Deze keer is het niet ingewikkeld: snert. Vandaag is het er voor veel mensen misschien te goed weer voor. Niet voor mij. Altijd lekker. Gisteren gemaakt, een nacht laten staan en dan vandaag van gegeten.
Dit was vanmorgen voor mijn eerste kom soep.
De vormen uit de natuur komen prachtig over met de spattechniek. Ze lijken zachter te worden.
Achteraf kan ik de conclusie trekken dat dit de beste compositie is.
Een andere conclusie is dat meerdere lagen in de afbeelding minder geslaagd zijn. Hier begin ik met een kring van bladeren. Dat gaat nog prima.
Dan wil ik daar boven op nog een afbeelding met één groot blad.
Maar het resultaat is dan verwarrend.
Zo maak ik dan de omslag. Drie maal de breedte van het boekblok.
Decoratie ook met bladeren maar met een andere techniek: arceren met kleurpotlood.
Ik ga proberen daar nog een titel bij te plaatsen.
Vandaag de intussen gedroogde bladen gevouwen tot een katern, dat in de omslag gelegd. Om een eerste beeld te geven van het bladerboek.
Lopend naar de bakker, gistermorgen, zag ik al die
herfstbladeren liggen. Nu is de ideale tijd om daar
iets mee te doen.
Er vallen veel bladeren af en de meeste zijn nog
intact. Als ze groen zijn kun je ze ook nog mooi plat
leggen. Als ze helemaal dood zijn dan staan sommige bol
of zijn er stukjes af of uit. Nu is die kans kleiner.
In het park was het ook ‘feest’, dus nam ik er daar
ook nog een paar mee. In verschillende maten.
Spatten is een eenvoudige techniek waardoor je
al je aandacht kunt richten op de compositie.
Gisteren een begin gemaakt met een bladerboek.
Het is al weer even geleden dus er even inkomen. Spatraam en tandenborstel uitproberen.
Dit grote eikenblad is zo alleen misschien niet zo’n typische vorm. Eens zien hoe dat uitvalt.
Ik zou nog een paar lichte kleuren ecoline willen hebben maar de donkere tinten passen misschien beter bij de herfst.
Vandaag ga ik nog een paar bladen maken.
Vanochtend ben ik even naar het station gewandeld.
Onderweg maakte ik de volgende foto’s.
Dat er plannen waren om het Kasteel op te knappen, daar had ik wel van gehoord. Maar blijkbaar is men al begonnen. Aan de kant van het Valkenberg zijn een aantal ramen dichtgetimmerd.
Waterdruppels.
Kleur.
Het was bijna windstil. Dat levert mooie reflecties op in de vijver. Alleen een meerkoet of eend kan deze rimpels veroorzaken.
Rimpelloos.
Meerkoet of eend.
Nerven.
Bladertapijt.
Vanmorgen rond 09:00 uur was het nog rustig in het centrum van Breda.
Vanmiddag veel groepen, veel gasten uit België.
En de coronacijfers gaan weer omhoog.
De herfsttooi van het Valkenberg is al bijna weg. Nog even en de bomen zullen volledig kaal zijn. Nu kun je hier en daar nog nagenieten van de herfstkleuren.
Valkenberg en een klein stukje van het Kasteel van Breda.
Op het Kasteelplein staat zoals altijd Stadhouder Willem III.
Het zou een sombere dag worden.
De Grote Markt nagenoeg leeg.
Zicht op een leeg Kerkplein en Torenstraat.
Vanaf het bordes van het Stadhuis.
De Veemarktstraat.
Vanochtend toen ik een wandeling maakte door het centrum
van Breda kon ik het niet laten weer
een serie foto’s te maken. De meeste onderwerpen zijn
de vaste bezoekers intussen wel bekend.
Café de Vrachtwagen en de Grote Toren of Grote Kerk van Breda.
De kastanjes vertellen het verhaal van de herfst.
Het Spanjaardsgat spiegelde prachtig in het gladde water.
Stukken van de Grote Kerk op pallets onder aan de Grote Toren.
De zon was er al vroeg bij.
Weer van alle kanten gezien.
De foto’s van het herfstboeket vond ik tot nu toe
niet echt geslaagd.
De kleuren kwamen niet goed uit.
Mijn werkplaats heeft ook niet zo’n prima licht.
Misschien voor de winter nog iets aan doen.
Maar plots lagen de bladeren gisteren in de volle zon.
Dus toch nog een keer foto’s gemaakt.
Na deze foto’s zijn de bladeren van het papier af genomen en heb ik ze vast proberen te plakken. Nu liggen ze onder bezwaar om goed aan elkaar te kleven.
In plaats van vanmiddag te werken aan de Dada-dichtbundel
heb ik een aantal bladeren die ik vorige herfst verzameld had,
vandaag geverfd met ecoline.
Het idee is om met de bladeren een soort van boeket te maken.
De eerste foto’s zijn foto’s van individuele bladeren. De beschildering is ergens ‘work in progress’.
Dit is een eerste schikking van het boeket. De bladeren waren nog niet allemaal droog daarom heb ik het weer uit elkaar gehaald maar dit is een beetje het idee.
Vanochtend heb ik het bladerboek uit mijn boekenpers gehaald.
Het boekblok zit goed in de band, de lijm was goed gedroogd.
Nu achteraf zou ik de drager van de bladeren anders maken.
Die komt nu soms tot halverwege de band.
Daardoor pak je makkelijk het echte blad bij het omslaan.
Helaas zijn die gedroogde herfstbladeren kwetsbaar.
Hier ligt het bladerboek nog in de pers. Doordat ik de rugkant van de dragers allemaal een massieve dikte heb gegeven waar de band om past, kun je die kant van het boek ook goed in de pers leggen en echt persen.
Daarna heb ik een herfstblad dat ik nog had liggen
op de band bevestigd als illustratie.
Eerst het blad er op geplakt, toen onder bezwaar.
Daarna nog een keer ‘afgelakt’.
Om het te beschermen tegen stof en dergelijke maar ook
om het bij gebruik niet gelijk te beschadigen.
Het boek ligt nu te drogen. Morgen kan het mee naar huis.
Zaansch bord is een papiersoort gemaakt in Zaandam.
Het is een grof, stevig papier om te zien, haast karton.
Maar het voelt zacht aan en is verkrijgbaar in zachte tinten.
Voor mijn bladerboek heb ik het plan opgevat om de boekband
te bekleden met een stuk zachtgroen Zaansch Bord.
Om het Zaansch Bord aand de kop en de staart van de rug meer stevigheid
te geven, verwerk ik een koordje in de boekband.
Hier zie je hoe een kort stukje koord de platten (klein stukje van de hoeken weggehaald) en de rug verbindt en tegelijkertijd extra stevigheid gaat geven aan het Zaansch Bord dat ik nog moet omslaan en lijmen.
Niet eerder maakte ik een bandztter met papier als bekleding. Ik moet zeggen het voelt best zacht aan. Probleem is alleen dat de scharnierende delen aan de rug minder flexibel zijn dan bij linnen. Hier zie je het boekblok en de boekband naast elkaar liggen.
Aan een kant zit het boekblok al in de boekband gelijmd.