De Krater

Posted on april 19, 2025 by Argusvlinder

‘De Krater’ van Gerwin van der Werf ligt hier in de snijmachine. De vorige keer kon je zien dat het boekblok was voorzien van de schutbladen. Nu kan het boek ‘opengesneden’ worden en daarna kan ik de basis voor de boekband maken. Deze stappen zijn misschien niet zo spannend maar als ik de basis van de boekband heb, dan kan ik de bekleding gaan ontwerpen.

Het gaas stribbelt nog een beetje tegen.

Twee kanten zijn al gesneden, nu is het de beurt aan de bovenkant.

Vandaag heb ik de platten en het ruggebord gesneden. Het boekblok is het mooist geworden van de drie boekblokken die ik de afgelopen weken gemaakt heb. Daarom wordt de basis voor de boekband ook de kleinste van de drie. Niet dat dit centimeters scheelt.

Hier is met kraftpapier de basis van de boekband in elkaar gezet.

Rechts heb ik op 2 A-4-tjes de maat van de basis van de boekband overgenomen en ook de maat van basis plus omslag. Met dit stuk papier kan ik gaan bepalen welk stuk van de thee-doek ik ga gebruiken en ik kan op het voorplat een schets maken van een vulkaan met krater. Daarmee kan ik daarna de stukken blockprint uitkiezen en knippen. Ik speel het proces na dat ik mijn moeder vaak heb zien doen met de radeerbladen (naaipatronen) van de Burda. Maar de volgende stappen zijn voor morgen.

De AI van WordPress kan slecht omgaan met visuele blogs, het wil graag
heel veel tekst zien.
Dat snap ik want de AI wordt ingezet om tekst zo op te zetten dat
je meer bezoekers kunt gaan trekken. SEO realiseren op basis van alleen
maar foto’s is veel ingewikkelder.
Ook een blogbericht dat er één is uit een hele reeks kan de AI van
Wordpress helemaal niet beoordelen.
Ik ben benieuwd welke engine ze gebruiken voor hun diensten (waarvoor
je 5 euro per maand moet gaan betalen).
Ik vraag me zelfs af ok de diensten die ik nu gratis ter beschikking heb
wel AI genoemd kunnen worden.
Vijf Euro per maand terwijl je binnen je abonnement op Office
waarschijnlijk al Co-Pilot hebt.

Gezinsverpakking

Posted on maart 27, 2025 by Argusvlinder

De boekband is onder de boekenpers uit.

Lize Spit ‘De eerlijke vinder’ en de Chabotten ‘Gezinsverpakking’ wordt een leuk setje boekenweek boeken.

Gezinsverpakking

Posted on maart 25, 2025 by Argusvlinder

Nu de basis voor de boekband af is kan ik beginnen met de stof te voorzien van vlieseline. Maar dan is het wel zaak eerst te weten hoe groot de stof precies wordt. Dus meten, aftekenen (op de achterzijde van de stof) en passen.

Dit is het stuk stof voor de bekleding en de omslagen.

Passen en meten met de vlieseline, aftekenen en dan knippen.

Ik had drie soorten vlieseline liggen. Dis is H410. Deze wordt gebruikt bij het maken van kostuums als binnenvoering voor jasjes. Heel soepel. Eens kijken en ervaren hoe dat zich laat verwerken.

Gereed om de vlieseline op de stof te strijken.

Eenmaal gestreken is de stof meteen stugger. Maar dat is ook de bedoeling.

Hier is de basis boekband tegen het textiel gelijmd. Dat wil ik een tidje in de boekenpers leggen zodat het een mooie en stevige eenheid gaat vormen.

Maar zo nog open geklapt is de oppervlakte te groot voor de boekenpers. Daarom ligt de boekband hier onder de gietijzeren boekenpers.

Wordt vervolgd.

Gezinsverpakking

Posted on maart 24, 2025 by Argusvlinder

Gisteren begonnen met het snijden van de platten (voorplat en achterplat) en de rug. Die vormen samen met een stuk kraftpapier de basis voor de boekband van de bandzetter. Steeds passen en meten.

Dan kan het snijden in de snijmachine beginnen. Eerst een korte kant (de rug gebruik je dan om er voor te zorgen dat de korte kant mooi haaks in de snijmachine ligt.

