Dit is mijn 5996-ste blogpost in 15 jaar.
Sinds maart 2005 blog ik.
Ik heb even op internet gezocht hoeveel dagen dat ongeveer zijn:
Voor alles zijn er tegenwoordig websites. Dus van 1 maart 2005 tot 30 september 2018 zijn 4961 dagen. Dat brengt mijn blog (als ik deze maand de 6000-ste maak) gemiddelde op ongeveer 1,2 posts per dag.
Deze blog post gaat over de National Gallery in Londen.
Ik nam me voor er niet langer dan 1 uur te blijven.
Het werd natuurlijk anderhalf uur.
Wat een fantastische collectie.
Zomaar een paar Turners op een rij.
Prachtige middeleeuwse en renaissance werken.
Ik heb een paar foto’s gemaakt van wat me opviel.
Dit werk en de volgende foto, deze twee werken hingen naast elkaar. Prachtig. Workshop of Domenico Ghirlandaio, Portrait of a girl, circa 1490.
Sandro Botticelli, Portrait of a young man, circa 1490 – 1495. Waarom bij dit portret sprake is van een ‘young man’ (een jonge man) en bij het vorige van ‘a girl’ (een meisje), weet ik niet. Ze lijken me ongeveer even oud.
Ik liep zomaar een paar zalen door en plotseling zag ik een aantal werken die samen een altaarstuk of iets dergelijks zijn geweest. In het kader van de tentoonstelling een paar jaar terug over St. Franciscus in Utrecht heb ik toen dit werk of gezien of er over gelezen. Sassetta (Stefano di Giovanni Sasseta), Saint Francis before the Pope Honorius III / The stigmatisation of Saint Francis, 1437 – 1444. Dit is onderdeel van het San Sepolcro Altarpiece.
Sassetta (Stefano di Giovanni Sasseta), The stigmatisation of Saint Francis, 1437 – 1444. Die engel die de stigmata aanbrengt komt bij mij altijd over als een soort drone die in de lucht hangt.
Sassetta, The wolf of Gubbio, 1437 – 1444. Let ook op de halve cirkel met vogels in de lucht.
Dit schilderij en de volgende twee foto’s vormen samen een drieluik: Hans Memling, The Donne triptych, about 1478, Saint John the Baptist. Johannes de Doper.
Het centrale paneel. De aanbidding van de Maagd en het Kind, Hans Memling, Sir John Donne kneels in adoration before the Virgin and Child.
Het rechterpaneel: Hans Memling, Saint John the Evangelist. Johannes de Evangelist. Alle drie de delen hebben zo’n prachtige vloer. Het centrale deel met een tapijt erop. Schitterend.
Dit vond ik super om te zien. Rogier van der Weyden gebruikte het beeld van Magdalena meerdere malen. En steeds heeft het kleed van de vrouw, dezelfde vouwen. “Je gaat het pas zien als je het door hebt.” zei Johan Cruijff, en als je het eenmaal gezien hebt, zie je dat iedere keer opnieuw. Rogier van der Weyden, The Magdalen Reading, before 1438.
Claude Monet, Irises, about 1914 – 1917.
Leonardo da Vinci aks onderdeel van een deurpartij.
Rembrandt was daar ook te zien.
The National Gallery.
