India 24/25: Delhi, dag 5 – National Museum IX

– De laatste stenen beelden voor de bronzen. Met aandacht voor restitutie. –

Het zal niet zo zijn dat in mijn verslag van mijn vakantie in India
na vandaag geen stenen beelden meer te zien zullen zijn.
Wat de ondertitel bedoelt is dat totdat ik bij de opstelling
met de bronzen beelden in het National Museum kwam,
ik een reeks van stenen beelden fotografeerden.
Vandaag de laatste drie uit die reeks.

DSC01264IndiaNewDelhiNationalMuseumTipurantakaEarlyWestenChalukya8thCentADAiholeStone

India, New Delhi, National Museum, Tipurantaka, Early Westen Chalukya, 8th century AD, Aihole, stone.


Voor de informatie in dit bericht vertrouw ik vooral
op de informatie die Copilot voor me verzamelde.

Tripurantaka (ook wel Tripurāntaka of Tripurari) is een manifestatie
van de god Shiva als vernietiger van de drie demonische steden Tripura.
Hij wordt afgebeeld als een machtige boogschutter
die met één kosmische pijl de drie steden vernietigt,
waarmee hij de overwinning van kennis en kosmische orde
op onwetendheid en chaos symboliseert.

Voor het idee:
hoogte van dit relief is 112 cm, de breedte 56 cm en diepte 23,5 cm.


DSC01266 01 IndiaNewDelhiNationalMuseumSivaParvatiAndFamilyEarlyWesternChalukya10thCentADAiholeStone

Siva Parvati and family, Early Western Chalukya, 10th century AD, Aihole, stone.


Een relief met veel veehalen en onverbelicht.
De naam ‘Siva Parvati and family’ wordt zo gebruikt door het museum.
Als ik daar op ga zoeken dan antwoord internet spontaan met:

Shiva en Parvati – de twee grote figuren, zittend naast elkaar,
in een liefdevolle houding.
Ze vormen het hart van de voorstelling en van de familie.

DSC01266 02 IndiaNewDelhiNationalMuseumSivaParvatiAndFamilyEarlyWesternChalukya10thCentADAiholeStone Detail

Nu dacht ik eerst dat de twee kleine figuren, aan de bovenkant,
bij die familie behoorden.
Maar dat is niet zo.
In de iconografie van deze voorstelling komen wel heel vaak
meerdere figuren voor maar de kinderen van Shiva en Parvati
staan aan de onderhant afgebeeld.

DSC01266 03 IndiaNewDelhiNationalMuseumSivaParvatiAndFamilyEarlyWesternChalukya10thCentADAiholeStone Detail

Het olifantje, helemaal links, is Ganesha,
hun zoon, herkenbaar aan zijn olifantenhoofd.
Hij staat vaak, zoals hier, aan de voeten van zijn ouders
of iets opzij.

Het sketel-achtige figuurtje komt ook regelmatig
terug op deze voorstelling.

De voet van Shiva op het hoofd doet denken aan de
Shiva Nataraj.

DSC01266 04 IndiaNewDelhiNationalMuseumSivaParvatiAndFamilyEarlyWesternChalukya10thCentADAiholeStone Detail

Dan aan de rechterkant, het figuurtje op een vogel:
Kartikeya (Skanda/Murugan), de andere zoon,
die traditioneel rijdt op een pauw (vahana).


DSC01268 01 IndiaNewDelhiNationalMuseumYoginiVrishananaPratihara10th-11thCentADLokhariDistrictBandaUttarPradeshStone

Yogini Vrishanana, Pratihara, 10th – 11th century AD, Lokhari district, Banda, Uttar Pradesh, stone.


Yogini Vrishanana is een 10e-eeuwse stenen sculptuur
van een vrouwelijke godheid met een buffelhoofd en
een menselijk lichaam.
Ze maakte deel uit van een Chausath Yogini-tempel in Lokhari
(Uttar Pradesh, India),
werd in de jaren ’80 gestolen en in 2013 teruggebracht naar India.
Vandaag staat ze in het Nationaal Museum in New Delhi

Vrishanana is een Yogini, een van de 64 godinnen
die in tantrische tradities worden vereerd.
Ze wordt afgebeeld met een buffelhoofd en een menselijk lichaam,
een zeldzame iconografie die kracht en mystiek symboliseert

Ze zit in de lalitasana-houding (een ontspannen, koninklijke pose).
In haar linkerhand houdt ze een knots,
terwijl haar rechterhand een vrucht aanbiedt aan haar zwaan (vahana)

DSC01269IndiaNewDelhiNationalMuseumYoginiVrishananaPratihara10th-11thCentADLokhariDistrictBandaUttarPradeshStoneTxtDSC01268 02 IndiaNewDelhiNationalMuseumYoginiVrishananaPratihara10th-11thCentADLokhariDistrictBandaUttarPradeshStone Detail


India 24/25: Delhi, dag 5 – National Museum V

Groter dan het huidige India, lange geschiedenis over vele rijken

Het blogbericht wat je nu leest, vervolgt de wandeling door het
National Museum in New Delhi.
Er is zoveel te zien, de voorwerpen bestrijken een enorme geschiedenis,
in tijd, in geografie, in religie en bestuursvormen.
Één ding hebben veel voorwerpen gemeen:
ze kunnen heel mooi zijn.
Geniet met mij mee.

DSC01218IndiaNewDelhiNationalMuseumMoustachedMaleHeadEvidentMauryanPolishAndAbsenceOfJewellerySarnathChunarSandstone3rd-2ndCentBC

India, New Delhi, National Museum, Moustached male head, evident(ly) Mauryan polish and absence of jewellery, Sarnath, chunar sandstone, 3rd – 2nd century BC.


DSC01217IndiaNewDelhiNationalMuseumTheMauryanDynasty4th-3rdCenturyBCETxtDSC01214IndiaNewDelhiNationalMuseumRiderOnAnElephantMathuaUttarPradeshTerracottaAccNo83125

Rider on an elephant, Mathura, Uttar Pradesh, terracotta.

DSC01215 01 IndiaNewDelhiNationalMuseumRiderOnAnElephantMathuaUttarPradeshTerracottaAccNo83125DSC01215 02 IndiaNewDelhiNationalMuseumRiderOnAnElephantMathuaUttarPradeshTerracottaAccNo83125 Detail

Het oog van de olifant is zo leuk.


DSC01220 01 IndiaNewDelhiNationalMuseumElephantsCarryingBudhasRelicsCopingStoneFromBhahutStupaRailingShunga2ndCentBCEMadhyaPradeshCarvedSandstoneAccNo68 168

Elephants carrying Buddha’s relics, coping stone from Bharhut stupa railing, Shunga, 2nd century BCE, Madhya Pradesh, carved sandstone.

DSC01220 02 IndiaNewDelhiNationalMuseumElephantsCarryingBudhasRelicsCopingStoneFromBhahutStupaRailingShunga2ndCentBCEMadhyaPradeshCarvedSandstoneAccNo68 168


DSC01222 01 IndiaNewDelhiNationalMuseumAmaravathiStupasIllustrationCasingSlabSatavahana1st-2ndCentCEAndhraPradeshCarvedLimestoneAccNO70L2

Amaravathi stupa’s illustration, casing slab, Satavahana, 1st – 2nd century CE, Andhra Pradesh, carved limestone.

DSC01222 02 IndiaNewDelhiNationalMuseumAmaravathiStupasIllustrationCasingSlabSatavahana1st-2ndCentCEAndhraPradeshCarvedLimestoneAccNO70L2 OpbouwTonenRechts

De gelaagde structuur is heel mooi. Daarom hierboven een detail van het centrale deel van de voorstelling, in de hoop dat zo de opbouw beter te zien is.


