Aan het Lago de Atitlan is Panajachel de plaats die
het eenvoudigst te bereiken is.
Maar er liggen nog meer plaatsen.
Drie er van bezoeken we op Eerste Kerstdag 2018:
San Juan La Laguna, San Pedro La Laguna en Santiago Atitlan.
In die volgorde bezoeken de plaatsen met een boot.
De eerste foto’s hebben geen toelichting nodig.
Het is er zo mooi….
Het plaatsje leeft voor een groot deel van het toerisme. Vooral koffie en het schilderen spelen daarbij een grote rol. Toen wij er waren was het rustig. Maar deze muurschildering is een soort van visitekaartje van een van de schilders/bedrijfjes. Het perspectief in het werk is altijd dat van een vogel die loodrecht boven de voorstelling zweeft.
Het dorp ligt op de glooiende vulkaanuitlopers.
Dit is de kerk waar, toen we aan kwamen lopen, net een dienst begon.
Een milieuvriendelijke kerstboom?
De winkel op de hoek is een soort van ijzerhandel. Onderdeel van een keten. Maar de naam: Eben Ezer. Okay, twee woorden, dus niet helemaal hetzelfde als de voornaam van Scrooge in ‘A Christmas Carol’, maar dichtbij genoeg als je op 25 december, ver van huis, ergens over straat loopt, om op te vallen.
Veel huizen hadden mooie muurschilderingen.
De Goede Herder.
San Juan La Laguna.
Soms prachtige gevels. Met het schrift van de Maya’s.
Maar ook een bezorgchinees met weer andere stereotype beelden.
Tijd om verder te gaan.
Onderweg terug naar de boot zagen we dus deze Mona Lisa. Ik vermoed dat ze er nog steeds hangt.
De boot ligt er nog.