Weer passen en meten. Met het boekblok. Daarna kun je de boekbandbasis in elkaar zetten.

Met kraftpapier.

Passen en meten.

Nu het boekblok gesneden is gaat het boek helemaal open, alle bladzijdes zijn dan in te zien. Je ziet ook het naaiwerk aan de binnenkant (wat dicht tegen de bovenkant).

Ik kan de stof zo knippen dat de olifant er precies op staat als op ‘De eerlijke vinder’ van Lize Spit.

Of wat meer opgeschiven naar rechts zodat de slurf bijna de rand van de boekband raakt.

Maar ik kies voor deze positie, iets speelser.

Eerlijke vinder

Posted on maart 15, 2025 by Argusvlinder

‘De eerlijke vinder’ was het boekenweekgeschenk in 2023.
Dit boek van Lize Spit ben ik aan het inbinden.
Voordat ik aan de boekband ga beginnen moet het boek op
maat en open gesneden worden. De katernen zijn immers tot
nu toe bedrukte, gevouwen vellen papier waardoor het
genaaide boekblok nog niet echt open kan.

Met een snijmachine is het niet veel werk (voor 1
exemplaar) maar het moet wel even gebeuren en
mijn snijmachine staat niet in mijn kamer….

Hier ligt ‘De eerlijke vinder’ onder het mes van de snijmachine.

Bovenaanzicht.

Boven- en onderzijde zijn gesneden. Niet iedere boekbinder zal dat doet met de schutbladen al op het boekblok. Je hoort typisch onderzijde, voorzijde en dan bovenzijde er af te snijden.

Het boekblok is gereed om aan de boekband te beginnen. Willen we kapitaalband en leeslint?

Eerlijke vinder

Posted on maart 10, 2025 by Argusvlinder

Terwijl het boekblok in de boekenpers ligt heb ik de zoom verder uit het stuk textiel getornd. Alles bij elkaar is dat toch zo’n anderhalve centimeter aan iedere kant.

Er lagen nog stukken papier die ik als schutblad kan gebruiken. Het zacht gele is Goat skin paprt. De meer gekleurde stukken zijn handgeschept papier met een werkje erin dat na drogen geverfd is. Leuk effect en ik vermoed goed te gebruiken als schutblad. Ik heb drie vellen ooit gekocht op de BoekKunstBeurs.

Nog een keer goed kijken naar de kleuren.

Beide boekjes – Eerlijke Vinder en Gezinsverpakking, krijgen een duidelijk gekleurd eerste schutblad en achterin een bescheiden gekleurd zachtgeel schutblad. Dus hier het schutblad voor Eerlijke Vinder.

Ik leg een stevig papier op de rug van het boekblok. Minder dan een halve centimeter laat ik vrij. Daar smeer ik lijm en daarna kan ik het schutblad er op lijmen. Als je de schutbladen groter wilt hebben dan het boekblok (dat is wel mooier) dan moet je nog even wachten met het aanbrengen van het schutblad. Maar ik laat het mes aan twee kanten snijden: Het kan nu, het schutblad wordt meer een integraal deel van het boekblok en het helpt me bij het snijden in de snijmachina. Dan ben ik bij het snijden minder afhankelijk van de markeringen op de katernen.

Schutblad voor.

Schutblad, achter.

Stukje gaas voor op de rug. Dat kan ik nu al lijmen. De uitstekende delen worden straks op de platten gelijmd. Dit is een belangrijk onderdeel van de structuur vam de boekband.

Gelijmd. Dan kan het opnieuw in de boekenpers.

Dan is het boekblok gereed om gesneden te worden. Dat zal komend weekend wel gebeuren.

Ruimtestrip

Posted on juni 24, 2024 by Argusvlinder

Al een keer eerder gaf ik aan hoe ik de handgetekende bladen van een ruimtevaartstrip in wil binden. Per pagina ga ik een dubbelgevouwen strook aanbrengen waarbij de tekeningen niet geraakt gaan worden. Dus eerst maar eens stoken gesneden met de snijmachine.

Steeds passen of de stroken passen zoals je het bedacht hebt. Er zijn twee vellen die niet meer de oorspronkelijke grootte hebben. Daar gaan de stroken dan ook niet groot genoeg voor zijn. Maar eerst maar eens de meerderheid van de bladen een oplossing bieden.