DSC01224IndiaNewDelhiNationalMuseumYakshaSunga2ndCentBCAminHaryanaStoneAccNoM16-1

Yaksha, Shunga, 2nd century BC, Amin, Haryana, stone.

DSC01225IndiaNewDelhiNationalMuseumYakshaSunga2ndCentBCAminHaryanaStoneAccNoM16-1DSC01226IndiaNewDelhiNationalMuseumYakshaSunga2ndCentBCAminHaryanaStoneAccNoM16-1


DSC01228 01 IndiaNewDelhiNationalMuseumAmorousCoupleSunga2ndCentBCAminHaryanaStoneAccNoM16-2 121cmH43W33-5D

Amorous couple, Shunga, 2nd century BC, Amin, Haryana, stone. Om een idee te geven dit voorwerp is 121 cm hoog, 43 cm breed en 33,5 diep.

DSC01228 02 IndiaNewDelhiNationalMuseumAmorousCoupleSunga2ndCentBCAminHaryanaStoneAccNoM16-2 121cmH43W33-5D Detail


DSC01230IndiaNewDelhiNationalMuseumBuddhaHeadGandhara2nd-3rdCentADAccNo62 233

Buddha head, Gandhara, 2nd – 3rd century AD.


DSC01233IndiaNewDelhiNationalMuseumHeadOfAYouthGandhara2nd-3rdCentAD49 20157

Head of a youth, Gandhara, 2nd – 3rd century AD.


DSC01235 01 IndiaNewDelhiNationalMuseumBuddhaWithNaga-KaliaGandhare2ndCentADStoneAccNo69 140

Buddha with Naga-Kalia, Gandhare, 2nd century AD, stone.

Voorstellingen als deze vind ik persoonlijk erg mooi maar
zijn ook druk. Er gebeurt veel, al is de voorstelling
niet naturalistisch. Het is geen foto.
Het is een gecomponeerd beeld.
Een beetje zoals de middeleeuwse schilderijen dat kunnen zijn.
Maar dan vanuit een andere tijd en cultuur.

In het midden, de grootste figuur, dat is natuurlijk Boeddha.
Naast zijn plaats in de voorstelling en zijn grootte maakt
de aureool meteen duidelijk dat dit
de belangrijkste persoon is.
Er is nog een kleinere persoon met een aureool.
Die staat helemaal links, het hoofd ontbreekt helaas.

Het kleed van Boeddha is ook anders dan bij de andere personen
in het tafereel. Die hebben korte mouwen en wanneer hun kleding
het hele lichaam bedekt,
lijkt er een koord om hun middel te zijn aangebracht.

Boeddha kijkt naar rechts.
Zijn houding suggereert dat hij spreekt en
dat de mensen rechts van hem naar hem luisteren.
Tegelijkertijd lijkt hij iets te schenken:
in zijn linkerhand houdt hij een ovaal voorwerp.

Rechts, onder een boom, zijn drie personen te zien.
Mogelijk is dit de bodhi-boom,
symbool van verlichting in het boeddhisme.
De drie karakters kijken op naar Boeddha en lijken hun
handen gevouwen te hebben.
De drie personen lijken achter een railing te staan die hun wereld
apart zet van de wereld waar Boeddha zich in beweegt.
Het zijn de kleinste personen in de voorstelling. Dan heb ik
het niet per se over hun fysieke grootte
maar ze zijn de minst belangrijke personen in de voorstelling.

Rechts van de personen zien we een slang, die, als we de
richting van zijn kop volgen, naar de boom lijkt te kijken
of er misschien naar toe gaat.

Volgens de zaaltekst gaat het hier om Naga-Kalia.
Hier wordt niet het dier ‘slang’ bedoeld maar
een bovennatuurlijk wezen dat vaak de Boeddha erkent en beschermt.

De personen achter Boeddha, dus links van hem, zijn
waarschijnlijk volgelingen of koninklijke figuren.
Één van hen draagt iets in zijn hand die hij schuin naast
zijn hoofd houdt.
Is dat een manier van dragen of dreigt hij te gooien?

Al deze figuren staan onder een dak en naast een pilaar
die je aan de rechterkant ziet.
Het lijkt wel een Grieks-Romeinse tempel en dat sluit
aan bij de invloed van Alexander de Grote die met zijn
soldaten die cultuur bracht in het gebied dat ligt
in wat we vandaag Pakistan/Afghanistan noemen: Gandhara.

De kunst van Gandhara was in de tweede eeuw na Christus
op zijn hoogtepunt.
Deze stele uit Gandhāra laat zien hoe kunst
niet alleen een spiegel van de werkelijkheid is,
maar vooral een drager van
geloof, symboliek en culturele vermenging.

DSC01236IndiaNewDelhiNationalMuseumBuddhaWithNaga-KaliaGandhare2ndCentADStoneAccNo69 140TxtDSC01235 02 IndiaNewDelhiNationalMuseumBuddhaWithNaga-KaliaGandhare2ndCentADStoneAccNo69 140 Detail


DSC01237IndiaNewDelhiNationalMuseumJainVotivePlaqueAyagapattaKushana2ndCentADKankaliTilaMathuraUttarPradeshMottledRedSandstoneAccNoJ249

Jain votive plaque (Ayagapatta), Kushana, 2nd centiry AD, Kankali Tila, Mathura, Uttar Pradesh, mottled red sandstone.


Bij een groot aantal van de voorwerpen is een heel verhaal
te vertellen. Bij een voorwerp heb ik dat geprobeerd.
Geniet!

Foto van de dag

20250122-IMG_5818FVDD

De lobby van menig hotel is een schat voor de zoeker naar de ‘Foto van de dag’. Geen idee wat het is. Natuurlijk het hoofd van Boeddha, met een rij spoegeltjes op de schouder (op de foto niet zichtbaar). Maar verder? Zou je er water langs kunnen laten lopen? Hotel Dazzling in Agra.


Foto van de dag

Een beetje klassiek, een foto van een gebouw.
Maar wat voor een gebouw: the Tomb of Akbar in Agra (UP).
Een compilatie van 2 foto’s met verschillende positie.
Als je denkt dat dit wat is dan is er altijd nog
het poortgebouw en de binnenkant.
Maar daarover (veel) later meer.

20250121-DSC04297FVDD2

Vijf verdiepingen, de onderste 4 in zandsteen, nummer 5 in marmer. Bouw begon in 1602! Grafmonument voor oa Akbar de Grote of Akbar I.


Foto van de dag

20250120-DSC04200FVDD

Deze vele mensen hebben er niet voor gekozen een lelijk Amerikaans programma uit Washington te bekijken maar besloten iets heel moois te gaan zien.


Veel Gupta

De collectie in het National Museum in New Delhi is werkelijk
schitterend.
Vandaag nog een serie beelden, veel Gupta.

Wikipedia:

De Gupta’s (Sanskriet: gupta) waren een dynastie in het noorden van zuidelijk Azië (“India”) tussen de laat 3e en 6e eeuw. In de 4e en 5e eeuw heersten ze over een rijk dat vrijwel het hele noorden van India besloeg. Hoewel hun rijk nooit zo groot was als het eerdere Mauryarijk of het latere Mogolrijk, worden de Gupta’s als een van de belangrijkste dynastieën in de Indische geschiedenis beschouwd. Dat is vooral vanwege de maatschappelijke en culturele ontwikkelingen onder hun heerschappij. In de periode voor de Gupta’s hadden invallen van volkeren uit het noordwesten politieke instabiliteit, maar ook culturele uitwisseling gebracht. Onder de Gupta’s beleefde India een stabiele periode, waarin de handel met het Middellandse Zeegebied, China en Centraal- en Zuidoost-Azië grotere welvaart bracht. De wetenschap, nijverheid, literatuur en kunsten bloeiden op. De Gupta’s stimuleerden een groeiende interesse in oude Vedische teksten en brahmanistische rituelen. Tegelijkertijd ontstonden nieuwe cultusvormen gebaseerd op persoonlijke devotie. Beide ontwikkelingen stonden aan de basis van het ontstaan van het moderne hindoeïsme. In de Guptaperiode had India een grote culturele invloed op andere delen van de wereld, met name Centraal-Azië, Zuidoost-Azië en China. De kunst en architectuur uit de Guptatijd zetten ook de standaard voor latere ontwikkelingen in India zelf. De politieke en religieuze instituten van de Indische maatschappij zouden vanaf de Gupta’s tot de 13e eeuw ongewijzigd blijven.

DSC_2792NewDelhiNationalMuseumBustOfBuddha4904JN113

Bust of Buddha.


DSC_2797NewDelhiNationalMuseumTympanumMathuraCirca100BCERedsandstone

New Delhi, National Museum, Tympanum, Mathura, circa 100 BCE. Red sandstone. De tekst bij het beeld had ik wel gefotografeerd maar bewogen. Gelukkig heeft iemand op het internet een hele studie gepubliceerd over dit werk. Daarbij wordt heel nauwkeurig uitgelegd welke verhalen hier afgebeeld staan. Ik vond het gewoon prachtig.

DSC_2800NewDelhiNationalMuseumTympanumMathuraCirca100BCERedsandstone


DSC_2801NewDelhiNationalMuseumGangaTerracottaGupta5thCentADAhichchhatraUttarPradeshL2

Ganga, Gupta, 5th century AD, Ahichchhatra, UttarPradesh. Terracotta.


DSC_2803NewDelhiNationalMuseumDrummerAhichchhatraUttarPradeshGuptaTerracotta4th6thCentAD62243

Drummer, Ahichchhatra, Uttar Pradesh. Gupta. Terracotta, 4th – 6th century AD.


DSC_2805NewDelhiNationalMuseumBodhisattvaAkhnoorJammuGuptaTerracotta4th6thCentAD512082

Bodhisattva, Akhnoor, Jammu, Gupta. Terracotta, 4th – 6th century AD.


DSC_2808NewDelhiNationalMuseum


DSC_2809NewDelhiNationalMuseumFriezeWithMakaraAndGanaFiguresGupta5thCentADSarnathUttarPradeshStone595277

Frieze with Makara (watermonster) and Gana figures. Gupta, 5th century AD, Sarnath, Uttar Pradesh. Stone.


DSC_2811NewDelhiNationalMuseumVishnuGupta5thCentADMathuraUttarPradeshStoneE6

New Delhi, National Museum, Vishnu, Gupta, 5th century AD. Mathura in Uttar Pradesh. Stone.


DSC_2814NewDelhiNationalMuseumSuryaSunGodEasternGanga13thCentADKonarakOrisaStone50178

Een sprong in de tijd. Surya (Sun God), Eastern-Ganga, 13th century AD. Konarak, Orisa. Stone.

DSC_2815NewDelhiNationalMuseumSuryaSunGodEasternGanga13thCentADKonarakOrisaStone50178

DSC_2817NewDelhiNationalMuseumSuryaSunGodEasternGanga13thCentADKonarakOrisaStone50178


DSC_2819NewDelhiNationalMuseumKingPrathividevaAndQueenKelachchhadevoGahadavala12thCentADAlwarRajasthanStoneL200

King Prathivideva and Queen Kelachchhadevo, Gahadavala, 12th century AD. Alwar, Rajasthan. Stone.


DSC_2821NewDelhiNationalMuseumWheel20thCentADLadakhiTribeLadakhCopperGoldGilded90844

Nog een grote sprong in de tijd. Het is misschien ook niet echt een beeld maar wel heel mooi. Wheel, 20th century AD, Ladakhi tribe, Ladakh. Copper and gold gilded.


Wees gerust, het einde is in zicht.

Harappa – Maurya Dynasty

Terug in het National Museum in New Delhi
vervolgen we onze weg door de fantastische collectie.

DSC_2772NewDelhiNationalMuseumHarappa


DSC_2773NewDelhiNationalMuseumHarappa


DSC_2774NewDelhiNationalMuseumHarappaMandiJewlleryHoard

Er is een schat te zien. Juwelen uit een plaats met de naam Mandi. Het is de moeite waard om het verhaal op Wikipedia er eens op na te slaan.


DSC_2775NewDelhiNationalMuseumHarappaMandiJewlleryHoard

De vitrine met een groot aantal voorwerpen.


DSC_2776NewDelhiNationalMuseumHarappaMandiJewlleryHoard

DSC_2778NewDelhiNationalMuseumHarappaMandiJewlleryHoardTXT

Jewellery Hoard from Mandi

The chance discovery of gold jewellery from the ancient site of Mandi, district Muzzaffarnagar (western Uttar Pradesh),
in association with other materials of the Harappan genre, shot the site into prominence on the Harappan archaeological map of India.
The discovery was in form of a large treasure of gold and silver ornaments besides ornaments od semi-precious stones.
Thew villagers found the treasure in course or agricultural operations.
Yhe gold jewellery, kept in the copper containers, consisted of big and small “heart shaped” Kara-S (bangles), spacers, terminals, conical beads, etc.
This jewellery collection is comparable to those of Mohenjodaro, Quetta and Allahadino.
The treasure of the gold jewellery recovered from Mandi is the largest so far found in the Bronze Age Harappan civilization of South Asia.

DSC_2780NewDelhiNationalMuseumHarappaMandiJewlleryHoard


DSC_2781NewDelhiNationalMuseumMauryaDynasty

Een flinke stap in de tijd. De Harappan-periode laten we achter ons. We stappen in de tijd van de Maurya Dynasty. Dit beeld van een man met een snor is een voorbeeld van het beeldhouwwerk uit deze tijd.


DSC_2782NewDelhiNationalMuseumMauryaDynasty

Ook deze kop van een man met tulband is uit die tijd.


Er viel een hele tekst over dit tijdperk te lezen:

Maurya Dynasty
4th – 3rd century BC

The decline of the urban Harappan culture in 2000 BC was succeeded essentially by rural cultures which were followed by another phase of urbanization.
4th Century BC witnessed the rise of Magadha Empire (present day Bihar) under the rule of Chandragupta Maurya in 323 BV.
The empire later expanded and for the first time was politically unified under Ashoka (circa BC 272 – 231), the most illustrious of the Mauryan Kings.
During his rule the Mauryan Empire extended from Afghanistan in the Northwest, to Orissa and Nepal in the east and Andgra Pradesh and Karnataka in the south.

The first organized art activity in India on a bigger scale and durable material like stone belong to this period.
The Mauryan sculptures and art motifs have two distinct sources of inspiration: indigeous and West Asian.
The influence of Perso-Hellenistic art can be traced back to the time of Chandragupta Maurya, who, it seems, patronized the craftsmen from Achaemenid empire (present day Persia).
The famous stone peristylar assembly hall (commonly called the “Chandragupta Sabha”) following a Persopolitan model built by him at Kumrahar near Patna, is especially noteworthy.
Fall of Achaemenid Empire, resulting from the campaign led by Alexander the Great, caused an influx of unemployed craftsmen to the Mauryan court, thus instituting dramatic changes in both technique of sculpting and art styles, essentially in the development of stone working methods.
The important art centers of the Mauryan Empire were Pataliputra, Buxor, Mathura, Kaushambi.

Stone came to ve associated permanently with Indian art from the times of Ashoka.
The cultural interaction with West Asian countries may have inspired him to go for monumental art and architecture in stone.
During this period different manifestations of art such as Rock cut caves, Monolithic pillars, Ring stones, Disc stones and Terracotta objects were popular.
Representations of these manifestations van be viewed in the translite.

Rock cut caves
The magnificent rock cut caves of Barabar and Nagarjuni hills near Gaya in Bihar are vivid examples of the monumental work undertaken during this erz.

Monolithic pillars
Ashoka’s reign was marked by meticulously carved monolithic pillars with magnificent animal capitals and inscribed edicts, of which the lion capital of Sarnath, adopted as the National emblem of India (displayed at Archaeological Museum at Sarnath near Varanasi) and the bull capital from Rampurva (now displayed in the Rashtrapathi Bhawan) are well -known.
Stome art of this period was characterized by a high polish achieved by probably rubbing the surface with fine grained sand and buffing it with cloth of animal skin.

Stone sculptures
The stone sculptures of the Mauryan period are also reminiscent of the high polish, such as the famous Yakshi or female figure with flywhisk, in chunar sandstone found in Didarganj (in Patna) now in Patna Museum.
Displayed in this gallery are few significant fragments of stone sculptures displaying high technical skills, discovered in Sarnath.
The West Asian influence is notable in the two male heads displayed, characterized by a mustache and turban respectively.

Ringstones and discstones
Ringstones and discstones, though small, depict some of the finest carvings in earlt lithic art and can be regarded as cult objects.
The discstones appear to be related to ring stones in evolution, iconography, size and general shape but have no central void and usually undecorated.
They represent an extraordinary miniature world in itself with intricately carved mythical and ritualistic motifs.

Terracotta objects
Terracotta figures moulded in lively poses form an important group of art objects during the Mauryan period.
Due to the agrarian nature of the Indian society, earth was symbolised in the popular cult of Mother Goddess (the source and sustainer of life) which appear to be the popular cult of the period.
One of the most outstanding examples from Mathura, on display, is a seated Mother Goddess with a child on her lap.
Moulding techniques were used for the face, whereas the body was hand modeled and the elaborated headdress, decorated with rosette disc, ornaments like sarpa-kundalas (coiled rings) were applied, hence the technique is referred as “appliqué”.

The dawn of monumental and imperialistic sculptural art and architecture, patronized by the state for the first time, was the noteworthy contribution of the Mauryas.

DSC_2784NewDelhiNationalMuseumPillarShowingJatakaStoriesSunga2ndCentBCAccNo68161

Pillar showing Jataka stories, Sunga 2nd century BC. Bharhut, Madhya Pradesh.


DSC_2785NewDelhiNationalMuseumPillarShowingJatakaStoriesSunga2ndCentBCAccNo68161


DSC_2787 NewDelhiNationalMuseumAsitasVisitToSuddhadhanaSatavahana1st2ndCentADAmaravatiAndhraPradeshAccNo70L4

Asitas visit to Suddhadhana, Satavahana, 1st – 2nd century AD, Amaravati, Andhra Pradesh.


DSC_2788NewDelhiNationalMuseumAsitasVisitToSuddhadhanaSatavahana1st2ndCentADAmaravatiAndhraPradeshAccNo70L4


DSC_2790NewDelhiNationalMuseumKingOnAnElephantRailingCrossBarSunga2ndCentBCMathuraUttarPradeshAccNo50167

King on an elephant (Railing cross-bar), Sunga, 2nd century BC, Mathura, Uttar Pradesh.


Le Martiniere College: real British

Een van de plaatsen die we bezochten in Lucknow in 2016
was Le Martiniere College. Een van de oudste jongensscholen
in India. Het hoofdgebouw is een opvallend gebouw
dat een aantal keren als filmlocatie is gebruikt.

DSC_9125LucknowLaMartiniereCollegeBekendVanDeFilm

Le Martiniere College, veel Britser gaat het niet worden. Sinds 1845 in gebruik als school.


DSC_9126LucknowLaMartiniereCollegeRealEnglish

In keurige jasjes.


DSC_9127LucknowLaMartiniereCollege

Echt mooi is het gebouw niet. Wel opvallend.


DSC_9128LucknowLaMartiniereCollegeHoogOpDak


DSC_9129LucknowLaMartiniereCollegeEnglishGardens

Engelse tuinen.


DSC_9130LucknowLaMartiniereCollegeBombastischeArchitectuur


DSC_9131LucknowLaMartiniereCollegeSpenceHall

Spence Hall, als er een gebouw naar je wordt genoemd heb je het helemaal gemaakt!


DSC_9132LucknowLaMartiniereCollegeTheMews1889

The Mews, nog een gebouw waar studenten verblijven. Uit 1889.


DSC_9133LucknowLaMartiniereCollege

Blijkbaar is paardrijden onderdeel van de opleiding.


DSC_9136LucknowLaMartiniereCollegeRichtingaanwijzer

Het is er groot. Dus deze borden helpen.


Watermanagement in India: Shahi Bauli, Stepwell

DSC_9038LucknowBaraImambaraShahiBauliStepwell

Op het terrein van de Bara Imambara ligt ook een stepwell.
Een type gebouw/voorziening waarvan ik het moeilijk vind
de naam te vertalen.
De ‘Step’ staat voor trap en ‘well’ staat voor bron.
Het is een ‘gebouw’ dat grotendeels in de grond ligt.
Op de bodem van het gebouw is een bron te vinden met water.
Heel belangrijk natuurlijk in de sommige heel droge delen
van het Indiaas subcontinent.
Een, soms heel tijk versierde, trap leidt je naar het water.

DSC_9039LucknowBaraImambaraShahiBauliStepwell

Hier gaat de trap naar het water. Het gebouw is in dit geval niet heel erg versierd met beelden en dergelijke.


DSC_9040LucknowBaraImambaraShahiBauliStepwell

Maar wel met versieringen rond de ramen.


DSC_9041LucknowBaraImambaraShahiBauliStepwell


DSC_9042LucknowBaraImambaraShahiBauliStepwell

Toen wij er waren werden de hekken geverfd.


DSC_9043LucknowBaraImambaraShahiBauliStepwellErWordtGeverfd

Het is altijd leuk om naar werkende mensen te kijken.


DSC_9045LucknowBaraImambaraShahiBauliStepwellVerven


DSC_9046LucknowBaraImambaraAsafiMoskeeNieuweRichtingaanwijzer

Er was veel te zien maar deze moderne bordjes waren toch niet echt op hun plaats. Maar blijkbaar wel nieuw. De spelling is steeds weer anders maar de boodschap is duidelijk.


Bhool Bhulaiya

Het grote Bara Imambara-complex in Lucknow heeft een aantal
gebouwen. Onder andere de grote Asfi-moskee.
De Bhool Bhulaiya wordt gevormd door de verdiepingen boven op
de Bara Imambara ruimtes.
In het Engels noemt men het een labyrint.
Het woord schijnt te betekenen:

It’s not an easy word to translate, and it sort of means ‘a place where you can forget directions and paths and get lost’!

In het Nederlands iets als een ruimte waar je de richtingaanwijzingen en
de weg vergeet en verdwaalt.
Wat ik me vooral herinner is de verwarring over de term labyrint en
een gebouw met gangen en ruimtes waar je volgens mij heel veel
fantasie nodig hebt om te verdwalen.
Dan was er ook nog dit bord met instructies:

DSC_9028LucknowBaraImambaraBhoolBhulaiyaSignText

Je mag er geen schoenen of sandalen dragen en stelletjes moeten een begeleider hebben?


Entry fee Rs.50 per person
Ticket for foreigners 500

Wearing shoes and chappals is stricktly prohibited.

Carrying guide is must for couples.

DSC_9029LucknowBaraImambaraBhoolBhulaiyaOpDak

De versiering op het dak.


DSC_9030LucknowBaraImambaraBhoolBhulaiyaOpDak

Uitzicht vanaf het dak.


DSC_9031LucknowBaraImambaraBhoolBhulaiyaVanHetDak


DSC_9032LucknowBaraImambaraBhoolBhulaiyaGang

Het doolhof. Bhool Bhulaiya.


DSC_9033LucknowBaraImambaraBhoolBhulaiyaToegangspoortTotHetComplexVanafHetDak


DSC_9034LucknowBaraImambaraBhoolBhulaiyaBeschermenVanMonumentenIsMoeilijk

Overal in de wereld hebben monumenten te lijden onder de bezoekers.


DSC_9035LucknowBaraImambaraBhoolBhulaiyaOpDakMetAndereBezoekers


DSC_9036LucknowBaraImambaraAsafiMoskee

De Asfi-moskee.


Bara Imambara

Uit een Wikipedia-artikel heb ik een aantal zinnen gehaald die
samen het onderstaande verhaal vormen.
Het artikel is, zoals vaker/bijna altijd, door meerdere mensen
opgesteld en dat is aan de tekst te zien. Daarom.

Nog even een kanttekening:
Als wij al iets van de islam weten dan is dat van Soennitische moslims.
Het Sji-isme is de tweede grote stroming in de islam.
Het Sji-isme komt vooral voor in Iran, Azerbeidzjan, Bahrein en Irak.
In Pakistan, India, Libanon, Jemen, Syrië, Afghanistan en diverse Golfstaten
vormen ze een grote minderheid.
Sji-iten of Shi’a kennen we veel minder.
Dat al alleen maakt de monumenten in Lucknow bijzonder.

Wikipedia:

Bara Imambargha is an imambargha complex in Lucknow, India, built by Asaf-ud-Daula, Nawab of Awadh, in 1784.
It is also called the Asafi Imambara.
An imambara is a shrine built by Shia Muslims of Delhi for the purpose of Azadari.
The Bara Imambara is among the grandest buildings of Lucknow.
The complex also includes the large Asfi mosque, the Bhul-bhulaiya (the labyrinth), and bowli, a step well with running water.
Two imposing gateways lead to the main hall.
The design of the Imambara was obtained through a competitive process.
The winner was a Delhi architect Kifayatullah, who also lies buried in the main hall of the Imambara.
It is another unique aspect of the building that the sponsor and the architect lie buried beside each other.

Nederlandse vertaling/samenvatting:

De Bara Imambargha is een imambargha complex in Lucknow.
De term ‘imambargha’ kende ik niet. Dus even opgezocht.
In het webarchief van een Pakistaanse, Engelstalige krant, Dawn,
vond ik het volgende artikel:

Imambargah or mosque?
 
WHENEVER a place of Shia Muslim worship is assaulted, it is mentioned in the headlines as ‘Imambargah’.
Imambargahs and mosques are two different places in Shia Islam. A mosque is used for Namaz, whereas Imambargah is for preaching Islam and its main purpose is to keep the purity of the mosque retained by restricting entry by women and small children.
On the other hand, everyone (men or women) can go to Imambargah.

Nederlandse samenvatting artikel:

Als er een aanslag plaatsvind op een plaats van gebed voor Shi’a Moslims
wordt in de koppen vaak gesproken van een ‘Imambargah’.
Een Imambargah en een Moskee zijn twee verschillende type gebouwen in de Shi’a Islam.
Een moskee wordt gebruikt voor Namaz (de dagelijkse gebeden).
Een Imambargah is een gebouw waar de Islam wordt verkondigd en het belamgrijkste doel
is om de moskee puur te houden door vrouwen en kinderen in de moskee niet toe te laten.
De Imambargah is voor iedereen (man en vrouw) toegankelijk.

Vervolg Nederlandse vertaling/samenvatting:

De Bara Imambara is gebouwd door Asaf-ud-Daula, de Nawab van Awadh, in 1784.

Nog wat achtergrondinformatie over deze man:

Asaf-ud-Daula (Faizabad, 23 september 1748 – Lucknow, 21 september 1797) was nawab van Avadh, een staat in het noorden van Voor-Indië, van 1775 tot zijn dood in 1797.
Hij was de opvolger van zijn vader Shuja-ud-Daula en werd zelf opgevolgd door zijn adoptiezoon Wazir Ali Khan.
In tegenstelling tot zijn vader was Asaf-ud-Daula weinig geïnteresseerd in politiek.
Hij verplaatste zijn hoofdstad van Faizabad naar Lucknow.
In de laatste stad liet hij vele moskeeën, paleizen en parken aanleggen, en aan zijn hof verbleven kunstenaars die een eigen stijl ontwikkelden, typisch voor Avadh.

De imambara is een heiligdom gebouwd door de Shi’a moslims van Delhi
om te rouwen (Azadari).
Azadari is een jaarlijks terugkerend ritueel aan het begin van het jaar.
De Bara Imambara is een van de grootste gebouwen van Lucknow.

Het complex bevat daarnaast de Asfi-moskee, Bhul-bhulaiya (een soort labyrint,
maar als wij ons een labyrint voorstellen
is het vaak in een tuin bijvoorbeeld.
In Lucknow gaat het om een paar etages boven de ruimtes van de Bara Imambara,
met veel gangen en een uitzicht vanaf het dak) en een step-well met de naam Bowli.
Het ontwerp van de Bara Imambara was het resultaat van een wedstrijd.
De winnaar van de wedstrijd was de architect Kifayatullah, afkomstig uit Delhi.
Kifayatullah ligt begraven in het complex net als de opdrachtgever Asaf-ud-Daula.

Nu de foto’s.

DSC_8978LucknowToegangsgebouwBijBaraImambara

Het gebied waar de Bara Imambara ligt is een onoverzichtelijk gebied. Veel monumenten, poorten, veel verkeer. Dit is een van de poortgebouwen die we later zullen gebruiken.


DSC_8978LucknowToegangsgebouwBijBaraImambaraDetailVanHetSierlijkeGebouw

De afbeeldingen van vissen zien we vaker vandaag.


DSC_8979LucknowBaraImambaraAsafiMoskee

Dit is de Asfi-moskee die naast de Bara Imambara ligt. De Bara Imambara wordt gevormd door een paar heel grote ruimtes die de benedenverdieping vormen van een gebouw met meerdere verdiepingen. Het bovendeel heet Bhool Bhulaiya en wordt omschreven als een labyrint.


DSC_8980LucknowSecondGatewayBaraImambara

Een van de toegangspoorten naar de Bara Imambara.


DSC_8981LucknowTweedeToegangspoortNaarBaraImambaraComplex

Door de grote hekken zie je die toegangspoort.


DSC_8990LucknowBaraImambaraIsEnormGroot

Links de Bara Imambara en rechts de Asfi-moskee.


DSC_8991LucknowBaraImambara

Het dak van het gebouw waar de Bara Imambara zich in bevindt.


DSC_8992LucknowBaraImambaraToSpreadFilthIsTheNatureIfAnimalWeAreHuman

Zo’n tekst zul je in West-Europa niet gauw zien: To spread filth is the nature of animal, we are human. Vuil verspreiden is de natuur van dieren, wij zijn mensen.


DSC_8993LucknowBaraImambara

Lucknow, Bara Imambara, Asfi-moskee.


DSC_8995LucknowBaraImambara

Een van de Bara Imambara-ruimtes.


DSC_8996LucknowBaraImambara


DSC_8997LucknowBaraImambaraHetHeiligdom

Een tweede ruimte van de Bara Imambara met het heiligdom.


DSC_8998LucknowBaraImambaraKleinEnHoogBalkonnetjeInHetGebouw

Een klein balkonnetje hoog tegen de muur.


DSC_8999LucknowBaraImambaraPlafond

Versiering van het plafond.


DSC_9003LucknowBaraImambara

De ruimtes zijn bijna helemaal leeg. De voorwerpen die er staan zeggen me niet zoveel.


DSC_9006LucknowBaraImambaraHetHeiligdom

De plaats waar p[drachtgever en architect begraven liggen.


DSC_9007BaraImambaraVooralLeegGebouwMaarEenPaarVoorwerpenZoalsDezeMiniMoskee

Soort miniatuur moskee.


DSC_9008LucknowBaraImambara


DSC_9009LucknowBaraImambara


DSC_9021LinksDeBaraImambaraRechtsDeAsafiMoskee

Links de Bara Imambara en rechts de Asfi-moskee.


DSC_9025LucknowBaraimambaraEenVanDeToegangspoorten

Het is een enorme oppervlakte.


DSC_9027LucknowBaraImambaraThisIsAHistoricalAndReligiousBuildingPleaseDon'tSpit

This is a historical and religious building. Please don’t spit. Dit is een historisch en religieus gebouw. Alstublieft niet spugen.


DSC_9047LucknowBaraImambaraOpWegNaarDeUitgang

Onderweg naar de uitgang.


DSC_9051LucknowBaraImambaraVersieringToegangspoort

Daar zijn de vissen weer. Deze keer op de toegangspoort tot het complex.


Vrijdagavond filmavond

DSC_8977LucknowIndiaFilmposters

Nu was 3 maart 2016 (de dag waarop[ deze foto is genomen) geen vrijdag maar een donderdag, maar vandaag is het wel vrijdag. Vrijdag is meestal mijn filmavond. Geen van de films hier op de posters in Lucknow heb ik gezien en de kans is klein dat ik ze ooit ga zien. Maar het is een mooi beeld zo.


Van Bhopal naar Amritsar: Lucknow

In 2016 bezochten we Lucknow.
Nu voor veel mensen in het Westen een onbekende plaats.
Maar ooit een belangrijke hoofdstad in Inia.

Wikipedia:

Lucknow is de hoofdstad van de Indiase staat Uttar Pradesh en ligt in het noorden van India. De stad ligt in het gelijknamige district Lucknow en heeft 2.207.340 inwoners (2001).

Lucknow ligt in de historisch bekende Awadh-regio en is altijd een multiculturele stad geweest. Lucknow wordt ook wel de ‘Stad van de Nawabs’ genoemd. Andere bekende bijnamen zijn ‘de Gouden Stad van het Oosten’, Shiraz-i-Hind en het ‘Constantinopel van het Oosten’. Bekende bezienswaardigheden zijn de Bara Imambara en de Rumi Darwaza.

Het was een belangrijke stad voor de Britse bezetter en een van de plaatsen
waar het Indiase nationalisme tot een eerste uitbarsting kwam: de Sepoy-opstand.

Daarover schrijft Wikipedia:

Er was een algemene ontevredenheid over de manier waarop de Engelsen de Indiase vorsten behandelden en over de uitbuiting van de verarmde boeren. De eigenlijke opstand brak uit naar aanleiding van de ontdekking dat geweerkogels met varkens- of rundervet werden ingesmeerd waardoor zowel hindoes als de moslims in hun religieuze gevoelens werden gekwetst.

 

De opstand mislukte echter doordat de meeste vorsten het Britse bestuur trouw bleven en andere inheemse troepen zoals de Sikhs en de Gurkha’s zich niet aansloten. De opstand duurde tot het begin van 1858 en werd uiteindelijk met barbaarse strafmaatregelen door de Engelsen onderdrukt.

De volgende foto’s zijn in Lucknow gemaakt.
Op de dag dat we er aankwamen.
Maar eerlijk gezegd ben ik er niet helemaal zeker van.
De meeste foto’s tonen een gebouw dat ik in de toeristische informatie
van Allahabad en Lucknow niet kan vinden. Ook niet in mijn aantekeningen.
Maar mooi is het wel.

DSC_8969LucknowStraatbeeld

Ons hotel lag dicht bij het station. Daarom was het er zo druk en om de een of andere reden was in deze straat weinig gemotoriseerd verkeer.


DSC_8970LucknowBedrijvig

Net als meestal in India een bedrijvige stad.


DSC_8972LucknowOnbekendGebouwVerdieping1TotEnMetDeKlokBovenop

Deze foto toont het bedoelde gebouw. Je ziet de begane grond niet maar wel alle verdiepingen erboven inclusief de klok boven op dak. Het was aan het eind van de middag.


DSC_8973LucknowOnbekendGebouwTweePaauwen

Op de tweede verdieping versierde onder andere deze pauwen de gevel.


DSC_8974LucknowOnbekendGebouwDetailMetTweeVissen

Op de derde verdieping: vissen.


DSC_8975LucknowOnbekendGebouwTweePaauwen

Nog een stel pauwen.


DSC_8976LucknowOnbekendGebouw

Zo ligt het gebouw in het straatbeeld. Op het gebouw erachter staat bovenop reclame voor een hotel in Lucknow. Ook op een van de borden op het gebouw staat de naam Lucknow in het Engelstalige adres.


Khusro Bagh

Architectuur is belangrijk op deze reis door India.
Hier in Allahabad bezoeken we een park met daarin
een viertal mausoleums. Oogverblindend.
Niet in de laatste plaats door de binnenkant.
Laten we eens een kijkje gaan nemen.

DSC_8910AllahabadIntussenInDeHomestay

We gaan te voet vanaf onze homestay naar het park. In de homestay troffen we deze handdoek aan. Grappig maar past niet helemaal in de tijd van het jaar.


DSC_8911AllahabadErgensLangsDeKantVanDeweg

Onderweg, zomaar ergens tegen een boom.


DSC_8912AllahabadKhusruBagh


Khusrubagh (Allahabad)
Originally, it was a pleasure resort constructed by Jahangir when he lived here as a prince.
It came to be known as Khusro Bagh after the tomb of Khusro, the elder son of Jahangir, was erected here.
It contains four beautiful tombs.
Each is decorated wirh fine Mughal frescoes with vaulted apartments which form the most conspicuous features of the garden.
The tombs of Khusrubagh are like a stone coffin richly carved with paintings on the walls and ceilings.
These tombs display the finest quality of ornamentation and paintings of Mughal style, particularly in that of Prince Khusru’s tomb.
A group of four tombs of prince Khusru, his mother, sister and Bibi Tamolan located in the centre of this spacious garden, which is enclosed by fortification walls and divided into squares, provided with channels and fountains
in typical Charbagh pattern of the Moghul gardens.
An imposing gateway on the southern side, built of sandstone is profusely decorated with designs having Persian inscription of Moghul Emperor Jahangir in Nastaliq character, which clearly indicates the date of its construction between AD 1605 – 1627.
The gataway is two-storeyed flanked by massive octagonal bastions crowned with small domed pavilions.

Korte Nederlandse samenvatting:
Oorspronkelijk was het park door Jahangir aangelegd voor het plezier.
Hij leefde hier toen hij prins was.
De naam Khusro Bagh kreeg het door het mausoleum van Khusro, de zoon van Jahangir.
Er zijn 4 mooie tombes.
Vooral de Mogul fresco’s aan de binnenkant.
De vier tombes zijn van Khusro, zijn moeder, zuster en Bibi Tamolan.

DSC_8913AllahabadKhusruBaghEersteIndruk

Dit is het park met in de verte de mausolea.


DSC_8914AllahabadKhusruBaghEersteIndruk

Een eerste indruk. Khusro Mirza tombe.


DSC_8915AllahabadKhusruBaghTamolonsTomb

Het mausoleum van Bibi Tamolan.


DSC_8916AllahabadTamolonsTombText


Tamolon’s Tomb
This fourth mausoleum of the complex locally known as Bibi Tamolon’s tomb stands in the extreme west in the series,
which has no sign of a tomb and is without any inscription.
It is sometimes associated with the Istanbul Begum of Fatehpur Sikri, but another version has it that a sister of Khusru had built it for herself but is buried elsewhere.

DSC_8917AllahabadTamolon'sTomb

Hetzelfde gebouw maar nu met de avondzon mee gefotografeerd.


DSC_8919AllahabadKhusruBagh

Het was een geweldige plaats om te zijn. Het warmst van de dag was weg. Veel lokale mensen komen naar Khusro Bagh om een praatje te maken en te genieten van de zon die ondergaat en voor het laatst die dag oranje straalt over de gebouwen. Links de Shah Begum tombe.


DSC_8920AllahabadKhusruBagh

Nithar Begum tombe.


WP_20160302_001AllahabadKhusruBagh


DSC_8921AllahabadKhusruBaghSpontaanKomtErIemandDeDeurenOpenDoen

Dan plots komt er iemand die voor ons de mausolea wel wil openen zodat we ook de binnenkant kunnen zien. Wat we dan te zien krijgen volgt een volgende keer. Mooie deuren.


Anand Bhavan

Voor India een heel belangrijke plaats.
Het is het familiehuis van de Nehru’s, de politieke dynastie
die lange tijd heel veel invloed had in India
op een cruciaal moment van hun geschiedenis:

Motilal Nehru 6 mei 1861 – 6 februari 1931:
advocaat en actief in de Indiase onafhankelijkheidsbeweging.
Leider van het Indian National Congress (politieke partij)

Jawaharlal Nehru (of Pandit Nehru) 14 november 1889 – 27 mei 1964:
eerste premier in India en invloedrijk
politicus in de jaren voor de onafhankelijkheid.

Indira Priyadarshini Nehru (later Indira Gandhi) 1917–1984
dochter van Jawaharlal Nehru. Eerste vrouwelijke premier van India.

Rajiv Gandhi 1944–1991
De 7e premier van India.

Wikipedia over Anand Bhavan:

The Anand Bhavan is a historic house museum in Allahabad, India, focusing on the Nehru Family.
It was constructed by Indian political leader Motilal Nehru in the 1930s to serve as the residence of the Nehru family when the original mansion Swaraj Bhavan
(previously called Anand Bhavan) was transformed into the local headquarters of the Indian National Congress.
Anand Bhavan was donated to Indian government in 1970 by the then Prime Minister Indira Gandhi,
the granddaughter of Motilal Nehru and daughter of Jawaharlal Nehru.

DSC_8908AnandBhavanAllahabad

In het gebouw mochten geen foto’s gemaakt worden. Toen we aan kwamen lopen bij de kassa was het er erg druk maar meteen schieten allerlei mensen te hulp die er voor zorgen dat wij heel snel, langs alle wachtenden naar binnen kunnen. Beetje gênant.


This house is more than a structure of brick and mortar
It is intimately connected with our national struggle
for freedom and within it’s walls
great decisions were taken and great events happened.

Het huis hangt vol met foto’s van leden van de Nehru-familie, Gandhi en
veel andere politieke leiders van India, Engeland en andere landen.

DSC_8909AnandBhavanAllahabad

Anand Bhavan.


Sangam

Een eind van de oever af, laten we zeggen ergens midden op
de rivieren, ligt een ondiepe plaats.
Daar liggen heel veel boten.

De situatie kan ik niet helemaal overzien: het is een beetje mistig
en het water van de rivieren Ganges en Yamuna is erg breed.
Dus het is erg moeilijk om je te oriënteren.
Bij al die boten zie je veel mensen.
De meeste gaan zwemmen of dompelen zich in het water.

In de Rigveda staat:

“Those who bathe at the place where the two rivers flow together, rise upto heaven”.

Vertaling: Zij die een bad nemen op de plaats waar de twee rivieren
samenstromen, zullen naar de hemel gaan.

Wikipedia over de Rigveda:

De Rig-Veda is de oudste van de vier godsdienstige hindoegeschriften die bekendstaan als de Veda’s. De Rig-Veda is ontstaan tussen 1700 en 1100 voor Christus.

Deze veda bestaat uit 1017 reguliere verzen (hymnen) plus 11 apocriefe (vālakhilya) verzen 8.49 – 8.59; in totaal 1028 verzen. Ze zijn geschreven in het vedisch Sanskriet. De verzen zijn verdeeld over tien boeken, die bekendstaan als mandala’s.

De lange verzameling korte verzen bestaat vooral uit lofzangen voor de natuurgoden. De drie belangrijkste goden die worden vernoemd zijn Agni, de god van het vuur, Indra, god van de donder en bliksem en Surya, de zonnegod. Het bevat ook fragmentarische verwijzingen naar historische gebeurtenissen, in het bijzonder verwijzingen naar de strijd tussen de vroege vedische volkeren (bekend als de Ariërs of Arya’s) en hun vijanden, de Dravidiërs.

DSC_8870AllahabadSangam

Wij leggen ook aan. Een beetje aan de zijkant. De roeiers willen ook niet dat wij uit de boot gaan. Dat snappen we wel. We blijven in de boot en kijken een tijdje toe.


DSC_8871AllahabadSangam


DSC_8872AllahabadSangam


DSC_8873AllahabadSangam


DSC_8881AllahabadSangam


DSC_8885AllahabadSangam


DSC_8888AllahabadSangamOpHetWater

Onderweg, terug naar de oever.


DSC_8889AllahabadSangamOnzeRoeiers

Onze twee roeiers. Ze waren broers of neven. Dat weet ik niet precies meer. Ondanks dat het mistig was die ochtend werd het al snel warm.


DSC_8891AllahabadSangam

Aan de oever heb je een paar ‘straten’ met allerlei kramen. Vooral met (religieuze) souvenirs en eten.


DSC_8892AllahabadSangam


DSC_8898AllahabadSangamHetTerrein

Het terrein bij Sangam (in de verte een enorme brug) is misschien wel net zo indrukwekkend als het gebeuren op het water. Zo ver al je kunt kijken, een groot deel je horizon, elektriciteitspalen op een lege vlakte. De palen en draden vormen een soort net op een verder kale vlakte. Als het Kumbh Mela is komen hier honderdduizenden, miljoenen mensen bij elkaar en verblijven hier een aantal dagen in tenten.


DSC_8901AllahabadSangamHetTerrein


DSC_8903AllahabadSangamHetTerrein


DSC_8907AllahabadSangamDeAdministratie

Er is natuurlijk ook iemand die van dat alles de administratie bij moet houden.


Vis in Allahabad

De volgende plaats in onze reis, na Varanasi, is Allahabad.
Ook een heilige plaats voor Hindoes.
Bekend vanwege Sangam (confluence) of het samenvloeien van 2 fysieke
en 1 mythische rivier: de Ganges, de Yamuna en de Sarasvati rivier.
Die heilige plaats waar de rivieren samenstromen ligt dus midden op het water.
De samenkomst van bedevaartgangers hier, eens in de 144 jaar,
is de grootste bijeenkomst van mensen op aarde.
De naam van die bijeenkomst is (Maha) Kumbh Mela of Kruikenfeest.
De NRC plaatste een kort artikel met een serie indrukwekkende foto’s in 2013.

Wikipedia geeft een beeld van hoe deze bedevaarten worden gehouden

Het Kumbh Mela-festival (Kruikenfeest) is het grootste religieuze feest in het hindoeïsme. Tijdens het feest trekken Hindoes naar een van de heilige rivieren waarin zij vervolgens baden om hun zonden af te wassen. Het feest gaat afwisselend door op 4 plaatsen: in de Ganges en de Yamuna bij Allahabad en bij Haridwar, in de Shipra bij de heilige stad Ujjain en in de Godavari bij Nashik. De hele cyclus duurt dus 12 jaar, en elk van die 4 steden ontvangt om de 12 jaar de Kumbh Mela.

 

Hoogtepunt van het Kumbh Mela-festival is de ‘Peshwai’-processie van duizenden hindoeïstische Naga Sadhoe-monniken, geflankeerd door feestelijk uitgedoste olifanten, paarden en bezwerende muzikanten. Na de optocht gaan deze naakte, met de as van overledenen ingesmeerde ‘heilige mannen’, zich ritueel reinigen in ‘sangam’, de samenvloeiing van de rivieren Ganges en Yamuna.

 

Afhankelijk van het tijdstip waarop het festival plaatsvindt dient een onderscheid te worden gemaakt tussen vier soorten Kumbh Mela:

= het ‘gewone’ Kumbh Mela dat om de drie jaar wordt gehouden;
= het ‘halve’ of Ardh Kumbh Mela dat om de zes jaar plaatsvindt in twee plaatsen: Haridwar en Allahabad;
= het ‘volledige’ of Purna Kumbh Mela dat, afhankelijk van de stand van de planeten, slechts om de twaalf jaar wordt georganiseerd in vier plaatsen: Prayag (Allahabad), Haridwar, Ujjain en Nashik;
= het ‘grote’ uitzonderlijke Maha Kumbh Mela dat pas om de 144 jaar wordt georganiseerd.

In 2016 waren wij in Varanasi, Allahabad en Haridwar
in de periode van de Ardh Kumbh Mela.

Maar ons bezoek begon min of meer rustig met een wandeling
in Allahabad en een bezoek aan een lokale vismarkt.
We verbleven in een homestay: Kanchan Villa.

DSC_8848AllahabadPosterVoorPopulaireFilm

In Allahabad hing deze grote filmposter tegen een pand. De Hindi film
Tere Bin Laden Dead or Alive is een komische film die in 2016 uit was gekomen.


DSC_8850AllahabadEngelseArchitectuur

Engels koloniale architectuur. Architectuur is een van de elementen die door deze reis lopen: de moskeeën zoals Taj-Ul-Mashid, de stupa’s van Sanchi, de Cenotaphs en paleizen van Orcha en wat allemaal nog gaat volgen.


DSC_8851AllahabadEngelseArchitectuur


DSC_8852AllahabasDirectContact

Zoals overal in India maak je snel contact met mensen.


DSC_8853AllahabadLokaleVismarkt

Dichter bij de homestay bezochten we een lokale vismarkt.


DSC_8855AllahabadLokaleVismarkt


DSC_8856AllahabadLokaleVismarkt


DSC_8857AllahabadLokaleVismarkt


Veelbelovend!

Varanasi: rituelen

Religieuze rituelen en menselijke gewoontes.
Die kwamen voorbij tijdens de wandelingen
langs de ghats in Varanasi in 2016.
Daar maakte ik een aantal foto’s.
Die deel ik graag op mijn blog.

DSC_8671VaranasiManikarnikaGhatBrandhout

De Manikarnika Ghat is de meest populaire ghat voor crematies voor Hindoes. Westerse toeristen mogen er ook komen maar worden verzocht op enige afstand te blijven. Maar als je langs de ghats gaat lopen kom je er vroeger of later langs. Het is er altijd druk. Hier zie je stapels brandhout die klaarliggen voor de crematies.


DSC_8672VaranasiManikarnikaGhat

De crematieresten gaan het water van de Ganges in. Er is natuurlijk altijd veel rook in de omgeving van de Manikarnika Ghat.


DSC_8689VaranasiVerkoperVanOffergave

Een verkoper van offergaves.


DSC_8696VoorbereidingVanDeAartiIsInVolleGang

Iedere avond wordt er een Aarti gehouden bij de Dashashwamedh ghat. In het vroeg van de avond zijn de voorbereidingen in volle gang en verzamelen de pelgrims en toeristen zich.


DSC_8704VaranasiAlleAttributenVoorDeAartiStaanGereed

Bij de aarti gaan een aantal priester/voorgangers voor. Ieder staat op een plateau zoals dit. De rituelen worden simultaan uitgevoerd en er komt veel wierook en licht bij kijken. Het is indrukwekkend om bij te wonen.


DSC_8706Varanasi

Langs de ghat, met uitzicht op de Ganges, staat een aantal plateaus opgesteld.


DSC_8707Varanasi


DSC_8711VaranasiAartiInVolleGang


DSC_8713VaranasiAartiInVolleGang


DSC_8714VaranasiAartiInVolleGang

Niet alle foto’s van de aarti zijn scherp. Het was donker en op grotere afstand doe je niets met flits. Maar ik hoop toch dat de foto’s een beeld geven van de sfeer.


DSC_8723VaranasiAarti


DSC_8724VaranasiAarti


DSC_8726VaranasiAarti


DSC_8729VaranasiHandelAlsRitueel

Dan is er ook het ritueel van het verkopen. Ook op de ghats gaat dat de hele dag door.


DSC_8730Varanasi

Daarnaast vinden er allerlei meer private rituelen plaats waar soms een priester voor wordt ingehuurd.


DSC_8731VaranasiGebruiktBijDeAarti

Dit zijn de ‘kandelaars’ die bij de aarti worden gebruikt.


DSC_8735VaranasiHetBadenGaatDeHeleDagDoor

Baden; religieus of ter vermaak.


DSC_8736Varanasi


DSC_8738VaranasiRitueelOpDeGhats


DSC_8749Varanasi


DSC_8764VaranasiFotoRitueel

Als je dan op bedevaart/dagje uit naar Varanasi gaat is er ook het fotoritueel. Bijna iedereen heeft ook in India een mobiel maar een ‘officiele’ groepsfoto laat je toch maken door een beroepsfotograaf die een printer bij zich heeft.


DSC_8767VaranasiDeBoogKanNietAltijdGespannenStaan

Tussen de rituelen door lees je even de krant.


DSC_8782Varanasi

Geen idee wat voor bijeenkomst dit was maar de toeschouwers waren voornamelijk vrouwen. Erg kleurrijk.


DSC_8783Varanasi


DSC_8785VaranasiBruiloft

Een bruidspaar.


DSC_8786VaranasiAlleenVoorVrouwen


DSC_8789VaranasiBruiloftspartijGaatAanBoord

De bruiloftspartij maakt aanstalten om aan boord te gaan.


DSC_8807VaranasiDeGhatsReinigen

Het dagelijks reinigen van de meest gebruikte ghats is ook een ritueel.


DSC_8810Varanasi


DSC_8813Varanasi


DSC_8826Varanasi

Die bloem ligt er toch schitterend!


DSC_8827Varanasi


Wassen en drogen in Varanasi

De rivier de Ganges wordt voor allerlei dingen gebruikt.
Niet anders dan hoe wij in Europa met het water in
onze rivieren omgaan.
Alleen zijn de wasactiviteiten er meer zichtbaar
langs het water, op de ghats in Varanasi.

DSC_8740VaranasiDrogen

Als het er niet te druk is zijn de trappen een prima plaats om je was te drogen. Niet alleen van particulieren maar ook van wasserijen die wassen voor bijvoorbeeld hotels.


DSC_8743Drogen

Er zijn best wel een groot aantal mensen mee bezig.


DSC_8744VaranasiWassen

Ten minste deels gaat dat wassen met de hand. Lijkt me verschrikkelijk vermoeiend werk.


DSC_8747VaranasiDrogen

Waslijnen kent men ook aan de Ganges.


DSC_8748WassenIsEenHeleKlusMetDeHand


DSC_8750WassenenRituelenNaastElkaar

Het zou Varanasi niet zijn als niet alles langs en door elkaar gewoon doorgaat. Drie mannen verrichten een ritueel in de rivier en nog geen 10 meter verderop wordt de was gedaan.


DSC_8754Varanasi


DSC_8755DrogenHotelgoed

Het drogen van hotelgoed. Het wit zijn misschien gordijnen. Het rood tafellakens.