Multatuli, Niemand weet het en zy die beweren het te weten zyn ’t onderling niet eens. Idee 415.
Louis Couperus, De Stille Kracht.
Miguel de Cervantes, Don Quixote.
Multatuli, Van de maan af gezien zijn we allen even groot.
Besloot maar iets met boeken te kopen.
Vrijdagavond heb ik de film The Wife gezien.
Het optreden van Glenn Close is prachtig, zoals je dat van haar
kunt verwachten.
De film zelf is maar matig.
Glenn Close in The Wife.
Andere rollen worden gespreeld door Christian Slater, Jonathan Pryce
en Elizabeth McGovern.
Het leukste in de film was nog de quote van de ontvanger van de Nobelprijs
voor literatuur, Jonathan Pryce, die Don Quixote aanhaalt.
Jonathan Pryce speelde in de recente film ‘The man who killed Don Quixote’
van Terry Gilliam de rol van de ‘echte’ Don Quixote.
**
Jonathan Pryce and Adam Driver (links) in The Man Who Killed Don Quixote.
Afgelopen vrijdagavond zag ik deze prachtige film.
Het plezier waarmee de film gemaakt is,
de liefde voor het verhaal, het spat van het doek af.
Misschien is het niet het grootste meesterwerk van Terry Gilliam,
zoals sommige recensisten zeggen, maar ik heb genoten.
Het verhaal zit intelligent in elkaar. Veel elementen die
terugkomen in de verstripte versie van Rob Davis
(ik heb het boek van Cervantes zelf nog niet gelezen)
komen in de film terug.
De logica van Don Quixote is fantastisch.
In meerdere betekenissen:
vol fantasie maar ook prachtig om aan te horen.
In de film wordt vaak gewezen op een belangrijke reden om iemand
te casten in een rol: de kop.
In de film zelf is dat precies zo. Het gezicht van Jonathan Pryce
met de milde, wat spottende glimlach, houdt je de film bij de les.
Dan Adam Driver, hij heeft niet het figuur van een Sancho Panza,
maar zijn vaak verbaasde en twijfelde blik, is gemaakt voor de rol.
Jonathan Pryce in The Man Who Killed Don Quixote.
Hoe moeilijk het is om een komische film te maken
en hoe belangrijk timing daarbij is
wordt ook in The man who killed Don Quixote duidelijk.
In een scene ligt Sancho op zijn rug en wordt gezoend door
een prachtige vrouw. Dat zoenen gaat langzaam over in likken.
Dat likken duurt naar mijn gevoel net iets te lang,
misschien een halve seconde te lang.
Daardoor wordt duidelijk dat dit een overgang is naar een andere realiteit.
Daar draait het bij Don Quichot steeds om.
Want de mooie vrouw blijkt een likkend schaap te zijn.
Leuke scene, heel grappig maar hij duurt net te lang
waardoor het effect kleiner wordt, iets minder grappig.
****
Weer een korte aflevering van de dia’s die
omgezet zijn naar digitale adbeeldingen.
Met PaintShop Pro is de kwaliteit nog iets verbeterd.
Deze keer 4 foto’s hebben we gemaakt in Madrid.
Pablo Picasso, Guernica. Met dank aan het Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía.
Goya, Portrait of Maria Luisa of Parma, queen of Spain. Het jaartal van deze foto’s weten we niet meer. Met dank aan het Prado.
‘Zo maar’ een hemel. Waar ik deze foto precies maakte weet ik niet meer.
De romanfiguren Don Quixote en Sancho Panza uit de roman van Miguel Cervantes.
Alberto Giacometti, Chariot (Foundry mark Alexis Rudier, fondeur, Paris), numbered 2/6, painted bronze on wooden base.
Amedeo Modigliani, Tete (hoofd), stone, carved 1911 – 1912.
Miniatuur toegeschreven aan Mahmud Muzahhi uit een boek, een kopie van Gulistan (de rozentuin). Attributed to Mahmud Muzahhi, from a 16th-century copy of Sa’di’s Gulistan, the captured Arab robbers before the King.
Hochzeit von Zephyros und Chloris, wandfresko, detail. Pompeii.
Irma Stern, Tiger lilies, 1932.
Vergelijk deze eens met het voorlaatste werk in deze Kunstvaria.
Jamie Wyeth, Nureyev in Don Quixote – white background, 2001, mixed media.
Selfie door Edgar Degas (Photographic self-portrait by Edgar Degas, gelatin silver print).
Roy Lichtenstein, Takka Takka, 1962, leinwand.
Sadequain, Untitlted, 1959.
Sandro Botticelli (and possibly assistant), The Annunciation, circa 1490 – 1495.
Vincent van Gogh, Still life: vase with daisies and poppies, oil on linen, june 16 – 17, 1890.
Wim Wenders, Street corner in Butte, Montana, C-print.
Argusvlinder 