Gisteren kwam ik er toevallig langs en ik zag dat
de Nibb-it fabriek na jaren van leegstand
eindelijk wordt gesloopt.
Hopelijk gaan er woningen weggezet worden.
De Nibb-it, hoek Haagweg/Ettensebaan.
Vandaag is in de Grote Optocht van het Kielegat
de nieuwe Prinsenwagen, die gebouwd is door CV Simpel,
in gebruik genomen.
In deel 1 van het verslag van de optocht waren er ook
al foto’s van te zien.
Hier komt de nieuwe wagen door de Haagrijk naar het startpunt van de optocht gereden.
De wagen staat aan de ‘startstreep’.
Prins Daan is met zijn gevolg per bus aan komen rijden en gaat de nieuwe wagen bekijken.
Hier kijkt Prins Daan samen met een van de bouwers van CV Simpel eens uitgebreid naar de wagen.
Laten we nog eens dichter bij gaan kijken.
De achterkant van de wagen hangt vol met de schilden van de voorgaande prinsen.
De nieuwe Prinsenwagen is in gebruik genomen.
Met het vertrek van de Prinsenwagen is de Grote Optocht van het Kielegat van start gegaan.
Onderdeel van de nieuwe wagen is ‘het Turfschip’.
Op naar de Hoge brug en de volgende wagens, groepen en de individuele deelnemers kunnen volgen.
Bij mijn bezoek aan de ateliers aan de Haagweg heb ik
natuurlijk ook wat foto’s gemaakt.
Die deel ik hier graag.
Het complex aan de Haagweg heeft drie verdiepingen.
Ik begon beneden en zag daar werk van Paul der Kinderen.
Bijvoorbeeld dit werk. Herhalingen spelen een belangrijke rol in zijn werk. Kijk maar eens naar zijn website.
Op de eerste verdieping zag ik werk van Liesbeth Verhoeven.
Ze had haar tekeningen/foto’s verwerkt in een leporello.
Die vervolgens laten inbinden.
Ik vond het een leuk werk dus heb ik een exemplaar gekocht.
Het werk van Liesbsth Verhoeven heet ‘Vrachtwagen HAH!’
De titelpagina van ‘Vrachtwagen HAH!’
Een dubbele pagina van de leporello.
Op de bovenste verdieping bezocht ik het boekbindatelier
van Ineke Vergeer.
Een hele goede, nauwkeurige boekbindster die haar kennis en ervaring
bijvoorbeeld inzet tijdens de cursussen die ze in Breda
en door Nederland geeft.
Hier een van de vele prachtige voorbeelden die er uitgestald stonden. Dit is een boek in een doos. Het boek is geïnspireerd op Travels with Charley van John Steinbeck.
Op lange tafels had Ineke Vergeer boeken uitgestald die de modellen zijn voor de boeken waaraan in de cursussen door haar en de cursisten wordt gewerkt. Per cursus een serie voorbeelden.
Het laatste atelier dat ik bezocht was dat van Roel van Daal.
In zijn door prachtig natuurlijk verlicht atelier zag ik
zijn werk waarvan ik er hier een paar toon.
Twee heel grote, stralende schilderijen van twee bekende plaatsen in Breda. Links de Sint Janstraat en rechts de Visserstraat. Twee straten in het centrum van Breda.
Roel van Daal schildert hier alsof je in een etalage kijkt naar weerspiegelingen in de ruit en door de ruit naar een straat aan de overkant. Je blijft kijken. Het is net alsof er steeds weer iets gebeurd.
Omdat deze Sint Janstraat van Roel van Daal prachtig zou passen boven onze bank, nog maar een plaatje van dit schilderij.
Het was er goed toeven op de Haagweg.
Wellicht tot een volgende keer.
Volgende week is de officiele opening.
Maar vandaag waren de hekken al weg.
De Haagpoortbrug (Simonse brug) in Breda is de brug die over
de singel gaat en de Nieuwe Haagdijk verbindt
met de Haagweg. Een van de zijstraten is de Tramsingel.
Beelden die eerder op deze brug hebben gestaan,
komen terug. Ik vermoed dat er nog beplanting komt
maar dat weet ik niet zeker.
Vanmiddag, na half vijf, maakte ik een serie foto’s.
Op de hoek op de achtergrond stond vroeger het kantoor van de BBA en er was een uitgang voor de bussen.
De beelden terugbrengen is een goed idee!
Je ziet dat er ruimte is voor beplanting.
De St. Annakerk domineert nog steeds dit kruispunt ook al is hij in gebruik als kantoorcomplex.
Dat de brug tussen de Nieuwe Haagdijk en de Haagweg onderhouden werd,
was me een tijdje geleden al duidelijk toen ik (plots?) de
brug helemaal niet meer over mocht.
Vandaag werd ik er op gewezen dat de brug ver gereed is
en dat er grote beelden op staan.
Dus ben ik gaan kijken.
De ‘nieuwe’ beelden vind ik indrukwekkend maar de stijl van de beelden is niet modern. Toen ik de foto’s aan mijn vader liet zien gaf hij aan dat hij de beelden herkent van vroeger. Een eerdere versie van de brug had dergelijke beelden.
Volgens Google street view ziet de Haagpoortbrug er zo uit.
Dan zoeken in het beeldarchief van het Bredase Stadsarchief. Daar vond ik deze en de volgende foto. De informatie bij de foto geeft aan dat het beeldhouwwerk van Theo van Rijn is. Een kunstenaar uit Haarlem. Maar Wikipedia vertelt me meer over de kunstenaar. Over de brug vertelt het archief nog ‘De Haagpoortbrug is vernieuwd in 1928 en afgebroken in 1966. De brug is versierd met vier beelden, vervaardigd door de beeldhouwer Theo van Rijn uit Haarlem’. Deze afbeelding is gemaakt met het gezicht naar de hoek Nijverheidssingel / Nieuwe Haagdijk,
Wikipedia:
Theodoor (Theo) van Reijn (Breda, 28 mei 1884 – Haarlem, 6 augustus 1954) was een Nederlandse beeldhouwer.
Van Reijn was een zoon van Johannes Cornelis van Reijn, officier van administratie bij de Marine, en Jacomina Elisabeth Pasqué. Hij volgde in 1905 lessen aan de Rijksakademie van beeldende kunsten te Amsterdam, bij onder anderen Bart van Hove. In 1911 won hij de Prix de Rome en hij studeerde vervolgens enige tijd Rome. Hij trouwde in 1911 met Henriëtte de Kort, die in 1929 overleed. Hij hertrouwde op 19 februari 1931 met Helena Hermina Hartsuijker.
Gedurende de periode 11 september tot 8 oktober 1949 vond er een eretentoonstelling plaats van het werk van Van Reijn in het Frans Hals Museum in Haarlem. Het affiche voor deze tentoonstelling werd ontworpen door de Haarlemse kunstenaar Cock Pijnacker Hordijk, die jarenlang bevriend is geweest met Van Reijn. Pijnacker Hordijk heeft diverse portretten van Van Reijn gemaakt. Samen hebben zij onder meer portretten gemaakt van Paul Mirando.
In de collectie van het Breda’s Museum bevindt zich een klok uitgevoerd in de stijl van de Amsterdamse School gemaakt door Van Reijn. Naast bouwsculpturen maakte hij veel toegepast werk: lampenvoeten, deurkloppers, doopvonten en klokken. Hij maakte portretten van onder anderen Aart van Dobbenburgh, Heike Kamerlingh Onnes, Willem Kromhout, Maria Montessori en Jac. P. Thijsse.
Theo van Rijn of Reyn. Beeld op de Haagpoortbrug in Breda. Deze afbeelding is gemaakt met het gezicht naar het oude, niet meer bestaande, tramgebouw aan de Tramsingel.
De brug is nog niet af. Op 9 december moet het gereed zijn en even daarna vieren de ondernemers samen met de gemeente de opening (16 december).
Ik werd nog even afgeleid door de singel die stroomt door de stad met links de Sluissingel en rechts de Weerijssingel.
De nieuwbouw op de achtergrond is waar het kantoorgebouw van de BBA ooit stond. Ik vind het tot nu toe prachtig en ben zeer benieuwd naar het uiteindelijke resultaat.
Dit was onze parochiekerk.
Wij waren daar actief en ik heb er een keer dia’s gemaakt.
Die dia’s zijn onlangs gedigitaliseerd.
De kerk is niet meer in gebruik.
Wikipedia:
De Sint-Annakerk (Breda) is een kerk aan de Haagweg nabij het centrum in de wijk Haagpoort in de Nederlandse stad Breda.
De kerk behoort tot de overgangskerken. Het is een rijksmonument. Het is een neogotische kruisbasiliek met vijf beuken. De architect is Joseph Cuypers. Het heeft een spitsboogvormig portaal.
De pastorie in Art Nouveau-stijl werd gebouwd in 1904 door de architect F.P. Bilsen. De kerk is als zodanig niet meer in gebruik. In 2002 is het interieur omgebouwd tot kantoorruimte, de ANNAstede.
Nu is het een kantoorgebouw.
Op de website van Oomen Architecten vond ik nog een paar foto’s
van de huidige staat van het gebouw. Die tref je hier ook aan.
Eerst mijn foto’s.
Mijn foto’s zijn niet (meer) zo mooi. De dia’s hebben nogal aan kwaliteit verloren. De St. Annakerk aan de Haagweg in Breda had glas-in-lood ramen.
Dit raam is gefotografeerd vanaf het koor. Het koor zat direct boven de publieksingang en is de plaats van waaraf werd gezongen. De foto’s zitten in een willekeurige volgorde. Resultaat van het inscannen.
Na het Tweede Vaticaans Concilie kwam er een modern altaar in de kerk te staan, voor het hoofdaltaar. Later werd het vervangen door een houten altaar waarvan hier de voorkant te zien is.
Tabernakeldeur. Onderdeel van het hoofdaltaar. Op de deur staat in het midden het Lam Gods, symbool voor Christus. Op de vier hoeken de symbolen voor de evangelisten.
Een van de lampen in de kerk. Wellicht was dit de Godslamp. De lamp die altijd aan was en die de aanwezigheid van God symboliseert.
De toenmalige pastoor was een liefhebber van tuinieren. De bewoners van de pastorie waren Kapucijnen. Hier zie je een deel van de pastorietuin. de foto is genomen met het gezicht naar de school aan de Havermansstraat.
Nog een stukje tuin. Nu vanaf de kerk naar Haagweg nummer 5 gefotografeerd. Op nummer 5 woonde vroeger de koster en zijn gezin. Dat was vroeger een betaalde baan.
De muren van de doopkapel. Die muren hadden erg te lijden gehad van een lekkage in de afvoeren van de kerk. Daarom zijn die gerestaureerd. Opnieuw geverfd naar het origineel ontwerp. Hier staat de Paaskaars voor de muur.
Op meerdere plaatsen in de kerk stond deze versiering op de muur.
Dit is het kruis dat in een speciaal hiervoor gemaakte ruimte boven het tabernakel in het hoofdaltaar stond.
De uiteinden van de bogen waren/zijn versierd met beeldhouwwerk.
Centraal in de kerk stond tegen een pilaar deze grote beeldengroep van de Heilige Familie.
Al het beeldhouwwerk is uitgevoerd in neogotische stijl. Zo ook de preekstoel.
Deel van het hoofdaltaar. Aan beide kanten van het altaar hingen grote, zware gordijnen. Hier zie je daar een deel van (rechts).
Als scheiding tussen het altaar en de banken in de kerk stonden twee grote communiebanken. Hier is een tekst van de evangelist Mattheus verbeeld.
De tweede communiebank verbeeldt een tekst van Johannes.
St. Annakerk in Breda. Interieur met beeldengroep van de Heilige Familie vanaf het koor gefotografeerd.
Interieur met beeldengroep Heilige Familie en de preekstoel.
Kyriale ordinarium missae.
Het zicht vanaf het hoofdaltaar naar links achter in de kerk, richting Haagweg. Ongeveer in het midden van de foto zie je de ingang van de doopkapel.
Het zicht vanaf het hoofdaltaar naar rechts achter in de kerk, richting hoek Haagweg/Tramsingel.
Interieur van de kerk op bankhoogte.
Hoofdaltaar.
Pastoor Bernard Feijen doet de mis.
Dat waren mijn foto’s.
Nu nog een paar foto’s van Oomen Architecten die de huidige status
van het gebouw weergeven (dat is te zeggen, de status bij de opening
van de Annastede).
Muur doopkapel.
Glas-in-lood.
Terug naar oude tijden.
Gisteren moest ik op de Nieuwe Haagdijk zijn in Breda.
Omdat de Nieuwe Haagdijk veranderd wordt nam ik mijn camera mee.
Lang geleden heb ik hier gewoond. Vandaar.
Dit is de Nieuwe Haangdijk vanaf de Haagdijk gefotografeerd. Het middenplein is veranderd. Het was een parkeerplaats met bomen waar op zaterdag de markt stond. De bomen zijn weg om meer parkeerplaatsen te kunnen maken en de markt is verplaatst. Dus daar ook eens gaan kijken.
Lang geleden was dit het pand van slagerij Verhagen. Hoek Fellenoordstraat – Nieuwe Haagdijk. Er zaten hier drie slagers dicht bij elkaar: Verhagen, een paardenslager en Kouwenberg.
Dit is de Nieuwe Haagdijk vanaf de brug over de Singel. Vroeger heette de brug de Simonse brug.
Nog een keer de Nieuwe Haagdijk.
Toen ben ik de Tramsingel overgestoken en verder gelopen
over de Haagweg om naar het Dr. Jan Ingenhouszplein te gaan.
De Van Meterenstraat vanaf de Haagweg.
Daar is dan de zaterdagmarkt op het Dr. Jan Ingenhouszplein. Op de Pedagogische Academie, daar op de achtergrond, heb ik nog gestudeerd. Op de voorgrond de Fer (frietkraam).
De Dijklaan vanaf de Haagweg.
De zaterdagmarkt, de kramen staan er mooi. Hebben veel meer ruimte dan vroeger. Gisteren waren er kort voor 13:00 uur maar weinig bezoekers. Maar de haring die ik er kocht smaakte prima.
Aan de Haagweg staan nog veel panden zoals ze origineel gezet zijn. Het gevolg is dat het heel individuele panden zijn. Geen 13 in een dozijn. Maar steeds gebouwen met een eigen karakter.
Zoals hier op de hoek van de Dijklaan en de Haagweg: Moeke Mols en het Hollandsch Koffiehuis. Ik kan me nog goed herinneren dat Sinterklaas bij de aankomst midden november ook Moeke Mols bezocht aan het eind van zijn optocht door de stad.
Dit is een voormalige P. de Gruyter aan de Haagweg 64.
Kantoorvakhandel Benoist, hoek Dijklaan – Haagweg. De winkel voor NAC-souvernirs.
Het begin van de Haagweg. Het deel waar een helft van de zaterdagmarkt stond. Hier gefotografeerd vanaf het Dr. Jan Ingenhouszplein.
Karakteristieke huizen aan de Haagweg, beneden- en bovenwoningen tussen de Van Meterenstraat en de Dijklaan.
De voormalige St. Annakerk en pastorie (rechts). Haagweg.
Nog steeds een prachtig gebouw.
De hoek van de Nieuw Haagdijk en de Schorsmolenstraat. Met van rechts naar links het pand waarin vroeger Pietje van Vugt zijn winkel had. Er zit nu een feestwinkel. Daarnaast, waar nu de tattoo shop zit, zat Kapper Pijpers. Daarnaast zat de sigarenwinkel van Piet Kleyn.
Op de andere hoek van de Schorsmolenstraat en de Haagdijk zat lang een chinees restaurant: de Prins. Nu zit er een curry restaurant.
Ik kende de locatie niet zo goed dat ik direct begreep waar de titel ODS
precies verband mee hield.
In een aantal oude schoolgebouwen aan de Haagweg,
de Oranjeboomstraat en de Havermansstraat in Breda,
zijn de ateliers van een groep kunstenaars gevestigd.
Om van het ene gebouw naar het andere te komen,
moeten de bezoekers letterlijk x91over de schuttingx92 heen gaan.
Zo komt men van de ene tuin in de andere en kunnen
de beelden in de tuin en de ateliers
in de aanpalende gebouwen bezocht worden.
Het bezoek was zeer de moeite waard.
De hele maand september zijn de ateliers te bezoeken
En zijn er allerlei activiteiten.
Een beeld in de tuin.
De trappenhal in een van de gebouwen. Het zijn prachtige ruimtes voor kunstenaars. Heel verschillend van grootte.
Jaap de Vries, Clown hanging, 2009.
Jaap de Vries, Remains of the lunapark bordello after the discov, 2012, watercolor on aluminium.
Jaap de Vries, links ‘Vulnerable’ (kwetsbaar).
Jaap de Vries, Vis.
Het volgend atelier: de verf.
Het werk. Haast boetseren met verf.
Felix Buiks (maar ik ben daar niet helemaal zeker van).
Felix Buiks (hier wel).
Beeld in de tuin.
Maker onbekend (bij mij).
Tom Claassen.
Myrthe Rootsaert.
Werkelijk ‘Over de Schutting’.
De bezoekers van de opening.
Een aantal jaren heb ik op kamers gewoond
aan de Nieuwe Haagdijk in Breda.
Iedere zaterdag markt voor de deur.
Dat is nog steeds iedere week het geval.
Vanmiddag liep ik over de markt.
Genoot van de geuren van etenswaren en de kleuren en het aanzicht
van de bijzondere producten die men er verkoopt.
Natuurlijk heb ik ook wat foto’s gemaakt.
De groentekramen van achteraf de kramen gezien. Dit is aan de kant van de Haagdijk. Altijd druk.
Kop van de markt op de Nieuwe Haagdijk. Rechts (in blauw) de viskraam van Jonk. Ik proef de nieuwe haring nog.
Kop van de Markt op de Haagweg.
Bekend adres voor NAC-artikelen en kantoormaterialen: Benoit.