De stroken van etalagekarton laten zich moeilijk vouwen. Daarbij gebruik ik mijn metalen driehoek om de ene helft vast te houden en ik gebruik mijn vouwbeen om te vouwen. Klinkt logisch maar de stroken moeten zoveel mogelijk identiek zijn. Dat valt nog niet mee.

De vouw is afgemeten.

Het stapeltje dubbelgevouwen stroken.

Het lijkt zo wel een kunstwerk van Jan Schoonhoven maar het zijn mijn stroken die ik weggelegd heb om onder de boekenpers te stoppen. Daar hebben ze meer dan 20 uur gelegen.

Eenmaal uit de boekenpers stop ik de stroken, op elkaar, nog een paar dagen tussen de twee ‘knijpers’. Volgende stap gaat worden gaten voorprikken en dan stroken lijmen aan de bladen. Maar voor ik dat doe wil ik een verantwoording schrijven voor de keuzes die ik maak. Volgt binnenkort.

Durf, ontdek, beleef

Posted on juli 7, 2023 by Argusvlinder

Dat is de slogan van de reisorganisatie waarmee ik binnenkort
op vakantie hoop te gaan.
Voor die vakantie maak ik een reisdagboek en gebruik voor
de bekleding aan de buitenkant van de boekband een folder
van hen. De folder is een groot formaat met aan een kant een
deel van de wereld waar zij zich op richtten.
De corona en vooral de oorlog in Oekraïne hebben er een
grote impact op.
De treinreizen gingen door Rusland en China.
Tijdens corona waren beide geen goed idee en China lang
onmogelijk.
Met de oorlog in Oekraïne is reizen door Rusland onmogelijk.

Maar van de folder heb ik drie exemplaren, genoeg voor
1 model, het boekje voor de voorbereiding hier in Breda en
het boekje dat ik wil meenemen op mijn reis.

De vorige keer was te zien hoe ik de katernen met twee planningsschema’s heb ingebonden en de platten alvast had gesneden. Vandaag heb ik het boekje even onder de snijmachine gehad om de voorkant mooi gelijk te krijgen. De onder- en bovenkant heb ik met rust gelaten.

Na het snijden van de ruggen kan ik beginnen de basis voor de eerste boekband ik elkaar te zetten. Daarbij gebruik ik kraftpapier. Het is wel warm voor het lijmen.

De basis zit in elkaar.

Dit is de folder nadat ik de delen die ik niet nodig heb had weggesneden. Als ik de omslagen omvouw kan ik proberen een idee te krijgen van hoe het boek er uit kan komen te zien. Rechtsonder moet misschien nog een sticker of iets dergelijks komen.

Het model. De folder was al gevouwen. Die vouwen vallen straks niet samen met waar ik de vouwen wil hebben. Er is al een stuk ingescheurd bij de scharnieren, bij de rug. Omdat het boek mee op reis gaat en het groter is dan een klein notitieboekje, ben ik bang dat de kans groot is dat het boek beschadigd raakt. De bekleding is een zwaardere papiersoort maar dat is natuurlijk kwetsbaarder dan bijvoorbeeld boekbindlinnen. Darom had ik eerst het idee om de boekband te verstevigen met een strook linnen. Dat is zeker sterk maar je zult dat waarschijnlijk wel zien. Ik herinnerde me dat ik nog een vel tyvek had liggen. We kennen dat allemaal van de polsbandjes op festivals enz. Licht in gewicht maar best sterk.

Aan de buitenkant lijm ik een stuk tyvek net zo groot als de buitenkant van de boekband. Zonder omslagen. Dat kan natuurlijk wel maar dat vraagt allemaal ruimte. Ik waag het er op zonder omslagen. Tenslotte komst straks hier de folder nog op en omgevouwen.

Zo ziet de boekband er aan de binnenkant uit. Die zit nu in de boekenpers om goed te drogen.

Mevrouw mijn moeder

Posted on januari 15, 2023 by Argusvlinder

Vandaag de draad opgepakt waar ik gisteren
gebleven was. Tussendoor nog gewerkt aan een
#12DagenCreatief project maar daarover morgen meer.

Gisteren had ik een katern bijgemaakt (leeg natuurlijk)
en in de boekenpers gestopt.
Vandaag tijd om het boek op maat te snijden.

Het nieuwe katern heb ik ongeveer in het midden van het boek opgenomen. Als katern nummer 7. Misschien pas ik het nog aan en neem ik het op als laatste katern.

Ik pas de ‘proeflap’ op het boekblok. Je ziet dat zelfs het sterk verkleinde ‘borduurwerk’ meer dan genoeg ruimte overlaat voor de katernen. Vermoedelijk gaat het wel werken. Als je een volledig leeg boek maakt is het niet zo’n probleem dat een beokblok wat rui is opgezet. Maar van een gedrukt boek verwacht je dat niet. Je ziet het door mij toegevoegde katern in het midden opgenomen. De kleur van het papier wijkt af.

De drukker heeft hulpmarkeringen op het papier gedrukt. Tekens die helpen bij het correct op volgorde leggen vande vellen, waarschijnlijk ook voor het vouwen en dan nu voor het snijden. Maar afhankelijk van de volgorde van snijden (en links- of rechtshandigheid) snij je soms die tekens te vroeg weg. Daarom zet ik ze er nog eens volledig op met potlood.

Nou dat is een oudje. Ik gebruik de gum om eventuele potloodmarkeringen die er zijn blijven staan alsnog weg te halen.

Dit is de eerste keer dat ik een boek snij na de verhuis vanuit mijn werkplaats. De snijmachine staat nu wat minder ideaal. Maar het rsultaat is prima. Let op met het mengen van papiersoorten. Dat heb ik hier gedaan en het heeft meteen effect op het snijen op de snijmachine.

Dit issteeds een griezelige fase. Je kunt zo makkelijk fouten maken met de berekeningen. Dus steeds opnieuw de berekeningen nalopen en als het kan passen met het origineel. Het boek krijgt een rug van Zaansch Bord. Daarop worden later de ‘opgelegde platten’ bevestigd. Dus het let allemaal nogal.

De rug bestaat ui drie delen: de rug waarop de decoratie wordt aangebracht en dat is ook het deel van waaruit het binden van de katernen gaat plaatsvinden. Daarnaast links en rechts een stuk Zaansch Bord waar de platten later op komen en dat ook een verbinding met het schutblad (en dus het boekblok) aangaat.

Dit is de basis voor de rug. Het is een breed stuk Zaansch Bord. Daarop lijm ik een stuk gaas voor extra stevigheid en straks verbinding. Om het deel waarop de decoratie komt en waar het binden met de katernen gaat gebeuren, zo sterk mogelijk te maken een tweede laag Zaansch Bord voor de rug. Het geheel ligt nu in de boekenpers om te drogen en sterk te maken.

Binnenkort ga ik het gatenpatroon aanbrengen en kan
het ‘borduren’ beginnen.

Boodschappenboekje: gesneden, geprikt, genaaid, gekaft.

Posted on april 21, 2022 by Argusvlinder

Het was al een beetje doorgeschemerd
maar deze week ben ik nog bezig geweest met een
volgend boodschappenboekje.

Ik heb enveloppen gesneden, gaten geprikt om de
katernen in te kunnen binden, de katernen genaaid
tot een boekblok en ik heb er voor gezorgd dat het boekje
een band krijgt van een oude sjaal.

Bovenaanzicht van mijn snijmachine met de enveloppen onder het mes. Ze kwamen hier recht uit de boekenpers.

Hier liggen ze onder het mes.

Zo werden het dan twee delen. Het materiaal van de vensters is taai. Het laat zich niet eenvoudig snijden. Maar met een mes waren de laatste restjes er zo af. Het deel van de enveloppen waarvan de katernen met een vouw nog aan elkaar zitten, wordt het eerste boekje.

In de prikmal worden de gaten gemaakt.

Op het naaibankje werden de katernen aan elkaar genaaid. Dat bankje is misschien een beetje ‘te’. Maar dat is de macht van gewoonte, moet je maar denken.

Toen ik om me heen keek in mijn werkplaats zag ik nog een stuk van een sjaal liggen die ik eerder al gebruikte om een boek in te binden. De sjaal was in de was gaan vervilten en daarbij verliest de sjaal zijn vorm. Zo goed en kwaad als me dat lukte heb ik dat verholpen en voor mijn boodschappenboekje kan het prima dienst doen. Ik maak het boekje zonder harde platten en rug. De katernen, het naaiwerk, de lijm en de stof moeten het boekje zijn stevigheid geven.

