Al eerder schreef ik stukjes over deze mooie reeks.
Zoals mijn volgende foto zo laten zien heb ik
– op één na – alle deeltjes.
Leuk aan de serie is dat het voor mij steeds om
onbekende of vaag bekende schrijvers gaat.
Teksten uitgevoerd in een heel mooie druk, met steeds
een losse omslag in een felle kleur met letters geïnspireerd
op het bekende werk van Helmut Salden.
Ook het lettertype van de tekst is steeds goed gekozen.
Al met al wordt er veel aandacht besteed aan de boeken.

Mijn versie van de Salden-reeks.

Van het meest recente boek: ‘Kerkhof van Sinera’,
geschreven door de
Catalaanse schrijver/dichter Salvador Espriu,
volgt gedicht nummer 25.
‘Kerkhof van Sinera’ bestaat uit een gedichtenreeks
van 30 gedichten.

XXV

Dichtbij de zee. Daar had ik
een huis, dat huis was mijn droom,
zo dichtbij de zee.

Hoge boeg. Over vrije
waterwegen, het ranke
bootje dat ik bestuurde.

Mijn ogen kenden
heel de rust en de orde
van het kleine vaderland.

Vertellen moet ik je
van die verschrikkelijke
regen tegen de ruiten!
Deze dag valt er een nacht
van duisternis op mijn huis.

De zwarte rotsen
trekken mij naar een schipbreuk.
Verlokt door gezang,
al mijn pogingen zinloos,
wie wijst mij de ochtendstond?

Dichtbij de zee. Daar had ik
een huis, een langzame droom.

Alle gedichten zijn tweetalig opgenomen. Het boek wordt afgesloten met een inleiding op de tekst zoals dat bij ieder deel gebruikelijk is.

Wikipedia biedt uitkomst als je nog wat verder
wilt lezen over Salvador Espriu en zijn werk.