Mieren opnieuw bestraat

Waarschijnlijk was de datum voor de onthulling
van het nieuwste kunstwerk in de stad Breda al
geruime tijd geleden ingepland.
De wethouder was er klaar voor.
De plechtigheid kon beginnen.
De bouwvakkers waren er alleen niet klaar voor.
Voor het oog van de wethouder en de pers werd gauw een aantal
meters voetpad gelegd. Met hier en daar een mier.
Gisteren zijn de mieren weer uit het plaveisel gehaald.
Zo wie zo, zijn grote delen van de voetgangerspromenade
de afgelopen week opnieuw gelegd. Het lag nogal schots en scheef
en ongelijk.
De indruk is dat de stenen met de mieren nu ook in cement worden gelegd.
Maar zeker daarvan ben ik niet.
Florentijn Hofman heeft hier waarschijnlijk niets van meegekregen,
de wethouder ook niet?
Dus nog maar eens een kleine indruk van de mieren:

 photo WP_20160408_001DeMierenOpnieuwBestraat.jpg

Kunstwerk van Florentijn Hofman: mieren op de Willemsbrug en in de toekomst in de Willemstraat.


Small Stories in Silent Buildings II

De tentoonstelling die opgezet is door AKV/St Joost
heeft een titel die nog vaker gebruikt kan worden.
Misschien is het ook de bedoeling om gebouwen met verhalen
(uit het verleden) te laten spreken door werken van leerlingen
van de kunstacademie.

In dit tweede deel nog een reeks foto’s van het klooster en de tuin.

Ik kan me nog goed herinneren dat ik tijdens de Paastijd
altijd moest denken aan de mooie teksten bij de kruiswegstaties.
De staties zijn weg maar om een of andere reden hangen de
teksten nog steeds in de kapel.

 photo WP_20160328_020KruiswegStatie.jpg

Teksten bij kruiswegstaties. Hier: 12 Jezus sterf . Vreemd dat deze hier nog hangen. Ze waren speciaal afgestemd op de staties die hier hingen.


 photo WP_20160328_021DeKerkVanafHetKoor.jpg

Op het koor van de kapel was ik nog nooit geweest. Nu kregen we de kans. Op het koor konden we een animatie dirigeren. Hier het overzicht van de kapel.


 photo WP_20160328_022MoederVanSmarten.jpg

Hier twee voorbeelden van de gebrandschilderde details van de ramen. ‘Moeder van Smarten’ en ‘Biecht’.

 photo WP_20160328_023Biecht.jpg


 photo WP_20160328_024HetKloosterVanuitDeTuin.jpg

Het Kapucijnenklooster vanuit de grote tuin.


 photo WP_20160328_025DeelVanDeTuinVanHetKlooster.jpg

In de tuin staat nog een klein gebouwtje dat via een poort in de muur te bereiken is vanaf de singels. De zuidkant van de tuin.


 photo WP_20160328_026OfDitBeeldAltijdAlInDeKloostertuinStondWeetIkNiet.jpg

Of dit beeld altijd al in de tuin gestaan heeft weet ik niet.


 photo WP_20160328_027GroteBomenInDeKloostertuin.jpg

De grote bomen in de kloostertuin. De tuin wordt al een tijd niet meer gebruikt om groente te verbouwen maar dat werd vroeger wel gedaan. De laagstaande zon maakt hier mooie schaduwen op de foto’s.


 photo WP_20160328_028MoeilijkHerkenbaarDeLourdesgrot.jpg

Door de begroeiing een beetje moeilijk zichtbaar maar in de tuin is ook een kleine vijver voor een Maria- of Lourdesgrot.


 photo WP_20160328_029.jpg


 photo WP_20160328_030Lourdesgrot.jpg

De Lourdesgrot.


 photo WP_20160328_031HeiligHartBeeld.jpg

De foto is natuurlijk waardeloos maar geeft in ieder geval aan dat ook al is de tuin veel kleiner dan de tuin bij het klooster in Meerseldreef, er toch ook hier een aantal religieuze beelden in de tuin stonden en staan. Hier een Heilig Hart-beeld.


 photo WP_20160328_032Sacrestie.jpg

Terug naar binnen kwam ik uit bij de sacrestie. De kasuifels en dergelijke zijn weg maar de inrichting is nog aanwezig.


 photo WP_20160328_034PraeparatioAdMissam.jpg

Zoals dit bord dat aan de muur hangt met de Latijnse gebeden die voor een mis werden gebeden (Praeparatio ad missam). Dit bord zal vast bij het afval terecht komen. Jammer.


 photo WP_20160328_035BovenDeWasbakHuotsnijwerk.jpg

Boven de wasbak in de sacrestie houtsnijwerk met Latijns teksten. Er zitten ook een paar bidprentjes op geprikt. Een van de bidprentjes is voor een overledene die ik kende: Antonius Dingeman Schuurmans. Geboren op 15 oktober 1928 in Lage Zwaluwe. Vanaf 1974 was hij pastor op de Annaparochie in Breda. Op 19 maart 2013 is hij overleden.


 photo WP_20160328_035BovenDeWasbakHuotsnijwerkDetail.jpg

Detail van het houtsnijwerk.


 photo WP_20160328_038.jpg

Een van de werken in de sacrestie. Een soort directe lijn naar God of en aantal niet nader gedefinieerde tekens van de dierenriem en sterrenbeelden?


 photo WP_20160328_039SacrestieWerkenInDeLades.jpg

Een mooie sacrestie. Wat zal daar mee gebeuren?


Ankita Shinde, Taxi Fabric, Kickstarter

Een tijd terug heb iki deelgenomen
aan een Kickstarter campagne om Taxi Fabric te ondersteunen.
Taxi Fabrix is een initiatief om jonge Indiase designers
een ontwerp te laten maken voor een stof waarmee vervolgens
een taxi in Mumbai wordt bekleed.
Begonnen met de ambitie een paar taxi’s zo op te fleuren
is dit uitgelopen op een groot project waarbij
enkele tientallen taxi’s zijn bekleed (stoelen,
deuren, plafond, enz).

 photo DSC_8007TaxiFabricInTheMail.jpg

Taxi Fabric in the mail.


Vorige week kreeg ik plotseling een klein pakketje uit Mumbai.
Het duurde even voor ik de link kon leggen maar
het was mijn reward, mijn beloning.
Leuke kaarten, een kussensloop en een hanger.
Daarvan is een deel ontworpen door Ankita Shinde.

 photo DSC_8009TaxiFabric.jpg

De afzender.


 photo DSC_8011AnkitaShinde.jpg

De kussensloop.


 photo DSC_8010AnkitaShinde.jpg

Het merkje. Ankita Shinde for Taxi Fabric. http://www.taxifabric.org.


 photo DSC_8012AnkitaShinde.jpg

Deze hanger was al eerder op mijn weblog te zien.


 photo DSC_8015ByAnkitaShinde.jpg

Ook daar staat de naam van de ontwerpster op.


 photo DSC_8019ParvatiPillaiDreamMachine.jpg

Ik ontving ook vijf kaarten van verschillende ontwerpers. Deze hier is van Parvati Pillai: Dream Machine.


 photo DSC_8020AnkitaShindeStopBreatheFree.jpg

Ankita Shinde: Stop. Breathe. Free.


 photo DSC_8022KhyatiTrehanFlightOfTheTitan.jpg

Khyati Trehan, Flight of the Titan.


 photo DSC_8023ShaivaliniKumarHappilyEverAdter.jpg

Shaivalini Kumar: Happily ever after.


 photo DSC_8024AditiDashNocturnal.jpg

Aditi Dash: Nocturnal.


 photo DSC_8025TaxiFabricNote.jpg

Bij het pakketje zat een briefje. De tekst volgt hieronder (in het Engels).


Ik was heel blij verrast.
Voor de kussensloop en de hanger zoek ik nog een definitief plaatsje.
De hanger kan in mijn pc-hok tegen de muur tussen ander grafisch werk.
Misschien eindigt het kunnensloop wel als kaft van een boek.

Dear Taxi Fabric Supporter,

 

You. Are. Awesome.

 

A few months ago, you did an incredible thing –
you donated to our little project and joined 217 other people
in ensuring the continuing success of the Taxi Fabric Project.

 

Thank you

 

Because of you we have been able to continue to support
designers in Mumbai by giving them your iconic Kaali Peeli’s as a canvas for their incredible designs.
We might be on the ground continuing this project
but it is you who has made that possible.

 

Here are your Kickstarter rewards. We hope you love them.
They may be a little late and for that we are sorry:
the project has grown so quickly that we even had to all pick up and move to India to get everything done.

 

If for any reason there are any problems with what you have received please email us and if you share any pictures,
don’t forget to tag us @taxifabric so we can see them.

 

With love,
The Taxi Fabric Team

Taxi Fabric – Ankita Shinde

 photo DSC_8048AnkitaShinde.jpg

Dit is de reward (beloning) die ik ontving omdat ik meegedaan heb aan een crowdfunding actie op Kickstarter van een organisatie in Mumbai genaamd Taxi Fabric. Doel is om lokale grafisch ontwerpers het interieur (alle stof, textiel in de taxi) te voorzien van een modern, inspirerend uiterlijk. Wat begon met een ambitie voor enkele taxi’s is nu een project waar tientallen gele Mumbai taxi’s voorzien zijn van een stralend interieur.


Vrouwen rond Van Gogh I

“Vrouwen rond Van Gogh” is de titel van een boekje
dat in het kader van de Vsn Gogh activiteiten in Brabant
gemaakt is en waar rond omheen een tentoonstelling is
georganiseerd van boekbanden.

Afgelopen zaterdag ben ik gaan kijken in Moti.
Daar maakte ik een reeks foto’s waarvan vandaag een
eerste serie.

 photo WP_20160109_001FerreBastanieBandzetterCanvasMetPrint.jpg

Ferre Bastanie, Bandzetter, canvas met print.


 photo WP_20160109_002JeanneMeijerKoptischeBandBalsahoutAcrylverfKatoen.jpg

Jeanne Meijer, Koptische band, balsa hout, acrylverf, katoen. Het gat in het palet ging hier natuurlijk ook door het boekblok. Dat leest wat onhandig.


 photo WP_20160109_003KatjaClementGonetbandKorenveldOnderOnweersluchtPapiersnippersEnLeer.jpg

Ooit volgde ik een cursus bij haar: Katja Clement, Gonetband met ‘Korenveld onder onweerslucht’, papiersnippers en leer.


 photo WP_20160109_004KatjaClementGonetbandKorenveldOnderOnweersluchtPapiersnippersEnLeer.jpg

Hier zie je de platten met de stroken papier die er, rechtopstaand, op geplakt zijn.


 photo WP_20160109_005KatjeClementTekst.jpg

Vandaag is het Koppermaandag

 photo WP_20160106_001KoppermaandagNederlandsDrukkerijMuseumEtten-Leur.jpg

Bij de voorbereidingen van Koppermaandag, vorige week woensdag, maakte ik deze foto van de kopperprent van Etten-Leur.


 photo WP_20160106_002WatIsKoppermaandag.jpg

Wat de kopperprent precies is kunt u lezen op de tentoonstelling in het Nederlands Drukkerij Museum in Etten-Leur dat dit jaar 40 jaar bestaat.


De tekst van bovenstaande poster is ook hier te lezen:

Wat is Koppermaandag?

Al jaren wordt traditiegetrouw op Koppermaandag (de eerste maandag na Driekoningen) de kopperprent uitgereikt aan de burgemeester van Etten-Leur door de voorzitter van de Stichting Nederlands Drukkerij Museum onder het genot van koffie en worstenbrood.
Een oude traditie, die door de verschillende burgemeesters al jaren in stand gehouden wordt.
De Kopperprent komt eerst een jaar te hangen in de kamer van de burgemeester en vervolgens tussen voorgaande uitgaven van deze prent op een speciaal plekje in het stadhuis.

 

Koppermaandag is de eerste maandag na Driekoningen (6 januari).
Op die dag hielden vroeger de drukkersgilden traditioneel een feestdag.
De gildebrieven werden voorgelezen en de priveleges, die de leden van het drukkersgilde genoten, werden opgesomd.
Vervolgens trokken de gilde-lieden de stad in om geld in te zamelen, dat vervolgens werd verbrast.
Zo sloten zij de donkere periode rond de kortste dagen van het jaar af.

 

De naam stamt waarschijnlijk van ‘kopperen’, dat ‘feestvieren’ betekent, via ‘kop’ dat staat voor ‘beker’.
Koppermaandag wordt al in de eerste helft van de 15e eeuw genoemd, maar is waarschijnlijk nog ouder.
Toen in de 18e eeuw de drukkersgilden werden afgeschaft, werd de traditie van deze feestdag in stand gehouden onder de drukkers.
De gezellen van de drukkers drukten als proeve van vakbekwaamheid een speciale prent met een heilwens erop, de Kopperprent, die zij op Koppermaandag aan de meester-drukker en de eigenaar van de drukkerij overhandigden.
In de 19e eeuw werden de Kopperprent ook aan relaties gestuurd als geschenk.

In de loop van de 20ste eeuw ging het ritueel vrijwel verloren, doordat men in plaats van Koppermaandagprenten, Kerst- en Nieuwjaarskaarten ging versturen.
Na de Tweede Wereldoorlog werd de traditie van de Kopperprent deels weer in ere hersteld.
In 1948 gebeurde dat in Haarlem, de stad van Laurens Janszoon Coster, ‘s-Hertogenbosch, Arnhem en Gouda, daarna vanaf 1949 en later ook in Noord-Brabant (o.a. in Etten-Leur), Zeeland en in Groningen.

Kerst 2015

 photo BartholomausBruynTheElderTheNativityCirca1520DetailOilOnBoard.jpg

Bartholomaus Bruyn the Elder, The Nativity, circa 1520. Detail. Oil on board.


 photo CircleOfErcoleDeRobertiTheAdorationOfTheShepherdsCirca1480sOilOnPanel.jpg

Circle of Ercole de Roberti, The adoration of the shepherds, circa 1480s, oil on panel.


 photo KleinesDiptychonMitAnbetungDerKoumlnigeUndKreuzigungSchuleDesHerzogtumsBrabantOderLuxemburgUm1360Linkerpaneel.jpg

Kleines diptychon mit Anbetung Der Konige, Schule des Herzogtums Brabant oder Luxemburg, um 1360 (Linkerpaneel).


Europalia Turkije: Anatolia

Anatolia is de grote tentoonstelling in Brussel
die samen met Imagine Istanbul het hart van deze grootse
culturele manifestatie vormt.
Iedere twee jaar staat een land/cultuur centraal in een groot
aantal manifestaties, van tentoonstellingen tot dans-
en muziekevenementen.
Activiteiten verspreid over heel Belgie, maar er zijn ook
activiteiten in bijvoorbeeld Nederland.

Voor mij was die grote tentoonstelling altijd een soort mijlpaal.
Zo moet het. Zo stel je een tentoonstelling en catalogus samen.
Twee jaar geleden India, vier jaar geleden China. Prachtig.

 photo WP_20151215_002EuropaliaTurkijeAnatolia.jpg

De tentoonstellingscatalogus Anatolia.


Maar nu moet me toch iets van het hart:

– BOZAR vind ik steeds minder geschikt als tentoonstellingsruimte.
De ruimte is alleen maar donker. Het lijkt er wel als of er al jaren
geen ondehoud meer aan het gebouw wordt gedaan. Dat is waarschijnlijk
niet zo, maar het ziet er niet uit.

– De tentoonstelling, zoals trots op de omslag van de catalogus staat,
vat 12.000 jaar geschiedenis en cultuur, samen in een tentoonstelling.
Naar mijn gevoel neemt men daarmee te veel hooi op de vork.
Ik wil en kan niets afdoen aan de jarenlange voorbereiding,
maar het komt niet over.

– Ik zag mooie, misschien wel speciaal voor de tentoonstelling
ontworpen en gemaakte tafels om voorwerpen op te presenteren.
Echt mooi.
Maar soms snap ik de ontwerper van de tentoonstelling niet.
Er staat een prachtig zilveren doosje, alleen op een tafel.
De toelichting vermeldt met name de afbeeldingen op de zijkanten.
Het tafeltje is (te) laag en wordt van een (1) kant en
dan nog van bovenaf aangelicht.
Je ziet dus de bovenkant goed, maar omdat de zijkanten niet
op ooghoogte staan en de zijkanten slecht of niet zijn belicht
komt het voorwerp niet tot zijn recht.
Ik moet buigen, sta in het licht, als er al licht is.
Hoe moeilijk kan dat nou zijn om die presentatie te verbeteren?

Mijn advies: ga een kijken bij ‘Azie -> Amsterdam’ in het
Rijksmuseum in Amsterdam.
De ruimtes zijn daar prachtig ingericht. Let op de wanden,
let op de kwaliteit van de omgeving die recht doet aan de kwaliteit
van de voorwerpen.
Dat is in Belgie ook mogelijk.

Heb ik dan niets moois gezien?
Jawel, erg veel moois zelfs.
Maar het moet mogelijk zijn om dit nog beter te maken,
zonder in te leveren op de kwaliteit van de inhoud,
en toch een (nog) groter publiek te trekken.
Daar ben ik van overtuigd.

Ik kijk uit naar het onderwerp Indonesie in 2017!
In tussentijd: gaan kijken en geniet.

Op zoek naar Van Santen

Afgelopen zondag was ik ook op zoek naar Van Santen
in Amsterdam. Dirk Jansz. van Santen (1637–1708) om precies te zijn.
Bij de Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam
is er een tentoonstelling over const- en caertafsetters.

 photo DSC_7889AfsettersEnMeester-afsettersDeKunstVanHetKleurenTruusjeGoedings.jpg

Afsetters en meester-afsetters. De kunst van het kleuren door Truusje Goedings.


Afsetters zijn mensen die boeken nadat ze gedrukt en samengebonden waren,
net als boekbinders, de boeken nog een bijzondere behandeling
konden geven. Om je boek nog meer tot een statussymbool te maken
of gewoon voor het genot van een mooi boek.

Kon een boekbinder je boek van een mooie leren kaft voorzien,
misschien wel met je naam in goud op de voorkant van het boek,
de afsetter kleurde voor je het frontispiece, of al de houtdruk
afbeeldingen in je boek tot het toevoegen van kaarten
en afbeeldingen aan het boek aan toe.

 photo DSC_7890DeBoekenwereldDeKunstVanHetInkleuren.jpg

De boekenwereld een uitgave van Vantitlt en Bijzondere Collecties van de UvA.


Deze ambachtslieden werkten meestal anoniem maar Van Santen
werkte voor lange tijd voor de rijke katholieke advocaat Laurens van der Hem.
Voor deze advocaat gaf Van Santen kleur aan de uitgave die we
vandaag de dag ‘Atlas Blaeu – Van der Hem’ noemen.
Een atlas in 46 delen die in 2004 werd opgenomen op de
Werelderfgoedlijst.
De atlas is te zien in de Österreichische Nationalbibliothek te Wenen.
Ook de koopman Dirk van der Hagen en bijvoorbeeld Burgemeester
van Amsterdam Nicolaes Witsen waren klanten van Van Santen.

Voor mij zijn er afgelopen zondag weer meerdere werelden open gegaan.
Het was een geweldige ervaring om zoveel, meer dan prachtige boeken
in allerlei formaten bij elkaar te kunnen zien.
Als afsluiting een deel van een atlas. De kaart van Peking.

 photo WP_20151122_019JoanBlaeuKaartVanDeProvinciePekingAfgezetEnMetGoudGehoogdDoorDirkJanszVanSantenAtlasVanDerHagenDeel4KBDenHaagC1690.jpg

Joan Blaeu, Kaart van de provincie Peking. Afgezet en met goud gehoogd door Dirk Jansz. van Santen, Atlas van der Hagen, deel 4, KB Den Haag, circa 1690.


Shylight

Schuchter licht.
Dat is de vertaling van de titel: Shylight.
In het Rijksmuseum liep ik plotseling onder dit ballet
van een groep lampen.

 photo WP_20151122_009ShylightStudioDrift2014.jpg

Studio Drift (Lonneke Gordijn, Ralph Nauta, Jozeph Hendricks), Shylight, 2014. De lampenkappen verstelden zich geruisloos in hoogte
terwijl de kappen zich open vouwden en weer sloten. Als een ballet.

 photo WP_20151122_010ShylightStudioDrift2014.jpg

 photo WP_20151122_012ShylightStudioDrift2014.jpg

 photo WP_20151122_014ShylightStudioDrift2014.jpg

 photo WP_20151122_018ShylightStudioDrift2014.jpg

Een indruk. Beter is natuurlijk om zelf te gaan kijken en bezoek dan meteen de tentoonstelling ‘Azië > Amsterdam’ en kijk je ogen uit. En….oh, ja…ze geven ook nog licht.


Wereldmuseum Rotterdam

Er zijn op dit moment in Nederland en Belgie veel,
heel goede tentoonstellingen.
Je kunt bijna niet kiezen maar ik koos gisteren voor
een museum waar ik niet eerder was geweest met een heel interessante
tentoonstelling: De Perzen in het Wereldmuseum in Rotterdam.

Het gebouw alleen al is de moeite waard om het eens te bezoeken.
Gelegen aan de Maas, dus met een schitterend uitzicht.
Zeker vanuit de balzaal.

De Perzische rijken hebben een enorme impact gehad op
de ontwikkelingen in India.
Daar komt mijn interesse dus vandaan.
Maar gisteren werd me duidelijk dat zelfs in onze Nederlandse taal
er woorden zitten die vanuit Perzie komen.

 photo WP_20151025_001WereldmuseumRotterdamMooieOpstellingVanPaardenRuitersEnHunUitrusting.jpg

Mijn foto’s proberen niet een compleet beeld te schetsen van de tentoonstelling. Ze zijn alleen maar een teaser om je te bewegen zelf te gaan kijken. De tentoonstelling opent spectaculair met aanstormende paarden, levensgroot, met ruiters. Allemaal in vol ornaat. Helmen, schilden, zwaarden, tuig, kleding. Prachtig uitgevoerd en vooral: uitgestald.


Het woord ‘paradijs’ komt uit het Perzisch.
Het staat voor ‘ommuurde tuin’. Onderwerp van vele miniaturen
die ook op de tentoonstelling te zien zijn.
Er is een serie van zo’n 10 tot 15 miniaturen te zien.
Het is ook onderwerp van de vele gedichten en verhalen die uit Perzie
afkomstig zijn.

 photo WP_20151025_002WereldmuseumRotterdamMooieOpstellingVanPaardenRuitersEnHunUitrusting.jpg

 photo WP_20151025_003WereldmuseumRotterdamPersischeWapenuitrusting.jpg

 photo WP_20151025_004WereldmuseumRotterdamPaardenhelm.jpg

Een paardehelm. Dat zie je niet vaak.


Ook de vaste collectie is de moeite waard.
Zeker de verzameling Tibetaanse religieuze voorwerpen mag er zijn.
En als je er loopt, ‘kijk’ je steeds over de rug van de Dalai Lama mee.
Hij bezocht het museum in 2014 en vele foto’s getuigen daar nog van.

 photo WP_20151025_005WereldmuseumRotterdam.jpg

Wereldmuseum, Rotterdam.


Taxi! taxi!

Dankzij Kickstarter kwam ik in aanraking met een project
voor taxi’s in Mumbai, India.
Het idee is om bijzonder modern design toe te passen op de binnenkant
van de taxi’s. Per taxi is een bepaald bedrag nodig en via Kickstarter
wordt er geprobeerd om voldoende geld bij elkaar te brengen.
De eerste resultaten mogen er zijn.
Zo zie je hieronder foto’s van het werk van Shivalini Kumar.

 photo ShivaliniKumar1.jpg

 photo ShivaliniKumar2.jpg

 photo ShivaliniKumar3.jpg

 photo ShivaliniKumar4.jpg

Die kleur, die dynamiek.
Dat past helemaal bij Mumbai.

Verdwijnend grafisch werk

 photo WP_20150925_005GevelMetBijzonderGrafischOntwerpVerdwijnt.jpg

Als je dan van het station de Willemstraat inloopt,
zie je dat een heel mooie, oude gevel, ontdaan wordt
van het grafisch werk dat de gevel zo deed opvallen
in de verder zo brave straat.

Geen vliegende start van GDFB.

GDFB bij de nieuwbouw van het station

Ik loop wat achter met mijn blogs.
Dat probeer ik nu snel even in te haelen.
De eerste tekenen van het Graphic Design Festival Breda
van deze editie waren de borden bij de aanleg van het nieuwe
station in Breda.
Helaas geen kritiek op het megalomane station maar
een serie met wat zoete bordjes over treinen:

 photo WP_20150925_001.jpg

 photo WP_20150925_002.jpg

 photo WP_20150925_003.jpg

 photo WP_20150925_004GDFBBijStationNieuwbouw.jpg

De Kwatta / Cote d’Or

Tussen de kaarten die in onlangs kreeg
zitten ook kaarten van de Kwatta en van Cote d’Or.
Er zijn mensen die deze kaarten sparen.
Ze zijn gewoon leuk om naar te lijken:

 photo DSC_7773KwattaManoeuvreChocolaad01.jpg

De eerste serie is van de Kwatta. Kwatta Manoeuvre Chocolaad. Het is onduidelijk wat deze voorstellingen nu precies zijn. Die van Cote d’Or die vind je op veel plaatsen. Maar deze niet.


 photo DSC_7771.jpg

Ik heb er vier maar een plaatje heb ik dubbel.


 photo DSC_7772.jpg


 photo DSC_7773KwattaManoeuvreChocolaad02.jpg

Dit is de dubbele.


 photo DSC_7776CoteDOrFolklore80SpelenWipschietingMetDenHandboogAchterkant.jpg

Coto d’Or. De achterkant van een van de plaatjes. Dit betreft Folklore nummer 80, Spelen, Wipschieting met den handboog.


 photo DSC_7777CoteDOrFolklore80SpelenWipschietingMetDenHandboog.jpg

Dit is de voorkant met een kleine beschadeging.


 photo DSC_7778CoteDOrFolklore16GelrodeDeProcessieVanDenHeiligenCornelius.jpg

In kleur en met een toelichting op de achterkant: Cote d’Or, Folklore nummer 16, Gelrode, De processie van den Heiligen Cornelius.


 photo DSC_7779CoteDOrFolklore130_2eReeksHetWerkuurInDeGroteZaal.jpg

Cote dOr’, Folklore, nummer 130, 2e reeks, Het werkuur in de grote zaal.


Nog een ink cake / inktstaaf

Voor de ink cake van vandaag is de term staaf
goed op zijn plaats.
Het lukte me vorige keer niet om op tijd deze ink cake
nog aan de blog toe te voegen.
Vandaar dit ingelast bericht.

Het gaat om de volgende:

 photo Cake05FrontTwoAnimalsAroundAGeometricShape.jpg

 photo Cake05FrontOneOfTheAnimalsWithTheGeometricShape.jpg

De dieren op de afbeelding van deze staaf heten Qilin. De mannelijke variant heet Qi, de vrouwlijke Lin.


The animals are called “Qilin”.
They are mascots in Chinese legend.
The male one is called Qi and the female one is called Lin.

Wikipedia:

De Ki-Lin is een fabeldier die ook wel eenhoorn wordt genoemd. Het heerst over de 360 dieren van de aarde zoals de Feng Huang over de 360 vogels heerst. Het is een van de vier gunstige, hemelse dieren van China, een goedaardig dier dat niet op insecten trapt of levend gras eet. De Ki-lin heeft mannelijke (Ki) en vrouwelijke (lin) krachten.


 photo Cake05Back.jpg

Op de achterkant staat: lees duizenden boeken, bestudeer het nieuws, schuil voor de wind onder het dak, stilte. Gemaakt door de Hu Kaiwen inktfabriek.


I am not very sure about the meaning.
It probably means “Read thousands of books, study the current affairs, shelter from the wind under the roof, …silent (I don’t understand this one)”
The small characters mean “Made by Hu Cuiwen”.


Dit maakt de eerste set van de ink cakes compleet.
Binnenkort stuur ik de tweede set naar China met het verzoek
de vertalingen te maken.

Cranio was here

Een tijd terug werkte de Braziliaanse straatkunstenaar Cranio
aan de schutting in de Veemarktstraat.
Waarom weet ik niet maar er is dit weekend al weer
een ander schilderwerk over de schutting heen gezet.
Beter gezegd: er is een schutting voor de bestaande schutting gezet
en daarop is een nieuw werk te zien.
Een soort eend in vogelvlucht die twee maal door een
barriere heen gaat en transformeerd van een
gestileerde eend een naturalistische wordt en
vervolgens weer gestileerd.
Maker bij mij onbekend.

 photo DSC_7504Veemarktstraat.jpg

Veemarktstraat.


 photo DSC_7505Veemarktstraat.jpg

Zou het Graphic Design Festival Breda hiervan ook de opdrachtgever zijn?


 photo DSC_7506.jpg

Door de barriere: van gestileerd naar naturalistisch. Dit is het laatste beeld.


 photo DSC_7507.jpg

En dit is het eerste beeld.


 photo DSC_7508.jpg


 photo DSC_7509MetSchitteringInDeOgen.jpg

Met een schittering in het oog.


 photo DSC_7510Naturalistisch.jpg

Naturalistisch.


 photo DSC_7511Gestyleerd.jpg

Gestileerd.


 photo DSC_7512Veemarktstraat.jpg

Weer een bijzonder aangezicht in de Veemarktstraat.


Bookniture

Af en toe steun ik een project via Kickstarter
of via Voordekunst.
Even geleden ontving ik mijn ‘Bookniture’.
De term Bookniture is een samentrekking van de twee
Engelse woorden ‘Book’ (boek) en ‘Furniture’ (meubel).
De ondertitel bij het product is dan ook:
‘Furniture hidden in a book’ (meubelstuk verborgen in een boek).
Op zichzelf al een soort sprookje.
De ontwerper is Mike Mak die woont en werkt in Hong Kong.
Het hele verhaal is te lezen op:
http://www.bookniture.com/

 photo DSC_7482BooknitureInVerpakking.jpg

Mijn Bookniture kwam in een mooi ontworpen doos.


 photo DSC_7483BooknitureZonderZon.jpg

In de doos zat de ‘zitting’. Hier gefotografeerd zonder zon.


 photo DSC_7484BooknitureHetBoek.jpg

Dit is dan het boek.


 photo DSC_7485BooknitureFurnitureHiddenInABook.jpg

Bookniture, Furniture hidden in a book.


 photo DSC_7486Halfopengeklapt.jpg

Hier is het ‘boek’ half opengeslagen. Je ziet nu goed de stevige structuur van het papier dat is gebruikt om het meubelstuk te maken.


 photo DSC_7487HetStoeltjeZonderZon.jpg

Hier staat het stoeltje of krukje: Bookniture.


 photo DSC_7488HetStoeltje.jpg

Nu nog even in de zon.


 photo DSC_7489ZittingBoekenlegger.jpg

De zitting (vilt) met een boekenlegger van Bookniture. Voorlopig staat hij bij mij in huis niet in de boekenkast…..


 photo DSC_7491.jpg


St Joost: Eline Krus (en John van Ierland)

 photo DSC_7413ElineKrusJohnVanIerlandMastbosVerhalenDoortjeEnMiekeVolksverhaal1.jpg

Eline Krus tekende het verhaal met tekst van John van Ierland. Het boekje heet Mastbos Verhalen. Doortje en Mieke is Volksverhaal 1. Ik ben benieuwd naar het vervolg van de serie.


 photo DSC_7414MooieVerhoudingTekstEnTekening.jpg

Het boekje heeft een hele rustige verhouding tussen de tekst en de illustraties. dat levert een heel mooi beeld op. Centraal in het volksverhaal staat een gezin dat in het Mastbos bij Breda woont.


 photo DSC_7416PrachtigeGroteTekeningen.jpg

Zoals het hoort is het volksverhaal eigenlijk een heel gruwelijk verhaal dat uiteindelijk tot een heel lief sprookje zou kunnen uitgroeien. Maar hier is het nog is zijn basisvorm.


 photo DSC_7417KaartVanHetMastbos01.jpg

In het boekje zit ook een kaart van het Mastbos. Als ik het werk van Eline Krus op internet bekijk zie ik dat ze al eerder een kaart gemaakt heeft ter illustratie en ondersteuning van het verhaal.

 photo DSC_7417KaartVanHetMastbos02.jpg


 photo DSC_7418MastbosVerhalenElineKrusJohnVanIerland01RechtsDeKaart.jpg

Op deze pagina’s zie je rechts de kaart ingeklemd tussen 4 hoekjes. Links staan de titels van alle verhalen van de serie.


 photo DSC_7418MastbosVerhalenElineKrusJohnVanIerland02.jpg

Of de verhalen al bestaan of er ooit komen, weet ik niet maar deel 05: ‘Ontstaan van de Heksenbeek’, deel 07 ‘De Zeven Heuveltjes’ en deel 10 ‘De Duivelsbrug in het Ginneken’ maken me erg niewsgierig.