Dat gaat best lukken. Het boekje zal heel flexibel aanvoelen, denk ik. Hier zie je de gelijmde omslag met bakpapier tussen de buitenste, gelijmde bladen en de rest van het boekblok. In een poging het vocht van de lijm zoveel mogelijk uit het boekblok te houden. Nu ligt het in de boekenpers te drogen.

Stapels snijafval

Posted on maart 12, 2022 by Argusvlinder

Het was al weer afgelopen woensdag. Schutblad gereed dus tijd om het boekblok eens schoon te snijden. Dat viel niet mee. Het boekblok paste maar net in mijn snijmachine en zo’n dik pak papier vraagt veel kracht. Maar het is gelukt. Als bewijs de stapels snijafval.

Zo komt dan het boekblok er uit te zien.

Het schutblad. De serieuze opsomming van machines en drukvoorbeelden vind ik wel passen bij zo’n serieus boek als ‘Het geïllustreerde boekbindersboek’.

Op naar de volgende stappen.

Het volgende project

Posted on januari 23, 2022 by Argusvlinder

Dit wordt waarschijnlijk het volgende boek dat ik ga inbinden. Alleen moet ik nog wat meer nadenken over de vorm die ik ga kiezen. Dus vanmiddag nog eens goed door het boek heenbladeren om ideeën op te doen. L. Brade & Dr. E. Winkler, Het geïllustreerde boekbindersboek, 2021, in een uitgave van Uitgeverij Boekblok met een nawoord door Gijs Wortel.

Zoals de titel aangeeft is het een boek met illustraties. Misschien niet zoveel als je in een modern boek zou mogen verwachten maar voor een boek uit 1861 toch heel uitgebreid voorzien van afbeeldingen.

Hier bijvoorbeeld een papiersnijmachine. Deze machines zijn geschikt om veel papier in één keer, recht af te snijden. Probeer dat maar eens met de hand met een mes. Dat zal je niet lukken maar met een dergelijke machine gaat dat prima.

Bij het boek zit een bijlage (Aanhangsel) met recepten. In 1861 was het boekbindersvak nog grotendeels handwerk. Recepten om materialen en hulpmiddelen zelf te maken waren noodzakelijk. Voor mensen die terug willen naar het oude ambacht (of er van willen leren) een schat aan informatie.

Als ik internet mag geloven (ik ken de man alleen van naam) is Gijs Wortel nog een ambachtsman die het vak van jong af aan heeft geleerd en die er ook jaren les in heeft gegeven. Zijn boeken winnen prijzen. Dus ook zijn nawoord ga ik vanmiddag nog eens goed lezen.

Even de feiten op een rijtje. Dit helpt mij altijd als ik wat wil weten over het boek terwijl ik het niet onder handbereik heb. Vooral de afmetingen zijn vaak belangrijk. Zeker om dat dit zowel een dik als een groot boek wordt.

Een van de illustraties uit het boek. Dit is een bordschaar. Zeker als je karton wil snijden, recht wil snijden, dan is zo’n tafelformaat bordschaar ideaal.

Agenda’s zijn in een tijd van mobiele telefoon en andere mobiele apparaten niet meer de meest hippe voorwerpen (het woord hip alleen al) maar dat neemt niet weg dat dit een mooi voorbeeld uit het boek is voor een titelblad voor een agenda.

Ideal Snijmachine

Posted on juni 25, 2020 by Argusvlinder

Om een collega boekbinder te proberen te helpen
heb ik mijn Ideal snijmachine gedeeltelijk uit
elkaar gehaald.

Dit is de Ideal snijmachine, bekeken vanaf de kant van de papierklem. Er zijn eigenlijk 3 bewegende mechanismes aan zo’n snijmachine: het mes, de papierklem en een mechanisme om het papier naar het mes toe te bewegen. De foto’s hier richten zich op de papierklem.

Om bij de bewegende delen van de papierklem moet je eerst de bescherming, de ombouw van de machine afhalen. Die zit met twee schroeven vast. Op de foto links en rechts. De ombouw is een kunstig gevouwen stuk metaal uit één stuk (op de foto zie je het Ideal logo wat op de ombouw zit) dat je met enige moeite van de machine kunt halen zodra het los zit.

Hier is de ombouw er af. Het donkere stuk metaal wat je op de foto ziet bevat het mes. Het is verbonden met de hendel waarmee je de machine bedient bij het snijden (het mechanisme zie je aan de bovenkant van de foto, de hendel zelf niet. Die steekt boven de foto uit). Dat is verder geen onderwerp van deze serie foto’s. Het gaat om de papierklem die direct achter het mes zit, aan het draaiwiel dat je boven uit de machine ziet steken. Met de papierklem klem je het papier vast op de machine. Op de snijtafel. Het papier kan daardoor niet verschuiven tijdens het snijden en zorgt voor een mooie, rechte snede aan iedere kant van je boek (behalve de rug).

De papierklem zit met twee bouten vast op de machine. Je ziet ze hier links en rechts op de foto. Dus de twee bouten onder het wiel spelen bij deze actie geen rol. Als je die linkse en rechtse bouten los draait, ‘valt’ de papierklem naar beneden. De klem zit namelijk een stukje boven de snijtafel bevestigd. Dit om de klem ruimte te geven dikkere en dunnere pakketten papier aan te kunnen. Bij de voet van de papierklem zie je bij mij een strook grijs karton zitten. Die zit onder tegen de voet aangeplakt. Dat doe ik om geen afdruk van de ‘voetjes’ in het papier te krijgen als ik papier in de klem vastzet.

Hier heb ik de rechtse bout uit de papierklem gehaald. De klem is hier een beetje naar beneden ‘gevallen’.

Dit is de papierklem. Dus met in totaal 4 schroeven/moeren is hij vrij. Maar nu wordt het ingewikkelder. Hier kun je zien dat dit toch echt een knap stukje techniek is. Het wiel en de schroefdraad en de voetjes (niet te zien op de foto) zijn niet alleen een klemmechanisme ze zijn ook bepalend in de constructie van de snijmachine.

Het is heel verleidelijk deze twee grote bouten los te draaien. Het was mijn eerstvolgende stap. Maar als je dat doet kun je de klem niet verder demonteren. De twee bouten vormen het ankerpunt waarmee de voetjes op het papier gedrukt kunnen worden en waarmee de klem dus zijn werk doet..

Dit is dezelfde constructie maar dan van onderaf gezien. Je ziet hier dat er aan één kant een spie wordt gebruikt (links naast de schroefdraad in het midden) om de constructie stevig in elkaar te zetten.

Aan de bovenkant zie je dat die spie zelf ook een soort van ankerpunt heeft in de vorm van een stelschroef (links van het midden).

Nu de papierklem uit de machine is kun je nog steeds met het wiel draaien. Daarmee komt de spie verder vrij te liggen (op de foto links van de schroefdraad of spindel).

Dus haal je de twee bouten eruit……..

….dan komt de spindel los van de rest van de klem door het wiel te draaien. Het terug in elkaar zetten lukt door te zoeken naar het punt waarop de spindel weer in de rest van de klem draait. Een schroefdraad op een bout heeft 1 punt waarop het pakt in de ruimte met daarin ook schroefdraad. Het is even zoeken naar dat punt en dan de spindel recht houden voor de opening. Na een paar keer proberen lukt het.

De spindel is weer terug en de bouten ook.

Draai je de papierklem weer ‘open’, komt aan één kant de spie in zicht.

Aan de andere kant zie je twee bouten. Door die los te draaien gaat de rest van de papierklem uit elkaar. Dat heb ik niet gedaan. Ik hoop dat de beelden duidelijk genoeg zijn om te kunnen beredeneren hoe de stelschroef, de spie en de andere delen van de papierklem in elkaar horen te zitten.

Nogmaals de stelschroef van de spie..

Je kunt de papierklem er precies omgekeerd terug inzetten. Zoals hierboven. Geen paniek: losdraaien en klem omdraaien.

Wollen sjaal

Posted on juni 17, 2020 by Argusvlinder

Afgelopen zondag had ik de vlieseline al tegen de sjaal gestreken. Dat was best goed gelukt. Ook de hoeken zitten goed vast.

Het testboek wordt maar een klein boek. Zo’n 12 bij 11 centimeter. De basis voor de platten en de rug heb ik al gemaakt dus even passen.

