Het recept en de bereiding zal ik even tonen in drie foto’s.
Dit is het meeste werk: het snijden van alle ingrediënten.
Hierna nog even met de staafmixer pureren en je hebt een heerlijke pompoensoep.
Dit wordt waarschijnlijk het volgende boek dat ik ga inbinden. Alleen moet ik nog wat meer nadenken over de vorm die ik ga kiezen. Dus vanmiddag nog eens goed door het boek heenbladeren om ideeën op te doen. L. Brade & Dr. E. Winkler, Het geïllustreerde boekbindersboek, 2021, in een uitgave van Uitgeverij Boekblok met een nawoord door Gijs Wortel.
Zoals de titel aangeeft is het een boek met illustraties. Misschien niet zoveel als je in een modern boek zou mogen verwachten maar voor een boek uit 1861 toch heel uitgebreid voorzien van afbeeldingen.
Hier bijvoorbeeld een papiersnijmachine. Deze machines zijn geschikt om veel papier in één keer, recht af te snijden. Probeer dat maar eens met de hand met een mes. Dat zal je niet lukken maar met een dergelijke machine gaat dat prima.
Bij het boek zit een bijlage (Aanhangsel) met recepten. In 1861 was het boekbindersvak nog grotendeels handwerk. Recepten om materialen en hulpmiddelen zelf te maken waren noodzakelijk. Voor mensen die terug willen naar het oude ambacht (of er van willen leren) een schat aan informatie.
Als ik internet mag geloven (ik ken de man alleen van naam) is Gijs Wortel nog een ambachtsman die het vak van jong af aan heeft geleerd en die er ook jaren les in heeft gegeven. Zijn boeken winnen prijzen. Dus ook zijn nawoord ga ik vanmiddag nog eens goed lezen.
Even de feiten op een rijtje. Dit helpt mij altijd als ik wat wil weten over het boek terwijl ik het niet onder handbereik heb. Vooral de afmetingen zijn vaak belangrijk. Zeker om dat dit zowel een dik als een groot boek wordt.
Een van de illustraties uit het boek. Dit is een bordschaar. Zeker als je karton wil snijden, recht wil snijden, dan is zo’n tafelformaat bordschaar ideaal.
Agenda’s zijn in een tijd van mobiele telefoon en andere mobiele apparaten niet meer de meest hippe voorwerpen (het woord hip alleen al) maar dat neemt niet weg dat dit een mooi voorbeeld uit het boek is voor een titelblad voor een agenda.
Het bericht zou eerst ‘Andermans veren’ gaan heten.
Maar toen bedacht ik me dat de ‘veren’ via Drukwerk In De Marge
bij me gekomen zijn.
Het was weer een heel pakket, afgelopen week.
Een hele verrassing ook.
Drukwerk in de Marge is een vereniging met margedrukkers.
Ik ben daar lid van, al was het alleen maar dat ze samen met
de Stichting Handboekbinden ieder jaar een weekend organiseren
in Leiden met margedrukkers, kalligrafen, binders, leveranciers en
belangstellenden.
Het blad van DidM lees ik met plezier maar de laatste twee versies
waren grote verrassingen.
Zo ontving ik in een waar postpakket op posterformaat het recept voor ‘Drukkersdeodorant’. ‘Allu’ genaamd. Je kunt het product zelf maken en vervolgens gebruiken. De poster was ook een beetje vanwege Koppermaandag.
Het recept vertelt niet alleen de bereidingswijze maar ook hoe je het middeltje het best kunt bewaren. Voor de pot werd er alvast een etiket bijgeleverd.
Het drukkerscollectief ‘Corps 8’ nam via een serie overpeinzingen afscheid van een van hun leden. Ze laten ons meegenieten van de verhalen en belevenissen met Kees Baart. Het druksel heet ‘Denkend aan Kees Baart’.
Nog een ander onderdeel van het pakket was een exemplaar van ‘Mooi Marginaal 2018 – 2019’. Het boek is een weerslag van de 2-jaarlijkse wedstrijd om de 50 beste bibliofiele uitgaves van België en Nederland te selecteren. De winnaars toeren dan in de vorm van een tentoonstelling door beide landen. Nu met corona zijn die ambities wat afgezwakt. Neemt niet weg dat het boek altijd een feest is om te lezen. Tegelijk wil dit zeggen dat binnenkort de losse katernen van deze uitgave te koop zijn. Weer een leuk project.
Langzaam zal ik de diverse onderdelen van het pakket doornemen met niet in de laatste plaats de nieuwsbrief van DidM. Intussen heb ik de poster voor drukkersdeodorant opgehangen voor het raam van mijn werkplaats. Misschien zijn er belangstellenden.