Chhatra Mahal, deel 2

Posted on januari 13, 2021 by Argusvlinder

De muurschilderingen, de nissen en de pilaren zijn niet
de enige delen van het gebouw met beschilderingen.
Ook het plafond is er een bonte verzameling van.

Dus camera op de grond en dan door een halve selfie krijg je een beeld van het plafond. De grond zorgt voor een beetje stabiliteit in de donkere ruimte.

Dit is een voorbeeld van een detail, vlak bij het centrum van de voorstellingen.

Niet alle foto’s zijn even scherp en dat heeft te maken met de condities waaronder de foto’s gemaakt werden maar dit voertuig met paarden is mooi.

De schilderingen lopen van het plafond gewoon door op de muren.

Tussendoor even snel buiten kijken. Het paleis kent allerlei ruimtes met allerlei bouwkundige decoraties.

Chhatra Mahal gebouwd door zijne koninklijke hoogheid.

Dit is de ruimte aan het plafond tussen twee pilaren. De pilaren zitten rechts en links.

Dit zijn die pilaren. Zoals je misschien kunt zien zijn sommige ruimtes open of half-open. Je kunt je voorstellen dat dit met planten al snel aandoet als een complete tuin.

Nog een klein paviljoen of noem je dit een prieel? Nu zouden we dit een tuinset of lounge set noemen.

Wat een uitzicht!

Er volgt nog een bericht over het Taragarh Fort en Garh palace.
Ik zou zo weer gaan kijken, maar ja, corona…….
Enfin, ik kijk uit naar het volgende bericht.

Chhatra Mahal

Posted on januari 5, 2021 by Argusvlinder

In het grote Taragarh Fort zijn een aantal paleizen en andere
gebouwen, tuinen en vijvers. Een van de paleizen heet Chhatra Mahal.
Het is een gebouw bekend vanwege de schilderingen.
Daar heb ik een paar foto’s van.

We konden toen geen toelichting vinden op de schilderingen. Ook de te volgen route door de gebouwen en ruimtes en een aanduiding van hun namen ontbrak. Misschien is dat nu al weer veel anders. Hier zie je een deel van een muur met prachtige nissen met daarboven een schildering.

De staat van die schilderingen is misschien niet top maar
ze geven een goed beeld van de zorg en aandacht die er aan besteed is.

In de schildering is een soort van ontvangst of audiëntie aan de gang. De maharadja zit in een grote hal met voor zich, veel kleiner afgebeeld zijn bezoekers. Achter de maharadja staat een bediende koele (?) lucht toe te wuiven.

Dit is de maharadja.

Dit is zijn bezoek.

Het plafond wordt ondersteund met kolommen die versierd zijn met olifanten die een berijder op de rug hebben.

Aan het echte plafond zijn ook olifanten te vinden.

Er is een hele optocht geschilderd.

Met bijvoorbeeld dit rijtuig dat door twee olifanten getrokken wordt.

Met verschillende soldaten, in verschillende uniformen. Kijk eens naar hun verschillende snorren en baarden.

Een rijtuig met paarden.

Even verder op lopen kamelen of dromedarissen met hun berijders.

Is de foto niet helemaal scherp of is de schildering beschadigd. Ik weet het niet meer maar de foto’s geven wel een beeld van de diversiteit van de afbeeldingen (onderwerp, kleur, enz).

Er is ook een grote groep vrouwen die meeloopt.

Dan deze heer. Hij is er een uit een serie van drie. Wat ze bij zich dragen weet ik niet maar ik zag dit op meerdere plaatsen op de schilderingen.

De drie heren beelden hetzelfde type soldaat/dienaar uit maar hebben een individueel uiterlijk.

Is dit mooi of is dit prachtig?

Vlaggen mogen niet ontbreken.

Kijk eens naar de oren van dit paard!

Mooie compositie met twee figuren op de voorgrond en twee in het midden maar meer op de achtergrond. Beschadigd door de tijd maar sommige van de planten zijn nog heel mooi.

De belangrijkste figuur van vorige afbeelding (vermoed ik).

Taragarh Fort en Paleis, deel II

Posted on januari 1, 2021 by Argusvlinder

Het paleis is overweldigend.
In 2013 (deze foto’s zijn op 19 november 2013 gemaakt) is het paleis
niet in beste staat. Maar dat neemt niet weg dat het een fantastisch
gebouw is gemaakt met veel fantasie en aandacht.
In dit bericht staan twee onderdelen centraal: de Ratan Doulat (een
soort van koninklijk balkon of koninklijke loge) en de Hathiyasal
(of misschien is de schrijfwijze Hathiya Sal, de olifantenzaal).

Als je via de olifantenpoort het fort binnenkomt dan kom je op een binnenplaats. Op de eerste verdieping is er dan één balkon. Dat heet de Ratan Doulat. Hier zie je dat balkon met een klein stukje van de prachtige zitplaats van onder af gezien.

Dit is een doorkijkje van binnen het gebouw op de eerste verdieping van het rijk versierde balkon en de prachtige zitplaats.

De Ratan Doulat of Diwan E Aam (in 1607 gebouwd door Rao Raja Ratan Ji). De vertaling van Diwan E Aam of Diwan I Aam is ‘ontvangsthal’.

Dit is dan het uitzicht.

Naast deze stenen duif (?) zitten er ook veel levenden.

Dan komen we in de ‘olifantenzaal’, Hathiyasal of Hathiya Sal.

Een grote zaal met kolommen. Al de kolommen worden versierd met olifanten aan de bovenkant.

Detail van vorige foto.

Langs de muren zie je een groot aantal van dergelijke nissen.

Volgende keer nog meer van Taragarh Fort en Paleis. Bundi, India.

Taragarh Fort and Palace / Taragarh Fort en Paleis

Posted on december 29, 2020 by Argusvlinder

Bundi ligt prachtig en wordt gedomineerd door een fort
met daarin een paleis dat ook de woning was van de koninklijke familie.
Er zijn te veel foto’s om die in één bericht te tonen
dus vandaag de introductie.

Taragarh Fort

The Fort was built by Rao Bar Singh in 1354 AD on the height of 1486 feet.
It is known as Taragarh because of structure of fort is like a star, later on addition was done by Maha Rao Anirudh Singh (1675 – 1685 AD) and Maha Rao Ummed Singh.
Beautiful palace, temples, water tanks and cenotaph.
Big tanks were made for water supply.
Throughout the outer wall was built by Dalel Singh, the then governer of Jaipur.

Het verhaal op het onderste bord over het paleis
begint een beetje moeizaam.
Er staat iets als:

The Palace

It is such a place as men built for themselves in uneasy dreams the work of cobbling rather then of men”- Kipling

Wat men hier probeert te doen (denk ik) is verwijzen naar
een uitspraak van de schrijver Rudyard Kipling.
Maar die heeft het niet over ‘cobbling’ (=schoenmakers).
Het gaat om de volgende uitspraak:

‘but the Palace of Bundi, even in broad daylight, is such a palace as men build for themselves in uneasy dreams — the work of goblins rather than of men.’

Betekenis van ‘goblins’:
Een kobold is een (vaak kwaadaardige) soort kabouter, een aardmannetje.

Dan gaat de tekst als volgt verder:

The Palace

The construction work was done in reign of Maharai Ratan Singh (AD 1607 – 1631).
Ratan Daulat, Ratan Niwas, Diwan-E Khas, Rang Vilas, Rang Mandap, Hathia Pol (Elephant Gate) etc was added by him.
Hathiyasal (Elephant Hall), Badal Mahal & Phool Mahal was built by Maharao Shatrusal Singh and Anirudh Mahal (Moti Mahal) was built by Maharao Anirudh Singh.
One of the best wall paintings in the Bundi style is yet available in Chhatra Mahal, Babal Mahal and Phool Mahal.

Als je dicht bij het fort en het paleis bent voel je je een dwerg. Van dichtbij heb je helemaal geen overzicht van het complex.

Deze weg leidt naar de Olifantenpoort.

Nog een stukje omhoog en dan sta je voor de poort. Boven je zie je dan twee olifanten die elkaar aanraken met hun slurven.

Maar het is allemaal zo groot dat je het niet makkelijk op de foto kunt krijgen.

De muren van het fort slingeren over de heuvels.

De poort met de enorme deuren.

Hathi Pol of Olifantenpoort.

Het snijwerk en beslag op de poort.

Het plafond in de poort.

Detail van de plafondschildering.

De hemelse figuren hebben ieder een eigen functie.

Door de poort kom je dan op een plein/binnenplaats waar ik me zo kan voorstellen dat grotere publieke audiënties konden worden gehouden.

Taragarh Fort en Paleis.

De Olifantenpoort aan de binnenkant.

Misschien niet het beroemdste paleis van India maar heel indrukwekkend.

Volgende keer meer.

Dhabhai Ka Kund

Posted on december 29, 2020 by Argusvlinder

Een ‘Kund’ is een soort van variant op een stepwell.
Het is ook een waterpartij maar deze keer ligt hij
gewoon aan het oppervlak en je zou het een kunstige
vijver of meertje kunnen noemen.

Dit bericht bevat niet veel foto’s maar is
net zo bijzonder als de stepwells in Bundi.

De Rani Ji Ki Baori (stepwell) ligt vlak bij of zelfs naast de Dhabhai Kund en als ik het me goed herinner is dit de overgang tussen de stepwell en de kund.

De Dhabhai Ka Kund is bekend vanwege zijn trappen die in geometrische patronen van de toegang naar het water lopen.

Maar de trappen zijn voor mij wat smal en zonder leuning lijken ze een beetje gevaarlijk. Maar het is wel een bijzonder gezicht.

Rani Ji Ki Baori

Posted on december 26, 2020 by Argusvlinder

Rani Ji Ki Baori

Bundi is known as the city of stepwells
It has about fifty beautiful tanks and stepwells called baoris.
This one is known as ‘Rani Ji Ki Baori’ or ‘Queen’s stepwell’ which is the best because of it’s architectural beauty.
It was built in 1699 AD by Rani Nathawat Ji, the queen of Rao Raja Anirudh Singh of Bundi (reigned from 1681 to 1695 AD) who distinguished himself on the imperial campaigns of Aurangzeb in the Deccan, in the seize of Bijapur and also saw service in Afganishtan.
Baoris used to be the center of religious and social functions in those days.
The Rani Nathawar Ji is reputed to have built twenty one such as Baoris.
This baori was constructed during the reign of her son Maharao Raja Budh Singh who rules Bundi from 1595 to 1729 AD.

Een stepwell of Vav of Baori is een bouwwerk dat wij niet kennen.
Het is een put die verborgen wordt door een mooie trappenpartij.
Vaak gaan die trappen een paar verdiepingen diep.
Op die manier komt het water nauwelijks in direct contact met zonlicht.
De trappen en etages zijn vaak gedecoreerd met prachtig
beeldhouwwerk.

De opening naar de open lucht heeft men proberen af te sluiten om duiven zoveel mogelijk tegen te houden. Dat is helaas niet gelukt. Maar hier zie je gelijk een voorbeeld van het mooie beeldhouwwerk in de vorm van de olifanten en de sierlijke lijnen.

Rani Ji Ki Baori.

De duiven zien er misschien onschuldig uit op mijn foto’s maar de zurige lucht die je ruikt in zo’n stepwell brengt je al snel op andere gedachten.

Dit is een waterverfschilderij uit de collectie van het Victoria & Albert Museum in London. Dit is het portret van Rao Raja Aniruddha Singh. Het portret is naar een voorbeeld van Bundi gemaakt in Jaipur, eind 19e eeuw. Het portret is opgenomen in die verzameling met nummer IS.55-1989.

Gagron Fort

Posted on december 25, 2020 by Argusvlinder

In de buurt van Jhalawar (12 kilometer er vandaan)
ligt een fort tussen rivieren en tegen de heuvels aan.
Het is een enorm fort.
Het is samen met een aantal andere forten in India in 2013
op de lijst van World Heritage Sites gezet.
De dag dat wij er waren was helaas niet heel helder.

Gagron Fort tegen de helling van de heuvels.

Met aan drie kanten water.

We bezochten het fort te voet.
Bij het fort ligt een dorp en bij de entree ligt
ook een Moslim heiligdom. Of dat iets te maken heeft met
de Sufi heilige Mitthe Shah weet ik niet.

Het fort kent een lange geschiedenis en naast de lange muren zijn er dan ook gebouwen uit verschillende tijden.

Dit is het dorp dat bij de ingang ligt.

The impressive fort, built over several centuries (8th to 18th AD) stands witness to many great battles and is surround by the tranquil waters of the Abu and Kalisindh river on three sides.
There was once a deep moat on the remaining side, completing it’s defences.
Gagron is among the rare forts which are both a “Van” & a “Jaldurg” ir both forest-protected and water protected.
The terrible practice of “Jauhar” wherein woman immolated themselves rather than fave capture, was carried out here twice.
Recently this fort has been declared “World Heritage Site” by UNESCO.

In deze tekst wordt gesproken over een Van & Jaldurg, een fort
omringd door bossen en water.
Daarnaast wordt er gesproken over ‘Jauhar’, dat is het gebruik
waarbij vrouwen collectief zelfmoord plegen door zelfverbranding.

Het fort is blijkbaar ontstaan in de 8e eeuw en is in gebruik geweest tot in de 18e eeuw. Wij bezochten het fort in november 2013. In juni van dat jaar is het fort samen met Amer Fort, Chittor Fort, Jaisalmer Fort, Kumbhalgarh en Ranthambore Fort aan de lijst van UNESCO toegevoegd.

Het werd ons niet duidelijk waar alle gebouwen en gebouwtjes voor gediend hebben.

Maar de ligging is prachtig.

In India is er altijd wel een plaats waar je een tempel of een plaats voor gebed kunt vinden. Soms in de vorm van een gebouw of een beeld of zoals hier een plaats bij een muur/deuropening.

Je hebt in India plaatsen waar het enorm druk kan zijn maar rustige plekken zijn er ook.

Sun Temple: you start wondering about the idols of this temple that they made the idols of this temple and made it with hammers or magic?

Posted on december 19, 2020 by Argusvlinder

In 2013 bezochten we Jhalrapatan voor twee dagen.
Daar gingen we voor de Chandrabhaga Fair en bezochten ook een
paar tempels (de normale routine zou ik haast zeggen voor India).
De Sun Temple of Padma Nabh Temple of Surya Mandir laat zien dat
je iedere keer weer verrast wordt door dit land.

Het is geen beroemd monument. Op internet vind je er niet heel veel over.
Maar wat een prachtig gebouw in het midden van de stad die door de fair
heel levendig was.

Er is een website ‘Oh my Rajasthan‘ die een pagina wijdt aan
deze tempel. Daar staat het volgende:

One of the ancient temples of Rajasthan is the Sun temple of Jhalarapatan. It is said that the construction of this temple was made by Nag Bhatt II in Vikram Samvat 872, accordingly it will be built in AD 815. This temple is also known as Padmanabha Temple, Big Temple, and Temple of Seven Friends. The architecture of this temples resembles to that of Konark Sun Temple and the temple of Khajuraho. The construction of the temple is like the chariot of the sun, in which seven horses are withering, similarly the foundation stone of this temple is seem like seven horses are there. There is a statue of Lord Vishnu in the womb of the temple. Colonel JamesTod also gave it the name of the quadrilateral temple (Chaturbhuja Mandir).

To enter the temple, the Toran Gate is made from three sides. There is a pavilion in the middle which is hinged on huge columns. Teaming art on pillars is amazing. The murtiya temple, which is engraved on the three sides of the temple outside the womb of the temple and the idol of the temple, is a unique example of architecture. The top of the temple is about 97 feet high from the ground floor. The most wonderful thing is that the idol of Virgit sadhu on the four sides of the temple, the arrangement of these idols is so beautiful that this idol is absolutely alive, it seems as if a sadhu is really turning around. Statue of thumb and thumb of the fingers is worth seeing. The hairstyle of the statues, the jata, the turban and the Mukha kraya or the other person also feels absolutely alive.

The idol of the heroines in the left side of the temple is so charming and sensual that you start wondering about the idols of this temple that they made the idols of this temple and made it with hammers or magic? The beauty of the idols of the heroines engraved on the outer part of the temple overwhelms you. Bodybuilding has become so napa-bent, and Bhavimaye Bhangima too is so lively that you feel that all these things will become alive at night. The whole world is engraved around the temple, the sculptors have. Perhaps the sculptor will honor his own souls while making idols.

Je ziet: verschillende namen voor de tempel, verschillende bouwjaren.
Maar over een ding zijn de teksten en ik het eens; de tempel is prachtig.

Dit is een van de beelden die je op de tempel ziet staan. De tempel bestaat uit een soort van voorportaal met prachtige kolommen. Het is dit deel van het complex waar dit beeld op staat. Daarachter ligt de echte tempel met een hoge ‘toren’. De Indiase naam voor zo’n type gebouw is: Shikhara if ‘bergtop’.

Het tempelcomplex ligt midden in de stad dus rondom de tempel is veel te doen. Mensen komen er samen, er zijn veel winkels en het lijkt me een prima plaats om af te spreken.

De entree van het tempelcomplex heeft meerdere beelden en kleine torentjes.

Dit is een beeldengroep op of tegen de Shikhara. Niet alles wat je in het complex ziet is natuurlijk even oud maar dit is vast een ouder deel dan bijvoorbeeld de beelden op eerdere foto’s.

Dit is het deel van de Shikhara net boven de beeldengroep van de vorige foto.

De Shikhara van de Padma Nabh Temple of Surya Mandir.

Humor is overal.

Sun Temple, Jhalrapatan

The 11th-12th century Sun Temple of Jhalrapatan is situated in the ccentre of the town.
The temple is intact and divided into sanctum, <onleesbaar, vestibule?>, prayer hall, entrance.
The most significant part of the temple is it’s big and high spire.
The temple is adorned with sefral sculptures of gods and goddesses and floral designs both from inside and outside.
The pillars of the prayer hall are beautifully carved and decorated with sculptures.
The temple has three side entrances and every entrance has a beautiful toran over it.
The sanctum is plain and simple.
The outer walls of the sanctum displays the icons of Dikpalas.
Surya, Sur-sundris, Ganesh and other miniature scenes related to life of the people.
At present the image of god “Padm Nabh” of 19th century is under worship and kept in the sanctum.
Sometimes in the 19th century the roof of the prayer hall was repaired and got constructed
Few cenotaphs in Rajput architectural style, the images of saints and monkeys were also installed on the roof.
One platform on the right side adjoining the prayer hall of the temple was also constructed.
In the absence of the inscription on temple it is not known that under whose reign and by whom tihs temple was constructed.
During the period of Parmars of Malwa many temples were erected in this area at that time.
Hence it is believed that this was also built during their period.

Even verder lag/stond nog een steen met een tekst over de tempel:

Sun Temple, Jhalrapatan

The most magnificent Tempel of Hadoti region, Sun Tempel is complete and well protected example of the 10th century temple architecture, still in worship, it shows continuity of 1100 years, though repaired from time to time.
Built in Kacchapghata style this edifice has huge Shikhara of 98 feet, its Sabhamadap has 52 pillars with figures of Kichak, Ghatpallava and peacocks.
On its three sides artistic ornamental gates exist.
In between the Shikhara and outer part of the temple has depiction of Chaityas, images of Shaiva, Vaishnava and Shakta, Pantheons, along with supporting figures of Dikpalas, Nacagrahas, Saptmatrikas and panel of dancers, musicians with instruments and yogic postures of Sadhus are facinating.

Voorbeeld van de prachtige kolommen.

Plafond van de Shikhara.

Buiten was natuurlijk ook veel te zien.

In India gebeuren allerlei dingen tegelijk en als het kan op dezelfde plaats. Aangetrokken door muziek liepen we pardoes tegen een begrafenisstoet aan.

Tabak.

Onlangs was er een circus geweest (denk ik).

Een grote groentenkraam met bloemkool, ui, aardappelen enz.

Dit zie je vaker in India. Werkplaatsen waar metalen kisten in allerlei groottes worden gemaakt.

Zo hou je spullen vocht- en insektvrij.

Na een enerverende dag was dit ons avondmaal.

Niet bang zijn voor kleur

Posted on december 11, 2020 by Argusvlinder

Kijk ook een beetje door het achterstallig onderhoud.
Het stof en het zand.
Dan zie hoe mooi het ontwerp van veel gebouwen is.

We lopen door Jhalrapatan. Aanleiding is de Chandrabhaga Fair maar we gaan ook kijken bij de tempels in deze plaats.

Niet alle toeristische borden helpen ond bij ons avontuur maar het blijft waar: Rajasthan Incredible State of India.

Kijk bijvoorbeeld eens naar het detail op de volgende foto.

De Janta Band.

In het volgende bericht over Jhalrapatan gaat het over
de Sun Temple of Padma Nabh Temple of Surya Mandir.

Shantinath Digambar Jain Temple, deel 2

Posted on december 6, 2020 by Argusvlinder

De wandeling die we maakten door dit complex gaat door
waar ik gisteren stopte: in een van de tempels rondom
de eeuwenoude tempel zelf.

Genieten!

Veelkleurig, druk, fascinerend.

Detail van de vorige foto.

Deze foto is niet zo goed. Tegen de zon is is nooit een goed idee. Maar je ziet hier toch weer wat dingen. Bijvoorbeeld, als je goed kijkt zie je hier ten minste vier olifanten.

Vanaf de platte daken van de omringende tempels en bijgebouwen heb je een goed zicht op de Shantinath Digambar Jain Temple.

Dit is de toegang tot de oude tempel.

Ook op deze foto zie je goed dat de oude tempel midden in een complex ligt, omringd door bijgebouwen en andere tempels.

Deze jonge dames hadden ons ‘geadopteerd’ tijdens ons bezoek aan het tempelcomplex en wilden graag op de foto.

Via deze lage deur kom je in het deel waar je geacht wordt je schoenen achter te laten.

Dan is dit de deur naar de buitenwereld.

Zo ziet er dat dan van de straat af uit.

De volgende tempel die we bezochten was de Surya Mandir.
Daarover meer in een volgende blogbericht.

Ode aan de huismus

Posted on december 5, 2020 by Argusvlinder

In dit blogbericht staat de Shantinath Digambar Jain Temple centraal.
Dit is een oude tempel in Jhalrapatan.

Een Engelstalige beschrijving vond ik hier:

Shantinath Digambar Jain temple

Close to the Surya temple is an 11th century CE built Jain temple named as Shantinath Digambar Jain temple. The temple also has fine carvings, beautiful sculptures, and many murals that depict punishments being showered upon those who commit sins. The temple has two white elephants placed right at the entry point of the main temple.

Maar de serie foto’s begin met een huismus (Passer domesticus).

In India word je altijd weer opnieuw verrast. Een tempel met voor het gebouw twee levensgrote witte olifanten met berijders. Dat had ik in ieder geval niet eerder gezien. De tempel ligt midden in een rechthoekig complex. De tempel staat vrij in het midden. Rondom zijn nog meer, kleinere tempels te zien. Op een paar dagen van die omliggende tempels kun je rondlopen. Het is een heel fotogeniek complex.

Op Wikipedia vind je de volgende introductie op deze religie:

Jaïnisme

Het jaïnisme, dat traditioneel als Jain Dharma (Sanskriet: जैन धर्मः) bekendstaat, is een religie die voornamelijk aanhangers heeft in het westen van India. Het jaïnisme gelooft dat de mensheid onderwezen wordt door tirtamkara’s, spirituele en religieuze leraren waarvan Mahavira (vijfde eeuw v. Chr.), een tijdgenoot van Gautama Boeddha, de laatste was. Belangrijke concepten zijn de leer van geweldloosheid (“ahimsa”), geloof in reïncarnatie, karma en dharma, en verlossing door ascese. Hoewel de aanhangers tegenwoordig slechts een fractie van de bevolking van India uitmaken, is jaïnisme belangrijk geweest voor de ontwikkeling van de Indiase cultuur en filosofie, kunst, architectuur, wetenschappen en politiek. Het heeft ook bijgedragen tot het geweldloze Indiase onafhankelijkheidsstreven van Mahatma Gandhi.

Het woord is afgeleid van “jina” (overwinnaar), een term die gebruikt wordt voor de tirtamkara’s, die hun hartstochten hebben overwonnen. Termen als jaïnisme of jain als aanduiding voor de religieuze identiteit van de gemeenschap of een gelovige dateren pas van de tweede helft van de negentiende eeuw.

Maar de grote witte olifanten zijn niet de enige olifanten in het complex.

Het interieur van de tempel.

Met een koepelvormig plafond.

Beeldhouwwerk aan de buitenkant.

Detail van de vorige foto.

Nog een detail.

De tempel en zijn omgeving is fascinerend.

De tempels die rondom staan zijn ook interessant om te zien.

Daarbij tref je decoraties en schilderingen aan in prachtige kleuren.

Detail van vorige foto.

Een voorbeeld van de uitgesproken kleuren in verschillende randen bij een decoratie.

Mijn volgende blogbericht heeft nog een aantal foto’s
van de Shantinath Digambar Jain Temple in Jhalrapatan.

Jhalawar Fort of Garh Palace

Posted on december 3, 2020 by Argusvlinder

Voordat we een paleis ‘induiken’, beginnen bij het begin.
Na de kennismaking met de Chandrabhaga Fair werden we terug gebracht
naar ons verblijf. Het was deze keer geen regulier hotel maar
een soort van regeringsbungalow.
Prima faciliteit die bestaat uit een serie vrijstaande huisjes.
In dit geval was het ontbijt en een avondmaaltijd bij
de prijs van het verblijf inbegrepen.

De bungalows liggen (in mijn geheugen) een beetje buiten de bebouwde kom en er liepen een aantal koeien rond. Nou ja, lopen, deze neemt het er even van en rust uit op het gazon.

Dit zijn de huisjes met weer een andere koe.

Het was een vermoeiende dag geweest maar ik kon me niet inhouden
om voordat het donker zou gaan worden, toch nog even rond te lopen.
Ik maakte een paar foto’s onder andere van het Garh Palace.

Hier sta ik midden voor het paleis en maak een foto naar links, een beetje langs de voorgevel van het Garh Palace.

Op internet vond ik onder andere de volgende tekst:

The Garh Palace was the grand palace of the kings of the Jhala dynasty. The palace has three artistic gates and the palace has four storeys.
The history of fort Jhalawar is not very old. Jhalawar Fort is a beautiful example of Rajputana architecture which was built in the mid-19th century by Maharana Madan Singh. Jhalawar Fort is the pride of the city of Jhalawar.

The special thing about this fort is that it is as beautiful inside as it is from outside. In 1921, Raja Bhavani Singh built a theater in the rear of the palace. The European opera style has been given special attention in its construction.

Het paleis ligt in het Jhalawar Fort. Daar heb ik eerlijk gezegd alleen een paar poorten van gezien zoals op deze foto. Er was onvoldoende tijd om goed zicht te krijgen op de ligging van het complex en ik had me onvoldoende voorbereid. Slechte zaak als je maar kort ergens verblijft zeker als je dat doet zonder gids. Maar zo werk het en je kunt niet alles zien.

Dit is de midden sectie van het Garh Palace. Het is dus geen klein gebouw.

Even heb ik nog geprobeerd een beter beeld te krijgen van het gebouw. Hier heb ik mijn neus in een van de nissen gestoken.

Maar het leven op straat is net zo interessant. Dus heb ik nog even genoten van de activiteiten in de stad, laat in de middag.

India, Rajasthan, Jhalawar.

Morgen is er weer een dag.

Chandrabhaga Fair: de kermis

Posted on december 2, 2020 by Argusvlinder

Er is een soort van reuzenrad voor de jongsten.

En een ander reuzenrad voor alle anderen. Het is er dan ook erg druk.

De mensen willen graag op de foto.
Ik hoef het niet eens te vragen, ze vragen ons.
Soms levert dat heel ontspannen foto’s op en soms staan de mensen
haast in het gelid.

Crowd control.

De parkeerplaats.

Het team voor het drinken aan de kant van de looproute.

We gaan terug naar de regeringsbungalow. Daarvoor hebben we een afspraak met de chauffeur. Onderweg maakte ik de meeste van deze laatste reeks foto’s van die middag. Volgende keer wat foto’s van onze slaapplaats en Jhalawar waar ik een korte wandeling maakte.

Tot het volgende bericht over de Chandrabhaga Fair en alle avonturen die we daar beleefden (voor de duidelijkheid: ik sta zelf niet op deze foto).

Stilleven met brood en keutels

Posted on december 1, 2020 by Argusvlinder

Nog meer dromedarissen, beloofde ik.
En die zie je hier dan ook in dit bericht.
Maar na de dromedarissen ging de dag nog verder met
circus en kermis.

Hier zie je een groot kleurverschil. De twee op de voorgrond hebben een echt bruine vacht terwijl de dieren op de achtergrond bijna wel wit lijken.

Stilleven met brood en keutels.

India, Rajasthan, Jhalawar, Jhalarpatan, Chandrabhaga Fair.

Dit had ook de titel van dit bericht kunnen zijn: kroelende koeien.

De wervende beelden van een circus. Turnen.

De clowns.

Ooit zagen we dergelijke bouwwerken in Bengalen in de tijd van Diwali. Deze knappe gebouwtjes werden toen voor de avond nog omgetoverd met doek tot tempels. Het zou best kunnen dat dit hier ook de bedoeling was maar we zijn niet op de avond naar deze fair gegaan.

Dan is daar de kermis. Daarvan laat ik nog meer zien in het volgende bericht.

Chandrabhaga Fair, dromedarissen

Posted on november 30, 2020 by Argusvlinder

Ik had het de vorige keer beloofd. Het volgende bericht, dit bericht dus, zou foto’s bevatten van dromedarissen. Nou let op. Maar eerst nog even een groepje handelaren, herders, eigenaren, van de runderen die hier zijn.

India, Rajasthan, Jhalawar, Chandrabhaga Fair.

Het was hier minder druk, minder georganiseerd dan in Pushkar maar daarom misschien nog wel leuker. Of dat nu nog steeds zo is weet ik natuurlijk niet. Deze foto’s zijn uit 2013.

Dat runderen ook nog knus en lieflijk kunnen zijn.

Voor de handelaren en hun personeel (?) is het natuurlijk ook goed toeven. Een kans om bij te praten, nieuwe plannen te maken of gewoon kletsen.

Deze handelaren wilden wel met je in gesprek komen maar mijn talenkennis was te beperkt. De sfeer was heel ontspannen.

Alles en iedereen ging graag op de foto.

Sommige mensen zijn traditioneel gekleed maar anderen lopen in spijkerbroek.

Zo flegmatiek.

‘Knuffelende kamelen’ klinkt beter dan ‘knuffelende dromedarissen’.

Volgende keer meer dromedarissen.

Chandrabhaga Fair heeft veel gezichten

Posted on november 28, 2020 by Argusvlinder

Toen we in 2013 op de Chandrabhaga Fair waren wilden veel mensen, vooral jongeren, graag op de foto. Verder niets. Dus soms maakte ik meer portretten dan ik uit eigen beweging zou maken.

Een fair in India kan, zoals we al zagen in Pushkar, een
mengsel zijn van religieuze activiteiten, handel of fun shoppen,
een veemarkt en een kermis.
In het geval van de Chandrabhaga Fair was het religieuze deel bij de rivier
maar wij bezochten ook een paar tempels.
De veemarkt was aan een andere kant van de stad in het open veld.

De runderen zagen er op hun best uit. Versierd aan de hals, zoals hier, maar soms ook beschilderd of voorzien van kralen, strikken en belletjes.

Het terrein.

Met bloemen!

Achter de mannen die rechts van het midden boven de runderen uitkomen staat een gebouwtje of machine die geschilderd is als een olifant. Ik weet niet of ik daar verderop in de reeks foto’s die ik er maakte nog foto’s van heb.

Maar als die mannen daar zitten en liggen kan ik er ook op kruipen om deze ‘beelden’ te fotograferen.

Dat ik veel van runderen af weet kan ik niet zeggen. Dus ik weet niet of ik de mooiste dieren op de foto heb maar deze vond ik gewoon mooi.

Dit geschilderde exemplaar is wel heel bijzonder. Daarom nog wat details.

De schildering op de rug van het dier.

De andere kant is anders en hier zie je de gekleurde hoorns en versieringen beter.

Dit dier heeft zelfs strikken aan de poten. De hoorns zijn in hetzelfde kleurschema geverfd.

In een volgend bericht zijn ook de dromedarissen weer aanwezig.

Alle leeuwen verzamelen

Posted on november 26, 2020 by Argusvlinder

Met het toekijken bij de rivier waren we buiten het bebouwde
deel van de stad aangeland. Echt overzicht over het terrein
hadden we nog niet.
Dus dan loop je gewoon mee met de stroom mensen en maak je
onderweg foto’s.

Zoals van deze huizen aan een rijstveld.

Of van dit uitzicht.

Mensen stromen toe zoals hier te voet. Een goed moment om aan te sluiten.

Verdwalen kan eigenlijk niet. Je komt altijd weer wel ergens uit. In het ergste geval draai je je om en loop je terug.

Toen we hier eerder al eens liepen waren er al wel mensen maar nu werd het druk.

Bij dat gebouw met dat grote spandoek tussen die twee torentjes met getal 23 werden dingen uitgedeeld. Als ik me goed herinner eten en drinken.

Hier zit een steenhouwer. Vandaag niet hier aan het werk. Maar voorbeelden van wat je er kunt kopen staan wel uitgestald.

Ingekleurd of naturel?

Alle leeuwen verzamelen.

Er staan voorbeelden in alle kleuren en maten.

Jhalrapatan: Sitaleswara Temple

Posted on november 25, 2020 by Argusvlinder

De Chandrabhaga Temples, of de tempels aan de rivier de Chandrabhaga
zijn een begrip. In Jhalrapatan bezochten wij er een.
We liepen gewoon met de stroom mensen mee. Het was druk maar niet te.
Heel ontspannen.

Rond en bij de feitelijke tempel staan nog een paar kleinere gebouwen. Dit is er een van. Mensen brengen er offers of rusten er uit, Praten wat of eten en drinken iets. En kijken, naar elkaar en naar ons.

Even verder zie ik een kolom met deze bewerking. Prachtig.

Dit is dan de Sitaleswara Temple. Misschien niet heel groot maar voor de mensen blijkbaar belangrijk.

Dit plateau met kleine toren staat voor de Sitaleswara Temple. De mensen lopen op het plateau, tegen de klok in, rond het centrale deel. Fascinerend.

De eerder gekochte of verzamelde offergaven worden bij de tempel weggelegd. Niet op één plaats maar op veel verschillende plaatsen in en rond de tempel.

In de ruimte, tussen de kolommen, voor de eigenlijke tempel is het druk.

Op internet vond ik de volgende beschrijving van de Sitaleswara Temple.

One of the earliest dated temples in Rajasthan, known as the Sitaleswara temple was founded in A.D. 689.
The temple consists of a garbhagriha, a vestibule and a mukhamandapa.
The hypostyle sabhamandapa is later by two centuries and is supported on twenty-six exquisitely carved pillars.
The sanctum has prominent niche-shrines on the cardinal offsets.
The podium-mouldings are bold and simple, the kalasa moulding being replaced by a band of lotus-scrolls.
The pillars show vase-and-foliage motif.
The temple is dedicated to lord Siva with Lakulisa shown as lalatabimba.
Among other temples at the site are the Kalika Devi Temple, Mahadeva (Lakulisa) Temple, the Vishnu Temple and the Varaha Temple.

Altijd een prachtig gezicht.

Het weer is mooi en de sfeer is ontspannen.

We zijn ook dicht bij de rivier. Daar gaan veel mensen even het water in om zich onder te dompelen.

Chandrabhaga Fair

Posted on november 24, 2020 by Argusvlinder

Nadat we in Pushkar waren geweest zouden we nog een markt bezoeken.
De ‘Chandrabhaga Fair‘.

Chandrabhaga Fair is held every year in Rajasthan in the city of Jhalarapatan in the month between October and November. The fair is dedicated to river Chandrabhaga and is considered holy by the people in Rajasthan. On the full moon day in the month of Kartik or Kartik Purnima, thousands of devotees take a holy dip in this river.

Chandrabhaga fair shows a living tradition of Rajasthan. Folk music mesmerizes everyone and colorful art & crafts are best to shop in the fair. A large cattle fair is also held on the last day of Kartik which also attracts thousands of pilgrims from all over India.

The cattle fair which comes together with religious aspects along with commerce is held here and livestock like buffaloes, cows, camels, horses, and bullock are brought in this place.

Traders from far areas like Maharasthra and Madhya Pradesh come here and take part in the trading of these animals.

We hadden nog nooit van deze markt gehoord maar bij het reisbureau
dat ons hielp de reis samen te stellen, werkte iemand
die er van gehoord had. Het was te combineren.

Chandrabhaga Fair, Jhalrapatan Distt., Jhalawar, Rajasthan, India.

We verbleven in regeringsbungalows in Jhalawar, dat
is zo’n 6 kilometer van Jhalarapatan.
Regeringsbungalows zijn eenvoudige verblijven die soms ook
de mogelijkheid geven een maaltijd te kopen.
In ons geval waren de bungalows losse gebouwtjes die niet groot zijn
maar die wel veel privacy geven.
In de ochtend bracht de chauffeur ons naar de markt.
De chauffeur wist niet precies waar hij moest zijn maar kon dat
eenvoudig vragen.
Een mooi avontuur.
Een heel vriendelijk ontvangst.

Deze kraam troffen we als eerste. Wat ze verkochten was me onduidelijk. Het bleken harten van de lotusbloem te zijn die op houtskool gegrild worden. Ik wilde er wat kopen maar ik kreeg er een paar. Smaakte prima.

Het is duidelijk dat de plaats veel minder gewend was
aan westerse toeristen.
Daardoor was de sfeer nog meer ontspannen en waren de zowel
de markt mensen, bedevaartgangers als toeristen nieuwsgierig naar elkaar.

Langs de weg was een plaats waar mensen terecht konden voor eten en drinken.

Een soort van oude stadsmuur met daarbij het eerste vee dat we er gaan zien.

Iedereen heeft goede zin en zet zijn beste been voor.

De fair is een combinatie van een bedevaart en een markt voor particulieren en een veemarkt. Zoals altijd worden offergaven verkocht die de pelgrims meenemen naar de tempel. Hier zie je die, ieder bord is een offergave.

Het worden nog mooie dagen!

Bundi

Posted on november 24, 2020 by Argusvlinder

We verlieten Pushkar en gingen op weg naar Jhalawar.
Deze reis deden we met een taxi en we troffen het niet.
Volgens Google Maps is dat een reis van 317 kilometer.
Nu was een groot deel van de route opgebroken. Er werden
voorbereidingen getroffen om een nieuwe asfaltweg te leggen.
Althans dat denk ik.
Als basis voor de nieuwe weg was er een laag gelegd die bestond
uit kiezels/puin en zand. Dus om nou te zeggen dat we door
het landschap van Rajasthan zoefden zou gelogen zijn.
We waren dan ook erg blij dat we in Bundi even in de tuin van een
mooi gebouw konden uitrusten en genieten van een lunch.
Maar wat een uitzicht!

Een paar dagen later gaan we nog een bezoek brengen aan deze plaats. Voor nu genieten we even uit de verte.

Bundi is nu een stad in Rajasthan.
Ooit was dit een van de koninkrijken die er te vinden waren
op het Indiaas subcontinent.
Bundi staat bekend vanwege de stepwells en de schilderingen.

Argusvlinder

De avonturen van de Argusvlinder

Categorie archief: India

Chhatra Mahal, deel 2

Chhatra Mahal

Taragarh Fort en Paleis, deel II

Taragarh Fort and Palace / Taragarh Fort en Paleis

Dhabhai Ka Kund

Rani Ji Ki Baori

Gagron Fort

Sun Temple: you start wondering about the idols of this temple that they made the idols of this temple and made it with hammers or magic?

Niet bang zijn voor kleur

Shantinath Digambar Jain Temple, deel 2

Ode aan de huismus

Jhalawar Fort of Garh Palace

Chandrabhaga Fair: de kermis

Stilleven met brood en keutels

Chandrabhaga Fair, dromedarissen

Chandrabhaga Fair heeft veel gezichten

Alle leeuwen verzamelen

Jhalrapatan: Sitaleswara Temple

Chandrabhaga Fair

Bundi

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen: