Als je de keuze hebt tussen papier scheuren of snijden…

Posted on juni 9, 2025 by Argusvlinder

Ooit was ik bij een presentatie van een Engelse drukker in
Amsterdam. Hij zei iets, als ik me goed herinner:
Als je de keuze hebt papier te sheuren of te snijden,
scheur dan het papier.
Zeker als je betere papiersoorten scheurt dan zie je,
in één oogopslag, veel meer van de structuur in het papier,
het maakproces van het papier en het resultaat is mooier.
Dat ik daar vanochtend aan dacht wordt hopelijk dadelijk
duidelijk.

Een paar weken geleden volgde ik een workshop Natuurdruk
bij Grafische werkplaats RAAF in Breda.
Je gebruikt dan planten, verse geplukt of gedroogd, al dan
niet in combinatie met andere materialen, in een drukproces
op een etspers.
Als papier werd vochtig gemaakt etspapier gebruikt. Heel
degelijk papier.

Drukken, in al zijn varianten, is een prachtige techniek en
blinddruk (drukken zonder inkt) vindt ik zelf erg mooi.
Dus vroeg ik me af of dat ook met natuurdruk zou werken.
Het resultaat van een blinddruk van brandnetel liet ik
al eerder zien maar dat herhaal ik hier even.

De natuurdruk is wel gemaakt zonder inkt maar het resultaat is niet kleurloos. De sappen uit de brandnetel, in combinatie met het water waarin het papier gedompeld was, leveren dondere delen, zelfs groene delen en delen waarin helemaal of nauwelijks kleur zit. Idee is om te zien of ik dit kan inkleuren met ecoline. Een klein probleem is dat de natuurdruk niet centraal op het papier is gemaakt. Het staat scheef op het papier en helemaal aan een kant.

Ecoline laat zich eenvoudig aanbrengen en het idee is
om de sporen van de brandnetel te volgen daar waar geen of
niet te veel kleur zit.

Wat ik hier doe heeft weinig met schilderen te maken. Ik ben alleen aan het invullen en ik probeer ook niet ‘platgedrukte brandnetels’ uit te beelden. Ik gebruik de lijnen en kleurloze delen van de druk om deze op te vullen met op het eerste gezicht onnatuurlijke kleuren.

Je ziet dat het papier uit een groter vel papier komt. In
de voorbereiding is het door de workshopleiding gescheurd
uit grotere vellen etspapier.
De boven- en rechterkant waren onderdeel van de buitenrand
van het papier.
Ik ga proberen, met scheuren, om de randen beter te laten
aansluiten op de afdruk van de basis waarop bij natuurdruk
de inkt wordt aangebracht met daarop de plant. De randen
van dit basis worden door het drukproces zichtbaar.
Bij etsen is het vaststellen dat er zo’n rand in het papier
zit, één van de kenmerken waardoor je kunt zien met
welke techniek een afdruk is gemaakt.

Helemaal recht op het papier krijg ik de afdruk niet als ik ook de indruk van het weglopende water nog wil blijven zien aan de onderkant vn de afbeelding. Volgens mij wordt dit een mooie illustratie in mijn dummy (het boek dat ik ga inbinden om de bindtechnieken nog even te oefenen voordat ik aan ‘Denken over oorlog en vrede’ ga inbinden).

Hete Vuren / Match

Posted on augustus 8, 2023 by Argusvlinder

Een dag of 10 geleden ging ik naar het Markiezenhof in
Bergen op Zoom voor de tentoonstelling ‘Hete Vuren’.
Eerder schreef ik een bericht over deze tentoonstellig.

Maar er was ook een tentoonstelling met als titel Match.
Voor iedere provincie koppelt het Rijksmuseum een werk
aan een werk uit het tentoonstellend museum.

Daar wordt een tekst bij geschreven en die staat in
het boek. Ik heb dus 1 match gezien maar wel
gelijk het boek gekocht (zeer vriendelijke geprijsd).

Hete Vuren naast/onder Match.

De ‘catalogus’ Hete Vuren is een toegankelijk boek, haast
een magazine. Mooi geillustreerd en beschrijvingen van de
werken met de thema’s ‘huishoudelijk vuur’, ‘ambachtelijk vuur’
en ‘vernietigend vuur’ worden afgewisseld met verhalen over
de streek waar de 6 samenwerkende musea zich bevinden en
een ambacht/kunstvorm uit die streek.
Dan als afsluiter nog een bericht van de vrienden van die musea.
Een goed en prettig leesbaar boek.

De ‘verhalenbundel’ Match toont steeds de gemaakte match om
dan te vervolgen met een essay. Het essay is steeds geschreven
door een geinteresseerd auteur. De match levert onverwachte
combinaties op. Die zijn het leukst.
Zo vond ik de tekst van Umayya Abu-Hanna en op afstand haar
moeder, verrassend.
Bij een schilderij van het Laatste avondmaal dacht ik niet
meteen aan ‘intimiteit’. Nu toch wel.
Mooie boekband met de titel in blinddruk.

Ben je nieuwsgierig naar een Match bij je in de buurt?
Kijk dan even op deze website. Ze staan er allemaal.

Helaas zat er ook een ‘Cornald Maasje’ tussen.
Waarschijnlijk heeft Cornald Maas de werken niet gekozen
waarvoor zijn tekst is geschreven. Misschien is zelfs
de tekst wel geschreven door iemand van een reclamebureau
maar zelfs dan is Cornald Maas prima ge-cast voor de twee
werken in kwestie.

Het Markiezenhof heeft een soort van boudoir-sfeer gecreeerd
rond een topstuk van het Rijksmuseum (Gabriel Metsu, Het zieke kind, 1655).
Het schilderij van Metsu is fantastisch, een bezorgde moeder met
haar overduidelijke zieke kind op schoot. De toekomst is onduidelijk.
Maar de afbeelding is hartverscheurend maar nergens over de top.
Je waant je haast een voyeur. Mag je dit wel zien?

De Match is het tegenovergestelde. Dit is gemaakt om te zien.
Het is in your face. Het is suikersentimenteel.
Het is een werk van Siebhan Kaufman en Cornald Maas verdedigt
het werk als een sonfestivallied.

Ik moest hier aan denken toen ik eerder een stuk las in een
boek van Bas Heijne (Angst en schoonheid):

Mijn eerste vraag was: welk boek vinden jullie beter?
De meeste studenten keken me bevreemd aan. Zo waren ze niet gewend om over literatuur te spreken. Vooraf hadden ze zich in de achtergrond van beide werken verdiept. Ze konden Couperus plaatsen in de canon van de Nederlandse literatuur. Ze hadden misschien verwacht over de invloed van het naturalisme op zijn vroege werk te horen, zijn geloof in determinisme en erfelijkheidsleer, decadentie in de laatnegentiende-eeuwse roman, de noodlotsgedachte die je steeds opnieuw, in allerlei gedaanten, aantreft in zijn romans en verhalen, over zijn dandyisme, zijn esthetiserende stijl, de invloed van de theosofie op zijn romancyclus De boeken der kleine zielen, zijn compositietechniek, de receptie van zijn werk door tijdgenoten.
Maar welk van de twee romans hen het meeste aansprak – dat was geen vraag.

Vrolijke Vrienden

Posted on oktober 7, 2021 by Argusvlinder

De afgelopen tijd ben ik ook bezig geweest met het
nadenken over en proberen te maken van kapitaalband.
Het is lang geleden dat ik dat een keer met
de hand zelf gemaakt heb.
Een eenvoudige kapitaalband is goed te doen voor iedereen.

Het begint met het kiezen of maken van de kern.
Je kunt je draad wikkelen om een strook papier of perkament,
maar ik probeer twee andere materialen uit:
vlas (touw) of leer.

Naast werken aan kapitaalband heb ik nog een paar stapjes
gezet om de rug en de platten af te maken.

Een smalle strook, vochtig gemaakt leer, laat zich prima oprollen waarna je dat kunt vastzetten op de hoek van iets (in mijn geval een stuk karton). Dan laat je het daar drogen.

De strengen zijde die ik heb komen uit een erfenis. Ik heb dus maar een beperkt kleurspectrum voorhanden. Sinds dat ik deze foto gemaakt heb, ben ik al op zoek geweest naar de kleuren die ik wil hebben. Die heb ik ook gekocht. Maar om te oefenen doen deze prima hun werk. Het touw heeft nogal wat rafels. Die krijg ik onder controle door met een beetje boekbinderslijm de buitenkant in te smeren. De kern is daardoor compacter en er steken straks geen verdwaalde vezels uit.

De leren kern voor een test kapitaalband is droog. Je kunt natuurlijk ook kapitaalband kopen. Immers voor de constructieve functie (bescherming tegen stof en bij elkaar houden van de rug bij gebruik) ga ik de band niet maken. Het is puur voor de sier. Maar ik heb nu meer keuze (kleur, grootte, volume, enz).

Op internet zijn veel filmpjes te vinden waarin uitgelegd wordt hoe je dit maakt. Groot verschil is dat de meeste filmpjes het tonen terwijl men een boek bij de hand heeft waarop het kapitaalband wordt gemaakt. Dit heb ik in de hand gemaakt en zonder hulpstuk is het resultaat dan slordiger dan wat mogelijk is. Dat denk ik toch. Dus ik denk nog na over een soort van statief van karton, hout of iets dergelijks, waar ik het op kan gaan maken.

Ik ga de leren, ronde rug met valse ribben bevestigen
op de eerste platten. Daar komen dan straks de
uiteindelijke platten op. Zodat het leer tussen de
platten vast komt te zitten.
Het hoogteverschil wat daardoor gaat ontstaan in de
buurt van de rugzijde van de platten, is te groot om
te negeren. Dat moet ik opvangen.

Hier zie je de leren rug rond de binnenste plat zitten. Het dunne blauwe karton komt tussen de twee platten aan de voor- en achterkant van het boek. De blauwe kleur zal als een smal lijntje
aan de kop, staart en voorkant van de platten te zien blijven. Constructief vangt het, het hoogteverschil dat door het leer ontstaat op (dat moet allemaal nog wel blijken maar dat is het idee).

Zo zal dan het eindresultaat er uit moeten gaan zien. Maar hier ligt alles nog los en dit is zoals de achterkant er uit kan gaan zien.

Eigenlijk wil ik de valse ribben proberen te versieren met een paar simpele blinddruk-lijntjes met de fileten die ik pas geleden kocht. Die wil ik dan afwerken met een beetje goudverf. Maar ik heb nog te veel vragen dus ik denk dat ik dat achterwege laat.

Wordt vervolgd.

Van de vos Reynaerde – Reynaart de vos

Posted on januari 23, 2021 by Argusvlinder

Dat ik boeken interessant vind zal niet als een verrassing komen.
Daarom volg ik ook via nieuwsbrieven wat boekgerelateerde bedrijven.
Een antiquariaat biedt (bood?) het werk aan waarvan hier wat
foto’s te zien zijn. Helaas zijn de foto’s niet van een hoge kwaliteit.
Maar voor een blog kan het er wel mee door.

Dit is een geïllustreerde uitgave van ‘Reyneke Vosz de olde, nye gedrucket, mit sidlykem vorstande unde schonen Figuren, erlüchtet unde vorbetert’. ‘Van de vos Reynaerde’ dus. De verkopers wijzen op de boekomslag met blinddruk versiering in de perkamenten band die gedateerd is als 1603. Het boek is eens opnieuw ingebonden met nieuwe schutbladen.

Dit is het titelblad van de gedrukte tekst uit 1592. Dit is een versie die door Stephan Mölleman is uitgegeven/gedrukt in Rostock. Hij zou dit gedrukt hebben voor Laurentz Albrechts, een boekhandelaar in Lübeck. We weten niet precies wie de schrijver van het oerverhaal is. Er bestaan veel teksten die lijken op het verhaal dat wij kennen als Reynaart de vos. Ze verschillen nogal van elkaar en sommige verhalen zijn voorgangers van de versie die wij vandaag lezen. De versies die wij nu kennen in moderne druk gaan vaak terug op de versie van de schrijver Willem (‘Willem die Madocke maecte‘).

Rostock-Lübeck edition of the fabulous animal epic Reynard the Fox. The Reynard stories were already established as a coherent collection in the 12th century and were first printed in 1479, in a Dutch prose edition. The numerous versions of the Reynard text show a great deal of variation, but the Dutch tradition, starting with the highly regarded and very original adaptation by Willem (author of Madoc), is the most dominant. The main story takes place in the court of a lion king, where all the other animal subjects complain to the monarch about Reynard’s trickery, which leaves room for each animal to tell a story about the fox, his wits, cunning and criminal behaviour. The stories satirize nobility, clergy and peasants alike, not shunning scatological humour.

Deze versie is met een Duitse tekst op rijm en bevat veel kleine houtsnedes (53 stuks) van karakters (bedelaars, edelmannen, edelvrouwen, handelaren, soldaten, enzovoort. Daarnaast een aantal grote houtsnedes zoals hierboven (44 stuks).

The book, in German verse, is adorned with a large number of small woodcuts of male and female costumes, of noblemen and -women, monks, beggars, merchants, soldiers, etc., often repeated. The large woodcut illustrations were made after those in the first Rostock edition of 1539, including 36 ascribed to Erhard Altdorfer.
With 17th-century manuscript inscriptions. Browned, with some marginal water stains and occasional spots. Recased with new endpapers, binding slightly soiled with some damage to outer border. Good copy. Goedeke I, p. 482; Menke VI, 17 (1); VD16, R 998 (6 copies).

De grote houtsnedes zijn gemaakt naar die van een versie uit 1539 door Erhard Altdorfer. hier wordt de beroemde/beruchte scene uitgebeeld waar een monnik zich niet aan het celibaat houdt en als gevolg daarvan wordt aangevallen in het kruis door een kat.

Dit zijn voorbeelden van de kleinere illustraties. Dit is denk ik bij het voorwoord. Een illustratie werd in die tijd niet altijd persé voor de uitgave gemaakt waarin we ze nu zien. Men ging daar nogal ‘creatief’ mee om. Soms waren ze ook al voor een oudere versie gebruikt of soms vond de uitgever ze wel bij het verhaal passen. Het oog wil ook wat en plaatjes verkopen beter.

Logogrief

Posted on januari 28, 2020 by Argusvlinder

Een paar dagen geleden zocht ik een boek in mijn boekenkast.
Zoals altijd vond ik het boek wat ik zocht maar er was ook ‘bijvangst’.
Ik zag een goed ingebonden boek waarvan de rug niet direct een
lichtje liet branden.
Wat is dat?

Ik nam het mee en heb er veel uren in doorgebracht.
Het bleek een verzameling te zijn van ‘Boek & Band’.
Volgens het boek (tweede druk): ‘Boek & Band is het mededelingenblad
van de Nederlandse Handboekbinders- en Bandenontwerpgroep (NHB)’
Eerste jaargang no. 1 van het blad is van oktober 1984.

Binnenkort hoef ik een dergelijk boek niet meer te kopen want
leden van de Stichting Handboekbinden krijgen toegang tot de

‘gedigitaliseerde uitgaven van de Stichting Handboekbinden en haar voorgangers. De tijdschriften omvat o.a. de tijdschriften ‘Handboekbinden’, ‘Vouwbeen’, ‘Boekbehoud’, ‘Boek & Band’ en ‘Tampon’. De tijdschriften gaan terug tot ongeveer 1920 en het archief groeit constant.’

In Boek en Band vond ik een leuk artikel.
Het ging over een ‘logogrief’, dat begrip kende ik niet.
Er werd wel verwezen naar een ander boek dat ik heb.
Het begrip komt ook voor in ‘Opperlandse taal- & letterkunde’
uitgebracht door Battus (Hugo Brandt Corstius).
Dus even opgezocht.

Mijn exemplaar is een zesde druk, 1985. Tweede hands, gekocht voor 9 gulden.

Nu geeft Battus geen definitie van wat een logogrief is.
Ook op internet kom ik niet echt verder: een taalspelletje of raadsel.
Meer kan ik er niet van maken.

Battus voert dit voorbeeld op van J. Spier. Leuk maar echt iets anders dan wat ik in Boek & Band las.

Want dit is het gedicht ‘Boekenkast’ van Mr. J. Versfelt. En dat las ik in ‘Boek & Band’. Een klein raadsel. De cijfers verwijzen naar de letters van het woord ‘boekenkast’. Het woord dat zo ontstaat is onderwerp van de daarna volgende dichtregels.

Nu stond er in Boek & Band ook een afbeelding van het boekje
uit 1876 waar het gedicht in is opgenomen.
Dat heb ik gekocht want het is een leuke boekband.

Mr. J. Versfelt, Gedichten, 1876, gedrukt door Gebr. Giunta D’Albani.

Op de achterkant komt dezelfde, geblinddrukte, oosters aandoende versiering voor als op de voorzijde. Maar dan zonder de centrale afbeelding in goud.

Op de rug, niet heel goed zichtbaar: ‘J. Versfelt Gedichten’.

Gedichten door Mr. J. Versfelt, Ridder der Militaire Willemsorde, 4de klasse, Vice-president van het Provinciaal Geregtshof in Noordbrabant, geboren 21 april 1805, gestorven 3 december 1874.

Op pagina 27 begint het onderdeel van de ‘Logogriephen enz.’ met het gedicht ‘Boekenkast’.

Mooi toch?

Pakketje

Posted on januari 5, 2020 by Argusvlinder

Vandaag kwam er een pakketje uit Steenwijk. Twee stuks gereedschap voor het blinddrukken of vergulden van boeken.

De lijnfileet is nieuw, 3mm breed, 10 cm lang.

Het ‘edelweiss’ bloempje is een tweedehands. Een beperkte investering om wat ervaring op te doen. ik ga beginnen met blinddrukken. Of ik voor de Cultuurnacht er nog aan toe kom weet ik niet.

Pronken met de De vergeten letters van iemand anders

Posted on december 8, 2019 by Argusvlinder

Vandaag is de ‘Beurs voor bijzondere uitgevers’ in Amsterdam.
Helaas kon ik daar niet naar toe.
Maar ik ben er zeker van dat een aantal van de mensen van wie ik
in dit bericht producten toon of noem, op die beurs aanwezig
zullen zijn als gast of als exposant.
Dus het geeft mij de kans om een juweel van drukwerk te laten
zien die ik een tijdje terug kocht op de BoekKunstBeurs in Leiden:
De vergeten letters, een project van Hans van Eijk (In de Bonnefant)
en Jan Klerken (acerPERS).
Deze twee margedrukkers nodigde alle drukkers in Nederland (en België?)
uit om rond het thema ‘Vergeten letters’ een drukwerk te maken.
Vermoedelijk was het A3-fromaat het uitgangspunt.

De doos met meer dan 30 drukwerken die ik kocht in Leiden.

Kiezen is de niet-gekozenen te kort doen.
In dit bericht toon ik een aantal prachtige werken maar
dat wil niet zeggen dat degene die ik niet koos,
niet mooi zijn.
Dit is gewoon een eerste oppervlakkige selectie.

De omslag van de inhoudsopgave.

Hier de inleiding en een overzicht van de 33 inzendingen.

Omdat alle 33 inzendingen individueel tonen wel erg veel ruimte vraagt, hier een overzicht van de eerste 15.

Deze omslag is blauw. De foto geeft de kleur niet helemaal juist aan. Op de vorige foto is dit de meest linkse op de bovenste rij: Wijn & een vergeten letter, gedichtjes van Wynand van de Vin, Mercator Pers. Op de vorige foto zie je de kleur van de omslag correct.

een vergeten letter
creatief zetten
is zetten en dichten
tegelijkertijd
dat kan een hobby zijn
vaak ook noodzaak
voor een dichter
met te weinig tijd
die ook zetter is
dan komt het voor
dat zo’n letterzetter
neer gaat letten
op het dichten
dan op het zetten
en als hij dan niet goed oplet
en geen corrector op hem let
wordt de niet gezette letter
een vergeten letter

Wynand van de Vin

In veel inzendingen is een colofon opgenomen met vermelding van gebruikt papier en lettertype(s). Nog even over de blauwe omslag. Dat is zo’n fijn fluweelzacht papier. Deed me meteen aan wijn denken.

Bij deze inzending van Jelly Nijhuis van The Freemont Press is een afbeelding van een letterbak in de omslag verwerkt. Blinddruk.

Binnenin een mooi, zacht, semi doorzichtig blad met vezels.

Dan volgt het drukwerk met een citaat van Eleanor Roosevelt.

Als een Werkman is Roosje Keijser van De zwarte hen pers aan de slag gegaan met ‘Gemengde berichten’.

De vergeten letters van Nelleke Boomsma van de Vogelboompers.

De tweede helft.

Tot mijn verrassing zag ik die lettersprookje van Lien van Horen, ze heeft het zetwerk laten doen door Cees Smolders van het Nederlands Drukkerij Museum in Etten-Leur. Daar heb ik ook een tijd, met heel veel plezier, een opleiding handzetten gevolgd bij Cees Smolders.

Iedere ontwerper en drukker kiest zijn eigen invalshoek en dat levert heel verrassend werk op. Hier van Steph Heyvaert en Katrien de Nil.

Françoise Vogelenzang, Vogelboompers.

Een heel uitgebreide inzending is die van Karel F. Gildemacher van De Hynsteblom: Fergetten Letters. Over vergeten letters en de geschiedenis van de spelling van het Fries.

Virusgrafiek kwam met meerdere inzendingen en had die gebundeld. Dit is Izaak Brunke met ‘Gevlogen’.

Harriet Rademakers met ‘Blauwdruk voor een vergeten landschap’ (misschien staat de foto wel op zijn kop).

35 Kleuren. Vijfendertig! Het Vergeten letterfeest van acerPERS.

Het verhaal van de letters staat op de kaft van dit ingezonden werk van Sander Pinkse. Hij gebruikt letters die vergeten waren en die in het verleden Willem Sandberg gebruikte voor drukwerk van het Stedelijk. De drukkerij die Sandberg gebruikte was de Stadsdrukkerij Amsterdam. Vandaar.

Misschien had is toch alle 33 drukwerkjes moeten laten zien……

Workshop Persvergulden

Posted on maart 31, 2019 by Argusvlinder

Ik wil nog een aantal foto’s laten zien van de workshop Persvergulden
die georganiseerd en gegeven werd door de Stichting Handboekbinden.
Het doel van het werken met een verguldpers is natuurlijk
om een groot aantal boekbanden op dezelfde manier te bedrukken
met een titel, een afbeelding of decoraties.

Mijn mijn eigen kleine foliepers heb ik dat al een geprobeerd.
Maar de kniehevelpers heeft veel meer kracht.
Daardoor kun je een reliëf in het basismateriaal krijgen die je dan
wel of niet (blinddruk) voorziet van een kleur (goudblad of de vele
kleuren die mogelijk zijn met de moderne folies).
Dat basismateriaal kan bijvoorbeeld bekleed grijsbord zijn met
boekbinderslinnen of leer of iedere ander bekledingsmateriaal.
De kracht van de pers gebruik je in combinatie met de temperatuur
die je kunt regelen. De stempel(s) wordt verwarmd.
Dat zorgt er voor dat de lijm die aan de folie zit smelt en
vervolgens de kleur vastzet op het te bedrukken materiaal.

Om meerdere boekbanden op een pers, op dezelfde manier te bedrukken,
moet de positie van je tekst/afbeelding ten opzichte van het
te bedrukken materiaal steeds dezelfde blijven.
Daarom plak je de stempel (dat kan 1 plaatje zijn maar ook een
combinatie van afbeeldingen en letters enz) vast aan de verguldpers.
Dan moet je er nog voor zorgen dat het te bedrukken materiaal steeds op
dezelfde plaats op de tafel van de verguldpers komt te liggen.

Kortom, er komt wel wat bij kijken.
En dan heb ik het nog niet gehad over het feit dat al die materialen
steeds weer anders op elkaar reageren.
De ene folie is anders dan de andere.
Houdfolie kan het goed doen op linnen maar kan een langere verwarming
nodig hebben op leer enz.

De Stichting Handboekbinden heeft een hele serie stempels waar we uit konden kiezen. Ik vroeg of er ook afbeeldingen van dieren tussen zaten. Toen zag ik deze vlinder. Vlinder en geen vlinders, want deze twee stempels vormen samen 1 afbeelding. Je kunt ze stempelen met bijvoorbeeld twee kleuren. De rechtse stempel leek me de basis en de linkse voor kleur 2.

Globaal bespraken we boekbandontwerpen. Van dat onderwerp alleen kun je al een hele studie maken. Als voorwerp diende de stempel van de Stichting Handboekbinden.

We bespraken de verschillende mogelijkheden om dergelijke bedrukkingen te maken. Het kan bijvoorbeeld met de hand met behulp van deze compositeur/letterhaak. Hier kun je 1 regel tekst in opnemen en die dan met de hand op het basismateriaal plaatsen.

Eigenlijk heb ik geen goede foto van de pers gemaakt. Je ziet hier maar een deel van het apparaat. Je ziet de tafel waarop een kartonnetje zit geplakt om het te bedrukken materiaal steeds op dezelfde plaats te hebben. Daarboven met de houten handel (links) en de thermostaat (rechts) is het verwarmingselement en het deel van de pers waar je de stempel tegen bevestigd. De tafel is in hoogte verstelbaar. Dat is een heel belangrijk gegeven want daarmee bepaal je onder andere hoe diep de stempel in het basismateriaal gaat drukken.

Dit is mijn ontwerp. De tekst staat een beetje gebogen, ieder woord begint langs een diagonaal. Onderaan komt dan de vlinder. De tweede stempel van de vlinder ligt hier bij maar maakt geen deel uit van dit eerste ontwerp. De tweede vlinder gebruik je pas bij een tweede drukgang.

Je plaatst je ontwerp omgekeerd in de pers met daaronder een stuk grijsbord. Dat wordt de contramal genoemd. Die gebruik je even later om je ontwerp op de juiste plaats in de pers te lijmen. Om de stempels op papier en in de pers te lijmen gebruik je een speciale lijm. De stichting heeft dergelijk lijm laten ontwikkelen want die lijm moet en sterk zijn maar toch eenvoudig te verwijderen zijn.

Dit is de contramal. die bepaalt dadelijk waar de stempel aan de pers worden geplakt maar ook waar je straks het te bedrukken materiaal moet leggen om steeds opnieuw hetzelfde resultaat te krijgen.

De contramal ligt nu op zijn plaats. Tussen kartonnetjes ingeklemd zodat het basismateriaal straks op de juiste plaats te leggen is. Van het ontwerp is het teveel aan papier afgeknipt. Dat werkt makkelijker.

Iedere deelnemer kreeg 4 verschillende materialen om het ontwerp op af te drukken met verschillende (kleuren) folies. dit zijn 2 voorbeelden van de resultaten. Dit zijn resultaten na de eerste drukhang. Bij twee ontwerpen zou ik nog afdrukken maken met een andere kleur en de andere vlinderstempel.

En nog eens twee voorbeelden.

Dit zijn de folies die ik gebruikte.

Door het glimmend vermogen van de folies is het niet altijd eenvoudig een foto te maken van het resultaat.

Dit is de vlinder op boekbindlinnen. Voor je met folie gaat drukken en na het blinddrukken kun je nog een of meerdere extra persgangen uitvoeren met bijvoorbeeld bakpapier om het linnen zo egaal mogelijk te krijgen. He ziet bij de vlinder dat het nog niet zo eenvoudig is om een egaal beeld te krijgen. Daar speelt de warmte van de pers, de soort folie en de lengte van het contact tussen de stempel, de folie en het basismateriaal een rol. Te kort dan kun je het effect krijgen wat je hier ziet. Te lang kan als resultaat geven dat de folie gaat uitlopen. Overigens vind ik het rastereffect bij een vlinder wel leuk. Komt dicht tegen de kwetsbare structuur van een vlindervleugel aan.

Al bij al een hele leuke cursusdag, veel goede informatie
en voldoende tijd om de dingen uit te proberen.
Nu kan ik in mijn werkplaats weer verder.

Persvergulden: blinddruk

Posted on maart 29, 2019 by Argusvlinder

Bij de workshop Persvergulden hebben we gebruik mogen
maken van een fantastische en krachtige kniehevelpers.
Door de constructie van de pers ontwikkelt de pers een
grote druk zodat een metalen voorwerp (een afbeelding of
een of meerdere letters) relatief eenvoudig in een harde
oppervlakte kan worden geperst.
Wanneer je dat doet zonder gebruik van kleur, folies of goudblad
dan krijg je dus een kale afdruk.
Dat noemt met ‘Blinddruk’ (er zijn vast veel betere definities).

Afgelopen zaterdag maakten we er meerdere.
Van twee heb ik een foto gemaakt:

Dit is een blinddruk in grijsbord van het logo van de Stichting HandBoekBinden. Een mooie techniek als je die bijvoorbeeld bij een boekband gebruikt die met boekbindlinnen in ingebonden.

Er was een stempel van een vlinder. Een stempel die uit twee delen bestaat die je over elkaar heen moet gebruiken. Die stempel wilde ik gebruiken in combinatie met een tekst die een beetje rond staat. Nog even oefenen. Zoals je ziet had ik een onderkast ‘D’ (kleine letter ‘D’) te weinig. Ik was zo druk bezig te begrijpen in welke stappen de verguldpers ging werken dat ik te weinig aandacht voor het ontwerp had. De ‘D’ van ‘ArgusvlinDer’ had in moeten omwisselen met de ‘D’ van ‘de’. Van een hoofdletter ‘V’ voor ‘van’ en de letters waren beter benut. Ook had ik meer moeten concentreren op het beter rond zetten van de vierkante letters.

Workshop Persvergulden van de Stichting Handboekbinden

Posted on maart 24, 2019 by Argusvlinder

Het afgelopen weekend was het rustig op bloggebied. De reden daarvoor is dat ik deelnam aan de cursus Persvergulden die in Amersfoort werd gegeven. Met heel veel plezier heb ik met 3 andere cursisten de hele dag gewerkt aan boekbanden, bandontwerpen, blinddrukken en werken met de kniehevelpers. Super! Je ziet hier een deel van de materialen die werden uitgedeeld met onder andere een boekje geschreven door Gijs Wortel.

De komende dagen meer over deze cursus maar hier alvast het gemeenschappelijke resultaat. Vier boekbandontwerpen per cursist. De dag was erg goed verzorgd, iedereen kwam uitgebreid aan de beurt om ervaring op te doen. Uitstekende docent. Proficiat Stichting Handboekbinden met dit initiatief waarmee over het afgelopen jaar meer dan 75 boekbind(st)ers de kans kregen kennis en ervaring op te doen van de technieken die bij Persvergulden een rol spelen.

Perkamenten boekband

Posted on juni 27, 2018 by Argusvlinder

Een afbeelding van de boekband met het eerste deel
van de schutbladen was ik mijn bezoekers nog schuldig.

Er is goed te zien dat het schutblad niet vast gelijmd zit aan de band. Dat heb ik bewust gedaan. Het dummy boekblok, de versteviging van de vlakken en de schutbladen mogen de kwaliteit van deze Indiase perkamenten boekband met blinddruk niet beïnvloeden.

Perkamenten boekband uit India

Posted on juni 20, 2018 by Argusvlinder

Het bijzondere aan een Indiase boekband is vaak de blinddruk.
De fijn versierde band door in het perkament met hoge druk
figuren aan te brengen.
Dus niet met verf, niet door verschillende materialen
samen een band te laten vormen, maar door met hoge druk (sierlijke)
lijnen in de band aan te brengen.

Hoe ik mijn band precies ga voorzien van een ‘inhoud’ die
er voor moet zorgen dat de band beter in vorm blijft,
weet ik nog niet.
Maar vandaag ben ik begonnen met het aanbrengen van
dun karton in de vlakke stukken van de boekband.
In ben begonnen met de voorflap.

Hier zie je dat de voorflap, die uit twee delen bestaat: het deel dat straks voor de voorkant van het boek komt en het smallere deel dat tussen de achter- en voorkant van het boek terecht komt. Beide zijn voorzien van dun karton dat precies tussen de vouwen past. Het past er zowel qua dikte als tussen de scharnierende delen van de band.

Argusvlinder

De avonturen van de Argusvlinder

Tagarchief: blinddruk

Als je de keuze hebt tussen papier scheuren of snijden…

Hete Vuren / Match

Vrolijke Vrienden

Van de vos Reynaerde – Reynaart de vos

Logogrief

Pakketje

Pronken met de De vergeten letters van iemand anders

Workshop Persvergulden

Persvergulden: blinddruk

Workshop Persvergulden van de Stichting Handboekbinden

Perkamenten boekband

Perkamenten boekband uit India

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen: