Mijn Bandzetter verfijnd: Precisie in het inbinden

Als het op het laatst fout gaat met het inbinden van
een bandzetter, dan is het bij mij meestal
dat het boekblok scheef in de band komt.
Niet iedereen ziet dat meteen, maar ik wel.
Zeker als ik naar de boeken kijk die ik zelf ingebonden heb.
Al een tijdje denk ik na over hoe ik dat eenvoudig kan voorkomen.
Daarom heb ik voor De Krater een manier bedacht
die ik nu wil uitproberen.

Voor een cursus edelsmeden heb ik een vlaktas gekocht.
Het is een blok staal, 10 bij 10 centimeter en een paar
centimeter hoog.
Je kunt het ook een aambeeld noemen, of een stuk spoorbiels gebruiken.

De vlaktas weegt behoorlijk wat en als ik hem op de boekband
leg blijft de boekband beter liggen en kan ik de zijkant van de blok
gebruiken als de ‘vangrails’ waar de rug van het
boekblok tegen gaat komen.

IMG_6935BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterVlaktasKneeplatjeDriehoeken

De vlaktas ligt op de boekband. Met een kant langs de kneep, precies op de plaats waar de rug van het boekblok moet komen. Aan de bovenkant van de boekband ligt het witte kneeplatje. Voldoende op de boekband om een marge te hebben gelijk aan de marge aan e onderkant van het boek. De driehoeken houden het latje op zijn plaats.

Later kocht ik kneeplatjes. Die gebruik ik
altijd om bij de basis van de boekband de ruimte tussen de
platten en de rug te bepalen.
Dit keer gebruik ik een van deze latjes als buffer
tussen de buitenrand van de boekband en het boekblok
tijdens het lijmen. Om het kneeplatje op zijn plaats te houden
gebruik ik twee metalen driehoeken die zelfstandig blijven
staan.

IMG_6936BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterAllesStaatGereedOmTeLijmen

Alles ligt gereed om te gaan lijmen.

IMG_6937BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterAchterplatGelijmd

Het boekblok met het met lijm ingesmeerde schutblad ligt al op de boekband. Deze keer veel rechter dan bij vorige pogingen.

IMG_6938BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterVlaktasGrensVoorVoorplat

Ik verplaats de vlaktas naar de voorkant van het boek. Ik leg hem tegen het achterplat aan zodat als ik dadelijk, na het met lijm insmeren van het voorplat, het boek sluit, de twee platten recht boven elkaar komen.

Tussen boekblok en gelijmd schutblad leg ik bakpapier om
het vocht van de lijm uit het boekblok te houden. Vooral
van belang als het boek ligt te drogen in de boekenpers.

IMG_6939BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterBakpapier

Voor een eerste test met de Vlaktas en Kneeplat ben ik tevreden.

“Jazz & Juiste (kook)instrumenten”

In de etalage bij een bekende kookwinkel in Breda
zag ik op een speelse manier een aankondiging
van het Jazz Festival in Breda.

IMG_6941BredaJazzStJanstraatVeemarktstraatKookwinkel

Hoek Molenstraat, St Janstraat en Veemarktstraat. Over ongeveer tien dagen zal de jazzmuziek de binnenstad van Breda vullen.


Je krijgt meteen zin in zon, muziek en lekker eten.
Ik in ieder geval wel.

De Krater: Kleine details, grote impact

Vrijdagmiddag heb ik nog een drietal zaken gedaan aan het boek
‘De Krater’ dat ik aan het inbinden ben:
– kapitaalband aangebracht;
– een leeslint aangebracht;
– de platten afgewerkt om er later het boekblok goed in te
kunnen zetten.

Deze drie toevoegingen zijn niet perse nodig maar geven een boek
iets extra’s. Omdat de boekbekleding een speciaal project was
— waarbij ik hulp heb gekregen van mijn schoonzus —
vond ik het passend om ook het boekblok extra aandacht te geven.

IMG_6927BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterKapitaalbandLint

Het kapitaalband is een extra bescherming van een boek
tegen stof. Het zorgt er voor dat aan de kop en de staart,
de boven- en onderkant van de rug, het stof minder makkelijk
in het boek kan komen. Bovendien verbergt het eventuele
oneffenheden in de rug van het boekblok.

IMG_6928BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterLintOpRugBevestigd

Een leeslint bevestig je op de rug van het boek, voordat je het kapitaalband aan de kop en staart bevestigt.


Een leeslint vind ik erg prettig bij het lezen van een boek.
Natuurlijk kun je gebruik maken van een boekenlegger maar
een vast lint —of zelfs twee— maakt het makkelijker om bij
te houden waar je bent met lezen en/of waar je bent in het
notenapparaat achter in het boek.

IMG_6929BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterLangLint

Hoewel De Krater een klein en dun boek is, leek een
goudkleurig leeslint gepast voor deze gelegenheid.
Ik hou van een lang leeslint, dus het is langer dan je
normaal gesproken zult zien.

Dan de achterplatten.
Bij de omslag ontstaat een hoogteverschil tussen het plat en het
textiel van de omslag. Zeker omdat ik nu geen standaard
boekbindlinnen heb gebruikt.

Wanneer je vervolgens het schutblad op het plat lijmt,
blijft dat hoogteverschil zichtbaar.
Op zich is dat niet erg maar je kunt het verschil
kleiner maken of zelfs laten verdwijnen door de open
ruimte, het grijze bord, op te vullen met papier.

IMG_6934BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterOngelijkBijOmslag

Dit is een voorbeeld van een van de twee vorige twee boekenweekgeschenken. Hier heb ik het hoogteverschil niet proberen te overbruggen. Bij De Krater ga ik dat dus wel doen.


In het geval van De Krater plak ik twee lagen papier in de
lagere ruimte van het plat. Ik heb hiervoor restjes papier
gebruikt die ik nog had liggen. In principe kun je
elk soort papier gebruiken, aangezien je er straks
niets meer van zult zien.

IMG_6930BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKrater

Ik meet het papier aan de hand van de lege ruimte grijs. Daarbij gebruik ik dus geen liniaal.


IMG_6931BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterOmslag

Lijm aanbrengen. Eén voor één plak ik de twee lagen. Het aantal lagen is natuurlijk afhankelijk van de dikte van het papier en het hoogteverschil textiel – plat.

IMG_6932BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterOpgevuldLinks

Links.

IMG_6933BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterOpgevuldAanBeideZijdes

Rechts gebruik ik als laatste laag 2 stukken papier. Het smalle stukje plak ik zo dicht mogelijk aan de rugkant. Waarschijnlijk zie je daar niets van als het papier droog is.


Na deze activiteiten en een nachtje drogen
is het boekblok gereed om in de band te zetten.


Deze tekst heb ik eerst zelf geschreven.
Dan vraag ik aan Copilot verbetervoorstellen.
Die beoordeel ik een voor een en besluit dan steeds
of ik de verbetering toepas.

Daarna vraag ik voorstellen voor een titel.
Die krijg je er dan een stuk of tien.
Die lees ik door en selecteer een titel, maak op
basis van fragmenten van voorgestelde titels een
titel of maak zelf nog een suggestie om te zien
hoe Copilot hier op reageert.

Het resultaat is dat ik berichten krijg met meer tekst
en minder toelichting op de foto’s (want het
verhaal zit dan al in mijn tekst).
Mijn titels worden langer en misschien minder raadselachtig.
Dat is wat mij betreft niet altijd een verbetering :).

Soep van de week

Eerlijk gezegd ben ik geen liefhebber van deze soep.
Als de soep ergens geserveerd wordt (en je kunt hem
bijna overal eten), is het meestal een zoete substantie.
Ik hou van zoet maar als soep heeft dat niet perse mijn
voorkeur.

Daarom veel verse tomaten en verder niet zo veel:
ui, knoflook, winterwortel, rode paprika, peterselie,
sambal en gerookt paprikapoeder. Kip, vermicelli en
bouillonblokje.

IMG_6910Tomatensoep

Meer dan een kilo.

IMG_6926Tomatensoep

Wortel, paprika, kip en vermicelli pas toegevoegd na het pureren van de soep. Heerlijk!


Een boekband met een spannend verhaal

Het was best spannend.
Ik heb wel eerder een boek ingebonden met de Bandzetter-techniek
maar ik heb nog nooit zoveel tijd gestoken in het bedenken
en maken van de bekleding van een bandzetter.

Als een soort ‘schetsen met textiel’ heb ik met een stuk uit
een oude theedoek en stukjes textiel, een voorplat ontworpen
waarin je schetsmatig de titel van het Boekenweekgeschenk 2025
in kunt herkennen: ‘De Krater’.

Gerwin van der Werf is de schrijver van het geschenk en de
Stichting Handboekbinden stelt aan hun leden het boekblok
in losse katernen beschikbaar.
De theedoek is een zwarte theedoek die iets te veel chloor
heeft gezien en de illustratie wordt zichtbaar met stukje
blockprint textiel gemaakt door Jilani Hand Block Print.

De bekleding heeft dus ook een emotionele waarde voor mij:
want de theedoek is al jaren in gebruik, in het huishouden
en in mijn atelier en de blockprint komt uit India.
Dus het is niet alleen technisch ingewikkeld.

Mijn schoonzus liet me de mogelijkheden van haar naaimachine
zien en hielp mij met het ontwerp in elkaar te zetten.

IMG_6899BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterBoekbandbekleding

Dan is het zover.
Het textiel moest wel op de basis voor de boekband passen en
werkt het dan? Dat was uitdagend.

De omslag maak ik altijd drie centimeter. Dat is een prima maat
Misschien voor een ander net een beetje te breed.
Maar ik heb een metalen liniaal van 3 centimeter breed. Dus kan
ik door passen net zo veel bereiken als met meten.
Zonder fouten.
Maar voor een klein boekje is misschien een omslag van
3 centimeter een beetje breed.

Maar nu komt het goed van pas.
Ik kon met mijn liniaal bepalen waar de platkern ging komen.
Om te zien of dat gaat werken heb ik eerst op strategische
plaatsen, kopspelden door de stof geprikt. Zowel aan de lange
zijdes als aan de korte.
Zo kon ik passen of de platten er in pasten. En dat deden ze.

IMG_6911BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterKopspeldenAlsPiketpaaltjesIMG_6912BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterKopspeldIMG_6913BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterKopspeldMargeStiksel

Je ziet hier dat tussen de afbeelding op het voorplat, het stiksel met rood garen, er nog 5 mm over is tot aan de rand van de boekband (de plaats waar de spelden door het stof prikken).


Een teken dat ik het passen kon herhalen en op de achterzijde
kon aftekenen waar de basis voor de boekband kon komen.
Vervolgens heb ik de basis op de stof gelegd en de stof vastgezet
met een paar klemmen. Daarbij heb ik de omslagen alvast even
omgeslagen.

IMG_6915BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterAftekenen

Aftekenen.

IMG_6916BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterVoorzijde

Even door de klemmen heenkijkend zie je het voorplat in wording.

IMG_6917BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterAchterzijde


Terwijl nog niets was vastgelijmd kon ik zo toch zien of de
afbeelding goed op het voorplat ging komen. Hoe de achterkant
er uit ging zien.

Tijd om de boekband basis nog een keer goed op het textiel
te leggen en dan te gaan lijmen. Eerst één plat en de rug.
Vervolgens de achterplat.
Eenmaal vast kon ik de hoeken wegsnijden.
Aansluitend de omslagen gelijmd, eerst de lange kanten.
Daarna de korte kanten. Met extra aandacht voor de rug en
de hoeken.

IMG_6918BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterBasisBoekbandGoedLeggenIMG_6919BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterLijmenVoorplat

Nu kan ik het voorplat gaan insmeren met lijm.

IMG_6920BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterLijmenAchterplat

Vervolgens het achterplat.

IMG_6921BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterBijsnijden

Dat lijmen doe je dan ook met de omslagen nadat de hoeken zijn afgesneden en in dit geval ook de vier zijdes nog eens bijgesneden zijn. De theedoek gaat erg snel rafelen en door het plakken van de vlieseline en het meerdere keren strijken is de vorm van de rechthoek een beetje veranderd. Met boekbindlinnen heb je dat probleem niet.

Een eerste groepsfoto van de drie Boekenweekgeschenken was
mogelijk en dan snel de boekband met bekleding in de boekenpers
om goed te drogen. Daar blijft hij zitten tot morgen.

IMG_6922BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterBoekbandIMG_6923BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterVoorplatIMG_6924BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterGroepsfotoIMG_6925BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterInDeBoekenpers


Het was best een avontuur, maar ik ben heel tevreden.

Mooie kademuur bij de Tolbrug

Al een paar dagen was ik niet meer bij de Tolbrug
in Breda geweest en daar werd ik blij verrast door
een kademuur direct naast de brug. Hij heeft ongeveer
dezelfde hoogte als wat de railing van de brug kan worden.
Of misschien heeft men nog meer verrasingen in petto?

IMG_6900BredaVerlengdeMarkTolbrugKademuur

De kademuur, rechts, aan de kant van de Haagdijk. Mooi.


IMG_6904BredaVerlengdeMarkTolbrugKademuur

Op deze foto kun je wat verder onder de nieuwe brug doorkijken.


De krater

Terwijl ik druk bezig was het vorige bericht te schrijven
over de bekleding van ‘De Krater’ werd ergens anders in
Breda de laatste hand gelegd aan diezelfde bekleding.

Het boekenweekgeschenk van dit jaar ‘De Krater’,
krijgt een boekband met daarop delen van een
stuk textiel dat ik meebracht uit India.

Het gaat de link leggen naar India op de achterkant
door de afbeelding van een olifant.
Op de voorkant gaat het een schematische afbeelding
vormen van een vulkaan, een krater en een lavastroom.

Bij het werk had ik hulp nodif en die heb ik
gelukkig ook gekregen.
Daarom kan ik vandaag het resultaat van de stikwerkzaamheden
laten zien en waarschijnlijk komend weekend de boekband
afronden……

IMG_6898BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterBoekbandBekleding

Vooral het stiksel waarmee een kader op het voorplat wordt gemaakt en waarmee een aantal van de losse stukken met elkaar in verband worden gebracht is een goede ingreep. De boekband gaat dat alleen nog maar versterken.


IMG_6899BoekbindenGerwinVanDerWerfDeKraterBoekbandbekleding

Kijk nooit alleen maar naar de spiegeltjes, de glitters, het blinkende en het mooie. Kijk ook naar de achterkant.


Drukken met de Natuur: Fluitenkruid

Er waren al veel resultaten te zien op mijn blog van de
workshop Natuurdruk bij Grafische Werkolaats RAAF.
Eén serie was aan mijn aandacht ontsnapt is die opsomming.
Vandaag vandaag een kort bericht over die serie.

IMG_6897 01 GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdrukFluitenkruid(AnthriscusSylvestris)

De serie met Fluitenkruid (Anthriscus sylvestris) ging van donker naar licht met daartussen nog drie blaadjes die niet eerder waren gebruikt maar waarvan een kant met een beetje rode drukinkt was geverfd.


IMG_6897 02 GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdrukFluitenkruid(AnthriscusSylvestris)

Het is een ideale plant voor deze techniek: karakteristiek en met voldoende stevigheid waardoor het beeld vertrouwd overkomt, terwijl de bloemenkroon echt in elkaar gedrukt wordt en tot bijnaa moes worden. De drukinkt is bewust niet egaal aangebracht.


IMG_6897 03 GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdrukFluitenkruid(AnthriscusSylvestris)

Welke vind je het mooist, de donkere of de lichte?


Onbegrijpelijke actie

De verleiding was groot om bij deze drie foto’s aan
Copilot te vragen een verhaal te verzinnen,
Maar de onbegrijpelijke actie die afgelopen weekend
op het Kasteelplein begon met het achterlaten
van een oudere auto, is waarschijnlijk alleen
te begrijpen als je of bij de gemeente werkt of
door de gemeente betaald wordt als adviseur.

IMG_6894Breda2040IMG_6895Breda2040IMG_6896Breda2040


Een uitnodiging om dieper te kijken

IMG_6893KijkjeOpBredaAchterDeFacades

Een foto gemaakt in Breda. Op een stralende zondag, alleen was het onderwerp niet de blinkende façade van de binnenstad maar een spiegeling in een raam. Een uitnodiging om dieper te kijken.

Op het eerste gezicht leek het een gewone weerspiegeling—de muren, daken, schoorstenen en een klein stuk van de lucht. Maar toen Thomas stil bleef staan en zijn ogen liet dwalen over het glas, merkte hij iets op. De vormen in het raam waren meer dan een reflectie, ze waren een puzzel van verleden en heden.

Het café achter de ruit had al jaren gesloten, maar in de spiegeling leek het nog steeds te leven. Binnen zag hij vage contouren van tafels die er misschien nooit hadden gestaan, een lamp die flauw schemerde, alsof de avond pas net begon. Was het een echo van wat ooit was, of een illusie van zijn eigen herinneringen?

Zijn vingers gleden langs het kozijn. Een fragment van een affiche was nog zichtbaar achter het glas—een oude aankondiging van een voorstelling die allang voorbij was. Hij glimlachte. Alles hier, elke reflectie, elk detail, droeg een verhaal. Maar niet voor iedereen. Alleen voor degenen die de tijd namen om te kijken, om te zien wat verborgen lag tussen de lagen van het beeld.

Hij zette een stap achteruit en maakte een foto. Niet van het raam, niet van de straat, maar van het moment waarin het verleden en het heden elkaar kruisten. Een uitnodiging om dieper te kijken.


De foto is van mij.
De eerste allinea ook.
De titel en de overige tekst hebben Copilot en ik uitonderhandeld.

Drukken met de Natuur

Gisteren heb ik een tweede workshop gevolgd bij Grafische Werkplaats RAAF
in Breda. De eerste workshop was op Koningsdag en was een lino workshop.
Die lino resultaten waren eerder te zien op mijn blog.
Gisteren was ik benieuwd naar natuurdruk, want daar had ik nog geen
voorstelling van.

IMG_6858GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdrukPlukken

Deze foto zag je gisteren misschien ook al. Het is de inhoud van mijn tas die aan het stuur van mijn fiets hangt. De fiets staat bij het Spanjaardsgat in Breda waar ik nog een paar takken verzamelden.


Gisteren was het ‘Natuurdruk’.
Het is een proces waarbij je met behulp van drukinkt, planten en
een pers afdrukken maakt op vochtig etspapier van de planten.

Het begon op vrijdag op de markt waar ik een gemengde bos bloemen
kocht met een aantal bloemen waarvan ik hoopte dat die het goed
zouden doen (nee, dus).

Op zaterdag selecteerde ik enkele bloemen uit de bos en besloot onderweg
nog wilde grassen en ‘onkruid’ te verzamelen.

IMG_6859GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdrukOogst

De paarse en blauwe bloemen uit het boeket van de markt bleken minder geschikt te zijn. Te veel bloemen bij elkaar levert geen helder individueel bloembeeld op maar een witte vlek. Dat kun je gebruiken om bij een volgende drukgang op die plaats weer andere dingen te doen. Bijvoorbeeld andere kleuren of andere planten interoduceren.


Vervolgens ga je na een welkom en instructie van twee vrijwilligers
van de werkplaats aan de slag.
Uiteindelijk heb ik een vijftal series van afdrukken gemaakt.
Je ‘speelt’ met een aantal variabelen:
– de drukinkt (veel, weinig, egaal aangebracht of juist niet, zonder drukinkt, ….)
– de plant (ieder takje is anders, vers, gedroogd, eenmalig of hergebruik,
stevige stengels en bladeren, zachte bladeren, simpele bloem,
complexe bloem in trossen, …..)
– de compositie
– gebruik de fysieke indrukken in de drukinkt van de eerste drukgang
bij volgende drukgangen tot de afdrukken heel licht worden en
langzaam vervagen, …..
– combineer met andere structuren dan planten (ik heb dat zel niet
uitgeprobeerd dus ik heb er geen voorbeelden van maar bijvoorbeeld kaasdoek,
of wat te denken van touw, zand, andere structuren)

IMG_6867GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdruk

Dit is een voorbeeld van natuurdruk zonder drukinkt. Het relief en de verkleuring zijn het gevolg van de plant, de sappen en restant kleur van vorige serie. De donkere kleur boven het midden zijn plantenresten die tot moes gedrukt zijn. Die kun je nog verwijderen natuurlijk maar op zich geven die ook een interessant beeld. Al zal dat met verloop van tijd verkleuren.

IMG_6868GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdrukOntussenInHetDroogrek

Een beetje opgeschoond. Hetzelfde blad etspapier maar nu in het droogrek.

IMG_6869GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdrukCompositie

Hier is bewust gekozen voor het niet egaal ininkten van de plaat. Vervolgens is er een compositie gemaakt met planten.

IMG_6870GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdruk

Dit is dan het resultaat.

IMG_6871GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdrukWasRodePlant

In een volgende drukgang een blad toegevoegd dat bij een eerdere reeks rood geworden was. Dat rood komt bij het afdrukken weer duidelijk in beeld.

IMG_6872GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdrukInHetDroogrek

Je kunt best drie of vier afdrukken maken zonder iets aan de inkt te veranderen.

IMG_6873GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdrukBewustNietEgaleInkt

Nog een begin van een serie met onder andere tijm.

IMG_6874GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdruk

Afdruk en origineel na afdruk.

IMG_6875GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdrukThijm

Nog een takje thijm.

IMG_6876GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdruk

Afdruk en origineel na afdruk. Het grote blauwe blad is nog van een vorige drukgang.

IMG_6877GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdrukRechtsPlaat

Alle bladresten eraf en dan nog een keer afdrukken. Afdruk en plaat.

Met lino en het werken met gutsen heb je meer techniek nodig
(ontwerpen, snijden, vlakverdeling enz) dan bij natuurdruk.
Daar speelt toeval een grote rol en ook je ambitie om dat toeval
te kunnen beïnvloeden.
Met lino vertel je sneller een verhaal, bij natuurdruk blijf je
achter in verwondering.

Ik heb enkele foto’s gemaakt van het proces en eindresultaat.
Die deel ik hieronder, zodat je zelf kunt zien hoe natuurdruk
tot leven komt.

IMG_6862GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdrukDeCompositie

Dit was het allereerste begin van de workshop. Op de nog blanco plaat leg ik drie bladeren. Zeg maar de compositie. Vervolgens kies ik een kleur en breng die kleur aan op de plaat.

IMG_6863GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdrukDeCompositie

Na de plaat te kleuren plaats ik de bladeren er weer op zoals het plan was. Zo kan er een vel doorweekt etspapier op en kan het in de etspers.

IMG_6864GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdrukVochtPlantOpAchterkant

Toen plaat, planten en papier uit de etspers kwamen zag je meteen de groene sappen die door het papier gekomen waren. Nu haal je het papier van de plaat om het resultaat te zien.

IMG_6889GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdrukSerie1RoodMetPlantensap

Dit is het resultaat. Egaal, vet rood. Sap van de bladen. De bladen haalde ik van de plaat af. Het middelste smalle blad legde ik weer op de plaat maar dan zo dat het een ‘X’ vormt met de eerdere vorm. Met de kant waar het blad in aanraking met de verf is geweest naar boven.

IMG_6890GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdrukSerie1TweedeDrukgangZelfdeMiddenblad

Achter de plaats waar de twee buitenste bladen hadden gezeten zat nog steeds rode verf. Die drukt nu dus de indruk van de bladen af. Dat is ook zo voor het smalle blad maar er is een smal blad ‘bijgekomen’. Resultaat: een ‘X’.

IMG_6865GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdruk

Hier zie je resultaat en plaat na afdruk.

IMG_6866GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdruk

Vervolgens heb ik blaadjes van een tak getrokken en die los op de plaat gelegd. Opnieuw een afdruk gemaakt. Het resultaat zie je rechts.

IMG_6891GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdrukSerie1NogVolVet

En nogmaals het resultaat. Je ziet dat de resultaten van eerdere afdrukken in de serie nog steeds te zien zijn al vervagen ze.

IMG_6892GrafischeWerkplaatsRAAFWorkshopNatuurdrukSerie1Spookbeeld

Alle planten weggehaald en nog een laatste afdruk.


Drie Boeken, Eén Verhaal: Een Experimentele Boekband

Misschien denk je: “Ik lees niets meer over De Krater,
gebeurt daar helemaal niets meer?

Nou, er gebeurt juist van alles!

Ik ben bezig om de drie Boekenweekgeschenken — De eerlijke vinder,
Gezinsverpakking en De Krater — op zo’n manier in te binden
dat ze echt als een set aanvoelen.

Daarom gebruik ik voor de boekbekleding dezelfde stof en
heeft het voorste schutblad van alle drie
dezelfde papiersoort, gemaakt met dezelfde techniek

Voor De Krater had ik helaas te weinig stof.
Daarom combineer ik nu een theedoek
(die op een paar plekken is verkleurd door chloor) met stukjes stof.

Alleen mijn kennis en kunde van een naaimachine is niet bestaand
en dus vroeg ik iemand me te helpen. Een uitdagend verzoek.

De status:

  • Eerst hebben we verschillende steken en hun groottes uitgeprobeerd
    en besproken.
  • Daarna zijn de stukjes textiel op de theedoek vastgeregen — dat heb
    ik dus niet zelf gedaan.
  • Het eerste grote stuk is inmiddels vastgezet: een blockprint met
    een olifant, die een knipoog geeft naar India.
  • De olifant wordt straks de achterzijde van het boekje.

01 Vastrijgen van de delen

Hier zie je alle onderdelen aan de theedoek geregen.


02 De olifant zit op zijn plaats

Je snapt dat ik enthousiat ben en er naar uit kijk om het straks af te maken.


Denken over oorlog en vrede: breng harmonie in chaos

In Nederland staan we aan het begin van het Mahler festival.
Een festival in het Concertgebouw in Amsterdam met optredens
van grote orkesten, dirigenten en zangers waar ik tijdens
de corona tijd al een keer van heb kunnen genieten.
Bij wijze van voorpret ben ik al naar de symfonieën
gaan luisteren vandaag.

MahlerFestival1920WillemMengelberg


Toeval bestaat niet.
Net voordat ik dit bericht ging schrijven, luisterde ik
naar de eerste symfonie van Mahler.
Die heeft als bijnaam ‘Titan’ en eerder deze week bekroop
me het gevoel dat de spitselband wel eens een titaans karwei
zou kunnen worden.
Maar dat is overdreven (hoop ik).

De onderwerpen in mijn vorige bericht waren nog niet afgerond
en elk op zich kunnen ze je het gevoel geven dat het allemaal
erg complex is.
Het zijn zeker veel stappen, maar de meesten zijn goed te doen,
zeker als je tijd besteed aan een voorbereiding.

In mijn voorbereiding ben ik in de lijst met 6 onderwerpen
blijven steken bij onderwerp 4.

IMG_6850StichtingHandboekbinden


Welke onderwerpen uit het artikel van Karin Cox in het
magazine van de Stichting Handboekbinden staan nog open?

4 – sla de rug rond;
5 – extra stroken perkament en shirting voor de rug;
6 – het Duits kapitaal.

Terwijl ik zo bezig was op internet en in de boeken over boekbinden
die ik heb, kwam ik gelukkig ook wat geruststellende
informatie tegen. Want de spitselband is een avontuur met
veel stappen. Dat kan afschrikken.

4 – sla de rug rond

Het wordt al eenvoudiger, als je weet waar je het voor doet.
Althans zo werkt dat bij mij. Ik heb eerder ook ervaren
dat als je een boek bind je een verdikking krijgt in
de rug van het boekblok. Dat is het resultaat van de draad
die je gebruikt bij het binden.
Die verdikking (‘swell’ in het Engels, van opzwellen) zorgt
ervoor dat je boekblok aan de rugzijde breder is dan
de voorkant van het boek.
Het gevolg is dan dat de boekband niet zo mooi aansluit
op je boek. Overdreven krijg je dan dit beeld:

Swell


Dat is niet mooi maar het maakt het boek natuurlijk ook
niet steviger. Door de rug rond te zetten hef je het hoogteverschil
in het boekblok op en zal het resultaat steviger zijn.
Bovendien is dat wel mooi zo’n ronde voorzijde van het boekblok,
al is dat natuurlijk smaak.

Van DAS bookbinding zag ik een mooie video genaamd
‘Rounding and backing’. Met die kennis in het achterhoofd
durf ik het wel aan mijn boekblok rond te gaan zetten.

5 – extra stroken perkament en shirting voor de rug

De extra stroken perkament en textiel ‘vallen ‘ nu ook op
hun plaats. Die ronde rug kan straks wel wat steun gebruiken
om ook mooi rond te blijven. Zeker als je weet hoe
straks de perkamenten bekleding om het boek gaat.
Bij de spitselband moet de rug veel van de stevigheid
van het boek gaan brengen.

6 – het Duits kapitaal

Dat klinkt ingewikkeld, maar je kunt het ook overslaan.
Of bekijk een video waarin de aanpak wordt uitgelegd.
Zelf keek ik naar een video van weer DAS bookbinding.
De man legt heel goed en rustig uit hoe hij te werk
gaat en laat dat zien. De video is Engelstalig.
Het gaat om een kapitaalband met twee kleuren.
Eerder maakte ik zelf zo iets. Voor een eerste poging
viel het mij niet tegen.

IMG_2920VanDenVosReynaerde

Ik weet het, kan beter en dat ga ik bij het volgende boek dan ook doen 🙂


Intussen heb ik wel besloten om voor het boekblok eerst
een dummy te maken. Vooral om oude kennis en vaardigheden
weer even wakker te schudden.
Het perkament dat ik heb is voldoende voor 1 boek,
niet voor twee. Maar de stappen tot en met onderwerp 5 of 6
in dit bericht dat gaat wel lukken.

IMG_6851StichtingHandboekbindenKarinCoxSpitselband


Spijkers op laag water zoeken?

IMG_6846BredaVerlengdeMarkTolbrugSteigerBouw

Eerlijk gezegd denk ik dat ze een metselsteiger aan het voorbereiden zijn. Breda, Verlengde Mark, Tolbrug. En anders is het gewoon een opvallende foto.