Omdat ik druk ben met het ‘Boekbindersboek’ blijft de schenkelworkshop even liggen maar als er een nieuwe aanwinst is volgen er al wel foto’s. Deze schenkel is nummer 4.
Het illustere viertal.
Tagarchief: De schenkelworkshop
De Schenkelworkshop 26
Vandaag weer een klein stapje gezet.
Dit is zover als ik vorige keer gekomen ben. Er moet nog een tekst aan toegevoegd worden voor het kan gaan dienen als illustratie in het boek.
Even testen op speciaal linopapier van Japanse makelij (Linoblock, handgeschepte 45 grams Japans papier).
Voor nu is deze pagina af. Ik kan me op de tekst gaan richten.
De schenkelworkshop 25
Vandaag was er niet zo veel te melden.
De jaarwaaier is gereed.
Helemaal tevreden ben ik niet maar ik heb niet het
idee dat ik de afbeelding beter kan krijgen.
Dus voor nu even stoppen.
Het boek-in-boek katern is ook gereed.
Dat moet nog een beetje op maat gesneden worden maar
dat ga ik later doen.
Intussen ben ik begonnen een kleine werkplank te maken om het lino snijden comfortabeler te maken. De plank krijgt een stootrand waartegen de lino gelegd kan worden. Die zal dan beter blijven liggen. Aan de andere kant krijgt het blad een rand om achter de tafelrand te blijven hangen. Binnenkort een foto van dit heel eenvoudige voorwerp. Voor nu 1 rand met houtlijm vastgezet. De volgende keer spijkers meenemen om de randen ook vast te kunnen spijkeren.
De Schenkelworkshop 24
Gisteren eerst nog even gewerkt aan de jaarwaaier.
Van licht naar donker. Nog één jaartal te gaan.
Van de twee pagina’s met een schenkelmonument is er één met een gouden schenkel. Die zie je hier. Hiermee is het middelste katern gereed. De boek-in-boek constructie moet nog op maat gesneden worden en straks genaaid worden met de andere twee katernen.
De Schenkelworkshop 23
Nadat ik het bladgoud op de testafdruk nog aangerold heb en overtollige stukje bladgoud verwijderd heb, kan ik beginnen aan één van de twee bladen met een afdruk van het schenkelmonument, dat in het boek gaat komen. Eén van die twee bladen krijgt een gouden schenkel. Dus begin ik met een dikkere lijm aan te brengen.
Daar plaats ik een stuk van een heel dun vel bladgoud heel voorzichtig op. Dan druk ik dat aan, eerst met de haren van een kwast, dan met mijn vingers. Voorzichtig dat het goud niet scheurt. Dan is het wachten tot morgen dat het goed droog is om de overtollige delen weg te halen.
Daarna had ik tijd om weer eens verder te gaan
met de jaarwaaier. Op de testafdruk kwam nog 1 jaartal.
Dat heb ik er op gedrukt met de nieuwe inkt.
Het papier is heel zacht geel of crème waar de jaarwaaier op komt te staan. Dus wilde ik ook eens proberen wat een witte afdruk doet. Omdat dit niet gelijk bij de eerste afdruk tot een goed gevolg leidde bedacht ik de tweede druk, op dezelfde plaats, te drukken met een mengsel van wit en blauw.
Dat lukte beter. Dat heb ik toen tot werkwijze verheven.
Daarom deze nieuwe kleuren op de definitieve pagina. De jaarwaaier gaat nog drie jaartallen bevatten.
De Schenkelworkshop 22
De laatste drukgang, dat is ten minste het idee.
En een paar kleine tubes om een nieuw merk
van inkt uit te proberen.
Deze inkt wordt speciaal verkocht voor linoprint (block print). Maar ik ben niet echt tevreden. Zo ontevreden zelfs dat ik de testafdrukken maar niet laat zien. Dan kan het natuurlijk ook aan mij of aan mijn gereedschap of materiaal liggen. Hier moet ik nog eens verder voor op onderzoek.
De laatste versie van de lino bevat niet veel af
te drukken lijnen of vlakken meer.
De laatste drukgang gaat met gele inkt.
De resultaten:
Deze laatste komt in het boek. Niet omdat het de beste afdruk is maar omdat de afdruk gemaakt wordt op het papier waarop ook al andere afdrukken en decoraties zijn gemaakt.
Het idee is dat ik de grote, ronde schenkelvorm, die tot nu toe zwart gebleven is, ga voorzien van een laagje bladgoud. Het schenkelmonument zal daardoor steeds glanzen. Hier probeer ik het bladgoud voor het eerst sinds heel lange tijd weer eens aan te brengen. De verf was eigenlijk nog niet droog genoeg en op sommige plaatsen zitten twee lagen en is de lijm nog niet droog. Dat moet volgende keer beter.
De Schenkelworkshop 21
De laatste foto van het vorige bericht over het boek
‘Soep’, met de titel De Schenkelworkshop,
eindigde met een foto van een linosnede die weer
wat verder was bewerkt dan een vorige versie.
Maar met inkt erop is beter te zien wat de volgende
drukgang voor effect kan hebben.
Dat zien we vandaag in dit bericht.
Dit is het startpunt voor vandaag. De lino zoals bijgesneden de vorige keer, maar nu met een rode inkt. De rode inkt zal gezet worden op de zwarte basis, het schenkelmonument, zoals dat de vorige keer te zien was. De rode driehoekige vorm is de plaats waar 3 schenkelvormen over elkaar liggen.
Dit is het eerste testresultaat. De karakteristieke schenkel blijft gewoon zwart. De andere schenkelelementen worden door een arcering verder ingekleurd.
Dan de testafdruk op het gele papier. Deze afdruk (en de vorige trouwens ook) zijn echt alleen testafdrukken en komen niet in het uiteindelijke boek.
Dit is wel een afdruk die in het boek zal worden opgenomen.
Dat is ook het geval voor deze afdruk. Je ziet net aan de linkerkant dat dit een van de pagina’s is waarin het boek-in-boek idee wordt uitgewerkt. De beide afbeeldingen zullen uiteindelijk niet gelijk zijn aan elkaar (nog los van verschillen als gevolg van het drukproces).
Na de afdruk in rood komt er nog een volgende drukgang. Alle delen waar de schenkelvormen elkaar overlappen, die dus dubbel zijn, krijgen ook een dubbele kleur opgedrukt. Daarvoor is alles van de lino weggesneden wat niet die volgende kleur krijgt. Met uitzondering van de buitenranden en de enige plaats waar de schenkelvormen elkaar driedubbel overkappen. Die driedubbele plaats blijft massief maar is wel bijgesneden ten opzichte van de rode afdruk. Daar zien we later deze week hopelijk weer wat van.
Naast het afdrukken van de lino’s ben ik aan het nadenken
over een paginagrootte lino-afdruk met als thema ‘Soep’.
Meestal maak ik geen schetsen maar dat ben ik nu toch
aan het proberen.
Om letters bij het linosnijden te betrekken probeer ik met
millimeterpapier meer gevoel te krijgen voor wat er komt
kijken bij letterontwerp.
De Schenkelworkshop 20
Van de achtergrond van het ‘Schenkelmonument’ zijn
een aantal blauwe afdrukken gemaakt. Ik heb de achtergrond
van de lino weggesneden en wil nu de achtergrond van
het ‘schenkelmonument’ met zwart een basis geven voor de
volgende drukgangen.
Dit is de linosnede met zwarte inkt. Deze inkt dekt goed. Omdat ik niet tevreden ben over de gekleurde inkten die, volgens het etiket, speciaal voor linodruk gemaakt zijn, heb ik deze week verschillende kleuren in kleine hoeveelheden gekocht van een ander merk. Hopelijk komen die deze week zodat ik die kan gaan uitproberen. Het kan natuurlijk ook aan mijn gebruik liggen dat de inkten niet doen wat ik graag zou zien.
Dit is dan het resultaat:
Omdat ik tevreden ben met het eerste testresultaat
besluit ik meteen het drukken op de originele pagina’s
van het boek voort te zetten.
Dan maak ik de testdrukken af. Dat geeft me straks gelegenheid
om de volgende drukgangen nog te kunnen testen.
Als ik de lino schoonmaak verdwijnt ook de tekening weer. Dat is jammer maar die kan ik intussen eenvoudig er terug opzetten. Dan kan ik de volgende stap in het snijden van de lino zetten.
Arceringen van de diverse (schenkel)onderdelen.
Dan snij ik de meest karakteristieke schenkelvorm ook weg. Daarmee hoop ik er voor te zorgen dat de zwarte kleur niet meer geraakt wordt door andere kleuren inkt. Overigens in het uiteindelijke resultaat ga ik nog wel iets met die schenkel doen maar nu eerst de arceringen afdrukken.
Even weer alles bij elkaar gelegd. De zwarte inkt die veel beter dekt en zich beter laat verwerken heeft als eigenschap dat hij langer moet drogen.
De Schenkelworkshop 19
De vorige keer had ik al aangegeven
dat twee van de jaartallen verkeerd staan in de waaier.
Die heb ik op de lijn ‘midden van de onderkant van de pagina’
naar de ‘bovenste hoeken van de pagina’ gezet.
Maar daardoor staan de jaartallen op een hoek
van meer dan 45 graden. Dat vind ik niet mooi.
Vandaag ga ik het volgende jaartal op die 45 graden lijn zetten.
Dit is wat het scheelt. Het einde van het jaartal komt ongeveer 1 centimeter dichter bij de onderrand van het papier te staan. Het midden van het jaartal komt nu bij het ‘potloodhaakje’ in plaats van de potloodpunt.
Vervolgens drukte ik het jaartal verkeerd af. Daarna nog maar een keer er correct overheen gezet. Dat ziet er niet uit maar je kunt wel zien dat de schuine jaartallen dan beter passen in het beeld. Er komt nog één jaartal bij om de waaier compleet te maken. Dat gaat morgen vast lukken. Dan kan ik daarna aan het uiteindelijke origineel beginnen.
De Schenkelworkshop 18
Er lopen op dit moment drie zaken, een beetje door elkaar.
Ik schrijf de toelichtende tekst voor het boek Soep.
Voor het middelste katern voor dat boek ben ik nog een
lino aan het maken gesneden in linoleum.
Voor de tekst, katern 1, ga ik naast de tekst ook wat
drukwerk opnemen met de afficheletters en wellicht
nog met de linosnedes die ik gemaakt heb (of nog ga maken).
Onderdeel van het drukwerk voor katern 1 wordt mijn
‘jaarwaaier’.
Ik probeer om ieder jaar goed te laten drogen voor het volgende
jaar op de waaier geplaatst wordt. Dit is nog steeds een
test. Ik heb de lijnen van de as van ‘2020’ naar de bovenste
hoeken gebruikt om er ‘2020’ langs te leggen. Maar daardoor
komt de rode ‘2020’ niet mooi te liggen.
Dat moet een lijn van 45 graden worden ten opzichte van de
onderkant van het boek.
Dat ga ik de volgende keer uitproberen.
Dit is waar ik nu ben:
Jaarwaaier voor 2020.
Van mijn ‘Schenkelmonument’ heb ik de achtergrond gesneden. Het idee is om het ‘schenkelmonument’ een volgende keer in zwart af te drukken en om daarna de arceringen aan te brengen op de verschillende onderdelen van de vorm. Dit is een testafdruk. Helaas komt het centrum van de lino niet mooi op papier.
Maar de achtergrond, zeg maar de blauwe lucht, is voldoende. Dit is een eerste druk van een afbeelding die in het boek komt.
Ik had al gezien dat bij het schoonmaken van de lino de tekening die er met een zwarte stift was opgezet waar gewoon weggewassen werd. Daarom had ik van mijn schenkelsjablonen vastgelegd welk sjabloon ik waar gebruikt had. Hopelijk kan ik daarmee de tekening reconstrueren.
De tekening er terug opzetten.
Dat lukt. Dan ga ik vervolgens de hele achtergrond wegsnijden zodat alleen het ‘Schenkelmonument’ overblijft en de blauwe achtergrond blauw blijft.
Gereed voor de volgende drukgang. Maar dat gaat weer een paar dagen duren.
De Schenkelworkshop 17: jaarwaaier
Vandaag was er weinig tijd om aan de schenkelworkshop te werken. Ik ben een test aan het maken op het juiste papier voor de ‘jaarwaaier’. Vorige keer had ik daarvoor het eerste jaartal gedrukt in zwart. Vandaag volgde stap twee in rood.
Groot pakket
Een paar dagen geleden heb ik materiaal gekocht
waarmee ik omslagen voor boeken kan maken.
Gisteren kwam een groot pakket aan huis en vandaag
kon ik het openmaken in mijn werkplaats.
Als je vindt dat je niet vaak genoeg cadeaus krijgt kun je er ook zelf voor zorgen. Nu heb ik daar niet over te klagen maar als idee wilde ik dat maar even meegeven. Ik kocht papier, of liever gezegd karton en tyvek. Tyvek heb ik nog nooit gebruikt maar mensen zijn er enthousiast over en het laat zich blijkbaar ook goed bedrukken.
Tyvek is een synthetisch materiaal dat bestaat uit vezels van HDPE (hoge-dichtheid-polyetheen).
Het materiaal werd door het bedrijf DuPont ontwikkeld en als handelsmerk geregistreerd. Het bestaat uit willekeurig georiënteerde en thermisch gefixeerde vezels van zuivere HDPE. Tyvek lijkt op papier en is gewoon te beschrijven en bedrukken, maar scheurt niet en is vloeistofdicht en waterdampdoorlatend. Het materiaal is knipbaar en snijdbaar. Tyvek wordt toegepast als papiervervanger bij onder andere hedendaagse, waterbestendige planafdruk, Enveloppen en polsbandjes voor popfestivals, plantlabels, ook als basismateriaal voor wegwerpoveralls (“witte pakken”), ook als bekleding van afscherming en isolatiemateriaal voor gebouwen. Moderne drukkerijen bieden quasi alle drukwerk aan op dit weers- en verouderingsbestendige product.
Uitgepakt ziet dat er zo uit. Het achterste vel is Zaansch bord, de andere gekleurde vellen zijn ‘board’ (zeg maar karton) en het eerste gebroken witte vel is de tyvek. De verschillende soorten gekleurd karton zijn kandidaten voor de omslag van het product van De Schenkelworkshop: Soep.
De Schenkelworkshop 15
Een vorige keer zag je me een afdruk maken op
een stuk linoleum. Toen begon ik met het uitsnijden
van de afbeelding. Het resultaat gaat het spiegelbeeld
worden van het eerste ontwerp.
Maar nu eerst de lino verder uitsnijden en op maat maken.
De afbeelding is uitgesneden. Zowel de arceringen als de vorm. Grote vraag is dan natuurlijk in welke mate het snijden gelukt is. Dat zie je het best door de lino te inkten.
zo ziet de lino eruit als hij is ingeinkt. Als je de afstanden tussen de arceringslijnen niet heel consequent aanhoudt dan levert dan een zwakker beeld op. Daar moet ik mezelf nog veel verbeteren. Toch nog twee foutjes: op 1 plaats is een lijn te ver doorgetrokken en op een andere plaats is een beschadiging ontstaan.
Afgedrukt is dit het beeld. Het blauwe materiaal is veel zachter om in te snijden. Dan heb je minder kracht nodig maar vooral aan de zijkanten vraagt het om extra geduld. In het echte linoleum kun je veel preciezer snijden. Dat is tenminste mijn eerste indruk. Dat betekent dat je eenvoudiger meer lijnen op dezelfde vierkante centimeter kunt zetten zonder steeds in de fout te gaan. Het is ook eenvoudiger het begin en eind van iedere lijn te bepalen.
Blauwe wenskaart met ruimte om hierna nog tekst toe te voegen. De delen met magere lijnen lijken sneller tot een goed resultaat te leiden.
Nog een witte wenskaart. Deze zwarte inkt is die uit de kleuterschool set. Dit is niet de zwarte block print inkt. Deze inkt doet het dus goed op de linoleum. Dadelijk zul je zien dat het bij de houten afficheletters minder goed gaat.
Nogmaals geprobeerd een ‘2020’-boog te maken. Probleem is dat ik de denkbeeldige as waar omheen de cijferblok ‘2020’ draait niet op één plek hou. De verticale ‘2020’ heeft de ‘as’ op de onderkant van het papier liggen terwijl dat die ‘as’ voor de andere cijferblokken hoger ligt.
Nog een poging. De inkt dekt minder goed zeker nadat ik ben gaan experimenteren met het toevoegen van water aan de inkt. Nu nog in meerdere kleuren en in de juiste (?) volgorde, dan komen we er wel. Voor de volgorde kan ik bijvoorbeeld beginnen met kleur 1 voor beide horizontale blokken, dan een andere kleur voor de diagonale blokken en een derde kleur voor het verticale blok. Ik kan ook kiezen om van links naar rechts te werken. De laatste afdruk is dan de cijferblok die onderste boven ligt. De meest rechtse dus.
Door de ‘as’ te verleggen naar de rand van het papier
win ik ruimte boven de cijferblokken. Dat is hard
nodig want er moet nog een stukje tekst boven.
De Schenkelworkshop 13
Het idee voor het boekje Soep is om drie katernen
op te nemen in een klein boekje.
Het centrale katern is het katern met daarin het
boek-in-boek mechanisme met daaromheen illustraties
die gebaseerd zijn op de vormen van de schenkel.
Tot nu toe is dat gelukt met de zaagvlakken van
de schenkel. De min of meer ronde buitenkant
is tot nu toe nog niet benut.
Daar loop ik al even over te denken.
Vandaag heb ik het papier voor katern 1 en 3
gevouwen en open gesneden.
Daarnaast loop ik na te denken over de tekst.
Misschien wil ik ook nog een fotokatern opnemen.
Met de foto’s wordt het maakproces onderdeel
van het eindresultaat.
Vandaag Zaansch bord gekocht om daar de omslag
van te maken.
Daarom vandaag veel testdrukken en weinig
afdrukken die ook in het uiteindelijke resultaat
terecht zullen komen.
Stel je voor dat ik dit maak met drie kleuren: de horizontale bijvoorbeeld in rood, de verticale in zwart en de tussenliggende in een andere kleur. Daarbij de verticale als laatste en dus best leesbaar. De verticale en die er gelijk naast die is verkeerd afgedrukt. De ‘2’ moet het buitenste teken blijven. Dit uitprobeersel was ook om de rode inkt goed in te rollen.
Tests om op eerder afgedrukte zwarte afbeeldingen nu een rode te zetten. Ik kies er bewust voor om niet een situatie te creëren waarin je er voor kunt zorgen dat de linosnedes precies boven op elkaar afgedrukt worden.
Deze afdruk is op hetzelfde papier als waarmee de katernen worden gemaakt voor het boek.
Ik ben niet ontevreden met het testresultaat.
Deze twee komen in het uiteindelijke boek.
Dan maak ik nog een paar testafdrukken op verschillende kleuren papier. De eerste drukgang heb ik eerder deze week gemaakt.
Wenskaart, afdruk met alleen rode inkt.
De laatste afdruk heb ik gemaakt op een stuk linoleum. Eens zien hoe het daarin snijdt.
Het begin is gemaakt. Dit is vooral om te oefenen en het gevoel voor de linoleum te krijgen. Dan ga ik denk ik nog een nieuw schenkelontwerp maken en dat ook uitwerken met deze echte linoleum.
Er is dus nog veel te doen.
De Schenkelworkshop 11
Ook de schenkelkrans (27 schenkels), gekleurd met kleurpotlood, is af. Nu zijn van 2 vellen, elk aan één zijde gedecoreerd met schenkels. De achterkanten hebben aan de uiteinden nog een redelijk groot vlak. Een leeg vlak. Idee is om daar nu ook iets te gaan maken.
Tussendoor even deze vingeroefening. Je weet nooit hoe je een nieuw idee kunt opdoen. Maar deze zijn het in ieder geval niet geworden. Ik ga toch nog een linosnede maken. Het zal helemaal bestaan uit rechte lijnen. De gele kleur op de achtergrond is gemaakt door na het linodrukken de roller uit te rollen. De vormen in de inkt op de roller zie je terug in het gele vlak. De zwarte schenkels zijn er daarna op gezet.
Zeven centimeter breed en 14 centimeter hoog. Dan eerst omtrekken van 5 schenkels op het materiaal gezet. Deze keer alleen de buitenkant van de schenkel benut.
Rechts blijft de rand recht (dat komt straks natuurlijk links). Reden is dat ik aan die kant vanuit de bovenhoek rechte lijnen laat ‘uitwaaieren’ naar de onderkant. De schenkels en de ruimtes waar de schenkels overlappen, krijgen rechte lijnen die onder een (rechte) hoek staan van de lange lijnen en van elkaar.
Links volgt de rans de grenzen van de schenkels. De lijnen snij ik uit maar ze zijn niet diep. Dat zal om meer aandacht vragen bij het in-inkten. Dit blauwe materiaal is heel zacht. Dat snijdt dus snel maar maakt het moeilijk (denk ik) om heel precies te snijden. Misschien moet ik ook eens een lino snijden met schenkels in traditioneel linoleum.
De schenkelworkshop 09: hoeveel wil je er?
Afgelopen week was mijn telefoon leeg.
Dus geen foto’s.
Vandaag nog wat bezig geweest met schenkels.
Ik heb een groot deel van de schenkels nog eens
bij elkaar gezet. Vandaar: hoeveel wil je er hebben?
Dit was de status van de ‘schenkelkrans’ die ik met kleurpotlood inkleur.
Een tweede schenkelkrans ga ik maken met afdrukken van kleine lino’s.
Dit geeft dan een beetje een idee van het boek-in-boek idee.
Restjes geel en blauwe inkt levert de groene kleur op.
Alle proefjes bij elkaar. Hoeveel wil je er hebben?
De Schenkelworkshop 07
Waarschijnlijk zul je niet altijd iets leren
van elk Schenkelworkshop bericht.
Vandaag laat ik zien dat ik worstel met de inkt.
Voor lino zijn er papiersoorten die veel beter
geschikt zijn dan anderen. Maar daar wil ik
eigenlijk geen rekening mee houden.
Mijn resultaat hoeft niet perfect te zijn.
Soms leveren ‘verkeerde’ materialen ook verrassende
resultaten op.
Oude acrylverf is niet perfect om lino’s mee
af te drukken (dit is een understatement).
Maar toch.
Onder de lino en boven de afdruk met een groene acrylverf. Daar waar dekking is van de verf is die slecht,op sommige plekken zit meer verf in de uitgesneden lage delen dan op de hogere delen van de lino. Toch is het effect interessant.
Dan nog eens met een gele verf/inkt gewerkt die speciaal voor lino wordt verkocht (voor op scholen). Ik heb 4 of 5 kleuren. Tussen de kleuren zitten grote verschillen. In dekking, in dikte. Hier is met geel op een eerdere afdruk gedrukt. Dat het papier ook geel is heeft natuurlijk ook impact. De zwarte inkt is een inkt op waterbasis die ik in de Verenigde Staten kocht. Klein blik. Je hebt maar weinig nodig. Mooie kleur. Kwaliteit waar ik heel tevreden over ben. Op zich niet duur maar de verzendkosten zijn hoog. Maar ik moet eens meerdere kleuren kopen van die kwaliteit.
Met een rode kleur op een zacht blauwe ondergrond.
Met rood op een groene papier soort.
Met rood op het papier van boek-in-boek.
Vier schenkelstempels bij een echte schenkel.
De Schenkelworkshop 06
De vorige keer was ik bezig met het afdrukken van een linosnede.
Een lino met als onderwerp een compositie van schenkels.
Deze keer heb ik dezelfde lino nog eens onder handen
genomen. Hier en daar materiaal weggehaald, soms
kleine oppervlaktes en een paar lijnen toegevoegd.
Maar daar zijn nog geen afdrukken mee gemaakt.
Ik was ingenomen met de titel ‘Soep’ en wilde toch nog
eens proberen met een set oudere letters (oud en versleten)
of ik daar iets mee kon.
Die letters zijn zo’n dik 10 centimeter hoog.
Waarschijnlijk zijn deze 4 letters van drie verschillende sets afkomstig. De letters P en E lijken uit dezelfde set afkomstig te zijn. De letter O heeft een andere afkomst (ander materiaal) en lijkt de slechtste drukkwaliteit op te leveren. De letter S is van een veel recentere set. Daar is nog maar weinig mee gedrukt. Maar waar het om gaat is dat het de tekst ‘SOEP’ oplevert.
Met de blauwe drukinkt lijken de verschillen al kleiner te worden. De uitdaging is tweeledig: de letters zijn te groot voor het formaat en gaat het lukken van de letters een redelijk resultaat te krijgen. De eerste stap was om de letters met schilderstape met elkaar te verbinden tot 1 grote stempel.
Voor het drukken gebruik ik de gietijzeren boekenpers. Dit is het eerste resultaat. Dat delen schraal zijn had ik verwacht. Dat is bijna altijd zo bij een eerste afdruk. Maar je ziet ook de de letters S en O niet op gelijke hoogte liggen. Daardoor wordt (vanuit de S bekeken) het eerste randje van de O niet voldoende afgedrukt op het papier. Het papier is overigens heel anders dan dat waarop uiteindelijk de soep moet belanden.
De volgende afdruk is al beter.
De derde afdruk is gemaakt op een vel papier dat, eenmaal gevouwen, net iets kleiner is dan het papier van het katern dat ik uiteindelijk wil gebruiken. Op deze manier vallen er delen van de letters S en P weg maar is het woord nog altijd leesbaar.
Omdat het om een dubbelgevouwen vel papier gaat kan het al wel dienen als een kaart.
Dit is hoe de tekst op het uiteindelijke katern is afgedrukt. De letter O is nog steeds niet compleet. Maar het kan er mee door.
Zo ziet de lino eruit na een tweede snijbeurt. Daar ga ik deze week weer mee drukken. Ben benieuwd of dat gaat werken.
De schenkelworkshop 04
Nu de schenkel in de vernis zit ben ik van plan de schenkel te combineren met de gelli-plate techniek. Eenvoudig met vaak snel, leuke resultaten. Voor deze oefening gebruik ik de niet-bedrukte achterkant van een stuk pakpapier waar pas geleden een boek in bezorgd is.
De eerste laag bestaat uit twee kleuren verf. De volgende laag is veel donkerder (of meer dekkend) en daar heb ik geprobeerd de vorm van de schenkel een paar keer in te drukken.
Maar het effect van de schenkel is beperkt. Ik heb ook geprobeerd de schenkel als stempel te gebruiken. Dat viel niet mee. Dat kan te maken hebben met de verf. De verf is acryl. Die komt uit een set met misschien wel 24 kleine tubes. Al gauw 7 jaar oud. Weggooien is ook zo wat. Het kan ook zijn dat ik voor laag twee te veel verf heb gebruikt.
Het papier valt me niet tegen. Het is natuurlijk maar pakpapier met plakband en vouwen. Maar de verf pakt goed op de ondergrond. Misschien voor het schenkelboek eens nieuwe verf kopen.
Voor de volgende poging ga ik een sjabloon combineren met de gelli-plate techniek. De sjabloon is gemaakt door op een stuk papier een aantal omtrekken van de schenkel over elkaar heen te laten vallen. Daarna alles weggeknipt dat geen schenkel is. Hier ligt het sjabloon op de gelli-plate (A5) die ik heb.
Na een eerste drukgang is dit het resultaat.
Een afdruk van verf die op de achterkant van het sjabloon zat.
Hier een minder dekkende, overwegend gele afdruk, over een eerdere druk met sjabloon.
Zo ziet een kant van het sjabloon er uit na een aantal keren gebruikt te zijn.
Hier is het sjabloon gebruikt om overgetrokken te worden op materiaal dat geleverd wordt om linosnedes te maken. Het is een zachter materiaal dan het traditionele linoleum.
Dan met een raster- en lijnenspel gesneden. Wat dit gaat opleveren gaan we een volgende keer zien.
boekblok
Genoeg materiaal om er de volgende keer mee door te gaan.
Het leverde ook een idee op voor een nieuwe vorm van boekblok.
Binnenkort meer.
De schenkelworkshop 03
Naar mijn idee zit de schenkel goed in de vernis.
Dus dat wil zeggen dat ik kan beginnen met experimenteren.
Uiteindelijk wil ik een boek maken met ‘van alles schenkel’
maar daarvoor wil ik wel het een en ander uitproberen.
Het meest eenvoudige is werken met potloden.
Ik heb nog een klein stapeltje kaftjes liggen.
Op de voorkant is de tekst ‘Argusvlinder’ gedrukt met
afficheletters waaraan wel het een en ander mankeerde.
Dat was geen ramp maar die staat maar te staan (ik denk dat
het er zo’n 15 zijn). Een eerste heb ik vanmiddag gebruikt.
Gebruikmakend van de schenkel en een potlood ontstaat een soort van schenkelketting. Het zijn geen schenkels en de ‘schakels’ liggen twee-dimensionaal over elkaar. Een kant van de schenkel is gereduceerd tot een vorm.
Die schakels zijn ingekleurd met kleurpotlood. De lijnen zijn met zwarte pen benadrukt.
Argusvlinder 