Riek of Rijf II

Posted on november 18, 2020 by Argusvlinder

Twee blogberichten, één titel.
Pas in dit tweede bericht wordt duidelijk waarom het bericht zo heet.
Overigens had het bericht ook ‘iPod Guru’ kunnen heten.
Ook dat wordt duidelijk in dit laatste bericht over
ons verblijf in Pushkar in 2013.
Dat was niet de laatste bestemming op die reis.
Jalawar, Bundi en nogmaals Jaipur volgen dan nog.
Maar nu nog wat dromedarissen uit Pushkar.

Het vorige bericht eindigde met een tekening op een muur die aangaf waar de herentoilet te vinden is. Daarom begin ik vandaag met de andere tekening van het duo: het damestoilet.

In twee nissen stonden deze beelden.

Overal waar ruimte is wordt die gebruikt om de goden een plaats te geven.

Lang geleden stond deze meneer al eens op mijn blog. De mensen haalden die drukke dag alles uit de kast om indruk te maken op bedevaartgangers of toeristen. Indruk maakte deze meneer zeker.

Het was die dag druk in Pushkar. Hier zie je de mensen die aan de overkant van het meer op de ghats zijn om te bidden of om te baden in deze sarovar.

Waarom al deze mensen voor deze poort staan weet ik niet. Een aantal lijken me sadhoes.

Een sadhoe (Sanskriet, letterlijk: “goed persoon”) is een hindoeïstische asceet of yoga-beoefenaar (yogi) die de eerste drie hindoeïstische levensdoelen: kāma (plezier), artha (rijkdom), dharma (juist handelen) heeft opgegeven. Een sadhoe is volledig toegewijd aan het behalen van spirituele bevrijding (moksha) door meditatie.

Bron Wikipedia

In 2013 was de iPod nog voldoende nieuw en iets bijzonders. Ik was (en ben) een liefhebber van dit apparaat. Intussen is het apparaat volledig voorbij gestreefd door de streaming diensten waarvan iedereen op zijn telefoon gebruik maakt. Maar op deze reclame wordt het hebben van een iPod nog vergeleken met het ‘on top of the world’ zijn. Alles is mogelijk! Dat zou toch een prachtige titel van dit blogbericht zijn geweest?

The iPod is a line of portable media players and multi-purpose pocket computers designed and marketed by Apple Inc. The first version was released on October 23, 2001, about 8 1⁄2 months after the Macintosh version of iTunes was released. As of May 28, 2019, only the iPod Touch (7th generation) remains in production.

Ook hier is de bron: Wikipedia.

Een beetje van de straat af lag deze tempel: Rangnath Venugopal Temple. Een mooi complex maar in 2013 was het al in een niet al te beste staat. Op internet zag ik dat er pogingen zijn ondernomen de afgelopen jaren om geld in te zamelen om dit complex te restaureren. Net als op veel andere plaatsen in India zijn de duiven niet te onderschatten veroorzakers van schade.

Rangnath Venugopal Temple.

Rangnath Venugopal Temple met een beetje veel duiven.

Rangnath Venugopal Temple.

Dit soort landbouwwerktuigen werden veel aangeboden op de Pushkar Camel Fair. Misschien vandaag nog wel. Ik vond ze kunstig gemaakt en mijn grote vraag was of dit nou een riek of een rijf is?

Zoals je ziet, stonden er genoeg.

Een laatste dromedaris, volledig in beeld. Je zag ze wel vaker, zo uitgerekt gaan liggen. Ze ogen op hun gemak te liggen maar de houding lijkt mij niet comfortabel. Ook deze dromedaris is leuk geschoren met alleen nog een soort van ‘matje’ gelijk achter de oren en een ‘matje’ op zijn bult.

Hier is nogal wat overtuigings- en spierkracht nodig om een dier op een pick-up te krijgen om weg te gaan. Dat verbeeld ook wel ons gevoel. Het was namelijk tijd voor ons om weg te gaan maar we waren liever nog een tijdje in Pushkar gebleven. Wie weet, na corona…..

Riek of Rijf I

Posted on november 16, 2020 by Argusvlinder

Ik ben aangekomen bij de laatste dag van ons verblijf
op de Pushkar Camel Fair in 2013.
De foto’s van deze laatste dag heb ik verdeeld in twee groepen.
Over het bericht van vandaag en dat van binnenkort.
Tussen de foto’s zitten wel meer ‘twee-tjes’.

Er zijn zoveel dromedarissen dat je ze na een paar dagen gewoon gaat vinden, niet meer de moeite om ze op de foto te zetten. Toch dan maar een laatste stel.

Ook vandaag zal er weer gegeten moeten worden. Door veel mensen.

Hier wordt gewerkt aan een moderne wandelstok. Mooi versierd.

Ze zijn beschikbaar in alle soorten en maten.

Vandaag lopen we nog voor de laatste keer een volledige ronde om het meer heen (Pushkar Samovar). We zien dan ook plaatsen die we nog niet eerder zagen. Rond het meer liggen vele ghats waar mensen samenkomen om zich onder te dompelen in het water.

Maar de kermis en de dieren zijn nooit ver weg.

Tegen deze toren van een tempel zie je iets dat je in Azië vaker ziet. Op het zwarte bord naast de deuren staan de namen van gulle gevers en de bedragen die ze aan de tempel betaald hebben. Deze foto is gemaakt op het dak van de eerste verdieping

Intussen buiten op straat.

Een prachtige plaats om even je ogen wat rust te gunnen.

Misschien, als ik me nog even iets meer tijd gegund had, dan was dit een betere foto geworden.

Werken aan de bereiding van eten met een deegroller.

De dames rechts bakken brood in een oven. Verser kan niet.

Hier worden nog veel klanten voor een hoofddeksel verwacht.

Ik sluit vandaag af met de richtingaanwijzer voor het heren toilet.

De rest van de foto’s van deze laatste dag in Pushkar volgen nog.
Daarna gaan wij naar de Chandrabhaga Fair in Jhalrapatan distt.
Bij de plaats Jhalawar (16-18 november 2013).

Pushkar Fair by night

Posted on november 13, 2020 by Argusvlinder

De foto’s die ik in Pushkar maakte, zijn gemaakt met een
oude analoge spiegelreflexcamera.
Daar kon ik redelijk foto’s mee maken maar zonder flits
en in de avond, dat is een heel ander verhaal.
Maar je snapt hopelijk dat deze foto’s voor mij niet
alleen een documentaire waarde hebben maar ook een
gevoelswaarde.
Landen in Azië vind ik erg aantrekkelijk in de avond en
op zijn aantrekkelijkst in de avond kort na een regenbui.
De werking tussen licht en schaduw en het glinsteren en
glimmen van straten. Prachtig.
In Pushkar had het niet geregend.

Als je niet kunt of wilt flitsen en je lens zit tussen een groothoek- en telelens in, dan moet je spelen met het diafragma (de hoeveelheid licht die de camera binnen komt) en de sluitertijd. Een langere sluitertijd vergroot de kans dat delen van je foto ‘bewegen’. Op deze foto staan meerdere personen die tijdens het maken van de foto uit beeld gelopen zijn. Thuis nam ik niet de tijd om met deze factoren (diafragma en sluitertijd) te oefenen. Op reis kwam dat wel vaker van pas en dan werd het dus gaandeweg leren.

De kermisattracties, groot en klein, zijn verlicht. Heel professioneel of wat eenvoudiger.

In het donker met kunstlicht zie je dingen die je anders misschien niet zou hebben gezien.

Deze weegschaal intrigeert me. Zou men hier textiel per gewicht verkopen of is hier toch iets anders aan de hand?

Deze kraam stond in een zijstraat die naar het hotel leidde waar we de eerste dagen van ons verblijf in Pushkar hebben geslapen. Die avond was het even rustig en kon ik al die kleuren en verschillende kleding vastleggen. Ik was op zoek naar een wit hemd maar heb er uiteindelijk geen gekocht.

Aan tafel.

Deze trappen leiden naar de ingang van de Brahma Temple of de Jagatpita Brahma Mandir. Links van het midden op de voorgrond, bij het detectiepoortje en rechts naast de ingang boven aan de trap staan leden van de militaire politie. We hebben in Pushkar niet geprobeerd deze tempel te bezoeken.

Politie te kameel?

Posted on november 12, 2020 by Argusvlinder

Stap in mijn tijdcapsule.
Het is 14 november 2013, India, Pushkar.
We lopen door het stadje Pushkar. Het is markt.
Het is kermis. Veemarkt en over een paar dagen is deze stad een bedevaartsoord.

//embedr.flickr.com/assets/client-code.js

Het is druk.

In een vorig bericht toonde ik koeien in hetzelfde Pushkar in een heel andere setting. Hier een heilige koe zoals ons westers beeld meestal is.

Waarom ik deze foto’s maakte van deze eekhoorn weet ik niet meer. Leuk is hij/zij wel.

Tot nu toe konden we vrij door de straten van Pushkar lopen. Maar omdat het religieuze festival dichterbij komt, zijn er extra maatregelen getroffen zoals deze houten afzettingen. Midden op straat, om de verkeersstromen te kunnen scheiden. Natuurlijk is dat niet vanwege gemotoriseerd verkeer maar vanwege de grote aantallen voetgangers. Er zijn ook militairen aanwezig. Op deze foto lijkt dat overbodig maar dat blijft niet zo.

Deze dromedaris wordt door de politie ingezet.

Als we te voet terug naar onze tent lopen komen we steeds langs deze drinkplaat voor de dieren. Altijd een plaats voor een leuke foto. In het volgende bericht gaan we terug naar Pushkar in de avond.

Dit jaar is de Pushkar Camel Fair vanaf 22 november.
Hoe Covid-19 daarop invloed heeft weet ik niet.

Ogen dwalen door Pushkar

Posted on november 5, 2020 by Argusvlinder

Rare titel.
Maar je moet af en toe iets anders proberen.
Na de snorrencompetitie lopen we verder over de markt
richting Pushkar. We zien veel bijzondere dingen.

We hebben vaak het beeld dat alle koeien in India ‘Heilige koeien’ zijn. Maar zoals je hier ziet worden er op de Pushkar Camel Fair ook runderen verhandeld.

In een vorig bericht liet ik zien hoe iemand een naam schreef op een rijstkorrel. Hier is mijn souvenir. Op de volgende foto is te lezen welke naam ik gevraagd heb op te schrijven. Het was eerder op mijn weblog te zien want de verschrijving vond ik wel leuk ‘Argusvinder’ in plaats van ‘Argusvlinder’.

Eerder liet ik een ‘kapstok’ met dit soort versieringen zien. Deze hebben wij gekocht en het hangt nog steeds in ons huis.

Hier heb ik zoveel bewondering voor. Je moet als straatveger in India wel een enorme optimist zijn. Het lijkt op zijn minst alsof je werk nooit af kan zijn maar toch houden ze stug vol.

Er is veel te doen over spotprenten in de wereld van vandaag. Maar die kent men dus ook in andere delen van de wereld dan de westerse. Hier een tekening met twee teksten: ‘At last one man one vote’ (Eindelijk, ieder persoon een stem). Heel toepasselijk bij verkiezingen in de US waar de zittende president vraagt om soms stemmen niet mee te tellen en dan weer om de stemmen opnieuw te tellen. Alles om te kunnen blijven zitten. In die rode wolk staat ook een tekst. Waarschijnlijk van die man achter de tralies: ‘I liked it better when I was the one man and the one vote’ (Ik vond het leuker toen ik die ene man met die ene stem was).

Als je dan uit Nederland (Holland) komt en je ziet in India een tractor op de Pushkar Camel Fair van het merk New Holland, dan moet je wel een foto maken.

Deze wat oudere dames wilden graag op de foto. Dus dan doen we dat.

De versiering van deze deur is misschien niet kunst met een grote ‘K’ maar sommige van de details vond ik erg leuk.

De twee olifanten zijn een beetje langgerekt maar wel leuk.

Een bordspel in de schaduw.

Leuk kapelletje, op de hoek van een gebouw, in een nis, met een betegelde mozaïek omlijsting en een afdak.

Pushkar Camel Fair: dat zit wel snor (of baard)

Posted on oktober 30, 2020 by Argusvlinder

Er bleek een verkiezing te zijn, iets van langste snor.
Het was behoorlijk druk. En het was warm.
Om daar nu midden tussen in te gaan staan.
Maar het is natuurlijk wel een bijzonder gezicht.

Dit is een van de deelnemers. Volgens mij heeft hij zijn snor/baard een beetje tegen zijn gezicht gevouwen. Hier geeft hij een interview.

Er zijn mensen die het van een afstandje bekijken.

Ik had eigenlijk geen idee wat je kon verwachten. Ik vond dit al een mooie snor.

Zie in die kluit van mensen en dromedarissen (achtergrond) nog maar eens een deelnemer te ontdekken.

Gewoon, een vriendelijke meneer.

Dit is het echte werk. Een snor/baard met de lengte van een corona-afstand.

Snor of baard?

Niet scherp, maar die meneer met zonnebril heeft links van hem zijn snor vast met aan het uiteinde een witte strik.

Mooi oor-sieraad.

Genoeg snorren en baarden voor vandaag.

Er zijn weer dromedarissen

Posted on oktober 28, 2020 by Argusvlinder

Deze banner hing in het stadion van Pushkar toen we de Pushkar Camel Fair bezochten.

Onderweg naar de markt kwamen we de eerste dromedarissen al weer tegen.

Het is zo gemakkelijk de dromedarissen menselijke eigenschappen als nieuwsgierig of onderkoeld toe te kennen. Waarschijnlijk is dat allemaal fantasie.

Sommige dingen blijven, ook nu nog, onduidelijk. Wat hier precies gebeurde weet ik niet maar er was een man die sprak met veel lichaamstaal en die de aandacht van zijn publiek behoorlijk wist vast te houden. Op grond voor hem ligt een kind met zijn ogen dicht: in slaap, onder hypnose, ziek, gezond?

Bij alles wat ik er in zie ben ik aan het fantaseren, want ik weet het niet. Maar het is wel intrigerend.

Alles voor de grote of kleine trek. Koud of warm.

De manier waarop in winkels en in kramen zoals deze, eten wordt uitgestald, vlees, groente, fruit, het maakt niet uit. Heel vaak is het met erg veel aandacht gedaan.

Wat dit precies zijn, ik heb geen idee. Ik heb er wel een gekocht en het staat al die jaren als souvenir in ons huis. Het lijkt een belletje maar het belt niet.

Huishoudelijke producten.

Deze gekleurde poeders hebben veel toepassingen. Bijvoorbeeld om tekeningen te maken voor je deur of om elkaar te bestrooien tijden Diwali (binnenkort is het weer Diwali: zaterdag 14 november 2020).

Ook hier kocht ik een souvenir. Deze meneer schreef je naam op een rijstkorrel. Die korrel werd in een kleine koker met een vloeistof gestopt. De koker is doorzichtig en zit aan een ketting met een sleutelring. Doe ligt in de buurt van het eerder genoemde souvenir. Natuurlijk moest ik wel mijn naam even voorschrijven.

Voor het eerst zagen we ook iets van een programma. Het beperkt zich wel tot de avonduren. Waarom de evenementen die overdag mee te maken zijn niet genoemd worden is me een raadsel. Maar ook zonder programma is de Pushkar Camel Fair een groot feest. Zaterdag de 13e klopt denk ik niet.

Deze dames beoordelen de koopwaar.

We zijn terug in het stadion. Het is er druk en ik kan wat foto’s maken van de mensen op de tribune. We zijn in afwachting van een volgend evenement. We weten niet wat maar achteraf zal blijken dat er ook een wedstrijd is voor de man met de langste snor. Incredible India.

Op een paard

Posted on oktober 21, 2020 by Argusvlinder

Vandaag twee foto’s uit Pushkar.
Ze passen niet bij elkaar.
Ze passen niet bij het vorige bericht.
Ze passen niet bij het volgende bericht.

Daarom staan ze hier bij elkaar.

Terwijl we in Pushkar waren gingen we alle avonden (op één na) eten in een restaurant in het stadje. Maar veel foto’s die nu nog de moeite waard zijn om te tonen heb ik er niet gemaakt. Ook deze is op het randje. Maar voor mij zelf geeft het goed de sfeer van Pushkar in de avond weer. Het was er heel goed toeven. Veel van de restaurantjes zijn op een dak. Hier een beeld van de straat. Als je geluk hebt heeft het restaurant ook uitzicht op het meer.

Dit is een foto van een foto gemaakt door de ‘Tanwar Photo Studio’. Ik zit/hang hier op/over een bord in de vorm van een paard. Vooral de exotische achtergrond sprak me erg aan. De foto is overdag gemaakt maar pas in de avond, terug in de tent, heb ik hem gefotografeerd op een toepasselijke achtergrond. Het is 14 november 2013.

Sky Waltz

Posted on oktober 20, 2020 by Argusvlinder

Tegen halverwege de middag gingen we vaak terug van Pushkar naar het tentenkamp. Eem glaasje fris, even uitrusten, ons voorbereiden op een wandeling naar Pushkar om daar te gaan eten. Deze keer horen we plots de ballon.

Op de ballon staat de naam van het bedrijf dat de eigenaar is van de ballon: Sky Waltz. Zoek ze maar op internet op. Je vindt ze eenvoudig.

Even hoogte maken.

Pushkar Camel Fair

Posted on oktober 19, 2020 by Argusvlinder

We kregen er geen genoeg van.
De eerste dagen waren we vooral onder de indruk
van al die dromedarissen en andere dieren.
Maar ook het deel met kramen, een stuk was overdekt,
sprak ons erg aan.
Het werd drukker en nog eens drukker.
Wat een feest!

In India loop je niet meteen over een markt met alleen maar souvenirs voor westerse toeristen. De markt hier is gericht op de lokale toerist. Die zijn er in veel grotere aantallen. Deze beeldjes zijn daarvoor gemaakt. Zo kleurrijk en leuk. Ik kon het niet laten wat details uit te lichten.

Super.

In het overdekte deel stonden vooral veel kramen met dingen om te eten. Geen hele maaltijden maar hapjes.

De kleuren van deze gebakjes!

Hoezo, mooi groen?

Het werd druk.

Tussen de middag gingen we ergens eten in een soort van tuin. Bij die tuin was tegen een muur een trap. Er gingen mensen naar boven dus ik ook. Je kwam op het dak van een paar bijgebouwen, naast een tempel. Dit was het gezicht op straat.

Even verder op ging de kermis gewoon verder.

Dit waren mensen die mij voorgegaan waren naar boven. Ze keken vandaar de tempel in.

Terug in de straat was dit de drukte bij de ingang van de tempel die ik net noemde.

Straat in Pushkar.

Ik hou van deuren en poorten.

Op straat zie je groepen militairen die ingezet worden om de drukte in de hand te houden. In India heeft men daar veel ervaring mee. Op strategische plaatsen waren uitkijkposten.

We zijn nog niet aan het einde van ons verblijf in Pushkar
maar er volgen nog maar een of twee dagen.
Dan gaan we verder.

Jaarmarkt en processie, deel 2

Posted on oktober 17, 2020 by Argusvlinder

We zagen de optocht pas toen hij al in het stadion was. De foto’s zijn gehaast. Maar ze laten wel zien wat een uiteenlopende groep mensen meedeed. Niet iedereen was enthousiast over de foto’s.

Hééél creatief.

Boven op een auto.

Detail van vorige foto.

Met even verderop 4 grote attracties.

Jaarmarkt en processie, deel 1

Posted on oktober 15, 2020 by Argusvlinder

Geen gebeurtenis in het Brabantse of Limburgse land.
Maar een deel van de Pushkar Camel Fair en een optocht
van verschillende religieuze bewegingen in het stadion.

Deze ochtend zou een heel kleurrijke ochtend worden. En druk, heel druk. We wandelen over dat deel van de Pushkar Camel Fair dat vol staat met kraampjes.

Iedere dag wordt het drukker en mensen blijven toestromen.

Sommige kramen staan op schragen en andere liggen op een kleed langs de weg of het pad, niet zo georganiseerd als markten in Nederland. Er lopen ook allerlei mensen rond die dingen willen verkopen. Sommige met een heel verhaal en andere met een handkar zoals deze verkoper van pelpinda’s die hij als je er om vraagt ook kan roosteren.

Eenmaal in het stadion komt er een stoet auto’s met verklede mensen, spandoeken, maskers en versieringen. We zullen tussen de deelnemers iemand ontdekken die we eerder in de lokale Sikh-tempel hebben ontmoet. Daar sprak hij ons aan om uitleg te geven over de tempel. Hij was afkomstig uit Delhi en was op bedevaart in Pushkar. Hij verbleef in de tempel en nam daarom ook deel aan de optocht die een brug wil slaan tussen alle religies.

Deze wagen wil een lans breken voor de bescherming van de bomen.

Op de tribune een grote groep vertegenwoordigers van religieuze stromingen en overtuigingen.

Zo leek het haast wel een soort van ‘Laatste Avondmaal’. Het zag er allemaal prachtig uit.

Volgens mij herkennen we in deze man de berijder van de dromedaris van een aantal berichten eerder. Hij had zijn best gedaan!

Incredible India.

Pushkar Camel Fair

Posted on oktober 12, 2020 by Argusvlinder

Het is al weer even geleden dat we in Pushkar waren.
Zeven jaar.
Al die tijd dacht ik: het heeft niet zo veel zin
mijn foto’s te laten zien. Al die dromedarissen.
Maar nu ik er weer eens naar kijk, valt het eigenlijk best mee.
Alleen weet ik niet altijd precies meer wat wel en minder
goed bij elkaar past.
Vandaag een korte serie foto’s die in tijd gezien wel
zo achter elkaar gemaakt zijn maar die misschien
beter bij het laatste blogbericht hadden kunnen worden opgenomen.

We dwalen een beetje buiten het stadion op de Fair rond. Zien dan plotseling deze poort.

Een veldje met uitwerpselen van de dromedarissen.

Op die stapel rechts zie je ook uitwerpselen. Die zijn van runderen en worden gebruikt als brandstof.

Tijd om me op de volgende serie foto’s te gaan voorbereiden.

Reuzenrad en paard

Posted on september 30, 2020 by Argusvlinder

Verzin maar eens een goede titel als je schrijft en
foto’s toont uit India. Dat valt niet mee.
Daar gebeurt zo veel, allemaal tegelijk met geuren,
kleuren en geluid.

Dit zijn drie van de vier reuzenrad-attracties die er in 2013 op de Pushkar Camel Fair te bezoeken waren. Dus naast de vele dromedarissen was er een kermis, een circus (de foto’s waren lang geleden al eens te zien), een soort van landbouwbeurs en een religieus feest.

Iedere dag werd het drukker. Ook in het stadion.

De tribunes waren voller, met internationale en lokale bezoekers.

Iedereen vol aandacht voor het programma en voor elkaar.

Wat de bedoeling met deze dromedaris was weet ik niet meer. Maar kleurrijk is hij wel.

Overal waar je kijkt is van alles te koop.

Dan was er af en toe een optreden.
Hoe georganiseerd het was weet ik niet maar dit
witte paard was een genot om te zien.
Misschien dat de dierenbescherming dit niet goed vindt.
Ik vond het indrukwekkend.

Pushkar Camel Fair.

Dromedarissen

Posted on september 29, 2020 by Argusvlinder

Je zou haast denken dat ik een voorliefde heb voor
dromedarissen. Nou, dat is helemaal niet zo.
Maar als je op bezoek gaat op de Pushkar Camel Fair
kun je er vanzelfsprekend niet om heen.

Het verschil is een meneer en een mobiele telefoon.

Ze kunnen een beetje stoffig zijn.

Het is duidelijk dat het steeds drukker wordt op de Fair. Met mensen en met dromedarissen.

Deze geiten lijken haast te hebben.

Wij hebben inderdaad heimwee.

Zou dit een soort van angora-dromedaris zijn? Of moet deze dringend naar de kapper…dan wenkbrauwen en orden bijknippen, graag.

India, Pushkar Camel Fair.

Doorkijkje.

Veel dromedarissen

Posted on september 28, 2020 by Argusvlinder

De vorige keer waarschuwde ik al,
sommige foto’s zijn niet voor mensen met een zwakke maag.
Nog goed dat je de foto’s niet kunt ruiken.

Na een nacht in het tentenkamp gingen we te voet naar
Pushkar en onderweg zagen we niet alleen dromedarissen.

Herder met een kudde geiten.

Na een tijdje liepen we op met iemand die blijkbaar een ochtendwandeling aan het maken was. Ik vermoed dat hij de streek kende want hij was niet verbaasd door de geur of het beeld dat dadelijk volgt.

Een groep collega-toeristen ging die ochtend met de Camel kart, de vaste verbinding van het tentenkamp naar Pushkar.

Het terrein is een beetje heuvelachtig. Dus eerst ruik je de dode dromedarissen alleen maar. Pas dichterbij zie je ze ook liggen. Sommige dode dromedarissen liggen er langer dan anderen.

Goed dat er verder op nog massa’s dromedarissen te zien zijn.

Dan is het een feest om tussen al die dieren te kunnen rondlopen.

Hier ligt nog iemand een dutje te doen tussen de dieren.

Deze dromedarissen worden blijkbaar bijgevoerd.

Het zijn er veel, heel veel.

Er wordt goed gedronken.

De volgende keer nog meer dromedarissen uit Pushkar.

Er zijn velden en dan zijn er velden

Posted on september 17, 2020 by Argusvlinder

Stel je voor, het loopt tegen het eind van de middag.
Je bent op de Pushkar Camel Fair.
Deze keer eten we een keer in het restaurant van het
Pushkar Royal Desert Camp.
Daarom is het al wat later en de camel carts zijn er
al niet meer.
Dus je gaat te voet (geen probleem, gewoon een stukje lopen).
Dan zie je het volgende in het veld buiten Pushkar.

In de verte grazen dromedarissen onder begeleiding van hun herders.

Het is best een grote groep. Buiten in het veld groeit blijkbaar voldoende voor de dromedarissen. Op het terrein van de Camel Fair is het kaal en dor. Daar is veel minder te halen voor de dieren.

Het was een fascinerend beeld.

Aan één kant van het Royal Desert Camp stond een omheining van stof.
Een soort van witte muur.
Toen ik er naar toe liep zag ik dat je er tussen de doeken door kon kijken.
Tot mijn verrassing was daar een ander soort van veld:
een veld met steeds op vaste afstand van elkaar een set met wc-pot en douchestang.
Het sanitair was er dus een heel jaar lang en alleen als het nodig was werden
de tenten er over geplaatst.
De flexibele witte muur onttrok het nog niet in gebruik zijnde deel
aan het zicht van de bewoners.

Zo te zien was er nog veel ruimte voor uitbreiding.

Dat brengt me terug bij onze tent en het tentdoek met versiering.

Soms laat je wat spullen achter op een vakantiebestemming. Deze schoenen zijn in Pushkar gebleven.

De volgende keer foto’s van de ochtendwandeling.
Laat ik al vast zeggen: die zijn niet voor mensen met een zwakke maag.

Buiten het stadion

Posted on september 13, 2020 by Argusvlinder

Buiten het stadion gaan de activiteiten rond paarden, dromedarissen en ander vee gewoon door. Het is een echte jaarmarkt dus er is ook een kermis, je kunt er gereedschap zien en kopen, er is voorlichting over zaken als gezondheid maar er zijn ook kleine bedrijven die laten zien wat ze doen en kunnen. Natuurlijk worden er ook (sterke) verhalen verteld en herinneringen opgehaald.

En veel handel gedreven.

Even de dromedaris wat bijkleuren.

Op het eerste gezicht is dit een vreemde foto. Is dit een volleybalveld? Nee dit is een stuk van het veld waar een aantal vrouwen de uitwerpselen van dieren verzamelen. Vooral van de dromedarissen. Er is namelijk een organisatie die probeert om met dromedarissen nieuwe manieren van inkomsten te ontwikkelen. Door de verdergaande mechanisatie van het vervoer en de landbouw zijn dromedarissen minder gevraagd en loopt de handel in deze dieren terug en is een evenement als de Pushkar Camel Fair steeds meer in gevaar. Men wil bijvoorbeeld gebruik maken van de haren van de dieren, de huid en ook van de uitwerpselen. Daar kun je papier van maken!

Een gegeven paard kijkt men niet in de bek maar bij een dromedaris doet men dat dus duidelijk wel.

Soms zijn de dromedarissen hele kunstwerken.

Anders wel hun uitrusting.

Ze kunnen zo heel schattig op de foto staan.

Zouden ze hier op of naast een vuilnisbelt staan?

De (potentiële) klanten van deze schoenmaker kijken eerst wat de man allemaal kan en doet.

Deze bakken zijn gevuld met uitwerpselen van de dromedarissen. Dus opletten waar je loopt.

Het wordt nog steeds drukker op de Pushkar Camel Fair.

Intussen in het stadion

Posted on september 11, 2020 by Argusvlinder

Weer even terug naar India, 2013.
De Pushkar Camel Fair.
Naast de vele dieren op de velden rondom Pushkar zijn
er ook activiteiten in een soort van stadion.
Een paar pauzefoto’s.