Preah Vihear

Posted on maart 7, 2019 by Argusvlinder

Terug naar de orde van de dag, na carnaval.
Maar dat kan ik helaas niet zeggen.
Preah Vihear in Cambodja is niet ‘de orde van de dag’.
Deze site is zo exceptioneel.

Nadat we het centrale heiligdom bereikt hebben, lopen we min of meer
langs dezelfde route terug.
Ik maak dan foto’s van dingen die eerder niet opvielen, van stenen die
her en der in het terrein liggen of van dingen die hier
al eerder te zien waren maar die zoveel indruk maken.

Na deze serie rest ons nog een hele leuke rit de heuvels af.
Maar dat zie je in de volgende blog post.

Dit is nog het belangrijkste heiligdom dat aan het eind op de heuvelrichel ligt. Vanhier lopen we terug.

Er liggen stenen of combinaties van stenen in het gras. Soms, zoals hier, bewerkt. Meestal is nog maar een deel van het reliëf in de steen goed te zien.

Op sommige plaatsen is het er heerlijk rustig. Er zijn niet zo veel bezoekers op deze nieuwjaarsdag.

Geliefd onderwerp voor de hoek van een steen: zich oprichtende slangen.

De vorige foto is een detail van deze foto. Hier zie hoe soms de stenen in een groepje bij elkaar staan/liggen in het gras.

Gewoon een mooi stuk muur met opvallende kleuren.

Nog een valse deur.

De zon schijnt inmiddels fel. Dat zie je terug in de steeds harder wordende schaduwen en stukken van gebouwen die overbelicht zijn.

Deze afbeeldingen, als mijn geheugen me niet in de steek laat van kluizenaars, zie je op verschillende plaatsen terugkomen op de tempels in Cambodja. Vaak als decoratie in hele reeksen en dan kan het voorkomen dat je ze ziet op de twee kanten van een hoeksteen.

Vraag me niet of dit allemaal origineel is, want dat weet ik niet. Als je het museum in Phnom Penh bezoekt zie je verschillende van dergelijke dorpels ook van Preah Vihear.

Deze gevel is zo super. Even inzoomen.

Op één plaats staan de gebouwen heel dicht op elkaar terwijl de gevels toch gewoon heel rijk versierd zijn. Je kunt maar net tussen de gebouwen door, laat staan dat je de gevels heel goed kunt zien.

Nogmaals: Churning of the ocean of milk.

De vlaggen van Unesco, World Heritage Site en Cambodja.

Terug bij ons vertrekpunt op de top van de heuvel. Van hier af gaat het met een 4-wheel drive naar beneden. Daarover meer de volgende keer.

Banteay Chhmar, deel 1

Posted on januari 23, 2019 by Argusvlinder

In onze vakantie in 2017 pakken we in december
de draad op waar we hem in januari 2017 hadden gelaten.
In januari hebben we veel tijd besteed in Angkor Wat/Siem Reap.
Nu in december vertrekken we vanuit Siem Reap.

Reisverslag

We zijn met de auto vertrokken naar Banteay Chmar (je komt
zowel de schrijfwijze ‘Chmar’ als ‘Chhmar’ tegen.
Ik gebruik de twee schrijfwijzes door elkaar.)

De rit verloopt probleemloos en snel.
Niks slechte weg.
Alleen het allerlaatste stuk van de weg naar de homestay –
het deel in het dorp – is minder. Maar dat is 10 minuten maximaal.

Het noordoosten van Cambodja is de streek waar Pol Pot en zijn directe
volgelingen vandaan kwamen.
Dit is ook het gebied dat het laatst ‘gepacificeerd’ is.
Cambodja heeft bij het terugbrengen van de rust hulp gehad van Frankrijk
die meegeholpen heeft het vliegveld in Siem Reap aan te leggen.
In het verleden moesten toeristen via Phnom Penh vliegen en dan
met de auto naar de andere kant van het land rijden om bij Angkor Wat te komen.
Vooral die autorit was toen niet zonder gevaar.
Het gevaar komt nu eerder van de regerende communistische partij
die tegenstanders niet accepteert.
Cambodja krijgt op dit moment veel financiële hulp van Vietnam en China.

We hebben geluncht bij CBT.
Een gemeenschappelijke toeristische voorziening.
Centraal CBT regelt de gids en is de plaats voor ons ontbijt en lunch.
Zij organiseren ook het diner bij de tempelingang.
De dag is heet.
Om 15:00 uur begint de rondleiding van de gids.
Deze enthousiaste Cambodjaan spreekt redelijk Engels.
Soms, als hij de Hindoe/Boeddhistische mythologie gaat uitleggen of
de verschillende koningen bespreekt en hun Shakespeareaanse
politieke verwikkelingen, hun onderlinge strijd en troonopvolgingen
doorneemt, is hij minder goed te volgen.
Maar verder is zijn Engels goed.
Banteay Chmar is een tempelcomplex in verval.
Het restauratieproces is lang niet zo ver gevorderd als in Angkor Wat.
Dat levert prachtige plaatsjes op.
We kregen van de gids de keus: de route langs of over de stenen
van de omgevallen muren. We kozen voor het laatste.
De reliëfs zijn misschien iets beperkter dan die van Bayon,
maar ze mogen er zijn.
Ook later in de middag is het er warm en dus is
de rondleiding best vermoeiend.
Zelfs al loop je heel vaak in de schaduw.
Na de centrale tempel gaan we nog langs een satelliettempel: Ta Prom.
We doen dit te voet.
De rondleiding duurt alles bij elkaar zo’n twee uur.

Bij de centrale tempel van Banteay Chmar was er een bruidspaar in
prachtige traditionele kleding om hun bruiloftsfoto’s
daar te laten maken. Wij maakten er ook een paar foto’s van.
Na een korte onderbreking en een koud drankje bij de homestay,
gaan we met een ossenwagen naar de tempelingang van Banteay Chmar
om daar ons avondeten te gebruiken.
De maaltijd werd opgeluisterd door een groep muzikanten (onze gids
speelde ook mee in het orkest) in de setting van
een traditionele bruiloft. Er waren een kleine 10 disgenoten.

Banteay Chhmar CBT
Banteay Chhmar Community-Based Tourism (CBT) is a group of local villagers
dedicated to preserving and protecting the cultural heritage of the area
as well as creating a responsible tourism industry in Banteay Chhmar.
(volgens de Facebook pagina)

CBT is een coöperatieve organisatie van dorpsbewoners die toegewijd
zijn aan het bewaren en beschermen van de culturele erfenis in en om
Banteay Chhmar en het daar creëren van een verantwoorde toeristenindustrie.

Deze foto is gemaakt in het dorp Banteay Chmar dat vlak bij het tempelcomplex ligt met dezelfde naam. Op het moment dat we er waren werd er door de meeste bewoners een landbouwproduct gedroogd. Helemaal precies weet ik het niet meer maar volgens mij ging het om kapok. Terwijl we in dit deel van Cambodja waren hoorden we dat ieder jaar zo’n 2 miljoen Cambodjanen naar Thailand trekken om daar een tijd geld te gaan verdienen. Of dat aantal klopt weet ik niet maar laten we maar aannemen dat het om ‘een groot deel’ van de mannelijke bevolking gaat. Cambodja is een agrarisch land en heeft in totaal 16 miljoen inwoners.

Op deze foto’s zie je wel de typische stijl van de huizen in Cambodja.

Er werd alleen nog reclame gemaakt voor de partij van Hun Sen.

Dit is het huis waarin we de nacht zouden doorbrengen.

Dan gaan we het tempelcomplex bezoeken. Op grote borden wordt uitgelegd waar we zijn en wat we gaan zien.

Dit is een ‘archeologische reconstructie’ van het complex. Bij het nemen van de foto speelt de zon me parten.

Dit is een detail van de vorige foto.

Dit is een kleine tempel vlak voor de ingang van het tempelcomplex. Je kunt zien dat de restauratiewerkzaamheden nogal wat achterlopen op die van Angkor Wat. Maar dit heeft ook wel wat.

Dit is een typisch voorbeeld van een uiteinde van een trapleuning. Helaas niet scherp.

De reliëfs zijn mooi.

Dit is het bruidspaar waarvan ik sprak in het reisverslag.

Ook hier zijn op de reliëfs veel krijgers te zien.

Prachtige koppen.

Steeds tegen een achtergrond van natuur.

Zou hier een rivier de strijders scheiden?

Laatste dag in Cambodja

Posted on december 22, 2017 by Argusvlinder

In de reeks over Vietnam en Cambodja
toonde ik veel beelden, gebouwen en reliefs uit de
hoogtedagen van de Cambodjaanse kunst.
Maar op de laatste dag hebben we in Siem Reap ook een
hedendaagse Boeddhistisch tempelcomplex bezocht:
Wat Preah Prohm Rath.
Een paar foto’s.

Dan komen we terecht in een enorm kleurrijke wereld met interessante verhalen.

Het is een behoorlijk groot complex.

Met een beeldentuin met hele uitgesproken beelden.

Een voor mij totaal onbekende wereld met mensen en dieren in allerlei bijzondere verhalen.

Een beeld waar vogels de ingewanden van een persoon opeten. Tamelijk uitgesproken lijkt me.

Maar hét verhaal over Wat Preah Prohm Rath gaat over een bedelmonnik die met zijn houten boot naar Phnom Penh ging om rijst te bedelen. Het wonderlijke was dat als hij terug kwam op de plaats waar nu de tempel ligt, dat de rijst, ondanks de lange tocht, nog niet bedorven was. Op een keer werd zijn boot aangevallen en brak in twee stukken. Het ene deel dreef naar een plaats waar men een tempel oprichtten, het andere deel met de monnik ging in hoge sneldheid (zodat er geen water in de boot kon lopen) naar Siem Reap. Daar maakte men later met het restant van de boot een beeld van een slapende Boeddha.

Dit is de enorme slapende Boeddha.

Het wordt tijd om hem weer eens te gaan wekken.

Banteay Srei, Angkor

Posted on november 9, 2017 by Argusvlinder

De oppervlakte van deze niet-koninklijke tempel
is relatief klein. De gopuras zijn relatief klein,
Het bouwplan is eenvoudig: een weg leidt naar een vierkant,
ommuurd gebied met daarbinnen kapellen.
De versiering is overdadig.
Iedere centimeter is bedekt.
Je kijkt je ogen uit.
Vandaag een eerste serie foto’s.
Ze zijn vooral van de weg naar de tempel.

Er zijn veel toeristen die dag.
Vooral Japanse toeristen.
Dat maakt foto’s maken al moeilijk maar
dan is er ook nog de felle zon.
Je mag niet overal lopen dus sommige foto’s hebben een
lichtinval die ik liever niet gezien had.

Direct zie je de typische versiering van de deuren. Zowel de deurstijlen, soms rijk gebeeldhouwde pilaren alsook de ruimte boven de deur. Het beeldhouwwerk gaat soms bijna verder dan een strikt relief. Sommige elementen worden bijna driedimensionaal uitgevoerd. Het doet bijna barok aan als dat geen aanduiding was voor westerse kunst.

De hier gebruikte restauratietechniek heet ‘anastylosis’.
Een manier van werken die niet zonder nadelen is.

Wikipedia:

Anastylosis (from the Ancient Greek: αναστήλωσις, -εως; ανα, ana = “again”, and στηλόω = “to erect [a stela or building]”) is an archaeological term for a reconstruction technique whereby a ruined building or monument is restored using the original architectural elements to the greatest degree possible. It is also sometimes used to refer to a similar technique for restoring broken pottery and other small objects.

Anastylosis has its detractors in the scientific community. In effect, the method poses several problems:

No matter how rigorous preparatory studies are, any errors of interpretation will result in errors, often undetectable or incorrigible, in reconstruction.
Damage to the original components is practically inevitable.
An element may be, or may have been reused in, or may have originated in, different buildings or monuments from different periods. To use it in one reconstruction obviates its use in others.

Helaas kon ik deze tekst niet in het Nederlands vinden.
Maar het komt neer op een restauratietechniek die bij
een ruine de overgebleven delen zoveel mogelijk hergebruikt
om een reconstructie te maken.

Nadelen zijn dat zelfs bij een goede voorbereiding,
er fouten gemaakt worden die je niet snel zult zien.
Daarnaast zal er altijd origineel materiaal verloren gaan.
Dat lijkt me het belangrijkste argument.
Dan kom je ook nog op het punt dat vondsten op zich
hergebruikt kunnen zijn geweest van eerdere bouwprojecten.
Iets wat je verwerkt in reconstructie ‘B’ kan niet
gebruikt worden bij de reconstructie van ‘A’.

Gevolg is wel dat je een heel mooie indruk krijgt
van hoe het misschien had kunnen zijn.
In dit geval zijn een deel van de originele beelden
vervangen. De originele beelden zijn in Phnom Penh
of andere verzamelingen.

Detail van de versiering boven de deur. Als ik de gids goed interpreteer is dit een afbeelding van Indra op de olifant met drie hoofden, Airavata.

De tempel is geconsecreerd (plechtig in gebruik genomen) op 22 april 967. (Is dus 1050 jaar oud)

Kapiteel langs de kant van de weg.

Gezicht op de weg met de grensstenen die de weg markeren.

De kop van een fantasiedier. We zullen hem nog vaak zien. Misschien heeft hij een naam. De wereld van het Hindoeisme is nog greotendeeld een mysterie voor mij.

Narasymha grijpt Hiranyakasipu.

Wikipedia:

Narasimha (man-leeuw) is beschreven als de vierde avatara (incarnatie) van Vishnoe in de oudere teksten van het hindoeïsme. Hij heeft een menselijk onderlichaam, het bovenlichaam van een leeuw en heeft ook de klauwen en de kop van een leeuw.

Details van een deurstijl.

Daar ligt dan de tempel Banteay Srei. Binnenkort meer.

Phnom Penh: Boeddha’s in alle maten

Posted on augustus 14, 2017 by Argusvlinder

Een serie foto’s van een wandeling in de stad.

Cambodja heeft een koningshuis en een communistische regering. Dit is de reclame voor de Volkspartij van Cambodja.

Boeddhabeelden zijn er in allerlei maten en stijlen te koop.

Rechts koop je de beelden in Bayon stijl.

Boomtempeltje.

Nog even langs het koninklijk paleis.

Een soort vogeltjesflat.

Lotusbloemen nog in de knop.

Kokos.

Dit is een monument voor een zangger die tegen de regering op kwam en om het leven kwam. Heel precies ken ik het verhaal niet.

Koninklijk paleis

Posted on juli 30, 2017 by Argusvlinder

In Phnom Penh brachten we ook een bezoek aan het complex
dat het koninklijk paleis bevat.
Het is een groot terrein in het centrum van de stad
met een aantal prachtige gebouwen.

De paleismuur.

Een hekwerk in het complex.

Al de gebouwen hebben een eigen naam en functie. Die zijn in de rondleiding een beetje verloren gegaan.

Dit beantwoordt helemaal aan het sprookjesachtige image van Cambodja.

Ondanks de drukte met de toeristen stralen deze beeldjes rust uit.

Een hele lange muurschildering.

In het complex zijn ook grote grafmonumenten.

Dit is een standbeeld voor Norodom I.

Herinnering aan grandeur.

National Museum of Cambodia

Posted on juli 26, 2017 by Argusvlinder

Ook als ik op vakantie ben probeer ik altijd
de belangrijke musea in een land mee te nemen.
Dus op 4 januari van dit jaar heb ik in Phnom Penh
het Nationaal Museum van Cambodja bezocht.
Eigenlijk de eerste grootschalige kennismaking met werk uit Cambodja.
Op mijn weblog passeerde soms wel een kunstwerk uit Cambodja
maar ik had geen echt beeld bij het land, de kunststromingen enz.
Angkor Wat was een kreet.

Dan kom je in dit prachtige, voornamelijk houten museum, een
soort koloniale droom. Het gebouw zou zo in de Efteling kunnen staan.

Maar de kunst was overweldigend.
Zowel vanwege de kwaliteit van het werk als de aantallen.

Een beeld van de museumopstelling.

Sommige van de vitrines waren al oud. Het waren soms kunstvoorwerpen of op zijn minst antiek op zich zelf.

Buddha, Sangkat Da, Kampong Leng, Kampong Chhnang, pre-Angkorian period, 7th century, bronze.

Bull of Shiva, Angkor Wat, 12th century.

Beschilderd paneel van een raam in het museum.

Dit is de binnenplaats van het museum. Dat geeft een goed beeld van het gebouw.

Shiva Prasat, Phnom Krom, Angkor, Seam Reap, Angkorian period, early 10th century.

Khmer statue head of Brahma, Koh Ker, Srayang District, Preah Vihear Province, 10th century, sandstone.

Aan dit zandstenen beeld zit een triest verhaal.
Een dat we in het museum vaker tegen komen:

Two sandstone statue heads in the 10th century in the Koh Ker style.
These two heads were looted from a temple of Koh Ker groups during the civil war 1970’s.
Cambodian ambassador to France, HE HOR Namhong was informed by a friend that he saw two Khmer stetue heads up for sale for $ 1 million.
After visiting these statues HE HOR Namhong has found that these are genuine Khmer antiquities.
Se HOR Namhong was then complained to the Central Office of fight Against Trafficking in Cultural Proporty,
which referred to the Tribunal of Paris, fortunatly SE HOR Namhong knew the magistrate Mrs Pellegrini
who ordered the seizure of these 2 statues and handed to HE HOR Namhong in 1994.
The two statues are kept at the residence of the Ambassador of Cambodia to Paris until their return to Cambodja 16 March 2016.
After studying the process of reassembling the two heads, the results show that these two heads
belong to a large statue of Brahma, looted ruin a group of Koh Ker temple, built in the 10th century
during the reign of King Jayavarman IV (921 – 941 AD).

Korte samenvatting:
Twee hoofden van standbeelden werden gedurende de burgeroorlog van de jaren ’70
gestolen en naar het buitenland vervoerd.
De Cambodjaanse ambassadeur in Frankrijk werd gewezen op een veiling waar
2 hoofden werden aangeboden voor 1 miljoen dollar.
In 1994 werden de hoofden terug gegeven aan de ambassadeur.
Het duurt dan tot maart 2016 voordat de beelden terugkomen in Cambodja.
Het gaat om het hoofd van Brahma, gestolen uit de Koh Ker-tempel en
ze zijn gemaakt tijdens de regeerperiode van
Koning Jayavarman IV (921 – 941 na Christus).

Vajimukha, Prasat Neang Khmau, Takeo, Angkorian period, Koh Ker-style, 1st half of 10th century.

Fronton with combat of Bhima and Duryodhana, Banteay Srei, Siem Reap, Angkorian period, Banteay Srei style, late 10th century.

Detail van vorige afbeelding.

Garuda.

Monkey, Banteay Srei, Siem Reap, Angkorian period, Banteay Srei style, late 10th century.

Reclining Vishnu, Prasat Western Mebon, Angkor, Siem Reap, Angkorian period, Baphuon style, 11th century.

Slechte foto, helaas. Bas-relief of Banteay Chhmar, Angkorian period, Bayon style, late 12th – early 13th century.

Kort samengevat:
In juli 1996 werden twee bas-reliefs gestolen en
over de grens naar Thailand gebracht. Daar werden de dieven aangehouden.
In 2000 werd bepaald dat de stukken niet terug naar hun vindplaats kunnen gaan
maar in het museum moeten worden ondergebracht.
Vraag is: hoeveel wordt er gestolen en niet aangehouden of nooit
teruggevonden?

De foto is niet best maar deze prachtige oude vitrine met kronen kon ik niet van mijn blog aflaten. Prachtig.

Rechts voor: Buddha in meditation, Modern period, 19th century. Links: Maitreya, Phnom Penh, Modern period, 1930.

Heel, heel veel Boeddha’s.

What Phnom

Posted on juli 21, 2017 by Argusvlinder

Het verhaal van het pontstaan van Phnom Penh is leuk.
De plaats die er bij hoort, Wat Phnom, bezoek je daarom
misschien als je in Phnom Penh bent.
Een echte topattractie is het misschien niet maar er zijn
veel mensen en dus veel te zien.

Wat Phnom.

Phnom Penh is volgens een mythe ontstaan in het jaar 1372 toen een welgestelde weduwe, mevrouw Daun Penh, na een overstroming een boom aantrof in het slib op de plaats waar de Mekongrivier en de Tonle Saprivier bij elkaar komen.
Mevrouw Penh trof in de boom een viertal Boeddhabeelden aan die uit een pagoda in Laos afkomstig waren.
Mevrouw Penh nam de beelden mee naar de heuvel (Phnom) waarop ze woonde.
Later verhoogde ze de heuvel en plaatste er een pagoda (wat) op.
Zo kwam de heuvel aan haar naam: Wat Phnom Daun Penh (tempel op de heuvel van mevrouw Penh).
De wat op de heuvel is het middelpunt van een levendige omgeving.

Offergaven.

Boeddha, de vormgeving van Indo-China.

Een beeld meer of minder, wat maakt het uitt?

Dit beeld was electrisch. De stralenkrans achter het hoofd bestond letterlijk uit stralen van electisch licht die aan en uit gingen.

De heuvel.

In het park rondom Wat Phnom.

Tuol Sleng Genocide Museum

Posted on juli 14, 2017 by Argusvlinder

Nog een minder leuk verhaal over Phnom Penh en het
Khmer Rouge-regime: Tuol Sleng Genocide Museum.
Het museum is gevestigd in de speciale gevangenis S-21.
Een van de vele verhoor- en martelcentra van Pol Pot.

Veel foto’s heb ik er niet gemaakt, want er was niet veel te zien.
Wat er te zien was, is verschrikkelijk.
Zeker als je weet wat het resultaat was. Dat hadden we immers net gezien.

Tuol Sleng Genocide Museum ziet er uit als een schoolgebouw. Dat was het ook voordat het regime het ging gebruiken als gevangenis voor politieke gevangenen. Het zit op de hoek van drukke straten. Het is niet groot en midden in de bewoonde wereld. Van hier vertrokken dag na dag vrachtauto’s in het donker naar de Killing fields.

De benedenverdieping van de gebouwen werden gebruikt als verhoor- en administratieve ruimtes. Dit is zo’n martelruimte.

Het terrein is ook echt een schoolterrein. Aan de zijkant schoolgebouwen, in het midden de ruimte waar scholieren wachten voor aanvang van de lessen.

De schoolklassen zijn heringericht tot cellencomplex. Hele kleine hokken van ruw metselwerk.

In de administratieve ruimtes is te zien hoe bijvoorbeeld van iedere gevangene een foto werd genomen en een biografie werd getikt. Het is een onwerkelijke belevenis. Na Choeung Ek helemaal.

Een of twee van de voormalige gevengenen zijn dagelijks aanwezig
als hun gezondheid het toelaat.
Van Chum Mey kocht ik er het boek ‘Survivor’.
Dat boek is eerder door mij hier beschreven.

Choeung Ek Genocidal Center

Posted on juli 12, 2017 by Argusvlinder

Dit is een beetje een vreemde blog post over een dagje vakantie
in Azie, Cambodja om precies te zijn.
Een dag eerder waren we per boot vertrokken vanuit Chau Doc in Vietnam
naar Phnom Penh in Cambodja.

Op de eerste dag hebben we een gids georganiseerd om
The killing Fields te bezoeken.

Tussen 1975 en 1979 heerste de Khmer Rouge onder leiding
van Pol Pot over Cambodja. Gesteund door Vietnam en China (Mao)
werd er een soort agrarische staat opgelegd aan Cambodja.
Dat leidde tot de dood van ongeveer 20% van alle Cambodjanen.
de mensen kwamen om door allerlei oorzaken: van uithongering,
verplichte arbeid, slechte leefomstandigheden tot moord.

Onderdeel van deze genocide was het uitschakelen van
politieke gevangenen die eerst werden ‘verhoord’ in
speciaal daarvoor opgezette stations (bijvoorbeeld
Tuol Sleng of Security Prison 21 of S21) om daarna
te worden afgevoerd en vermoord op een van de speciale,
daarvoor geselecteerde plaatsen.

Een van die speciale plaatsen is Choeung Ek.
Deze plaats ligt dicht tegen het centrum van Phnom Penh aan
en is de officiele gedenkplaats.
Die bezoeken we eerst.

Choeung Ek Genocidal Center. Er is een stupa gebouwd om de effecten van de gebeurtenissen te visualiseren en om een plaat te maken om te gedenken. De stupa is gevuld met schedels, beenderen, kleding enz.

De geschiedschrijving is moeilijk in Cambodja.
Veel mensen die hebben geholpen bij het uitvoeren van de genocide
leven nog in Cambodja. Het land heeft nog steeds een communistisch regime.
Totalitaire regimes verdringen dergelijke gebeurtenissen liever.
Dat merk je ook aan alles wat er over geschreven wordt of wat mensen
je vertellen.
Dus als je bijvoorbeeld op wikipedia kijkt zie je verhalen die niet
precies aan elkaar gelijk zijn.

Zo staat er in het Nederlandstalige artikel van wikipedia:

Choeung Ek, ook wel de killing fields of velden des doods geheten, is een agrarisch gebied ongeveer 14 km ten zuiden van Phnom Penh in een boomgaard.
Gevangenen van Tuol Sleng werden hiernaartoe gebracht en omgebracht.
Om kogels te sparen sloegen de Rode Khmer kinderen dood door ze tegen bomen aan te slingeren of bij ouderen door hun hoofden met de achterkant van geweren in te slaan.
Ook doodbloeden werd veel toegepast.
Minimaal 20.000 mensen zijn hier omgebracht tussen 1975 en 1979.
Choeung Ek was slechts één van de vele killing fields (velden des doods) in Cambodja.

Het Engelstalige artikel wijkt op ‘details’ daarvan af.

Choeung Ek, the site of a former orchard and mass grave of victims of the Khmer Rouge – killed between 1975 and 1979 – about 17 kilometres (11 mi) south of Phnom Penh, Cambodia, is the best-known of the sites known as The Killing Fields, where the Khmer Rouge regime executed over one million people between 1975 and 1979.
Mass graves containing 8,895 bodies were discovered at Choeung Ek after the fall of the Khmer Rouge regime.
Many of the dead were former political prisoners who were kept by the Khmer Rouge in their Tuol Sleng detention center.

Today, Choeung Ek is a memorial, marked by a Buddhist stupa.
The stupa has acrylic glass sides and is filled with more than 5,000 human skulls.
Some of the lower levels are opened during the day so that the skulls can be seen directly.
Many have been shattered or smashed in.

Vertaling:

Choeung Ek is een voormalige boomgaard en een massagraf van de slachtoffers van de Khmer Rouge – vermoord tussen 1975 en 1979 – ongeveer 17 kilometer ten zuiden van Phnom Penh. Het is de best bekende plaats van de plaatsen die bekend staan als The Killing Fields, waar het Khmer Rouge-regime meer dan 1 miljoen mensen executeerde tussen 1975 en 1979. Massagraven met in totaal 8.895 lichamen werden ontdekt in Choeung Ek na de val van het Khmer rouge-regime. Veel van de doden waren politieke gevangenen die eerst werden vastgehouden in hun Tuol Sleng gevangenis.

Vandaag is Choeung Ek een gedenkplaats, gemarkeerd door een Boeddhistische stupa. De stupa heeft doorzichtige kunststof wanden en is gevuld met meer dan 5000 menseleijke schedels. De lagere niveau’s zijn overdag open zodat men de schedules direct kan zien. Veel van de schedels zijn ingeslagen of volledig verbrijzeld.

Het verschil tussen 20.000 en 8.895 slachtoffers op
de desbetreffende plaats is wel erg groot.
Dit soort onnauwkeurigheden of verkapte beschuldigingen
kom je steeds tegen.

In Choeung Ek is een kleine tentoonstellingsruimte. Heel rudimentair.
Er is een film te zien met archiefbeelden en er zijn een paar
informatieborden. Allemaal heel beperkt.

Een van de borden toont Pol Pot, de leider van het Khmer Rouge-regime.

De tekst op dit bord is als volgt:

Pol Pot (original name Solath Sar)
Pol Pot was born in 1915 (year of the ox) in Kampong Thom province.
his father was a prosperous landowner.
At the age of six, he went to live with his brother, an official at the Royal Palace.
In Phnom Penh, he was educated at s series of French language school and as a Buddhist novice.

In 1949, he was awarded a scholarship to study in Paris, but failed to obtain a degree.
While in Paris, Pol Pot became a member of the french Communist Party and devoted his time to political activity.

Upon returning to Cambodja in 1953, he taught history and geography at a private high school and joined the clandestine communist movement.
He married Khieu Ponnary in 1956.
In 1960, he ranked number three in the then-Workers’ Party of Kampuchea.
He was named second deputy secretary in 1961 and party secretary in 1963.
He later led the Khmer Rouge army in its war against the Lon Nol regime.

Pol Pot became prime minister of democratic Kampuchea in 1976 and resigned in 1979, but remained an active leader of the Khmer rouge.
He lived in exile, mainly in Thailand, unril his death on April 15, 1998.
His body was cremated on april 17, 1998.

Vertaling:

Pol Pot (werkelijke naam Solath Sar)
Pol Pot is geboren in 1915 (het jaar van de Os) in de provincie Kampong Thom, zijn vader was een welvarende landeigenaar. Op zesjarige leeftijd ging hij bij zijn broer wonen die werkte op het koninklijk paleis in Phnom Penh. Daar werd hij opgeleid op Franstalige scholen (dat staat er niet letterlijk maar ik denk niet dat hier bedoeld wordt dat hij les kreeg aan een school waar alleen de Franse taal op het programma stond) en was een beginnend Boeddhistische monnik (iets wat heel normaal was voor jongen mensen in Cambodja en dat niet betekent dat iemand ook monnik wordt).
In 1949 krijgt hij een beurs om in Parijs te gaan studeren maar maakt zijn studie niet af. Terwijl Pol Pot in Parijs was werd hij lid van de Communistische Partij en wijdde zijn tijd aan politieke activiteiten.
Terug in Cambodja in 1953 gaf hij les in geschiedenis en aardrijkskunde op een prive universiteit en werd lid van de clandestiene communistische beweging.
Hij trouwde Khieu Ponnary in 1956.
In 1960 was hij nummer 3 in de toenmalige Arbeiderspartij van Kampuchea.
In 1962 werd hij tweede ondersecretaris en in 1963 partijsecretaris.
Later was hij de legerleider van de Khmer Rouge in de strijd tegen het Lon Nol-regime
Pol Pot werd eerste minister in 1967 van Democratisch Kampuchea en diende zijn ontslag in, in 1979, maar bleef de aanvoerder van de Khmer rouge.
Hij leefde in ballingschap in vooral Thailand tot aan zijn dood op 15 april 1998.
Op 17 april 1998 werd zijn lichaam gecremeerd.

In deze tekst staat bijvoorbeeld ‘but failed to obtain a degree’.
Dat betekent: Pot Pot slaagde er niet in af te studeren.
Ergens anders las ik: de beurs van Pol Pot kwam te vervallen
waardoor hij gedwongen was terug te keren van Parijs naar Cambodja.
Zelfde resultaat, maar in de eerste verklaring is Pol Pot te dom
om af te studeren en in de tweede verklaring is Pol Pot slachtoffer.
37 Jaar na deze genocide is de waarheid nog ver te zoeken.

Deze plaat in Choeung Ek toont 23 documenten, 23 bibliografieen van slachtoffers van de Khmer Rouge. Wanneer de mensen werden opgesloten en ‘verhoord’ in bijvoorbeeld Tuol Sleng werd van hen een biografie gemaakt. Om er zeker van te zijn dat men de juiste persoon had. Een van de overlevers dankt zijn leven aan het feit dat hij technisch was en de schrijfmachine kom repareren die men in Tuol Sleng gebruikte om deze levensverhalen vast te leggen. Op 7 januari 1979 werden deze 23 documenten verzameld door Mr. Vann Nath en sindsdien bewaard. Mr. Vann Nath overleefde de genocide.

Informatiebord. De tekst is onder andere afkomstig van het boek van Chum Mey dat eerder op mijn blog besproken is.

In de tentoonstellingsruimte zijn ook een aantal schilderijen te zien die een geschilderd verslag van het genocideproces weergeven (gevangenneming, marteling, nachtelijk vervoer naar de Killing fields en moord).

Na de tentoonstelling volgt een korte rondleiding over the Killing Fields.
Het einde is dan de stupa.

Choeung Ek. Opgravingskuilen.

In het zand bij Choeung Ek liggen nog menselijke resten zoals bijvoorbeeld tanden.

Ooit was de boomgaard ook in gebruik als Chinese begraafplaats. Daarvan zijn nog sporen terug te zien.

Choeung Ek. De stupa is toegankelijk.

Op verschillende etages liggen daar de menselijke resten opgestapeld.

Choeung Ek. Schedels en beenderen in de stupa.

Kleding.

Choeung Ek Genocidal Center.

Boottocht in Chau Doc

Posted on juli 8, 2017 by Argusvlinder

Als je in Zuid Vietnam bent dan zul je heel regelmatig water tegenkomen.
Wij houden van een boottochtje en dus hebben we op 2 januari
van dit jaar in Chau Doc een boottocht gemaakt.

Maar de ochtend begon met een uitzicht op de rijstvelden.

We stapten de boot in die aan de kant van de rivier lag midden tussen het hardnekkige groen. Het is niet eenvoudig om hier uit te komen.

In Chao Doc is de rivier breed. Er zijn veel activiteiten aan de rivier. Vanhier zullen we op 3 januari met een boot naar Phnom Penh in Cambodja gaan. Maar vandaag rustig genieten op het water.

De foto’s spreken voor zich. Het is er mooi, rustig en meestal warm.

Borden afwassen in de rivier lijkt me niet zo’n goed plan. Ook niet in Zuid Vietnam. Misschien is dit de eerste grove reiniging van de kommen.

Gelukkig bood de boot veel bescherming van de zon.

Het hotel lag vlak bij een Boeddhistische tempel. Dus daar zijn we even naar toe gewandeld.

Het was er heerlijk rustig en soms koel want men was met veel water de paden en de gebouwen aan het schoonmaken.

Gelezen: Fik Meijer – Petrus en nog een paar zaken

Posted on januari 17, 2017 by Argusvlinder

Fik Meijer – Petrus: Leerling, leraar, mythe. Dit is een hele mooie ondertitel voor dit boek omdat het precies weergeeft op welke tocht Fik Meijer ons meeneemt.

Tijdens onze recente vakantie heb ik dit boek van Fik Meijer gelezen.
De is het derde boek in een serie over Paulus, Jezus en nu dan Petrus.
Fik Meijer zoekt naar authentieke bronnen en gaat na wat daar nu
precies staat over zijn onderwerp.
In het geval van Paulus zijn dat vooral de Handelingen en de brieven
van de apostel.
In het geval van Jezus is dat vooral het Nieuwe Testament en
de geschiedenis van de Joden door Josephus Flavius.
In het geval van Petrus is dat moeilijker. Natuurlijk het
Nieuwe Testament en de Handelingen. Maar dan?
Na Pinksteren wordt het stil rond zijn persoon.

Fik Meijer schrijft interessant en geloofwaardig.
Je kunt goed zijn redeneringen volgen en met hem meedenken.

Maar terwijl ik in Vietnam en Cambodja was heb ik nog
andere dingen gelezen of gekocht om later thuis te lezen:

Michael Freeman, Claude Jacques, Ancient Angkor. Een gids met onder andere een korte beschrijving per tempel in Siem Reap.

In Phnom Penh, in de politiegevangenis Tuol Sleng of S21 werden tussen de 12.00 en 20.000 mensen gevangen gehouden, ondervraagd en gefolterd. Vanuit deze en andere gevangenissen vertrokken de slachtoffers naar de Killing Fields. Chum Mey is een van de 12 bekende overlevende van deze gevangenis.Hij schreef daarover dit boek: Survivor, the triumph of an ordinary man in the Khmer Rouge Genocide. Dit exemplaar, door hem getekend, kocht ik in Tuol Sleng.

De politiegevangenis is nu een museum. Er is een folder met de plattegrond van het complex in het Nederlands. De folder hoort bij de audiorondleiding.

Van een Boeddhistische monnik in Vietnam kreeg ik dit boekje met als titel Chant of the eightfold path sutra.

Masterpieces of the National Museum of Cambodja. Het Nationaal Museum van Cambodja is gehuisvest in een prachtig gebouw. De collectie is onwaarschijnlijk mooi en triest. Triest omdat een aantal van de stukken terug gehaald zijn uit het westen nadat bijvoorbeeld op veilingen bleek dat het om gestolen voorwerpen ging. Je weet dus dat er waarschijnlijk veel meer materiaal in priveverzamelingen is die het daglicht nooit te zien krijgt.

Op de ochtend van ons vertrek, op Tweede Kerstdag zagen we op Schiphol, op de televisieschermen, de aankondiging van de dood van George Michael door CNN. In Hongkong aangekomen zag ik deze krant liggen met foto’s van Wham op de Chinese Muur.

Vietnam / Cambodja: eerste indruk

Posted on januari 16, 2017 by Argusvlinder

De afgelopen tijd waren we in Vietnam en Cambodja.
Natuurlijk heb ik daar wat foto’s gemaakt.
Ongeveer de helft van de foto’s zijn gemaakt
in Seam Reap. Die plaats kennen we beter onder de naam
Angkor Wat. Alleen is Angkor Wat de naam van slechts
één tempel terwijl het hele gebied kilometers oppervlakte heeft
en bezaaid ligt met tempels en paleizen.
Elk met zijn eigen naam.

Normaal probeer ik altijd mijn ‘mooiste’ foto’s uit te zoeken
voor een eerste blog post. Maar dat kost mij heel veel tijd.
Achteraf blijkt dan ook altijd weer dat ik er een paar vergeten ben
en dat sommige eigenlijk niet in het rijtje thuishoren.
Daarom deze keer een andere benadering:
ik begin met foto 1 en dan foto 51, 101, 151 enz.
Volgens mij is het best een representatieve set geworden.

Nog een ding: we waren ongeveer één week in Vietnam en
2 weken in Cambodja. Die verhouding zie je terug in de foto’s.

Verkeer in de avondspits in Ho Chi Minh City. Dat is het vroegere Saigon. Toen de hoofdstad van Zuid Vietnam.

Boeddhisme is de overheersende religie in Vietnam en Cambodja. Dat gezegd hebbende zie je er ook heel veel Hindoeisme of een menging van beide.

Wij hebben alleen het zuiden van Vietnam bezocht. Naast Ho Chi Minh City ben je dan vooral in de Mekong delta. Hier zie je hoe de overslag van goederen in dat gebied in zijn werk gaat.

Drijvende markten zijn een verschijnsel waar reisorganisaties veel aandacht op leggen als ze over Vietnam spreken. Stel je daarbij niet te veel voor. Markten met veel kleine bootjes met mensen met de typische ronde hoeden op zijn er niet meer. Als ze er wel zijn ben je zo ongeveer op de ‘Alkmaarse kaasmarkt’. Hier deelnemers aan een drijvende markt.

Boottocht gemaakt vanaf Chau Doc. Zomaar een bootje in de Mekong delta.

Deze foto is een detail van Wat Phnom, een tempel op een ‘berg’ in Phnom Penh. Aan Boeddha’s geen gebrek.

De paleismuur in Phnom Penh. Die zou in een overzicht van de mooiste foto’s er niet tussen hebben gestaan maar het paleis is wel de moeite waard om te bezoeken.

Phnom Sampov is een tempelcomplex op een heuvel. De tempels zijn er nog volledig in gebruik en heel bekend in Cambodja.

Wat Banan is een voorbeeld van een kleinere tempel in de buurt van Battambang, de tweede stad van Cambodja. De tempel ligt op het romantische platteland van Cambodja. Dit is een van de tempelwachters. Deze beelden zijn heel typisch voor Vietnamese en Cambodjaanse tempels.

Deel van een poort van een Boeddhistisch kloostercomplex in Battambang.

Siem Reap, daar is het dan. Het tempelcomplex Angkor Wat. Mijn indruk is dat het in deze tijd van het jaar, het er altijd te druk is met toeristen. De toeristen komen voor een heel groot deel uit Azie zelf. Zo hebben we in Siem Reap een fiettocht gemaakt waabij een van de deelnemers aan de tocht uit Singapore kwam en voor 4 dagen in siem Reap was om onder andere de tempels te zien. De reistijd van Singapore naar Siem Reap is maar 2 uur met het vliegtuig.

Okay, deze foto zou de groep ‘mooiste’ ook niet gehaald hebben. Siem Reap, Angkor Wat, dansend figuur op kolom in het tempelcomplex.

Siem Reap, de top van de Baphuon-tempel. Deze tempel bootst de mythische berg Mount Meru na.

Wikipedia:

Mount Meru is a sacred mountain with five peaks in Hindu, Jain and Buddhist cosmology and is considered to be the center of all the physical, metaphysical and spiritual universes.

In de vertaling:

Mount Meru is een heilige berg met 5 toppen in de Hindoe, Jain en
Boeddhistische wereldbeschouwing.
Het is het centrum in het fysieke, wijsgerige en
het spirituele universum.

Als je naar het architectonische element ‘raam’ kijkt dan zie je dat dit vaak ingevuld wordt zoals op deze foto te zien is. Dit is een voorbeeld van de Chau Say Tevoda-tempel.

Een voorbeeld van beeldhouwwerk van de Preah Khan-tempel. Let op het hoofddeksel.

De tempels liggen prachtig. Het gebied ligt buiten de stad Siem Reap en bosrijk gebied met veel water. Daarom is een bezoek aan deze complexen alleen al de moeite waard. Hier zie je de bomen in het water bij de brug naar het Preah Khan-tempelcomplex.

Dit is de tempel met de naam Pre Rup. Dat betekent: draai het lichaam om. Daaruit komt het vermoeden voort dat deze tempel gebruikt werd bij begrafenissen, maar daarover is geen zekerheid. Hier het gezicht vanaf de tempel.

Banteay Srei is een kleine tempel die op 20 kilometer van Siem Reap af ligt. Het beeldhouwwerk is er erg verfijnd.

Dit is een voorbeeld van de prachtige bas-reliefs op de Bayon-tempel.

Maar het zijn deze gezichten op de torens van de Bayon-tempel die deze plaats zo beroemd maken.

Argusvlinder

De avonturen van de Argusvlinder

Tagarchief: Phnom Penh

Preah Vihear

Banteay Chhmar, deel 1

Laatste dag in Cambodja

Banteay Srei, Angkor

Phnom Penh: Boeddha’s in alle maten

Koninklijk paleis

National Museum of Cambodia

What Phnom

Tuol Sleng Genocide Museum

Choeung Ek Genocidal Center

Boottocht in Chau Doc

Gelezen: Fik Meijer – Petrus en nog een paar zaken

Vietnam / Cambodja: eerste indruk

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk:

Delen:

Vind ik leuk: