Tot nu toe heb ik steeds gebruik gemaakt van de ‘zaagvlakken’
van de schenkel. De kant waar je het gat in de schenkel
kunt zien. De karakteristieke vorm die je nu al heel
wat keren hier voorbij hebt zien komen.
Maar de buitenkant van de schenkel is ook interessant.
Wat kan ik daar mee doen?

Hopelijk heb ik de definitieve vorm van de ‘2020’-decoratie die ik wil maken. Op de tekening zie je de aanpak en de volgorde. Op het bovenste vel is de eerste ‘2020’ gedrukt.

De buitenkant van de schenkel (buitenschenkel) is niet helemaal rond. Eigenlijk is de buitenkant een beetje bonkig. Als je hem rolt dan blijft hij geregeld liggen. Bij vier van die ‘lig’-momenten trek ik de omtrek van de schenkel op papier. Dat worden de vier bouwstenen voor mijn volgende lino. Of schenkel mannelijk is weet ik niet dus als dat niet zo is dan hoor ik dat graag. Overigens wat een mooi woord: buitenschenkel. Zou dat bestaan?

Die vier vormen heb ik uitgeknipt om daarmee een soort van compositie te gaan maken.

Het zou zoiets kunnen worden maar helemaal tevreden ben ik niet. Dat is het ‘risico’ als je eerst een soort van schets maakt. Nu neem ik sommige dingen over van deze schets maar pas ook nog een paar aan.

Zelfde stuk papier maar de vormen aangezet met een stift. Je ziet dat ik voor de herkenbaarheid toch ook de ‘zaagvlak’-vorm heb gebruikt. Maar nogmaals, niet helemaal tevreden.

Hier is dan de Before & after. Rechts zie je mijn uiteindelijk ontwerp op een stuk linoleum.

De eerste snedes zijn gemaakt in de lino. Kleine stukjes gaan wit blijven de rest krijgt een eerste kleur. Vandaar ga ik verder in de lino snijden. Spannend.