Fort Amber was een geweldige ervaring maar
onderweg terug naar de stad Jaipur maakte ik nog een
paar foto’s. Een beetje los zand.
Zonder een duidelijk thema maar sommige zijn ook
nu nog steeds leuk (voor mij dan toch).
Ik vermoed papadum, van meel van zwarte linzen. Als ik er aan denk krijg ik er al zin in. Gelukkig kun je dat in Nederland ook goed eten.
Man Sagar-meer.
Dit paleis, Jal Mahal ligt in het Man Sagar-meer, een kunstmatig meer.
Terug in Jaipur.
Versiering voor Valentijnsdag. Maar nu een dag later. Kasteelplein, Breda.
Ook de schenkelkrans (27 schenkels), gekleurd met kleurpotlood, is af. Nu zijn van 2 vellen, elk aan één zijde gedecoreerd met schenkels. De achterkanten hebben aan de uiteinden nog een redelijk groot vlak. Een leeg vlak. Idee is om daar nu ook iets te gaan maken.
Tussendoor even deze vingeroefening. Je weet nooit hoe je een nieuw idee kunt opdoen. Maar deze zijn het in ieder geval niet geworden. Ik ga toch nog een linosnede maken. Het zal helemaal bestaan uit rechte lijnen. De gele kleur op de achtergrond is gemaakt door na het linodrukken de roller uit te rollen. De vormen in de inkt op de roller zie je terug in het gele vlak. De zwarte schenkels zijn er daarna op gezet.
Zeven centimeter breed en 14 centimeter hoog. Dan eerst omtrekken van 5 schenkels op het materiaal gezet. Deze keer alleen de buitenkant van de schenkel benut.
Rechts blijft de rand recht (dat komt straks natuurlijk links). Reden is dat ik aan die kant vanuit de bovenhoek rechte lijnen laat ‘uitwaaieren’ naar de onderkant. De schenkels en de ruimtes waar de schenkels overlappen, krijgen rechte lijnen die onder een (rechte) hoek staan van de lange lijnen en van elkaar.
Links volgt de rans de grenzen van de schenkels. De lijnen snij ik uit maar ze zijn niet diep. Dat zal om meer aandacht vragen bij het in-inkten. Dit blauwe materiaal is heel zacht. Dat snijdt dus snel maar maakt het moeilijk (denk ik) om heel precies te snijden. Misschien moet ik ook eens een lino snijden met schenkels in traditioneel linoleum.
Het mag natuurlijk niet meer.
Sommigen zullen deze foto’s dan misschien ook niet
op hun weblog presenteren.
Maar het zag er fantastisch uit en…….
…….wij hebben er geen ritje mee gemaakt.
Een groep versierde olifanten met op hun rug toeristen komen het complex van Amber Fort binnen op een plein met de naam Jaleb Chowk.
Jaleb Chowk
Derived from the Arabic in which it means a gathering place for soldiers parade square.
Jaleb Chowk is one of the four courtyards in the Amber Palace and was constructed on the orders of Sawai Jai Singh (1699 – 1743 AD).
The Raja’s personal body-guard paraded in Jaleb Chowk under the command of the Fauj Bakshi or Army commander.
It was here that the contingent was also inspected and reviewed by the Raja.
The ground floor of the buildings at the sides of the Chowk housed stables and the upper floor the contingent of personal guards or jalebdars.
De olifanten zijn heel mooi versierd.
Ook de nagels gelakt.
Natuurlijk met mobiele telefoon.
De schenkelstempels laten zich goed schoonmaken. Dit blauwe materiaal dat ik hier als basis voor de lino’s gebruikt is van een zachte kunststof. Maar daarna moet je ze wel goed droog maken anders loopt een volgende afdruk een beetje uit.
De eerste schenkelkrans is gereed. Drieëntwintig afdrukken van een schenkel.
De krans waar ik als eerste aan begon: die met kleurpotlood. Ook die nadert zijn voltooiing.
Kijken of die vanmiddag af komt.
Mijn ouders zijn vandaag 63 jaar getrouwd.
Daarom wilde ik met de schenkellino’s een kaart maken.
Het gele stuk papier wordt de kaart. De opening is aan de onderkant zodat de kaart kan staan. Het witte papier is de mal die ik ga gebruiken om de buitenste rand met bloemblaadjes af te drukken.
De mal wordt op het papier vastgezet met schildersplakband.
Zo passen de kleine linosnedes in de mal. Het drukken kan beginnen.
Het resultaat.
De Kontklopper was al eerder hier te zien maar dan alleen een stuk van de bovenste helft. Daarom nog eens het hele voorblad van de editie van 2021.
De carnavalskleding blijft dit jaar in de kast.
We zijn thuis te vinden en kijken af en toe naar
een (lokale) televisie uitzending over carnaval.
Misschien dat we in 2022 weer kunnen.
Multatuli jaarboek 2020
Het is de eerste keer dat ik het Multatuli jaarboek
lees. Afgelopen jaar bestond het uit een verzameling
reacties, interpretaties van vooral Ideeën van Multatuli.
De stukken zijn geschreven door een heel uiteenlopende
groep schrijvers. Elk met een eigen invalshoek.
Grappig, slim, origineel, raak.
Laat ik het als motto meegeven:
‘Ik wil gelezen worden’.
Afgelopen week was mijn telefoon leeg.
Dus geen foto’s.
Vandaag nog wat bezig geweest met schenkels.
Ik heb een groot deel van de schenkels nog eens
bij elkaar gezet. Vandaar: hoeveel wil je er hebben?
Dit was de status van de ‘schenkelkrans’ die ik met kleurpotlood inkleur.
Een tweede schenkelkrans ga ik maken met afdrukken van kleine lino’s.
Dit geeft dan een beetje een idee van het boek-in-boek idee.
Restjes geel en blauwe inkt levert de groene kleur op.
Alle proefjes bij elkaar. Hoeveel wil je er hebben?
De afgelopen weken was de weekmarkt natuurlijk al
beperkt tot de essentiële kramen (voeding).
Afgelopen dinsdag was er geen markt.
Vandaag stonden er alleen kramen met noten, kaas,
vis en één kraam met delicatessen. Oh, en met brood.
Ella Fitzgerald live in berlin. In 1962. De volledige titel van dit album van Verve is: Ella: The Lost Berlin Tapes (Live).
Altijd lekker, een kop soep.
Zeker bij deze temperaturen.
Daar hoef je niet eens het ijs voor op te gaan.
De voorbereiding.
Heerlijk. Tomaten met chorizo-soep.
Er was een betere afbeelding beloofd.
Nou hier is hij dan.
Het is alleen al mooi dat je een bericht kunt maken
met een naam die de meeste mensen niets zal zeggen.
Maar als je een naam zoekt? Het is wel iets, toch?
Nog even verder wandelen in Jaipur, Amber Fort.
Zo, even de sfeer scheppen. Dit geeft een beetje een beeld van de omgeving.
Mijn excuses. Het Baradari Pavilion op de achtergrond, achter mijn schoen met hickies, is een prachtig gebouw. Helemaal open, ergens midden in het paleis.
Zenani Deorhi of het verblijf van de koninklijke dames.
Zenani Deorhi (Ladies’ Apartments)
The queen-mothers and the Raja’s consorts lived in this part of the palace which also housed their female attendants.
The royal ladies often had estates assigned to them, the management of which was also carried out from here.
Some of the ranis recorded in history were Rani Shringarde Kankawat and Rani Mahadevi Katoch of Kangra, married to Raja Man Singh; and Rani Chandrawat who was married to Mirza Raja Jai Singh.
It was Rani Shringarde Kankawat who had the well-known Jagat Shiromani temple built in Amber in the memory of her son Jagat Singh.
Rani Mahadevi Katoch funded the addition of toran gates to the Jagannath temple in Puri, Orissa.
Baradari Pavilion.
Het gaat mij niet zozeer om de inhoud van deze vier teksten (dat komt dadelijk) in drie talen (en schriften). Het gaat meer om de vormen van de tekens.
Het Engelstalige deel van de teksten:
In the reign of the King of Kings, Refuge of Sultans, glory of the faith and the world, Muhammad Akbar, Badshah (emperor), may the Almighty preserve his Realm for ever, Maharaj Raja Man Singh s/o Raja Bhagwant Das, s/o Raja Bharmal, s/o Raja Pirti (Prithvi) Raj Kachhwaha, whose commands are exalted and who has laid the foundation of his kingdom on uprightness and justice (like Nousherwan), may his dignity be maintained for ever, mandated the construction of this palace in his (Raja Man Singh’s) domain.
This heaven like palace was completed on the day of month Zil Hijja in the year 1008 (Hijri), being built in a period of 25 years, having been most meticulously designed and expertly decorated.
Just as the heavens should always be laden with rain, so also this stately building, the foundation of the Maharaj’s (Great King) longevity & wealth, be preserved from any kind of damage.
Completed in the (Hijri) year 1008 (1599 AD).The inscription in Persian, above, was affixed at some point in Man Singh’s Palace on its completion in 1599 AD.
It was placed here in December 2008 AD.
Met Ganesh, deze keer midden, boven de deur.
Sorry, weer die schoen.
De vorige afbeelding (die met die schoen) is onderdeel van een brede strook onder aan een muur met meerdere afbeeldingen. Meest links is de afbeelding van Ganesh.
Geweldige decoraties!
Meestal houd ik wel overzicht, ook in de foto’s.
Maar deze ruimtes hebben me helemaal in de details getrokken.
Een tijd geleden kocht ik een paar dingen op de
website van de BCV (Bredase Carnavals Vereniging).
Niet dat ik zo’n enorme carnavalsvierder ben, maar we nemen vrij en
gaan graag een paar avonden per jaar naar dit feest.
De dingen die de BCV verkoopt heeft men met veel plezier
gemaakt (hoop ik) en door het te kopen
maak je die activiteiten mogelijk.
Het motto van carnaval dit jaar is ‘T âângt ervan af’. Helaas hangt het er dit jaar niet vanaf. Carnaval zullen we thuis op de bank moeten vieren. Jammer want het is weer een prachtig motto. Het inscannen van een voorwerp wat niet volledig plat kan liggen geeft problemen. Ik zal morgen proberen een foto te maken bij daglicht.
Ook kocht ik de Kontklopper (hierboven de bovenste helft van de krant waarop Kiske en Mieske met gevaar voor eigen leven het gevecht met de corona aangaan). De officiële uitgave van het carnaval in Kielegat. Zeer toepasselijk is het dit jaar een ‘bewaor eksumplaor’. Het zal eerst door mij gelezen worden en dan bewaard worden in het archief.
Vandaag lag mijn bestelling in de brievenbus.
Mooi op tijd voor het feest.
Er zat ook nog een uitnodiging bij voor een ‘winaksie’.
Un echte Kielegatter!
Het grootste nieuws voor mij vanochtend staat eigenlijk
op geen enkele foto van onderstaande serie:
de weekmarkt ging vandaag niet door.
Verder foto’s met sneeuw, ijs en een begin van carnaval.
Prachtig, sneeuw op een dak met twijgen er onder en doorheen.
Ook in Breda is een aantal centimeters gevallen. Vandaag heeft het in de loop van de dag al gedooid in de zon.
Dat het een mooie dag ging worden was al vroeg te zien.
Maar de Grote Markt is leeg. Normaal staat daar de weekmarkt op dinsdag. Maar vandaag helemaal niets.
Helemaal niets? Nee, blijkbaar was men vergeten de vuilniswagen van de gemeente af te bellen. Die stond op zijn plaats. Deze keer zonder werk.
Stukje Grote Kerk met hier en daar sneeuw.
Dit was ook een verrassing. Het stadhuis was omgetoverd in het stadhuis van het Kielegat. Met Kiske en Mieske.
De zon bescheen steeds meer van de Grote Kerk en de hogere panden in de binnenstad.
De Stadhouderspoort van het Kasteel van Breda.
Dit was na de middag: Spanjaardsgat.
Verwaaide sneeuwbal op dun ijs.
Vanochtend heb ik toch een korte wandeling gemaakt
in het centrum van Breda.
Dan zie je met de sneeuw toch weer andere dingen
dan dat je ziet zonder sneeuw en ijs.
Het leek vanochtend vrij licht maar als ik de foto’s zie viel dat best mee. Het was nog grijs. Later zou er toch nog meer sneeuw vallen.
De Grote Markt, zonder terrassen, dan wordt het met de sneeuw een kale vlakte.
Decoratie van het bordes van het Stadhuis op de Grote Markt.
Met rechts de leeuw met het stadswapen van Breda.
Links toont de leeuw een selfie aan ons.
Het lijkt alsof er geen sneeuw ligt op de Grote Kerk. Maar voor een deel komt dat door de kleur van de stenen waaruit de kerk is opgebouwd. Als je dichter bij kijkt zie je hier en daar wel degelijk sneeuw liggen.
Stadhouder Willem III in de sneeuw op het Kasteelplein.
IJspegels, ergens in een tuin.
Het centrale katern in mijn schenkelboek Soep
wordt gevormd door een boek-in-boek constructie.
Dat is allemaal wel onder voorbehoud. Het zijn allemaal plannen.
Voor de volgende afbeeldingen heb ik de arceringen van de
linosnede weggehaald.
Dan hou je dit over: een grote schenkelstempel. De holle ruimtes in het midden van iedere schenkel is nog eens uitgehold. Alle lijnen die de vorm van de schenkels moeten benadrukken zijn nog eens aangezet. Daar waar in de schenkel arceringen waren is de lijn aan de binnenkant van de schenkel nog eens schoongemaakt.
Door de ‘nieuwe’ lino af te drukken een paar millimeter naast de eerste afdruk, krijg je bovenstaand effect.
Ook andere testafdrukken krijgen nog een afdruk. Deze keer dus met blauwe inkt.
Het blijft steeds een verrassing wat een nieuwe drukgang voor effect oplevert.
Op de twee boek-in-boek bladen was nog 1 bladzijde leeg. Die laatste bladzijdes hebben nu ook een eerste drukgang gekregen. Niet alle bladzijdes zullen een tweede of derde drukgang krijgen maar dat bekijk ik de volgende keer.
Intussen gaat natuurlijk het inkleuren van de schenkelrand ook door. Het aantal kleine schenkelstempels is intussen 6. Die zijn nog geen van alle gebruikt. Daar gaat de volgende keer hopelijk ook verandering in komen.
Vanmiddag ga ik naar de Beyerd, bijna net als voor corona.
Ik ga me er ook helemaal op voorbereiden.
Er zijn nieuwe sokken bij aan te pas gekomen.
Mijn ouders nemen deel aan de Postcode Loterij. Ze ontvingen de zoveelste prijs. Deze keer sokken van de Hermitage. Het museum is dicht en je moet toch ergens je geld vandaan halen. De Postcode Loterij is een soort van koppelverkoop. Je koopt een lot met kans op een prijs maar tegelijk geeft de Postcode Loterij geld uit aan goede doelen. Dat doen ze op verschillende manieren. Bijvoorbeeld door oude voorraden bij begunstigden op te kopen en te verspreiden door Nederland als prijs. Maar deze sokken kunnen prima als aanloop naar carnaval.
De mooiste sneeuw is die waar nog niemand aan heeft
gezeten, waar nog geen sneeuwballen mee zijn gemaakt
of waar nog niemand over gelopen heeft.
Dit is sneeuw tegen een bijna verticaal dak bedekt met dakleer. de takjes die er doorsteken of er onder liggen zijn van een klimplant die al zijn bladeren al een tijdje verloren heeft.
De takken van de hortensia’s steken hier door de sneeuw.
Het gewicht van de sneeuw buigt de top van een heg om. Van bovenaf gefotografeerd.
Argusvlinder 