De doos die ik aan het maken ben heb ik al eens een
doos van Pandora genoemd. Maar misschien is een gebedendoos
een betere omschrijving.
Deze week kocht de Radboud Universiteit een gebedenboek, met
een prachtige stempel met Sint Servaas op de platten.
De tekst is in het Nederlands en het werk is geïllustreerd.
Het Maagdendriesklooster was een klooster met een hele lange historie. Het klooster werd bewoond door vrouwen. Deze week werd het boek dat hier op de foto te zien is (fotograaf onbekend) aangekocht door de Universiteit.
Zo’n gebedenboek is een boek met gebeden of religieuze teksten
die bedoeld waren om de eigenaar van het boek aan te zetten
tot nadenken over allerlei thema’s.
In die zin is mijn doos een soort van gebedendoos: een doos met
inhoud die degene die de doos opent wil aanzetten tot overdenken
van het thema tijd.
Maar het is vooral leuk voor mij om te maken.
De vorige keer sloot ik af met een kaart die onder bezwaar lag. Dat was deze kaart. De kaarten die in de doos komen te zitten zijn bijna allemaal af (de doos is vol). Dus richt ik me nu op de doos zelf en het afwerken van de laatste kaarten.
Vandaag komen de binnen- en buitenkant van de bodem aan de buurt. Dus ik heb de lino met raderen en pijlen weer erbij gepakt. En die foto met de Beatles op de achtergrond was te toevallig om mooi te zijn.
Een paar jaar geleden woonde ik een presentatie bij van een drukker die zei iets als: “als je papier kunt scheuren, scheur het dan en laat mes en schaar liggen”. Toen ik daar vanochtend aan dacht besloot ik dat dan ook meteen te doen. Papier dubbel vouwen, een beetje water daar waar je gaat scheuren.
Het resultaat is een heel levende rand. David Bowie met de zin ‘Time takes a cigarette’ in Rock ‘N’ Roll Suicide.
Dit is de buitenkant van de bodem van de doos geworden.
Dit is zo’n 80 procent van de inhoud van de doos.
De deksel van de doos bevat reclame. Die ga ik dus bekleden. Met bedrukt textiel van een blouse. Maar eerst ga ik vlieseline op de achterkant aanbrengen. Voor het aftekenen van textiel heb je speciaal krijt. Maar dat heb ik nu niet dus gebruik ik schilderstape even als markering.
Hier ligt het textiel over de deksel. Het is dus voldoende ruim. Ik kan het textiel straks niet inslaan. Dan zal de deksel namelijk niet meer passen. Dus ik denk nog na over hoe ik dat ga oplossen. Als je goed kijkt zie je de print van de doos door het textiel heen schijnen. Als ik de textiel er zo op zou lijmen zou dat waarschijnlijk nog meer zichtbaar worden.
Hier zie je nog een keer de deksel op het textiel liggen. Deze keer kun je bij het textiel een wit randje van de vlieseline zien.
Binnenkant doos.
Nog een groepsfoto.
Argusvlinder 