Nu het weer eenvoudiger is om naar een museum
te gaan en ik een weekje vakantie heb,
maak ik er ook gebruik van.
De tentoonstelling waarover dit bericht gaat
lijkt als idee een beetje op die van Marenne Welten.
In die zin dat de kunstenaars zich uitgebreid konden
verdiepen in hun onderwerp en daar met kunst op reageerden.
In ‘Vanwege Vincent’ gaat het om kunstenaars die de
afgelopen jaren allemaal Artist in Residence zijn geweest
in Zundert als gast van het Vincent van GoghHuis.
De volledige titel van de tentoonstelling is:
‘Vanwege Vincent – De geboortestreek van Van Gogh als inspiratie’.
Hoe verhoud je je als kunstenaar tot een icoon als Van Gogh en tot beelden die zo bekend zijn? Wat levert het op om wekenlang te werken op de geboortegrond van Van Gogh? Deze vragen staan centraal in Vanwege Vincent – De geboortestreek van Van Gogh als inspiratie. De aanleiding voor de tentoonstelling is het tienjarige bestaan van het artist-in-residence programma van het Van GoghHuis in Zundert. Het gastatelier ligt naast de protestantse kerk waar de vader van Vincent predikte, terwijl de oude kosterswoning dienst doet als verblijfplaats voor de kunstenaars.
Zoals bezoekers gewend zijn bevat dit bericht foto’s van werken die mij troffen. Om wat voor reden dan ook. Soms omdat ik ze eerder zag, omdat ander werk van de kunstenaar me ooit aangesproken heeft, omdat ik het mooi of slim gevonden vind, omdat de kleuren mooi zijn, omdat de sfeer me aanspreekt. Wat spreekt jullie aan? Koen Broucke, Night walk, 2014, gouache op papier.
Albert Zwaan, Van Gogh Church Zundert, 2017, olieverf op doek.
Lotte van Lieshout, La Berceuse, 2019, olieverf op verpakkingen en doek.
Tom Claassen, Het bed / Le lit, 2021, hout.
Bij de start van het Van Gogh AIR programma in 2011
zette Tom Claassen twee houten mannen bij de ingang van het dorp.
Hij noemde de figuren Theo & Theo, refererend aan Vincents vader en broer
en het Van Hohj monument van Zadkine dat elders in het dorp staat.
Speciaal voor de tentoonstelling maakte Claassen dit nieuwe werk
in de voor hem zo kenmerkende beeldtaal.
De slaapkamer van het schilderij in het Gele Huis
in Arles vormde de inspiratie.
Rainer Fetting, Van Gogh und Mauer, 1983, acryl op doek.
Rainer Fetting behoort tot de Neue Wilde, een groep Duitse schilders
die in de jaren ’80 de expressionistische schilderkunst herontdekten.
Als grondlegger van het expressionisme is Van Gogh
een belangrijk voorbeeld voor hem.
Fetting laat dit zien door Vincent herhaaldelijk als personage
in zijn grote en felgekleurde schilderijen op te voeren,
zoals in dit werk waarop we hem langs de Berlijnse muur zien lopen.
Arnulf Rainer, Van Gogh in Wolke, voll ohne groll, 1977, grafiet op papier.
René Korten, Vinc-ent, 2-019, olieverf op doek.
Stijn Peeters, Silhouette of refugees, 2017, monotype.
Deze tekst hing niet zozeer bij het werk van Stijn Peeters
als wel aan al die werken met een wat zwaardere, zwartere toon.
Het verschil tussen voorspoed en tegenspoed,
alle twee zijn noodzakelijk en nuttig,
en de dood of het verdwijnen…
dat is zo betrekkelijk – en het leven ook.
(Aan Theo, 1889)
De fatale intensiteit van het leven
Vincents wortels liggen in Zundert.
De pastorie waar zijn wieg stond en het graf
van zijn doodgeboren broertje op de begraafplaats
naast de protestantse kerk waar zijn vader predikte,
markeren zijn geboorte, met in het vooruitzicht
zijn tragische dood.
Vincents perioden van ‘waanzin’ en zijn korte leven
dragen bij aan zijn mythische status.
Hij wist echter ook als geen ander de energie en
schoonheid van het leven te schilderen.
Net als bij Vincent loopt de liefde voor het leven
en de constante nabijheid van de dood
als een rode draad door de kunstwerken uit Zundert.
Op de foto van het werk van Roos Holleman viel met de kleur wat tegen terwijl het origineel zo sprankelend is: Study skins, 2020, pastelkrijt op katoenpapier.
Daarom een detail van het werk dat ook direct duidelijk maakt dat het hier om de huid en veren van exotische vogels gaat.
Roos Holleman, Wardrobe for the 21st century, 2020, pastelkrijt op katoenpapier.
Misschien wel het mooiste werk op de tentoonstelling: Robert Zandvliet, Regen in Auvers, 2015, acryl op doek. Ook hiervan een detail:
Ronald Zuurmond, Winter (zonnebloemen), 2021, olieverf op doek.
Vanwege Vincent
…we werken aan een kunst,
aan zaken die niet alleen tijdens ons leven blijven bestaan,
maar die ook na ons door anderen kunnen worden voortgezet.
(Aan Theo, 1888)
Koen Vermeule, Vincent * yume no uchi (in een droom), 2015, olieverf op doek.
De figuur op dit schilderij stelt onmiskenbaar Vincent voor,
te herkennen aan zijn rossige haar en strohoed.
De sobere compositie en het contract tussen de zachte kleuren van de ruimte
en het zwarte kostuum doen alle aandacht uitgaan naar het werkloze
lichaam van de schilder.
Hij lijkt dood, maar de titel Yome no ucho, Japans voor ‘in een droom’,
suggereert iets anders.
Koen Vermeule heeft Van Gogh in al zijn kwetsbaarheid vastgelegd.
Loek Grootjans, Storage for distorted matter – Vincent’s Sunflower, 2013, gedroogde zonnebloem.
Erik Andriesse, Zonnebloemen, 1986, acrylverf op golfkarton en hout.
Tessa Chaplin, Zonder titel, 2020, olieverf op doek.
Diana Roig, Re-imagined tree roots, 2021, olieverf op doek.
Als laatste de catalogus bij de tentoonstelling. Een prachtig boek bij een prachtige tentoonstelling. Heel geslaagd. Gaat dat zien!
Vind ik leuk:
Like Laden...
Argusvlinder 