Boodschappenboekje

Posted on april 13, 2022 by Argusvlinder

Vandaag kreeg ik nog een hele stapel enveloppen.
Dus mijn tweede boekje wordt een boek.

Met de grote enveloppen die ik al eerder verzameld had is dit nu een behoorlijke stapel geworden.

Het eerste boodschappenboekje heeft katernen met enveloppen van verschillende maten. Die heb ik katern voor katern wel gelijk qua afmetingen gesneden. Maar de katernen lopen op van klein naar groot. Dus voor het eerste katern ben ik op zoek naar een klein stuk papier als schutblad. Voor het achterplat een groter stuk. Ik vond een stuk papier waar iets in verpakt heeft gezeten maar met mooie afbeeldingen van theepotten en kommen. Dit is het schutblad voor achter.

Zo zal dat tegen het achterplat aan gelijmd worden. Hierbij zal ik slechts een strook werkelijk lijmen. Een strook van een halve centimeter aan de rugkant van het boekblok. Het schutblad lijm ik wel helemaal vast tegen het eerste en laatste katern van het boekblok.

Er zitten nog wel stukken plakband aan de achterkant. Die haal ik natuurlijk eerst nog even weg.

Dit wordt het schutblad aan de voorkant.

De vorige keer had ik al twee platten uit karton gesneden. Maar nog geen rug. Dit boekje wordt echt smal dus wil ik geen rug aan het boekje maken. Je kijkt dan straks op de genaaide katernen. De stevigheid van het boekje moet dus komen van het naaiwerk. fr lijm op de rug, de platten en de gelijmde schutbladen. Voor de sier wil ik nog wel wat extra decoratie op de rug maken. Bij de restjes lag nog wit leer, blauw kunstleer, een groen stuk van een jasje of stukken dun, bruin geverfd perkament.

Ik denk dat ik iets van het groene materiaal ga gebruiken.

Naar de decoratie van de platten heb ik ook al even gekeken maar ik laat het boekje even drogen. Kan ik door met de grote enveloppen. Net als bij de kleine enveloppen loop ik wel iedere envelop even na want bij het openen kan van alles gebeurd zijn. Eigenlijk kun je de enveloppen altijd wel gebruiken. Je kunt ze op de maat snijden die je wilt hebben en kleinere maten kun je ‘verbergen’ in grote katernen.

Misschien dat niet alle enveloppen even goed gaan werken als boodschappenbriefjes?

De schutbladen zijn gelijmd en gaan de boekenpers in. Volgende keer alleen nog afwerken.

Al zo’n stuk of acht katernen zijn gereed voor boek nummer 2.

Het stripverhaal van Drs. P – La bande dessinée de Drs. P

Posted on april 13, 2022 by Argusvlinder

Er is een boek verschenen met strips die de teksten
van liederen van Drs. P illustreren.
De maker, Frits Smid, doet dit in heel verschillende stijlen.

Frits Smid, La bande dessinée de Drs. P.

Hier en daar kunnen we misschien Drs P herkennen maar dit is een voorbeeld van een ingekleurde tekening voor het lied ‘De Veerpont’.

Tussen de liederen staat Drs. P is een verzonnen maar bijpassende enscenering.

De kenners hadden het al geraden, Drs. P staat er in aanloop naar ‘Dodenrit’. Volledig in zwart/wit verstript. een geslaagd boek en aanleiding voor mij om de nummers eens op te zoeken. Bekend of niet, iedere keer weer verfrissend.

Boodschappenboekje

Posted on april 11, 2022 by Argusvlinder

Pas geleden las ik een bericht van iemand die boekjes
maakt van oude enveloppen, kaartjes en andere stukken papier.
Toen mijn ouders afgelopen zaterdag een stapeltje gebruikte
enveloppen wilden weggooien heb ik ze meegenomen.
Thuis had ik er ook nog een stel tussen het oud papier liggen.

Onderling wijkt de maat nogal wat af. Maar het worden boekjes die ik zelf ga gebruiken dus dat maakt me niet zo veel uit. Een deel zijn van precies dezelfde maat (belastingdienst enz). Anderen hebben een zeer bruikbare kartonnen achterkant.

De enveloppen die ik eerst in één boekje ga verwerken leg ik in groepjes bij elkaar. Als het kan drie of vier exemplaren. Beetje afmeting bij afmeting. Dit zijn mijn katernen.

Dan snijd ik eerst de kant open waar de postzegels zitten. Die wil ik behouden. Daarna snij ik de enveloppen gelijk (en de linkerkant open).

Soms zijn de enveloppen verkeerd of slordig open gemaakt. Dat corrigeer ik dan zodat een soort van rechthoekig of vierkant stuk papier ontstaat.

Dan ziet het open geklapte exemplaar er zoiets uit.

Mijn stapeltje bewerkte katernen. Je ziet op mijn foto’s geen adressen op de enveloppen. Die staan er natuurlijk wel op. Maar die heb ik even weggepoetst op de foto’s.

Deze zeven katernen heb ik met een restje garen dat nog op mijn werkbank lag genaaid.

Dit groen karton had ik nog liggen. Helaas een beetje gehavend. Maar niets dat een paar dagen onder bezwaar niet gaat oplossen.

Het boekje zal nog wat gedecoreerd worden. Daarvoor ben ik door de gratis boekjes van de grootgrutter heen gegaan. de teksten die ik leuk vond (kleur, vorm, woord) heb ik uitgeknipt. De ondergrond is de voorpagina van een NRC-magazine. Een werk van een textielkunstenaar Borre Akkersdijk.

Het geïllustreerde boekbindersboek

Posted on april 11, 2022 by Argusvlinder

Gisteren, na een nacht in de boekenpers, ben ik even
gaan kijken naar het boek en de decoratie.

Dit is de voorplat. De decoratie zit mooi vast en is gladder dan ik had verwacht. Nadat ik de foto’s van dit bericht had gemaakt, is het boek weer terug in de pers gegaan. Perkament is weerbarstig en ik hoop dat nog iets langer in de pers gunstig is voor boek en decoratie.

Bij het achterplat is het een zelfde verhaal. De decoratie voor de rug heb ik maar even gelaten voor wat het is. Daar moet ik nog eens goed over nadenken.

Het geïllustreerde boekbindersboek

Posted on april 9, 2022 by Argusvlinder

Vandaag was de test voor de rug opgedroogd.
Kon ik hem op maat snijden en dan valt er een
deel van de afbeelding weg.
Maar ik moet hier nog eens goed over nadenken.

De verf zit er te dik op. Dan komt die onder de afficheletter uit en vormt en soort van rand rond de letter. Dus dat moet schraler maar misschien moet ik de acrylverf een beetje verdunnen met water.

Rechts zie je de strook perkament die op de achterkant moet gaan landen.

Maar dan is de vraag: Hoe is het met het boek?
Wat mij betreft prima. de band zit goed gelijmd op/aan
het boekblok. Tijd dus om de decoratie vast te zetten.
Kan die weer in de boekenpers voor 24 uur.

Band, schutblad en boekblok.

De te lijmen decoratie voor het voorplat. De bandjes heb ik op een paar plaatsen nog ingekort zodat er voldoende perkament in de lijm kan worden gezet. Je zult altijd blijven voelen/zien dat de bandjes onder het perkament doorlopen. Dat kun je misschien voorkomen door bijvoorbeeld ruimte uit het boekbindlinnen weg te halen of uit het karton van de platten. Lijkt me niet alleen veel werk met een hoge foutkans maar je mag best zien hoe een constructie in elkaar zit. Sterker nog dat was net het doel met de bandjes.

Gereed voor de boekenpers.

Het geïllustreerde boekbindersboek

Posted on april 8, 2022 by Argusvlinder

Het boek ligt intussen al even in de boekenpers.
Er is nog één laatste foto van het schutblad en
het achterplat, ongelijmd.
De rest van de tijd heb ik me gericht
op een eerste ontwerp voor het perkament op de rug.
Hieronder de foto’s daarvan.
Maar misschien moet ik daar nog eens goed over nadenken.

Gereed voor het lijmen. Het schutblad in 160 grams en het linnen dun dus ik heb de ruimte op het plat tussen het linnen niet opgevu;ld.

Dit is een eerste ontwerp voor de rug. Nog op papier. De kleine rechthoeken geven de plaats aan waar de letters ‘b’ gedrukt gaan worden. Als vallende letters, over elkaar heen buitelend. Naar onder steeds donkerder van blauwe kleur (maar dat zie je hier nog niet).

De eerste laag witte ‘grondverf’.

De eerste letter van lichtblauw zet ik meteen op zijn kop.

De onderste letter(s) moeten donkerder en misschien toch wat verder uit elkaar. Bovendien zie je hier de strook zoals die op de rug komt, plus, aan alle kanten, een strook buiten waar het mij om te doen is. Dat geeft stiekem een beter beeld van de letters en hoe ze over elkaar gedrukt zijn. De verschillende drukgangen moeten meer tijd tussendoor krijgen om te drogen. Minder verf is ook goed. Kortom hier moet ik nog eens goed over nadenken.

Een vaderlijke vriendschap

Posted on april 7, 2022 by Argusvlinder

Afgelopen week ontving en las ik
het laatste nieuwe boekje van Uitgeverij Fragment:
Stefan Zweig en Klaus Mann, Een vaderlijke vriendschap.
Een tekst geschreven door Piet Wackie Eysten over
twee grote schrijvers die vandaag direct door het
gezwets van Baudet, Wilders en Poetin zouden prikken.

Het boekje is mooi uitgevoerd en leest prettig weg. Het is geen dik boek dus je bent er geen dagen mee bezig. Het is dan ook heel prettig geprijsd. Piet Wackie Eysten, Stefan Zweig en Klaus Mann, Een vaderlijke vriendschap. Uitgegeven door Uitgeverij Fragment.

Al ruim voor het begin van WOII liet Stefan Zweig van zich horen. In de vertaling van Piet Wackie Eysten: ‘De leugen spreidt brutaal zijn vleugels uit, de riolen zijn opengegaan en de mensen ademen de stank in als parfum’.

Ik heb op internet nog even naar de originele Duitse
tekst gezocht en die is zo mogelijk nog scherper:

… die Lüge spannt frech ihre Flügel und die Wahrheit ist vogelfrei; die Kloaken stehen offen und die Menschen atmen ihren Stank wie einen Wohlgeruch.

Deze tekst vond ik op twee websites, onder andere <a href="http://” target=”_blank” rel=”noopener”>deze.

De vogelvrije waarheid waarover Stefan Zweig schrijft aan Klass Mann (hier op twee foto’s) is een sterke aanvulling op de vertaling. Geen idee waarom dat bij de vertaling is weggevallen.

Uitgeverij Fragment geeft aan een serie van dit soort
boekjes uit te gaan geven rond Stefan Zweig en bekende
tijdgenoten. Een goed plan wat mij betreft.

Stefan Zweig (1881 – 1942) was een Oostenrijkse schrijver van Joodse afkomst. Zijn meest bekende boek is De wereld van gisteren. Het naamsregister van deze autobiografie maakt duidelijk dat Zweig contact had met tal van grote schrijvers en componisten, onder wie Joseph Roth, Karl Kraus, Rainer Maria Rilke, Sigmund Freud, Romain Rolland en Richard Straus. Tot deze kring behoorde ook Klaus Mann. Piet Wackie Eysten biedt op basis van de correspondentie tussen Zweig en Mann een fascinerend beeld van twee schrijvers in een gistend Europa.
Dit boekje is het eerste deel van een reeks over Stefan Zweig en een aantal belangrijke tijdgenoten.

Schenkelworkshop

Posted on april 7, 2022 by Argusvlinder

Omdat ik druk ben met het ‘Boekbindersboek’ blijft de schenkelworkshop even liggen maar als er een nieuwe aanwinst is volgen er al wel foto’s. Deze schenkel is nummer 4.

Het illustere viertal.

Het geïllustreerde boekbindersboek

Posted on april 4, 2022 by Argusvlinder

Op de achterplat komt ook een leesbare ‘B’. Dit is het patroon. Een papieren versie om te passen en meten en dadelijk ook de perkamenten versie te kunnen snijden.

De bandjes had ik van begin af aan wel bedoeld om aan de buitenkant van de boekband te laten zien. Maar op welke manier heb ik pas bedacht terwijl ik met de boekband bezig was. De lengte van het onderste bandje op de achterplat is dan ook te kort. Ik moet dus iets doen aan de insnijdingen waar de bandjes door geregen gaan worden. Daarmee wordt het achterplat in meer opzichten anders dan het voorplat. Op de foto zie je dat het bandje tenminste anderhalf tot twee centimeter te kort is.

Het boek komt steeds dichter bij de uiteindelijke vorm. De bandjes rijg ik door de boekband. Ik denk dat ik die bandjes er niet meer uit ga halen.

Het wordt belangrijk voldoende ruimte te laten voor de bandjes binnen de boekband. Maar ook weer niet te veel. De schutbladen behouden dus de originele functie om stevigheid aan het boek te geven en het boekblok met de boekband te verbinden. De bandjes gaan dat alleen maar ondersteunen. Ik ga dus straks ook eerst de schutbladen verbinden met de boekband. Pas daarna ga ik de decoraties op voor- en achterplat afwerken en daarmee de bandjes vastleggen.

Uit het stuk perkament (rechts) ga ik het patroon uitsnijden (links).

De verzameling decoratieve elementen.

Het eerste bandje zit op zijn plaats op het achterplat.

Achterplat.

Voorplat.

Ter afronding van deze sessie ook nog even geëxperimenteerd met drukken van de letter ‘B’.

Het geïllustreerde boekbindersboek

Posted on april 2, 2022 by Argusvlinder

Nee geen reclame voor TripleB, een oefening voor het drukken van een afficheletter op perkament. Als doende, en ontevreden over het resultaat, herinnerde ik me dat ik de vorige keer met dit drukken steeds een soort van grondlaag drukte met witte inkt en vervolgens de definitieve druk met de uiteindelijke kleur. Dat ga ik morgen nog eens proberen.

Over het achterplat liep ik al even na te denken. Precies dezelfde ‘B’ op de achterplat kan als ik de letter in spiegelbeeld van het voorplat maak. Daarvoor zijn de bandjes lang genoeg. Ik kan de ‘B’ ook plaatsen zodat hij leesbaar is maar dan moet ik de vorm aanpassen. Omdat ik bij het rijgen van de bandjes door het perkament toch ga spelen met de zichtbare lengtes van de bandjes denk ik voor de laatste mogelijkheid te kiezen.

De meest rechtse ‘B’ is nu nog een soort van patroon. Het is opgebouwd uit stukken restpapier en plakband. Als de vorm en vooral de grootte me bevalt dan ga ik deze vorm uit perkament snijden. Intussen zijn de blauwe eindjes van de bandjes ook in de vernis gezet maar qua foto’s levert dat niet veel op.

Het geïllustreerde boekbindersboek

Posted on maart 30, 2022 by Argusvlinder

Vandaag weer verder met verven en passen en meten.

De eerste reeks met bandjes was natuurlijk droog na zo’n drie dagen drogen. Dus hem ik het katern op de juiste hoogte in de boekband gelegd (marge aan kop en staart ten opzichte van de boekband is aan elkaar gelijk). Zo kan ik zien waar de gleuven in de boekband moeten komen, die kan ik dan snijden en uitproberen.

Bandje nummer 1 heb ik door de boekband gekregen. De insnijding is pal tegen het voorplat gemaakt in de scharnierruimte tussen voorplat en rug. Kunst gaat worden die insnijding op de juiste maat te maken en zorgen dat die insnijding zo mooi mogelijk blijft en bijvoorbeeld niet gaat rafelen.

De band gaat dan door het perkament. Als ik dat uiteindelijk definitief ga doen dan moeten ook de schutbladen gelijmd worden en zal het perkament op de boekband gelijmd gaan worden. Eigenlijk heb ik dat nog niet eerder geprobeerd.

Nu het er op lijkt dat wat ik bedacht heb ook uitvoerbaar is verf ik de bandjes aan de achterplat.

De laatste drie kunnen nu ook een tijdje drogen. Ben het vernissen bijna vergeten. Nog even zien of ik dat ga doen en wanneer.

Ik ben blij dat ik besloten heb met drie delen perkament te werken en niet met een brede strook. Zonder extra ingrepen had dat te veel spanning op de rug gegeven. Op termijn zou dat zeker gevolgen voor het perkament en de rug gehad hebben. Om nog maar niet te spreken over het leesgemak.

Of ik nog nagedacht heb over een decoratie op de rug. Ik zal je een hint geven op bovenstaande foto.

Zo’n kastje wil ik ook wel

Posted on maart 29, 2022 by Argusvlinder

Het Huis van het Boek heeft naast zijn tijdelijke tentoonstellingen
ook een vaste collectie.
Naar de middeleeuwse schilderijen, bijvoorbeeld, ga ik altijd even kijken.
De boekenzaal is prachtig. Alleen al vanwege de vitrines.
Fotograferen van de boeken in die vitrines valt niet mee.
En dat wil ik graag want deze keer lagen er weer werken van
drukkers en margedrukkers met een grote ‘D’ en ‘M’.

De vitrines zorgen voor spiegelingen en donkere en lichtere banen. Het best kun je ook zelf gaan kijken natuurlijk. Bijvoorbeeld naar dit boek: Euclides, Opus elementorum in geometriam artem, Venetiè, Erhard Ratdolt, 1482.

Je ziet in deze eerste versie in druk van dit werk
van de Griekse wiskundige die leefde rond 300 voor Christus
(hij wordt ook wel de vader van de meetkunde genoemd),
in de marges de tekeningen die in de tekst besproken worden.
Het boek alleen is al de moeite waard om te zien maar
het lag hier naast een boek dat er door is geïnspireerd.

Hier voeren de afbeeldingen de boventoon. En hoe! Wat zou ik graag willen zien hoe dit boek opent en wordt gesloten. Ik ben nu al onder de indruk van de zinsbegoocheling en de techniek die er komt kijken bij het maken van dit beeld. Sjoerd Hofstra, Elements of geometry by Euclid, Amsterdam – New York, 1994.

Iets heel anders. Gewoon prachtige titels en koppen in deze versie van Anna Simons: Dante Alighieri, La Divina Commedia, München, Bremer Presse, 1921.

Dit is ook bijzonder. Je ziet hier niet de afdruk maar het zetwerk. De loden letters en sierelementen die een portret vormen. Henk van Otterloo en Ton van Zuilen met hun zetwerk voor het ‘Portret van Laurens Janszoon Coster’.

In detail.

De bibliotheek van Huis van het Boek.

Zo’n kastje wil ik ook wel.

Dat allemaal na de tentoonstelling ‘Groeten uit de Oriënt’. Ik zou zo zaterdag weer gaan!

Het geïllustreerde boekbindersboek

Posted on maart 28, 2022 by Argusvlinder

Gisteren besloten en ik ga de bandjes waarop
de katernen ingebonden zijn, blauw verven.
Het perkament blijft zijn natuurlijke kleur behouden.
Dan hoop ik dat de bandjes beter opvallen bij het resultaat.
Heb nog even overwogen een andere kleur blauw te
kiezen maar dat idee heb ik laten varen.
Vraag is nog wel of ik de geverfde bandjes ga vernissen.

Dit is het eerste bandje. Ik begin met de achterkant en verf straks ook de voorkant van het bandje. Dit doe ik dan zowel bij het voorplat en daarna nog een keer bij het achterplat.

Als ik voor ik was begonnen het hele ontwerp uitgewerkt had dan had ik dit verven allemaal al voor het inbinden kunnen doen. Maar ik vind het leuk om tijdens het binden van het boek nog veranderingen aan te brengen en dan zijn sommige dingen dus minder perfect. Hier zijn alle drie de bandjes aan één kant gedaan.

Hier is het eerste bandje ook aan de tweede kant geverfd. Daarna zijn de laatste twee ook gekleurd. Rest nog de eindjes aan de andere kant van het boek.

Het geïllustreerde boekbindersboek

Posted on maart 26, 2022 by Argusvlinder

Een soort van dubbelaflevering.
Aan het boek heb ik afgelopen woensdag al gewerkt
maar je ziet me hier wel vaker een basis voor
een boekband in elkaar zetten.
Dus die foto’s zijn niet heel bijzonder.

Vandaag heb ik er ook aan gewerkt en vandaag is
de vormgeving best wel veranderd. en wie weet
gaat dat morgen nogmaals gebeuren.

Woensdag was ik nog aan het experimenteren met mijn dummy boekband. Maar perkament – los op de rug of niet – op de boekband van een bandzetter aanbrengen op voor, achterplat en rug, is volgens mij geen goed idee. Dat idee heb ik dus voor nu laten varen. Ik ga werken met drie stukken perkament: een voor op het voorplat, een voor op het achterplat en een op de rug. Op deze foto zie je dat ik de dummy vouw zoals een boekband dat moet kunnen en je ziet dat het perkament op de rug los zit en dus bol gaat staan. Niet erg maar niet erg praktisch voor de lezer.

Rug gesneden en de drie delen (voorplat, achterplat en rug) met elkaar verbonden met een stuk kraftpapier.

Steeds opnieuw passen en meten.

Dat was woensdag.
Vandaag de draad opgepakt.

De basis beplakken met boekbindlinnen en dadelijk de hoeken snijden.

Als de hoeken gesneden zijn kun je de omslagen vastmaken.

De ondergrond is gewijzigd. Ik heb een schone, oude handdoek onder het boek gelegd om zoveel mogelijk de band te beschermen tegen eventuele lijm- of verfresten.

Weer passen en meten. Zie dat er een leeslint is aangebracht. Hierna is een kapitaalband aan de rugzijde van de boekband aangebracht.

De vorige keer had ik bedacht hoe ik er voor kan zorgen dat de bandjes waar de katernen op zijn genaaid, zichtbaar kunnen worden op de boekband. Daarbij had ik een stuk stevig papier gebruikt en had daar de insnijdingen gemaakt. Dat stuk papier was erg geometrisch. Misschien niet zo’n goed idee. Hier probeer ik door wat extra papier te plakken, het oppervlak te vergroten en te zien of ik een betere vorm kan maken met het perkament waarbij de insnijdingen wel gerespecteerd worden. Hier is de schets een soort van glooiende lijn. Maar nog niet tevreden.

Hier probeer ik een vorm die wel wat weg heeft van de letter ‘B’. Dat past wel bij een (geïllustreerd) BoekBindersBoek.

Nog wat experimenteren. Wat nu als ik de bandjes blauw verf, vallen ze dan beter op in het perkament? Het blauwe bandje ligt links op de foto. Ander idee is op het perkament te verven. In beide gevallen gebruik ik een acrylverf.

Het wordt denk ik de ‘B’-vorm. Hier is de vorm al uit het perkament gesneden.

Als ik het blauw geverfde bandje straks in het perkament rijg geeft dat zo’n soort effect (hier een bandje in stevig papier gestopt).

Hier ligt het stukje blauw geverfd perkament. Daar heb je de keuze heel dekkend te verven of grover, minder dekkend. Dit gaat hem niet worden denk ik maar dat beslis ik denk ik morgen.

Schandaal in Damascus

Posted on maart 23, 2022 by Argusvlinder

De tentoonstelling ‘Groeten uit de Oriënt’ bestaat
in jet Huis van het Boek natuurlijk uit veel boeken.
Maar ook andere materialen.
Het wil duidelijk maken hoe onze stereotype beelden
tot stand komen. En, troost je, niet alleen westerlingen
halen stereotypen uit de kast om andere groepen mensen of
landen af te beelden en bespreken.
De tentoonstelling bevat bijvoorbeeld ook een reeks
voorbeelden met bladen uit Turkije. Vermoedelijk gaat
het er in andere delen van de wereld niet anders aan toe.

Maar de tentoonstelling.
De meest gênante voorbeelden heb ik maar achterwege gelaten.

Een mooie uitklapbare afbeelding van Mekka. A. Reland, La religion des Mahometans exposée par leurs propres docteurs…, Den Haag, 1721.

Detail van de plaat.

Nog een boek met een grote plaat. Pierre Dan & Simon de Vries, Historie van barbaryen en des zelfs zeerovers, Amsterdam, 1684.

Dus het lijkt een plaat met boten maar het onderwerp is veel serieuzer.

Dit is een fantastisch boek. In de letterlijke betekenis van fantasie. De maker heeft de streken die hij beschreef nooit bezocht. Hij verzamelde informatie van allerlei bronnen en combineerde die. Olfert Dapper, Asia of naukeurige beschryving van het Rijk des Grooten Mogols en een groot gedeelte van Indiën, Amsterdam, 1672.

Heel wat later volgen deze tekeningen. Ideaal als je de Efteling wilt ontwerpen maar waarheidsgetrouw….. Marius Bauer, Een vizier op een kameel, ets. Eind 19e eeuw.

Marius Bauer, Een sultan, ets.

Dat erotiek een rol speelt bij het vormen van de stereotypes maken deze en komende foto’s duidelijk. Paul Rodenko maakte een serie boeken waarvan de titel eindigt met ‘…en andere vrijmoedige liefdesverhalen uit 1001 nacht’. Paul Rodenko, Schandaal in Damascus en andere vrijmoedige liefdesverhalen uit 1001 macht, Ooievaar-reeks, Bert Bakker, Den Haag, 1957 – 1959.

De volgende filmposter haken daar enthousiast op in:

The Son of the Sheik, Rudolph Valentino, 1926.

Voor het geval dat we dachten dat dit alleen
in een ver verleden gebeurde:

Valentino, Rudolf Nureyev, 1977.

Maar het volgende blijft voor mij
het meest bijzondere voorwerp op ‘Groeten uit de Oriënt’.

Vandaag kreeg ik mijn beloning

Posted on maart 22, 2022 by Argusvlinder

‘Beloning’ klinkt alsof ik iets bijzonders gedaan heb
maar dat is helemaal niet zo.
Als het lukt probeer ik ieder jaar de inzameling voor de
J.M.A. Biesheuvelprijs te steunen.
Deze literaire prijs richt zich op schrijvers van korte
verhalen zoals Maarten Biesheuvel schreef.
Dit jaar is de winnares Hanna Bervoets.
Mijn beloning is een door haar gesigneerd exemplaar van
het winnende boek en een boek van Uitgeverij Avalon.

Hanna Bervoets, Een modern verlangen. Van Uitgeverij Avalon ‘Een onoplosbaar vraagstuk’ een kort verhaal geschreven door Maarten Biesheuvel.

Super cadeau, toch?
Ik moet het alleen nog lezen.

Gelezen

Posted on maart 22, 2022 by Argusvlinder

De afgelopen week ontving ik en las ik het boek ‘Bommeldingen’.
Verhalen over Marten Toonder en Olivier B. Bommel.
Echte fanlectuur.

Op de HAVO had ik een vooruitstrevende (!) leraar Nederlands die vol vuur kon vertellen over de avonturen van Tom Poes en Olivier B. Bommel. Er mocht zelfs een boek van Marten Toonder op de lijst Nederlands. Inclusief de plaatjes op iedere pagina.

De boeken over Bommel en Tom Poes zijn erg onderhoudend
en hebben vaak ook echt inhoud.
Een plezier om te lezen.

Dit boek van Klaas Driebergen schiet wel eens door
in bewondering:
ik hoef niet te lezen over alle automodellen die
Marten Toonder ooit heeft bezeten en gereden.
Soms worden invloeden op Toonder beschreven die er
wel erg met de haren worden bij gesleept.
Ook zonder David en Goliath is ‘De tovertuin’ een
leuk verhaal.

Maar een verhaal over de rol van de boeken en de
bibliotheek is de verhalenreeks, is andere koek.
Dat levert een prachtige verzameling fragmenten op en
heel regelmatig een glimlacht.

Zeker als je jezelf realiseert dat ik ook in een luie
stoel zat te lezen en dat niet alles wat ik lees een
heel hoog wetenschappelijk niveau heeft.
Ik heb alleen geen open haard.

Het geïllustreerde boekbindersboek

Posted on maart 21, 2022 by Argusvlinder

Afgelopen weekend ben ik toch nog even wat
verder gegaan met experimenteren.
Ik maak daarbij niet zulke mooie dummy’s als
sommige van mijn voorbeelden maar het geeft
al wel tot een belangrijke conclusie geleid.
Die kan ik hier al wel verklappen:
het gaat niet een strook perkament uit één stuk
worden dat de boekband gaat versieren.
Het worden drie stukken, een op ieder plat en
een los stuk op de rug.
Daarmee ontlast ik de scharnieren van de platten.

Ik had al een soort van plat gemaakt.Iets kleiner dan zoals het uiteindelijke voorplat gaat worden maar wel met een linnen bekleding op de verhoudingen ten opzichte van het perkament goed te kunnen inschatten. Nu wil ik snappen wat door druk de strook perkament op de boekband gaat opleveren. Ik heb geen boekband gemaakt op maat maar werk met drie stukken afvalkarton en een stuk afval boekbindlinnen.

Daar pas ik dan een stuk perkament op en geef de banen aan die ik ga lijmen. Ik wilde proberen het perkament op de rug niet vast te lijmen op het boekbindlinnen. Maar al snel bleek dat de kracht van het vouwen van het perkament er voor zorgde dat het perkament lof kwam van een plat. Toegegeven de strook die gelijmd was is smal en de lijm was misschien nog niet helemaal graat. Maar het risico dat dit straks mis gaat is te groot. Wellicht ga ik dat bij een volgende poging anders doen maar voor ‘Het geïllustreerde boekbindersboek’ zal de perkamenten versiering uit drie stukken bestaan. Geen risico.

Tussendoor uit een nieuw stuk karton (zaterdag gehaald) 2 platten gesneden. Stapje voor stapje…..

Het geïllustreerde boekbindersboek

Posted on maart 19, 2022 by Argusvlinder

Door museumbezoek was het al weer even geleden.
Maar vandaag weer stappen gemaakt met het
‘Het geïllustreerde boekbindersboek’.

Ik wil er een bandzetter van maken waarbij ik twee
dingen anders wil dan normaal:
= ik wil de bandjes waarop de katernen gebonden zijn
aan de buitenkant van het boek zichtbaar maken;
= ik wil perkament gebruiken als ‘illustratie’ op
de boekband.

Hoe gaat het perkament op het boekbinderslinnen komen te liggen? Moet ik daarvoor ruimte uit de kartonnen platten sparen of kan het gewoon bovenop het linnen komen te liggen. Hoe gedraagt het perkament zich dan op de rug. Is het te stug en moet ik de rug niet met perkament bekleden of kan dat juist wel?

Daarom wil ik tenminste een gedeeltelijke dummy maken. Ik vond tussen het afval een stuk karton dat niet iets te klein is maar dat uitstekend kan helpen om gevoel te krijgen hoe massaal het perkament op de boekband gaat uitvallen. Hoe de vorm kan worden.

Dus de dummy heb ik even bekleed met een stuk linnen. Ik zie al snel dat het perkament dun genoeg is om bovenop het linnen aangebracht te worden.

Even de afmetingen (ook boor mezelf thuis).

Tussen de afvalstukken vond ik nog een stuk stevig papier dat ik als een stuk perkament gebruik. De door mij als mislukt bestempelde bedrukking speelt voor het uiteindelijke resultaat straks geen enkele rol. Ik maak insnijdingen waar ik straks de bandjes wil doorhalen om die zichtbaar te maken voor de lezer.

Het idee is dat de bandjes straks tussen het voorplat (en achterplat) en het perkament wordt vastgezet.

Zoiets moet het dan gaan worden.

Dan kan uiteindelijk het stuk perkament ook anders van vorm worden. Nu is het breedste stuk aan de bovenkant, dat moet de onderkant worden. De bedrukking heeft me doen besluiten dat ik ga proberen op het perkament te bedrukken met een tekst.

Vanmiddag eerst nog even nieuw karton gekocht.
Helemaal gereed om morgen de basis voor
de band in elkaar te gaan zetten.

Groeten uit de Oriënt

Posted on maart 16, 2022 by Argusvlinder

In het Huis van het Boek bezocht ik onder andere de tentoonstelling Groeten uit de Oriënt.

Het is meer dan twee jaar geleden (corona) dat ik
het Huis van het Boek kon bezoeken.
Nu trok mij de combinatie van een workshop
Arabische Kalligrafie en de tentoonstelling
Groeten uit de Oriënt over de streep om
vorige week zaterdag weer op bezoek te gaan.
Kon ik gelijk de vaste collectie weer eens bezoeken
en die mooie verzameling middeleeuwse schilderijen
in hun eigen ‘nis’ weer eens bezoeken.
Met verbazing en ontzag kijk ik iedere keer weer
naar de authentieke vitrinekasten die het museum rijk is.

Bij wijze van introductie wat foto’s over mijn
‘avontuur’ naar Den Haag en alvast het mooiste
voorwerp van de tentoonstelling ‘Groeten uit de Oriënt’.

Bij mijn vertrek uit Breda loop ik eerst door het Valkenberg naar het station. Daar zie ik dat de magnolia’s hun best doen om hun bloemen aan ons te gaan tonen.

In Den Haag ben ik aan de vroege kant dus loop ik eens een keer langs de rij met beelden voor het gebouw van de Hoge Raad om de hoek van het Huis van het Boek.

Een eindje verderop zie ik het eerste stereotype beeld van de dag: de Taj Mahal. Je ziet de afbeelding overal in de wereld. Te pas en onpas. Een grafmonument (wel een erg mooi, ik mocht het in 1995 bezoeken) op een restaurant…. De tentoonstelling ‘Groeten uit de Oriënt’ gaat over beeldvorming. Hoe wij in het westen een beeld (opgedrongen) krijgen van een ander deel van de wereld. Op de tentoonstelling het beeld van het Midden Oosten maar het had net zo goed over China, Rusland, Japan, Afrika of Zuid Amerika kunnen gaan.

In het Huis van het Boek kun je al in dat vaak romantische, sensuele beeld stappen.

Het boek van E. M. Hull met de titel The Sheik is een voorbeeld van hoe spannende, interessante beelden worden gebruikt om de lezer een beeld te geven. Vaak zijn de beelden die daarvoor gebruikt worden in scene gezet of berusten op toevallige, niet begrepen voorvallen in de landen waar het beeld betrekking op heeft. In dit geval was het boek succesvol en de film die er op werd gebaseerd met Rudolph Valentino misschien nog wel veel meer. Boek en film kenden vervolgen en imitaties.

Een beeld van een schoolplaat.

Dit vond ik het meest bijzondere voorwerp op de tentoonstelling. een blikken verpakking voor Haagse Hopjes. De combinatie van de koe met een oriëntaalse afbeelding is onbegrijpelijk. Gebroeders Pel, Haagsche Hopjes, Leiden, circa 1925. Collectie Felix de Rooy.

Word vervolgd.

Argusvlinder

De avonturen van de Argusvlinder

Categorie archief: Boeken

Boodschappenboekje

Het stripverhaal van Drs. P – La bande dessinée de Drs. P

Boodschappenboekje

Het geïllustreerde boekbindersboek

Het geïllustreerde boekbindersboek

Het geïllustreerde boekbindersboek

Een vaderlijke vriendschap

Schenkelworkshop

Het geïllustreerde boekbindersboek

Het geïllustreerde boekbindersboek

Het geïllustreerde boekbindersboek

Zo’n kastje wil ik ook wel

Het geïllustreerde boekbindersboek

Het geïllustreerde boekbindersboek

Schandaal in Damascus

Vandaag kreeg ik mijn beloning

Gelezen

Het geïllustreerde boekbindersboek

Het geïllustreerde boekbindersboek

Groeten uit de Oriënt

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen: