Vandaag de foto’s van de voor- en achterzijde
van het fotoboek dat ik gemaakt heb van onze vakantie
naar Cambodja en Laos eerder dit jaar.
Zoals eerder aangegeven is de basis voor het boekblok het
saa-papier dat ik in de buurt van Luang Prabang in Laos gekocht heb.
De achterzijde van het boek.
De voorkant van het fotoboek.
Vandaag behoorlijk opgeschoten met het boek
met foto’s die ik gemaakt heb in Bangkok, Cambodja en Laos.
Eerst heb ik de introductie op maat gesneden.
De tekst is geprint met de computer en printer.
Die tekst is in het boek opgenomen.
Vervolgens zijn de draden van de rug losgeknipt en de
uiteindjes zijn gelijmd weggewerkt in de rug.
Toen heb ik kleine dunne stukjes karton gesneden ter
grootte van de rug/het stiksel en de breedte van de
stroken leer.
Die rugstukjes zijn vooral bedoeld om oneffenheden,
als gevolg van het naaien, weg te werken.
Die rugstukjes zijn aan alle vier de zijdes schuin
afgeschuurd om het leer er zo natuurlijk mogelijk over te laten vallen
Het naaiwerk is niet fraai maar daar zie je straks niets meer van. Op de voorgrond ligt het kleine stukje karton dat over het stiksel gaat komen en een soort van rug vormt.
Voordat ik het leer definitief op maat snij pas ik met een stuk karton normaals de grootte van de geplande strook leer. Deze strook komt op de achterkant, de rug en de voorkant van het boek.
Als het leer gesneden is nog een keer passen. Nu teken ik de plaats af waar het leer gaat komen (het leer is iets groter dan de kartonnen rug) en waar ik het leer ga lijmen.
Nadat de onderste strook leer gelijmd is op de rug en de voorkant van het boek, de rug voor de bovenste strook leer gesneden is, geschuurd en gelijmd, pas ik de strook leer voor de bovenste strook aan. Die bovenste strook zal op de rug (in het Engels ‘spine’), de voorkant, de kant waar het boek opent (in het Engels de ‘fore-edge’) en dan pas op de achterzijde van het boek uitkomen. Deze strook leer is de sluiting van het boek. Je ziet hoe mooi het saa-papier met zijn blaadjes zichtbaar blijft bij dit boek.
Zo gaat de achterkant er uit zien. De sluiting moet nog wel aan de bovenste strook leer bevestigd worden. Dat wordt een eenvoudig leren lint. Voordat ik de bovenste strook leer ga bevestigen snij ik de kant van het boek waar je het boek opent (fore-edge) schoon op de snijmachine. Dan komt de bovenstre strook leer mooier om het boek.
Dit is het voolopige resultaat. De teksten ‘Cambodja’ en ‘Laos’ heb ik een tijdje geleden al gesneden. In de tussentijd heb ik besloten de stroken leer veel smaller te maken. ‘Laos’ past nog wel op de onderste strook maar ‘Cambodja’ niet meer op de bovenste. Daar moet ik nog iets op verzinnen. Opnieuw snijden lijkt de simpelste oplossing maar ik heb waarschijnlijk te weinig leer van die kleur.
Ik ben een boek aan het maken met foto’s gemaakt
tijdens onze reis naar Cambodja en Laos.
In Laos kocht ik ‘kaarten’ van saa-papier.
Die ben ik nu aan het inbinden.
Gisteren eerst de gaatjes geprikt waar de draad door zal gaan.
Te beginnen met het laatste katern ga ik twee aparte naaiwerkjes aanbrengen. Ik wil veel draad aan de buitenkant van de rug zien maar onder de stroken leer (die je nu natuurlijk nog niet ziet). Daar hoop ik dan veel stevigheid aan te kunnen ontlenen voor het boek.
Maar eerlijk gezegd valt het niet mee. Het papier is broos. De blaadjes zijn vaak in het papier verwerkt maar soms liggen ze er bijna op. Die vallen nu spontaan van het papier.
Er lagen nog een paar werkjes te wachten om nu eens
afgewerkt te worden:
– de Chinese theedoos die omgetoverd is tot de doos met
herfstgrafiek verdiende een introductie;
– het vlaggenboek gebruikt stukjes ansichtkaart van het
Plantin-Moretus maar in het boek was nog geen verantwoording
te vinden van de gekozen kaarten.
Deze voormalige Chinese theedoos bevat nu een aantal grafische afdrukken gemaakt met gelli plates. Naar mijn gevoel verdiende de doos een toelichting. Die had ik al lang geleden geschreven maar nooit uitgetikt en geprint. Dat heb ik gisteren gedaan.
Het vlaggenboek dat ik ooit kocht en nog niet zo lang geleden in elkaar gezet heb, had al wel een hele serie plaatjes gekregen. De afbeeldingen zijn stukken van briefkaarten die het Museum Plantin-Moretus verkopen. Van iedere foto is dus bekend wat er op staat en wie de foto heeft gemaakt. Die informatie heb ik verzameld en uitgetikt. De verantwoording is nu op de achterplat opgenomen. Belangrijkste ‘medewerker’ is Hendrik Goltzius bij ‘Portret Christoffel Plantin met passer (detail)’.
De fotografen zijn onder andere:
Guy Hutsebaut, Stefan Dewickere, Joris Luyten,
Bart Huysmans en Michel Wuyts.
Naast deze twee kleine klusjes ben ik verder gegaan met
mijn boek gemaakt van Saa-papier.
Dat papier is voorzien van bloem- en plantenblaadjes.
Dus mooi genoeg om zelf de boekband te vormen.
Daarom wil ik er gaan harde boekband om maken maar
met beperkte stroken leer toch binden.
Eerste stap is om op de rug aan te geven waar de gaatjes
moeten komen om de rug te naaien.
Een reguliere prikmal gebruiken vond ik niet zo’n goed idee.
Dus dit is het startpunt voor het eerstvolgende boekbindavontuur.
Ook hier moet de introductie nog compleet gemaakt worden. Cambodja en Laos zijn de landen die aan de orde komen in dit boek.
‘Het boekbinden voor allen’ is een klein, dun boekje
waarvan ik een paar jaar geleden de losse bladen/katernen kocht.
Nu ga ik dit boek van Maurice van Esschen inbinden.
Het idee is om leer van een oude jas te gebruiken om
de band te bekleden.
Vandaag heb ik de jas nog eens beter bekeken. Ik ben begonnen de voering er uit te halen Dus het tornmesje is weer in gebruik geweest.
Als schutblad heb ik dit blauwe papier op maat gesneden. Dat blauw geeft een mooi contrast met de kleur van het leer.
Dit is zo ongeveer de meest saaie foto die ik in lange tijd heb gemaakt. Dit is het boekblok met aan de voor- en achterkant het blauwe schutblad. Dit boekblok moet nog op maat gesneden worden. Ik moet straks eerst de maar van de bedrukte pagina’s overnemen op het schutblad. Maar dat is geen probleem.
Het boekblok van saa-papier voor het boekje Cambodja – Laos,
heb ik uit de boekenpers gehaald.
Het boek is veel compacter dan voordat het de pers inging en blijft mooi in vorm.
Dus kan ik het straks mooi op maat snijden voordat ik het ga inbinden.
Het vlaggenboek over Plantin is gereed op het vermelden
van de bronnen van de ansightkaarten na.
Het Saa-papier dat ik kocht in Laos ga ik gebruiken
als basis voor een fotoboek.
Het papier heeft een mooie kant met bloemblaadjes,
grassprieten en varens.
De minder mooie kant is blanco. Die blanco kanten
ga ik gebruiken om de foto’s op te bevestigen.
Uit alle foto’s die ik de afgelopen vakantie heb gemaakt
en die als orientatie portret waren, heb ik er 44 geselecteerd.
De foto’s zijn allemaal hier op mijn blog te vinden.
Maar deze blog gaat over het boekje.
Het combineren van de foto’s en de ‘mooie’ kanten van het papier gaat volgens mij goed werken.
Alles bij elkaar wordt het behoorlijk dik. Ik wil de omslag niet met reguliere platten maken maar met stukken leer. Zodanig dat het papier goed zichtbaar blijft omdat het zo mooi is.
Dus voor het inbinden gaat de stapel eerst maar eens in de boekenpers.
Dan aandraaien. Het idee is om het papier ten minste 24 uur in de pers te laten zitten. Morgen maar weer eens verder kijken.
Vanuit Banlung maakte we een boottocht naar onder andere mensen
die we animisten noemen.
Mensen die geloven in (Wikipedia) het bestaan van goede en kwade geesten,
die kunnen huizen in onder meer bomen, dieren en gebruiksvoorwerpen.
De geesten moeten goed gestemd worden door ze offers te brengen,
het houden van rituelen, rituele dansen en het houden van taboeregels.
Hier in Cambodja een voorbeeld van mensen die hun overleden familieleden
een jaar lang na hun overlijden goed proberen te stemmen en dan
dat jaar afsluiten met een groot feest bij het graf.
Hier twee foto’s van zo’n graf.
Beeld van een vrouw die bij haar overlijden zwanger was.
