Breda, Grote Markt, vanochtend rond 09:00 uur.
Maandelijks archief: december 2020
Alternatieve kerstversiering
Deze kerstversiering kun je zien in de Halstraat in Breda.
Ode aan Gemeente Reiniging
De verschillende lichtbronnen geven een bijzonder effect.
Breda, Kasteelplein.
Niet bang zijn voor kleur
Kijk ook een beetje door het achterstallig onderhoud.
Het stof en het zand.
Dan zie hoe mooi het ontwerp van veel gebouwen is.
We lopen door Jhalrapatan. Aanleiding is de Chandrabhaga Fair maar we gaan ook kijken bij de tempels in deze plaats.
Niet alle toeristische borden helpen ond bij ons avontuur maar het blijft waar: Rajasthan Incredible State of India.
Kijk bijvoorbeeld eens naar het detail op de volgende foto.
De Janta Band.
In het volgende bericht over Jhalrapatan gaat het over
de Sun Temple of Padma Nabh Temple of Surya Mandir.
Alleen de sneeuw nog…
vanochtend ben ik nog snel even over de markt gelopen (heerlijke kaas!) en kon toen de volgende foto’s maken. Het enige dat ik nog mis is sneeuw. Maar zo zonder sneeuw is het ook mooi.
De kerstbomen met verlichting op de Grote Markt Zuid.
Vanuit de Halstraat ziet de weekmarkt er dan zo uit.
Papyrus, leer en perkament
De lezing die het Rijksmuseum van Oudheden eerder deze week
organiseerde, heb ik van huis uit bijgewoond.
De lezing/presentatie werd gegeven door Eliza Jacobi.
Ze besprak het restaureren van een boek in de collectie van het RMO
dat op dit moment ook in Leiden te zien is (helaas, corona).
Op de website van het museum wordt dit topstuk als volgt beschreven:
Koptische codex uit zesde eeuw
Een van de topstukken in de tentoonstelling is een Koptische codex uit de zesde eeuw: een verzameling teksten over Christus en heiligen, met magische spreuken om beschermende amuletten mee te maken.
Het is een van de oudst bekende codices in volledig oorspronkelijke staat.
De leren band, de versiering met perkament en de binding van de papyrus-bladzijden zijn origineel.
De codex werd dit najaar gerestaureerd en is nu voor het eerst weer te zien in deze tentoonstelling.
In de zaal vindt u een vitrine met foto’s, tekst en uitleg over de restauratie.
De afbeeldingen in dit bericht zijn allemaal afkomstig van een filmpje op de website van het RMO. Aan het museum heb ik een vraag gesteld over eventuele schriftelijke of digitale informatie die er over het boek beschikbaar is. Maar dat is nog even wachten.
Het boek is dus een voorbeeld van van de oudste uitvoeringen (bindwijze)
van de vorm die we in de volksmond een (ingebonden) boek noemen.
Bijzonder is dat het originele boekblok nog in de originele band
aanwezig is.
Koptische codex uit de 6e eeuw.
De opzet van de lezing was heel sfeervol: in de tempelzaal
stond mevrouw Eliza Jacobi voor de originele Egyptische tempel.
In de lezing kwamen verschillende aspecten van het restaureren
aan de orde:
= (literatuur) onderzoek;
Daarbij werd bijvoorbeeld een reconstructie van een dergelijke codex
genoemd die eerder gemaakt is door Julia Miller. Over het werk
van deze Amerikaanse is het een en ander op internet te vinden.
= de samenstelling van de codex;
Er werd gesproken over de twee platten, het sluitwerk of hoe dat
had kunnen zijn, de versiering van de leren bekleding die uit
verschillende stukken leer is gemaakt, het bind- of naaiwerk,
het boekblok van papyrus, het in de rug verwerkte textiel, de
extra stroken perkament in de katernen om het broze papyrus
te beschermen en de materialiteit van al deze onderdelen en
de dierlijke lijm.
= moderne onderzoeksmethodes;
= papier en papyrus restauratietechnieken;
= de door de tijd veranderende restauratiepraktijk;
= ook de naam van Karin Scheper viel in verband met de
vermoedelijke manier waarop de platten zijn gemaakt.
Zicht op het bindwerk. Helaas is de lezing niet meer beschikbaar en is het museum nog geruime tijd eigenlijk alleen bereikbaar voor mensen die in Leiden en omstreken wonen. Dus voorlopig wacht ik op de reactie van het RMO en zoek ik het internet af voor meer informatie over dit boek en deze fase in de uitvoeringspraktijk van de codex.
De lezing was zeer de moeite waard!
Bij mij is in ieder geval veel interesse gewekt om te proberen
verder te zoeken naar informatie over dit onderwerp en dan speciaal
over op welke manier een reconstructie hiervan te maken is.
Nog een creatieve kroegbaas
In dit geval zal dit niet door de kroegbaas zijn gedaan maar door het personeel maar dat neemt niet weg dat dit een hele leuke decoratie is van je café. Natuurlijk met als doel afhaalmaaltijden te verkopen deze maand. Maar daar is niets mis mee. Koninklijke Horeca Nederland kan hier een voorbeeld aan nemen. Spiegelschrift is ingewikkeld.
Corona-ijsbeer
Dat is een van de leuke dingen van in een stadscentrum wonen.
Je hoeft maar 1 straat door te lopen om op allerlei
creatieve en grappige dingen te stuiten.
Is dit nu een corona-ijsbeer of een kerst-ijsbeer? Wil je hem met eigen ogen waarnemen, loop dan even door de Reigerstraat in Breda.
Creatieve kroegbaas
Vermoedelijk is de kroegbaas van de Graanbeurs in Breda van baan veranderd. Zou het tijdelijk zijn? Zou het personeel ook een andere carrière najagen?
Selfie
Vanavond bekijk ik een live presentatie over papyrus, leer
en perkament door Eliza Jacobi.
Daarom maar 1 bericht.
Mijn wandeling begon vanochtend in de Reigerstraat in Breda.
De weekmarkt op dinsdag was in opbouw naast de kerstbomen.
Ook op de Grote Markt Zuid in Breda staan de kerstbomen.
Zodoende had ik nog wat tijd voor een selfie in de Houtmarkt.
AlfabetBoek IV – het werk staat niet stil
Het is al weer even geleden dat ik nog iets liet zien
van AlfabetBoek IV, het vierde boek in mijn alfabet-serie.
Maar ik heb niet helemaal stilgezeten.
Als je zelf drukwerk maakt moet het papier wel af en toe
drogen voordat je bijvoorbeeld op de achterkant verder kunt
of voordat je het werk kunt gaan vouwen.
Met het vouwen van mijn accordeonmodel boek ben ik begonnen.
Twee van de drie vellen waren al gevouwen.
Daarvan zie je vandaag foto’s.
Het derde is ook al gevouwen en het zit samen met de andere
vellen en de omslag (van paste paper) al in de boekenpers.
Maar bij mijn laatste bezoek aan mijn werkplaats had ik
mijn camera/telefoon niet bij me.
Het eerste vel dat ik gevouwen heb (op de foto het achterste vel), is het vel met de krantenknipsels (rond de letter ‘O’). Dat vel is het langst. Dat dient als maat voor de andere twee vellen. Een ervan, het vel met de zwarte bedrukking zie je hier als voorste vel. Het laatste vel, met gekleurd drukwerk (dat hier niet te zien is), is intussen ook al gevouwen maar dat heb ik nog niet op de foto. Dat volgt later deze week.
Je kunt zien dat ik het colofon met de hand heb ingevuld. Eerst had ik daar nog meer energie in willen steken maar daar moet ik eerst eens goed en rustig voor gaan zitten. Het paste nu niet in mijn ‘planning’.
Er kwam ook nog een klein spoedklusje tussendoor.
Ook daarvan alleen een eerste foto.
Waar dit toe gaat leiden zal ik nog wel laten zien. Voor nu: drie letters gesneden uit karton en aan de voet met elkaar verbonden.
Mondkapjes in de etalage
Dit kwartet staat waarschijnlijk jaarlijks in de etalage van deze winkel in de Veemarktstraat. Maar dit jaar met mondkapjes.
Dubbel gevoel
Afgelopen zaterdag zag ik ze voor het eerst.
Vreemde voorwerpen in het stadsbeeld van Breda.
Ik grapte nog: Gemeentelijke Carbiet Installaties?
Dit staat sinds eind vorige week op de Havermarkt.
Wie deze dingen plaatst weet ik niet. Misschien de Gemeente Breda,
misschien een Middenstandsvereniging, Koninklijke Horeca Nederland?
Aan de ene kant weten we dat veel mensen, dicht bij elkaar, het coronavirus
in de kaart speelt. Daarom wil je de drukte vermijden in bijvoorbeeld
de binnenstad.
Aan de andere kant is niemand gebaat bij het failliet gaan van te veel
bedrijven (retail vooral in de binnenstad).
Dat snapt iedereen.
Maar de binnenstad gaan versieren om mensen te trekken?
Daar zou ik als overheid heel terughoudend mee zijn.
Vanochtend stonden ineens drie van deze ‘bloembakken’ op de Grote Markt in Breda.
Op de Grote Markt Zuid stonden ook betonnen plateaus met in het midden stalen buizen.
Detail.
Rond de middag waren de ‘bloembakken’ al gevuld met mooie kerstbomen. In deze tijd van corona had ik die bomen ergens anders laten staan of gezet.
Shantinath Digambar Jain Temple, deel 2
De wandeling die we maakten door dit complex gaat door
waar ik gisteren stopte: in een van de tempels rondom
de eeuwenoude tempel zelf.
Genieten!
Veelkleurig, druk, fascinerend.
Detail van de vorige foto.
Deze foto is niet zo goed. Tegen de zon is is nooit een goed idee. Maar je ziet hier toch weer wat dingen. Bijvoorbeeld, als je goed kijkt zie je hier ten minste vier olifanten.
Vanaf de platte daken van de omringende tempels en bijgebouwen heb je een goed zicht op de Shantinath Digambar Jain Temple.
Dit is de toegang tot de oude tempel.
Ook op deze foto zie je goed dat de oude tempel midden in een complex ligt, omringd door bijgebouwen en andere tempels.
Deze jonge dames hadden ons ‘geadopteerd’ tijdens ons bezoek aan het tempelcomplex en wilden graag op de foto.
Via deze lage deur kom je in het deel waar je geacht wordt je schoenen achter te laten.
Dan is dit de deur naar de buitenwereld.
Zo ziet er dat dan van de straat af uit.
De volgende tempel die we bezochten was de Surya Mandir.
Daarover meer in een volgende blogbericht.
Ode aan de huismus
In dit blogbericht staat de Shantinath Digambar Jain Temple centraal.
Dit is een oude tempel in Jhalrapatan.
Een Engelstalige beschrijving vond ik hier:
Shantinath Digambar Jain temple
Close to the Surya temple is an 11th century CE built Jain temple named as Shantinath Digambar Jain temple. The temple also has fine carvings, beautiful sculptures, and many murals that depict punishments being showered upon those who commit sins. The temple has two white elephants placed right at the entry point of the main temple.
Maar de serie foto’s begin met een huismus (Passer domesticus).
In India word je altijd weer opnieuw verrast. Een tempel met voor het gebouw twee levensgrote witte olifanten met berijders. Dat had ik in ieder geval niet eerder gezien. De tempel ligt midden in een rechthoekig complex. De tempel staat vrij in het midden. Rondom zijn nog meer, kleinere tempels te zien. Op een paar dagen van die omliggende tempels kun je rondlopen. Het is een heel fotogeniek complex.
Op Wikipedia vind je de volgende introductie op deze religie:
Jaïnisme
Het jaïnisme, dat traditioneel als Jain Dharma (Sanskriet: जैन धर्मः) bekendstaat, is een religie die voornamelijk aanhangers heeft in het westen van India. Het jaïnisme gelooft dat de mensheid onderwezen wordt door tirtamkara’s, spirituele en religieuze leraren waarvan Mahavira (vijfde eeuw v. Chr.), een tijdgenoot van Gautama Boeddha, de laatste was. Belangrijke concepten zijn de leer van geweldloosheid (“ahimsa”), geloof in reïncarnatie, karma en dharma, en verlossing door ascese. Hoewel de aanhangers tegenwoordig slechts een fractie van de bevolking van India uitmaken, is jaïnisme belangrijk geweest voor de ontwikkeling van de Indiase cultuur en filosofie, kunst, architectuur, wetenschappen en politiek. Het heeft ook bijgedragen tot het geweldloze Indiase onafhankelijkheidsstreven van Mahatma Gandhi.
Het woord is afgeleid van “jina” (overwinnaar), een term die gebruikt wordt voor de tirtamkara’s, die hun hartstochten hebben overwonnen. Termen als jaïnisme of jain als aanduiding voor de religieuze identiteit van de gemeenschap of een gelovige dateren pas van de tweede helft van de negentiende eeuw.
Maar de grote witte olifanten zijn niet de enige olifanten in het complex.
Het interieur van de tempel.
Met een koepelvormig plafond.
Beeldhouwwerk aan de buitenkant.
Detail van de vorige foto.
Nog een detail.
De tempel en zijn omgeving is fascinerend.
De tempels die rondom staan zijn ook interessant om te zien.
Daarbij tref je decoraties en schilderingen aan in prachtige kleuren.
Detail van vorige foto.
Een voorbeeld van de uitgesproken kleuren in verschillende randen bij een decoratie.
Mijn volgende blogbericht heeft nog een aantal foto’s
van de Shantinath Digambar Jain Temple in Jhalrapatan.
Zie de maan schijnt door de bomen…..
Bij dit lied hebben we natuurlijk vaak het beeld van een donkere avond en een maan die de straat verlicht. Maar ook in de ochtend is vaak nog de maan te zien. Kijk even goed, tussen de takken van de boom zie je een kleine maan. Links zie je natuurlijk de Grote Kerk en Grote Toren van de stad Breda.
Tijd voor thee
Door het thuiswerken als gevolg van de corona, kan ik mijn
theegewoontes wat aanpassen.
Door meerdere soorten in huis te nemen kan ik de verschillende
smaken meer afwisselen dan ik normaal op mijn werk deed.
Deze week had ik twee nieuwe soorten besteld en ontvangen.
Daar kreeg ik nog een klein proefje bij cadeau.
Zo kan ik in de ochtend een andere thee drinken dan in de middag.
Dit is de informatie op de verpakking van het proefje: Dong Ding Oolong Bio, een thee uit Thailand. Deze heb ik vanmorgen gedronken.
Dit was vandaag mijn middagthee: Rohini Clonal Moonlight Darjeeling. Een rode thee uit Darjeeling, India.
De term ‘rode thee’ kende ik nog niet.
Dus die heb ik even opgezocht:
Zwarte (rode) thee is thee gemaakt van de bladeren van de Camellia sinensis, net zoals groene, witte en oolong thee. Wij noemen het zwarte thee vanwege de kleur van de droge blaadjes, in China noemt men het rode thee vanwege de kleur van de “soup” (= thee in de betekenis van de drank in je kopje).
Jhalawar Fort of Garh Palace
Voordat we een paleis ‘induiken’, beginnen bij het begin.
Na de kennismaking met de Chandrabhaga Fair werden we terug gebracht
naar ons verblijf. Het was deze keer geen regulier hotel maar
een soort van regeringsbungalow.
Prima faciliteit die bestaat uit een serie vrijstaande huisjes.
In dit geval was het ontbijt en een avondmaaltijd bij
de prijs van het verblijf inbegrepen.
De bungalows liggen (in mijn geheugen) een beetje buiten de bebouwde kom en er liepen een aantal koeien rond. Nou ja, lopen, deze neemt het er even van en rust uit op het gazon.
Dit zijn de huisjes met weer een andere koe.
Het was een vermoeiende dag geweest maar ik kon me niet inhouden
om voordat het donker zou gaan worden, toch nog even rond te lopen.
Ik maakte een paar foto’s onder andere van het Garh Palace.
Hier sta ik midden voor het paleis en maak een foto naar links, een beetje langs de voorgevel van het Garh Palace.
Op internet vond ik onder andere de volgende tekst:
The Garh Palace was the grand palace of the kings of the Jhala dynasty. The palace has three artistic gates and the palace has four storeys.
The history of fort Jhalawar is not very old. Jhalawar Fort is a beautiful example of Rajputana architecture which was built in the mid-19th century by Maharana Madan Singh. Jhalawar Fort is the pride of the city of Jhalawar.The special thing about this fort is that it is as beautiful inside as it is from outside. In 1921, Raja Bhavani Singh built a theater in the rear of the palace. The European opera style has been given special attention in its construction.
Het paleis ligt in het Jhalawar Fort. Daar heb ik eerlijk gezegd alleen een paar poorten van gezien zoals op deze foto. Er was onvoldoende tijd om goed zicht te krijgen op de ligging van het complex en ik had me onvoldoende voorbereid. Slechte zaak als je maar kort ergens verblijft zeker als je dat doet zonder gids. Maar zo werk het en je kunt niet alles zien.
Dit is de midden sectie van het Garh Palace. Het is dus geen klein gebouw.
Even heb ik nog geprobeerd een beter beeld te krijgen van het gebouw. Hier heb ik mijn neus in een van de nissen gestoken.
Maar het leven op straat is net zo interessant. Dus heb ik nog even genoten van de activiteiten in de stad, laat in de middag.
India, Rajasthan, Jhalawar.
Morgen is er weer een dag.
Chandrabhaga Fair: de kermis
Er is een soort van reuzenrad voor de jongsten.
En een ander reuzenrad voor alle anderen. Het is er dan ook erg druk.
De mensen willen graag op de foto.
Ik hoef het niet eens te vragen, ze vragen ons.
Soms levert dat heel ontspannen foto’s op en soms staan de mensen
haast in het gelid.
Crowd control.
De parkeerplaats.
Het team voor het drinken aan de kant van de looproute.
We gaan terug naar de regeringsbungalow. Daarvoor hebben we een afspraak met de chauffeur. Onderweg maakte ik de meeste van deze laatste reeks foto’s van die middag. Volgende keer wat foto’s van onze slaapplaats en Jhalawar waar ik een korte wandeling maakte.
Tot het volgende bericht over de Chandrabhaga Fair en alle avonturen die we daar beleefden (voor de duidelijkheid: ik sta zelf niet op deze foto).
Argusvlinder 