Kerstversiering

Deze week kocht ik een glazen theepot.
De pot zat in een bont bedrukte doos maar bij het
openen bleek dat er in de omdoos nog een binnendoos zat.
Helemaal zwart.
Ik dacht als ik die zonder schade uit elkaar krijg, kan
ik met zo’n nep waxinelichtje een soort van kerstlampion maken.

IMG_9407Binnendoos

Het uit elkaar halen lukte prima. De doos is van een soort ribkarton. Dat vangt schokken op tijdens het vervoer maar om te verwerken niet de meest ideale papiersoort. Zonder een dergelijke doos kun je eenvoudig zoiets ook maken met een rechthoekige strook stevig papier. Dat snijdt beter en de doos heeft niet persé een deksel nodig. Maar dit materiaal heb ik nu voorhanden.


IMG_9408IdeeenVoorKerstversiering

Wat ideeen voor de decoratie: ijskristal (bij dit karton moeilijke te realiseren), kerstboom, kerstbal, ster.


IMG_9409Kerstversiering

Op iedere zijde teken ik het kader waarbinnen de decoratie kan komen. Aan de onderkant hou ik 5 centimeter vrij om dat daar dan het nep waxine lichtje (led) kan staan.


IMG_9412Kerstversiering

De eerste ster is gemaakt.


IMG_9413Kerstversiering

Eerste vlak gereed.


IMG_9414KerstversieringTussenstand

Het tweede vlak is ook gereed. Dit is het ‘raam’ waarvoor ik drie kerstballen ga hangen.


IMG_9415Kerstversiering

Het karton leent zich niet zo goed voor dit soort vormen. Ik moet oppassen dat ik het niet platdruk. Maar in het schimmenspel van een lampion zal dat wel goed komen.


IMG_9416Kerstversiering

Met wat draadjes en plakband zijn ze gereed om opgehangen te worden. Dat doe ik straks als laatste. Vanmiddag eerst nog de derde wand versieren. Dat worden kerstbomen. Dan zal de kerstlampion vanavond operationeel zijn.


Gisteren ontving ik de bevestiging van mijn deelname aan
#12dagencreatief. Daar kijk ik naar uit:

Even een klein berichtje zodat je weet dat je goed op de lijst staat voor Twaalf Dagen Creatief. Je bent erbij!

De dag voor kerst beginnen we met een mail waarin we onszelf voorstellen.
Op Eerste Kerstdag ontvang je de eerste mail boordevol creatieve inspiratie.
Daarna sturen we iedere dag een mail, tot en met de afsluiting op 6 januari.
Waarschuwing: je gaat erg veel ideeën ontvangen. Ga er alsjeblieft relaxed mee om. Kies waar je hart van opveert en wat past bij jouw situatie.

Als je het leuk vindt kun je je werk of bevindingen delen via social media, maar ook dat is niet verplicht. Plaats je berichten op je eigen favoriete plek en gebruik de hashtag #12dagencreatief zodat anderen je ook kunnen vinden. Ook ben je welkom op de Facebookgroep van Boekselen, die gedurende die periode in het teken staat van #12dagencreatief.

Mocht iemand het aan je vragen: aanmelden kan ook nog tijdens #12dagencreatief. In het archief van deze nieuwsbrief kunnen late aanmelders de gemiste afleveringen straks zelf terugvinden.

Er zijn geen kosten en je komt na afloop niet op een andere maillijst, tenzij je dat zelf wilt.

Volgende week kan ik niet meer spreken van een avontuur…

…maar vandaag nog wel.
Vandaag stond thee uit China op het dieet:

IMG_6817BaiMuDanWhitePeonyWitteTheeHuLinVillageFuDingFujianChina

Dit is Bai Mu Dan, White peony. Een witte thee uit Hu Lin Village, Fu Ding, Fujian in China. De tekst is een mondvol en de thee heeft een aubergine-smaak. Ik wist niet dat die smaak bestond maar de term benadert de smaak aardig. Echt lekker.


IMG_6818BaiMuDanWhitePeonyWitteTheeHuLinVillageFuDingFujianChina

Een prachtig gezicht deze grote bladeren.


IMG_6819BaiMuDanWhitePeonyWitteTheeHuLinVillageFuDingFujianChinaInDeTheepotMetDeDekselErNaast

In de theepot ziet dat er dan zo uit. Links zie je de deksel liggen.


IMG_6820BaiMuDanWhitePeonyWitteTheeHuLinVillageFuDingFujianChina

In het theewater is het ook een mooi gezicht. Al de soorten die ik de afgelopen weken liet zien staan weer garant voor weken plezier en lekkere smaken. Ik hou er over op anders denken jullie dat ik reclame maak.


Ook vandaag een thee-avontuur

Gisteren was een proefje.
Vandaag kwamen twee nieuwe aankopen aan de orde.
Beide theesoorten komen uit India.

IMG_6806EarlGreyBioIndia

In de ochtend dronk ik vandaag de heerlijke Earl Grey Bio. Echt een lekkere zachte smaak.


IMG_6807EarlGreyBio

Ik strooide de thee op de bodem van de theepot uit. Misschien een risico maar dat was helemaal geen probleem. Nadat het water er op werd gegoten dreven de bladeren nog wel een tijdje rond maar tegen de tijd van het schenken lagen ze allemaal weer op de bodem. En daar bleven ze.


IMG_6811EarlGreyBio

Soms wordt de foto erg experimenteel. Ik probeer dat te voorkomen.


IMG_6812AssamWholeLeaf

In de middag was het tijd voor de Assam Whole Leaf. Heerlijk. Ook deze thee zal ik nog een tijdje met heel veel plezier drinken.


IMG_6813AssamWholeLeaf

Zoals de naam al aangeeft, hele blaadjes.


IMG_6815AssamWholeLeaf

Daarom is een glazen theepot zo prettig. Want het zijn niet alleen de smaakpapillen maar ook het oog wordt gestreeld. Hotsoup.nl is de website waar ik deze smaken kocht.


Klein thee avontuur

Thee drink ik zoals ik boeken lees:
in één tijdsperiode meerdere smaken door elkaar.

Dus ik lees eigenlijk nooit in één boek maar
in drie of vier boeken.
Niet tegelijk natuurlijk maar in een week tijd
lees ik wel delen uit meerdere boeken.
De meeste lees ik dan ook uit.

Hetzelfde is het geval met thee. In de ochtend
een Indiase melange, in de middag dragon well uit
uit China en morgen andere thee soorten.
Dus bestel ik ook verschillende smaken.
Bij de laatste zending van Hotsoup.nl zat ook
weer een proefje. Thee uit Vietnam.

IMG_6794VietnamJinXuanRedThee

Vietnam, Jin Xuan Red. Altijd weer een klein avontuur om een nieuwe smaak te ontdekken en vieze thee bestaat eigenlijk bijna niet.


IMG_6795VietnamJinXuanRedTheeIMG_6796VietnamJinXuanRedThee

De thee ging nog een heel stuk donkerder worden. Smaakte goed, niet heel spectaculair. Morgen de andere nieuwe smaken.


Tijd voor thee

Door het thuiswerken als gevolg van de corona, kan ik mijn
theegewoontes wat aanpassen.
Door meerdere soorten in huis te nemen kan ik de verschillende
smaken meer afwisselen dan ik normaal op mijn werk deed.
Deze week had ik twee nieuwe soorten besteld en ontvangen.
Daar kreeg ik nog een klein proefje bij cadeau.
Zo kan ik in de ochtend een andere thee drinken dan in de middag.

IMG_4297TeaTimeDongDingOolongBio

Dit is de informatie op de verpakking van het proefje: Dong Ding Oolong Bio, een thee uit Thailand. Deze heb ik vanmorgen gedronken.


IMG_4298TeaTimeRohiniClonalMoonlightDarjeeling

Dit was vandaag mijn middagthee: Rohini Clonal Moonlight Darjeeling. Een rode thee uit Darjeeling, India.


De term ‘rode thee’ kende ik nog niet.
Dus die heb ik even opgezocht:

Zwarte (rode) thee is thee gemaakt van de bladeren van de Camellia sinensis, net zoals groene, witte en oolong thee. Wij noemen het zwarte thee vanwege de kleur van de droge blaadjes, in China noemt men het rode thee vanwege de kleur van de “soup” (= thee in de betekenis van de drank in je kopje).

Thee

Tijdens de coronaperiode werken we thuis.
Nu nog steeds.
Overdag drink ik graag thee en nu dus veel meer dan normaal.
De thee die ik drink koop ik bij de website HotSoup.nl
Deze week kreeg ik twee soorten thee met de post.
Daar zat een proefzakje met een derde theesoort bij
en een leuke speld.

HotSoupNL

Hotsoup.nl: Safetea 1st.


Ga er eens kijken.
De Chinese en Japanse theeselecties zijn bijzonder.
Hun theebloemen vind ik ook al heel lang iets bijzonders!

Golden Horse Eyebrow – Jin Jun Mei

Deze week werd ik verrast door een ‘We hebben u gemist’-kaart
in de brievenbus.
Ik verwachtte helemaal geen pakketje.
Toch maar naar het ophaalpunt gegaan en daar kreeg ik deze doos.

IMG_0260

Dat de doos uit China kwam was de eerste aanwijzing. De verzendbon maakte het duidelijk. Mijn vriend in China heeft me een cadeau gestuurd. Hij weet dat ik in het jaar van het zwijn/varken geboren ben. In de Chinese dierenriem is het varken het twaalfde symbool.


IMG_0264

In de kartonnen doos zit deze kist van bamboe. Die kist alleen al vind ik prachtig. Op de doos staan maar drie termen in het Engels: Jin jun Mei, http://www.bamatea.com en http://www.8ma.net. De websites helpen niet zoveel behalve dan dat ze iets van het bedrijf vertellen die dit product verkoopt (2e theeproducent van China). Jin Jun Mei kom je op een aantal sites van theeverkopers tegen.


bijvoorbeeld op Wikipedia:

Jin Jun Mei (literally: ‘golden horse eyebrow’) is a lapsang souchong black tea from Wuyishan City, Fujian Province, China. It is made from two small shoots plucked in early spring from the plant’s stem which are subsequently fully oxidised and then smoked to giving a tea that has a sweet, fruity and flowery flavour with a long lasting sweet after-taste. The brew is bright reddish in colour.

Er is geen Nederlandse vertaling van deze tekst op Wikipedia.

In het kort komt het er op neer dat Jin jun Mei zoiets als
‘Gouden paardenwenkbrauw’ is. Het is een zwarte thee van het soort
lapsang souchong en is afkomstig uit de Fujian provincie.
Het wordt gemaakt van kleine jonge takken die vroeg in de lente
worden geplukt.
De blaadjes laat men dan volledig oxideren waarna ze gerookt worden.
Dat geeft de thee een zoete, fruit en bloemige smaak
met een lange nasmaak. Het brouwsel is roodachtig van kleur.

IMG_0265InDeKistDrieDozen

In de bamboedoos zitten drie kartonnen dozen met in elk een aantal zakjes met daarin een portie thee. Waarschijnlijk precies genoeg voor een bepaalde hoeveelheid water.


IMG_0285InKleinePortiesVerpakt


IMG_0287

Ik vermoed dat 1 zakje te veel is voor 1 glas thee. Zelfs als het glas wat groter is maar de thee werd niet bitter. Ik heb hem minstens drie maal opnieuw opgeschonken. De smaak is prima. Alleen nog wat experimenteren met de hoeveelheid. In het zakje dat ik tot nu toe gebruikt heb zitten grotere blaadjes maar ook hele kleine stukjes.


Op zijn kop met de verkiezingen

Vandaag ging er bij mij meer op zijn kop dan ik graag zou willen.
Landelijke kopstukken in de politiek hebben hun mond vol
over klimaat en duurzaamheid.
In 1995 waren wij in India (Rajasthan).
Op de treinen kon je thee bestellen.
Dat ging niet in een plastic bekertje.
Men had kommetjes van rood aardewerk.
Na gebruik werden die weggegooid. Vaak tussen de rails.
Toen heb ik mijn best gedaan om een hele te pakken te krijgen en mee
te nemen naar Nederland.
Tot ik vandaag tegen de souvenirplank aanstootte, was de kom altijd
te zien bij ons. Nu is hij kapot gevallen.

IMG_0194IndiaSouvenir1995TheekopOpTrein

We zullen maar zeggen: ‘Scherven brengen geluk’.


IMG_0195Stembureau

Maar ook bij het stembureau stonden dingen op zijn kop.


Lino-afdrukken gecombineerd met ecoline

Al in een vorige blog had ik aangegeven dat ik lino’s had afgedrukt
op zelf geschept papier.
Hier twee foto’s daarvan.

WP_20180722_13_25_03_ProPapierMetTheeblaadjes

In dit papier zitten theeblaadjes verwerkt die ik uit een zakje had gehaald na er eerst thee van te zetten. Dit handgeschept papier is niet glad en erg bobbelig. Dat maakt het apart om daar een lino op af te drukken. Een deel van het papier heb ik al eens ergens voor gebruikt. Dit is het laatste restje. De vorm van de doos is maar moeilijk te herkennen.


WP_20180722_13_25_09_ProPapierMetStukjesPlant

In dit papier zitten korte stukjes van stengels van planten in verwerkt. die vormen zie je door de lino heen. De oppervlakte van dit papier is dus heel oneffen.


WP_20180722_13_25_30_ProBambooPapierGemengdeGroeneKleur

Gisteren heb ik ook nog verf gemengd om tot een groene kleur te komen. Niet zelfgeschept maar wel anders is het bamboepapier dat ik ook nog gebruikt heb.


WP_20180722_14_24_16_ProMetEcoline

De minder duidelijke afdrukken heb ik vandaag bewerkt met ecoline.


Gelezen. Yvonne Keuls; Zoals ik jou ken, ken je mij

Natuurlijk kende ik Yvonne Keuls van naam.
Ook ‘Jan Rap en zijn maat’ is een boektitel die ik ken.
Maar gelezen, nee ik had nog nooit iets van haar gelezen.
Ik wist dus ook niet dat ze een koloniaal, Indonesische achtergrond heeft.
Dat ze Hella S. Haasse kende was me helemaal onbekend.

Ter gelegenheid van de 100ste geboortedag van Hella S. Haasse
zijn er twee boeken verschenen:
Yvonne Keuls; Zoals ik jou ken, ken je mij
Hella S. Haasse; Ogenblikken in Valois.
Beide boeken ben ik aan het lezen.
Het een lees ik thuis, het andere in de trein.

WP_20180321_09_26_48_ProYvonneKeulsZoalsIkJouKenKenJijMij

Yvonne Keuls, Zoals ik jou ken, ken je mij.


Het is fantastisch dat Yvonne Keuls dit boek heeft geschreven.
Het zijn haar herinneringen van de ontmoetingen en gesprekken
met Hella S. Haasse. Eerst vanuit het perpectief van een fan.
Later als een vriendin of zelfs nog meer:

Dat ‘zustergevoel’ werd versterkt gedurende het jaar dat ik in het opvanghuis werkte. Hella herinnerde me er later aan dat ik in die periode tegen haar gezegd heb: ‘Greetje is mijn enige echte, verloren zuster. Maar jij, Hella, jij bent bijna onmerkbaar voor haar in de plaats gekomen.’

Yvonne Keuls, ‘Zoals ik jou ken, ken je mij’, pagina 125.

Het beeld dat de meeste mensen van Hella S. Haasse hebben,
(ik heb zo’n beeld in ieder geval, van een rustige,
wat teruggetrokken, ambachtelijke schrijfster)
verbind je niet gauw met drugs, kindermishandeling,
kraakpanden, kindermisbruik, criminaliteit of theatervernieuwing.
Maar door Yvonne Keuls kun je nu die relaties wel leggen.

De man van Hella S. Haasse, Jan van Lelyveld, was een rechter die
vervroegd met pensioen zou gaan vanwege het feit dat er op de
rechtbank Den Haag dingen gebeurde die hij niet met zijn gevoel
van recht kon verenigen.
Daar waar Jan geruchten hoorde over collega-rechters. sprak
Yvonne Keuls met jongeren die misbruikt werden:

Bij justitie sloeg de paniek toe. Men begon daar meteen te ontkennen toen de kranten om een reactie vroegen. Woordvoerder mr. J.J.H. Suyver, voormalig officier van justitie in Den Haag, verklaarde niets te weten over een pedofiele kinderrechter. ‘Of het zou de pedofiele kinderrechter uit de zaak-Koos H. moeten zijn.’ Aha, er zijn er dus twee, dacht ik, en ik maakte meteen een aantekening. Mr. Suyver werd teruggefloten, hij had kennelijk te veel gezegd, en er kwam een andere woordvoerder, officier van justitie mr. De Wit. (Suyver en De Wit, de namen alleen al, twee heren die justitie schoon moesten poetsen.) Mr. De Wit moest de volgende dag toegeven dat er wel degelijk een kinderrechter was die pedofiele contacten onderhield met jonge delinquenten.

Yvonne Keuls, ‘Zoals ik jou ken, ken je mij’, pagina 222-223.

Het boek is erg prettig om te lezen: korte hoofdstukken, vlotte stijl
en een mengsel van avontuur, televisie, mannenwereld-vrouwenwereld,
drama, Indie, familie en haar liefdevolle beschrijving van Hella S. Haasse.

Grappig is ook dat het andere boek (Hella S. Haasse; Ogenblikken in Valois.)
kort genoemd wordt.
Maar daar kom ik nog wel op terug als er een blogje volgt over dat boek.

Er wordt nog een theorie over een boek van Haasse verteld:

Het was het moment -zo in het halfdonker- om Hella’s nieuwe roman De wegen der verbeelding met elkaar te bespreken. ….. Maja, de hoofdpersoon krijgt een lift van vrachtwagenchauffeur Joop, de man ‘met verbeelding’ Hij inspireert haar door haar verhalen te vertellen die zij opschrijft en vervolgens weer doorgeeft aan haar man die schrijver is, en die op zijn beurt weer in een andere vorm opschrijft… Het eeuwig doorgeven van verhalen, zoals ik dat ook kende. Mijn moeder die de verhalen van haar familie, haar volk aan me vertelde, ik die ze opschreef en doorgaf. De een die de ander nodig heeft om het systeem in stand te houden, maar vooral om te gedijen. een symbiose, een soort zwanger zijn van elkaar.

Yvonne Keuls, ‘Zoals ik jou ken, ken je mij’, pagina 206-207.

Dan voor de liefhebbers.
Op pagina 129 wordt geschreven over thee.
Thee en Indonesie, heel belangrijk.
Hella koopt thee voor de moeder van Yvonne Keuls.
Dat doet ze bij een winkel in den Haag en die blijkt nog steeds te bestaan.
Melatithee, Improc op de Denneweg.

WP_20180321_10_06_36_ProYvonneKeulsZoalsIkJouKenKenJijMijHellaSHaasseOgenblikkenInValois

Hella S. Haasse, ‘Ogenblikken in Valois’ en ‘Zoals ik jou ken, ken je mij’ van Yvonne Keuls.


Thee, witte thee, gefermenteerd in een manderijnschil

Een tijdje terug las ik over een witte thee,
een thee die gefermenteerd werd in speciaal daarvoor
gekweekte manderijnenschillen.
Dat wilde ik wel eens proberen.
Vandaag maakte ik het pakje dus eens open.

WP_20170929_14_06_42_ProTheeTangerineYinZhenZilvernaaldWitteTheeDieKomtIneenBolletje

Tangerine silver needle of Tangerine Yin Zhen. Twee bollen?


Ik koop wel vaker thee online en dan krijg ik dat
geleverd in deze stevige bruine verpakking.
Daar staat precies op wat ik gekocht heb en hoe ik
de thee moet zetten.

WP_20170929_14_07_34_ProZoKomtHetBolletjeUitPapier

Maar ik was wel verbaasd toen ik zo’n bol open maakte. De gedroogde manderijnschil zit er nog in met daarin de thee. Het hoedje waarlangs de thee in de schil was gestopt zit er nog bij.


WP_20170929_14_08_40_ProDeTheeZitNogInDeGedroogdeManderijnschil

Het mooie is: de thee smaakt nog heel erg goed ook.


Maar nu eerst Japanse thee

Mijn voormalige, Chinese collega, drinkt meer en andere thee dan ik.
Door hem ben ik Groene thee meer gaan waarderen
en zie ik ook andere vormen van thee dan ik tot nu toe gewend was.
Maandag aanstaande zie ik hem voorlopig voor de laatste keer.
Hij gaat met zijn gezin terug naar China.
De thee waar ik vandaag aan begonnen ben
heb ik van hen gekregen bij mijn laatste bezoek aan hen.

 photo DSC_0737JinfengEnHuiting.jpg

Thee

Toen ik deze week bij mijn Chinese collega ’s avonds
wegging kreeg ik van hem thee. Ze weten dat ik graag thee drink.
Ik kreeg twee soorten: een Chinese thee en een Japanse thee.
De Chinese thee heb ik die avond bij het heerlijke eten gedronken.
Daar ken ik dus de smaak al van.
Helaas lees ik geen Chinees of Japans.
Dat veroorzaakt wel een probleempje.

 photo DSC_0388.jpg

Dit is de Chinese thee. Met een handige clip om de zak luchtdicht te houden.


 photo DSC_0389.jpg

Dit is de Japanse thee. Ik kan met niet voorstellen dat de thee in deze verpakking zo lichtgroen is als de afbeelding. Maar ik ben zeer benieuwd naar de smaak. De vrouw van mijn collega vertelt me dat deze thee veel minder bitter is dan de Chinese thee.


 photo DSC_0392.jpg

De Chinese thee bestaat uit, heel klein opgerolde, theebladeren.


 photo DSC_0395.jpg

Het warme water doet hier wonderen. Langzaam zuigen ze het water op. Zweven door het glas en dalen naar de bodem. Rollen zich uit en geven hun smaak en de kleur af aan het water.


 photo DSC_0393.jpg

Japans lees ik ook niet dus dat is ook een kleine uitdaging. Dat wordt gewoon openmaken en uitproberen.


 photo DSC_0396.jpg

Kijk eens naar dit prachtige resultaat. De thee is heerlijk!