Silk Roads: in Engeland en Ierland aangekomen

Posted on oktober 23, 2025 by Argusvlinder

Met dit 22e bericht sluit ik mijn serie over de
Silk Roads-tentoonstelling in Londen (2024) af.
Mijn berichten toonden meer dan 250 foto’s, slechts een
deel van de tentoonstelling in het Britisch Museum.

De tentoonstelling toonde objecten uit een uitgestrekt
geografisch gebied: van Japan via China, het Midden-Oosten
en Centraal-Azië tot Noord-Afrika en West-Europa.

De tentoonstelling belichtte de intensieve interacties tussen
deze regio’s, waarin mensen elkaars smaak en esthetiek
voortdurend beïnvloeden.

Smaak in de letterlijke zin van eten, maar ook in mode,
religie, literatuur, wetenschap en esthetiek; wat we als kunst waarderen.
Het biedt een tegenwicht aan het simplistische cultuurbegrip
dat sommige extreem-rechtse politici hanteren
wanneer zij spreken over ‘onze Nederlandse cultuur’.

De tentoonstelling maakt zichtbaar hoe culturele uitwisseling
de normale manier is geweest voor mensen om met elkaar om te gaan.
En hoe extreem-rechtse politieke retoriek vaak berust op historische
onwetendheid en opzettelijke vereenvoudiging.

Geniet van de voorwerpen die ontstaan zijn
– en zullen blijven ontstaan –
wanneer mensen met aandacht naar elkaar kijken.

Londen, British Museum, Silk Roads, Gold clasps, Taplow, Buckinghamshire, England, late AD 500s – early 600s.

Aldhelm, manuscript with riddles (written about AD 637 – 709), this version of the book is made at Christ Church, Canterbury, Kent, England, late AD 900s – early 1000s.

The Lichfield Angel, Lichfield Cathedral, Staffordshire, England, about AD 800.

Zoals te lezen bij de uitgang van de tentoonstelling:

THE NETWORKS OF THE SILK ROADS FORGED CROSS-CULTURAL CONNECTIONS.
THE WAYS PEOPLE INTERACT HAVE CHANGED, BUT THESE CONNECTIONS REMAIN.
THEY WILL CONTINUE TO SHAPE THE PRESENT AND FUTURE.

Of in het Nederlands:

De netwerken van de Zijderoutes smeedden verbindingen
tussen mensen met verschillende achtergronden.
De manieren waarop mensen met elkaar omgaan zijn veranderd
— door bijvoorbeeld vliegtuigen en internet —
maar deze verbindingen tussen mensen blijven bestaan.
Ze zullen het heden en de toekomst blijven vormgeven.

Dat is geen keuze, maar een historisch patroon dat zich blijft herhalen.

Silk Roads: Expanding Horizons II

Posted on september 2, 2025 by Argusvlinder

Na een soort van valse start de vorige keer, ik werd afgeleid
door een bewering over een voorwerp waar ik vragen bij had,
ga ik nu het bericht dan op de reguliere manier afronden

Niet dat er in dit deel van de tentoonstelling niet ook
vraagtekens te zetten zijn. Maar deze keer maakt men duidelijk
dat het niet om aannamens gaat maar je gedachten de vrije
loop laten.
Het ivoren voorwerp is prachtig. Er is echter geen enkel bewijs
dat het ivoor afkomstig is van een geschenk van Harun al-Rashid
(Kalief uit de dynastie van de Abbasiden).

Maar fantaseren dat Karel de Grote een olifant kreeg met
de naam Abu al-Abbas, en dat na het overlijden van de
olifant van een slagtand het betreffende voorwerp
is gemaakt is leuk en spannend.
Maar dat maakt het nog niet waar en het voorwerp ondersteund
op deze manier de boodschap van de tentoonstelling niet.
Dat is jammer.

Waar de tentoonstelling sterk begon (met Japan en Korea),
daar dreigt het nu veel zwakker te worden.
Maar genoeg gezegd. De voorwerpen blijven prachtig.

Londen, British Museum, Silk Roads, Gilded container, England or Northern France, AD 700. Helaas is de foto minder scherp.

Cylindrical ivory container, probably Aachen, Germany, early AD 800.

Een fascinerend voorwerp: Whale ivory decorated casket, prpbably Northumbria, England, found in Auzon, France, early AD 700, Adoration of the Magi.

Cloaked figures and animal-human hybrid.

Roman army attacks Jerusalem.

Silk Roads: arrival of Islam

Posted on juli 16, 2025 by Argusvlinder

Londen, British Museum, Silk Roads, Lustre (Metallic glaze) bowl with a priest, Egypt (probably Cairo), 1050 – 1100.

DSC00347LondenBritishMuseumSilkRoadsFatimidSplendourTxt

DSC00348LondenBritishMuseumSilkRoadsFatimidNetworksTxt

DSC00349LondenBritishMuseumSilkRoadsTheBookOfStrangeArtsAndVisualDelightsorBookOfCuriositiesEgyptAbout1190-1210CopyOfWorkFrom1020-1050

The book of strange arts and visual delights or Book of curiosities, Egypt, about 1190 – 1210 (copy of a work from 1020 – 1050)

Christian Cross, Monastery of San Millán de la Cogolla, La Rioja, Spain, late AD 900s, ivory.

Mohammad ibn al-Saffar, Astrolabe, Cordoba, Spain, 1026 – 1027.

Silk Roads: Connecting continents

Posted on juli 1, 2025 by Argusvlinder

De zijderoute(s)-tentoonstelling is in kleine secties ingedeeld.
Soms gaat het over een land, zoals het begin over Japan, en soms
gaat het over een idee. Zoals in dit bericht over continenten
die met elkaar verbindingen aangaan.

We zijn in het gebied rondom de Middellandszee aangekomen.

Londen, British Museum, Silk Roads, Golden necklace and earrings with sapphires, emeralds and pearls, gevonden in Asyut, Egypt, about AD 500 – 600.

Ivory diptych *tweeluik), probably Rome or Ravenna, Italy, AD 530.

Er was nog veel meer ivoor te zien, panelen van een mand. Markell casket panels, Rome, Itay, about AD 420 – 430, ivory.

Life of the Buddha in Greek (in latijn: The life of Barlaam and Joasaph), probably made in Cyprus, 1050 – 1150 (it’s a copy ofan older work from about 1000 – 1028).

Copilot:

Wie waren Barlaam en Joasaph?
Barlaam en Joasaph zijn legendarische christelijke heiligen, maar hun verhaal is eigenlijk een boeiende herschrijving van het leven van Boeddha, aangepast aan een christelijke context.

Het Verhaal
Joasaph was een Indiase prins, zoon van koning Abenner, die fel tegen het christendom was.
Astrologen voorspelden dat Joasaph ooit christen zou worden, dus hield zijn vader hem afgezonderd van de wereld.
Toch ontmoette Joasaph de kluizenaar Barlaam, die hem onderwees in het christelijk geloof.
Joasaph bekeerde zich, doorstond beproevingen, en bracht uiteindelijk zelfs zijn vader tot bekering.
Beide mannen trokken zich later terug in de woestijn om als monniken te leven.

Boeddhistische Oorsprong
De oorsprong van dit verhaal ligt bij het leven van Siddhartha Gautama, de Boeddha.
De naam Joasaph komt van het Arabisch Yūdhasaf, dat weer afgeleid is van het Sanskriet Bodhisattva.
Via vertalingen in het Perzisch en Arabisch bereikte het verhaal het christelijke Westen, waar het als een heiligenlegende werd doorgegeven.

Invloed in de Middeleeuwen
In de middeleeuwen was het verhaal bijzonder populair in Europa.
Het werd opgenomen in de Legenda Aurea, een beroemd middeleeuws boek over heiligenlevens.
Het verhaal beïnvloedde zelfs westerse literatuur, zoals bepaalde scènes in Shakespeare’s werken.

Ik had mezelf nog nooit de vraag gesteld hoe het maken van
ivoren voorwerpen uit de slagtand van een olifant precies werkt.
Op de tentoonstelling was er een plaat over gemaakt:

Silk Roads: Imports and innovation

Posted on juni 23, 2025 by Argusvlinder

Londen, British Museum, Silk Roads, Wood from South or South-east Asia, found in Samarra, Iraq, AD 800s. De beinvloeding werkte meerdere kanten op. Hout (teak) uit Zuidoost Azie ging naar Irak omdaar verwerkt te worden in gebouwen. Zoals er ook eindproducten naar Zuidoost Azie gingen.

Bowl with palmette design, probably Basra, Iraq, AD 800 – 900.

Illustrated Ge’ez codex, King Kaleb and army crossing the Red Sea, Ethiopia, 1700 – 1750.

Koning Kaleb was koning van Aksum. Een land in de regio van wat we vandaag Ethiopië noemen.

Silk roads: kennisuitwisseling

Posted on juni 12, 2025 by Argusvlinder

Dit bericht had ook iets kunnen heten als: ‘de blinde vlek
van extreem rechts Nederland’.
Totaal onwetend op het vlak van pretaties van andere culturen
staren we bij voorkeur naar de eigen navel.

Er volgt een voor mij belangrijk deel van de tentoonstelling
‘Silk Roads’ van het British Museum. In dit bericht komen
kennisoverdracht door interactie met andere culturen en
volkeren aan de orde.

Londen, British Museum, Silk Roads, Al-Khwarizmi schreef de tekst. Dit is een kopie van zijn boek: Book of algebra. De tekst werd rond AD 820 geschreven. Wat we hier zien is een kopie uit 1342. Laat het even op je inwerken. Geboren in Oezbekistan, werkend in Baghdad, schreef een tekst rond 800 en werd 500 jaar later nog steeds interessant genoeg gevonden om die tekst to kopieren.

Ibn Bakhtishu, een Nestoriaans Christelijke dokter, schreef een tekst voor The Book of the Characteristics of Animals (het boek over de eigenschappen van dieren) dat ook bekend staat als Kitāb naʿt al-ḥayawān. Van een van de afbeeldingen in het boek wordt gedacht dat het Ibn Bakhtishu met een student voorstelt.

The Book of the Characteristics of Animals, Baghdad, 1224 – 1225.

Bij vaste bezoekers van mijn blog kan de vraag opkomen: hoe zou het volgende boek zich verhouden tot de Leidse Aratea?

Het boek is samengesteld door Abd Al-Rahman Al-Sufi. Het boek heet The Book of the Fixed Stars. De originele tekst dateerd uit AD 964, Deze versie is uit 1260 -1280, Maragheh, Iran. De pagina’s waar het boek open ligt toont twee maal de leeuw (denk ik). Een van de 48 ‘sterrenbeelden’ in het boek. Oordeel zelf…

Een wereldkaart vanuit het Moslimperspectief van rond 1100. Al-Idrisi, het origineel is van ongeveer 1100 – 1166. Deze versie is van 1533, uit Cairo, Egypt. Het perspectief is anders dan de kaarten die wij nu gewend zijn. Aan de bovenkant tref je het zuiden aan.

Daarom heb ik de kaart even omgedraaid. Dit is meer het beeld waaraan wij gewend geraakt zijn. Linksboven is duidelijk Europa te herkennen en in het centrum het Arabisch schiereiland (Saudie Arabië).

Nog even inzoemen en links zie je de Nijl de zee in stromen en ernaast, als centrum van de kaart, het Arabisch schiereiland met Mekka. Net als op Christelijke kaarten staat de belangrijkste plaats in het centrum. Bij de Christenen vaak Jeruzalem en bij de Islam natuurlijk Mekka.

Als meer mensen bereid zouden zijn van deze feiten kennis te nemen
dan zou er misschien meer waardering zijn voor zaken die op het
eerste gezicht vreemd lijken. Het zou je misschien wel eens nieuwsgierig
kunnen maken.

Silk Roads

Posted on juni 5, 2025 by Argusvlinder

De laatste keer dat ik over deze tentoonstelling in het
British Museum in Londen schreef was op 28/04. Een tijdje geleden.
Niet dat het niet meer interessant is, integendeel.
Maar het maken van zo’n bericht kost nu eenmaal veel tijd.
Soms is die tijd er even niet. Vandaag weer wel.

De tentoonstelling begon met vondsten in Japan en werkte zich zo
door de geschiedenis en door de landschappen van Azie en Europa.
Als ik de draad weer oppak zijn we nog in Azie.

Londen, British Museum, Silk Roads, Geomtric designs, Samarkand (Afrasiab), Uzbekistan, AD 800 – 1000. Niets ‘achterlijke’cultuur, maar een hoogstaande, monotheïstische cultuur, al op een moment in de geschiedenis dat ‘wij Nederlandsers’ nog helemaal niet bestonden.

Zal makes Rustam a paladin, Shiraz, Iran, 1330 – 1340.

Een prachtig schrift. Fragmnt of the story of Rustam and the demons, written in Sogdian, Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, about 800s.

Sasanian King hunts lions, plate, possibly acquired in India or Afghanistan, AD 400 – 700, silver.

Textile made in Iran or Central Asia, found in the Church of St Leu in Paris, AD 600 – 900. Vergelijkbaar interessante stukken textiel uit de St Servaes van Maastricht was bijvoorbeeld te zien op de tentoonstelling Het jaar 1000 (Rijksmuseum van Oudheden, 2023-2024). Probeer het dier te identificeren.

Bras ewer, Iran, AD 800s. Let op! Is dat hetzelfde dier?

Mosaic fragment from the floor of the Qusayr Amra-desert castle in Jordan, AD 723 – 743.

Brass tray, Jordan or Iran, AD 600 – 800.

Centrale afbeelding van het dienblad: Dome of the Rock (?)

De tentoonstelling was een schatkamer.
Een schatkamer vol bewijs van de interactie en integratie van
culturen in Azie en Europa. Een tijd vollop in beweging,
gedreven door nieuwsgierigheid en handelszin.
Nieiuwsgierigheid naar religie, gewoontes, kunstvormen,
producten en smaken.
Heel inspirerend in een tijd waarin we ons steeds meer
op ons zelf terugtrekken en neer kijken op anderen.

Silk Roads: Islamic Interactions

Posted on april 28, 2025 by Argusvlinder

Ik pak de draad weer op met mijn verslag van de tentoonstelling
Silk Roads eind vorige jaar/begin dit jaar in London.

Londen, British Museum, Silk Roads, Elephant riders in battle, Palace of Varakhsha, Bukhara region, Uzbekistan, about AD 730, wall painting.

Large Buddha, Bamiyan, Cave number 5, Afghanistan, AD 500s.

The game of Kings.

Excavated in Samarkand, Afrasiab, Uzbekistan, AD 700.

Kufic script on ceramic dish, Nishapur, Iran (Livelihood is distributed by God among the people), AD 900s.

Silk Roads: Tokharistan

Posted on april 14, 2025 by Argusvlinder

Van ‘Tokharistan’ had ik nog nooit gehoord maar het is een
land, een van de vele landen aan de zijderoute.
Eerst nog een voorwerp uit Sogdië of Sogdania.
Niet verder vertellen: op het internet zijn veel mooiere
foto’s van dit voorwerp te zien dan die van mij,
die nu gelijk volgen:

Londen, British Museum, Silk Roads, Ossuary (bewaarplaats voor botten), Mulla Kurgan, Samarkand region, Uzbekistan, AD 600s – 700s.

De opstelling in het British Museum kwam bij mij over als een opstelling die tot doel had een verhaal over te brengen, een constatering (er is niet één zijderoute, er zijn er meerdere, over land en over zee) uit te leggen maar daarbij waren de voorwerpen ondergeschikt. Vandaar dat soms de voorwerpen heel dicht op elkaar stonden, er geen kaartjes zijn met de details van het voorwerp en de belichting erg dramatisch is. Volgens mij kan dat beter.

Bodhisattva, Tokharistan, Corridor 23, Ajina-Tepa, Vakhsh valley, Tajikistan, AD 600s – 700s.

Sculpture of a buddhist, Corridor 28, Ajina-Tepa, Vakhsh valley, Tajikistan, AD 600s – 700s.

Head of a Buddha, room 39, Ajina-Tepa, Vakhsh valley, Tajikistan, AD 600s – 700s, clay.

Torso of a kneeling man, Kala-i Kafirnigan, Tajikistan, AD 600s – 700s.

Head of Mara, Vakhsh valley, Tajikistan, AD 600s – 700s.

Alles bij elkaar vond ik het een fantastische ervaring.

Silk Roads: Sogdiana

Posted on april 11, 2025 by Argusvlinder

Twee grote voorwerpen uit hedendaags Oezbekistan.
In de tijd van de zijderoute Sogdia of Sogdiana (Sogdië in het Nederlands).
De voorwerpen zijn groot maar trokken veel aandacht
van de bezoekers. Ze waren een beetje weerbastig
om op de foto te gaan.

Londen, British Museum, Silk Roads, Sogdians of Samarkand.

Een grote muurschildering: Procession in honour of Sogdian ruler Varkhuman, Samarkand, Uzbekistan, about AD 660s.

Dan iets heel anders.
Panelen van een deur de verbrand is maar waar met enige moeite
de afbeeldingen op de deur te zien zijn.
Eerst details van enkele panelen en als afsluiter de complete set.

Charred wooden door panels, Kafir Kala near Samarkand, Uzbekistan, AD 500s.

Silk Roads: Kocho

Posted on april 4, 2025 by Argusvlinder

De naam Kocho zei me niets.
Dus dat heb ik in ieder geval geleerd.
Kocho is een klein plaatsje in China en het was eens een koninkrijk
op de zijderoutes.
In mijn vorige bericht over de Silk Roads-tentoonstelling waren
ook al voorwerpen van deze plaats te zien.

Londen, British Museum, Silk Roads, Funerary banner of a high ranking Uyghur in horse-riding attire, Ruin Alpha, Kocho (Gaochang), China, AD 900 – 1000s, pigments gold and cotton – Detail.

Silk Roads: Dunhuang IV

Posted on maart 27, 2025 by Argusvlinder

Dit vond ik een fascinerend object: Londen, British Museum, Silk Roads, Sutra wrapper (bewaarmiddel voor sutra’s), Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, AD 700s – 800s.

De volgelingen van Mani, een Christelijke voorganger, zijn niet de bekendste Christelijke groep. Two Manichaean electi (clerics= religieuzen), Ruin Alpha, Kocho (Gaochang), near Turpan, China, AD 800s – 900s.

Three Manichaean women or deities, Ruin K, Kocho (Gaochang), near Turpan, China, AD 800s – 900s.

Buddhist monks receiving instructions, Ming-oi, near Karashahr, China, AD 900s or earlier, wall painting.

Silk Roads: Dunhuang II

Posted on maart 21, 2025 by Argusvlinder

Londen, British Museum, Silk Roads. Fotograferen op een tentoonstelling valt niet mee. Zeker niet als de belichting heel dramatisch is. Op de tentoonstelling Silk Roads was dat het geval. Dat is best begrijpelijk. De voorwerpen (de een wat meer dan de ander) zijn erg kwetsbaar. Zoals dit boek. Concertina, Heart of the Perfection sutra (Prajnaparamita hrdaya sutra), sanskrit and chinese, Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, AD 900s.

Deze ‘ster uit het oosten’ is misschien wel grappig om te zien maar je mist op deze manier natuurlijk een deel van het beeld.

Onder glas liggen levert soms ook verstoringen van het beeld op.

Pothi leaves, Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, AD 800s.

Sketch of two envoys leading tribute animals, Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, AD 966s.

Painted banner, bodhisattva Vajrapani (The Thunderbolt Holder), Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, AD 801 – 850, silk.

Bodhisattva with a glass bowl (slecht te zien als gevolg van de reflectie van een tekst in het glas voor de banier), Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, AD 851 – 900.

Facet-cut glass bowl, probably Amlash, Iran, AD 500s – 600s. De dynastie van de Sasaniden was een dynastie in pre-Islam Iran.

Silk Roads: Dunhuang I

Posted on maart 19, 2025 by Argusvlinder

Londen, British Museum, Silk Roads, Embroidery with Buddha and bodhisattvas and disciples, Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, about AD 700s, silk on hemp.

Sketch of a travelling monk, Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, about AD 861 – 900.

Mandala or meditation aid called ‘Vajradhatu’, Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, about AD 861 – 900.

Detail.

Een moeilijke afbeelding. Er is op het eerste gezicht niet heel veel op te herkennen. Christian figure, Cave 17, Mogao Caves, Dunhuang, China, AD 800s, ink and pigments on silk.

Reconstructie op basis van onderzoek door Dr Zsuzsanne Gulacsi en getekend door Ryan Belnap.

Silk Roads: Tibet

Posted on maart 15, 2025 by Argusvlinder

Londen, British Museum, Silk Roads, Head from Buddha, Borobudur, Java, Indonesia, late AD 700s or early AD 800s, poreus volcanic rock.

Bodhisattva Avalokiteshvara, Thailand, AD 600 – 700s, bronze.

De tekstbordjes in het British Museum zijn anders dan bij andere musea. Dat is natuurlijk even wennen maar soms is het verwarrend. Hier gaat de titel over een maritiem religieus centrum, vervolgens schrijft men over het Belitung scheepswrak en dan over een bronzen beeld uit Thailand. Verwarrend en onduidelijk.

De belichting van de voorwerpen is zeker theatraal. Standing bronze Buddha figure, probably made in Bihar, India, found in Tibet or Xizang, (Xizang of de Tibet Autonomous Region heet officieel ‘the Xizang Autonomous Region’. In het westen noemen we dit meestal gewoon Tibet) China, AD 601 – 650.

Seated, bronze Buddha figure made in West Bengal, found in Prambanan, Java, Indonesia, AD 800s.

Seated, schist Buddha figure, Bihar, India, late AD 600s.

Een beetje ‘een vreemd hert in de bijt’. William Home Lizars, Musk deer, 1866, engraving.

Silk Roads: Tang China IV en Belitung scheepswrak

Posted on maart 12, 2025 by Argusvlinder

De volgende foto is een bovenaanzicht van een kom of schaal
waarop, als je goed kijkt een hoofd van een man te zien is
met krullend haar. Een typisch Johan Cruyff-situatie:
Je gaat het pas zien als je het doorhebt.

Londen, British Museum, Silk Roads, Belitung shipwreck, Changsha bowl with curly haired man, a non-Chinese person, Changsha Kilns, Hunan Province, China, AD 830s.

Met zwart heb ik hieronder een beetje aangegeven waar,
ik denk dat het gezicht te zien is:

Uncommon subjects
The sheer volume of Changsha bowls found in the shipwreck shows Tang China’s capacity for industrial-scale production. Fragments have been found across maritime networks from Japan to East Africa. This in cense burner (another type of Changsha ware found onboard) imitates ancient metalware in its four-legged design. It is topped with a man wrestling a lion, a subject found in Greek and Roman iconography, but rare in Chinese art.

Incense burner toped with a man wrestling a lion, Changsha Kilns, Hunan Province, China, AD 830s.

‘Blue-and-white’ ceramics
Some of the rarest items discovered in the wreck are three early examples of Chinese ‘blue-and-white’ ceramics. This colour palette was not favoured in Tang China, so such wares were probably meant for export. The lozenge motif surrounded by foliage on the dish can be traced to pre-Islamic and Islamic Middle Eastern designs, while the cobalt blue pigment used to paint it was probably imported from present-day Iran.

Dish with lozenge motif in blue and white, Gongxian Kilns, Henan Province, China, AD 830s.

Deze tekst hing zo dat het maken van een foto niet het beste resultaat oplevert. Maar de tekst is leesbaar. Onder de tekst hing ook nog een kaart. Maar in de catalogus stond dezelfde kaart. Daar heb ik de volgende foto van gemaakt. Laat de informatie over zeeroutes rond het jaar 700 – 800 goed tot je doordringen, want dit is erg interessant.

Silk Roads: Tang China III en Belitung scheepswrak

Posted on maart 11, 2025 by Argusvlinder

In 1998, a shipwreck and its cargo were found near Nelitung Island in the Java Sea. Seabed Explorations, a German company, conducted the salvage with permission from the Indonesian government. In 2005, Singapore acquired most of the cargo through the generous donation of the Estate of Khoo Teck Puat, in his late honour. The collection is now under Singapore’s National Heritage Board, with a selection on display in the Khoo Teck Puat Gallery of the Asian Civilisations Museum.

Het Belitung scheepswrak is belangrijk omdat het veel
vertelt (en nieuwe vragen stelt) over de maritieme zijderoutes:
waar kwamen de boten, wie en wat vervoerde het, wanneer, enz.
Het scheepswrak bevatte gouden en zilveren voorwerpen maar
ook meer dan 55.000 stuks Chinees aardewerk uit verschillende
ovens.

Londen, British Museum, Silk Roads, Glass bottle, Middle East, AD 830s, inkstone with engraved insect, China, AD 830s, bronze mirror, Sumatra, Indonesia, early AD 800s. Persoonlijke voorwerpen.

Gold bowl with a pair of geese, probably Yangzhou, Jiangsu Province, China, AD 830s.

Silver bowl with rhinoceros, probably Yangzhou, Jiangsu Province, China, AD 830s.

Golden cup with ringed handle, probably Yangzhou, Jiangsu Province, China, AD 830s.

About 30 remarkable gold and silver items from the ship are the first discoveries of their kind to be found outside China. The shape of this cup, with its ringed handle, is derived from Sogdian (Central Asian) metalware. The figures that adorn each side are identifiable as Central Asian by their costumes and hairstyles. They include musicians and a dancer who raises his arms and one leg to perform the ‘Sogdian whirl’. Similar cups have been found in the Tang capital, suggesting this type of vessel was also made for a local elite market.

Green splashed ewer, Gongxian Kilns, Henan Province, China, AD 830s.

Silk Roads: Tang China II

Posted on maart 6, 2025 by Argusvlinder

Londen, British Museum, Silk Roads, (achterkant van een) Miror with Daoist immortal paradise, China, AD 650 – 800, bronze.

Rubbing (afdruk) from a stele in Xi’an Beilin Museum (the Stele Forrest), De rubbing is gemaakt in de 1980s, de stele is uit AD 781.

Panel of Zoroastrian funerary bed, Northen China, AD 550 – 577, marble.

Incense burner, China, AD 618 – 907, silver.

Phoenix-head, earthenware ewer, Northern China, AD 618 – 907.

Tripod, earthenware dish, Northern China, AD 618 – 907.

Silk Roads: Tang China I

Posted on februari 26, 2025 by Argusvlinder

Londen, British Museum, Silk Roads. Er staan twee voorwerpen op deze foto: Horse, Northern China, AD 700 – 750, ceramics. Op de voorgrond: Roll of silk, excavated in Loulan, Northwest China, AD 200s – 300s.

Heel interessant stukje geschiedenis: een prijslijst voor het huren van paarden voor een karavaan: Oficial gelding (een ruin of gecastreerde hengst) prices, Xizhou Market, China, AD 742.

Bactrian camel from the Tomb of General Liu Tingxun, Luoyang, China, AD 728, ceramics.

Residents of the capital, earthenware figurine of cival official from the tomb of General Liu Tingxun, Luoyang, China, AD 728.

Residents of the capital, earthenware figurine of a lady, Northern China, AD 700 – 750.

Central or West Asian pedlar (marskramer) AD 700s – Horse or camel groom AD 700 – 750 – Southeast Asian figure AD 618 – 750.

Buddhism: the dominant religion, bodhisvattva Padmapani, China, AD 700s, bronze.

A Silk Road Oasis

Posted on februari 22, 2025 by Argusvlinder

Mijn laatste bericht over deze tentoonstelling in Londen.
Dit weekend zijn de boeken voor het laatste in deze samenstelling
te zien. Online zijn de meeste ook te zien als je zoekt met hun
uniek nummer (van het eerste boek in dit bericht is dat nummer
bijvoorbeerd Or.8212/178. Het eerste resultaat van de zoekmachine
brengt je direct naar het document op de IDP-website;
International Dunhuang Programme).

In dit bericht het thema: de gewone Boeddistische gelovigen.

Londen, British Library, A Silk Road Oasis, Confessional book of the Manichaean Uyghurs, Mogao Cave 17, 9th – 10th century.

Decorative copy of The Great Parinirvana sutra, Mogao Cave 17, 9th – 10th century.

Miniature Tibetan scroll, Mogao Cave 17, 8th – 10th century.

Scroll of the Nilakantha Dharani, Mogao Cave 17, 8th – 10th century (Or.8212/175). Mijn foto van de tekst bij het boek was niet goed maar daar biedt Wikikpedia een uitkomst.

Wikipedia:

De Nīlakaṇṭha Dhāranī (नीलकण्ठ धारनी) of Mahā Karuṇā Dhāranī (महा करुणा धारनी) is een boeddhistische mantra, geschrift en gebed. Het geschrift is een ode aan de heilige Guanyin, bodhisattva der mededogen. Door het geschrift te zingen of te bidden vraagt men Guanyin hulp en bescherming. Ook is het een goed middel om boze geesten te verjagen en brandongelukken vermijden. Volgens boeddhisten kan men met dit gebed genezing vragen voor één of meer van de 34.000 ziektes. Op offeringsbekertjes op Chinese boeddhistische altaren kan men weleens een dabeishengshuibeker vinden. Op dit soort bekertjes is de Nīlakaṇṭha Dhāranī in het hanzi afgedrukt. Na het gebed is het bekertje water heilig en soms wordt het door gelovigen opgedronken om ziektes te genezen. Het water staat ook symbool voor rust en kalmte, een belangrijk aspect in het Chinees boeddhisme.

Geschiedenis
De Nīlakaṇṭha Dhāranī is gevonden tussen de manuscripten van Dunhuang. Het geschrift is door Vajrabodhi vertaald vanuit het Sanskriet naar het Chinees. Het gebed is weliswaar oorspronkelijk in het Sanskriet, maar Chinezen gebruiken veelal de vorm die geschreven is in het Chinees. Daarom is de uitspraak een sterk verbasterde vorm van het oorspronkelijke Sanskriet.