Gelezen: Oog in oog met de goden

Posted on februari 6, 2025 by Argusvlinder

Al lang geleden had ik gelezen over het boek ‘Oog in oog met de goden’
van Alexander Reeuwijk. Dat leek me het ideale boek om mee te nemen
op mijn reis naar India.

Alexander Reeuwijk, Oog in oog met de goden – Een zoektocht naar Indiase bronzen en hun makers, Querido, 2023.

Ik ging dan wel niet naar Zuid-India maar ik ben op een vergelijkbare
manier als Alexander Reeuwijk, getroffen door de Nataraja van het Rijksmuseum.

Het gaat om dit beeld: Rijksmuseum, Aziatisch Brons, Shiva Nataraja, Tamil Nadu, India, circa 12de eeuw, brons.

Reeuwijk beschrijft zijn ervaring als een soort van inleiding op het boek.
Hij beschrijft een bezoek aan het Rijksmuseum nadat het museum
10 jaar gesloten is geweest voor renovatie:

Pag 13 (eerste pagina van de tekst):

Het was vroeg in de ochtend toen ik als enige bezoeker de zaal binnenstapte. De zon viel door het raam de ruimte binnen en trok een streep over de houten vloer tot aan de lakenwitte muur aan de overzijde. Op de witte sokkels langs de wanden stonden stenen en bronzen hindoeïstische en boeddhistische sculpturen uit India en Zuidoost-Azië; aan de muren hingen stenen ornamenten, friezen en reliëfs, Al moet ik bekennen dat ik al die objecten pas later zag. Want zodra ik vanuit de gang de zaal in kwam, keek ik recht in de ogen van de Nataraja, de dansende Shiva, een grote bronzen sculptuur die op een sokkel midden in de zaal stond opgesteld. Ik kon er letterlijk en figuurlijk niet omheen en werd gevangen in zijn blik.

Als ik het Rijksmuseum bezoek dan zijn er 2 ruimtes waar ik
altijd naar toe ga: de eregallerij en het Aziatisch paviljoen.
Voor het ‘Joodse bruidje’ en de dansende Shiva.

Oog in oog met de goden – Een zoektocht naar Indiase bronzen en hun makers, pagina 13.

De eerste pagina’s heb ik nog in Nederland gelezen. De rest van het
boek heb ik in India gelezen. Het boek heeft in India een paar weken
‘stil gelegen’ maar uiteindelijk las ik het toch uit.

Dat lag niet aan het boek maar aan mij. Als ik een goed, interessant,
mooi of aantrekkelijk boek lees, dan wil ik het niet uitlezen. Om het
gevoel van het boek vast te houden.
Dat lukt overigens nooit want als ik het boek dan later toch weer oppak
is vaak de ervaring toch weer anders.

Één boek voor 10 weken is wat weinig maar je kunt maar zoveel meenemen.
Daarom nam ik me voor het boek gewoon nog een keer te lezen.
Ik ben intussen thuis en het boek voor de tweede keer aan het lezen.

Het boek beschrijft een ‘methode’ die we allemaal en voor all kunstwerken
kunnen gebruiken om meer gevoel bij het werk te krijgen. Op het eerste
gezicht een eenvoudige methode….

Pag 14:

Ik realiseerde me dat ik weliswaar eerder een Nataraja had gezien, maar nog nooit aandachtig had bekeken. Ik herkende de vorm, maar de details kende ik niet, laat staan dat ik wist wat het beeld betekende, wat het wil zeggen. Daarbij vroeg ik me af hoe ik zo’n beeld, dat niet uit mijn eigen cultuur stamt, eigenlijk moest benaderen.
Toen ik er recht voor stond, op ongeveer een meter, besloot het beeld tot in detail voor mezelf te beschrijven, zonder oordeel of interpretatie.

Volgens mij is wat Alexander Reeuwijk hierboven beschrijft voor ieder
kunstwerk een goede aanpak.
Onlangs heb ik het geprobeerd te doen met de informatie van
pagina 14 en 15 waar hij het beeld beschrijft in mijn achterhoofd.
Ik deed dat met mijn camera en toonde de foto’s hier.

Deel van pagina 14.

Hieronder een lijst in steno met details die Alexander Reeuwijk opsomt:
– Shiva op één been
– de cirkel
– vijftongige vlam
– twee monsterachtige koppen
– haren wijd gespreid
– haren reiken tot halo
– versierd met bloemetjes
– pijpenkrullen
– halvemaan
– schedel
– cobra
– kleine meerminachtige figuur
– vier armen
– rechts: splitsen bij de elleboog
– hand met trommel
– hand met vuurtje
– onderste rechterhand: toont handpalm
– onderste linkerhand wijst naar opgetrokken voet
– verentooi loopt uit op een monstertronie-verbinding
– alle vingers en tenen zijn geringd
– draagt oorbel
– draagt arm- en enkelbanden
– bovenarmen: ornamenten
– aan middel: ceintuur met sluiting met twee drakenbekken
– om de hals drie kettingen
– aan linkerschouder koord
– kantachtige lendendoek
– één voet op de rug van een dwerg met geloken ogen en een pruillip
– nog een cobra met opgezette nekribben
– dwerg wijst naar slang
= dwerg draagt versierde lendendoek, oorbellen, arm- en enkelbanden
– opengewerkte lotus
– gezicht is rond en vol
– Shiva draagt een versierde haarband
– Shiva heeft een volle mond
– Shiva heeft sierlijke, scherp belijnde lippen die licht krullen aan de uiteinden
– regelmatige neus en goed geportioneerd
– grote amandelvormige ogen met een derde oog op het voorhoofd

Alexander Reeuwijk, Oog in oog met de goden – Een zoektocht naar Indiase bronzen en hun makers, Querido, 2023, pagina 15. Waarschuwing: mijn stenolijst is niet compleet.

Om tot zo’n lijst te komen moet je aandachtig waarnemen en het is
erg waarschijnlijk dat je deze oefening meerdere malen moet doen
om tot een complete en correct samengestelde lijst te komen.
Goede methode, lijkt me.

Museum Rietberg (Zürich) wordt in het boek genoemd als een
van de musea met een goede Aziatische collectie.
Ik heb hun website bezocht (die veelbelovend is) waar
het Museum Rietberg ‘hun’ Nataraja als volgt beschrijft:

Shiva Nataraja: The Heavenly Dancer
As king of the dance, Shiva possesses immeasurable
energies with the help of which he determines the
becoming, existence and extinction of all creation. Shiva
creates the world but then allows it to disappear again.
In his auspicious cosmic dance (anandatandava) he
expresses five actions. Shiva shows himself as creator
whereby the creation is happening to the sound of the
drum. Shiva is the preserver of the cosmos as he shows
with his raised hand which grants protection. The flame
on his left hand symbolises destruction. With his foot
which subjugates the demon, Shiva banishes ignorance.
His downturned hand stands for spiritual liberation.
The polar opposition of man and woman is alluded to by
the female and male forms of ears. In his tangled hair,
Shiva catches the river goddess Ganga so that earth does
not shatter at her impact. The waves of energy which he
sends into the cosmos are symbolised by the flaming
circle. Though his figure seems to vibrate with energy, his
face appears in unchanging serenity, above the affairs
of the world

Van het boek wil ik verder niet te veel verraden. Maar het
gaat over de avonturen en het onderzoek van Alexander Reeuwijk.
Niet in de laatste plaats in India.

Dat doet hij op een enerverende manier met een scherpe
waarneming als basis (pagina 382):

Het zijn de laatste dagen van augustus. De moesson heeft zich vannact aangekondigd met een scheurend onweer, waarbij flits en donder precies samenvielen. Of nee, eigenlijk werd de verandering van het seizoen al een paar dagen geleden ingeluid door de vliegende termieten. Zodra de lucht vochtiger wordt en de eerste buien zijn gevallen, komen ze uit de grond en zwermen omhoog in de richting van het licht, op zoek naar een geschikte partner. Als ze die eenmaal hebben gevonden, storten ze zich op icarische wijze terug op aarde, werpen hun vleugels af en verdwijnen in de grond om een nieuwe kolonie te starten.

De titel van het boek ‘Oog in oog met de goden’ heeft een diepe
betekenis. Vooral voor de Hindoes die dit soort beelden aanschaffen
en aanbidden. Voor hen zijn de beelden geen decoratie of gedachtensteun.
Eenmaal met het juiste ritueel in de tempel geplaatst zijn het
de goden en staat men bij het bezoek aan de tempel dus
‘Oog in oog met de goden’.

Geen hogere BTW

Posted on september 24, 2024 by Argusvlinder

De volgende ‘kassabon’ kreeg ik bij het Huis van het Boek
in Den Haag op Prinsjesdag.

Home is……books

Posted on september 22, 2024 by Argusvlinder

Gezien in Zutphen: Home is where my books are.

Zoals in ‘Indiana Jones and the Last Crusade’ al wordt
aangegeven, gaan we in Nederland in 2024
met het huidige kabinet dezelfde weg op:

Professor Henry Jones:
My son, we’re pilgrims in an unholy land.

Walburgis

Posted on september 21, 2024 by Argusvlinder

Ook los van de Librije is de Walburgiskerk een bezoek waard.
Ik doe het nog even rustig aan (want ik heb vakantie) maar
laat twee bijzondere dingen zien van die kerk:
de plafondschilderingen en een altaarkast.

De Walburgiskerk heeft een Credokapel. De naam is vast afgeleid van de Latijnse spreuk die bij Petrus te lezen is: Credo in Deum, Patrem omnipotentem creatorem celi et terra (Ik geloof in God, de almachtige Vader, schepper van hemel en aarde). Kijk in de kapel naar het plafond en je ziet er een sterk programmatische afbeelding, beter gezegd een hele groep plafondschilderingen van heiligen met bijpassende spreuken. Zoals hier van Petrus met de sleutel.

Jacobus de Meerdere (Pelgrimsstaf en schelp, Santiago de Compostela) met als spreuk: Ibi sedet ad dexteram Dei Patris omnipotentis (Daar zit hij ter rechterhand van God de almachtige Vader).

Zutphen, Walburgiskerk, Altaarkast, eerste helft 15e eeuw, Maria Magdalena-altaar.

Op de achterkant van de linkerdeur zie je de verrezen Christus als tuinman met een schop (Noli me tangere).

Ingewikkeld

Posted on september 17, 2024 by Argusvlinder

Gisteren viel me het woord ‘ingewikkeld’ ineens op.
Het woord heeft meerdere betekenissen.

Bijvoorbeeld ‘Ingewikkeld’ in de betekenis van moeilijk of complex.
Maar als we een cadeau in pakpapier rollen , noemen we
dat ook ‘Ingewikkeld’.
Maar dat is niet moeilijk. Dat is juist eenvoudig.

Ik kan geen noot lezen, ik bespeel geen instrument.
Daar snap ik helemaal niets van.
Afgelopen week beluisterde ik een aflevering van de podcast
‘Vrijdagconcert’. Leonard Evers besprak daar Beethovens zevende symfonie.
Ik vond zijn verhaal nogal opgeklopt, vergezocht en weinig
waarschijnlijk. Maar toen hij een fragment van de muziek liet
horen, was ik om. De muziek was prachtig, schijnbaar eenvoudig.
Mooi, geniaal mooi.
De ervaring was ‘Ingewikkeld’ in beide betekenissen tegelijk.

Zo is het met veel dingen in het leven:
soms zijn zaken ingewikkeld en onbegrijpbaar voor sommigen,
terwijl anderen ze juist eenvoudig en mooi vinden.
Sommige mensen vinden cultuur ingewikkeld.
Ze snappen het niet.
Ze gunnen anderen ook niet er van te genieten.
Daarom willen ze er ook geen geld aan uitgeven.

Dat je de waarde van cultuur (eventueel voor anderen) niet kunt
erkennen en dat je die de anderen niet wil gunnen,
dat is een voorbeeld van rancune.
De basis om alle zaken die je niet kent, niet mooi vindt, ook
anderen niet te gunnen en daarom bij voorkeur kapot maakt.
Een heilloze weg.

Eenvoudig.

De held, de schurk en de waarheid

Posted on augustus 25, 2024 by Argusvlinder

Een tijdje terug zag ik in de stad de aankondiging van deze zomertentoonstelling. Toen ik gisteren de NRC las van 9 augustus, zag ik het artikel over de tentoonstelling. Deze herinnering was voldoende om vandaag te gaan kijken. Een van de theaterzalen in het Chassé Theater in Breda is tijdelijk ingericht als tentoonstellingsruimte. De werken zijn van Folkert de Jong. Al eerder waren op mijn blog werken van hem te zien.

Aan de hand van gebeurtenissen en personen uit onze geschiedenis
stelt de kunstenaar vragen aan de toeschouwer:
is er wel gebeurd wat we horen in de verhalen;
wat waren eigenlijk de motieven van de betrokkenen;
was dat allemaal wel zuivere koffie?

Bij ieder werk is een tekst geschreven. Die kun je beluisteren door op een knop te drukken. Het licht gaat dan ook aan het werk. De teksten hebben een grote toegevoegde waarde: ze laten de kunstenaar nog duidelijker zijn vragen stellen. Het (soms letterlijk) anders belichten van het verhaal dwingt je als toeschouwer actief deel te nemen.

Niets is wat het lijkt, niets is toevallig. Net als in ons echte leven. Breda, Chassé Theater, Folkert de Jong, De held, de schurk en de waarheid, Black left hand player, 2008.

Folkert de Jong, Totemism, 2010.

Folkert de Jong, Dutch lady, 2011 (Zeeuwsch meisje).

Folkert de Jong, Queen of coal, 2011.

Laten we maar zeggen het alter ego van Folkert de Jong, The Pirate, 2018.

Folkert de Jong, Piëta II, 2017.

Folkert de Jong, Luther en Melanchthon, 2018 (Elk woord een kogel).

Folkert de Jong, The Balance 2, 2009 (Peter Minuit).

Het krantenartikel is vast nog wel te vinden op de website van de NRC.

Paestum

Posted on juli 7, 2024 by Argusvlinder

Griekenland in Italië.
In de selectie die in dit bericht te zien is werd ik
vooral getroffen door de originele vormen.
En door de visschalen. Die vind ik zo prachtig.
In dit bericht 1 voorbeeld.

Rijksmuseum van Oudheden, Paestum, Stad van godinnen, Aphrodite in een schelp, Paestum, 400 – 300 voor Christus, terracotta.

Bloemenvrouwen, Paestum, Foce del Sele, 400 – 300 voor Christus, terracotta.

Vrouwenhoofd, Paestum, 350 – 300 voor Christus, terracotta.

Vrouwenhoofd, Paestum, Tempel van Hera II, 350 – 300 voor Christus, terracotta.

Waterkruik (Hydria) met Lucaanse krijgers, Campanië (Cumae), 350 – 340 voor Christus, aardewerk, Musée du Louvre.

Visschaal met octopus, tandbaars, zeebaars, Apulië, 400 – 300 voor Christus, aardewerk, Rijksmuseum van Oudheden.

Lucaanse ceintuur met haak-en-oog verbinding, Campanië, 400 – 300 voor Christus, brons, Rijksmuseum van Oudheden.

Paestum

Posted on juli 4, 2024 by Argusvlinder

Poseidonia, zoals Paestum van oorsprong heette, werd rond 600 v.Chr. gesticht aan de Baai van Salerno in Zuid-Italië. De dynamische geschiedenis en culturele diversiteit van de stad, met haar beroemde Griekse tempels, staan centraal in de tentoonstelling Paestum – Stad van godinnen. U ziet een rijke selectie van ruim tweehonderd voorwerpen uit Paestum, waaronder unieke, beschilderde grafwanden uit het archeologisch museum van Paestum, tempelornamenten, godinnenbeeldjes, beschilderd luxe aardewerk, fijn glaswerk, votiefgaven en munten.

De tentoonstelling is tot stand gekomen in nauwe samenwerking met het Italiaanse Ministero della Cultura en het Museo e Parco Archeologico di Paestum e Velia, en brengt een rijke selectie archeologische vondsten uit het oude Paestum in bruikleen naar Leiden.

Er is een podcast!

Leiden, RMO, Rijksmuseum van Oudheden, Paestum, Stad van godinnen, Beeld van de godin Hera, Paestum, 410 – 390 voor Chrostus, Foce del Sele, marmer.

Op het kaartje staat echt ‘marmer’ maar nu ik de foto’s ga verwerken denk ik: zou dat wel correct zijn?

Daunische dubbelvaas, Apulië, 400 – 300 voor Christus, aardewerk.

Kolossale wijnbeker met vrouwenportret, Campanië, circa 325 voor Christus, aardewerk.

Godin op troon, Paestum, 550 – 500 voor Christus, terracotta.

Fragment daklijst met leeuwenkop, Paestum, Tempel van Hera I, 520 – 500 voor Christus, terracotta. #notalion.

Waterspuwer in de vorm van een leeuwenkop, Paestum, Tempel van Hera I, 520 – 500 voor Christus, terracotta. #notalion.

Kalathiskosdans, Mengvat (Krater), Apulië, 400 – 390 voor Christus, aardewerk.

Argus in China

Posted on juni 11, 2024 by Argusvlinder

The Three brothers from the clan kasyapa practiced fire worship and had a religious community of a thousand disciples. When the Buddha visited Mahakasyapa, he asked to stay in the fire chamber for the night. Mahakasyapa told the Buddha that there was a vicious naga, and it was not safe inside. The Buddha did not show any fear and insisted on staying. After entering the fire chamber, the Buddha entered dhyana, subdued the naga, and imprisoned it in his bowl. Mahakasyapa was thus convinced and xxed his disciples to convert and join the samgha. The Buddha stands on the left side of the relief, holding a bowl in his left hand, a snake coiled in the bowl with its head raised and stretch out. At the feet of the Buddha, fire worshopers are crawling on the ground, showing the legend of the “Conversion of the Vicious Naga”.

Vaste bezoekers van mijn blog weten dat als ik kunst fotografeer ik ook de toelichting bij het werk fotografeer. Maar dat gaat wel eens mis. Zoals bij dit werk waar een paar letters aan de linkerkant zijn weggevallen. Daarom heb ik de tekst overgenomen en de missende letters, daar waar ik dat kan, ingevuld. China, Lanzhou, Provincial Museum of Gansu, Conversion of the Vicious Naga, 2nd – 3rd century, Sahri Bahlol, Mardan District, Peshawar Museum, grey schist.

The present work shows Sakyamuni at his first sermon in the Deer Park in Sarnath. The figure has a seperate usnisa which is relatively dispositional, and wears a robe with the right shoulder exposed, and the folds of the garment are of carving with smooth lines. The features of the figure are well formed, with a high nose bridge, deep set eyes, and a mustache on the lips. The robustness of the body is visible and is a Gandhara statue from its heyday.

Bust of the Buddha in dharmacakra mudra.

The Miracle at Sravasti or Amitabha, 3rd – 5th century, Takht-i-Bahi, Mardan District, Peshawar Museum.

Miracle at Sravasti, 2nd – 3rd century, Sahri Bahlol, Mardan District, Peshawar Museum, schist.

King Udayana presents the Buddha image to the Buddha, 2nd – 3rd century, Sahri Bahlol, Mardan District, Peshawar Museum.

Argus in China

Posted on mei 29, 2024 by Argusvlinder

Weer een vervolg op die mooie Gandhara-kunst.
Ik zag deze collectie in het Provincial Museum of Gansu in Lanzhou.

China, Lanzhou, Provincial Museum of Gansu, Fragment of a canopy depicting four kinnaras among lotus, 2nd – 3rd century, Peshawar District, National Museum of Pakistan, Karachi, grey schist.

A donor figure with a candle, 2nd – 3rd century, Swat District, National Museum of Pakistan, Karachi, schist.

Kiss scene, 3rd – 4th century, Butkara, Swat District, Swat Museum, soap stone.

Monk holding a lamp, 2nd – 3rd century, Peshawar District, National Museum of Pakistan, Karachi, schist. Op de voet staat: ‘Bhiksu Dharmadeva’s statue’.

Wikipedia:

bhikṣu, commonly translated as “monk,” has at least three possible meanings:
(1) someone who begs;
(2) someone who has taken the highest level of Buddhist ordination; and
(3) someone who has destroyed mental afflictions.

Benefactor with cylindrical reliquary, 2nd – 3rd century, Gandhara District, Swat Museum, schist.

Love scene and Vihara (Buddhist temple), 1st – 2nd century, Butrag, Swat District, Swat Museum, grey schist.

Amorino (mythical figure) teasing a lion, 2nd – 3rd century, Ramdas Collection (een verzameling sculptures left by Shri Ramdas, an antique dealer of Rawalpindi who migrated to India in 1947), Rawalpindi, National Museum of Pakistan, Karachi grey schist. #notalion.

De tekst is waarschijnlijk niet leesbaar. Daarom: The relief shows a male lion crouching on the ground with his head raised; an amorino is riding the lion mischievously. The French scholar Alfred Foucher described this image as ‘a statue of Eros on a lion in heat’. In Hesiod’s Theogoney, Eros os the primordial god born after Chaos, Gaia, and Tartarus, who inspired the fertility of the gods.

Wikipedia:

The Theogony i.e. “the genealogy or birth of the gods” is a poem by Hesiod (8th–7th century BC) describing the origins and genealogies of the Greek gods, composed c. 730–700 BC. It is written in the Epic dialect of Ancient Greek and contains 1022 lines. It is one of the most important sources for the understanding of early Greek cosmology.

Alfred Charles Auguste Foucher (1865–1952), was a French scholar, who argued that the Buddha image has Greek origins. He has been called the “father of Gandhara studies”,

Argus in China

Posted on mei 20, 2024 by Argusvlinder

De beschrijving van het ‘Provincial Museum of Gansu’ was heel positief. ‘Provincial’ moet je ruim zien. Gansu is een enorme provincie in China. Tot mijn verrassing was er een tentoonstelling van kunst uit Gandhara. Het resultaat van een samenwerking tussen Pakistan en China. Gandhara Heritage along the Silk Road – A Pakistan-China joint exhibition. Wat een enorm geluk om die te kunnen zien!

Voor degene die niet bekend zijn met de kunst van Gandhare, hier een
vrije samenvatting van Wikipedia:

Gandhara was an ancient civilization centred in present-day north-west Pakistan and north-east Afghanistan. The core of the region of Gandhara was the Peshawar and Swat valleys.
The region was a central location for the spread of Buddhism to Central Asia and East Asia with many Chinese Buddhist pilgrims visiting the region.
Famed for its unique Gandharan style of art, the region attained its height from the 1st century to the 5th century CE under the Kushan Empire which had their capital at Peshawar.
The Greco-Buddhist art or Gandhara art is the artistic manifestation of Greco-Buddhism, a cultural combination of Ancient Greek art and Buddhism.
Beginning with Alexander the Great’s brief invasion into the area, followed by the Mauryan Emperor Ashoka converting the region to Buddhism.
Gandhara art is characterized by Buddhist subjects, sometimes adapting Greco-Roman elements, rendered in a style and forms that are heavily influenced by Greco-Roman art. It has the strong idealistic realism and sensuous description of Hellenistic art, and it is believed to have produced the first representations of Gautama Buddha in human form.

Alle voorwerpen stonden achter glas. Dat is vaak niet de gewoonte in China. Lanzhou, Provincial Museum of Gansu, Gold bowl with image of Bacchus, 1st century BC, Gandhara District, Islamabad Museum, gold.

Atlas, 2nd – 3rd century, Gandhara District, Peshawar Museum, schist.

Tritons, 1st – 3rd century, Gandhara District, Peshawar Museum, schist.

Helaas weet ik niet waar en wanneer deze Teaching Buddha is gemaakt. Hij is prachtig.

Toilet tray with banquet scene, 1st century BC, Sirkap, Taxila, National Museum of Pakistan, schist.

Female holding a spear, 3rd – 4th century, Gandhara District, Swat Museum, schist.

Een eerste selectie.
In komende berichten meer.
Helaas was er geen catalogus van de tentoonstelling beschikbaar.
Ik ben bij meerdere souvenirshops in het museum gaan vragen.

Museo Nazionale di Antropologia ed Etnologia

Posted on april 29, 2024 by Argusvlinder

Je moet het me maar niet kwalijk nemen maar ik heb een zwak voor
‘museums van volkenkunde’, al was het alleen maar omdat ik in
een gebouw woon waar vroeger een dergelijk museum was.
In Florence is ook een dergelijk museum.
Met een prachtige inrichting.

In dergelijke musea kom je steeds weer de grootste verrassinen tegen. Je ziet in de musea die al langer bestaan vaak de resultaten van allerlei avonturen terug. Wat denk je hier van? Florence, Museo Nazionale di Antropologia ed Etnologia, Feather necklace van de Aguaruna, een Jivaro-volk in de Peruvian Amazon, G. del Bianco Collection, 1962, donated by M.G. Bertolini, 2024. De namen leverden me geen extra info op.

Euchroma Gigantea (dit is waarschijnlijk de naam volgens Linnaeus, 1758), ik vermoed dat de moderne naam Coleoptera Buprestidae is.

Headdress of Ara feathers, Guyana, Giuseppe Bellenghi Collection, 1871.

Breast plate of feathers sewn on tapa, Northern Amazonia, Gregorio Corelli Collection.

Feathers, skirt mounted on a weave of a plant rope, Ishiro, Bolivia, G. Boggiani Collection, 1877 – 1893.

‘Quipu’, system of knotted strings used for mathematical calculations, Inca Culture, E. Mazzei Collection, 1875 – 1884.

Sculpture of a head considered a protective talisman of the Batak of Sumatra, E. Modigliani Collection, 1891. Bij de naam ‘Modigliani’ moets ik eerst an Amedeo Modigliani denken. Maar de ontdekkingsreiziger heeft een eigen Wikipedia-pagina en niets te maken met de kunstenaar.

In het museum is nog een ander museum gevestigd: het India museum.
Dat was een hele verrassing. Maar in het verleden is er een poging
gedaan om een India museum te beginnen in Florence.
Een aantal van de stukken die er verzameld waren zijn er te zien.

Helaas heb ik geen informatie over het voorwerp. Waarschijnlijk is het een van de voorwerpen die verzameld zijn door Count Angelo de Gubernatis. Eens de directeur van het volkenkundig museum van Florence.

Zo komen mijn 2 favoriete bestemmingen toch weer bij elkaar: Italië en India. Nou ja, Tibet is geen India maar van de laatste vier afbeeldingen komen er toch wel een paar uit India. Statua di bronzo reffigurante Tara. Raccolta G. Uguccioni, catalogus 33755. De volledige naam van het voorwerp: Statua di bronzo reffigurante Tara espressione archetype del principio femminile divinita del pantheon induista e Bohisattva trascendente del Buddhismo Tibetano. In het Engels: Bronze Statue Representing Tara, archetypal expression of the female deity principle of the Hindu pantheon and transcendent Bohisattva of Tibetan Buddhism. Collected by G. Uguccioni.

National Archeological Museum

Posted on maart 25, 2024 by Argusvlinder

Een laatste serie.
En wat voor een serie…..

National Archeological Museum, Florence, Idolino, circa 30 BC, Roman, from Pesaro.

Statuette of a flutist, 600 – 500 BC, limestone, from Cyprus. Op het beeld is een zogenaamde ‘phorbeia’ te zien. Een doek die onder andere voor de mond zit en die helpt om de dubbele fluit op een juiste manier aan te blazen, een soort van mondstuk dus.

Statuetta di flautista – Sulla bocca una bende (phorbeia) per tenere lo strumento; sul fianco forse la custodia del flauto (Statuette of a flutist – On the mouth a bandage (phorbeia) to hold the instrument; on the side perhaps the flute case). Of de Engelse vertaling helemaal goed is betwijfel ik. Met name het deel ‘to hold the instrument’.

Apollo Milani, Kouros, 550 BC, Attica.

Medici Riccardi horse head, circa 350 – 330 BC, bronze, gold plate.

Het archeologisch museum omvat een Egyptisch museum, een Etruskisch museum en een museum met Romeinse kunst.

Florence vanaf Piazza San Marco.

Dit was wel van mijn laatste dag in Florence maar ik ben
per ongeluk twee dagen overgeslagen.
Die volgen dus nog.

National Archeological Museum

Posted on maart 23, 2024 by Argusvlinder

Het museum bezocht ik op de dag dat de trein vertrok,
terug naar Amsterdan.
Dus ik had weinig tijd.
Maar het museum is sensationeel.
Kijk maar eens naar de volgende werken.

Twee figuren liggen aan op een bank. Rechts een man en links een gevleugelde vrouw. National Archeological Museum, Florence, Cinerary statue for two, 400 – 380 BC. From Chianciano, Terme Pedata Necropolis.

De volgende afbeelding is van de Engelse tekst die uitleg geeft
over de ‘Orientalizing’ periode.
Een periode in Griekenland, Italië en ook in Spanje van
toenemende invloed vanuit het oosten (het oosten is dan ‘ Syria and
Assyria as well as Phoenicia and Egypt’)
De belangrijkste zinnen zijn voor de hierna volgende, twee
prachtige voorwerpen.

Between the 7th and the second half of the 6th century BC the use of the antropomorphic cinerary, the so-called canopus becomes comon: the lid takes the shape of the face, arms and anatomical details are indicated over the vase. From the ancient types with simple features or applied masks, the lid assumes the shape of a head. It also can have ear-rings or beard in the case of male canopus, the cinerary can be placed over a throne.

Testa di canopo in impasto, da Chiusi, 6th century BC.

Canopo in impasto buccheroide testa lavorata a tutto tondo dettagli incisi, da Chiusi, first half 6th century BC.

Statue of Minerva, early 3rd century BC, bronze, from Arezzo, St Lorenzo Church.

The sarcophagus of the Amazons, middle of the 4th century BC.

En er gaat nog meer volgen.

National Archeological Museum

Posted on maart 19, 2024 by Argusvlinder

Het museum bevat ook Egyptische vondsten. Daarop is een deel van het interieur van het museum op aangepast, zoals deze deuren.

De twee-persoons strijdwagen is bijzonder om te zien. Opgegraven door de Frans-Toscaanse expeditie van 1828 – 1929 die onder leiding stond van Jean François Champollion en Ippolito Rosellini.

National Archeological Museum, Florence, Anepigraphic Canopic Jars, 1291 -945 BC, alabaster and painted wood.

Het museum is al lang geleden geopend. Daarom heeft het nog een aantal van die mooie meubelstukken waarin vroeger de voorwerpen in werden tentoongesteld. Niet altijd perfect voor de bezoeker of de voorwerpen maar het oog wil ook wat. Maspers/koppen in een oude kast.

De vindplaats Bab El Gasus is belangrijk omdat op één plaats meer dan honderd mummies van priesters zijn gevonden. Dit had een impact op het denken over mummieficeren, religie enz. Coffin of an anonymous Amon singer, Cachette of Bab El Gasus, 1069 – 945 BC.

Two-sided statue of the God Bes, 304 – 30 BC, Ptolemaic Period.

National Archeological Museum

Posted on maart 18, 2024 by Argusvlinder

De tittel van dit bericht is misschien een beetje stoffig.
‘Archeologie’ is volgens mij niet echt populair.
Maar de twee Etruskische beelden vind ik sensationeel.
Het eerste beeld heeft in meerdere talen z’n eigen
Wikipedia pagina, zelfs in het Nederlands.

National Archeological Museum, Florence, Chimera of Arezzo, around 400 BC, bronze and copper.

De ‘Arringatore’ of ‘The Orator’, end 2nd – early 1st century BC, bronze and copper.

Oog in oog

Posted on maart 17, 2024 by Argusvlinder

In dit laatste bericht over de tentoonstelling in het
Allard Pierson geen mummieportretten.
Degene die ik gefotografeerd heb staan in de vorige
berichten.

Graag kom ik nog even terug met een algemene indruk.
We weten eigenlijk maar heel erg weinig van de portretten.
Veel van de portretten hebben een onduidelijke geschiedenis
(provenence) van het Egyptische zand naar de tentoonstellings-
zaal.
Aan veel van de portretten is gerestaureerd of geknutseld,
zo lijkt het.
Dat maakt het bijna onmogelijk om goed vast te stellen
wat precies de functie was.
Dat op zich is al leerzaam want dat zegt natuurlijk ook
veel over al die andere voorwerpen, uit Egypte of
ergens anders vandaan, waarop we kritisch moeten blijven.
Wetenschappelijk onderzoek is daarbij onontbeerlijk.

Op de tentoonstelling waren een paar werken die (losjes)
gebaseerd of beinvloed zouden kunnen zijn op
mummieportretten. Daarnaast een fragment van
van een mummiewindsel. Dat was een intrigerend stuk linnen.

Het was een lange doek die horizontaal en achter glas gepresenteerd werd: Fragment van versierde mummiewindselen, 2e eeuw na Christus, linnen, pigmenten en goud. 1966.88a.

Dit is een deel van de bovenste helft.

Dit is een detail van de onderste helft.

Oog in oog

Posted on maart 14, 2024 by Argusvlinder

Allard Pierson, Oog in oog – Mensen achter mummieportretten, Portret van een vrouw, 125 – 150 na Christus, hout met encaustische beschildering. H2197.

Naar het einde van de tentoonstelling werd het steeds moeilijker foto’s te maken zonder weerspiegeling van het licht op de portretten. Portret van een vrouw, circa 150 AD, hout van de Egyptische vijg met encaustische beschildering. E12569.

Portret van een vrouw, circa 150 na Christus, hout van de Egyptische vijg met tempera-beschildering. H1168.

Portretfragment van een vrouw, 0 – 25 na Christus, hout met encaustische beschildering. HCCH2481.

Portret van een meisje, 50 – 100 na Christus, hout met encaustische beschildering. APM00724.

Portret van een jonge vrouw, 120 – 130 na Christus, hout met encaustische beschildering. L0440058. Het kartje hieronder vermeld gegevens (over het goud en de meekrap) zonder uit te leggen wat dat betekent (zonder informatie te geven).

Portret van een jonge man, 100 – 125 na Christus, hout met encaustische beschildering. 19615.

National Archeological Museum

Posted on maart 13, 2024 by Argusvlinder

Het mooie aan de collectie is dat bij veel werken vermeld
wordt wat de geschiedenis van de vondst en de collecties
is. Daarnaast geven ze ook detailinformatie over de
geslaagde en minder geslaagde restauraties.

Dit is een deksel van een Etruskische urn waar wat problemen zijn met het hoofd. National Archeological Museum of Florence, Lid of a molded cinerary urn in terracotta, 175 – 150 BC.

Gold funerary diadem with laurel leaves, 4th century BC. Gouden begrafenisdiadeem met laurierbladeren.

Vertalen is een kunst en mijn Italiaans is niet bestaand. Coperchio con presa plastica a forma di due cavalieri. Vrij vertaald: Deksel met greep in de vorm van twee ruiters. End 7th – begin 6th century BC. Tomb in Pitigliano.

Helaas heb ik hier geen informatie over. Wel mooie vorm.

Bacile decorato con figurine plastiche di cavalieri e di piangenti. Schaal gedecoreerd met ruiters en rouwenden. End 7th – begin 6th century BC. Tomb in Pitigliano.

Tazza decorata con fregio di animali, Cup decorated with animal friez. First half 7th – second quarter 6th century BC, Vulci, tomba B, ceramics.

#notalion

De belichting van het beeld was een beetje ongelukkig. Etruscan funerary lion, circa 350 BC. This is the tomb of Nevza Arnth.

Etruscan alabaster urn case with a scene from the myth of ‘Seven against Thebes’, Volterra, 2nd century BC. Er is een Engelstalige Wikipedia-pagina over het verhaal dat hier wordt afgebeeld.

Ik heb onvoldoende tijd genoemen om de collectie van dit museum
goed te zien. Mijn reis per trein terug naar Amsterdam,
zou niet veel later beginnen.
Het museum verdient meer aandacht.

Oog in oog

Posted on maart 12, 2024 by Argusvlinder

Allard Pierson, Oog in oog – mensen achter mummieportretten, Portret van een vrouw, 300 – 400 na Christus, linnen met tempera-beschildering. APM08133.

Portret van een man, 100 – 180 na Christus, hout met encaustische beschildering. APM14498.

Portret van een man, 175 – 225 na Christus, hout met tempera-beschildering. F193231.

Helaas niet helemaal scherp maar nog net leesbaar.
Ik vermeld de nummers van de werken zoals ze bekend zijn in
de diverse verzamelingen. De titel of de materiaalindicaties
geven weinig handvaten bij identificatie van de werken.

Portret van een man, 225 – 275 na Christus, hout met tempera-beschildering. H2196.

Portret van een vrouw, 170 – 200 na Christus, hout met tempera-beschildering. 81AP29.

Argusvlinder

De avonturen van de Argusvlinder

Categorie archief: Cultuur

Gelezen: Oog in oog met de goden

Geen hogere BTW

Home is……books

Walburgis

Ingewikkeld

De held, de schurk en de waarheid

Paestum

Paestum

Argus in China

Argus in China

Argus in China

Museo Nazionale di Antropologia ed Etnologia

National Archeological Museum

National Archeological Museum

National Archeological Museum

National Archeological Museum

Oog in oog

Oog in oog

National Archeological Museum

Oog in oog

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen: