.

____________________________________________________________

Ponto do Salina.

____________________________________________________________

Zomaar wat bloemen.

____________________________________________________________

Cachupa, het nationaal gerecht.

____________________________________________________________

De eilanden kennen veel bouwactiviteiten en daarom tref je overal bouwmaterialen aan.

____________________________________________________________

Pico de Fogo.

____________________________________________________________

De savanne van Fogo.

____________________________________________________________

Het krulspeldenmarktje.

____________________________________________________________

Cesxe1ria xc9vora, stem van Cabo Verde.

____________________________________________________________

Bob Marley nog steeds populair zoals bijvoorbeeld blijkt uit de kleuren van deze garagedeur gemaakt uit het metaal van olievaten (onder andere groen, geel en rood).

____________________________________________________________

Nieuwjaarsdag, muziek op straat in Sxe3o Filipe.

____________________________________________________________

Poort van het concentratiekamp Tarrafal op Santiago.

____________________________________________________________

Baia Verde (Groene Baai).

____________________________________________________________

Op het strand bij de vissersassociatie: of je nog vis wil?.

____________________________________________________________

Die geel/grijze vis was wel 75 tot 80 centimeter lang!

____________________________________________________________

Argusvlinder

De avonturen van de Argusvlinder

Tagarchief: Fogo

São Filipe – São Lourenço – Praia – Tarrafal

Sodade – Weemoed

Het vulkaanlandschap op Fogo

Pico do Fogo

Cachupa, onder een wakend oog

Bem vindo ao Parque Natural do Fogo / Welkom in Natuurpark Fogo

Ponta da Salina

Hotelkunst

Een strandwandeling

Een missend tegeltje

Kerst op Cabo Verde

Forte Real de São Filipe

Hotelkunst op Cabo Verde

Assomada

Cabo Verde

Cabo Verde: voorbereidingen weblog

Kaapverdische eilanden / Cabo Verde

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk: