Jaipur is een stad in Rajasthan, India die tot het huidige
stadsplan is gekomen doordat in 1727 de Maharadja zijn hof
verplaatste van Amber naar deze nieuwe locatie.
Daar ontstond het stadspaleis of City Palace.
Het is tot aan 1949, toen de Indiase vorstendommen werden
samengevoegd met de Indiase staat, in gebruik geweest
als paleis van de koninklijke familie.
Het administratief en ceremonieel hart van het koninkrijk.
Ook na 1949 speelden de royals een rol in het publieke
en politieke leven in India.
Het complex wordt goed onderhouden.
Veel van de elementen die je ook ziet in bijvoorbeeld het Topkapi Palace
in Istanbul of in de Verboden Stad in Beijing, zie je ook in dit
paleis terug:
een structuur van open en toegankelijke delen voor iedereen,
naar delen die steeds meer gereserveerd zijn voor gasten, politici
en geestelijke leiders, tot privé vertrekken.
Met audientieruimtes, woonruimtes voor de vrouwen en hun kinderen,
afgeschermde tuinen, uitbundige decoraties, enz.
Het City Palace kent meerdere toegangspoorten. Ook binnen het complex tref je allerlei poorten aan die open ruimtes met elkaar verbinden. Dit is de Rajendra Pol.
De Rajendra Pol wordt gedecoreerd met aan aan iedere kant van de poort dit beeld van een olifant met berijder.
Toen we in Jaipur waren was het er warm (in ieder geval voor ons). Het was stralend weer en het complex was in voorbereiding voor een feest. Voor dit feest werden allerlei bloemstukken voorbereid. Deze sierlijke ‘vraagtekens’ was men er aan het plaatsen en aan het voorzien van bloemen en planten.
Een van de eerste gebouwen die we er bezochten was de audiëntieruimte (Sarvato Bhadra, de Diwan-e-Khas). Een heel open gebouw. Rijk versierd. In het gebouw stonden twee van dergelijke glazen vitrines met daarin deze grote zilveren vaten. Elk goed voor 4000 liter Ganges water. Speciaal gemaakt voor Maharaja Sawai Madho Singh II om Ganges drinkwater mee te nemen voor tijdens zijn reis naar de kroning van Edward VII in 1901.
There are two huge sterling silver vessels of 1.6 metres (5.2 ft) height and each with capacity of 4000 litres and weighing 340 kilograms (750 lb), on display here. They were made from 14,000 melted silver coins without soldering. They hold the Guinness World Record as the world’s largest sterling silver vessels. These vessels were specially commissioned by Maharaja Sawai Madho Singh II to carry the water of the Ganges to drink on his trip to England in 1901 (for Edward VII’s coronation). Hence, the vessels are named as Gangajalis (Ganges-water urns)
Dit is het plafond van de Sarvato Bhadra of Diwan-e-Aam.
Zo kon je, over de grond, van de ene naar de andere kant naar buiten kijken.
Veel gebouwen in Jaipur zijn roze, vandaar de bijnaam ‘Pink City’. Het witte gebouw, achter en boven de roze muur, is Chandra Mahal. Zeven verdiepingen hoog, de plaats van de koninklijke standaard is op het dak.
Sarvato Bhadra, Diwan-e-Aam.
In of bij veel paleizen zie je verzamelingen voertuigen. Om getrokken te worden met pony’s, paarden of olifanten maar ook auto’s, draagstoelen, zadels of howdah (zadel voor olifanten), enz.
Met logo.
Koetsen.
Hier werd druk gewerkt aan de bloemstukken.
Aan deze binnenplaats zijn een paar mooie poorten, grote deuren met veel decoraties, zo je wil.
Lotus.
Dit is een van die poorten. De meest indrukwekkende vond ik de Peacock Gate, de Pauwenpoort.
Jaipur, City Palace, Chandra Mahal.
De decoratie boven de deur. Een combinatie van stucwerk, schilderingen en beeldhouwwerk.
Dan de deur zelf.
Dit is de Peacock Gate. In deze poort kom je steeds opnieuw het thema van de pauw tegen.
Bijna abstract als decoratief element.
De pauw als rijdier.
De pauw midden boven de poort; een mengsel van schildering en stucwerk.
Het beperkt zich niet tot één pauw.
Mubarak Mahal, nog een vrijstaand paleis. Voor buitenlandse gasten.
Terug bij het begin: Rajendra Pol en de Clock Tower.
