Gisteren was de lino Aratus al bijna af. Eens kijken wanneer ik tijd heb om hem uit te proberen op papier. No ‘guts’ no glory.
Tagarchief: linoleum
Vandaag volgde ik een cursus Lino snijden en afdrukken bij Grafische werkplaats RAAF
Op Koningsdag heb ik een cursus Lino snijden en afdrukken
gevolgd bij Grafische werkplaats RAAF in Breda.
Natuurlijk maakte ik een paar foto’s en in de middag
was ik nog even in de binnenstad.
De inspiratie waren de koepels in India.
De gesneden lino. Wat ik hiervan geleerd heb is dat ik me beter moet voorbereiden. De tekening moet van een hogere kwaliteit zijn al blijft het een lino, het is geen foto.
De eerste afdruk had te maken met te dunne inkt. De inkt liep in de gutslijnen en verspreid zich op papier op een manier die niet de bedoeling was. Het zou toch nog een stuk beter eindigen dan je hier zou vermoeden.
Met een andere kleur inkt, inkt die dikker was werd het resultaat beter. Ook zonder een tweede kleur inkt kun je al andere resultaten krijgen met een andere kleur papier.
In het droogrek.
Om met een andere drukkleur te werken (zwart) experimenteerde ik met lijnen (verschillende van dikte) die een beetje de contour van de koepel vormen, op de helft van de afbeelding. Als je die dan afdrukt op de ‘mislukte’ eerste afdruk krijg je een interessant resultaat. Linksboven het resultaat en rechtsonder de tweede versie van de lino.
Dit was de eerste afdruk van de tweede versie van de lino. Je ziet aan de onderkant dat de lino een paar maal schoongemaakt is en dat de wals het water uit de lino perst. Dat is een effect waar ik niet naar op zoek was.
Alles bij elkaar een leuk effect.
In de middag dan nog Koningsdag.
Witte schenkel, rode schenkel
Terug naar het afdrukken van linostempels. een deel van het probleem dat er voor zorgt dat de afdrukken niet egaal zijn, zit hem volgens mij in het papier wat ik gebruik. Wat nou als ik er eerst eens een laagje ‘grondverf’ op zet? Daarom druk ik eerst een serie witte stempels af.
Als de verf droog is wil ik daar dan een serie rode afdrukken op- maken. Nadeel van mijn kleine oplages is dat je veel verfresten overhoudt. Daar wil ik natuurlijk ook iets mee.
Er lag nog een stuk restauratiepapier. Het is heel taai en tegelijkertijd doorzichtig. Snel blijkt dat het ook verf door laat. Ik leg het papier over een aantal linostempels zonder inkt. Daar ga ik dan met een roller overheen waar nog inkt aan zit. Met wit is dit dan het resultaat.
Als de ‘grondverf’ droog is zet ik er de rode stempels over. Als de stempels niet helemaal precies op elkaar zitten valt het nauwelijks op. Het wit is al moeilijk te zien op dit papier dat gebroken wit van zichzelf is.
Hier druk ik nog wat verfresten af met de linostempels.
Ik experimenteer ook met krantenpapier. Geen verf op de stempels maar rollen met een bijna droge roller over het papier met daaronder de stempels. Deze afdruk van een lino die is gebaseerd op een schenkel op een artikel over het inkrimpen van de varkensstapel. In Rood.
Schenkelworkshop (vervolg)
Ongeveer een jaar geleden ontstond het idee van een boek
rond een schenkel (stuk been van een rund).
Ik kreeg het bot van mijn moeder en afgelopen week
kreeg ik er nog een.
Dat en omdat ik op zoek was naar even iets anders,
leidde er toe dat ik de draad van de “Schenkelworkshop”
weer opneem.
Dit is de schenkel en een plastic vorm die ik kreeg. De schenkel ziet er heel anders uit dan de meer stereotype vorm die ik eerder kreeg.
Zou dit een jonger dier zijn geweest omdat de botten zo’n netwerk van gangen lijkt te bevatten?
Het is in ieder geval ook weer een bijzondere vorm.
Het bot dat ik als eerste kreeg had ik nog liggen. Hier ligt het bovenaan.
Mijn eerste idee was om daar twee lino-stempels van te maken. Het lino-materiaal dat ik eerder gebruikte heb ik niet meer en de winkel waar ik dat koop was gisteren gesloten. Dit materiaal had ik ook nog liggen. Het is harder en door de lichte kleur vind ik het moeilijker snijden. Maar deze relatief eenvoudige vorm moet lukken.
Door dat de schenkel horizontaal uit een runderpoot wordt gezaagd loopt die taps toe. Dat heeft tot gevolg dat ook al lijken boven- en onderkant sterk op elkaar, ze verschillen wel van grootte.
Bij de eerste stempel heb ik de ruimte buiten en in de schenkel (deels) uitgesneden. Bij de tweede schenkel bewandel ik het tegenovergestelde pad: de schenkel zelf wordt uit de stempel gesneden.
Moeilijk zichtbaar maar op het formaat van het schenkelboekje heb ik een raster uitgezet om de stempels goed te kunnen plaatsen.
Met de eerste stempel maak ik een diagonaal. Of iets dergelijks in het uiteindelijke boekje komt weet ik nog niet. Dit is een eerste probeersel.
Met de tweede stempel maak ik een eerste versie compleet. Je ziet dat er iets zwaar gedrukt heeft op het lino-materiaal. In het blauw kun je (delen van) cirkels herkennen.
Wordt vervolgd.
Tijd – de titel
Vorige keer had ik laten zien wat mijn ontwerp was
voor de titel van de gebedendoos of mijn Doos van Pandora.
Dat ontwerp kon ik vandaag gaan realiseren.
De moderne stukken ‘lino’ zijn op. Ik had stukken besteld om ervaring op te doen maar eigenlijk werkt linoleum net zo goed. Alleen is daar niet zo eenvoudig aan te komen. Van een adres waar ik een paar jaar creatieve bijeenkomsten heb bijgewoond heb ik nog stukken linoleum liggen. Hier zie je dat het ontwerp overgenomen is op het linoleum met behulp van carbonpapier. Dat werkt op linoleum prima maar bij die moderne materialen juist niet. Die snijden dan weer eenvoudiger.
Om de tekst nog even te controleren hou ik hem voor de spiegel (inderdaad op het toilet in de voormalige gevangenis). Ziet er prima uit. Bij het snijden heb je natuurlijk de vrijheid om details nog te corrigeren. Soms ontstaan er spontaan nog nieuwe vormen.
Dit zijn twee van de eerste proefafdrukken. He ziet dat de rechtse hoeken nog niet helemaal zijn zoals ik ze wil. Vooral aan de bovenkant. Daar staat tegenover dat het kleine driehoekje rechtsonder een welkome spontane aanvulling is.Terwijl ik de proefafdrukken maar kan ik eenvoudig de lino nog corrigeren.
Dit is de laatste proefdruk. Ik maak gebruik van een papieren zakje met een bedrukking die ik leuk kan gebruiken. Misschien komt dit nog wel ergens in de doos. Tijd om de titel op de deksel te zetten.
Drukken op textiel is weer iets heel anders. De inkt die ik hier gebruik is echt drukkersinkt. Kan zo op een pers gebruikt worden. Mooi diep zwart. Als de titel droog is lijkt me de doos gereed. Morgen alles nog even nalopen.
Linoplank (vervolg)
Afgelopen weekend heb ik een eerste poging gedaan met
de tweede inspiratiebron.
Daarbij gaat het dan om het motief op de volgende kom:
Harappa, National Museum, New Delhi.
Het proces is vergelijkbaar met de vorige keer:
Bepalen wat het motief is.
De afmetingen bepalen aan de hand van de foto.
Afmetingen afzetten op millimeterpapier.
Dan de vorm proberen na te tekenen.
Dat zou er dan zo uit kunnen zien. Volgens mij kun je in dit deel ook 2 motieven herkennen: de rechte lijnen (zeg maar de zaagtand) en de lijnen waar ook ronde vormen in voor komen. Dat biedt dan meteen mogelijkheden met kleur. Maar misschien de volgende keer.
Voor nu ga ik er even vanuit dat dit 1 motief is. Deze keer gebruik ik een ander lino-materiaal. Gewoon omdat wat ik nog heb van die blauwe kunststof te klein is voor deze vorm.
Dit bruine materiaal kocht ik in een hobbywinkel. Het is niet erg hard en dus snijdt het eenvoudig en snel. De versie die ik heb is dun.
De vertaling van het motief zoals je dat ziet en de oplossing in linoleum stelt je voor keuzes. Een volgende keer zou ik het anders doen. Maar dat zie je dan wel binnenkort.
Omdat ik er voor kies om de grote driehoeken aan beide kanten weg te snijden kan ik die er net zo gemakkelijk afhalen. Dat het ik gedaan. Morgen toon ik hier de resultaten.
De Schenkelworkshop 21
De laatste foto van het vorige bericht over het boek
‘Soep’, met de titel De Schenkelworkshop,
eindigde met een foto van een linosnede die weer
wat verder was bewerkt dan een vorige versie.
Maar met inkt erop is beter te zien wat de volgende
drukgang voor effect kan hebben.
Dat zien we vandaag in dit bericht.
Dit is het startpunt voor vandaag. De lino zoals bijgesneden de vorige keer, maar nu met een rode inkt. De rode inkt zal gezet worden op de zwarte basis, het schenkelmonument, zoals dat de vorige keer te zien was. De rode driehoekige vorm is de plaats waar 3 schenkelvormen over elkaar liggen.
Dit is het eerste testresultaat. De karakteristieke schenkel blijft gewoon zwart. De andere schenkelelementen worden door een arcering verder ingekleurd.
Dan de testafdruk op het gele papier. Deze afdruk (en de vorige trouwens ook) zijn echt alleen testafdrukken en komen niet in het uiteindelijke boek.
Dit is wel een afdruk die in het boek zal worden opgenomen.
Dat is ook het geval voor deze afdruk. Je ziet net aan de linkerkant dat dit een van de pagina’s is waarin het boek-in-boek idee wordt uitgewerkt. De beide afbeeldingen zullen uiteindelijk niet gelijk zijn aan elkaar (nog los van verschillen als gevolg van het drukproces).
Na de afdruk in rood komt er nog een volgende drukgang. Alle delen waar de schenkelvormen elkaar overlappen, die dus dubbel zijn, krijgen ook een dubbele kleur opgedrukt. Daarvoor is alles van de lino weggesneden wat niet die volgende kleur krijgt. Met uitzondering van de buitenranden en de enige plaats waar de schenkelvormen elkaar driedubbel overkappen. Die driedubbele plaats blijft massief maar is wel bijgesneden ten opzichte van de rode afdruk. Daar zien we later deze week hopelijk weer wat van.
Naast het afdrukken van de lino’s ben ik aan het nadenken
over een paginagrootte lino-afdruk met als thema ‘Soep’.
Meestal maak ik geen schetsen maar dat ben ik nu toch
aan het proberen.
Om letters bij het linosnijden te betrekken probeer ik met
millimeterpapier meer gevoel te krijgen voor wat er komt
kijken bij letterontwerp.
De Schenkelworkshop 20
Van de achtergrond van het ‘Schenkelmonument’ zijn
een aantal blauwe afdrukken gemaakt. Ik heb de achtergrond
van de lino weggesneden en wil nu de achtergrond van
het ‘schenkelmonument’ met zwart een basis geven voor de
volgende drukgangen.
Dit is de linosnede met zwarte inkt. Deze inkt dekt goed. Omdat ik niet tevreden ben over de gekleurde inkten die, volgens het etiket, speciaal voor linodruk gemaakt zijn, heb ik deze week verschillende kleuren in kleine hoeveelheden gekocht van een ander merk. Hopelijk komen die deze week zodat ik die kan gaan uitproberen. Het kan natuurlijk ook aan mijn gebruik liggen dat de inkten niet doen wat ik graag zou zien.
Dit is dan het resultaat:
Omdat ik tevreden ben met het eerste testresultaat
besluit ik meteen het drukken op de originele pagina’s
van het boek voort te zetten.
Dan maak ik de testdrukken af. Dat geeft me straks gelegenheid
om de volgende drukgangen nog te kunnen testen.
Als ik de lino schoonmaak verdwijnt ook de tekening weer. Dat is jammer maar die kan ik intussen eenvoudig er terug opzetten. Dan kan ik de volgende stap in het snijden van de lino zetten.
Arceringen van de diverse (schenkel)onderdelen.
Dan snij ik de meest karakteristieke schenkelvorm ook weg. Daarmee hoop ik er voor te zorgen dat de zwarte kleur niet meer geraakt wordt door andere kleuren inkt. Overigens in het uiteindelijke resultaat ga ik nog wel iets met die schenkel doen maar nu eerst de arceringen afdrukken.
Even weer alles bij elkaar gelegd. De zwarte inkt die veel beter dekt en zich beter laat verwerken heeft als eigenschap dat hij langer moet drogen.
De Schenkelworkshop 18
Er lopen op dit moment drie zaken, een beetje door elkaar.
Ik schrijf de toelichtende tekst voor het boek Soep.
Voor het middelste katern voor dat boek ben ik nog een
lino aan het maken gesneden in linoleum.
Voor de tekst, katern 1, ga ik naast de tekst ook wat
drukwerk opnemen met de afficheletters en wellicht
nog met de linosnedes die ik gemaakt heb (of nog ga maken).
Onderdeel van het drukwerk voor katern 1 wordt mijn
‘jaarwaaier’.
Ik probeer om ieder jaar goed te laten drogen voor het volgende
jaar op de waaier geplaatst wordt. Dit is nog steeds een
test. Ik heb de lijnen van de as van ‘2020’ naar de bovenste
hoeken gebruikt om er ‘2020’ langs te leggen. Maar daardoor
komt de rode ‘2020’ niet mooi te liggen.
Dat moet een lijn van 45 graden worden ten opzichte van de
onderkant van het boek.
Dat ga ik de volgende keer uitproberen.
Dit is waar ik nu ben:
Jaarwaaier voor 2020.
Van mijn ‘Schenkelmonument’ heb ik de achtergrond gesneden. Het idee is om het ‘schenkelmonument’ een volgende keer in zwart af te drukken en om daarna de arceringen aan te brengen op de verschillende onderdelen van de vorm. Dit is een testafdruk. Helaas komt het centrum van de lino niet mooi op papier.
Maar de achtergrond, zeg maar de blauwe lucht, is voldoende. Dit is een eerste druk van een afbeelding die in het boek komt.
Ik had al gezien dat bij het schoonmaken van de lino de tekening die er met een zwarte stift was opgezet waar gewoon weggewassen werd. Daarom had ik van mijn schenkelsjablonen vastgelegd welk sjabloon ik waar gebruikt had. Hopelijk kan ik daarmee de tekening reconstrueren.
De tekening er terug opzetten.
Dat lukt. Dan ga ik vervolgens de hele achtergrond wegsnijden zodat alleen het ‘Schenkelmonument’ overblijft en de blauwe achtergrond blauw blijft.
Gereed voor de volgende drukgang. Maar dat gaat weer een paar dagen duren.
De Schenkelworkshop 16: de buitenschenkel
Tot nu toe heb ik steeds gebruik gemaakt van de ‘zaagvlakken’
van de schenkel. De kant waar je het gat in de schenkel
kunt zien. De karakteristieke vorm die je nu al heel
wat keren hier voorbij hebt zien komen.
Maar de buitenkant van de schenkel is ook interessant.
Wat kan ik daar mee doen?
Hopelijk heb ik de definitieve vorm van de ‘2020’-decoratie die ik wil maken. Op de tekening zie je de aanpak en de volgorde. Op het bovenste vel is de eerste ‘2020’ gedrukt.
De buitenkant van de schenkel (buitenschenkel) is niet helemaal rond. Eigenlijk is de buitenkant een beetje bonkig. Als je hem rolt dan blijft hij geregeld liggen. Bij vier van die ‘lig’-momenten trek ik de omtrek van de schenkel op papier. Dat worden de vier bouwstenen voor mijn volgende lino. Of schenkel mannelijk is weet ik niet dus als dat niet zo is dan hoor ik dat graag. Overigens wat een mooi woord: buitenschenkel. Zou dat bestaan?
Die vier vormen heb ik uitgeknipt om daarmee een soort van compositie te gaan maken.
Het zou zoiets kunnen worden maar helemaal tevreden ben ik niet. Dat is het ‘risico’ als je eerst een soort van schets maakt. Nu neem ik sommige dingen over van deze schets maar pas ook nog een paar aan.
Zelfde stuk papier maar de vormen aangezet met een stift. Je ziet dat ik voor de herkenbaarheid toch ook de ‘zaagvlak’-vorm heb gebruikt. Maar nogmaals, niet helemaal tevreden.
Hier is dan de Before & after. Rechts zie je mijn uiteindelijk ontwerp op een stuk linoleum.
De eerste snedes zijn gemaakt in de lino. Kleine stukjes gaan wit blijven de rest krijgt een eerste kleur. Vandaar ga ik verder in de lino snijden. Spannend.
De Schenkelworkshop 15
Een vorige keer zag je me een afdruk maken op
een stuk linoleum. Toen begon ik met het uitsnijden
van de afbeelding. Het resultaat gaat het spiegelbeeld
worden van het eerste ontwerp.
Maar nu eerst de lino verder uitsnijden en op maat maken.
De afbeelding is uitgesneden. Zowel de arceringen als de vorm. Grote vraag is dan natuurlijk in welke mate het snijden gelukt is. Dat zie je het best door de lino te inkten.
zo ziet de lino eruit als hij is ingeinkt. Als je de afstanden tussen de arceringslijnen niet heel consequent aanhoudt dan levert dan een zwakker beeld op. Daar moet ik mezelf nog veel verbeteren. Toch nog twee foutjes: op 1 plaats is een lijn te ver doorgetrokken en op een andere plaats is een beschadiging ontstaan.
Afgedrukt is dit het beeld. Het blauwe materiaal is veel zachter om in te snijden. Dan heb je minder kracht nodig maar vooral aan de zijkanten vraagt het om extra geduld. In het echte linoleum kun je veel preciezer snijden. Dat is tenminste mijn eerste indruk. Dat betekent dat je eenvoudiger meer lijnen op dezelfde vierkante centimeter kunt zetten zonder steeds in de fout te gaan. Het is ook eenvoudiger het begin en eind van iedere lijn te bepalen.
Blauwe wenskaart met ruimte om hierna nog tekst toe te voegen. De delen met magere lijnen lijken sneller tot een goed resultaat te leiden.
Nog een witte wenskaart. Deze zwarte inkt is die uit de kleuterschool set. Dit is niet de zwarte block print inkt. Deze inkt doet het dus goed op de linoleum. Dadelijk zul je zien dat het bij de houten afficheletters minder goed gaat.
Nogmaals geprobeerd een ‘2020’-boog te maken. Probleem is dat ik de denkbeeldige as waar omheen de cijferblok ‘2020’ draait niet op één plek hou. De verticale ‘2020’ heeft de ‘as’ op de onderkant van het papier liggen terwijl dat die ‘as’ voor de andere cijferblokken hoger ligt.
Nog een poging. De inkt dekt minder goed zeker nadat ik ben gaan experimenteren met het toevoegen van water aan de inkt. Nu nog in meerdere kleuren en in de juiste (?) volgorde, dan komen we er wel. Voor de volgorde kan ik bijvoorbeeld beginnen met kleur 1 voor beide horizontale blokken, dan een andere kleur voor de diagonale blokken en een derde kleur voor het verticale blok. Ik kan ook kiezen om van links naar rechts te werken. De laatste afdruk is dan de cijferblok die onderste boven ligt. De meest rechtse dus.
Door de ‘as’ te verleggen naar de rand van het papier
win ik ruimte boven de cijferblokken. Dat is hard
nodig want er moet nog een stukje tekst boven.
De Schenkelworkshop 13
Het idee voor het boekje Soep is om drie katernen
op te nemen in een klein boekje.
Het centrale katern is het katern met daarin het
boek-in-boek mechanisme met daaromheen illustraties
die gebaseerd zijn op de vormen van de schenkel.
Tot nu toe is dat gelukt met de zaagvlakken van
de schenkel. De min of meer ronde buitenkant
is tot nu toe nog niet benut.
Daar loop ik al even over te denken.
Vandaag heb ik het papier voor katern 1 en 3
gevouwen en open gesneden.
Daarnaast loop ik na te denken over de tekst.
Misschien wil ik ook nog een fotokatern opnemen.
Met de foto’s wordt het maakproces onderdeel
van het eindresultaat.
Vandaag Zaansch bord gekocht om daar de omslag
van te maken.
Daarom vandaag veel testdrukken en weinig
afdrukken die ook in het uiteindelijke resultaat
terecht zullen komen.
Stel je voor dat ik dit maak met drie kleuren: de horizontale bijvoorbeeld in rood, de verticale in zwart en de tussenliggende in een andere kleur. Daarbij de verticale als laatste en dus best leesbaar. De verticale en die er gelijk naast die is verkeerd afgedrukt. De ‘2’ moet het buitenste teken blijven. Dit uitprobeersel was ook om de rode inkt goed in te rollen.
Tests om op eerder afgedrukte zwarte afbeeldingen nu een rode te zetten. Ik kies er bewust voor om niet een situatie te creëren waarin je er voor kunt zorgen dat de linosnedes precies boven op elkaar afgedrukt worden.
Deze afdruk is op hetzelfde papier als waarmee de katernen worden gemaakt voor het boek.
Ik ben niet ontevreden met het testresultaat.
Deze twee komen in het uiteindelijke boek.
Dan maak ik nog een paar testafdrukken op verschillende kleuren papier. De eerste drukgang heb ik eerder deze week gemaakt.
Wenskaart, afdruk met alleen rode inkt.
De laatste afdruk heb ik gemaakt op een stuk linoleum. Eens zien hoe het daarin snijdt.
Het begin is gemaakt. Dit is vooral om te oefenen en het gevoel voor de linoleum te krijgen. Dan ga ik denk ik nog een nieuw schenkelontwerp maken en dat ook uitwerken met deze echte linoleum.
Er is dus nog veel te doen.
De Schenkelworkshop 11
Ook de schenkelkrans (27 schenkels), gekleurd met kleurpotlood, is af. Nu zijn van 2 vellen, elk aan één zijde gedecoreerd met schenkels. De achterkanten hebben aan de uiteinden nog een redelijk groot vlak. Een leeg vlak. Idee is om daar nu ook iets te gaan maken.
Tussendoor even deze vingeroefening. Je weet nooit hoe je een nieuw idee kunt opdoen. Maar deze zijn het in ieder geval niet geworden. Ik ga toch nog een linosnede maken. Het zal helemaal bestaan uit rechte lijnen. De gele kleur op de achtergrond is gemaakt door na het linodrukken de roller uit te rollen. De vormen in de inkt op de roller zie je terug in het gele vlak. De zwarte schenkels zijn er daarna op gezet.
Zeven centimeter breed en 14 centimeter hoog. Dan eerst omtrekken van 5 schenkels op het materiaal gezet. Deze keer alleen de buitenkant van de schenkel benut.
Rechts blijft de rand recht (dat komt straks natuurlijk links). Reden is dat ik aan die kant vanuit de bovenhoek rechte lijnen laat ‘uitwaaieren’ naar de onderkant. De schenkels en de ruimtes waar de schenkels overlappen, krijgen rechte lijnen die onder een (rechte) hoek staan van de lange lijnen en van elkaar.
Links volgt de rans de grenzen van de schenkels. De lijnen snij ik uit maar ze zijn niet diep. Dat zal om meer aandacht vragen bij het in-inkten. Dit blauwe materiaal is heel zacht. Dat snijdt dus snel maar maakt het moeilijk (denk ik) om heel precies te snijden. Misschien moet ik ook eens een lino snijden met schenkels in traditioneel linoleum.
Verder met polyurethaan
Het jasje dat ik onlangs kreeg is gemaakt uit
polyurethaan. Het jasje heb ik uit elkaar gehaald
en ik gebruik nu één mouw als bekleding voor een boekband.
Maar eerst moet ik de katernen, die ik gekocht heb van het Atelier de Ganzenweide, tot een boekblok vormen door ze aan elkaar te naaien.
Na het naaien is de rug gelijmd en breng ik een strook gaas aan. Vervolgens gaat dit geheel in de boekenpers. Als dit goed gedroogd is gaat dit straks nog even in de snijmachine om het boek schoon te snijden.
Intussen heb ik de maat van de boekband afgemeten op de mouw. De stof laat hier duidelijk zien dat op de elleboog de stof is opgerekt. Hopelijk zie je dat straks niet op de boekband maar ik heb goede hoop. Ik kies er bewust voor één naad te laten vallen op de buitenkant van de boekband.
Het voorplat eerst vastgelijmd en dan eens kijken hoe de boekband er uit komt te zien. Die oneffenheid als gevolg van de naad, verdient extra aandacht.
Het lijkt goed te gaan. Op dit moment ligt deze boekband onder de boekenpers. Morgen eens zien of het goed gegaan is.
Vanmorgen heb ik ook nog geprobeerd om in de polyurethaan
met een guts een tekening te maken. Maar daarvoor is de stof
te dun en ook al ziet het oppervlak er uit als linoleum
het laat zich niet bewerken.
Dus van dat idee ben ik afgestapt.
Idee was om op de boekband de contouren van een Gekruiste
Structuur Binding uit te snijden. Maar helaas.
Eerst haal je een papieren zak uit elkaar II
Alleen die eerste papieren zak gaf onvoldoende materiaal. Dus ben ik op zoek gegaan in mijn werkplaats. Ik kwam nog wat papier tegen, een papieren zak van handgeschept papier (uit Laos), een soort tas van plastic uit New Delhi en een tweetal jute zakjes. Hier begin ik het papier uit te vouwen en weer plat te maken. Daarna ga ik het strijken.
Al de afdrukken maak ik met dezelfde linosnede.
Ik maak niet graag reclame maar als ik het een prettig materiaal vind dan zeg ik dat ook. Het spul is erg zacht. Je kunt zonder veel kracht in de block snijden.
Nog wat meer materiaal. Die tas kan uit elkaar.
Gestreken ziet hij er dan zo uit.
Dit was een jute zak. Met een tornmesje open gemaakt en gestreken.
Het zwart is een echte drukinkt. De andere kleuren die ik vandaag gebruikte zijn acrylverf. Misschien niet zo geschikt maar die kleuren moeten ook op. Hier een tweede kleur op kraftpapier.
Hier een eerste tweede kleur op het jute. Voor het afdrukken gebruik ik de boekenpers.
Een tweede kleur op het boekbindlinnen. Wat ik met de afdrukken ga doen weet ik nog niet. Misschien ga ik ze in een verlengde leporello verwerken.
Eerst haal je een papieren zak uit elkaar……
Dat gaat niet altijd even gemakkelijk. Daar waar de losse delen gelijmd zitten verlies je wel wat. Maar als je dan de lossen delen een beetje bijsnijdt dan heb je papier voor een volgend project. Voeg daar dan een stuk boekbindlinnen met onbruikbare afmetingen aan toe en je kun experimenteren met linosnedes op verschillende oppervlaktes.
Eerst even wat drukinkt klaar zetten. Een tijd terug kocht ik bij een hobbyzaak op internet 5 stukken van een soort blauwe kunststof dat heel goed dienst kan doen als lino. De reclame claimt strakkere lijnen. Mijn ervaring is dat dit klopt. De kunststof is veel zachter dan linoleum. Je hebt dus veel minder kracht nodig. Het onderwerp van het eerste probeersel is de ‘golvende lijn’.
De sticker en de stukken plakband die op het papier zaten heb ik bewust laten zitten. De stukken papier zijn met een lage temperatuur gestreken. Daarbij is de paarse sticker wel een beetje beschadigd. Vervolgens druk ik daar de lino op. Positie en richting: willekeurig. Het paars doet het goed bij het gitzwart.
Een tweede poging op een tweede stuk papier. Wat ik met de afdrukken ga doen weet ik niet. Ik heb het plan opgevat voor ‘Boek in blik’. Daarbij gebruik ik als boekblok een stuk dat ik van een boek moest afsnijden. Maar die pagina’s zijn blanco. ik ben dus op zoek naar een manier om die pagina’s te vullen terwijl de katernen al wel aan elkaar zitten. Of en hoe deze oefening mij bij ‘Boek in blik’ gaat helpen weet ik nog niet. De afdrukken vind ik wel mooi. Dus met de scherpe randen zit het wel goed.
Dit is het grootste van de drie stukken papieren zak. Vooral die uitstulping in het papier vind ik leuk. Dit stuk heb ik meerdere malen met dezelfde lino bedrukt (alle afbeeldingen in deze blog zijn van dezelfde lino). Steeds over elkaar heen. Misschien dat ik hier de volgende keer nog verder mee ga. Misschien met andere kleuren.
Hier liggen de 6 afdrukken bij elkaar, inclusief de druksels op boekbindlinnen. Nu moeten ze goed drogen. Ik vermoed dat ik ze daarna nog een tijd in de pers ga leggen. Misschien vraagt het linnen meer inkt. De afdrukken zijn aan de uiteindes een beetje dof. Maar de randen blijven scherp.
Kleine boekjes
In de uitgaven van de Stichting Handboekbinden staat
regelmatig de rubriek ‘Kleine boekjes’.
In de meest recente uitgave een boekje met een vorm
die ik graag een keer zie.
Ik kom later nog wel eens een keer terug op het boekje
maar het gaf me de kans een materiaal uit te testen dat
ik onlangs kocht: een soort kunststof linoleum.
Het snijdt heel vlot. Al met erg weinig kracht
bereik je mooie resultaten. Ik was een tijdje terug al
begonnen met in het achterhoofd ‘de golvende lijn’.
Dit is het materiaal met de golvende lijnen.
Bij het afdrukken gebruikte ik een acrylverf. Moeilijk met de warmte, het is bovendien erg droog in mijn werkplaats in de FutureDome in Breda.
Voor het kleine boekje heb ik niet de volledige A-4 nodig. Ik hou ervan het toeval een rol te laten spelen. Dus ik maak een vorm met 4 afdrukken maar weet nog niet hoe ik het papier ga snijden. Na het drukken heb ik er ook nog met de hand een vorm op gezet. Het ligt nu te drogen. Ik ben benieuwd hoe dit straks in het kleine boekje gaat uitkomen.
Lino-afdruk
Voor het eerst weer sinds een lange tijd,
ben ik gisteren bezig geweest met het afdrukken van een
eenvoudige linosnede.
Het wordt het logo voor het ‘Boek in een doos’-project.
Book in a box.
Van boven naar beneden: de glasplaat waarop ik de roller in-inkt. Dan de plaats waar in de lino in-inkt met de roller en onderaan de plaats waar ik met een lepel de afdrukken maak.
Doordat de afbeelding uit 4 kleine lino’s bestaan, kan ik met kleine strookjes karton de witruimte tussen de vier delen vergroten. De letters staan niet in spiegelbeeld, dus fout op de afdruk, maar dat verhoogt het geheimzinnige sfeertje alleen maar.
Vooral in het begin zijn de afdrukken vlekkerig. Dat vind ik mooi. Hier voorbeelden op gewoon kopieerpapier. Ik heb ook afdrukken gemaakt met door mij zelf geschept papier van verschillende vezels en met verschillende toevoegingen. Dat geeft weer andere effecten. Maar heb daar nog geen foto’s van gemaakt.
Verschillende kleuren. Bij een volgende gelegenheid ga ik de verschillende delen van de voorstelling met verschillende kleuren in-inkten. Hier alleen in verticale richting kartonnetjes tussen de linodelen.
Deze keer ook papier met verschillende kleuren gebruikt.
Lino voor Book in a box?
Of en hoe ik de afdrukken van deze kleine linosnede
ga gebruiken weet ik nog niet.
Het is een soort logo voor dit project.
Het zal nog wel heel wat tijd vragen voor het afgerond is
maar voor nu is het voor mij een begin.
Ontwerp en linosnede.
De lino’s zijn nog beter op elkaars grootte afgestemd. Daarnaast het ik een aanleg gemaakt voor de lino’s met daarbij een aanleg voor het papier waarop ik de afdrukken ga maken. Als ik dan met meerdere drukgangen wil werken, bijvoorbeeld vanwege kleuren, dan komt het papier steeds op dezelfde plaats ten opzichte van de lino’s te zitten.
Heb wel een idee waar dit naar toe gaat maar zeker?
Vier stukjes linoleum, ieder ongeveer 5 x 5 cm. Een aanzet tot een ontwerp in 4 stukjes.
Argusvlinder 