De Havermarkt in Breda in tijden van corona: leeg, opgeruimd, schoon, stil. Het tegenovergestelde van het normale beeld van dit uitgaanscentrum van Breda.
Maandelijks archief: maart 2020
Drie zeer bijzondere voorwerpen uit Copán (Maya)
Om een idee te geven van de informatieverstrekking, het Engelstalige deel van een informatiebordje bij Stela A in het Museo de la Escultura de Copán.
Stela A, Great plaza
Perhaps the most popular stela in Copán, the elegant carving of stela A is one of the best examples of the beautiful sculptural style for which Copán is understandably famous.
Dedicated on 9.15.0.3.0.12 Ajaw 13 Mac or AD 731, it portrays the 13th ruler Waxaklajun Ub’aah K’awiil carrying a two-headed serpent bar that is symbolically giving birth to sun deities.
In his headdress is a woven mat design with four serpents in its corners.
This design is like the solar disk.
It represents Waxaklajun Ub’aah K’awiil’s central position in relation to the sun and the four directions.
Small figures that crouch at the feet and in the headdress of the ruler seem to represent the sub at different stages of its daily and yearly cycles.
Stela A met een afbeelding van Waxaklajun Ub’aah K’awiil, de 13e heerser over Copán.
Cama Zotz (Killer Bat of dodelijke vleermuis).
Shown emerging from the four-lobed symbol, which represents the door to the Underworld, is the dreaded Cama Zotz.
This bat is associated with the Underworld, death, and sacrice.
There is a death sign shown on his chest.
The bat sculpture was found in the 1930’s, fallen from structure 20 on the east edge of the Acropolis.
Het originele voorwerp, gevangen in een soort badkuip van cement. Vloermarkeerpunt Motmot.
Van dit belangrijke voorwerp is een replica gemaakt.
Daar laat ik hier een en ander van zien waardoor
hopelijk we het origineel een klein beetje beter begrijpen.
Replica gemaakt door Jacinto A. Ramirez.
This disc was carved into a limestone boulder.
It served as the tombstone for a circular crypt found in 1993.
It is associated with an earlier temple nicknamed “Motmot” beneath the hieroglyphic Stairway.
Cemented into the stuco floor, it has been referred to as the cornerstone for the ancient city of Copán.
It gas the earliest hieroglyphic inscription known from the site, commemorating the important 9.0.0.0.0 period ending and the final closing of the tomb beneath.
Two seated rulers occupy opposite halves of the four-lobed outline, which symbolizes the open door to the underworld.
The ruler on the left is identified by the name glyph and the headdress as the first ruler in the dynasty, K’inich Yax K’uk’ Mo’.
The ruler on the right is the first ruler’s child, the second dynastic succession.
K’inich Yax K’uk’ Mo’, de eerste heerser van Copán.
Voorbeeld van de Maya hierogliefen in Copán.
Van den vos Reynaerde
In een van mijn vorige blogs heb ik dit kladje opgenomen.
vandaag doe ik een poging om de tekening duidelijker
weer te geven.
Dit is de kladversie van de manier waarop je een romaanse binding maakt. Het is misschien niet moeilijk als handeling maar de handelingen zijn steeds weer net iets anders. Om dat te leren is een docent wel handig maar als die er niet is moet je jezelf de weg wijzen. Ik heb steeds een tekening gemaakt van een actie en vervolgens een foto. Eens kijken hoe dat bevalt.
De vorige keer heb ik de elementen die op de tekening staan geprobeerd uit te leggen: een katern waar het kapitaalhoekje is weggehaald. Het gat voor de kettingsteek (meest linkse) en het gat voor het binden aan de riempjes. Die drie riempjes waarvan er hier 1 is voorgesteld, is doorgesneden in de lengte en daarom hier gepresenteerd als twee stroken leer. Dan de kapitaalkern (perkamenten strengel) van wat straks een integrale kapitaalband wordt. Eerste actie: steek de naald door het gat van de kettingsteek.
Hier steek ik de naald met het zwarte boekbindersgaren door het gat van de kettingsteek. Let op: het dekblad ligt op de achterplat en is met een smalle rand van 1 centimeter, aan de rugzijde van het katern, on het katern geslagen. Die rand staat ook al heeft hij weken onder bezwaar geleden, nog steeds makkelijk omhoog. Dat maakt het naaien moeilijker.