Wat nu volgt is naar mijn gevoel de grootste uitdaging: het stuk met vlieseline los snijden uit de sjaal.

Gelukkig gaat dat goed. Dat zegt misschien wel iets over wat de stof geleden heeft in het wasmachine.

Met deze strook wollen sjaal ga ik de boekband bekleden.

Nog even passen. Ik gebruik meestal de meest smalle kneep. Maar bij dikkere materialen wil dat wel eens zorgen voor een scharnier dat niet lekker open en dicht gaat. Dus eens een keer experimenteren met een kneep die veel breder is dan ik gewoon ben.

Geplakt, gesneden hoeken. Gereed om in de boekenpers goed te laten drogen. Het boekblok heb ik ook nog even schoongesneden in de snijmachine.

Gekruiste Structuur Binding?

Posted on mei 28, 2020 by Argusvlinder

Ik weet het niet.
Is dit nou een aanwinst?
De poging die ik gedaan heb heeft nogal wat nadelen.
Maar ligt dat aan het materiaal? Mijn interpretatie van de instructie?

Daarom besloot ik het boek ‘Gekruiste Structuur Binding’
geschreven door Henk Francino en uitgegeven door Atelier de Ganzenweide
versneld in te binden. Even snel. Recht toe, recht aan.

De hulplijntjes voor het snijden van het boekblok heb ik overgenomen op de buitenste katernen. Ik heb de platten en de rug uit karton gesneden en die op juiste afstand van elkaar (nee, geen corona) met elkaar verbonden met pakpapier (kraftpapier).

De katernen voorgeprikt. De volgende stap is de katernen op de naaibank naaien en vervolgens met de snijmachine op maat snijden. Dan de bekleding uitsnijden en kan het binden beginnen. De katernen hebben eerder al in de boekenpers gelegen en de katernen liggen al een paar jaar te wachten op inbinden.

Wellicht dat ik eind volgende week de meerdere manieren kan lezen
die in het boek zijn vastgelegd.
Hopelijk groeit daarmee het begrip van de binding en kunnen we een
nieuwe poging doen.
Er ligt nog voldoende polyurethaan uit het oude jasje om nog
een paar pogingen te doen.
Ligt het aan het materiaal dan gaan we nog eens verder kijken.

Nieuwe tafel

Posted on mei 16, 2017 by Argusvlinder

Gisteren even langs mijn favoriete hobbywinkel geweest
en daar heb ik de onderdelen voor een nieuwe tafel
voor de Ideal snijmachine gekocht.
Die ga ik vanavond in elkaar zetten.

Dit wordt de nieuwe tafel voor de Ideal snijmachine.

Ideal

Posted on mei 11, 2017 by Argusvlinder

Nee deze blog heeft niets te maken met de internetvoorziening
om overal te kunnen afrekenen.
Deze weerk heb ik een oude snijmachine voor papier gekocht
en opgehaald. Het merk is Ideal.
Het typenummer is me overigens onbekend.

Dit is dus het merk: Ideal.

Zo ziet de snijmachine er uit. De tafel hoorde er niet bij. Ik denk dat ik ook voor dit apparaat een tafel ga maken.

Maar eerst ga ik hem eens schoonmaken en zien wat ik nu precies heb gekocht. De hoogte valt me alles mee. Ik heb er nog geen papier mee gesneden. Dat ga ik waarschijnlijk morgenavond eens proberen. De machine staat nu te drogen. Zeepspons, bijzonder woord. Ben ik nog even speciaal gaan kopen, dat had ik nog niet in mijn werkplaats.

Nieuw wordt hij natuurlijk niet meer maar hij ziet er een stuk beter uit. Hij is, vermoed ik, lange tijd niet gebruikt. Dus hij was vooral vuil van het staan.

Maar vuil of schoon is niet zo belangrijk. De bovenkant is nu voor 90% schoon gemaakt. De grote vraag is natuurlijk: het mes. Als dat niet scherp is moet het er wel uit kunnen en geslepen kunnen worden. Dat is mijn volgende onderzoeksprojectje.

Heel productief

Posted on december 13, 2015 by Argusvlinder

Afgelopen woensdag was heel productief.
Was ik vorige week al aan 1 dummy boek begonnen, deze week ben ik daar
mee verder gegaan en ben begonnen een nieuw boek in te binden.
Het nieuwe boek heet ‘Verborgen boeken’.

