De foto’s van het herfstboeket vond ik tot nu toe
niet echt geslaagd.
De kleuren kwamen niet goed uit.
Mijn werkplaats heeft ook niet zo’n prima licht.
Misschien voor de winter nog iets aan doen.
Maar plots lagen de bladeren gisteren in de volle zon.
Dus toch nog een keer foto’s gemaakt.
Na deze foto’s zijn de bladeren van het papier af genomen en heb ik ze vast proberen te plakken. Nu liggen ze onder bezwaar om goed aan elkaar te kleven.
De grotere en donkerdere bladeren achteraan gelegd,
de kleine en lichtere bladeren voorop.
De bladeren liggen nog los.
Ik denk nog na of, en zo ja hoe, de bladeren
een vaste plaats te geven.
In plaats van vanmiddag te werken aan de Dada-dichtbundel
heb ik een aantal bladeren die ik vorige herfst verzameld had,
vandaag geverfd met ecoline.
Het idee is om met de bladeren een soort van boeket te maken.
De eerste foto’s zijn foto’s van individuele bladeren. De beschildering is ergens ‘work in progress’.
Dit is een eerste schikking van het boeket. De bladeren waren nog niet allemaal droog daarom heb ik het weer uit elkaar gehaald maar dit is een beetje het idee.
Vanochtend heb ik het bladerboek uit mijn boekenpers gehaald.
Het boekblok zit goed in de band, de lijm was goed gedroogd.
Nu achteraf zou ik de drager van de bladeren anders maken.
Die komt nu soms tot halverwege de band.
Daardoor pak je makkelijk het echte blad bij het omslaan.
Helaas zijn die gedroogde herfstbladeren kwetsbaar.
Hier ligt het bladerboek nog in de pers. Doordat ik de rugkant van de dragers allemaal een massieve dikte heb gegeven waar de band om past, kun je die kant van het boek ook goed in de pers leggen en echt persen.
Daarna heb ik een herfstblad dat ik nog had liggen
op de band bevestigd als illustratie.
Eerst het blad er op geplakt, toen onder bezwaar.
Daarna nog een keer ‘afgelakt’.
Om het te beschermen tegen stof en dergelijke maar ook
om het bij gebruik niet gelijk te beschadigen.
Het boek ligt nu te drogen. Morgen kan het mee naar huis.
Zaansch bord is een papiersoort gemaakt in Zaandam.
Het is een grof, stevig papier om te zien, haast karton.
Maar het voelt zacht aan en is verkrijgbaar in zachte tinten.
Voor mijn bladerboek heb ik het plan opgevat om de boekband
te bekleden met een stuk zachtgroen Zaansch Bord.
Om het Zaansch Bord aand de kop en de staart van de rug meer stevigheid
te geven, verwerk ik een koordje in de boekband.
Hier zie je hoe een kort stukje koord de platten (klein stukje van de hoeken weggehaald) en de rug verbindt en tegelijkertijd extra stevigheid gaat geven aan het Zaansch Bord dat ik nog moet omslaan en lijmen.
Niet eerder maakte ik een bandztter met papier als bekleding. Ik moet zeggen het voelt best zacht aan. Probleem is alleen dat de scharnierende delen aan de rug minder flexibel zijn dan bij linnen. Hier zie je het boekblok en de boekband naast elkaar liggen.
Aan een kant zit het boekblok al in de boekband gelijmd.
Dat snijden van het bladerboek was geen goed idee.
Doordat het boekblok niet massief is krijgt het papier
de kans om alle kanten uit te gaan.
De kracht die je op het snijapparaat zet
komt ook verkeerd op het boek terecht.
Ik ga het boek wel gewoon afmaken maar het is er niet mooier
op geworden. Ik had de bladen moeten snijden toen
de herfstbladen er nog niet op bevestigd waren en de bladen niet
ingebonden waren. Les voor de volgende keer.
Vandaag de platten gesneden.
Als ik het boekblok er tussen leg ziet het er als volgt uit:
Uit Laos heb ik pas een stapel papier meegebracht.
Het heet saa-papier.
Dat wordt gemaakt van de schors van de moerbei-boom.
Je ziet het in allerlei vormen op meerdere plaatsen in Azie.
In dit geval is het papier gedecoreerd met bloemblaadjes
en grassoorten.
Het is mooi papier. Niet heel erg sterk denk ik.
De decoratie is heel verschillend. Hier een paar velletjes als voorbeeld.
Hier zie je de 24 dubbelgevouwen vellen saa-papier. Nummer 25 heb ik gebruikt om als kaart te versturen.
Van deze vellen ga ik een boekje maken.
Waarschijnlijk ga ik het vullen met foto’s uit
Cambodja en Laos. Maar daar moet ik nog even over nadenken.
Het bladerboek is een boek dat ik aan het maken ben
waarbij de tekst op geprepareerde herfstbladeren is
aangebracht. Die bladeren vormen met de hulp van een drager
de pagina’s van mijn boek.
Dat ben ik nu aan het inbinden.
De bladen zijn genaaid en gelijmd.
Het is tijd om gaas op de rug aan te brengen.
Aan een kant (op een van de schutbladen) heb ik al een stuk van het gaas gelijmd.
Vervolgens is de rug en de tweede kant van het boek aan de beurt. Dan laat ik het boek drogen.
Langzaam ontstaat het beeld van hoe het boek er uit gaat zien.
Ik ben nu op het punt aangekomen dat ik de staart (de onderkant) van het boek kan gaan afsnijden. De onderkant wordt dan helemaal gelijk. Dan past het boek straks beter in zijn band. Nu is dat snijden vermoedelijk nog niet zo eenvoudig. Normaal gesproken is een boekblok een massief geheel. Maar in dit boek zit veel ruimte tussen de dragers. Maar eens zien hoe ik dat ga doen. Maar voorlopig ben ik blij met dit resultaat. Het idee van een drager voor de herfstbladeren werkt!
