De eerste verfbeurt was goed gedroogd.
Tweede plank gezaagd en die voor een eerste keer geverfd. De buitenkanten van de andere delen nog even voor een tweede keer geverfd.
Tagarchief: handboekbinder
Verder met polyurethaan
Het jasje dat ik onlangs kreeg is gemaakt uit
polyurethaan. Het jasje heb ik uit elkaar gehaald
en ik gebruik nu één mouw als bekleding voor een boekband.
Maar eerst moet ik de katernen, die ik gekocht heb van het Atelier de Ganzenweide, tot een boekblok vormen door ze aan elkaar te naaien.
Na het naaien is de rug gelijmd en breng ik een strook gaas aan. Vervolgens gaat dit geheel in de boekenpers. Als dit goed gedroogd is gaat dit straks nog even in de snijmachine om het boek schoon te snijden.
Intussen heb ik de maat van de boekband afgemeten op de mouw. De stof laat hier duidelijk zien dat op de elleboog de stof is opgerekt. Hopelijk zie je dat straks niet op de boekband maar ik heb goede hoop. Ik kies er bewust voor één naad te laten vallen op de buitenkant van de boekband.
Het voorplat eerst vastgelijmd en dan eens kijken hoe de boekband er uit komt te zien. Die oneffenheid als gevolg van de naad, verdient extra aandacht.
Het lijkt goed te gaan. Op dit moment ligt deze boekband onder de boekenpers. Morgen eens zien of het goed gegaan is.
Vanmorgen heb ik ook nog geprobeerd om in de polyurethaan
met een guts een tekening te maken. Maar daarvoor is de stof
te dun en ook al ziet het oppervlak er uit als linoleum
het laat zich niet bewerken.
Dus van dat idee ben ik afgestapt.
Idee was om op de boekband de contouren van een Gekruiste
Structuur Binding uit te snijden. Maar helaas.
Perkament gekocht
Als hobby handboekbinder doe ik lang met een vel perkament.
Maar het eerste vel dat ik vorig jaar kocht is bijna helemaal
verwerkt in boekbanden, strengels en als dekblad.
Om straks niet op een lege plaats te pakken, heb ik een
nieuw vel gekocht.
Perkament. In dit geval van een geit.
Moet toch eens gaan kijken hoe zo’n huid bewerkt en gedroogd wordt.
Cultuurnacht 2020: de voorbereidingen
Op 25 januari 2020 is het weer Cultuurnacht in Breda.
Deze keer doe ik vanuit de FutureDome ook mee.
Als amateur handboekbinder.
Ter voorbereiding heb ik een slinger gemaakt en
ben ik de tekstbordjes aan het maken die komen te staan
bij mijn kleine demonstratie hoe zelf een bandzetter te maken.
Hier zijn de tekstbordjes ‘in aanbouw’.
Dit zijn ze dan. er ontbreekt er nog 1.
Er moet nog veel gebeuren voordat ik mensen kan ontvangen en dan is op dit moment ook nog de verwarming kapot in de FutureDome.
Alles aan dit boekje is experimenteel
Al was het alleen de volgorde.
Ik ben dit boek begonnen met het bedrukken van boekbindlinnen
met een gelli-plate.
De inhoud, daar was nog niet over nagedacht.
Vervolgens bij ik afdrukken gaan maken van hout waar ik
van af moest. Het was beschikbaar gekomen omdat ik een paar
pallets klein had gezaagd.
De afdrukken zijn op papier gemaakt die heel wisselend
van karakter zijn: gekleurde kartonsoorten en bamboepapier.
De afmetingen van de afdrukken sluiten niet aan bij de grootte
van de het linnen.
Het leeslint is gemaakt van stukjes snijafval van de
houtafdrukken en deels met garen aan elkaar geknoopt.
Dus alles aan dit boekje is experimenteel. De band is voorzien van spuitvernis. Maar zien wat op langere termijn daar mee gebeurt.
Weekend van de Boek Kunst Beurs
Afgelopen zaterdag was ik op de Boek Kunst Beurs in Leiden.
Als u dit leest dan is de beurs al bijna voorbij.
Dit jaarlijks evenement voor margedrukkers en handboekbinders
trekt ruim 120 standhouders naar de Pieterskerk.
Om elkaar te ontmoeten, hun laatste boeken te tonen en verkopen,
hun gereedschap (oud en nieuw) te verkopen en om materialen
aan te bieden.
Boek Kunst Beurs in Leiden 2018.
Tasje voor de beursuitgave. dit jaar was de beursuitgaven van Tomas Lieske. Meer daarover verderop.
Vandaag ben ik naar mijn werkplaats gegaan om alle spullen die ik gekocht heb en die in de werkplaats horen, daar naar toe te brengen. Eerst maar eens de poster van het raam gehaald en in het archief gestoken.
Een overzicht van de boeken in losse katernen (4 stuks), de snijhulpmiddeltjes die gaan helpen mooie hoeken te snijden in het boekbinderslinnen, boekenleggers (Hier ben je gebleven), houten letters, GrafiekWereld. De rest is thuis gebleven.
Deze houten letters, van verschillende lettertypes en grootte, heb ik op de beurs gekocht. Ze vormen het woord Argusvlinder.
Dit is de catalogus van Mooi Marginaal. Een tweejaarlijkse wedstrijd voor het beste op het (private press) boekengebied.
Dit zijn de losse bladen van het boek: ‘De techniek van de echte Bradelbinding’. Ik zou graag het boekje met die techniek maken, maar dan moet ik het eerst eens goed kunnen lezen. Soort ‘kip of het ei’-situatie.
Evelien Kroese, Zwammen smullen. Tweede en herziene druk van dit kookboekje dat zich richt op paddenstoelen.
Op de beurs kocht ik drie boekenleggers. De drie verschillen van kleur. Ze zijn mooi breed en dat geeft mij de kans een soort ‘kontzak’ op de boekenleggers aan te brengen. Als ik een boek koop bewaar ik vaak het bonnetje, de boekenlegger van de winkel, een recensie over het boek enz. Dat past dan mooi in de ‘achterzak’.
De achterzakken zijn steeds anders van model. Het papier dat ik gebruik is in alle drie de gevallen hetzelfde. De afbeelding zijn stukken van de Celestographs van August Strindberg. Het papier is Lessebo Design Natural, ongestreken papier met opdikking 1.3. Het weegt 115 gr/m2.
De beursuitgave is dit jaar van Tomas Lieske. Hij heeft vanmiddag gesigneerd (als het goed is). Het boekje heet: “De route naar Saint-Denis”, Beursuitgave, 2018.
Het boekje is niet zozeer ingebonden als wel gevouwen. Slim in elkaar gezet. Gebruik makend van de verschillende eigenschappen van de mooie papiersoorten.
De instructie en het eindresultaat.
Het was weer goed toeven op de beurs.
Naast al deze boeken en gereedschap kocht ik ook nog een versie van de Rubaiyat.
Vorig jaar kocht ik daar ook al een versie van.
Maar daar kom ik apart nog op terug.