Emanuel Querido, die in 1943 in Sobibor werd omgebracht, had zich meteen na de Duitse inval moeten terugtrekken uit zijn uitgeverij. Onder de niet-joodse medewerkers die het bedrijf voortzetten, was Geert van Oorschot, die als vertegenwoordiger en bedrijfsleider bij Querido werkte. Verborgen boeken werpt een verrassend, en soms zelfs schokkend, nieuw licht op wat er tijdens en kort na de oorlog met Emanuel Querido’s erfenis gebeurde.

Willem van Toorn & Arjen Fortuin zijn de schrijvers en Hugo van Doornum de co-auteur.

De katernen van ‘Verboden boeken’. Willem van Toorn, Arjen Fortuin en Hugo van Doornum. De tekenen helpen een boekbinder om er voor te zorgen dat tijdens het inbinden de katernen niet door elkaar raken.

Dan eerst een mal maken voor de gaten die ik ga prikken in de katernen om het naaien eenvoudig te maken.

Dan begin je het naaien bij het laatste katern. Mijn instructeur gebruikt nooit een naaibankje. Dus leer ik nu ook hoe het zonder kan. De naaiband ligt al gereed, drie stukken.

Het naaien kan beginnen.

Als je eenmaal de slag te pakken hebt gaat dat naaien vlot.

Bij de losse katernen van ‘Verboden boeken’ die ik gekocht heb zit ook al een stofomslag. De kleur die daar de hoofdrol op speelt is zwart. Daarom kies ik er voor ook zwart linnen te gebruiken om straks het boek in te binden en heb ik een zwart marmerpapier gekozen dat gemaakt is door Karli Frigge.

Terug naar de dummy van vorige week. Die heeft een week onder bezwaar gelegen en die kan nu op maat gesneden worden. Hier ligt de dummy met wat karton voor het mes van de snijmachine. Het mes gaat niet helemaal tot op de snijtafel. Daarom moet je onder het boek wat karton leggen. Dan snijdt het mes wel in het karton maar in ieder geval ook helemaal door je boek. Ook op je boek leg je een stuk karton. Je wil namelijk geen afdruk (de moet) van de pers in je papier krijgen. In het snijmachien wordt het papier helemaal vast geklemd. Dan kan het geen kant uit en snijdt het mes het papier recht af.

Ook de maat van het boek moet goed ingesteld worden. Het is dan zaak om het boek volledig haaks te leggen ten opzichte van het mes.

Je begint met de meest losse kant. Het papier voor dit dummy boek is gevouwen. Daar waar het papier niet meer aan elkaar zit, dat snij je het eerst eraf.

Pas dan volgen de kop en de staart van het boek. Steeds weer het meest losse deel eerst.

Het boek moet je heel precies wegleggen onder het mes en vervolgens vastzetten. Dit zijn dingen die zich moeilijk laten herstellen.

Doordat het papier aan een kant aan elkaar zit waaiert het snijafval in een mooie vorm uit.

We zijn heel tevreden met het resultaat. Deze snijmachine moet met de hand bediend worden en de geruchten waren niet positief maar het resultaat is prima.

Dan nemen we het dummy boek in de wurggreep. Zo wordt het eenvoudiger om de kapitaalband op de kop en de staart van het boek aan te brengen.

En dat is een,….

Terug in de trein lees ik het schitterende boek: De Witte Weg. Verslag van een obsessie (The White Road. Journey into an obsession). Edmund de Waal, verdacht Nederlandse naam voor een Engelsman. Het heeft niets met deze blog post te maken maar het is gewoon een schitterend boek.

Argusvlinder

De avonturen van de Argusvlinder

Tagarchief: snijmachine

De Krater

Gezinsverpakking

Gezinsverpakking

Gezinsverpakking

Eerlijke vinder

Eerlijke vinder

Ruimtestrip

Durf, ontdek, beleef

Mevrouw mijn moeder

Boodschappenboekje: gesneden, geprikt, genaaid, gekaft.

Stapels snijafval

Het volgende project

Ideal Snijmachine

Wollen sjaal

Gekruiste Structuur Binding?

Nieuwe tafel

Ideal

Heel productief

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen: