Boven bij de hoofdtempel kun je naast de tempel nog vele andere dingen zien. Als was het alleen al het uitzicht op Kaos of de ‘daltempels’ van Wat Phou of Vat Phu.

Het is er magisch.

Er zijn ook een aantal figuren uit de rots gehakt. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet altijd meer weet wat het voorstelt. Slangen.

De gaten in de rots op de grond moet ook iets voorstellen…..

Dit is dan weer heel duidelijk een olifant (met een kleine witte olifant voor de poten).

Uiteindelijk kom je dan toch weer bij de hoofdtempel uit.

Het was zo heerlijk rustig toen wij er waren. Al toen we naar beneden liepen werd het drukker. Maar dit was zo sereen.

Churning. Als amateur denk ik dat je hier twee rijen met mannen ziet (de hoofden ontbreken). Elke groep mannen houdt een slang (naga: half slang, half mens) vast die om een as gerold zit. De As is de as van de wereld: Mount Meru. Door de as in beweging te zetten wordt de oceaan van melk gekarnd (=churning). Een hele reeks bijzondere dingen leverde dit op. Zie bijvoorbeeld deze toelichting van de Britannica website.

Half in de schaduw en verder in de felle zon. Maar niet minder mooi. Volgens de catalogus van het museum is dit Shiva is ascetische houding met rozenkrans.

Op deze plaats zijn sporen van nog ouder gebruik van dit terrein gevonden. Tijd om de wandeling naar beneden te gaan maken.

De afdaling, terug naar de Mekong rivier, die volgt in een volgende blogpost.