Haal de draad door het katern richting perkamenten strengel en naar je toe (tussen katern en kapitaalkern).
Ik realiseer me dat door de verschillende posities van waaruit de foto’s gemaakt is, het nog steeds een legpuzzel blijft om dit precies te volgen.
Nu rondt je de kapitaalkern.
Dan weer opnieuw door het gat van de kettingsteek. Je ziet dat op deze manier zowel aan de binnen- als de buitenzijde de inbinddraad komt te zitten. De methode kost dus nogal wat draad maar het is een echt ‘netwerk’ wat rond de katernen, de kapitaalkernen en de riempjes gebonden wordt. Volg volgende series foto’s en je zult steeds beter dat beeld krijgen.
Dat is het eerste gat.
Uitgeverij Boekblok – Multatuli, Liefdesbrieven
Uitgeverij Boekblok is een nieuwe uitgeverij in Nederland
die zich specialiseert in het uitgeven van boeken in losse katernen.
Voor een hobbybinder zoals ik, is dit een onontbeerlijke bron
van mogelijke projecten.
Dit jaar gedenken we dat het 200 jaar geleden is dat Multatuli
(Eduard Douwes Dekker) geboren werd.
Een van de boeken met werk van zijn hand verscheen in de serie Privé-Domein
van Uitgeverij De Arbeiderspers.
Vandaag kwam mijn exemplaar.
Multatuli, Liefdesbrieven, in losse katernen. Dan denk je misschien wat is dat rolletje dat bij het boek ligt?
Het rolletje is de papieren omslag. Nou dat is weer een leuk project.
Creatief ondernemen in tijden van corona
Terwijl ik even kort door het centrum van Breda liep
en zelfs in de mail, zag ik een paar bewijzen van
creatieve ondernemers.
Deze ondernemer had een hele boodschap voor hun gasten. In de vorm van een soort dialoog: Beste gast. Wij zijn gesloten. Joh, echt. Ja, en we staan te springen om weer open te gaan. Zodra dat mag hopen we je te zien. Tot dan.
‘Backwerk’ is een relatief nieuw bedrijf in Breda. Je kunt er normaal gesproken verse sappen en broodjes gaan eten. Typische ‘daghoreca’. Een van hun rijdende toonbanken hebben ze voor de openslaande glazen pui gereden. Je kunt er niet meer binnen gaan zitten om iets te eten of drinken maar een belegd broodje halen kan prima.
Ook dit Vietnamees restaurant is nog relatief nieuw voor Breda. Je mag er binnen niet meer gaan zitten maar een maaltijd afhalen is prima te doen.
Vandaag ontving ik een mail met onder andere deze foto. Café, restaurant, brouwerij De Beyerd heeft een bierbezorgservice opgezet. Daarbij gaat de meeste aandacht uit naar de huisgebrouwen bieren. Je kunt behalve digitaal ook nog betalen met Leutpenningen (betaalmiddel in het Kielegat met carnaval).
Weekmarkt ten tijde van corona (Breda – Grote Markt)
De markt op dinsdag is niet meer zo druk als vroeger. Zelf heb ik geen vergelijkingsmateriaal omdat ik hier al heel lang niet meer op een dinsdagochtend geweest ben.
Van den vos Reynaerde
Door allerlei omstandigheden ben ik wat achter met de foto’s over de voortgang van het inbinden van ‘Van den vos Reynaerde’. In het laatste bericht zag je dat de achterplat in de lijmtangen zit met de perkamenten strengels. Die strengels zitten intussen vast en hier zie je de ene kant van het plat. Je ziet dat het perkament mooi dun aan de buitenkant van het plat is vastgelijmd.
Aan de andere kant zie je dat door de druk het perkament een klein stukje uitsteekt buiten het plat. Dat kleine stukje heb ik er afgesneden. Je ziet dat het perkament een klein beetje doorzichtig is geworden. De nerven van het hout zijn door het perkament zichtbaar.
Dat betekent dat ik het achterplat in de naaibank kon positioneren. In de middeleeuwen was het gebruik van een naaibankje misschien niet gemeengoed maar ook Peter Goddijn raadt aan het bankje te gebruiken. Je ziet dat de strengels en de riempjes zijn vastgezet op de horizontale dwarsbalk. Je kunt ook zien dat ik het achterplat met schilderstape heb geprobeerd vast te zetten op de tafel van het naaibankje. Het is de eerste keer dat ik deze bank gebruik.
In het verleden heb ik deze tekening uit het boek van Goddijn al
eens laten zien.
De tekening toont onder een zijaanzicht in perspectief (een soort
van 3-D-tekening) en bovenaan zie je een vereenvoudigd bovenaanzicht.
Knap getekend maar als instructiemateriaal vond ik het niet duidelijk genoeg. De tekeningen samen vond ik ook verwarrend. Daarom heb ik voor me zelf een paar tekeningen gemaakt.
De kladtekeningen die ik hieronder laat zien gaan uit van dit vertrekpunt: een katern dat met de gesloten kant (de rug) naar je toe ligt als ligt hij op je naaibankje. Dan heb je aan de kop en de staart van het katern (voor de kijker links en rechts) een hoekje van het katern weggehaald: het kapitaalhoekje (als ik me niet vergis). Op de plaats van het hoekje dat is weggehaald komen de strengels. Hier gemodelleerd als twee cirkels. Tussen de kapitaalhoekjes komen straks drie riempjes die alle drie ingesneden zijn. Een van die riempjes is hier gemodelleerd als twee korte horizontale streepjes boven het woord riempje. De naaigaten staan op dit overzicht niet getekend.
Dan zijn dit de eerste 14 stappen. In dit voorbeeld begin je met de linker kettingsteek. Van buiten het katern naar in het katern. Dan werk je naar de strengel om langs de buitenkant van het katern terug te keren naar de allereerste ingang. Vandaar ga je naar het eerste riempje, langs de binnenkant van het katern. Bij het riempje kom je naar buiten en ga je afwisselend links en rechts om het riempje heen. Dat doe je zo vaak als nodig is (achtjes) om de dikte van de katernen op te vullen op de riempjes.
In klad ben ik dit voor me zelf gaan uitschrijven. Daar kom ik in een volgende blog nog op terug.
Vervolgens heb ik de stappen, in klad, op papier gezet voor de tweede strengel en de overgang (met de kettingsteek) naar het volgende katern.
Dit is dan wat me te wachten staat. Binnenkort meer.
Breda (Grote Markt) in tijden van corona
Grote Markt, Breda met zicht op Grote Markt zuid: alle horeca dicht, weinig mensen op straat.
Luister naar Wout: Bent U ook moe van al dat virus, eet meer fruit wat hier is
Groente- en fruitzaak Wout & Co in de Lange Brugstraat in Breda weet raad: Bent U ook moe van al dat virus, eet meer fruit wat hier is!
Echt niet!
Er is een club in Nederland die het in hun hoofd gehaald heeft om studenten geschiedenis over te halen in de IT te gaan. Lijkt me geen goed idee.
Coffeeshop in tijden van corona
Het tweede bijzondere dat ik tegenkwam op weg naar
de supermarkt had te maken met onze cultuur.
Zie de lange rij voor de coffeeshop.
Nog even voor de zekerheid inslaan.
Breda, coffeeshop in de Willemstraat om 17:50 uur.
Magnolia
Rond half zes kondigde de regering af dat om 18:00 uur
de horeca in Nederland dicht gaat.
Dat is natuurlijk hard voor de horecaondernemers, hun personeel
en hun toeleveranciers.
Wij hadden een reservering voor 19:00 uur en niets in huis.
Dus ging ik nog even snel naar de supermarkt om brood te halen.
Die winkel was overigens goed gevuld.
Onderweg kwam ik twee bijzondere situaties tegen.
De eerste had te maken met de natuur.
De magnolia’s in het Valkenberg had ik door al het thuiswerken
al een paar dagen niet meer gezien.
Die zijn al een stuk verder open gegaan dan de laatste keer
dat ik ze zag.
Breda, park Valkenberg.
Even verder op zag ik deze ‘eenzame’ magnolia, mooi voor de stam van een boom.
Positief nieuws uit China
Een Chinese vriend van mij woont en werkt in Shanghai met
zijn vrouw en twee jonge kinderen.
De jongste is geboren eind september/begin oktober 2019.
Vandaag kreeg ik een mail van hem waarin hij vertelt
dat hij een lange periode thuis is geweest (de verlengde
Chinees nieuwjaar ‘vakantie’). Ruim 2 weken.
Maar belangrijker nog dat het gewone leven in Shanghai,
na corona, langzaam weer op gang komt.
Dat wil niet zeggen dat het voorbij is maar wel dat
het in China weer de goede kant op gaat.
Van den vos Reynaerde
De perkamenten strengels passen in de speciaal hiervoor gemaakte gaten. Het idee is nu de uiteindes aan de buitenkant weer uit te rollen en die dan daar te bevestigen. Als dat gedaan is aan de achterplat dan zitten daar de riempjes en de strengels aan en kan het echte binden beginnen. Aan het eind van het binden kan dan het voorplat bevestigd worden. Daarvoor heb ik nu natuurlijk al gekeken of de riempjes en de strengels goed passen. Alleen de riempjes me strengels zullen nog ingekort moeten worden maar dat doe ik pas na het inbinden want dan kan ik precies bepalen wat de lengte moet zijn.
Om de strengels uit te rollen maak ik de uiteinden weer vochtig en laat ik het water even inwerken. Het perkament wordt dan weer week en laat zich uitrollen.
Het hout wordt daarbij ook wat vochtig maar dat kan het eikenhout best hebben.
Met PVA ingelijmd.
Vervolgens heb ik de kop en de staart (de boven en onderkant), op de plaats van de strengel in lijmklemmen gezet. Daar laat ik ze een nacht in staan drogen.
The Ladykillers
Wederom door de maatregelen kon ik gisteren niet naar de bioscoop.
Daarom heb ik maar naar een film gekeken uit eigen collectie:
The Ladykillers.
Een film uit 1955 met Alec Guinness, Cecil Parker, Herbert Lom,
Danny Green en Peter Sellers.
De vrouwelijke hoofdpersoon is Katie Johnson (Mrs Wilberforce).
Een geweldig voorbeeld van de Ealing Studios.
De film begint al gelijk aan het begin met een grap die
de toon zet voor de film. Visueel, net niet te dik aangezet.
Ik geef een hint: let op de kinderwagen.
De film eindigt met kort voor de aftiteling een grap met
dezelfde kracht.
De volgende Trivia vond ik leuk (trivia is een vast onderdeel van
de bespreking van een film bij IMDB):
Mrs Wilberforce laments the fact that her 21st birthday party was curtailed by the arrival of the news that “The old Queen had died.” Queen Victoria died in the evening of January 22, 1901. Allowing for the fact that most people in Britain would have heard the news the next day, this means that Mrs Wilberforce was born on January 23, 1880, and was seventy-five (two years younger than Katie Johnson) at the time the movie portrays.
***
Scherven brengen geluk
Door de maatregelen werk ik thuis.
Al bijna een week.
Daarom stond ik vrijdagmorgen aan een kleine afwas.
Één nat bord vond het nodig om de vloer op te zoeken.
Scherven brengen geluk zullen we maar denken.
De Maya’s in Copán
In het oude Maya-denken staan tunnels of natuurlijke grotten voor de toegang tot de onderwereld, Xibalba.
De toegang tot een grot kan de symbolische vorm aannemen van een open mond of een slang of een krokodil.
De tunnel die toegang geeft aan het museum (Museo de la Escultura de Copán) is daarom bij de ingang voorzien van een hoofd.
De onderwereld is de plaats waar de doden leven, de voorouders maar ook de afschrikwekkende beesten, de demonen en de goden van de dood.
Hunahpu en Ixbalanqué, de heldentweeling uit de Maya-mythologie, moesten voor de goden van de onderwereld een aantal beproevingen doorstaan voor ze naar de hemel kunnen gaan.
Met bovenstaande tekst (in het Engels) eindigde mijn vorige
bericht over Copán.
De tekst stond te lezen in de tunnel die de toegang tot het museum vormt.
Daar in die tunnel pak ik de draad weer op.
View at the end of the tunnel
You are about to encounter a full-scale replica of one of the major discoveries at Copán: an ancient temple located within one of the pyramids.
Named “Rosalila”, this building was found intact, buried under the enormous Structure 16, in the center of the acropolis.
Rosalila is remarkable for its elaborate sculptured facades, with well-preserved masks and profile monsters – resplendent in full polychrome.
It is possible for tourist groups to see the original temple, which is partially visible at the site by means of narrow tunnels.
Of in het Nederlands:
Zicht aan het einde van de tunnel.
Dadelijk aan het eind van de tunnel ontmoet je de replica op ware grootte
van een van de belangrijkste ontdekkingen in Copán:
een antieke tempel die zich in een van de piramides bevindt.
De tempel wordt “Rosalila” genoemd, het gebouw is intact gevonden
terwijl het begraven ligt onder de enorme ‘Structuur 16’,
in het centrum van de acropolis.
Rosalila is zo bijzonder door de gevels die uitgebreid zijn voorzien van beeldhouwwerk
met goed bewaarde maskers in schitterende veelkleurigheid.
Het is voor groepen bezoekers mogelijk om via smalle tunnels de originele tempel te zien
die deels zichtbaar is in de site.
Dit is dan het beeld als je door de tunnel loopt, het museum in. Het museum bevat heel veel beelden die op de bijbehorende site gevonden zijn. Die beelden zijn gerestaureerd en er zijn replica’s van vervaardigd. Die replica’s zie je op de site, de originelen hier in het museum. Het museum (Museo de la Escultura de Copán) is een soort voetbalveld. Boven de ‘grasmat’ is het plafond open maar de beelden die staan allemaal overkapt.
Hier zie je de overkapping en het open plafond. Het is een prachtig complex.
Dit is een van de decoraties van de Rosalila-replica.
Dit is de helft van de vorige foto om meer details te kunnen tonen. Wat je hier ziet is wat we veel vaker zien: reliëfs. Afbeeldingen die langzaam uit de achtergrond naar voor komen. In de loop van de geschiedenis gaat dat steeds verder en komen de reliëf los van de achtergrond.
Bij Rosalila staat een stele met daarop deze afbeelding. Stele P met de afbeelding van K’ahk’Uti’Chan. Op 21 maart 628 AD is dit beeld ingehuldigd.
Stela P is from the West Court of the Acropolis near the northwest corner of Structure 16.
Carved on the front is a portrait of the 11th ruler K’ahk’ Uti’ Chan, who reigned from AD 578 to AD628.
He is dressed in the royal costume of K’inich Yax K’uk’ Mo’, the first ruler of the Copán dynasty.
The stela’s dedication date is 9.9.10.0.0 2 Ajaw 13 Pop or March 21, AD 623.
It was erected while “Rosalila” was still in use and its placement in the museum is in accord with where it likely stood in front of “Rosalila”.
Je ziet in deze tekst dat men neutrale benamingen
voor de grote bouwwerken kiest.
Zo spreken ze van structuren.
De namen van de heersers zijn voor een leek wel even slikken.
Vreemde klankcombinaties en veel enkele aanhalingstekens.
Er is dus niets mis met mijn typen, dat hoort zo: K’inich Yax K’uk’ Mo’.
Bijzondere datumnotatie: 9.9.10.0.0 2 Ajaw 13 Pop.
Daar zit een hele studie achter.
Museo de la Escultura de Copán.
Dit zijn de koppen van ara’s (papegaaien in het Engels macaw genaamd). Macaw head markers ball court I – II – III.
Nog een voorbeeld.
The Copán ballcourt was rebuilt four times over a span of 300 years, beginning with the first ruler K’inich Yax K’uk Mo’ and ending with the 13th ruler, Waxaklajun Ubaah Káwiil.
Over time the ballcourt ecpanded and moved northward, but the bench markers were always macaw heads.
Displayed here are samples of the bench markers from each phase.
They are a fine example of a changing art style over time.
We may imagine that in the Copán version of the rubber ball game, the player or team who hit one of the bird heads was awarded special significance.
Among the ancient Maya, the scarlet macaw, with its fiery colors, symbolized the sun.
Water bird and streams, gevonden in de Hijole-structuur.
Water Bird and streams, “Hijole”-Structure
In 1987 a buried room and a demolished structure were found inside the northeast corner of the final version of structure 26.
Excavators were so surprised to find an unexpected room with elaborate sculptures buried inside, that the building was named “Hijole” (an exclamation of surprise).
Believed to have once adorned an earlier version of Temple 22, the water bird is awarded the price for the highest relief sculpture found in Copán.
Carved out of one rock, it is an extraordinary example of the nearly full-round quality of the facade sculpture at the height of Ruler 13’s reign.
The chest and belly of the bird take the form of a grotesque head that frequently occurs in Maya art and is sometimes referred to as a “personification head”.
The water streams on either side suggest the natural habitat of the bird.
Museo de la Escultura de Copán.
Museo de la Escultura de Copán.
Museo de la Escultura de Copán.
Museo de la Escultura de Copán.
Copán: Rosalila-replica.
Er gaat nog veel meer volgen!
Corona
Mijn blog gaat niet per se over de actualiteit. Dat kan wel en dan is het onder meer voor mezelf om een gebeurtenis vast te leggen. Zoals vandaag. Regel 1 (pag. 109) en 2 (pag. 104): Vergaande maatregelen over corona en sterk dalende beurskoersen.
Van den vos Reynaerde
Er is in Nederland al een reizende tentoonstelling met
64 versies van Van den vos Reynaerde.
Die van mij is daar niet te zien want hij is nog lang niet af.
Stap voor stap ga ik vooruit.
Afgelopen zondag had ik geen camera bij me toen ik in mijn werkplaats was. Toen heb ik twee strengels gemaakt van perkament. Je neemt een strook perkament van 2 cm breed, drie maal zo lang als je nodig hebt. Dan plaats je voor 15 minuten het perkament in water. Het perkament wordt dan weer zacht en je kunt het oprollen en vastzetten op een plank of een stuk stevig karton.
Deze strengels zijn ongeveer 3 mm dik. Naast de drie riempjes waarop de katernen gebonden gaan worden gaan deze strengels ook verbonden worden met de katernen, en wel aan de boven- en onderkant. Na het naaien en het aanbrengen van het leer als bekleding wordt het leer verbonden met deze gebonden strengels om zo het kapitaal te gaan vormen.
Dit is de status van de achterplat zoals die zondag was. Dit is de binnenkant en je kunt zien dat de riempjes gelijmd en met messing spijkertjes vastgezet zijn. Dit verdwijnt straks uit het zicht door het perkamenten dekblad dat met het eerste en laatste katern wordt meegebonden.
Dit is de buitenkant van het achterplat. De leren riempjes zijn ook hier gelijmd aan het eikenhout. Je ziet hier ook boven en onder de gaten waar de perkamenten strengels door moeten.
Vandaag zijn die gaten voor de strengels nog een beetje uit gevijld zodat de strengels er door kunnen. Op de buitenkant van het achterplat draai ik die strengels weer uit elkaar (eerst een beetje nat maken) en ga ik ze dan vastlijmen. Maar dat is voor de volgende keer.
De binnenkant van de achterplat. Als de strengels aan het achterplat zijn vastgemaakt gaat het echte inbinden beginnen. De tekst op de riempjes zijn van een eerdere test om op dit leer de naam van het boek te zetten met de verguldpers.
Creatieve woensdag
Ondanks Corona toch gewoon naar mijn werkplaats geweest.
Ik werk alleen in mijn eigen ruimte.
Heb maar 1 andere persoon goededag gezegd.
Dit boek in aanbouw ligt op mijn werkbank. Als ik iets druk dan voeg ik ook 1 of 2 afbeeldingen toe aan dit boek. Vandaag het eerste blad. Een afdruk met een gelliplate waar met behulp van twee dikke boren (meer dan 1 cm doorsnee) een structuur is aangebracht. Geeft best een leuk effect.
Daarna met wisselende kleuren deze techniek doorgezet. De ondergrond zijn stukken krant. Die zijn bij een eerder project uit de krant gesneden. In plaats van weg te gooien gebruik ik die nu als ondergrond. De vlekken krijgen wel iets van letters, nou ja letters, van halen die je bij het schrijven kunt maken.
Ik denk dat ik een ABCdarium ga maken. Dit is alvast de letter ‘A’. De letter is aangezet met schrijfinkt en een bamboe-pen.
Argusvlinder 