Ben vandaag in Amsterdam.
Gisteren al een kaartje gekocht, een ticket moet je dan zeggen.
Het is al weer even geleden dat ik in het Van Gogh museum ben geweest.
Later meer.
Categorie archief: Cultuur
Interessant verhaal over Hyderabad en de Nizam
Omdat ik nog steeds druk bezig ben met mijn reisverslag
over India 2012 – 2013, lees je zo af en toe een erg interessant artikel.
Ditmaal een Engelstalig artikel van de hand van William Dalrymple.
Het artikel gaat over de dynastie die heerste over Hyderabad
en in het bijzonder over de laatste Nizam die in Hyderabad
hoofd van de koninklijke familie was.
Ik ga het lange artikel proberen te vertalen in
een paar grotere stukken.
De naam van het artikel is: ‘The lost world’.
Een verloren wereld
De machthebbers van Hyderabad,
eens de rijkste mensen van de wereld,
werden geruïneerd door politiek gekrakeel
en familieruzies.
Nu is hun culturele erfenis gerestaureerd.
Geschreven door William Dalrymple
William Dalrymple
The Guardian, zaterdag 8 december 2007.
Zestig jaar geleden,
vier maanden nadat de Britse overheersing van India eindigde,
weigerde de Nizam (titel van het staatshoofd van Hyderabad),
de dan rijkste mens op de wereld,
deel uit te maken van het nieuwe verenigde India.
Sir Osman Ali Khan zag geen reden waarom Hyderabad
gedwongen werd deel te worden van India of Pakistan.
Zijn staat, die semi-onafhankelijk was gebleven ten tijde
van de Britse overheersing (Raj),
had een economie zo groot als Belgie
en zijn persoonlijk vermogen was
volgens een schatting van een tijdgenoot,
ten minste 100 miljoen Britse Ponden in goud en zilver
en 400 miljoen in edelstenen.
De meeste edelstenen kwamen van zijn eigen mijnen,
de mijnen waar de Koh-i-Noor en de Great Mogul diamond,
dan de grootste diamand ooit gevonden,
gedolven waren.
Hij bezat een van de grootste kunstcollecties in de Islamitische wereld,
bibliotheken vol met onbetaalbare Indiase miniaturen
(Mughal en van de Deccan), geïllustreerde Korans,
en de meest zeldzame en esoterische Indo-Islamitische manuscripten.
Deels vanwege deze buitengewone rijkdom,
werd de Nizam door de Britse overheersers
altijd ontvangen als de belangrijkste vorst van India
en werd aan hem de voorkeur gegeven boven zijn rivalen.
Meer dan drie eeuwen regeerden zijn voorouders
als absolute monarchen over een land net zo groot als Italië,
waarbij ze, zeker als het om interne aangelegenheden ging,
aan niemand anders dan zichzelf verantwoording aflegden.
Terwijl 15 miljoen onderdanen trouw waren aan hen.
In de jaren voor de Tweede wereldoorlog werd de Nizam
door vele beschouwd als het gezicht van de Moslim wereld.
In 1921 werden zijn beide zoons naar Nice gestuurd
waar ze trouwden met de dochter en het nichtje van
Abdul Majid II, de laatste Kalief van Turkije.
De kalief was recent het Topkapi paleis uitgestuurd door Atatürk,
en hij leefde daarom in ballingschap in Nice.
Onderdeel van de huwelijkse voorwaarden was
dat de zoon van de Nizam de erfgenaam van het Kalifaat werd.
Hiermee werd de hoogste geestelijk leider van de Moslim wereld
met de grootste concentratie van rijkdom gecombineerd.
De dynastie leek onaantastbaar.
Nizam, Nawab Mir Osman Ali Khan Bahadur.
Einde van het eerste deel van de vertaling.
Princessehof
Afbeelding
Stoel van Thutmosis in het Met
Afbeelding van de dag van het Metropolitan Museum
was de armleuning van de stoel
van de Egyptische farao Thutmosis.
Aan de andere kant toont het paneel Thutmosis terwijl hij
op zijn troon zit. Hij wordt omschreven als de jonge god, Menkheperure.
Hij draagt de rode kroon van Beneden Egypte.
Voor hem is de godin met het leeuwenhoofd te zien, Weret, wiens naam
geschreven staat boven haar hoofd.
Achter de koning is de god Thot te zien (met Ibis-hoofd).
“Heer van Hermopolis, geeft leven en een plaats om te leven aan iedereen”,
zegt Thot, “Ik heb je miljoenen jaren van leven en plaats om te leven gegeven,
verenigd met de eeuwigheid.”
Achter de troon staat te lezen:”Al het leven en rond hem zoals bij Re.”
On the other side, the panel depicts the enthroned Thutmose, described as “the young god, Menkheperure,” wearing the red crown of Lower Egypt. In front of him is the lion-headed goddess Weret, whose name is written above her head. Behind the king is the ibis-headed god Thoth “Lord of Hermopolis, giving all life and dominion.” Thoth says, “I have brought you millions of years of life and dominion united with eternity.” Behind the throne is the phrase “All life and dominion around him [like] Re.”
Goed dat ze het er zelf bijzetten – street art
Ik kijk uit mijn slaapkamerraam.
Sinds kort is het uitzicht verrijkt met street art.
Tom l’Istelle: de lamp
In Breda is in het voormalige gebouw van de gemeente (sociale dienst)
aan de Vlaszak, tijdelijk een winkel geopend (Kunstroof).
Een winkel met producten van (Voormalige) studenten van de St Joost
in Breda. Zeg maar de kunstacademie.
Vanmiddag ben ik er binnen gelopen.
Ik ken dat deel van het gebouw redelijk goed
want vroeger was hier Da Nino gevestigd.
Een heel goed Italiaans restaurant.
In de winkel zag ik een paar dingen
die mijn aandracht trokken:
= een serie foto’s van fruit waarbij het fruit gefotografeerd
is terwijl het op een lichtbak ligt. Mooi effect;
= een serie tafeltjes. Hout met grote bouten en moeren in elkaar gezet.
Leuke felle kleuren;
= een lamp in de vorm van een lopend vogelhuisje;
De lamp is een doorontwikkeling van een lopend vogelhuisje
gemaakt voor een festival vorig jaar.
Op de website http://www.paprikachips.com staat er een foto van:
Tom l’Istelle: Walking Home, Festival Hongerige Wolf, Groningen, 2012.
De lamp ziet er dan als volgt uit:
We moeten nog nadenken over de afwerking.
India impressies
Vandaag weer gewerkt aan de kaft voor mijn India Impressies boek.
Allereerst heb ik de foto’s die ik heb laten afdrukken
(uitgangspunt was 1 foto per dag)
bij de juiste datum ingevoerd.
Ik heb nu 30 steekmappen met bonnetjes, foto’s en andere zaken.
Uit alle voorwerpen zal ik er steeds een paar kiezen om een pagina
in het boek te gaan maken.
Maar ik ben nog niet gereed met het toewijzen van alle bonnetjes,
toegansbewijzen enz, naar de correcte datum.
Terwijl ik zo bezig was kwam ik ook nog iets tegen dat ik India gekocht heb
maar wat nog steeds verpakt zat.
Wanneer men offers gaat brengen in een tempel kan men,
afhankelijk van je budget,
ook een kokosnoot versieren en die meenemen naar de tempel.
Daarvoor worden speciale versieringen gekocht.
Ik heb ook een setje uit India meegebracht.
Uit Kolhapur om precies te zijn.
Yasasri is een bedrijf dat zich specialiseert in imitatie juwelen,
zoals ze dat zelf noemen.
Ook met het verven van de kaft ben ik inmiddels verder.
Ik heb ook twee kant-en-klare kumkum’s aangebracht.
Wij kennen die als die rode stip op het voorhoofd van Hindoes.
Maar in India kun je kant-en-klare kopen in verschillende vormen
en met goud en andere blingbling technieken.
Want India en blingbling zijn een.
De foto is een beetje ‘verknipt’ maar dan kun je de versiering
beter zien, hoop ik.
Kumkum is overigens de naam van het poeder dat wordt gebruikt om
een stip of ander symbool op het hoofd van een gelovige aan te brengen.
Het poeder wordt ook als teken van respect gebruikt.
Het maakt ook een belangrijk onderdeel uit van de offergave
die we in India gezien hebben.
Dalmeijer, nummer 6 uit 1926: Amorphophalus Titanum
De boeken die ik dit jaar met Koninginnedag kocht
zijn een bron van onvoorspelbare inspiratie.
Vandaag de Amorphophalus Titanum of Titan Arum
zoals Sir David Attenborough hem noemde in 1995
in zijn serie x91Life of plantsx92
Deze tropische plant zoals hier afgebeeld op een foto gemaakt in Indonesie
is tegenwoordig te zien in grote botanische tuinen.
De bloem kan wel 2 tot 3 meter hoog worden.
Het blad dat na de bloeiperiode verschijnt kan wel 6 meter hoog worden.
Een echt koloniaal plaatje.
Zo kun je hem in hedendaagse botanische tuinen vinden.
One liners: Pas op de crisislijders niet voeren
Crisislijders niet voeren.
One Liners is een kunstproject in Breda dat uit gaat van de actualiteit
en dan met een (1) kreet daarop commentaar wil geven.
De plaats van dit werk vind ik wel grappig.
Het is aangebracht op een hek langs het park.
In het park gaan mensen de kippen, eenden en duiven voeren.
Verder zit gelijk achter het werk een theehuis.
Daar laten mensen zich voeren.
Pas op de crisislijders niet voeren. Een voorbeeld van de ‘Plekgedichten’ van het Kunstenplan Openbare Ruimte Tilburg (KORT).
Er komt best wel wat bij kijken. Hier staat bijvoorbeeld x91NIETx92.
Maar het is goed te zien dat het hek niet geverfd is maar dat het slechts oranje plakband is..
Eens een ander beeld van de Grote Kerk van Breda
Vandaag een serie met grotere en kelinere details van de Grote Kerk in Breda.
De Grote Toren.
De meeste fotox92s zijn gemaakt vanuit de Torenstraat.
Of net vanaf de Grote Markt.
Zeer atletisch.
In detail.
De helpende engeltjes.
Wakkere haan.
Florale motieven.
Nog meer engeltjes.
.
MOTI: Small Stories Bigger Picture
Afgelopen zaterdag naar MOTI geweest:
Museum Of The Image.
Dat het in de museumwereld allemaal
in het Engels moet is tot daar aan toe
maar x91Museum Of The Imagex92 is op zijn minst
ver gezocht en meer waarschijnlijk fout in het Engels.
Maar goed.
De tentoonstelling x91Small Stories Bigger Picturex92 was er niet
minder sterk om.
De tentoonstelling bracht de bezoeker als eerste in een installatie
die je na wil laten denken over de enorme aantallen
fotox92s en grafisch materiaal (en ik doe daar graag aan mee)
die we met zx92n allen op het web plaatsen.
Je wordt omringd door vogels en het geluid van hun vleugels.
Zwermen vogels komen voorbij aan je raam.
Op sommige plaatsen zitten er nog een paar grote vogels
in de takken van een boom.
Maar meetal zwermen ze er lustig op los.
De vogels en hun geluid verbeelden de Instagrams (fotox92s)
die iedere seconde weer, op de fotosite Flickr worden geplaatst.
Regelmatig komt er zox92n foto voor een paar seconden
groot in beeld.
Dat zet de toon voor een tentoonstelling die stil wil staan
bij de manier waarop verhalen steeds visueler worden vereteld.
Er komen voorbeelden aanbod van journalisten, wetenschappers,
opruiers en dichters.
Thomas Hillier is een ruimtelijke
storyteller (verteller) die
architectuur vanuit een ander perspectief
probeert te benaderen. Hij gebruikt
onorthodoxe verhalen en programmax92s
om originele en surrealistische beelden
te crexebren met een bijzondere interesse
in de manier waarop literatuur direct kan
worden vertaald in stedenbouwkundige en
architectonische ruimte.
Het project is opgedeeld in twee geografische
episodes die het leven en de reizen
van het gepensioneerde Engelse stel Mel
(afkorting van Melvin) en zijn
vrouw Judith gade slaan. Zij gebruiken
voedsel om nostalgische koppelingen naar
hun verleden te creeren.
De lampekap is een ruimtelijke metafoor
voor het verplaatsen van de ene naar
de andere cultuur.
Verveeld geworden van het reizen door Europa
in hun broodcaravan, besluiten Mel en Judith
om een nieuw leven op te bouwen in Luxor, Egypte
Thomas Hillier.
Donald Weber.
Prachtige opstelling van de fotox92s van Donald Weber.
Gorilla.
Gorilla is een wekelijkse visuele column
waarin de actualiteit wordt becommentarieert
met behulp van woord en beeld.
gorilla is een samenwerking
tussen grafisch ontwerpstudiox92s
Designpolitie en Lesley Moore en grafisch
ontwerper Herman van Bostelen.
Gezamenlijk slagen ze erin om
een no-nosense karakter
te vormen met een eigen kijk op het nieuws.
Met hergebruik van bekende logox92s en clichxe9
beelden doen ze snel te begrijpen
gewaagde visuele uitspraken.
Deze visuele uitspraken geven geen
opinie weer, maar dienen om een debat
op gang te brengen.
Gorilla staat voor hun maatschappelijke
verantwoordelijkheid als ontwerpers
door slim gebruik van ontwerp technieken.
Onderweg naar huis kwam ik dit raam nog tegen in de Catharinastraat: This Time(s) is made in China”. Goed raam maar volgens mij rammelt het Engels hier ook, of begrijp ik het niet?
Ik heb de catalogus: Search, Find, Like and Share meegenomen.
(Zoek, vindt, waardeer het en deel het)
De ondertitel is:
Designer as A – Journalist
…x85x85and/or B x96 Scientist
…x85x85and/or C x96 Agitator
…x85x85and/or D x96 Poet
Ik ben heel benieuwd.
De tentoonstelling was zeer de moeite waard.
Prachtige door de afwisselende technieken die gebruikt
wordt door de opstellers van de tentoonstelling.
Helder door de indeling.
Dat zo iets bestaat: Legale graffiti oefenplek
Legale graffiti oefenplek. In De Haag. Ik wist niet dat er dergelijke voorzieningen waren in Nederland. Ik kwam er zondagmiddag langsgereden. Ben meteen omgekeerd en ben gaan kijken. Zox92n 6 tot 8 mensen waren er aan het werk. Heel leuk..
De fotox92s die ik heb zijn van beginnende projecten. Ik heb het eindresultaat helaas niet gezien.
Maar het begin ziet er erg spannend uit.
Het posterproject, Kasteelplein Breda
Affiches zijn het traditionele medium van grafisch ontwerpers
waarmee in xe9xe9n beeld een boodschap wordt verkondigd.
GDFB heeft 45 internationale ontwerpers gevraagd
speciaal voor het festival een poster te maken.
Uitgangspunt voor alle ontwerpers is de stelling
van bioloog Frans de Waal x91Greed is out, empathy is inx92.
Door dit gelijke uitgangspunt, vormt het totaal een mooi overzicht
van hoe hedendaagse ontwerpers hun creativiteit
en vaardigheid inzetten bij het verbeelden van een boodschap.
Daar heb ik dan weer mijn eigen selectie uit gemaakt.
Die is hier natuurlijk te bezichtigen.
Jan van Randoald, Thumbs up (Duimen omhoog, op de verzamelposter hangt de poster op zijn kop, of is de poster op het Kasteelplein verkeerd opgehangen?).
Kenzo Mayama Kramarz, Brink of collapse (op de rand van instorting).
Marcel Hausler, Geben ist denn Seeliger nehmen.
Met een Bijbelcitaat in vele talen.
Raymond Lemstra, Mask.
Aron Vellekoop Leon, Our Inner Ape.
Studio Naam, Cooking Canyon.
Mooi, qua thema wat algemener.
Maar niet minder toepasselijk.
Greed detail. Op de poster met afbeeldingen van alle posters (?) die er te zien zijn komt deze niet voor.
Greed (Hebzucht).
Alfons Hooikaas, Moneytree (Geldboom).
Judith vd Velden, Lady Empathy.
Ludwig Volbeda, We tried to build a new God, but they kept stealing our wood (We probeerden een nieuwe God te bouwen, maar ze stalen steeds ons hout).
Ludwig Volbeda (detail).
Dit is een hele mooie poster.
Ik gebruikte bijna spontaan het woord prent.
Dat komt omdat deze poster de uitstraling heeft van een ets.
Gezicht op het Kasteelplein en de sokkel van het standbeeld van Stadhouder Willem III.
Rejane Dal Bello, Totalitarian States (Totalitaire staten).
Is ook wat minder direct al laat de uitleg zich eenvoudig raden.
Prachtige poster.
Genis Carreras, Geometric Greed.
James Victore, Greed is out, Empathy is in.
Ook nog even langs het Huis van de Beeldcultuur gelopen. En jawel, de papierrecycleposter was afgerond. Mooi resultaat toch!.
Graphic Design Festival Breda in volle gang
Je zou het niet zeggen met deze foto maar het is zeker waar.
Het Graphic Design Festival Breda is in volle gang.
Deze foto is van Woensdagochtend.
Ik heb nog even met de bewaker gesproken.
De posters worden namelijk iedere nacht bewaakt.
Het verleden gaf hier aanleiding toe.
Toen werden er vaak posters weggehaald van de reclameborden.
De bewaakte tentoonstellingsruimte.
Small Stories Bigger Picture
In MOTI (museum of the image) in Breda in binnenkort de tentoonstelling
‘Small Stories Bigger Picture’te zien.
Of, hoe je met beelde het grote verhaal kunt vertellen.
Dat thema spreekt me erg aan omdat de Argusvlinder
dat eigenlijk altijd doet.
Met veel foto’s een verhaal proberen te vertellen.
In de tentoonstelling gaat het niet alleen
om foto’s maar ook om grafisch ontwerp en films.
Donald Weber, Interogation XL (ondervraging).
(Persbericht)
We leven in een beeldcultuur, een samenleving waarin we
steeds vaker met beeld communiceren dan met taal.
We zijn visuele biografen van onze belevingen, ideexebn en interesses.
Small Stories Bigger Picture laat zien hoe professionele beeldmakers
vanuit verschillende perspectieven hun visuele verhalen met ons delen.
Persoonlijke fascinaties, registraties, analyses en provocaties
crexebren samen een tijdsbeeld van onze samenleving.
Gorilla, Irak labyrint (Het labyrint Irak).
(Persbericht)
Bezoekers ontdekken hoe visuele verhalen mensen kunnen stimuleren en
bewegen bewuster in het leven te staan.
In Small Stories Bigger Picture zie je beeldmakers in de rol van dichter,
journalist, onderzoeker en provocateur.
Bezoekers worden letterlijk in vogelvlucht meegenomen door drie zalen
vol fotografie, film en vormgeving.
Small Stories Bigger Picture is van 13 september tot en met 25 november te zien in MOTI
Peter Orntoft, Interest.
38 % van de mensen vinden het een probleem dat een werkster
een Islamistische hoofddoek draagt.
42,5 % vinden dat voor een leerkracht,
46 % vinden dat van een verpleegster of doktor,
66 % vinden dat van een rechter.
Sanne de Wilde, Dwarf empire (Dwergenrijk).
Kyungwoo Chun. Sterke foto maar wat is het verhaal?
Chris de Bode, Exodus from Lybia, Tunesia, Ras Adjir.
Uit de verte is niet helemaal duidelijk wat je ziet op deze afbeelding. Maar kom je dichterbij dan zie je dat het een verzameling foto’s is van mensen die op de vlucht zijn. Libie uit. Chris de Bode, Exodus from Lybia, detail. Ras Adjir is een belangrijke grensovergang tussen Libie en Tunesie.
.
Engel van Breda
Dit weekend is er weer een editie van de Roodharige-dag in Breda.
Er worden een aantal evenementen georganiseerd waaronder
morgen een recordpoging om zoveel mogelijk roodharige bij elkaar te brengen.
Een van de evenumenten speelt zich af
iun de Grote Kerk van Breda.
Werken van verschillende kunstenaars worden er getoond.
Reden om er even naar toe te gaan
en de ‘Engel van Breda’ te gaan bewonderen.
Muurschildering in de Grote Kerk van Breda. Zou dit een van de 12 wijdingstekens van de kerk zijn geweest?.
Ellen Wolff, Engel van Breda. ‘Beroemd’ beeld want het stond vandaag in BN/De Stem.
Johanna Schweizer, Maskers.
Anne Pillen, Wees gegroet. Dit werk bestaat uit bloemblaadjes. Hier worden de blaadjes nog uitgestrooid.
Detail van een muurschildering in de Grote Kerk van Breda. in de kerk is een heel grote afbeelding van de heilige Christoffel of Christoforus. Daarvan is dit figuurtje een detail.
Johanna Schweizer, Waterman.
Dit is geen afbeelding van een moslima. Dit is een Middeleeuwse versiering in de Grote Kerk.
Nieuw logo Rijksmuseum
RIJKS MUSEUM.
Wouter Hamel in het Concertgebouw
Het is al weer even geleden, maar de avond was er niets minder om. Op 15 augustus was er een carte blanche concert van Wouter Hamel. Met een grote groep stijkers, een harpiste uit Engeland, een achtergrondkoortje, een blazersgroep, Benjamin Herman en nog meer vrienden. Zoals altijd was de ambiance van het Concertgebouw weer perfect.
Tang Yao Hoong
Tang Yao Hoong, Feather of Life. Levensveer. Ik denk geinspireerd door de ‘Tree of Life’, een bekend thema in de kunst. Hier een grafische interpretatie.
Tang Yao Hoong, Songbird. Zie je de vogel of zie je de oude platenspeler?
Over de schutting
In de maand september is een een kunstmanifestatie in Breda
met de naam ‘Over de schutting’.
Heel de maand september op de zaterdagen.
Met verschillende activiteiten.
Zoals open atelierdagen, een beeldententoonstelling.
Acts, een nachttentoonstelling, poezie en muziek.
Ik ga er zeker kijken.
Argusvlinder 