Via een andere blog (Woest en vredig) kwam ik op het spoor van de web site
Art UK (Art UK). Deze web site probeert
alle kunstwerken in Engelse collecties beschikbaar te maken via Internet.
Ik dacht: wat hebben ze in Engeland over Breda.
Hier een samenvatting.

Het begint met een onduidelijk verband met Breda.
De achternaam lijkt naar Breda te verwijzen maar het fijne krijg ik
niet boven water.

Carl Fredrik von Breda (1759–1818), Zweeds, Portret van James Watt (1736–1819), 1792, Science Museum

Wikipedia:

Op de Nederlandse pagina over Carl Fredrik von Breda lees je:

Carl Frederic von Breda (Stockholm, 16 augustus 1759 – aldaar, 1 december 1818) was een Zweeds kunstschilder die vooral bekend is omwille van zijn portretten, onder andere van het Zweeds koninklijk huis.
Von Breda’s achternaam doet een verband vermoeden met de Nederlandse stad Breda. Von Breda’s overgrootvader Pieter was naar Stockholm geëmigreerd rond 1670.
In Groot-Brittannië kwam von Breda in aanraking met het werk van grote schilders en had hij de mogelijkheid om te studeren bij Joshua Reynolds. Deze had veel invloed op von Breda’s stijl en, via von Breda, op vele Zweedse portretschilders na hem.

De Engelse Wikipedie geeft iets meer informatie over de afkomst:

Breda’s great-grandfather Pieter emigrated to Stockholm around the year 1670 from the Netherlands. The “von Breda” family name seems to indicate a connection with the city of Breda. Von is not a Dutch preposition, but in the Nordic countries, this originally German preposition has occasionally been used as a part of names of ennobled families of native or foreign, but non-German, origin.

Een schilderij van een varken met de naam Breda.
Niet de naam van het varken maar van het schilderij.

Diarmuid Delargy (b.1958), Breda, 1990, oil on canvas, Arts Council Collection, Southbank Centre.

Over de schilder vond ik het volgende:

Diarmuid Delargy was born in Belfast in 1958 and is the twin brother of Fergus Delargy. He studied at the University of Ulster and the Slade School of Fine Art in London, from which he obtained an MA in 1983.

As a printmaker Delargy has few equals in the province, in an art form that has often been associated with sweet images of pastoral retreat. The marks of his drawing technique never find fixed, formal, definitions, but are always in a swirling search for an allusive presence that leaves traces of where they have been.

An interest in animals extends from childhood experiences in rural County Antrim. The horse is used as a symbol of freedom and the Utopian ideal. Not so the pig, often depicted exposed on the land as crude victim.

Delargy worked in Berlin in the ‘Artists’ Union’ workshop and was printmaker-in-residence at the Arts Council of Northern Ireland in 1988. He has had solo shows at the Orchard Gallery, Derry, the Fenderesky Gallery, Belfast, and the Taylor Galleries, Dublin. He has participated in numerous internationally toured group shows.

Deze informatie vond ik op de volgende web site Diarmuid Delargy

Van de kunstenaar Gerard van der Heyden kan ik op internet niet veel vinden.
Wel zie ik dat hij een tijd in en in de buurt van Breda gewoond heeft:

Geboren in Londen (Engeland) en daar gewoond tot 1894,
dan woont hij tot 1902 in Boxtel,
daarna tot 1904 in Teteringen (Breda),
tot 1928 vervolgens in Breda,
dan in Roosendaal en Nispen (Roosendaal) tot 1929,
vervolgens in Cuijk tot 1932, in Neerpelt tot 1937,
en als laatste in Sint-Oedenrode.

Gerard van der Heyden (1864–1939), The Cathedral, Breda, The Netherlands, Doncaster Museum and Art Gallery, oil on canvas, gift from Dr E. K. Graftdyck, 1973.

Volgens mij zie je links op de voorgrond
een van de torens van het Spanjaardsgat.
De Grote Toren staat dan centraal op het schilderij.
Met een kleine knik naar rechts, de toren ziet
er ieler uit dan in werkelijkheid.

Een Vlaamse kunstenaar met in zijn naam ‘Breda’.

Jan Pieter van Bredael (1683–1735), Cavalry engagement against the Turks, with a church in the background, Victoria and Albert Museum

Een heel interessant werk: De Overgave van Breda.
Het origineelis van Velasques en voor de stad Breda een belangrijk wer.
Zo zal een andere kopie in het nieuwe Stedelijk Museum Breda te zien zijn.
Daar las ik onlangs het volgende over:

Lanzas
In museumcafé Lanzas zie je straks het enorme schilderij De Overgave van Breda van Velázquez. Niet het origineel – dat hangt in het Prado – maar een kopie die werd gemaakt door Kees Maks. In 1903 werkte hij acht maanden in Madrid om dit meesterwerk na te schilderen. Vanwege de vele lanzen wordt De Overgave van Breda ook Las Lanzas genoemd.

John Phillip (1817–1867), The Surrender of Breda (after Diego Velázquez), c.1860, Royal Scottish Academy of Art & Architecture

Wikipedia:

John Phillip (April 19, 1817–1867) was a Victorian era Scottish painter best known for his portrayals
of Spanish life.
He started painting these studies after a trip to Spain in 1851. He was nicknamed “Spanish Phillip”.
Born into a poor family in Aberdeen in Scotland, Phillip’s artistic talent was recognised at an early age.
Lord Panmure paid for Phillip to become the student of Thomas Musgrave Joy in London briefly in 1836.
His education at the Royal Academy of Arts was paid for by Panmure.
While at the academy, Phillip became a member of The Clique, a group of aspirant artists organised by Richard Dadd.
The Clique identified as followers of William Hogarth and David Wilkie.
Phillip’s own career was to follow that of fellow-Scot Wilkie very closely,
beginning with carefully detailed paintings depicting the lives of Scottish crofters.
He moved on to much more broadly painted scenes of Spanish life influenced by Bartolomé Esteban Murillo
and Diego Velázquez.
Phillip’s early works tended to depict pious Scots families.
In 1851 he visited Spain, after he was advised to travel to southern Europe for his health.
Thereafter he concentrated on Spanish subjects.
The first of these, The Letter Writer, Seville, displayed the influence of Pre-Raphaelitism, a movement he had previously opposed, along with most other members of The Clique, despite his friendship with Millais, one of its leaders.
He was so influenced by his travels that he advised other artists to do the same.
Some artists, such as Edwin Long, took this advice and were similarly inspired.
In the late 1850s and 1860s Phillip’s style became much broader and more painterly, in line with Millais’s late work.
Phillip’s two most important paintings in these years were The Early Career of Murillo (1864) and La Gloria (1865, National Gallery of Scotland).
The first depicted the young Murillo drawing his art from Spanish street-life; the second portrayed a Spanish wake for a dead child.
Phillip was commissioned to paint the wedding in 1858 of Victoria, Princess Royal to Prince Frederick William of Prussia, later German Emperor Frederick III.
Phillip married Richard Dadd’s sister.
Like her brother she became insane.
Phillip died of a stroke while visiting William Powell Frith in Kensington.
Phillip’s self-portrait, The Evil Eye, commissioned by his close friend Patrick Allan-Fraser, is in Hospitalfield House in Arbroath, along with portraits of other members of The Clique.

Een persoon die niets met Breda te maken heeft.
Alleen in zijn achternaam zit het woord ‘Breda’.

Peeter van Bredael (1629 – 1719), Market Scene with a Harlequin, Colchester and Ipswich Museums Service. Gift from Mussenden Leathes (Mussenden Leathes is een Engelse familienaam).

Alles bij elkaar een heel interessante set werken.