De bodem is lekker. Gekocht op de markt. Deze keer minder verschillende ingredienten. Mijn oven wordt niet zo heet als de maximaal aanbevolen temperatuur voor de bodem dus om er voor te zorgen dat alles warm is: ingredienten vroeg uit de koelkast en langer in de oven.
Breda, Mertersempark (ik wist niet dat het plein zo heette), ontwerper Ant. Velegh, Gedenknaald yroonsbestijging van Wilhelmina, 1898.
HULDE VAN PRINCENHAGE
AAN ZIJNE EDELE GEBIEDSTER
DE HOOGE VROUWE VAN PRINCENHAGE
BARONNESSE VAN BREDA
DE NIEUWE LOOT VAN D’ OUDEN STAM
NASSAU-ORANJE
H.M. KONINGIN WILHELMINA
BIJ HARE TROONSBESTIJGING
OP 31 AUGUSTUS 6 SEPTEMBER 1898
JAN VAN POLANEN
HEER VAN BREDA
KOOPT DE HEERLIJKHEID DE HAGE
VAN JOHANNA
HERTOGIN VAN BRABANT 8 MAART 1387
GRAAF ENGELBERT VAN NASSAU
DE ROEMRIJKE
HUWT JOHANNA ERFDOCHTER
VAN POLANEN 1 AUG. 1403
GEHULDIGD ALS HEER
VAN BREDA EN DE HAGE 24 AUG. 1404
REINIER GRAAF VAN NASSAU
ERFT PRINSDOM ORANJE 1531
DOOR BREDA EN DE HAGE
GEHULDIGD ALS HEER 1533
WILLEM DE ZWIJGER
ERFT VAN ZIJN OOM REINIER
ORANJE BREDA EN PRINCENHAGE 1544
GEHULDIGD ALS HEER
TE BREDA EN PRINCENHAGE 29 MAART 1552
WORDT STADHOUDER DER NEDERLANDEN 1581
Ik geef gelijk toe, in deze versie van groentesoep zit vlees.
Gehaktballetjes.
Maar die zie je niet bij de voorbereiding.
Het station in Breda is op de groei gebouwd.
Het is een veel te groot complex voor een kleine stad als Breda.
Maar ja, de NS had de grond.
Daarom zijn er in het station ook een aantal ‘kunstvitrines’.
De oogst van gisteren.
In twee kunstvitrines zijn foto’s te zien. Een mooie opstelling. Wie de foto’s gemaakt heeft blijft onduidelijk. De toelichting op de wanden is van een vorige tentoonstelling.
De Cingelstraat in Breda. Ondanks alles een van de mooiste straten in Breda.
De boekband is onder de boekenpers uit.
Lize Spit ‘De eerlijke vinder’ en de Chabotten ‘Gezinsverpakking’ wordt een leuk setje boekenweek boeken.
Dit vond ik een fascinerend object: Londen, British Museum, Silk Roads, Sutra wrapper (bewaarmiddel voor sutra’s), Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, AD 700s – 800s.
De volgelingen van Mani, een Christelijke voorganger, zijn niet de bekendste Christelijke groep. Two Manichaean electi (clerics= religieuzen), Ruin Alpha, Kocho (Gaochang), near Turpan, China, AD 800s – 900s.
Three Manichaean women or deities, Ruin K, Kocho (Gaochang), near Turpan, China, AD 800s – 900s.
Buddhist monks receiving instructions, Ming-oi, near Karashahr, China, AD 900s or earlier, wall painting.
Links en rechts van de nieuwe Tolbrug.
Nu de basis voor de boekband af is kan ik beginnen met de stof te voorzien van vlieseline. Maar dan is het wel zaak eerst te weten hoe groot de stof precies wordt. Dus meten, aftekenen (op de achterzijde van de stof) en passen.
Dit is het stuk stof voor de bekleding en de omslagen.
Passen en meten met de vlieseline, aftekenen en dan knippen.
Ik had drie soorten vlieseline liggen. Dis is H410. Deze wordt gebruikt bij het maken van kostuums als binnenvoering voor jasjes. Heel soepel. Eens kijken en ervaren hoe dat zich laat verwerken.
Gereed om de vlieseline op de stof te strijken.
Eenmaal gestreken is de stof meteen stugger. Maar dat is ook de bedoeling.
Hier is de basis boekband tegen het textiel gelijmd. Dat wil ik een tidje in de boekenpers leggen zodat het een mooie en stevige eenheid gaat vormen.
Maar zo nog open geklapt is de oppervlakte te groot voor de boekenpers. Daarom ligt de boekband hier onder de gietijzeren boekenpers.
Wordt vervolgd.
Gisteren begonnen met het snijden van de platten (voorplat en achterplat) en de rug. Die vormen samen met een stuk kraftpapier de basis voor de boekband van de bandzetter. Steeds passen en meten.
Dan kan het snijden in de snijmachine beginnen. Eerst een korte kant (de rug gebruik je dan om er voor te zorgen dat de korte kant mooi haaks in de snijmachine ligt.
Weer passen en meten. Met het boekblok. Daarna kun je de boekbandbasis in elkaar zetten.
Met kraftpapier.
Passen en meten.
Nu het boekblok gesneden is gaat het boek helemaal open, alle bladzijdes zijn dan in te zien. Je ziet ook het naaiwerk aan de binnenkant (wat dicht tegen de bovenkant).
Ik kan de stof zo knippen dat de olifant er precies op staat als op ‘De eerlijke vinder’ van Lize Spit.
Of wat meer opgeschiven naar rechts zodat de slurf bijna de rand van de boekband raakt.
Maar ik kies voor deze positie, iets speelser.
In 2024 schreven De Chabotten het boekenweekgeschenk ‘Gezinsverpakking’.
Dat is het tweede boekje dat ik wil gaan inbinden in het stuk textiel,
blockprint, uit India.
Die stof bracht ik dit jaar mee terug naar Nederland.
Dit is het stapeltje losse katernen dat ik via de Stichting Handboekbinden heb gekregen.
De katernen moeten straks nog op maat gesneden worden. Een katern is een paar bedrukte vellen papier die netjes gevouwen zijn.
Om het in te binden ga ik gaten prikken in ieder katern. Daarvoor gebruik ik de prikmal. De gaten bevinden zich dadelijk in de bladspiegel van het boek. De gaten hadden nog dichter op elkaar mogen zitten maar het kan wel. Het bovenste en onderste gat komen straks op 1 centimeter van de boven- en onderkant van het boekblok.
Voor de draad heb ik anderhalve meter afgeknipt: de afstand tussen het onderste en bovenste gat is 19 centimeter. Het zijn 6 katernen. Ik neem dan 7 x 20 centimeter= 140 cm, afgerond 150 cm. ‘De eerlijke vinder’ heb ik ingebonden met een witte draad die met was behandeld is. Die draad laat zich makkelijker verwerken. Maar nu kies ik voor de zwarte draad.
Je begint met het laatste katern van het boek en bind steeds het voorgaande katern erbij.
Als het boekblok ingebonden is kan ik aan het gaas voor de rug en de schutbladen beginnen.
Schutblad – voor.
Schutblad – snijden.
Schutblad – passen.
Schutblad – voor en achter.
Schutblad – gereed om te lijmen.
Voor het lijmen van het gaas en het in de boekenpers plaatsen, heb ik de eindjes van de draad tussen de katernen gelegd.
Rechtbank Breda. Een mooi gebouw wordt het nooit maar wel een dramatisch beeld
Londen, British Museum, Silk Roads. Fotograferen op een tentoonstelling valt niet mee. Zeker niet als de belichting heel dramatisch is. Op de tentoonstelling Silk Roads was dat het geval. Dat is best begrijpelijk. De voorwerpen (de een wat meer dan de ander) zijn erg kwetsbaar. Zoals dit boek. Concertina, Heart of the Perfection sutra (Prajnaparamita hrdaya sutra), sanskrit and chinese, Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, AD 900s.
Deze ‘ster uit het oosten’ is misschien wel grappig om te zien maar je mist op deze manier natuurlijk een deel van het beeld.
Onder glas liggen levert soms ook verstoringen van het beeld op.
Pothi leaves, Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, AD 800s.
Sketch of two envoys leading tribute animals, Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, AD 966s.
Painted banner, bodhisattva Vajrapani (The Thunderbolt Holder), Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, AD 801 – 850, silk.
Bodhisattva with a glass bowl (slecht te zien als gevolg van de reflectie van een tekst in het glas voor de banier), Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, AD 851 – 900.
Facet-cut glass bowl, probably Amlash, Iran, AD 500s – 600s. De dynastie van de Sasaniden was een dynastie in pre-Islam Iran.
Londen, British Museum, Silk Roads, Embroidery with Buddha and bodhisattvas and disciples, Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, about AD 700s, silk on hemp.
Sketch of a travelling monk, Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, about AD 861 – 900.
Mandala or meditation aid called ‘Vajradhatu’, Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, about AD 861 – 900.
Detail.
Een moeilijke afbeelding. Er is op het eerste gezicht niet heel veel op te herkennen. Christian figure, Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, AD 800s, ink and pigments on silk.
Reconstructie op basis van onderzoek door Dr Zsuzsanne Gulacsi en getekend door Ryan Belnap.
Vanochtend kwam ik er weer langs. Nu geen publiek.
Wel de zon.
De oplettende luisteraar heeft al gezien dat het boek gereed is.
Maar ik heb nog een paar foto’s tegoed.
De laatste keer ging het textiel uit India met vlieseline onder de boekenpers.
Vandaag begin ik met het afsnijden van de hoeken.
Na de hoeken kan het textiel gelijmd worden met de boekbandbasis. Het geeft steeds een beter beeld van hoe het boek er uit komt te zien.
De omslagen kunnen omgevouwen en gelijmd worden. Eerst de lange zijdes. Dat vergroot de kans op mooie hoeken van de boekband.
Dit is dan de voorkant….
….en de achterkant.
Gebruik bij het lijmen van de schutbladeren een steviger soort papier als onderlegger. Dan kun je de randen van het schutblad goed voorzien van lijm.
Plaats in het dubbelgevouwen schutblad een stuk waterwerend papier, bijvoorbeeld bakpapier. Dat zorgt er voor dat het vocht van de lijm van het schutblad niet in je boekblok trekt als het boek in de boekenpers gaat.
Het eindresultaat was al te zien maar ik herhaal het nog even. Links het ingebonden boekenweekgeschenk uit 2023: Lize Spit, De eerlijke vinder en rechts het geschenk voor 2025: Gerwin van de Werf, De Krater.
Bij mijn wandeling zag ik vanmorgen de Tolbrug liggen. De basis voor het nieuwe wegdek was vanochtend met een vrachtwagen aangevoerd en er stond een kraan gereed om hem op zijn plek te gaan leggen.
Dus ik heb mijn wandeling aangepast en omgeleid om te kunnen zien hoe het gaat worden. Natuurlijk maak ik dan wat foto’s.
Vanaf dit punt heb ik mijn wandeling vervolgd want er was op heel korte termijn nog geen actie en het is best fris.
Even later via de Tolbrugstraat weer naar de plaats van de brug:
Er stonden al heel wat mensen te kijken.
Heel wat meer werkvolk dan de afgelopen weken.
Nog een toespraakje.
Dan kan het beginnen.
Langzaam en eeen beetje bijsturend.
Controleren aan beide oevers.
Iets meer kracht nodig.
De eerste man loopt op de nieuwe Tolbrug.
Nog eens goed controleren.
Maar dan ligt er een nieuwe brug een kunnen de kettingen losgemaakt worden.
Van een afstandje is er nog niets van te zien maar een belangrijke stap is gezet.
Op 7 januari bezicht ik een block print werkplaats in de buurt
van Jodhpur. Ik was er op vakantie.
Dit is hun huidige logo op internet.
Daar zag ik hun geverfe en bedrukte stoffen.
Ik kocht er een kleine lap die ik ga gebruiken als bekleding van een boek.
Terwijl ik er was maakte ik er een paar foto’s.
Dit is een houten blok die ze gebruiken in de demonstratie. Het motieg zag ik een paar keer terugkomen in de stoffen en zit ook in het logo.
De laatste foto had misschien mooier genomen kunnen worden. Het was voor mij toen niet meer dan de registratie van hun naam en adres. Ze hebben overigens een Facebook-pagina en hun adres is: Pali Main Road Luni Chouraha, Kakani, Jodhpur 342802 India.
Links het door mij ingebonden boekenweekgeschenk uit 2023: Lize Spit, De eerlijke vinder en rechts het geschenk voor 2025: Gerwin van de Werf, De Krater.
Citaat van de dag:
Vertrouwd raken met de personages uit een verhaal lijkt op het leren kennen van nieuwe mensen, inclusief hun karakter en gedachten. Hoe meer die personages van onszelf afwijken, hoe meer ze onze horizon verbreden en onze wereld verrijken. Via boeken kruipen we in de huid van anderen, strelen we hun lichaam en kijken we met hun blik.
Bovenstaande is een citaat uit:
Irene Vallejo, Uit liefde voor het lezen.
Argusvlinder 