In het Nederlands Steendruk Museum is ook een werkplaats
met veel lithostenen en een aantal persen.
Er is ook voldoende ruimte om een steendruk cursus te volgen.
Bij mijn bezoek kreeg ik een demonstratie.

In de hal tussen de verschillende ruimtes van het museum is ook een hele muur met lithografiestenen als decoratie.

Toen schoot me te binnen dat ik de steen van De aardappeleters niet op de foto hab gezegd. Dus dat moest ik even corrigeren.

In de werkplaats lag een steen met een zicht op Florence.
Althans dat denk ik dat je hier kunt zien.
Misschien ga ik later dit jaar daar nog even kijken.

‘Ruud’ is de medewerker die de demonstratie gaat geven en die een tekening op een steen heeft gemaakt en voorbereid. Deze steen is volgens mij al geprepareerd met Arabische gom maar om de exacte volgorde van de handelingen en de materialen te kennen is een cursus de juiste route.

Ruud vertelde dat hij afbeeldingen maakt die hij na het afdrukken gebruikt om compleet te maken met de aquareltechniek. Dat is de reden dat de afdruk niet gitzwart zal zijn. Hij kiest een zachtere tint van zwart zodat het beter werkt met de aquarelleertechniek. Overigens zien we hier een van de vroege stappen in het lithografieproces.

Vocht, etsvloeistof, terpentijnolie zijn een paar van de hulpstoffen die ik heb onthouden van de demonstratie.

Voor een ongetraind persoon zoals ik lijkt het soms wel goochelen. Hier kun je met het blote ook de afbeelding niet zien. Dat is ook de bedoeling want het wordt langzaam tijd voor de inkt.

Tijd om de pers voor te bereiden.

Inkt.

Het resultaat: mijn afdruk. Ik weet niet hoeveel afdrukken er intussen gemaakt zijn van de steen maar dit is een van de eerste met een goed resultaat. Hoe ik hem ga verwerken in een boek weet ik nog niet.