Vanochtend toen ik een wandeling maakte door het centrum
van Breda kon ik het niet laten weer
een serie foto’s te maken. De meeste onderwerpen zijn
de vaste bezoekers intussen wel bekend.
Café de Vrachtwagen en de Grote Toren of Grote Kerk van Breda.
De kastanjes vertellen het verhaal van de herfst.
Het Spanjaardsgat spiegelde prachtig in het gladde water.
Stukken van de Grote Kerk op pallets onder aan de Grote Toren.
De zon was er al vroeg bij.
Weer van alle kanten gezien.
Wij gaan graag (ver) op vakantie maar er zijn heel veel redenen om altijd weer terug te willen naar Breda.
Best een mooie dag, vandaag!
Misschien een beetje zwaar aangezet maar deze paddenstoel of schimmel is dan ook behoorlijk groot. Ieder jaar groeit er op dezelfde boom weer zo’n zwam. Vraag is of dit goed is voor de boom? Overigens gaat het om het Valkenberg in Breda.
De foto’s van het herfstboeket vond ik tot nu toe
niet echt geslaagd.
De kleuren kwamen niet goed uit.
Mijn werkplaats heeft ook niet zo’n prima licht.
Misschien voor de winter nog iets aan doen.
Maar plots lagen de bladeren gisteren in de volle zon.
Dus toch nog een keer foto’s gemaakt.
Na deze foto’s zijn de bladeren van het papier af genomen en heb ik ze vast proberen te plakken. Nu liggen ze onder bezwaar om goed aan elkaar te kleven.
De grotere en donkerdere bladeren achteraan gelegd,
de kleine en lichtere bladeren voorop.
De bladeren liggen nog los.
Ik denk nog na of, en zo ja hoe, de bladeren
een vaste plaats te geven.
In plaats van vanmiddag te werken aan de Dada-dichtbundel
heb ik een aantal bladeren die ik vorige herfst verzameld had,
vandaag geverfd met ecoline.
Het idee is om met de bladeren een soort van boeket te maken.
De eerste foto’s zijn foto’s van individuele bladeren. De beschildering is ergens ‘work in progress’.
Dit is een eerste schikking van het boeket. De bladeren waren nog niet allemaal droog daarom heb ik het weer uit elkaar gehaald maar dit is een beetje het idee.
Vanochtend heb ik het bladerboek uit mijn boekenpers gehaald.
Het boekblok zit goed in de band, de lijm was goed gedroogd.
Nu achteraf zou ik de drager van de bladeren anders maken.
Die komt nu soms tot halverwege de band.
Daardoor pak je makkelijk het echte blad bij het omslaan.
Helaas zijn die gedroogde herfstbladeren kwetsbaar.
Hier ligt het bladerboek nog in de pers. Doordat ik de rugkant van de dragers allemaal een massieve dikte heb gegeven waar de band om past, kun je die kant van het boek ook goed in de pers leggen en echt persen.
Daarna heb ik een herfstblad dat ik nog had liggen
op de band bevestigd als illustratie.
Eerst het blad er op geplakt, toen onder bezwaar.
Daarna nog een keer ‘afgelakt’.
Om het te beschermen tegen stof en dergelijke maar ook
om het bij gebruik niet gelijk te beschadigen.
Het boek ligt nu te drogen. Morgen kan het mee naar huis.
Zaansch bord is een papiersoort gemaakt in Zaandam.
Het is een grof, stevig papier om te zien, haast karton.
Maar het voelt zacht aan en is verkrijgbaar in zachte tinten.
Voor mijn bladerboek heb ik het plan opgevat om de boekband
te bekleden met een stuk zachtgroen Zaansch Bord.
Om het Zaansch Bord aand de kop en de staart van de rug meer stevigheid
te geven, verwerk ik een koordje in de boekband.
Hier zie je hoe een kort stukje koord de platten (klein stukje van de hoeken weggehaald) en de rug verbindt en tegelijkertijd extra stevigheid gaat geven aan het Zaansch Bord dat ik nog moet omslaan en lijmen.
Niet eerder maakte ik een bandztter met papier als bekleding. Ik moet zeggen het voelt best zacht aan. Probleem is alleen dat de scharnierende delen aan de rug minder flexibel zijn dan bij linnen. Hier zie je het boekblok en de boekband naast elkaar liggen.
Aan een kant zit het boekblok al in de boekband gelijmd.
Dat snijden van het bladerboek was geen goed idee.
Doordat het boekblok niet massief is krijgt het papier
de kans om alle kanten uit te gaan.
De kracht die je op het snijapparaat zet
komt ook verkeerd op het boek terecht.
Ik ga het boek wel gewoon afmaken maar het is er niet mooier
op geworden. Ik had de bladen moeten snijden toen
de herfstbladen er nog niet op bevestigd waren en de bladen niet
ingebonden waren. Les voor de volgende keer.
Vandaag de platten gesneden.
Als ik het boekblok er tussen leg ziet het er als volgt uit:
Uit Laos heb ik pas een stapel papier meegebracht.
Het heet saa-papier.
Dat wordt gemaakt van de schors van de moerbei-boom.
Je ziet het in allerlei vormen op meerdere plaatsen in Azie.
In dit geval is het papier gedecoreerd met bloemblaadjes
en grassoorten.
Het is mooi papier. Niet heel erg sterk denk ik.
De decoratie is heel verschillend. Hier een paar velletjes als voorbeeld.
Hier zie je de 24 dubbelgevouwen vellen saa-papier. Nummer 25 heb ik gebruikt om als kaart te versturen.
Van deze vellen ga ik een boekje maken.
Waarschijnlijk ga ik het vullen met foto’s uit
Cambodja en Laos. Maar daar moet ik nog even over nadenken.
Het bladerboek is een boek dat ik aan het maken ben
waarbij de tekst op geprepareerde herfstbladeren is
aangebracht. Die bladeren vormen met de hulp van een drager
de pagina’s van mijn boek.
Dat ben ik nu aan het inbinden.
De bladen zijn genaaid en gelijmd.
Het is tijd om gaas op de rug aan te brengen.
Aan een kant (op een van de schutbladen) heb ik al een stuk van het gaas gelijmd.
Vervolgens is de rug en de tweede kant van het boek aan de beurt. Dan laat ik het boek drogen.
Langzaam ontstaat het beeld van hoe het boek er uit gaat zien.
Ik ben nu op het punt aangekomen dat ik de staart (de onderkant) van het boek kan gaan afsnijden. De onderkant wordt dan helemaal gelijk. Dan past het boek straks beter in zijn band. Nu is dat snijden vermoedelijk nog niet zo eenvoudig. Normaal gesproken is een boekblok een massief geheel. Maar in dit boek zit veel ruimte tussen de dragers. Maar eens zien hoe ik dat ga doen. Maar voorlopig ben ik blij met dit resultaat. Het idee van een drager voor de herfstbladeren werkt!
Na de vakantie ben ik natuurlijk weer verder gegaan
met waar ik gebleven was met het bladerboek.
Alle teksten waren gedrukt.
Een tekst moest ik nog aangrengen op een blad.
Gereed dus om het boek te gaan inbinden.
Eerst gaatjes prikken. Het ondersteunend blad (de drager van het herfstblad) is zo gemaakt dat ik de onderkant en de bovenkant apart van elkaar ga innaaien. Een blad moet ik aan de bovenkant van het boek een beetje laten afwijken. Het herfstblad dat op de drager is aangebracht komt anders boven het boek uit. De gaatjes op dat blad komen dus ook iets anders te staan.
Ik begin met het inbinden van de onderkant. De onderkant ga ik straks onder het snijmachine leggen. De bladen zijn niet allemaal even groot. Het scheelt maar heel weinig. Daar zie je straks niets meer van.
De onderkant is ingebonden. Bij 1 blad heb ik helaas te hard getrokken. Dat kun je goed zien.
Nu is de bovenkant aan de beurt.
Het naaiwerk is gereed. Ik ga nu de rug inlijmen zodat ik er later het gaas op kan aanbrengen.
De bovenkant is ingelijmd. Helaas blijkt het papier minder sterk dan ik had verwacht. Het gaat er niet voor zorgen dat ik het boek niet kan inbinden maar als het iets dterker was geweest dan waren de bladen mooier gebleven.
Vanochtend ben ik aan de slag geweest met mijn bladerboek.
De vorige keer stopte ik met het laten drogen
van de voorlaatste tekst.
Die moet ik nu dus opplakken.
Dus op het blad geef ik met wat stroken restpapier aan waar de tekst gaat komen. Dat is het gebied dat ik ga inlijmen.
Dit geeft mij de kans om me beter voor te stellen hoe het eindresultaat
er uit gaat zien. Om te beginnen heb ik het tweede schutblad gesneden.
Als ik de schutbladen wegleg met een pagina met een herfstblad en tekst
dan gaat het er als volgt uitzien.
Dan met een stapeltje bladeren.
De achterkant gaat aan elkaar genaaid worden en ik ga er gaas tegen zetten. Dat zal volgend jaar gebeuren maar voor nu ziet het er zo uit.
Als ik het boek overeind zet en ik laat het een beetje openwaaieren dan ziet het er zo uit. Het boek gaat wel een harde kaft krijgen. Dus dit is nog maar een eerste indicatie.
De lijm is nog niet helemaal droog maar dit wordt de voorlaatste pagina. De tekst voor op het schutblad is ook al gedrukt. Daarvan ligt de inkt nog te drogen.
Dat zal er zo uit gaan zien. Volgend jaar de volgende stappen. De Argusvlinder sluit de werkplaats in de FutureDome voor een paar dagen. Even me concentreren op de feestdagen.
De afgelopen dagen ben ik nog bezig geweest met het bladerboek.
Er moet nog veel gebeuren maar iedere keer een stapje.
Op dit moment ben ik de teksten aan het drukken op
doorzichtig papier. Dat papier is hard.
Drukken valt niet mee.
Maar ik wil doorzichtig papier om de vorm en kleur
van de bladeren zo zichtbaar mogelijk te laten.
Hier zijn de teksten gedrukt en is het papier op maat gemaakt. Het papier ligt op de plaats waar ik het ga plakken.
Hier liggen de bladen 5 tot en met 9, van onder naar boven, op volgorde. Het papier is er net opgeplakt. Dan gaan de bladen voor lange tijd onder bezwaar. Het papier heeft de eigenschap erg van vorm te veranderen. Bijvoorbeeld door op te rollen. Dat doet het papier zo gauw er lijm op komt. Het papier is zo sterk dat het de geprepareerde bladen krom trekt. Met het bezwaar probeer ik dat te voorkomen.
Tekst 10. Met de beruchte ‘spuug-tekst’: Er was alleen iemand die stilletjes op mij toekwam, in mijn oor spuwde en meteen verdween zonder iets te zeggen. Even verder volgt dan: De mond uit, het oor in: dit is vast en zeker iets goeds.
De eerste drie tekstpagina’s zijn gedrukt.
Het gaat om heel korte teksten, drie of vier regels
per blad. Gedrukt op doorzichtig papier.
Hier zie je dadelijk wat foto’s van het drukwerk
dat nog een beetje moet drogen.
Intussen zijn de teksten al op de bladeren geplakt
en liggen ze onder bezwaar.
Het doorzichtig papier heeft de eigenschap helemaal op te rollen.
Het trekt ook het blad helemaal krom.
Daarom moet het wel een tijdje onder bezwaar.
Dit is het begin van het verhaal ‘De hulpvaardige reiziger’. een Chinees verhaal uit Dunhuang. De Nederlandse vertaling is van W. L. Idema.
Dit is blad twee.
Dit wordt blad drie. In totaal worden het 10 pagina’s met herfstbladeren en een laatste schutblad met een korte tekst.
Het is best spannend met het bladerboek.
Het hele ontwerp heb ik nog niet eerder zo in elkaar gezet.
Het is de eerste versie en het model tegelijkertijd.
Eigenlijk hoort dat niet zo.
Ik ga de tekst op doorzichtig papier drukken.
Dat heb ik gedaan met het titelblad.
Verschillende pogingen.
De tekst moet dan gaan passen op het blad zoals ik dat wil.
Dan maak ik het papier op[ maat. Dan lijm ik het in en kan het opgeplakt worden.
Zo gaat het dan onder bezwaar. Vanmorgen ben ik nog speciaal naar de FutureDome gegaan om te zien of het allemaal mooi onder het bezwaar uitkomt. Dat is wel gelukt. Maar de foto die ik er van maakte niet. Misschien sloeg de lens een beetje aan. Hoe dan ook dit is pagina van 10. De verdeling van de teksten over de pagina’s heb ik al bedacht.
Voor mijn volgende boek is het de bedoeling om
de tekst te drukken op doorzichtig papier
en die dan aan te brengen op de herfstbladeren.
Dus vandaag even een testje gedaan hoe ik dat het best
kan aanpakken.
Ik denk dat ik een werkwijze gevonden heb.
Een tekst op een herfstblad.
De voorkant van de doos is versierd in een herfststijl met echte bladeren. Aan het binnenwerk ben ik ook begonnen.
Een kant is voorzien van marmerpapier. De andere kant volgt vanmiddag. Dan is de doos gereed. De verkleuringen rechts zijn het gevolg van te dunne lijm. Daardoor is er te veel water aan het papier gekomen. Op sommige plaatsen schijnt daarom de glanzend gouden buitenkant van de theedoos door. Daar ga ik nog wel iets op verzinnen.
Van mezelf heb ik een tussenopdracht gekregen:
sinds vorig jaar liggen er een stuk of 15 (Gelli-)
prints met als thema Herfst te wachten om ingebonden
te worden.
Maar het zijn losse bladen.
Waarom niet in een door bewaren?
Ik heb nog een mooie theedoos die ik van een vriend
gekregen heb ik Shanghai, op het vliegveld.
De doos was gevuld met mooi verpakte theesoorten.
Nu wil ik de doos bekleden, de doos wat ondieper maken
zodat de prints niet verloren in de doos liggen.
Dus eerst de doos ontdoen van onnodige zaken.
Dit is de theedoos. Hij is van karton en papier met een magneetsluiting. Of die sluiting blijft werken als er nog een laag papier over komt? Dat zullen we zien.
Dus daarna ben ik begonnen de doos te bekleden.
Hieronder zie je de status midden tijdens de werkzaamheden.
Nu ligt de doos te drogen.
Zowel de buiten- als de binnenkant zullen opnieuw bekleed worden. Het doosgedeelte is helemaal leeg gehaald. Nou ja, de dikke klodder lijm laat ik zitten.
Hier maak ik een soort papieren podiumpje. De eerste twee opstaande randen die het podium gaan dragen zijn er opgelijmd. Dat past precies in de diepe doos waardoor de ‘vloer’ een stuk hoger komt te liggen. Het stapeltje prints is maar 1 centimeter hoog terwijl de doos 4 centimeter diep is. Wordt vervolgd.
Mijn bladerboek krijgt natuurlijk ook een tekst. Die ga ik niet met de hand op de bladen schrijven. Onze bladeren zijn daar niet geschikt voor. Ik druk de tekst af op doorzichtig papier. Maar eerst wil ik uitzoeken waarmee ik die tekst straks het best kan lijmen: boekbinderslijm of mod podge?
