Leeuw en Haan

Posted on januari 18, 2021 by Argusvlinder

Eigenlijk realiseer ik me nu pas,
achter de computer, kijkend naar de foto’s,
dat ik twee dieren centraal stel bij de publicatie Sint Veit:
de leeuw van de naam van de schrijver Aart van der Leeuw en
de haan als symbool van ochtend of morgen.

Maar goed de laatste foto’s gingen over leerdunnen.
Ik ben weer een stukje verder.

Zo lagen de boekband in spé en het boekblok naast elkaar op de werktafel. De boekband lag te drogen. De platten en de rug waren al tegen de leren bekleding gelijmd.

Atelier de Ganzenweide heeft deze tekst gekozen voor publicatie
vanwege de illustraties. Die zijn van Henri van Straten.

Voordat je alles vastplakt is het goed nog even te kijken hoe het eindresultaat er uit gaat zien.

Dan plak je eerst de omslagen aan de lange kanten vast. De boekband is bijna gereed (qua bekleding).

Zo kan dan aan de binnenkant het leer gelijk gemaakt worden met de platten en dan kan het boekblok in de boekband geplaatst worden.

Zelf een boekband maken

Posted on januari 14, 2021 by Argusvlinder

Je hoeft natuurlijk helemaal geen leren band te maken
en je hoeft hem dan ook zeker nog niet te bedrukken.
Maar ik ben dat wel aan het doen.
Ik sprak steeds over Sint Veit, het werk van Aart van der Leeuw,
als het project voor Koppermaandag maar ik zat fout.
Dit jaar was er een ander boek dat uitgegeven is door Uitgeverij
Boekblok en dat bedoeld was als Koppermaandagproject:
‘Liefdesbrieven’ van Multatuli.

Op 2 maart 2020 is het 200 jaar geleden dat Multatuli in Amsterdam werd geboren. In het kader hiervan herdrukt De Arbeiderspers uit de privé-domeinreeks nummer 54 uit 1979, ‘Liefdesbrieven’. Bezorgd en van aantekeningen en een nawoord voorzien door Paul van ’t Veer, naar moderne spelling gezet door Henk Gielkens. Aan de nieuwe editie is een voorwoord van Elsbeth Etty toegevoegd.

De winkeleditie is genaaid en direct ingehangen in het papieren omslag, met flappen. Voor handboekbinders en andere boekenliefhebbers is het boek ook in losse, ongebonden katernen te koop.

Maar aan de ‘Liefdesbrieven’ ben ik nog niet begonnen. Ik ben een leren boekband aan het maken voor de tekst ‘Sint Veit’. Ben aangekomen op het punt dat ik het leer wil dunnen aan de randen die de omslagen gaan vormen. Daarvoor gebruik ik een leerdunmes maar ook een kleine hobbyschaaf.

Met schaaf, mes, markeringen en een stuk stevig karton probeer ik een zo recht mogelijke strook aan alle vier de kanten van het leer te dunnen. Daarna ga ik dat ook voor de rug en scharnierpunten van de band doen.

Tegen de haarzijde van het leer heb ik bakpapier vastgemaakt om het drukwerk zoveel mogelijk te beschermen. Bij het dunnen zet je toch wel kracht op het leer en hoewel het vlak met de bedrukking niet bewerkt wordt loop je toch het risico de mooie kant van het leer vuil te maken of het drukwerk te beschadigen.

De mooie kant is mooi gebleven. Het leer moet nog wel omgeslagen worden dus de afmetingen gaan nog veranderen. Maar dit geeft al wel een klein beetje een idee.

Ik heb het keer na het dunnen bijgesneden. Op een plaats was ik een beetje door het leer gegaan. Maar door alle zijdes opnieuw uit te meten en te snijden komt dat wel goed. Dat is zo mooi aan boekbinden: je kunt altijd nog wel wat correcties doorvoeren. Zeker als je niet in series boeken maakt kan dat goed.

Het moment om het boek in elkaar te zetten komt steeds dichter bij
maar nu eerst de band afronden.

Leerdunnen

Posted on januari 9, 2021 by Argusvlinder

Of het de juiste beslissing was weet ik pas achteraf.
Ik heb eerst de boekband bedrukt met tekst en de
linosnede. Daarna zijn er nog een paar handelingen nodig
aan het leer voordat de platten en het ruggebord
bevestigd kunnen worden aan het leer.
Dat is een risico en schoonhouden is niet mijn
sterkste kant.
Daarom heb ik een stuk bakpapier op grootte gemaakt
en dat aan de ‘mooie’ kant van het leer bevestigd.

De eerste lange zijde (rechts) is gedund. Dat heb ik gedaan met het leerdunmes maar ook een kleine hobbyschaaf.

Mijn etalageletterbak is uitgebreid met drie hanen. Je kunt ook alle vier de alfabetboekjes zien die ik tot nu toe gemaakt heb.

De haan

Posted on januari 6, 2021 by Argusvlinder

Vandaag heb ik de haan weer in de rode inkt gezet om de boekband af te ronden (voor wat betreft het bedrukken). Als de haan ook op het leer is gedrukt en het is allemaal goed gedroogd, dan zal het leer nog gedund moeten worden om een flexibele maar sterke leren bekleding van de boekband te worden. Maar dat dunnen is nog niet gebeurd. De grootste uitdaging is om de haarzijde van het leer, de kant met de afbeelding, mooi te laten. Niet te beschadigen en niet vuil te maken.

Maar eerst een paar testafdrukken maken. De eerste op papier waarop ik eerder de tekst had getest. Je ziet dat het papier en de boekenpers al gereed staan.

Los van het feit dat dit een eerste afdruk is met de linosnede (na schoongemaakt te zijn geweest en te hebben liggen drogen), zie je heel grote verschillen tussen het materiaal waarop je drukt. Ik heb vanmiddag drie papiersoorten, karton en leer gebruikt als ondergrond en de textuur van de afdruk is steeds anders.

Maar na al het testen is het nu de beurt aan het leer. De hopelijk definitieve afdruk. Gelukkig bleek vandaag dat de verwarming in mijn werkplaats weer werkte. Je merkt dat meteen aan het veel sneller drogen van de drukinkt.

Het lukte goed om de linosnede in de mal te passen.

Met dit eindresultaat ben ik dan ook heel tevreden. Het rood over de zwarte letters heeft een betere dekking dan bij eerdere pogingen.

Dan kan hierna het leerdunnen beginnen.

Het ‘gen’ is geplaatst

Posted on januari 3, 2021 by Argusvlinder

De boekband die ik aan het maken ben voor ‘Sint Veit’,
een tekst van Aart van der Leeuw, krijgt op de leren band
de tekst ‘morgen’ over twee regels gedrukt met afficheletters.
Gisteren zag je hier een bericht over de eerste drie letters,
vandaag waren die droog en kon de tekst ‘gen’ ook gezet worden.

Bij de eerste test, op papier, komen de letters ‘gen’ te dicht of zelfs op ‘mor’ te staan. Dat moet beter. Daarom heb ik op het papier een streep getrokken. Die zie je links van de tekst. Dat is zogenaamd de onderkant van de tekst waaronder ik ‘gen’ ga drukken.

Bij de eerste test heb ik waarschijnlijk onvoldoende opgelet. Je ziet de potloodstreep opzij van de letters, op het plakband. Dat is hoe hoog de letters komen. Die moet ik dus in balans brengen met de streep op het papier.

Dit is het resultaat waar ik naar op zoek ben: een kleine kier wit tussen de twee regels met tekst.

Dan leg ik het leer met de mal zo gereed dat het geheel met de afficheletters dadelijk eenvoudig in de boekenpers kan. Goed opletten dat het papier of het leer dadelijk niet tegen de pers aan stoot. Alles moet mooi blijven liggen zoals ik het wegleg.

Het resultaat is prima. Je ziet nog een kleurverschil tussen de bovenste en onderste regel maar dat komt omdat de onderste regel nog uit natte inkt bestaat. Morgen zal dat bijgetrokken zijn.

Net als gisteren zet ik de mal even zo vast dat de tekst helemaal vrij is en goed kan drogen zonder bijvoorbeeld aan het papier te drogen. Volgende keer is het de beurt aan de haan.

Sint Veit: eerste letters gedrukt

Posted on januari 2, 2021 by Argusvlinder

De basis voor de boekband heb ik in elkaar gezet. De twee platten en het ruggebord zijn met elkaar verbonden met een stuk kraftpapier. Nu ik dat heb kan ik het leer gaan voorbereiden dat de bekleding van deze basis gaat vormen.

Het plan is om op basis van deze basis en het leer
een mal te maken dit ik gebruik om daarbinnen de
tekst (mor – gen) en de lino (afbeelding van een haan)
te gaan afdrukken.

Dit is die basis. Eigenlijk zou de rug van een nog dunner soort grijsbord moeten zijn maar die heb ik niet op voorraad.

Dit is het stuk leer dat ik al op maat gesneden heb. Het is een stuk leer van een Engelse leverancier die het ‘book calf’ noemt. Het is nu nog vrij dik. De kant die nu naar boven ligt en waarop ik lijnen getrokken heb is de vleeszijde. Dat is de kant die je straks niet ziet. Dit is, zeg maar, de binnenkant.

Voor de zekerheid nog eens de basis voor de boekband passen en meten op het leer. De breedte voor de rand die straks wordt omgeslagen is hier 3 centimeter.

Dit is de mal voor het bedrukken van het leer. De donkere zwarte lijnen zijn de buitenmaten van het boek. Daarbinnen laat ik een halve centimeter boven, onder en aan de zijkanten. Daar zie je de potloodstrepen. Daar ga ik het papier wegsnijden om de ruimte vrij te maken voor het bedrukken.

Hier zie je dat ik de mal bevestigd heb op het leer. Ik heb besloten de buitenkant van de boekbandbekleding te gaan bedrukken voordat ik het leer ga dunnen. Of dat slim is weet ik (nog) niet. Ik zal extra voorzichtig moeten zijn met de ‘goede’ kant van het leer. Voorzichtig zijn is niet mijn sterkste kant maar je moet jezelf regelmatig uitdagen.

Nog een keer de boekbandbasis passen en meten op het leer en de mal. Het goede nieuws is dat ik bijna 1 centimeter meer ruimte heb in de hoogte voor de tekst en de afbeelding. Dat komt omdat ik bij het testen van het drukken uitgegaan ben van de grootte van het boekblok. Maar de boekband steekt daar aan de boven en onderkant natuurlijk uit. Aan de zijkant trouwens ook (1 maal).

Dat dan weer even checken met de afficheletters en de lino. Steeds passen en meten.

Bij het drukken van de tekst en de linosnede op het leer maak ik gebruik van de boekenpers. Dus voordat ik aan het werkelijk bedrukken ga beginnen eerst nog even controleren hoe dat dadelijk zal gaan met het leer en hoe een en ander in de boekenpers past.

Eerst de eerste letters uitproberen op papier. Bij een eerste drukgang gaat er altijd wel iets mis zoals je hier kunt zien bij de bovenste tekst bij de letter ‘r’. De tweede drukgang is beter.

De derde poging is op het leer. Zo komt het uit de boekenpers.

‘mor’, de eerste drie letters van ‘morgen’. Dat is het woord dat me opviel toen ik de eerste bladzijde van Sint Veit bekeek. Daar stond ‘Nu brak de morgen aan’. Dat woord ‘morgen’ combineer ik met een haan, een zelf gesneden linosnede.

Ik plak de mal even zo vast dat de lekst vrij van de mal kan drogen. Morgen misschien de rest van ‘morgen’.

Volgende stap inbinden

Posted on december 31, 2020 by Argusvlinder

Gisteren heb ik de katernen ingebonden tot een boekblok.
Vandaag heb ik er papier bij gezocht om als de schutbladen
te gaan dienen.
Dat is op maat gesneden en gelijmd en de platten zijn
uit grijsbord gesneden.
De volgende stap wordt dan de basis voor de boekband in
elkaar te zetten, het leer te gaan snijden en voorbereiden
(dunnen en een mal maken om het drukken van de tekst en
de lino op de boekband voor te bereiden).

In dit tempo dreigt het boek toch nog gereed te zijn
voor Koppermaandag.

Dit zijn de twee bladen paste paper die ik een tijd geleden gemaakt heb. Ik had ze zonder specifiek project in gedachten gemaakt. Maar beide zijn in hetzelfde rood. Dus dat gaat best mooi passen. De kleur die in de tekst wordt gebruikt is ook rood en die kleur gebruik ik ook voor de lino die op de omslag komt.

De katernen en de paste paper zijn in de snijmachine op maat gesneden. Ruim 16 bij 12 centimeter. De rug is gelijmd en er is gaas aangebracht om straks een goede verbinding tussen het boekblok en de boekband te krijgen.

Zo ziet het eerste schutblad er dan uit in het boekblok. De linkerhelft wordt straks tegen de boekband bevestigd.

Het schutblad achter ziet er dan zo uit. Minder fel van kleur maar een mooie, eenvoudige vorm.

Boekblok met platten.

Dan met de rug. In het nieuwe jaar kan dat in elkaar gezet worden en verder afgemaakt.

Inbinden Sint Veit-boekblok

Posted on december 30, 2020 by Argusvlinder

Ben al even bezig met het nadenken over de boekband maar
ik moet natuurlijk wel eerst de losse katernen nog inbinden.
Dat heb ik vandaag gedaan.
Dan kan ik morgen de achterkant lijmen, voorzien van een stukje gaas
en dan de stukken grijsbord voor de platten en rug snijden.

De losse katernen van Sint Veit, geschreven door Aart van der Leeuw, zijn ingebonden. Stap 1 om te komen tot een boekblok is daarmee gezet.

Een laatste test

Posted on december 28, 2020 by Argusvlinder

Met mijn afficheletters heb ik al een paar tests uitgevoerd
om een tekst op leer te drukken zodat ik het leer daarna
kan gaan gebruiken om het boek ‘Sint Veit’, geschreven door
Aart van der Leeuw, in te binden.
De uitgave die ik wil inbinden is de uitgave van Uitgeverij Boekblok
en Atelier de Ganzenweide. Het is de uitgave voor de
Koppermaandag van 2021.
De Koppermaandag bijeenkomst en tentoonstelling gaat het komend jaar
niet door, tenminste niet op de dag dat het echt Koppermaandag is.

Die tekst is prima af te drukken op het leer.
Naast de tekst wil ik ook een kleine lino afdrukken op het leer.
Ook dat gaat prima.
Maar wat nu als ik met de rode drukinkt van de linosnede moet drukken
over het zwart van de tekst?
Dat is de test die ik vandaag deed.

Eerst de haan voor een tweede keer op een stuk perkament afgedrukt. Net als de eerste keer gaat dat prima. Dit kan binnenkort als schutblad of als boekomslag dienen. Alleen nog een tekst zoeken.

De afdruk van de lino hoeft straks niet over de hele tekst zoals hier, maar mijn proefstuk leer is niet zo groot. Nu kan ik zien dat het maar goed is dat ze elkaar straks maar deels gaan overlappen. Maar het valt me niet tegen.

Hier links op de testafdruk op papier, zie je hoe de twee gaan overlappen.

Misschien dat ik bij dit gereedschap nog een kwast toevoeg om te zien of het rood met een kwast nog wat meer te accentueren is. Ook dat moet ik eerst testen. Voor nu is het resultaat goed genoeg om de boekband te gaan maken.

Tarzan meets Sint Veit

Posted on december 20, 2020 by Argusvlinder

Het plan is om de tekst ‘Sint Veit’ van Aart van der Leeuw
in te binden. De tekst is dit jaar verschenen in losse katernen
bij Uitgeverij Boekblok, in samenwerking met Atelier de Ganzenweide.

Voor de boekband wil ik proberen om met mijn afficheletters
een korte tekst te drukken. Mijn oog viel op een willekeurige
zin op de eerste pagina: ‘Nu brak de morgen aan.’

Mijn eerste tests heb ik uitgevoerd met het woord ‘Brak’.
Een woord met meerdere betekenissen: niet zoet en niet zout –
breken – je gevoel na een avond doorzakken – beginnen – in
Brabants dialect een klein kind.
Waarschijnlijk zijn er nog meer betekenissen.
Maar ik geef er nu de voorkeur aan om het woord ‘morgen’
te kiezen.

Om de grootte van de letters op de kleine boekband
in te schatten heb ik een stuk papier genomen om het woord
eens op af te drukken. Toevallig nam ik uit de bak met afval
een boekkatern van een boek met een avontuur van Tarzan.

Op dit katern teken ik de grootte af van het boekblok (de band zal iets groter worden) zodat ik eerst het woord ‘mor – gen’ kan gaan drukken over twee regels. Dat geeft een beetje een beeld van de ruimte die overblijft.

De letter ‘g’ is niet mooi maar dat gebeurd vaker als je een eerste afdruk maakt met deze houten letters. Eerder had ik de grootte gemeten van de houten blokjes waar de letters opzitten maar die zijn hoger dan de feitelijke letters. Dus ik hou iets meer ruimte over aan de onderkant van de tekst. Ik wil deze tekst gaan combineren met een linosnede. De afbeeldingen in het boek lijken ook met linosnedes gemaakt te zijn. Maar de ruimte is klein.

De tekst heb ik ook een keer op een ‘proeflap’ gedrukt. De ‘g’ is nu wel mooi. Dit is het leer waarmee ik van plan ben de bekleding te maken. In de tekst komt na de aanbrekende morgen ook een haan voor. Dus het plan is om een gestileerde haan, in rood, rechtsonder op de boekband te plaatsen. Die zal dan deels over de tekst gaan. Maar de rode inkt die ik heb is heel anders als de zwarte. Dus nu eerst een lino snijden en dan weer testen.

Als ik zeg een gestileerde haan dan bedoel ik iets dergelijks.

Aart van der Leeuw: Sint Veit

Posted on december 16, 2020 by Argusvlinder

Aart van der Leeuw schreef de tekst Sint Veit.
Dit jaar werd de tekst opnieuw uitgegeven door het samenwerkingsverband
van Uitgeverij Boekblok en Atelier de Ganzenweide.
Het is een uitgave in losse katernen speciaal om zelf in
te binden. Daar wil ik mee gaan beginnen.
Maar ik ben nog aan het nadenken over de boekband.

Toen ik het boekje doornam met illustraties van Henri van Straten (het lijken linosnedes) viel mijn oog op de zin ‘Nu brak de morgen aan’. Daar ga ik eerst maar een wat mee uitproberen.

Zou ik met mijn afficheletters een tekst op de band kunnen drukken? Gezien de beperkte afmetingen kan ik op de omslag niet veel tekst kwijt. Eerst maar eens zien of dat lukt: drukken op leer. Ik besluit te gaan proberen met het woord ‘brak’. Ik had nog een stuk leer liggen dat de afmetingen heeft die bij benadering overeenkomen met het boekje.

De letters heb ik met plakband tijdelijk aan elkaar geplakt zodat de letters kunnen dienen als een soort van stempel. Dan even passen.

Dan drukinkt op de letters. Eerst eens uitproberen op papier.

Het resultaat is voldoende dus letters opnieuw inrollen met drukinkt. Op het leer plaatsen en deze keer eens in de boekenpers.

Zo ziet dat er op het leer uit.

Papier en leer.

Nu met de letters erbij.

De inkt moet een paar dagen drogen en dan ga ik eens zien hoe
die zwarte inkt zich houdt.
Dan kan ik langzaam verder naar het ontwerp van de boekband
toewerken.

Waar de boekbinder de mosterd vandaan haalt

Posted on november 10, 2020 by Argusvlinder

Een van de meest gestelde vragen aan een hobby-boekbinder is:
Waar haal je de tekst vandaan?

Een boekbinder is natuurlijk, in het beeld van de meeste mensen,
vooral bezig met een tekst in te binden, die door iemand anders
is gemaakt.
De meeste boekbinders willen zich immers bezig houden met de
constructie van het boek, de illustratie van het boekblok en de band,
mooie schutbladen, leeslint, een foedraal voor het boek, de kneep,
leer of perkament, wat voor kapitaalband, wel of geen sluiting.
Is het een Engelse binding of toch Duits of Frans?

Gelukkig is er in Nederland een uitgeverij die zich specialiseert
in het uitgeven van boeken in losse katernen.
De ‘Uitgeverij Boekblok’ is voortgekomen uit de activiteiten
van Atelier de Ganzenweide.
Ze ontwikkelen samen met schrijvers, de beheerders van rechten op teksten en
illustraties, met uitgeverijen, enz, sets van losse katernen
die wij dan vervolgens kunnen inbinden tot mooie boeken.

Dit is een voorbeeld van een recente uitgave. Geschreven door Aart van der Leeuw met illustraties van Henri van Straten: Sint Veit. Het origineel verscheen in 1931. Nu van de hand van Uitgeverij Boekblok / Atelier de Ganzenweide. Het betreft een boek van een kleiner formaat (12 x 16,4 cm), 5 katernen van alk 12 pagina’s.

Na het inbinden zal dit op maat gesneden worden en een tijdje later eindig je dan met een uniek exemplaar van de tekst. Hier heb ik nog wat werk dus.

‘Zwammen smullen’

Posted on augustus 9, 2020 by Argusvlinder

Het is te warm om actief te zijn in mijn boekbindwerkplaats
maar een boekje uit de boekenpers halen dat lukt nog wel.
Om de warmte een beetje voor te zijn ben ik er
vanmorgen al naar toe gegaan.

Als stam van de meest rechtse paddenstoel heb ik een strookje perkament gebruikt. Op de foto die je dat strookje bijna niet maar in het echt is het goed zichtbaar. Ik heb er nog over nagedacht het perkament te kleuren maar het ging me in deze situatie vooral om de cushion onlays. De meest rechtse en linkse hoeden van de paddenstoelen en de stam van de linkse (rood leer) zijn de cushion onlays. Leuk is dat je op het boek voelt dat het leer aan de randen dunner wordt en dat je niets ziet van de onderkant van het leer.Mark Cockram was mijn inspirator voor deze techniek.

Mijn boek maakt geluid!

Posted on augustus 3, 2020 by Argusvlinder

Ik heb als voorplat en achterplat een stuk karton gebruikt.
De rug heb ik niet voorzien van een strook karton.
Omdat ik bij het passen en meten zag dat je dan
helemaal van kop tot staart door het boek kunt kijken,
wilde ik dat oplossen met een soort van papieren kussen.
Nu had ik ergens een stuk rood verpakkingspapier
liggen. Niet echt vloeipapier, beetje doorzichtig.
Dat heb ik als een soort van kussen
op de rug van het boek geplakt.
Als ik nu het boek sluit of open, maakt het een
ritselend geluid omdat het papier in en uit elkaar
wordt gehaald. Ik hoop dat dit lang zo blijft.
Het is een extra, ongeplande eigenschap van het boek.

Toen ik deze foto maakte had ik 1 kant van het boek al vastgeplakt op een van de platten. Het boek had een paar nachten in de pers kunnen drogen. Na het maken van de foto is de andere kant ook gelijmd en zit het boek weer in de boekenpers.

Als dit goed gaat dan is de volgende stap
het bevestigen van de leren onlays (en de stukken
perkament en papier).

Het idee van de onlays heb ik afgekeken van Mark Cockram.

Zwammen smullen: passen en meten

Posted on juli 27, 2020 by Argusvlinder

De omslagen van het witte leer zijn bevestigd aan de platten. Een nieuwe kans om weer te passen en te meten. Nu zien ik precies hoe groot het boekje is en hoe die afmetingen zich verhouden tot de onlays. Misschien is het papier met slangenmotief en het reepje perkament te licht van kleur. Nog eens over denken of ik dat ga veranderen.

Voor cushion onlays moet je wel eerst een boek maken

Posted on juli 23, 2020 by Argusvlinder

Daar gebruik ik ‘Zwammen smullen’ van Evelien Kroese voor.
Ik kocht het boek bij Atelier de Ganzenweide in een losbladige
uitvoering.
De katernen zijn ingebonden.

De rug heb ik al met PVA ingesmeerd en al even laten drogen. Intussen een stukje gaas op maat gemaakt. Dat gaat op de rug en dan gaat het geheel een tijdje in de boekenpers.

Als het boekje dan uit de pers komt dan snij ik het op maat met de snijmachine. Hier op deze foto is dat nog niet gebeurd. De potloodstrepen vormen de randen waar ik ga snijden. Dan is het de beurt aan het snijden van de platten. Even passen en meten.

Het kookboek met allerlei recepten met paddenstoelen is voorzien van allerlei mooie tekeningen. In meerdere opzichten kan dit genieten betekenen.

Even passen en meten. Het boekblok ligt tussen het karton voor de voor- en achterplat. Zo kan ik de grootte van het ontwerp eens zien tegen de echte afmetingen. Als dat bevestigen straks goed lukt dan is dit straks leuk.

Dit is het witte leer dat ik pas geleden in de aanbieding kocht.

Aan de binnenkant van het leer heb ik het stuk afgetekend dat ik nodig heb voor de witte boekband.

De platten gepositioneerd. Ik wil eens een keer een boek maken zonder versteviging in de rug. Eens zien hoe dat gaat werken. Ik ga nog wel de twee plannen met kraftpapier aan elkaar lijmen. Wel of niet het leer dunnen?

Laatste hoedje bepaald

Posted on juli 21, 2020 by Argusvlinder

De afgelopen week was het misschien veel Guatemala.
Het was niet de bedoeling het af te raffelen maar 65 berichten
over die vakantie was een mooi getal.
Tijd voor een volgende vakantie.
Alleen die volgende vakantie laat nog even op zich wachten.

Maar eerst even over de cushion onlays (met dank aan Mark Cockram).
Mijn ontwerpje was bijna af.
Er ontbrak nog één paddenstoelhoedje.
Ik herinnerde me dat ik ergens een stuk vissenhuid had liggen.
Toen ik ging zoeken vond ik inderdaad een stuk vissenhuid en het stuk
was groter dan ik me herinnerde. Dus daar een stuk
afhalen zou jammer zijn.
Daarmee zou het te binden boek gelijk veel kleiner maken.

Tijdens het zoeken vond ik ook een stuk slangenhuid.
Heel lang, groen met een patroon. Leuk.
Gelijktijdig vond ik 5 vellen papier met een slangenhuidpatroon.
Dus ik smokkel. Dat papier gebruik ik.
Als dat maar goed gaat.

Het ontwerp vind ik leuk. Hopelijk krijg ik het dadelijk ook mooi op de wit leren boekband van ‘Zwammen smullen’ van Evelien Kroese (Atelier de Ganzenweide).

Paddenstoel

Posted on juli 15, 2020 by Argusvlinder

Nog wat verder gegaan met de ‘cushion onlay’-techniek.
De vorige keer heb ik de Facebook pagina van
Mark Cockram wel genoemd maar geen verwijzing opgenomen.
dat moet ik vandaag even recht zetten.
Je vindt het filmpje op 28 juni 2020.

Zoals je kunt zien ben ik al weer wat verder. Het worden drie paddenstoelen. Er zal maar net voldoende ruimte zijn op de boekband want het boekje is niet zo groot. Overigens staat het wel vol met leuke tekeningen.

Het boek heet Zwammen Smullen, en is gemaakt door Evelien Kroese.
Het boek is denk ik nog steeds verkrijgbaar in losse katernen.

Op de foto is te zien dat ik ook een beetje smokkel.
Ik gebruik voor de ondergrond van de meest rechtse paddenstoel
een stukje kurk-boekbindlinnen.
De stam is van een klein stukje perkament.
Technisch wordt het dan misschien niet zo mooi als met alleen
‘cushion onlay’, maar ik vind de verschillende materialen,
hun kleur en structuur gewoon mooi.

Ik gebruik deels leer uit oude jassen en uit een oude tas.
Dat combineer ik met leer dat ik speciaal
voor boekbinden gekocht heb.
Voordeel is de variatie, nadeel is dat al die materialen
verschillende eigenschappen hebben. Tussen de drie leersoorten
die ik vandaag heb proberen te dunnen zit echt veel verschil.

In het filmpje toont Mark Cockram een techniek die ik ook wil proberen. Ik gebruik een stukje uit een jas met een donkere kleur. Die kleur laat zich het best omschrijven als aubergine.

De techniek gaat, samengevat, als volgt:
plak een stuk dun papier op de goede kant van het leer
(de haarzijde). Dat papier moet aan 4 kanten uitsteken.
Het papier kun je met een klein beetje water straks
eenvoudig verwijderen.
Na het laten drogen in de pers, smeer je lijm op de
uitstekende stroken papier en plak dat op een iets
steviger stuk papier.
Weer na drogen in de pers zit het leer een beetje gevangen
en laat het zich eenvoudiger snijden.
Zeker bij kleinere stukken leer en moeilijke vormen,
heel handig.
Idee is nu om het mes schuin te houden bij het snijden,
schuin naar binnen. Bijvoorbeeld op 45 graden.
Daardoor ontstaat de schuine rand die ik in mijn vorige
bericht liet zien op een tekening.

Op de vorige foto zie je dat het leer dat ik gebruik
misschien niet het beste stuk is om deze techniek mee
uit te proberen.
Het label in de jas zegt dat het leer is, zo oogt het in iedere geval.
Maar de binnenkant lijkt toch veel op een soort foam laag.
Het laat zich moeilijk tot niet dunnen.
Misschien is daarom deze snijtechniek wel ideaal.

Hier is leer plus dun papier weer gelijmd op een stuk steviger papier. Er kan gesneden worden. Je kunt nu ook eenvoudig tekenen wat je wilt uitsnijden zonder het leer vuil te maken.

Uit het stuk aubergine-kleurig leer heb ik de stam van de middelste paddenstoel gesneden. De stam ziet er donkerder uit omdat hij in aanraking met water is geweest. Dat droogt vast.

Nog een extra stukje gras erbij. Ik heb ook nog een heel dun, bruin perkament.Dat ga ik ook nog gebruiken maar even zien hoe ik dat ga doen.

Alles bij elkaar wordt het dus echt een
gemengde techniek.

Een beetje gekreukeld

Posted on juni 1, 2020 by Argusvlinder

Het polyurethaan is een beetje gekreukeld omdat het bakpapier
waartussen het geklemd zat in de boekenpers eerder al gekreukeld was geraakt.
Hopelijk trekt dat een beetje weg nu het boek niet meer in de pers zit.

Zo gaat het boek er uit zien.

De omslagen zijn vastgezet.

Dan wordt het tijd om het boekblok schoon te snijden.

Dan weer even passen of het boekblok van ‘Gekruiste Structuur Binding’ goed gaat passen in de boekband. Het lijkt er wel op. Niet gek voor een mouw uit een oud jasje?

Verder met polyurethaan

Posted on mei 30, 2020 by Argusvlinder

Het jasje dat ik onlangs kreeg is gemaakt uit
polyurethaan. Het jasje heb ik uit elkaar gehaald
en ik gebruik nu één mouw als bekleding voor een boekband.

Maar eerst moet ik de katernen, die ik gekocht heb van het Atelier de Ganzenweide, tot een boekblok vormen door ze aan elkaar te naaien.

Na het naaien is de rug gelijmd en breng ik een strook gaas aan. Vervolgens gaat dit geheel in de boekenpers. Als dit goed gedroogd is gaat dit straks nog even in de snijmachine om het boek schoon te snijden.

Intussen heb ik de maat van de boekband afgemeten op de mouw. De stof laat hier duidelijk zien dat op de elleboog de stof is opgerekt. Hopelijk zie je dat straks niet op de boekband maar ik heb goede hoop. Ik kies er bewust voor één naad te laten vallen op de buitenkant van de boekband.

Het voorplat eerst vastgelijmd en dan eens kijken hoe de boekband er uit komt te zien. Die oneffenheid als gevolg van de naad, verdient extra aandacht.

Het lijkt goed te gaan. Op dit moment ligt deze boekband onder de boekenpers. Morgen eens zien of het goed gegaan is.

Vanmorgen heb ik ook nog geprobeerd om in de polyurethaan
met een guts een tekening te maken. Maar daarvoor is de stof
te dun en ook al ziet het oppervlak er uit als linoleum
het laat zich niet bewerken.
Dus van dat idee ben ik afgestapt.
Idee was om op de boekband de contouren van een Gekruiste
Structuur Binding uit te snijden. Maar helaas.

Argusvlinder

De avonturen van de Argusvlinder

Tagarchief: Atelier De Ganzenweide

Leeuw en Haan

Zelf een boekband maken

Leerdunnen

De haan

Het ‘gen’ is geplaatst

Sint Veit: eerste letters gedrukt

Volgende stap inbinden

Inbinden Sint Veit-boekblok

Een laatste test

Tarzan meets Sint Veit

Aart van der Leeuw: Sint Veit

Waar de boekbinder de mosterd vandaan haalt

‘Zwammen smullen’

Mijn boek maakt geluid!

Zwammen smullen: passen en meten

Voor cushion onlays moet je wel eerst een boek maken

Laatste hoedje bepaald

Paddenstoel

Een beetje gekreukeld

Verder met polyurethaan

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen: