Kathy Klein

Posted on augustus 12, 2012 by Argusvlinder

Okay, het is allemaal wat zweverig maar de resultaten vind ik prachtig.
Kathy Klein maakt danmala’s.
De term danmala is afkomstig uit de oude Indiaase taal/geschriften: de Veda’s.

In vedic sanskrit d?n: the giver,
m?l?: garland of flowers
the giving of flower circles

In het Nederlands:
d?n staat voor de gever
m?l? staat voor een bloemenkrans.
Danmala is dus het geven van bloemencirkels.
Die zien er dan als volgt uit:

Kathy Klein.

Yellow is the new Pink (volgens Lidewij Edelkoort).

Kathy Klein.

Kathy Klein. Blijkbaar kun je hetzelfde doen met schelpen en omdat ik vanavond mosselen hoop te gaan eten nog even dit voorbeeld.

Lidewij Edelkoort

Posted on augustus 12, 2012 by Argusvlinder

Gisteren hoorde ik op de televisie dat Zomergasten
een trendwatcher als gast heeft.
Dan haak ik meteen af.
Trendwatcher, onzin.

Vanochtend ging ik wat websites af en kwam
via Pinterest bij Lidewij Edelkoort.
Laat het nu om dezelfde persoon gaan.
Ik heb een kort filmpje op het web van haar
en Peter van Ingen gezien.
Alweer geen aanbeveling om te gaan kijken.

Kijken ga ik dan ook niet maar tussen
alle aanbevelingen door op haar web site
zag ik drie dingen die ik hier wil tonen:

Kathy Klein: maakster van danmala’s

Jerome Lobato: fotograaf

Jim Hodges: kunstenaar.

Is het Cruijff of is het Apollo?

Posted on juli 22, 2012 by Argusvlinder

Vergelijk de volgende uitspraken en ontdek dezelfde kwaliteit.

Scherm de landengte niet af, steek hem niet door
Zeus had een eiland geschapen, als hij dat gewild had.

(Het orakel van Apollo te Delphi, 5de eeuw voor Christus)

Als je sneller wilt spelen, kun je wel harder lopen
Maar in wezen bepaalt de bal de snelheid van het spel.

(Johan Cruijff, tweede helft 20ste eeuw)

Het orakel van Delphi zei tegen koning Croesus:
Als je hem aanvalt, zul je een groot rijk te gronde richten,
Cruijff zei tegen Jack van Gelder:
Zolang wij de bal hebben, kunnen hun niet scoren.
Hetzelfde inzicht, hetzelfde enigma.

x91Een orakel of een idee is iets anders dan een adviesx92,
schrijft filosoof Jos Kessels.
x91Een advies is geformuleerd in gewone begrijpelijke taal.
Het overstijgt het gewone dagelijkse leven niet.
Een orakel is daarentegen geformuleerd in de taal van de dichter
en overstijgt daarmee het gewone leven.
Zijn functie is een diepere of verder reikende werkelijkheid in beeld te brengenx92.

Het leidt tot x91muzikale teksten die eerst tot het hart spreken
en dan tot het hoofdx92.
Het is voor weinige weggelegd.
Maar als het je lukt, zijn je woorden zo tijdloos
dat ze net zo goed van een ander orakel hadden kunnen zijn:

Als je niet kan winnen, moet je zorgen dat je niet verliest.

Er is maar xe9xe9n moment dat je op tijd kunt komen,
Ben je er dan niet, dan ben je of te vroeg, of te laat.

Is het Cruijff of is het Apollo?

Geselecteerde regels uit een artikel van Olaf Tempelman
in de Volkskrant van 30 juni 2012.

Een tekening per dag

Posted on juli 15, 2012 by Argusvlinder

Er zijn meerdere mensen die zich laten strikken
door het idee om voor een langere periode
iedere dag een tekening te maken.
Hier gaat het om David Litchfield.

Het vertaald zich in het Engeld bijvoorbeeld in:
A Drawing A Day (ADAD).
Lijkt wel erg veel op ADHD.

David Litchfield, Nick, 31/08/2010.

No nukes

Posted on juli 15, 2012 by Argusvlinder

Protestposter uit Japan. Daar is de steun voor kernenergie bij veel mensen heel anders dan een paar jaar terug. Deze poster van Yoshitomo Nara is daar een voorbeeld van.

Eindexamententoonstelling St Joost in 12 foto's

Posted on juli 9, 2012 by Argusvlinder

Afgelopen zondag was het druk op St. Joost.
Het was de eerste keer dat ik de school op deze nieuwe locatie bezocht.
De reden was de eindexamententoonstelling.
Ik heb er wat foto’s gemaakt van dingen
die me opvielen of die ik mooi vond.
Daarna ben ik met de business cards van de afgestudeerden
op zoek gegaan naar meer informatie op het internet.
daar heb ik ook het een en ander gevonden.
Dat komt allemaal terug in 12 plaatjes.

Mihail Mihaylov. Zijn afstudeeropdracht ging over Rotterdam en hoe een selectie van bekende bedrijven, evenementen of organisaties kan inspireren tot een avontuur met lettertypes.

Erik van der Blom, Afval bestaat niet.

Van zijn website:

HERGEBRUIK;
AFVAL BESTAAT NIET
Waarom gooien we massaal spullen weg? Zijn deze spullen echt zxf3 waardeloos? Ik denk het niet. Sterker nog, verschillende afvalverwerkingsbedrijven propageren slogans als ‘Afval bestaat niet’ en ‘Afval is niet niks’! Blijkbaar zegt dit niet genoeg! Wanneer je namelijk over straat loopt kom je nog bergen afval tegen.

Wat ik daarom heb gedaan is straatafval verzameld en dit getransformeerd tot nieuwe vellen papier. Deze vellen heb ik samengebracht in een publicatie waarmee ik mensen op een andere manier naar straatafval wil laten kijken.

Soms weet ik de naam van de maker niet meer. In dit geval is een serie borden ontworpen die de staat van een land in de Eurozone aangeeft ten aanzien van de financiele crises. Het aantal scheuren geeft aan hoe ernstig de situatie is.

Een enorme wandschildering met verf, pen maar ook door stroken papier/karton op de muur aan te brengen. Op sommige plaatsen zaten ook ‘extensies’ op de muur die weer mooi in de tekening verwerkt waren.

Linda Rommens.

De uitspraken waren leuk.
Het verband met het werk was me minder duidelijk:

Computers zijn nutteloos, ze geven enkel antwoorden
— Picasso

Biologie is de wetenschap van de 21ste eeuw
— Clinton

De Wet? Ik laat me liever een gedicht voorschrijven
— Loesje

De business cards.

Twee publicaties: een krant met een dubbele pagina voor alle grafisch vormgevers. Een boekje met een of meerdere foto’s van de afgestudeerde fotografen.

Josua Wechsler.

Zijn werk vond ik niet heel bijzonder.
Het werk maakte een erg experimentele indruk. Niet doordacht.
Maar het is wel met veel kleur uitgevoerd.
En dat kan van de meeste andere werken
in deze blog niet gezegd worden.

Guusje Houwen, La pulp fileer, video still van haar website.

Guusje Houwen, La vision de tunnel, Adem, video still van haar website.

Van haar waren een aantal video’s te zien.
Complex samengesteld door meerdere videoprojecties een verhaal te laten vertellen
of door de combinatie van video en andere middelen.
Het werk maakt een erg gedreven, haast obsessieve indruk.
soms bijna beangstigend.

Jonathan Gaarthuis, Horizon, 2012.

Dit werk maakte op mij echt indruk.
Het was zomaar ergens in een hoek weggedrukt.
Maar mijn aandacht werd er door getrokken.
Dat was bij veel ander werk niet.

Van zijn website:

Mijn werk is een gevolg van een proces dat zich afspeelt tussen tijd en ruimte. Ik laat daaruit een moment zien, of het hele proces. Een belangrijk onderdeel daarvan is hoe ik mijn fascinaties waarneem en hoe ik die ervaar.
De momenten die ik waarneem zijn vaak natuurlijke fenomenen die zich tussen het vaste en vloeibare in bewegen. Zoals water, stof en licht. Materie tussen de tijd en ruimte. Materie die niet te grijpen valt maar zich overal om ons heen verplaatst. Het zweeft tussen ons voorbij, het ontgaat ons.
Hierdoor is het voor mij als kunstenaar moeilijk om het vast te grijpen. Het gaat mij niet zozeer om het vastgrijpen maar meer om een moment uit het ongrijpbare te laten zien. Ook al is dat maar een fractie van een seconde.
Het helemaal controleren lukt toch niet. Maar dat is niet erg. Soms is het verliezen van de controle het mooiste wat er is. Wat ik wel probeer is de materie zo puur mogelijk te laten. De materie moet zichzelf blijven. Ik probeer geen illusie te laten zien, alleen maar een moment van een eindeloze ongrijpbare beweging. Ik probeer iets dat we wel zien maar waar ons oog aan voorbijgaat zichtbaar te maken.
Wat nemen we waar en wat niet?
Wat zijn de grenzen daarvan?

Youri Swanenberg, Overlevering, 2012.

Veel van het fotografisch werk was erg documentair.
Op zich is daar niets mis mee maar dat trekt mij minder.
Deze foto uit een hele serie trok mijn aandacht
omdat het achterliggende verhaal minder voor de hand liggend was
dan bij een deel van de andere afstudeerders.
Hier ging het om een wereld van sprookjes te creeeren met behulp
van technische hulpmiddelen als licht.
In mijn ogen erg geslaagd doordat dicht op het onderwerp werd gebleven
en het ook erg mooie beelden oplevert.
Vaak zag ik best goede verhalen maar het leverden geen echt
aantrekkelijk beeldmateriaal op.
Hier wel.

De laatste foto's van Delft

Posted on juli 8, 2012 by Argusvlinder

Niet voor altijd maar het zijn de laatste foto’s
van ons bezoek aan Delft van vorige week zaterdag.

De Oude Kerk staat erg scheef. Ergens lazen we dat de toren van de kerk 1.60 meter uit het lood staat.

Behalve kerken ben ik ook naar Museum Nusantara geweest.

Museum Nusantara heeft een kleine maar erg mooie
en heel gespecialiseerde collectie.
Op de website vond ik de volgende tekst:

Museum Nusantara, het Indonesixebmuseum in Delft,
sluit binnenkort zijn deuren voor het publiek.
De collectie zal eigendom blijven van de gemeente
en beschikbaar blijven voor presentaties in Het Prinsenhof
of in andere musea in binnen- en buitenland.

Er is een mooie collectie wajangpoppen.
Ik werd verrast door de poppen van bovenstaande foto.
De foto is slecht maar het was nogal donker in het museum.
Rechts is Willem van Oranje te zien en links zijn moordenaar.

Weer van de website:

De beroemde Indonesische dalang en poppenmaker
Ledjar Subroto heeft speciaal voor Museum Nusantara
een serie wayangpoppen over Willem van Oranje gemaakt.
Vanuit de eeuwenoude Javaanse
Wayang iconografie en filosofie
wordt het verhaal verteld van de moord
op de Vader des Vaderlands.
De poppenset, die kon worden aangekocht
dankzij de financixeble steun van Stichting Nusantara,
is te zien op de tentoonstelling.

De collectie die er te zien is,
is van hoge kwaliteit.
Hele mooie intrigerende werken.
De toelichting op de werken is beperkt.
Dat is jammer want daardoor begrijp je
als leek te weinig van wat er te zien is.

Wat te denken van deze voorwerpen. Het zijn voorwerpen om magische stoffen te bewaren. Maar dat boekje. Wat is dat? Ik heb geen idee. Het ‘boekje’ staat niet vermeld op de toelichting. Die mystieke tekens en dan die tekening.

De openliggende pagina. Ik herken een tekening met vier figuren en wat tekst.

De tekening. Vier figuren. Twee mens-achtige die als op een speelkaart tegenover elkaar zijn geplaatst. Dus de onderste staat voor de kijker op zijn kop. Dan links en rechts een soort duizendpoot met bovenaan de kop.

Dan de magische tekst. En zo zijn er heel veel stukken te zien in dit museum. Stukken die bij mij heel veel vragen opwierpen.

Cold case Willem van Oranje: drie kogels.

De VVV deelde een brief uit met daarin onder andere deze drie kogels.
Als een moderne detective of crime lab thriller
wordt de moord op Willem van Oranje onder de aandacht gebracht.
Vorig jaar ben ik nog uitgebreid in het Prinsenhof geweest
dus dit jaar even overgeslagen

Oude Kerk te Delft: een parel!

Posted on juli 8, 2012 by Argusvlinder

Na de Nieuwe Kerk bezochten we ook de Oude Kerk in Delft.
Een kunsthistorische parel.
Wat een mooi gebouw.

Om te beginnen is de kerk erg mooi, ruim opgezet. Met een beetje zolicht door de ramen laten de grafmonumenten zich prachtig zien.

Nog een van de zeehelden van Nederland: Piet Hein.

Zomaar een grafzerk.

Een Eenhorn.

De eenhoorn staat bovenop dit prachtige monument dat zich wat moeilijk liet fotograferen. Het hekwerk voor het monument zorgt ervoor dat het niet eenvoudig is een goed beeld te krijgen.

Voor de toeristen. Een recente grafsteen voor Johannes Vermeer.

In een rustige hoek staat dit monument ter ere van Anthony van Leeuwenhoek. Vlak voor dit monument ligt zijn grafsteen.

Anthony van Leeuwenhoek: ‘hier legt de gryse weetenschap in Leewenhoek begraven’.

De man werd oud: 90 jaar, 10 maanden en 2 dagen.

De hele grafzerk.

De naam van deze persoon zegt me niet zo veel maar dit gedenklteken is erg mooi.

De geneesheer Reinier de Graaf die in deze kerk zijn laatste rustplaats vond, is wereldwijd bekend door de naar hem vernoemde folikels in de eierstok.

Pieter Jansz. Saenredam had het kunnen schilderen: wat een plaatje!.

Cavin Morris Gallery: cultuur/kunst uit Nieuw Guinea

Posted on juni 23, 2012 by Argusvlinder

Via, via, vond ik op het web een web site van een gallery
die werken tentoonstelt die afkomstig zijn uit nieuw Guinea.
Museumstukken.
Prachtig van vorm en kleur.
Maar de meeste zijn wel voorwerpen die in een orrlog of ten minste
bij geweld gebruikt worden.
Dat geeft het soms een ongemakkelijk gevoel.
Alsof je wapenschilden van de ME op je website zet.
Maar mooi zijn ze.

War shield, Wonanara, Eastern Highlands, New Guinea, early 20th century, wood, fiber, pigment.

Als moderne kunst: war shield, Tambul, Western Highlands, New Guinea, early 20th century, wood, fiber, pigment.

War shield, Simbu, Gumine region, New Guinea, early 20th century, wood, fiber, cassowary feathers, pigment.

War shield, Simbu, Chuave region, New Guinea, early 20th century, wood, fiber, pigment.

War shield, Mendi Valley, Southern Highlands, New Guinea, early 20th century, wood, fiber, pigment.

War shield, Kewa People, South Highlands, New Guinea, early 20th century, wood, fiber, pigment.

War shield, Huli People, Southern Highlands, New Guinea, early 20th century, wood, fiber, pigment.

Timbuwarra figure, Wiru People, Southern Highlands, New Guinea, Mid-20th century, rattan, pigment, candle nuts.

Timbuwarra figure, dit is een voorwerp waarvan de functie(s) onduidelijk zijn.
Zoveel is duidelijk dat het bij rituelen gebruikt werd en dat het te maken
zou kunnen hebben met vruchtbaarheid van de aarde.
Er zijn weinig van dergelijke voorwerpen bekend.
Meestal in particulier bezit.
Ik heb er alleen een hier, in virtueel bezit, op mijn weblog.

Lees verder →

Beatles

Posted on juni 18, 2012 by Argusvlinder

Ik was afgelopen zaterdag op een site die ‘Dribble’ heet.
Het is een soort community voor designers.
De designers, vooral designers van applicaties op
telefoons en computers als de iPad, tonen er hun werk.
Zo kunnen ze met elkaar en met opdrachtgevers in contact komen.
Met een dergelijk platform wordt de wereld erg klein.
Designers uit India werken er samen met designers uit Amerika en Europa.

Een plaatje ging over de Beatles.
Heel geslaagd.
Daarom hier.

Manish Mansinh, Beatles.

MOBA

Posted on juni 15, 2012 by Argusvlinder

Een paar weken geleden las ik een artikel over dit museum.
Ik had een paar jaar gelden al eens van ze gehoord.
In het verleden ben ik een paar keer in Boston geweest
Maar het Museum Of Bad Art (Museum van slechte kunst)
heb ik toen helaas niet bezocht.
Gelukkig is via het internet een overzicht van hun meesterwerken te bestellen.
Vandaag een korte eerste indruk.

De catalogus van MOBA genaamd Masterworks. Geschreven door Michael Franks en Louise Reilly Sacco.

MOBA, Andrea Schmidt, Mana Lisa. Een schilderij van een ‘trans gender’ versie van de Mona Lisa. ‘Trans Gender’ is de Amerikaanse uitdrukking voor mensen die een operatie zijn ondergaan die van geslacht willen wisselen.

Sinds deze week weet ik dat er zo iets bestaat als Asemic Writing of Asemic Art. Kunst waarbij gebruik wordt gemaakt van al dan niet bestaand schrift. Verwant aan Kaligrafie. Hier: Anonymous, Sensitive.

Industrieel Erfgoed: Drukkerij H. Engelbregt

Posted on juni 11, 2012 by Argusvlinder

Mijn vader komt uit het grafisch vak.
Hij heeft bij een paar bedrijven in Breda gewerkt.
Als jonge jongen begon hij een van de drukkerijen in de binnenstad.
Hij kende dus het wereldje.
Een van de drukkerijen was Drukkerij H. Engelbregt.

Mijn vader heeft een keer een kalender cadeau gekregen
die door deze drukkerij was uitgebracht.
Het was de kalender voor 1940, gemaakt in 1939 dus.
Hij heeft deze kalender altijd bewaard en ik heb hem nu gekregen.

Op het internet kom ik als adres voor drukkerij Engelbregt ook de Catharinastraat tegen. Maar dit bedrijf geeft een ander adres op: Sint Annastraat (Stadserf). Er was al wel telefoon, maar kijk eens naar het korte nummer. Blijkbaar was een kengetal niet nodig.

Zoals te zien bestaat de kalender uit een paar delen. Per kwartaal is er een blad met daarop en afdruk van een schilderij met de kalender voor drie maanden. De plaat is eenvoudig van de ondergrond af te halen. Je kunt er dus gemakkelijk een permanente wandversiering van maken

De afbeelding van het eerste kwartaal: Pieter de Hoogh, Binnenhuis. Punt is wel dat als je met deze titel gaat zoeken je meerdere werken tegenkomt. De Hoogh schildert op zijn beste werk vaak kamers met daarin mensen en vaak ramen met een zicht naar buiten. Hier versterken de plankenvloer, de schilderijen en de meubels rechts het perspectief

Wikipedia:
Pieter de Hooch (Rotterdam, 20 november 1629 – 24 maart 1684 in het Dolhuis te Amsterdam) is een Nederlandse kunstschilder. Zijn naam wordt ook wel geschreven als Pieter de Hoogh, Pieter de Hooghe en Pieter Hendricksz. de Hooch.

Later (vanaf 1658) legde Pieter de Hooch vooral de interieurs van de Gouden Eeuw vast, met daarin vooral vrouwen. Opvallend is dat hij vrijwel altijd een tegelpatroon op de vloer afbeeldt, waardoor zijn beheersing van het lijnperspectief duidelijk wordt. De diepte van de schilderijen wordt bovendien vrijwel altijd versterkt door een doorkijkje naar buiten, naar een binnenplaats, of naar een andere kamer in het huis. In het doorkijkje is het altijd lichter dan in de kamer op de voorgrond.

De afbeelding van een vredig interieur was in de Gouden Eeuw populair. Dit zou kunnen komen doordat de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) juist voorbij was en de mensen behoefte hadden aan vrede en rust.

Door het afbeelden van vrouwen aan het werk idealiseerde Pieter de Hooch het Hollandse huiselijke leven, met eenvoudige deugden, het efficixebnt draaiend houden van het huishouden, en het gewetensvol opvoeden van de kinderen.

De maand mei. 10 Mei 1940 was een vrijdag.

De drie maanden van het tweede kwartaal.

Lieke van der Vorst

Posted on mei 29, 2012 by Argusvlinder

Naast Nassaudag was het gisteren ook Kastelendag in Breda.
Daarom was er een lunch georganiseerd in het Valkenberg.
Waren er een paar hofhuizen in de stad te bezichtigen.
De huizen hadden allemaal een kunstenaar tot gast
Die zijn of haar werk lieten zien.
Natuurlijk was ook het Kasteel van Breda en Bouvigne te bezichtigen.

De Grote Kerk vanuit de Willem Merkxtuin.

Vandaag een kort stukje over een van de kunstenaars.
Lieke van der Vorst studeert op de Kunstacademie St. Joost in Breda
voor het vak van illustrator.
In een van de kelders van een hofhuis liet ze haar werk zien.

De ruimte was niet erg bijzonder maar het was er heerlijk koel.

Ze laat zich bij haar werk het liefst inspireren door Beren.

Deze beer is door haar zelf gemaakt.

Dit is een van haar illustraties. Deze sprak me het meest aan omdat hier zonder allerlei effecten veel gebeurt. Je ziet een beer en iemand die zich heel comfortabel voelt bij het dier. Subtiel gekleurd vond ik het een van de mooiste illustraties die de kunstenares bij zich had

Combate Super Mural (CSM)

Posted on mei 27, 2012 by Argusvlinder

Er zijn naast de twee series die al eerder hier te zien waren
nog een aantal ‘tekeningen’ gemaakt op de CSM-muur.
Het betreft een overzicht van de sponsoren (?)
en waarschijnlijk was er wat verf over.
De muur is van de straat minder eenvoudig te zien.
Maar niet onmogelijk.

De sponsoren met het Huis voor beeldcultuur.

Dit is een soort PS.Voor die mensen die niet weten waarvoor een bolder dient. Op deze manier kan men een schip vastleggen aan de kade.

Combate Sxfaper Mural (CSM) – de details

Posted on mei 26, 2012 by Argusvlinder

Ik heb afgelopen zondag eerst een serie forto’s gemaakt
zodat het hele werk in beeld kon komen.
Daarna ben ik nog een keer langs het werk gelopen
om details de mij opvielen vast te leggen.
Gisteren stond er een artikel in BN/De Stem dat
een aantal van de details verklaart.
Vragen en onduidelijkheden die ik gesteld had
werden duidelijk.
Nieuwe vragen werden weer opgeroepen.

Vandaag Combate Sxfaper Mural (CSM) – de details.

Ik gaf al aan dat de muurschildering uit twee delen bestand:
deel 1 is het deel waar de muur bijna volledig met verf is bedenkt,
dit is het Spaanse deel van het werk;
deel 2 is het deel waar de muur vaak onbedekt blijft,
dit is het Nederlandse deel.

De foto’s van mijn eerste log over dit onderwerp zijn gemaakt
vanuit het stadscentrum.
De foto’s van de details zijn in omgekeerde richting gemaakt.
Ik loop naar het stadscentrum toe, eerst langs het Nederlandse deel
om uit te komen op het Spaanse deel.

A Dutch pig, een Nederlands varken. Er blijken varkens op voor te komen die worsten eten (van varkensvlees). Maar hier is het gewoon een Nederlands varken, opgejaard door het Nederlandse paard met ridder maakt het zich uit de voeten.

Een moderne lans (?).

De Nederlandse held, afkomstig uit Breda, die met zijn paard aanstormt naar de sleutel. Blijkbaar laten de kunstenaars zich niet leiden tot de (verloren) historische werkelijkheid maar wordt de situatie opengegooid. Alsof de strijd nog gestreden moet worden.

Een soort Armageddon-tafereel, het einde der tijden. Stijl Jeroen Bosch.

Banana Mouth. De eerste van twee figuren die ik niet kan verklaren, maar mooi en mysterieus zijn ze wel. De donkere persoonlijkheid.

Sausage Mouth. De lichtere persoonlijkheid van de twee. Ook met een worst.

In BN/De Stem wordt de Smurf niet opgepikt. De smurf met het rode kostuum is de aanvoerder van de smurfen. Vader Abraham werd wereldberoemd (In Nederland) met zijn smurfenlied. Dat KING ook staat voor ‘Kwaliteit In Niets Geevenaard’ wist ik niet. Steek onder water naar de Spaanse kant van het werk.

Dagger. Dit korte zwaard is in de geschiedenis steeds een symbool van verraad, list, ongelijke strijd. Denk aan de dolksteek in de rug.

The Hand. Het Nederlandse deel blijft dicht tegen de strijd. Typisch voor de verliezer die verongelijkt blijft hangen in het uitleggen waarom het allemaal niet gelukt is. De hand (ook een stripfiguur en een horror figuur) neemt deel aan de strijd vanuit een moderne strijdwagen.

Het uiteinde van de hals van de champagnefles die gebruikt werd om het werk ‘te openen’.

De sleutel. Het centrale voorwerp op het werk van Velazques. Ook hier letterlijk centraal tussen de twee delen van het werk. Hier uitgevoerd door Rutger Termohlen.

Aangeland op het Spaanse deel van het werk. Meer poetisch zou ik zegen. Deze prototypes van negertjes komen uit oude Kwatta reclames. Ze vallen de Nederlandse kaasschaaf aan. Het zijn de Kaaskoppensnellers.

Deze foto van de Spaanse aap is bewerkt.

Het denneboombeest.

De Spaanse matador steekt zijn bandarilla’s (lansjes) in de kaas.

De Paddokaas.

Deze Smart Mouse (netjes gekleede muis) is volgens BN/De Stem een wegwankelende muis als gevolg van het eten van de paddokaas.

Opvallend figuurtje. Volgens BN/De Stem is dit een klok en een krokodil. Blijkbaar een figuur uit Peter Pan. Leuk met horloge aan de pols. De cultuur van Manana tegen de cultuur van de klok.

volgens mij is deze hond een stripfiguur.

Het begin van de voorstelling: New Now. Terug bij het begin.

Combate Sxfaper Mural (CSM)

Posted on mei 22, 2012 by Argusvlinder

De CSM is de voormalige suikerfabriek in Breda.
Alle fabrieksgebouwen zijn de afgelopen jaren verdwenen.
Na een tijd leeg te hebben gestaan is alles gesloopt.
Alles, nee niet alles.
Er is een lange en hoge muur blijven staan.
Achter die muur werden de suikerbieten opgeslagen voordat ze werden verwerkt.
In het seizoen lagen er bergen bieten die hoog boven
de 6 meter hoge muur uitkwamen.
Nu is het terrein achter de muur leeg.
De muur is op zich zelf geen bezienswaardigheid.
Daar is nu verandering in gekomen.
Een groep van 5 grafitti-artiesten uit Spanje en 6 uit Nederland
hebben zich laten inspireren door ‘De Overgave van Breda’ (Las Lanzas).
Een schilderij van de Spaanse kunstenaar Diego Velxe1zquez uit 1634.
De Spaanse naam voor het werk is Combate Sxfaper Mural (CSM).
Vrij vertaald iets als ‘Gevecht Super Muurschildering’.
Ik ben zondagmiddag gaan kijken.

Uit de verte zie je de muur al. Ik wilde een foto gaan maken vanuit de Belcrum. Dat lukt echter niet omdat je aan de Belcrumkant niet dicht genoeg bij de Mark kunt komen.

Je ziet aan de foto’s dat het zondagmiddag al vochtig was.

Onder de spoorbrug bij de Markkade zie je plots een eng spookje.

Het werk is zo’n 100 meter lang. Ik heb per 6 – 7 meter een foto gemaakt. Dit is dus het begin.

Als iemand zich wil wagen aan een interpretatie dan hoor ik het graag..

Paddokaas.

Een soort grote kat?.

De eerste helft van de muurschildering is op eenzelfde manier gemaakt. Heel de muur, of in ieder geval het meeste van de muur, is met verf bedekt. Veel kleuren van de Spaanse en Nederlandse vlaggen.

Kaaskoppensnellers.

Net als in ‘Las Lanzas’ staat de sleutel van de stad centraal.

Er was ook tijd voor een grapje. Een van de bolders die schepen gebruiken om aan af te meren door er hun schip aan vast te leggen, is omgetoverd in een voetbal.

Het tweede deel van de muurschildering probeert niet de hele muur met verf te bedekken. Wie zijn die twee heren vanwie je hier hun hoofden ziet?

Industrieel erfgoed (Faam) en Cultureel Erfgoed (Smurf van Vader Abraham) versieren de muur.

Dit moet ik nog eens verder onderzoeken.

Paard en schild: twee elementen die te zien zijn op het originele werk.

Een varken?

En als laatste voorwerp geen parel maar een diamant.

Dalmeyer's Volksuniversiteit, jaargang 1925, week 02

Posted on mei 17, 2012 by Argusvlinder

In de tweede week van 1925 staat een schilderij van Rembrandt centraal:

Een weinig bekende Rembrandt: Saskia als Deborah.

Op de omslag staat dat het zou gaan om Saskia als Deborah.
Ik vind het schilderij op het web als Minerva.

Deborah is een naam die in de bijbel voorkomt
en wel in het bijbelboek Rechters (Richteren).
In Rechters 4, 4-5 staat (Uit: De Nieuwe Bijbelvertaling):

In die tijd was een zekere Debora rechter over Israxebl. Deze Debora, de vrouw van Lappidot, was profetes. 5 Ze hield zitting onder de Deborapalm tussen Rama en Betel, in het bergland van Efraxefm, en daar kwamen de Israxeblieten haar hun rechtsgeschillen voorleggen.

Op het schilderij van Rembrandt zit de vrouw voor een groot boek.
Naast haar, prominent in het zicht, zijn een helm, een speer en schild te zien.
Op het schild is een afbeelding van Medusa te zien.

Debora wordt wel in verband met strijd gebracht.
Even terug naar het boek Rechters (Rechters 4, 6-7):

Debora liet Barak, de zoon van Abinoam, afkomstig uit Kedes in Naftali, bij zich komen en zei tegen hem: x91De HEER, de God van Israxebl, gebiedt u: x93Trek met tienduizend man uit de stammen Naftali en Zebulon op naar de Tabor. Dan zal ik Jabins legeraanvoerder Sisera met al zijn strijdwagens en soldaten laten optrekken tot in het dal van de Kison en hem aan je uitleveren.x94x92

Uiteindelijk vormt hoofdstuk 5 een lied van Deborah op God en de (gewonnen) strijd.

Dus ik kan de toewijzing wel plaatsen.

Nu Minerva.

Minerva is de godin van de oorlog.
Rembrandt schilderde een aantal grote portretten die goden of godinnen voorstellen:
Bellona, Flora en bijvoorbeeld Artemisia.
Het is de gouden helm, speer en schild die typisch de uitrusting zijn
van de Griekse god Pallas Athene, in het Latijn Minerva.

Op de omslag wordt gesproken over x91een weinig bekende Rembrandtx92.
De reden daarvoor is dat al vroeg in de 18e eeuw dit schilderij
in de privxe9collectie kwam van de Graaf van Somerville (Earl of Somerville).
Ook na de verkoop op een veiling in 1924 bleef het in privxe9 verzamelingen.
Later onderzoek heeft aangetoond dat dit werk op hetzelfde linnen
is geschilderd als twee andere werken van Rembrandt (ze hebben dezelfde weeffout).
Vooral de gouden helm wordt gebruikt als bewijs van identificatie.
Karel van Mander beschrijft Pallas Athene (Minerva) nadrukkelijk
met een x91glanzend gouden helmx92.
De teksten van Van Mander zijn zeker bekend geweest bij Rembrandt.
Overigens was het thema van Minerva een bekend en geliefd thema
onder de regenten van Amsterdam.
Zo is er een tekening met de naam “Minerva in her study”
in het vriendschapsalbum van Jan Six.
Minerva was overigens ook de beschermvrouwe van schilders,
misschien nog meer dan de evangelist Lucas.
Het feit dat de wapenuitrusting wat op de achtergrond
en in het donker is afgebeeld is volgens Volker Manuth en Marieke de Winkel
de reden voor de identificatie als Rebekah in 1924.
De veronderstelling dat het model voor dit schilderij Saskia is,
kan niet worden bevestigd.
Er zijn meerdere werken van Rembrandt met vrouwen met min of meer
dezelfde gelaatstrekken. Maar het zou best kunnen.

Lees ook: Rembrandtx92s Minerva in her study of 1635:
The splendour and wisdom of a goddess.
Geschreven door Volker Manuth en Marieke de Winkel.
Publicatie van galerie Otto Naumann.

Rembrandt van Rijn: Minerva, 1635, oil on canvas.

Marc Johns: snel geleverd

Posted on mei 17, 2012 by Argusvlinder

Vorige week heb ik een prent gekocht van Marc Johns.
Marc Johns is een illustrator uit Canada.
De prent is zo groot als een prentbriefkaart.
Getekend met pen.
Zijn humor is te omnschrijven als absurdistisch.
Dit is wat ik van hem ontving.

De stevig ingepakte envelop.

Een kaart met een typisch voorbeeld van zijn humor: I’m de happiest. Drie niet echt blije, vrijwel identieke gezichtjes waarvan de middelste zegt: ik ben de gelukkigste.

Een bijgaande kaart met een handgeschreven groet, een extra tekeningxa0 en ondertekening. Altijd klantvriendelijk. Daar kunnen wij Nederlanders nog iets van leren.

Dit is dan de prent die ik gekocht heb. Hij zit nog in het plastic. De naam is: Diamond and Rockets. Ink and Watercolour. May 2012. Marc Johns.

Dalmeyer's Volksuniversiteit, jaargang 1925, week 01

Posted on mei 16, 2012 by Argusvlinder

Op Koninginnedag kocht ik tijdens de vrijmarkt twee boeken.
Ik had geen idee wat voor boeken het waren maar de foto’s spraken me erg aan.
Het bleken ingebonden jaargangen te zijn, 1925 en 1926,
van een volksuniversiteit in Amsterdam.
Op het web kan ik over dit instituut niet zo veel vinden.
Maar de boeken dpreken voor zich.

De omslag, niet meteen de meest aanlokkende omslag die je ooit gezien hebt. Meer degelijk en geleerd.

Dit is de kop bovenaan het titelblad van iedere wekelijke editie.

De blaadjes zijn een combinatie van interessante artikelen, ter leering ende vermaeck,
en advertenties voor cursussen, puzzels en trainingen. Natuurlijk gegeven door
Dalmeyer’s Volksuniversiteit.

Werkt.

J.C. Dalmeyer gaf leiding aan het instituut.
Deze volksuniversiteit straalt hoge waardes uit

Denkt.

Je kon lid worden van de Volksuniversiteit maar het weekblad kon ook in de losse verkoop gekocht worden. 20 Cent per week.

De eerste week van 1925 had een paar deuren als onderwerp: De deuren van het Universiteitsgebouw Abu Inan te Marokko zijn wonderen van houtsnijkunst.