India 2012 – 2013: deel 20

 photo 20121218DavidKerkhoffKoshatnikCondensedItalic.jpg


Dinsdag 18 december 2012

R U S T D A G

We hebben ruim uitgeslapen.
Dan met een riksja naar de buurt van het station waar de Lonely Planet
de meeste adressen van vermeld. (Logisch want de LP is bedoeld
in de eerste plaats voor back packers.
Niet voor verwende toeristen met eigen auto en chauffeur).
Aurangabad maakt een indruk heel groot te zijn.

 photo DSC_0465DeWasSpijkerbroek.jpg

Vandaag krijgen we ook onze was terug. Dat is een avontuur op zich. Het is altijd maar weer afwachten wat en hoe je het terug krijgt. Hier mijn spijkerbroek.

De oude stad is, buiten de poorten, niet oud meer.
Er wonen veel traditionele moslims, dus veel vrouwen in zwart.
De stad is een uitvalsbasis voor Ellora en Ajanta.
Ajanta spreek je overigens uit als A-djanta.

 photo DSC_0466NieuweSchoenen.jpg

In de oude stad koop ik een paar schoenen. Ik heb pech met de schoenen die ik bij me had.

De riksa chauffeur zet ons niet af bij het station maar bij
het MTDC (Government of India) Holiday Resort.
MTDC staat voor Maharashtra Tourism Development Corporation.
De tuin van het hotel is mooi, het hotel minder.
Maar daar waren we niet naar op zoek.

 photo DSC_0467NieuweSchoenen.jpg

Vandaar zijn we gaan wandelen om uiteindelijk bij het station
uit te komen.

 photo DSC_0468NieuweSchoenen.jpg

Dan lopen we tegen een riksje driver aan die toevallig wel goed Engels spreekt.
Er zijn in Maharastra veel minder mensen die goed Engels spreken.
Ook schoolkinderen niet.
Je zou dat in de grote steden juist wel verwachten.

 photo DSC_0469Sokken.jpg

Sokken en zakdoeken.

De Lonely Planet spreekt zeer lovend over het hotel ‘Lemon Tree’ (en
doet dat vandaag de dag nog steeds).
Als je de reviews leest dan trek ik daar de conclusie uit
dat er ook wel een restaurant heeft (werd niet genoemd in de LP).

 photo DSC_0469AlsErGeenGatenInzittenZakdoek.jpg

Als er geen gaatje in de kleding zat, of geen lusje, dan maakte men het gaatje zelf wel even om de waslabel er aan te bevestigen. Zie de zakdoek hierboven.

Nou dat restaurant is er en het mag er zijn!
We hebben er uitstekend gegeten.
Het is er wel wat duurder dan in andere restaurants.
De inrichting zou niet mijn keuze zijn.
Het trekt wat op een soort fast food restaurant.
Maar het Indiaas eten is er prima.
Men heeft ook Continental dishes.


Het lettertype in de titel van 18 december 2012 is van David Kerkhoff en heet Koshatnik Condensed Italic.

Muziek verbeeld II

Een vervolg op de blog van gisteren over hetzelfde onderwerp.

 photo VasantRaginiFolioFromARagamalaSeriesGarlandOfMusicalModesEarly17thCenturyRajasthanAmberD01.jpg

Vasant Ragini, folio from a ragamala series (Garland of musical modes), early 17th century, Rajasthan, Amber.

De lente is hier verbeeld door een dansende adelijke persoon
die de rol speelt van Krishna die de komst van de lente verwelkomt.
Getuige de bloeiende planten op de voorgrond, de bloemen
op zijn hoofddeksel en de bloemen in de gouden vaas
die op zijn hand balanceerd.

 photo VasantRaginiFolioFromARagamalaSeriesGarlandOfMusicalModesEarly17thCenturyRajasthanAmberD02.jpg

 photo VasantRaginiFolioFromARagamalaSeriesGarlandOfMusicalModesEarly17thCenturyRajasthanAmberD03.jpg

Vasant (spring) is evoked here by the dancing nobleman
playing the role of Krishna in celebration
of the coming of spring, witnessed by the flowering plants
in the foreground, the flowers set in the nobleman’s headdress, and the golden vessel holding flowers
balanced on his raised hand.

 photo VasantRaginiFolioFromARagamalaSeriesGarlandOfMusicalModesEarly17thCenturyRajasthanAmberD04.jpg

 photo VasantRaginiFolioFromARagamalaSeriesGarlandOfMusicalModesEarly17thCenturyRajasthanAmberD05.jpg


 photo VilavalRaginiFolioFromARagamalaSeriesGarlandOfMusicalModesCa1680RajasthanSirohiInkAndOpaqueWatercolorOnPaperD01.jpg

Vilaval Ragini, folio from a ragamala series (Garland of musical modes), circa 1680, Rajasthan, Sirohi, ink and opaque watercolour on paper.

De Vilaval Raginidient in de ochtend te worden uitgevoerd.
Dat wordt hier verbeeld door de opkomende zon in een donkere lucht.
In poezie wordt deze compositie beschreven als een vrouw
die zich gereed maakt om haar minaar te ontmoeten.
Daarom kijkt ze hier in een spiegel terwijl ze haar oorbellen indoet.
Het gebouw is weergegeven zonder diepte.

 photo VilavalRaginiFolioFromARagamalaSeriesGarlandOfMusicalModesCa1680RajasthanSirohiInkAndOpaqueWatercolorOnPaperD02.jpg

The Vilaval ragaini is to be performed in the morning,
as suggested by the sun rising in a dark sky.
In poetry this raga is described as a lady preparing
to meet her lover, and here she is shown looking in a mirror
and fixing her earrings.
The pavilion is represented without depth

 photo VilavalRaginiFolioFromARagamalaSeriesGarlandOfMusicalModesCa1680RajasthanSirohiInkAndOpaqueWatercolorOnPaperD03.jpg


Muziek verbeeld I

De Metropolitan (The Metropolitan Museum of Art, New York)
heeft op dit moment een tentoonstelling met de naam:
‘Ragamala: Picturing Sound’
Een Raga is een Indiaas muziekstuk.
De tentoonstelling toont miniaturen die ‘muziek maken’ verbeelden.
Hier een paar van de 20 voorbeelden die je op internet kunt bewonderen.

 photo AMusicianCharmsAMrigAntelopeCa1825RajasthanKotaD01.jpg

A Musician Charms a Mrig (Antelope), circa. 1825. Folio from a ragamala series (Garland of Musical Modes), India (Rajasthan, Kota).

Op de voorgrond zit een vrouw voor een jachttoren.
Ze speelt sitar terwijl een antiloop, gefixeerd door de muziek,
voor haar staat.
Bovenop de toren maakt Krishna een gebaar naar
een luipaard die in de verte verdwijnt.
Het typische Rajastaanse rotslandschap met onvolgroeide bomen
in een veelvoorkomende achtergrond voor miniaturen
die voor het hof van Kota werden gemaakt.

 photo AMusicianCharmsAMrigAntelopeCa1825RajasthanKotaD02.jpg

In the foreground, a female musician sits before a hunting tower playing a sitar,
while an antelope stands transfixed before her by the music.
From the turret of the tower, Krishna gestures toward a leopard retreating over the horizon.
The scene is in a typical Rajasthan rocky landscape
filled with stunted trees,
a favored setting for Kota court paintings.

 photo AMusicianCharmsAMrigAntelopeCa1825RajasthanKotaD03.jpg

 photo AMusicianCharmsAMrigAntelopeCa1825RajasthanKotaD04.jpg


 photo PanchamaRaginiFolioFromARagamalaSeriesGarlandOfMusicalModesCa1640RajasthanBikanerInkOpaqueWatercolorAndGoldOnPaperD01.jpg

Panchama Ragini, Folio from a ragamala series (Garland of musical modes), circa 1640, Rajasthan, Bikaner, ink, opaque watercolour and gold on paper.

Deze schildering verbeeld de populaire Panchama ragini composities.
Deze gaan over vermaak, geluk en liefde.
Hier is afgebeeld dat een heerser twee muzikanten wil betalen.

 photo PanchamaRaginiFolioFromARagamalaSeriesGarlandOfMusicalModesCa1640RajasthanBikanerInkOpaqueWatercolorAndGoldOnPaperD02.jpg

Zijn minaar wordt in een ragamala tekst als volgt beschreven:

“zo’n verrukkelijke schoonheid……dat ze zelfs de harten
van vrouwen raakt…en is ondergedompeld in de kleur
en de vreugde van muziek”

 photo PanchamaRaginiFolioFromARagamalaSeriesGarlandOfMusicalModesCa1640RajasthanBikanerInkOpaqueWatercolorAndGoldOnPaperD03.jpg

Veel kunstenaars uit Bikaner (Rajasthan, noord India, Hindoe)
werden getraind in de Moghul werkplaatsen (Zuid India, Moslim)
voordat ze aan de verschillende hoven in Rajasthan werk zochten.
Dat is te zien aan deze voorstelling maar de toespeling
op een stemming die veroorzaakt is door muziek
is typisch voor de smaak van de Rajput hoven (Rajasthan).

 photo PanchamaRaginiFolioFromARagamalaSeriesGarlandOfMusicalModesCa1640RajasthanBikanerInkOpaqueWatercolorAndGoldOnPaperD04.jpg

This painting gives visual form to the popular
Panchama ragini musical composition,
which expresses entertainment, happiness, and love.
Here, the ruler reaches out to pay the two musicians.
His lover is described in a later ragamala text as
“[s]o ravishingly beautiful . . . that she even carries the hearts of women . . . [and] is immersed in the color and joy of melodies.”
Many Bikaner artists of this period trained at

Mughal workshops
before seeking employment at the Rajput courts,
as witnessed in the figure types depicted here; however,
the allusion to a mood engendered by music
reflects the taste of the Rajput courts.


Gezien: Faith Connections, Pan Nalin

 photo DSC_4064FaithConnectionsPanNalin-1.jpg

Voor India diehards is dit een must.
Ook voor iedereen die zich verwonderd en verbaasd over de drijfveren
van mensen.
Vanuit het perspectief van een aantal heel verschillende personen
toont Pan Nalin hoe de Kumbh Mela beleefd wordt.
De Kumbh Mela?

Wikipedia:

Het Kumbh Mela-festival (Kruikenfeest) is het grootste religieuze feest in het hindoeïsme.
Het is de bekroning van een serie van festivals (toevoeging van de Argusvlinder)
Tijdens het feest trekken Hindoes naar een

van de heilige rivieren
waarin zij vervolgens baden om hun zonden af te wassen.
Deze gebeurtenis vindt om de (gemiddeld) 3 jaar plaats.
Het feest gaat afwisselend door op 4 plaatsen:

in de Ganges bij Allahabad
en bij Haridwar,
in de Shipra bij de heilige stad Ujjain
en in de Godavari bij Nashik.
De hele cyclus duurt dus 12 jaar,
en elk van die 4 steden ontvangt

om de 12 jaar de Kumbh Mela.

Nu die periode van drie jaar moeten we niet al te exact
interpreteren als ik het volgende overzicht van Kumbh Mela’s zie:
1980: Nasik
1980: Ujjain
1986: Haridwar
1989: Allahabad
1992: Nasik
1992: Ujjain
1998: Haridwar
2001: Allahabad
2003: Nasik
2004: Ujjain
2010: Haridwar

Een paar aantallen uit de film:
= tussen de 80 – 100 miljoen mensen bezoeken de Kumbh Mela;
= de Kumbh Mela duurt 55 dagen;
= het festival terrein is 55 vierkante kilometer groot;
= halverwege de Kumbh Mela in 2013 (Allehabad) waren er bij
de organisatie voor vermiste personen 135.000 mensen opgegeven
als vermist;
= er zijn parkeerplaatsen georganiseerd die 50.000 auto’s stallen
per parkeerplaats. In totaal stonder er op een bepaald moment in de film
ongeveer 2.500.000 auto’s geparkeerd;
= er was een gaarkeuken te zien waar 10.000 mensen, 2 maal per dag
een maaltijd krijgen. Mensen krijgen daar ook geld uitgedeeld.
Waarschijnlijk zijn er meerdere van dergelijke locaties op de Kumbh Mela.
Dit is een gewoonte die je ook op andere festivals ziet;
= een keer in de 144 jaar start een nieuwe reeks van 12 edities.
Deze Maha Kumbh Mela was voor het laatst in 2013;
= in Allehabad wordt het festival gehouden op een plaats
waar drie rivieren samenkomen: de Ganges, de Yamuna en
de mythische rivier Saraswati;
= in 2001 brak het festival het record voor
de grootste menselijke bijeenkomst ooit
toen op een van de belangrijkste dagen meer dan
40 miljoen mensen bijeen waren (van Trouw.nl)

Trouw.nl:

Het festival, letterlijk vertaald ‘Kruikenfeest’, ontleent zijn naam aan een mythologisch verhaal over de strijd tussen goden en demonen om een kruik gevuld met drank die onsterfelijk zou maken.

Om deze ‘kumbh’ werd twaalf dagen en nachten – gelijk aan twaalf mensenjaren – gevochten. Tijdens het gevecht kwamen enkele druppels van de nectar op de steden Allahabad, Haridwar, Ujjain en Nashik terecht, waar het festival sindsdien afwisselend wordt gehouden.

Om alles in goede banen te leiden, zijn in 2013 in Allehabad, door het stadsbestuur veertien tijdelijke ziekenhuizen opgericht, waar in totaal 243 dokters paraat staan. Tienduizenden extra politieagenten en veiligheidsbeambten zijn op de been.

De film verveelt geen seconde.
Is vol prachtige beelden en heel spannende verhalen van mensen.
Haast onvoorstelbaar.
Maar in een raamvertelling ook prachtig gefilmd.

Aurangabad: Bibi-Ka-Maqbara

 photo 20121217IPMHashimndusProBold.jpg

 photo DSC_0394UitDeVerteIsHetMoeilijkTeBepalenwatTeVerwachten.jpg

Uit de verte is nog moeilijk te bepalen wat je nu eigenlijk kunt verwachten.


India 2012 – 2013: deel 19.

Na een rit van 2,5 uur (van het station naar Aurangabad)
met de auto over slechte wegen, zijn we in Aurangabad.
We gaan eerst naar Bibi-Qa-Maqbara.
Volgens de Lonely Planet de ‘poor man’s Taj’ (armelui’s Taj Mahal).
Naar mijn gevoel doet dat afbreuk aan het enorme en prachtige grafmonument
met moskeeen en tuinen.
dat niet alle muren van marmer zijn doet niets af van de fantastische architectuur.
Wat ontbreken zijn de in steen/marmer uitgevoerde bloemmotieven.
Maar die zijn in Agra ook in slechte staat
(tenminste toen ik ze eens gezien heb daar).
Het Indiaase toerisme neemt enorm toe en met of zonder (verbods)borden,
iedereen moet op de monumenten klimmen en er met zijn handen
aan zitten.

Op deze dag doen zich drie ‘ongelukjes’ voor:
= de chauffeur krijgt een bekeuring;
= de auto heeft een platte band;
= ik verzwik mijn enkel een beetje.


 photo DSC_0395.jpg

Dit is de beschrijving van deze imitatie van de Taj Mahal in het Engels. De volledige tekst staat hieronder.

Bibi-Ka-Maqbara

The beautiful mausoleum of Aurangazeb’s wife, is believed to have been constructed by Prince Azam Shah in memory of his mother Rabia-ul Durrani Alias Dilras Banu Begum between circa 1651 and 1661 AD. An inscription on the main entrance door mentions that this mausoleum was designed and erected by Ata-Ulla, an architect and Hanspat Rai, an engineer. As the mausoleum architecturally resembles the Taj-Mahal in Agra (1631-1653) it is known as “Taj of Deccan”.

The mausoleum stands within an enclosed area measuring 458 x 275 meters approximately. The main entrance is on the southern side of the outer wall, and the centre of the three remaining walls are open pavilions, which were used as Mosque, Diwan-e-Am, and Diwan-e-Khas. These buildings contain beautiful paintings of Mughal and Nizam periods.

The mausoleum is built at the centre of a high platform, with four minarets at its corners. The lower body and the dome of the buildings are made up of pure marble, decorated with beautiful carvings, where as the middle portion is of basaltic trap, covered with fine plaster, rendered with marble finish and adorned with stucco work. The grave is simple, devoid of any ornamentation, surrounded with marble screens of exquisite design.

The Mughal garden, Living Water Management System, Pavements which are ornamented with little kiosks, finely worked brass doors, Stucco floral motifs on the shell lime plaster, rank Maqbara among the best of the “Beautiful Mughal buildings of Deccan”.


 photo DSC_0396BibiQaMaqbaraHetPoortgebouwInDeSteigers.jpg

Het poortgebouw staat in de steigers.


 photo DSC_0397.jpg


 photo DSC_0398TochVindIkZeMooi.jpg

Toch vind ik ze mooi. Decoraties in het poortgebouw.


 photo DSC_0399MarmerenBloemVersieringDetail.jpg

Marmeren (?) bloemversiering.


 photo DSC_0400BibiQaMaqbara.jpg

Bibi-Qa-Maqbara.


 photo DSC_0401.jpg

Ik krijg er geen genoeg van: Bibi-Qa-Maqbara.


Met de nieuwe chauffeur Abrar zijn we net onze eerste stadsrit aan het maken
of hij wordt aangehouden door de politie voor rijden door rood licht.
Beetje erg dom van hem.
Bij de stoplichten staat steeds aangegeven hoe lang het licht nog
op een bepaalde kleur staat.
Bovendien stonden bij dit kruispunteen aantal agenten toezicht te houden.
Allemaal niet slim.


 photo DSC_0402.jpg


 photo DSC_0403.jpg


Ik heb een voorliefde voor deuren.
Zeker als ze buitenmodel of bijzonder versierd zijn.
Daarom de volgende reeks opnames.


 photo DSC_0404.jpg

 photo DSC_0405.jpg

 photo DSC_0405Detail01.jpg

 photo DSC_0405Detail02.jpg

 photo DSC_0405Detail03.jpg


 photo DSC_0406.jpg


 photo DSC_0406Detail.jpg


 photo DSC_0407.jpg

 photo DSC_0407Detail01.jpg

 photo DSC_0407Detail02.jpg


 photo DSC_0408.jpg


 photo DSC_0409.jpg

 photo DSC_0409Detail.jpg


 photo DSC_0410.jpg


 photo DSC_0411.jpg


Terwijl we bij Bibi-Qa-Maqbara aankomen
en de chauffeur een kaartje koopt voor de parkeerplaats,
wijst de ticketverkoper er op
dat de auto een lekke band heeft.
Echt lek, plat.


 photo DSC_0412.jpg


 photo DSC_0413.jpg


 photo DSC_0414.jpg


 photo DSC_0415D1.jpg

 photo DSC_0415D2.jpg


 photo DSC_0416.jpg


 photo DSC_0417.jpg


 photo DSC_0418.jpg


 photo DSC_0420HetFeitelijkeGrafmonument.jpg

Het feitelijke grafmonument in Bibi-Qa-Maqbara.


 photo DSC_0421RozetInPlafond.jpg

Rozet in het plafond.


 photo DSC_0422InBibiQaMaqbara.jpg

In Bibi-Qa-Maqbara.


 photo DSC_0423DeMuren.jpg

Voorbeeld van het stucwerk tegen de muren.


 photo DSC_0424.jpg


 photo DSC_0425AlleRuimteVoorDeVloer.jpg

Alle ruimte voor de vloer.


 photo DSC_0426VeelToeristenVanuitHeelIndia.jpg

Veel toeristen van uit heel India.


 photo DSC_0427MarmerenScherm.jpg

Marmeren scherm rond het grafmonument.


 photo DSC_0428KnopVanHetScherm.jpg

Knop van het bovenste scherm.


 photo DSC_0430.jpg


 photo DSC_0431.jpg

Laten we nog even buiten gaan kijken naar de rest van dit schitterende complex.


 photo DSC_0433.jpg


 photo DSC_0435.jpg


 photo DSC_0436.jpg


 photo DSC_0437OmliggendeTuinVanafHetVerhoogdPlateau.jpg

Omliggende tuin vanaf het verhoogde plateau van het grafmonument Bibi-Qa-Maqbara.


 photo DSC_0438Elegant.jpg

Elegant.


 photo DSC_0439VerhoogdTuinelement.jpg

Verhoogd tuinelement, fontein.


Bij Bibi-Qa-Maqbara stap ik wat ongelukkig
en zet mijn rechtervoet verkeerd weg.
Ik denk dat het morgen wel weer over zal zijn.


 photo DSC_0440PaviljoenInDeOmheining.jpg

Voorbeeld van een van de paviljoens in de omheining.


 photo DSC_0442.jpg


 photo DSC_0445.jpg


 photo DSC_0446Sierbestrating.jpg

Sierbestrating.


 photo DSC_0447.jpg


 photo DSC_0448HoektorenInDeOmheining.jpg


 photo DSC_0449.jpg


 photo DSC_0450.jpg


 photo DSC_0451FragmentVanEenPrachtigPlafond.jpg

Fragment van een prachtig plafond.


 photo DSC_0452mosque.jpg

Een van de paviljoens is een moskee. De volledige tekst van het bord staat hieronder in Engels.

Mosque

The mosque is built on a raised platform and is located at the centre of the western enclosure wall. It is connected to the other parts of the complex through an intricately laid pathway with a series of fountains. The mosque with a tank (wazu) located in the front is contemporaneous with the main tomb complex.
A large number of lable inscriptions are founds in stucco on the medallions and the qibla arch, which mentions the 99 different names of the Prophet and also Kalima. The western wall housing the qibla is profusely decorated with geometrical designs and verses from the Holy Quran.
The whole mosque is decorated with beautiful paintings on the ceiling, pillars, walls and niches in bright colours. The side wall with perforated arches has a narrow staircase, leading to the terrace. The interior contains rows of pillars with corresponding pilasters, and the floor is paved with arched rectangles executed in marble, red and black basalt called janamaz which can accommodate 167 people at a time to offer prayers.

De ‘qibla arch’ is de boog die aangeeft waar Mekka ligt.
Het geeft voor de gelovige dus de richting aan waarin met bidt.

‘Janamaz’ is de Islamitische gebedsmat, vaak wordt in een vloer
al aangegeven waar iemand plaats kan nemen om te bidden.


 photo DSC_0453D01.jpg

 photo DSC_0453D02.jpg

 photo DSC_0453D03.jpg

 photo DSC_0454D.jpg


 photo DSC_0455.jpg

Het is van een schoonheid, niet onder woorden te brengen.


 photo DSC_0456.jpg

Dit is de kant van de Bibi-Qa-Maqbara waar gelijk naast het grafmonument een moskee aanwezig is. Je kijkt hier tussen de minaretten tegen de achtermuur van de moskee.


 photo DSC_0457.jpg


 photo DSC_0458Sierbestrating.jpg

De sierbestrating van dichtbij. Okay, een beetje versleten maar nog steeds mooi.


 photo DSC_0459.jpg

Foto’s van de deur/poort van het poortgebouw.

 photo DSC_0460.jpg

 photo DSC_0461VanDichtbij.jpg

 photo DSC_0462SalamandersOpDeDeur.jpg

Salamanders (?) op de deur.

 photo DSC_0463.jpg


 photo DSC_0464.jpg

Het was heet, we waren moe van de reis en onder de indruk van dit monument. Drinken was op zijn plaats. Orage Juice? (Indian English)


 photo eMailBibiQaMaqbara.jpg
In de e-mail aan het thuisfront heb ik het zo samengevat.


Het lettertype in de titel van 17 december 2012 is van PM Hashim en heet Indus Pro Bold.

India 2012 – 2013: deel 18

 photo 20121216DavidKerkhoffCulDeSac.jpg


Maandag 17 december 2012

De treinreis begon ongeveer 5 minuten later dan gepland.
Zondag 16 december, in de middag.
Toen we op het perron aankwamen reed de trein bijna
gelijktijdig met ons het station binnen.
We begonnen als enige passagiers in de coupe
maar uiteindelijk was hij helemaal vol.

 photo DSC_0388DeTrein.jpg

Rond 19:30 – 20:00 uur schoven twee gepensioneerde
stellen aan.
Van 1 van de stellen was de man voor zijn werk in Nederland geweest.
In Den Haag, Rotterdam en Eindhoven.
De vrouw was gynaecoloog.
Ze waren met vieren naar een bruiloft geweest.
Ze deelden direct hun fruit (kleine, geel/rode vruchten
waarvan ze de Engelse naam niet kenden. Frisse smaak.
Beetje naar appel).
Maar ook de bananen die ze bij zich hadden.
De Indiase meneer wist precies uit te leggen dat
de bananen in Nederland uit Midden- en Zuid Amerika komen.
Dat die veel groter zijn dan de bananen in India.
Van Chiquita.

 photo DSC_0389.jpg

Niet helemaal scherp, maar wel sfeervol.

Rond 21:00 uur werd door ons allen de coupe omgebouwd
tot slaapruimte.

Om 23:00 uur kwamen we aan in Pune (Poona, 8e stad van India).
In deze grote plaats stopt de trein tussen een kwartier en een half uur.

Iedereen lag half te slapen toen een overijverige
lichten ging aandoen, als een bezetene bagage in alle ruimtes
te duwen en mensen wilde bij L. op het bed gaan zitten.
Kortom de rust was gedurende een half uur verdwenen
Daarna ging iedereen weer door met slapen.

 photo DSC_0390KussenLakenEnDeken.jpg

Kussen, sloop, laken en deken.

Zo’n 20 minuten te laat kwamen we in Manmad.
we werden gewaarschuwd door de conducteur
en de ‘treinhost’ (medewerker op de trein die passagiers helpt)
had al iemand gezien met een bord met onze naam op het perron.
Er zitten niet veel niet-Indiers op de trein (Ik denk maar 2).

 photo DSC_0392RamenGekleurdDusBuitenKijkenIsGeenGenot.jpg

De gekleurde ramen (tegen de zon) maakt buiten kijken moeilijk.

Het perron ligt vol met mensen.
Mensen die met elkaar bij een lampje praten,
mensen die slapen, al dan niet in een groep,
al dan niet onder een doek of deken (het is fris en vroeg
en inmiddels 17 december).
Ook bij de kantoren, de overdekte hal met de ticket offices,
ligt het helemaal vol, krioelt het van mensen die gaan en komen,
met of zonder bagage: India.

Doel van de treinreis is uiteindelijk Aurangabad.

India 2012 – 2013: deel 17

 photo 20121216DavidKerkhoffCulDeSac.jpg


De nachttrein.

Maar omdat we er geen genoeg van kunnen krijgen
nog 1 keer naar de Old Palace, of beter gezegd,
naar alle stalletjes rond de tempel in het centrum van Kolhapur.

 photo DSC_0374TaraRani.jpg

Het standbeeld van Tara Rani.

De driver parkeert de auto op de parkeerplaats voor de pelgrims.
Iets wat we eerder niet zagen
zijn wielklemmen en het verwijderen van verkeerd gestalde brommers
rond het paleis en de tempel.
Rond de tempel is veel bewaking en zoals vaker in India
zijn er stukken ‘voetgangersdomein’.

 photo DSC_0377Worstelen.jpg

Standbeeld voor de worstelaar bij The Old Palace.

 photo DSC_0380Armbandje.jpg

Bij de offerandes die je kunt kopen in de stalletjes rond de tempel
stond ook een kokosnoot, volledig versierd.
Je kunt die naar eigen inzicht voorzien van een gezicht en
allerlei andere versiersels, bijvoorbeeld een kroontje.

 photo DSC_0381VersierdeOffergave.jpg

Een gezichtje heb ik gekocht.
Compleet met een potje ‘lijm’ waarmee ik het gezichtje
meerdere keren op een ondergrond kan plakken.

 photo DSC_0384VerkiezingenInAantocht.jpg

De verkiezingen zijn in aantocht. Dus heel veel borden, meer dan anders.


 photo DSC_0385AltijdAfrikaantjes.jpg

Overal kun je bloemen kopen. Hier Afrikaantjes (Tagetes). Zowel geel als oranje. Allemaal om in de tempel te gebruiken. Het is warm.


 photo DSC_0386.jpg

Omdat het zo warm is heeft dit beeld een eigen paraplu.


Nog even gegeten in een hotel en we gaan zodadelijk naar het station.
We hebben het stationsgebouw al gezien.
Het is in een traditioneel Engelse stijl gebouw station,
zoals je dat bijvoorbeeld ook in Chennai ziet.

India 2012 – 2013: Salar Jung Museum

 photo 20121215JasonAnthonyWalcottIndiaInk.jpg


Dit museum bevindt zich in Hyderabad. Niet in Kolhapur.
Maar in kolhapur had ik wat tijd om een souvenier dat ik in
Hyderabad had gekocht alvast op de foto te zetten.
Dit enorme, prachtige museum, zowel gebouw als collectie,
is zeer de moeite waard.
Een klein deel van de collectie betreffen de miniaturen.
De documentatie van de collectie is beperkt.
En dan zeg ik het beleefd.
Ik kocht een serie afdrukken van de miniaturen en een toelichting.
 photo DSC_0342D.jpg
 photo DSC_0343D.jpg

Een voorbeeld van de tekst.

 photo DSC_0344D.jpg

Een voorbeeld van een miniatuur.

Schilderwerk uit Mumbai

Toen we vorig jaar in Mumbai waren
was er in de meseumwijk een kunstmarkt.
Indiase kunstenaars verkochten er hun werk.
We hebben van een van de schilders wat werk gefotografeerd.
Deze foto’s heb ik niet gemaakt.

 photo DSC00862Ganesha.jpg

 photo DSC00863ShivaMetFluit.jpg

 photo DSC00864ShivaEnSita.jpg

 photo DSC00865Dames.jpg

India 2012 – 2013: deel 16

 photo 20121215JasonAnthonyWalcottIndiaInk.jpgVrijdag 15 december

 photo DSC_0352.jpg

Parkeerplaats voor tweewielers.


We laten ons naar het ‘Old Palace’ rijden.
Aan het oude paleis is op zich niet zo veel te zien
maar het ligt naast de Mahal Laksmi-tempel.

 photo DSC_0355SporenVanEenVerEnGrootsVerleden.jpg

Old Palace, Kolhapur, sporen uit een ver en groots verleden.


 photo DSC_0356WaterspuwerOldPalace.jpg

Waterspuwer.


 photo DSC_0357MahalLaksmiTempelKolhapur.jpg

Kolhapur, Mahal Laksmi-tempel.


In de straten daarom heen, overal marktkramen
met kant-en-klare offerpakketten
in verschillende prijsklassen voor de pelgrims.
Het is er druk.
Al is dat op zichzelf een opmerking
zonder veel waarde in India (het is er bijna altijd, overal, druk).

 photo DSC_0360tempelIngang.jpg

Tempelingang.


 photo DSC_0361TempelingangVerbodenVoorWesterlingen.jpg

 photo DSC_0361TempelingangVerbodenVoorWesterlingenD.jpg

Vooral deze pilaren roepen vragen bij me op. Die heb ik in India niet eerder gezien.


We hebben vooral veel gewandeld.
We hebben de tempel bezocht maar mochten er als toerist
geen foto’s maken.
Er is in de jaren veel veranderd of misschien
hebben we te maken met lokale verschillen.
In eerdere jaren was naast het dragen van schoenen
ook het dragen van bijvoorbeeld een leren riem een probleem.
Nu nergens.
Nergens mag je eigenlijk nog met een rugzak naar binnen.
Dat is voor een westerse toerist knap lastig.
Er zijn natuurlijk altijd mensen die op je tas willen passen
maar hoe betrouwbaar zijn die?

 photo DSC_0362.jpg

 photo DSC_0362OfferSierraden.jpg

 photo DSC_0362VoorThuis.jpg

Offersierraden? Of voor de huistempel? Of gewoon voor jezelf?


 photo DSC_0363OfferandeBloemen.jpg

Prachtige bloemen om als offer te gebruiken.


 photo DSC_0364.jpg

De offerandes staan klaar in alle maten en soorten.


Ook hier vrouwen in burqa maar veel minder
dan in Hyderabad.

 photo DSC_0365.jpg

De politie was er actief met het verwijderen van bromfietsen /scooters die verkeerd geparkeerd stonden.


 photo DSC_0366.jpg

Overal is de voormalige koninklijke familie te zien.


 photo DSC_0367.jpg

Het stadhuis van Kolhapur. Ik neem aan het voormalige stadhuis. Maar ambtelijke activiteiten vinden er nog steeds plaats. Als wij er zijn is het gebouw dicht vanwege de middagpauze.


 photo DSC_0368D.jpg

De vijver met reiger (?).


 photo DSC_0370FromThisTown01.jpg

Dan plotseling een stukje koloniale geschiedenis die wat serieuzer is dan de bouwstijl van het stadhuis.

 photo DSC_0370FromThisTown409MenWentToTheGreatWar02.jpg

From this town 409 men went to the Great War 1914 – 1919. Of these some gave up their lives. Vanuit deze stad gingen 409 mannen naar de slagvelden van de Grote Oorlog (WOI). 1914 – 1919. Van hen verloren sommige hun leven.


In de middag kwamen we uitgelopen bij een park met een gebouw erin.
Het is het stadhuis (Townhall).
Een wat klein gebouw uit de Engelse tijd, voor een stad
met ruim 500.000 inwoners.

 photo DSC_0371.jpg

De toppen van de bomen waar we onder zaten in het park.


De toppen van de bomen in het park hangen vol
met grote vleermuizen die continue krijsen.

 photo DSC_0371D1.jpg

Vleerhonden of Vliegende honden.


 photo DSC_0371D2.jpg

Het was buiten het krijsen van de dieren, heerlijk zitten daar onder die bomen. Het duurde dan ook even voor we doorhadden wat de veroorzakers waren van het geluid.


 photo DSC_0371D3.jpg

Kolhapur centrum.


Het lettertype in de titel van 15 december 2012 is van Jason Anthony Walcott en heet India Ink.

India 2012 – 2013: deel 15a

 photo 20121210MarcusSterzDargeelingReganamentsWeb.jpg


Aanvulling op 10 december

In het Salar Jung Museum geweest.
Het museum heet een mooie collectie.
Heel erg de moeite waard.
Het vertelt net zoveel over de ontwikkeling van India,
Hyderabad in het bijzonder, als over de werken die er hangen.

Ik heb er een set afbeeldingen gekocht van miniaturen.
Jammer genoeg heeft het museum geen catalogus en
de overzichten van de miniaturen zijn erg beperkt.
Maar beter iets dan niets,
Hier volgt een korte indruk.

 photo DSC_0342D.jpg


 photo DSC_0343D.jpg


 photo DSC_0344D.jpg


Het lettertype in de titel van 10 december 2012 is van Marcus Sterz en heet Darjeeling Reganaments Web.

Indomania

 photo EuropaliaIndia.jpg

De tweede tentoonstelling die ik afgelopen zaterdag
in Brussel in het Bozar bezocht heeft als titel Indomania.
Het wil een beeld geven van hoe het westen aangekeken heeft
tegen India, met alle wilde ideeen en misinterpretaties.
De tentoonstelling laat ook zien op welke manier
onze westerse kunst en cultuur beinvloed zijn door India.
Dat gaat dan van Rembrandt, via The Beatles tot bijvoorbeeld Rauschenberg.
Heel interessant.
De tentoonstelling en catalogus zijn gemaakt door onder andere
Deepak Ananth en Dirk Vermaelen.

 photo DSC_2994EuropaliaIndiaTas.jpg

Een India-verslaafde maakt je met alles uit of over India blij. Zo ook met deze tas.

 photo DSC_2995IndomaniaCatalogus.jpg

Catalogus Indomania door Deepak Ananth en Dirk Vermaelen. Op de omslag ‘John Wombwell in Indiaas kostuum met een hookah (waterpijp)’, Lucknow, Uttar Pradesh, Circa 1790, gouache gehoogd met goud.

 photo DSC_2987Ticket02Indomania.jpg

 photo DSC_2990FolioRhinoHuntingNeushoornjachtUitDeBaburNamaNationalMuseumDelhi1598GouacheOpPapier.jpg

Hoort eigenlijk niet hier. Uit de folder over de twee tentoonstellingen ‘India belichaamd’en ‘Indomania’. Folio ‘Rhino Hunting’ (Neushoornjacht) uit de Baburnama, National Museum, Delhi, 1598, gouache op papier.

India belichaamd

 photo EuropaliaIndia.jpg

In het kader van Europalia is er een fantastische tentoonstelling
Indiaase kunst in Brussel. De titel van de tentoonstelling is
‘India belichaamd’ of ‘The body in Indian art’ (het lichaam in de Indiase kunst).

 photo DSC_2987Ticket01TheBodyInIndianArt.jpg

Afgelopen zaterdag was dat mijn belangrijkste doel in Brussel.
De thema’s die behandeld werden in de tentoonstelling zijn allemaal
terug te voeren op de titel.
Een curator uit India (Naman P. Ahuja) is de drijvende kracht
achter de geweldige tentoonstelling en bijbehorende catalogus.
Hier geen oppervlakkig overzicht van de kunst in India maar
uitgebreide essays over de verschillende thema’s en veel,
heel veel afbeeldingen van voorwerpen.
Er zullen nog maanden overheen gaan voor ik dit gelezen heb.
Een prachtig naslagwerk.

 photo DSC_2993IndiaBelichaamdNamanPAhuja.jpg

Naman P. Ahuja, India belichaamd (catalogus).

Voor mij is het onvoorstelbaar dat deze tentoonstelling /
deze kunstmanifestatie (want dans, muziek, tentoonstellingen, literatuur, enz),
zo weinig aandacht krijgt in Nederland.
De tentoonstelling is nog te zien in Bozar tot 5 januari 2014.
Snel gaan dus.

 photo EuropaliaIndia.jpg

Rijksmuseum Amsterdam

Afgelopen zaterdag ben ik niet alleen naar De Nieuwe Kerk
in Amsterdam geweest maar ook nin het vernieuwe Rijksmuseum.
Ik was er nog niet geweest na de heropening.

 photo DSC_2935RijksMuseum.jpg

Het was er verschrikkelijk druk: veel toeristen vanwege de kersttijd
en er zijn natuurlijk mensen die vakantie hebben.
Ik had geen kaartje geprint thuis dus in de rij.
Buiten in de regen en kou.
Toen ik eenmaal binnen was zag ik de rijen:
een voor de kaartjesverkoop en een voor de garderobe.
Ik dacht: ‘Deze jongen houdt zijn jas aan’.

 photo DSC_2926KopVanEenBoeddhaGandharaPakistan3eEeuwLeisteen.jpg

Kop van een Boeddha, Gandhara, Pakistan, 3e eeuw, leisteen.

 photo DSC_2927.jpg

Ik had al een tentoonstelling bezocht en wilde me dus beperken tot twee afdelingen:
Aziatische kunst en de eregalerij.
Beide waren een fantastische ervaring.
Het was lang, te lang geleden, maar nu is er die fantastische presentatie.

 photo DSC_2928PortretVanSjahJahan1625-1650BeschilderdAlbastNoordIndia.jpg

Portret van Sjah Jahan, 1625 – 1650, beschilderd albast, Noord-India. Helaas is de foto een beetje bewogen.

 photo DSC_2930.jpg

Een feest voor het oog:
de ‘recente’ aanwinst van de twee levensgrote paleiswachters bijvoorbeeld.
Ga dat zien.

Moderne kerstversiering

Ik weet het, er staat ook een hoop onzin op mijn blog.
Maar dit maal gaat het niet zo zeer om mijn verhaal of om de foto,
maar wel om het feit dat ik verwacht dit jaar nog mijn 4000-ste blog
te publiceren op http://www.argusvlinder.wordpress.com.
Dit is nummer 3990.

 photo DSC_2907.jpg

Nee het is geen moderne kerstversiering. Het is een kunstig, aan twee lampjes, opgehangen souvenir uit Rajasthan, India.

India 2012 – 2013: deel 15

 photo 20121214RebeccaAlaccariBirtdayWeb.jpg


Vrijdag 14 december

Mijn vaders verjaardag (de middag).

In de middag wilde we naar het Old Palace (oude paleis, Bhavani Mandap)
omdat de foto in de lift van het hotel
er uit zag alsof het midden in de stad lag.

 photo DSC_0325OokNuNogInDeSchaduw.jpg

Ook nu nog staat de maharadja in de schaduw.

De chauffeur weet in deze stad ook de weg niet
en moet vaak stoppen om de weg te vragen.
Terwijl hij dat doet rijden we steeds verder de stad uit.
Uiteindelijk rijden we een tuin in en moeten we tickets kopen.
In Kolhapur is bijna alles in het Hindi of Marathi geschreven.
De chauffeur was er van overtuigd dat dit het Old Palace was.
Dus pas toen we bij het paleis aankwamen zag ik
dat dit niet het Old Palace was,
maar het New Palace (nieuw paleis).
Een andere foto in de lift.
We hadden al een kaartje gekocht dus zijn gaan kijken.
Het was/is een bizar paleis (Shahaji Chhatrapati Museum).
De maharadja’s in dit deel van India waren buitensporig rijk.
Zalen vol met meubilair, vol jachttrofeeën,
schilderijen, oude foto’s.
De meubels op maat gemaakt.
Koningin Elizabeth en prins Philip met de maharadja in 1962,
tafels met hertengeweien als poten of zebra-enkels of ……
Opgezette tijgers, 10 grote en kleine in 1 vitrine.,
zalen met wapens en dan de Durbar-zaal.
Een enorme ontvangsthal.
De derde generatie schijnt nog steeds in het achterstuk van het paleis te wonen
en daarom is nog maar een deel toegankelijk en mogen er
geen foto’s gemaakt worden (wat de toeristen uit India toch doen met hun telefoon).
Er zijn op deze dag veel bezoekers op de been.

 photo DSC_0326KolhapurNewPalace.jpg

Kolhapur, New Palace en Shahaji Chhatrapati Museum.


 photo DSC_0327KolhapurNewPalaceEntree.jpg

De officiele ingang.


 photo DSC_0328KolhapurNewPalace.jpg


 photo DSC_0329KolhapurNewPalace.jpg


 photo DSC_0330KolhapurNewPalace.jpg

Helaas geen foto’s en geen catalogus van de verzameling die hier te zien was.


 photo DSC_0331KolhapurNewPalace.jpg


 photo DSC_0332KolhapurNewPalaceDeelsNogSteedsBewoond.jpg

Deels nog bewoond.


 photo DSC_0333KolhapurNewPalace.jpg


 photo DSC_0334KolhapurNewPalace.jpg


Wikipedia:

Een durbar is in het zuiden van Azië een formele bijeenkomst van het hof van een monarch of een groep machthebbers.

Oorspronkelijk is de term afkomstig uit Perzië, waar de hofhouding van de sjah de durbar genoemd werd. Later werd de durbar een sterk ceremoniële bijeenkomst, bedoeld om de macht van de heerser te bevestigen. Meestal gebeurde dit bij een troonsbestijging. Tijdens de durbar kwamen alle vazallen van de heerser hem trouw betuigen en geschenken brengen. In de 16e eeuw brachten de Mogols het gebruik naar India, waar het al snel door andere prinsen en potentaten gekopieerd werd.

De Britten kopieerden het gebruik ook. Zij hielden drie maal in Delhi een gigantische durbar bij de kroning van een Britse keizer, hoewel de keizer in kwestie alleen in 1911 persoonlijk aanwezig was (het betrof George V).

 photo DSC_0335HandelInIndia.jpg

Handel in India. Veel juweliers.


Aan het eind van de middag gaan we toch nog even naar
het Old Palace. Inderdaad in het centrum van de stad.
Vlakbij is de grote Hindoe-tempel (Mahalaxmi Temple)
die ook druk bezocht wordt.

 photo DSC_0338.jpg

Old Palace. Deels in gebruik als school.


 photo DSC_0339KolhapurCityPalace.jpg

Kolhapur, Old Palace.


 photo DSC_0340SouvenirVerkoper.jpg

Zoals bij alle tempels, veel souvenirverkopers.


 photo DSC_0341Ganesha.jpg

Een van de dingen die men er verkocht waren zeven die je kunt gebruiken om met gekleurd zand, snel figuren te maken om voor je deur bijvoorbeeld versieringen aan te brengen. Hier 2-maal Ganesha gemaakt met zo’n vorm.


Het lettertype in de titel van 14 december 2012 is van Rebecca Alaccari en heet Birtday Web.

Filosofisch souvenir

In India kun je natuurlijk een heleboel leuke en mooie souvenirs kopen.
Voor ons is dat niet een doel van de vakantie maar loop je ergens tegen aan
dan besteden we er wat tijd aan en kopen we iets.
Er stonden mensen op de Pushkar fair
die je naam op een rijstkorrel konden schrijven.
In plaats van mijn eigen naam wilde ik
de naam van mijn weblog op die korrel hebben.

 photo DSC_2106.jpg

De souvenir.


Maar kijk eens goed naar de rijstkorrel, daar in die koker, in het vocht.

 photo DSC_2106Detail01.jpg


Door een klein foutje.
Ik had de naam ARGUSVLINDER op een stukje papier geschreven,
maar de maker van het souvenier vergat 1 letter.
Het resultaat is heel filosofisch.

 photo DSC_2106Detail02.jpg

De ARGUSVINDER!

India 2012 – 2013: deel 14

 photo 20121214RebeccaAlaccariBirtdayWeb.jpg


Inmiddels bijna 1 jaar geleden.
We werden verrast toen we opstonden.
In Kolhapur was het koud en mistig!
Daar hadden we niet echt op gerekend maar de winter
van 2012 – 2013 zou een stuk noordelijker dan waar wij toen waren
veel slachtoffers opeisen.
We hadden niet in detail uitgezocht wat we in Panhala fort zouden vinden.
De chauffeur was er in ieder geval nog nooit geweest.

Vrijdag 14 december

Mijn vader’s verjaardag.

We gaan naar Panhala fort.
Het is niet alleen een fort maar ook een hill station.
een hill station is een plaats in India, vaak op een heuvel of berg,
waar het ook in de zomer aangenaam van temperatuur blijft.
Maar in tegenstelling tot eerdere bezoeken aan hill stations
schijnt hier nu de zon (terwijl het in Kolhapur mistig en fris was).

Panhala Fort blijkt een fort te zijn geweest
waarbij een hele heuveltop ommuurd is.
Het fort is in vergelijking met andere forten in India
bijna helemaal verdwenen.
Nu zijn er een paar hotels.
Het is een hill station.
Binnen de muren is een heel dorp dat leeft van het toerisme.
Indiaas toerisme.
We zijn op 2 plaatsen geweest:
= we hebben een klein stuk muur met een poort bezocht.
De poort geeft toegang tot een soort romantische botanische tuin
met tropische bomen en een uitkijkpunt.
= daarnaast een veel groter stuk muur met een soort poortgebouw
en watervoorraad. Volgens Wikipedia heet dit Andhar Bavadi
(Hidden Well of Verborgen Bron.) en de poort heet Teen Darwaza.
De poort is gebouwd in 1534.
Daar is het uitzicht prachtig.

 photo DSC_0278.jpg

Het poortgebouw dat toegang geeft tot de botanische tuin.


 photo DSC_0280.jpg

Een maquette van het fort (?).


 photo DSC_0286.jpg

Beeld van Baji Prabhu Deshpande. Deze man was in de eerste helft van de 17e eeuw, een held die in een grote slag zijn leven opofferde om de koning te kunnen laten ontsnappen. Daarmee is hij een van de grondleggers van het Maratha rijk in India.


 photo DSC_0288.jpg

Een uitzicht vanaf het fort.


 photo DSC_0291.jpg

Het motief van een pauw op een van de poorten.


 photo DSC_0294.jpg

In het poortgebouw.


 photo DSC_0295.jpg


 photo DSC_0297.jpg


 photo DSC_0298.jpg

Teen Darwaza (detail).


 photo DSC_0299.jpg

Teen Darwaza (detail).


 photo DSC_0300.jpg

Andhar Bavadi.


 photo DSC_0301.jpg

De buitenkant van het fort.


 photo DSC_0303.jpg


 photo DSC_0304.jpg


 photo DSC_0306.jpg

Poort met twee leeuwen. Ze zijn nog maar moeilijk te zien.


 photo DSC_0306RestantenVanWateenLeeuwenWaren.jpg

Restant van de leeuwen.


 photo DSC_0307.jpg


 photo DSC_0308.jpg

Andhar Bavadi.


 photo DSC_0310.jpg


Het lettertype in de titel van 14 december 2012 is van Rebecca Alaccari en heet Birthday Web.

India 2013: hoogtepunten

 photo DSC_1578Pushkar.jpg

Pushkar.


 photo DSC_1600PushkarHolyLakeAtNight.jpg

Pushkar Sarovar (meer) in de avond.


 photo DSC_1619PushkarSikhTempleInTheDistance.jpg

Pushkar, Sikhtempel in de verte.


 photo DSC_1634PushkarCamelFair.jpg

Pushkar Camel Fair.


 photo DSC_1649PushkarCamelFair.jpg

Pushkar Camel Fair.


 photo DSC_1716PushkarCamelFair.jpg

Pushkar Camel Fair.


 photo DSC_1794PushkarFairStadiumDanceGroupInPreparation.jpg

Pushkar Fair, stadion, dansgroep in voorbereiding.


 photo DSC_1804DanceAndMusicGroupPushkarFairStadium.jpg

Pushkar, dans- en muziekgroep in het stadion.


 photo DSC_1892PushkarCamelFairDontILookNice.jpg

Pushkar Camel Fair: Zie ik er niet geweldig uit?


 photo DSC_1902PushkarHorseWhisperer.jpg

Pushkar Fair, horse whisperer.


 photo DSC_1968DustyPushkar.jpg

Stoffig Pushkar.


 photo DSC_1992PushkarFairStadiumLastTraining.jpg

Pushkar Fair, de laatste training in het stadion.


 photo DSC_2023PushkarSpiritualWalk.jpg

Pushkar Fair, spirituele wandeling.


 photo DSC_2055PushkarSarovarLake.jpg

Meer van Pushkar.


 photo DSC_2094PushkarMoustacheCompetitionAndThisIsOnlyTheLeftHalf.jpg

Pushkar snorwedstrijd: Dit is slechts de linkerhelft.


 photo DSC_2185Pushkar.jpg

Pushkar.


 photo DSC_2210JhalrapatanTempleMusician.jpg

Jhalrapatan tempelmuzikant.


 photo DSC_2214JhalrapatranTempleImage.jpg

Jhalrapatan tempelrelief.


 photo DSC_2217JhalrapatanTempleOfferings.jpg

Jhalrapatan tempeloffers.


 photo DSC_2252JhalrapatanFair.jpg

Jhalrapatan Fair.


 photo DSC_2262JhalrapatanFair.jpg

Jhalrapatan Fair.


 photo DSC_2357JhalawarSunTemple.jpg

Jhalrapatan zonnetempel.


 photo DSC_2372JhalawarSunTemple.jpg

Jhalrapatan zonnetempel.


 photo DSC_2497BundiPalaceDrawingDetail.jpg

Paleis van Bundi, schildering.


 photo DSC_2637JaipurPalaceAndFort.jpg

Jaipur, paleis en fort.


 photo DSC_2699JaipurTouristMarket.jpg

Jaipur, toeristische markt.


 photo DSC_2743NewDelhiNationalMuseumIndusCulturePersonInYoga.jpg

New Delhi, National Museum, Indus cultuur, persoon in yoga-houding.


 photo DSC_2855NewDelhiHanumanTomb.jpg

New Delhi, graf van Hanuman.


Gemaakt van Kameel / Made from Camel raw materials

 photo DSC_2891FlyerPageTwoHeading2.jpg

Kameel wordt in het Nederlands gebruikt voor dieren met twee bulten.
De term Dromedaris wordt gebruikt voor dieren met een bult.
Dat is niet helemaal correct.
De familienaam is ‘kameel’, daarbinnen zijn er twee ondersoorten
die niet uitgestorven zijn:
de Camelus bactrianus (die met twee bulten)
de Camelus dromedarius (die met een bult)

In Pushkar wordt jaarlijks een grote markt gehouden
waar herders uit heel Rajasthan hun kamelen (dromedaris) te koop aanbieden.
Deze herders zijn de fokkers die er voor zorgen
dat er in India voldoende kamelen zijn om te gebruiken
in de landbouw en vervoer.
Door de toenemende welvaart komen machines binnen bereik
van landbouwers en vervoerders.
Daardoor neemt de vraag voor deze dieren af en dalen de verkoopcijfers
in Pushkar (en andere plaatsen).
De (half nomadische) levensstijl die bij het kweken en verkopen
van kamelen in India hoort, staat dan ook onder druk.

Op de Pushkar fair is daarover een filmpje gemaakt
dat terug te vinden is op Youtube: http://www.youtube.com/watch?v=Lm9aD–4DIA
Het geeft inzicht in het bovenbeschreven probleem
en geeft beelden van de Camelfair.
Als toerist gaan deze problemen aan je voorbij en
geniet je vooral van het schouwspel dat er zich op de velden
buiten Pushkar afspeelt.

Op de fair was dit jaar een organisatie aanwezig
die verschillende producten van kamelen gebruiken
om producten te maken:
= het haar
= de melk
= de uitwerpselen

Dat leverde de volgende souvenirs op:

 photo DSC_2878CamelBag.jpg

De tas waarin we de souvenirs mee naar Nederlanf genomen hebben.


 photo DSC_2879MadeFromCamelRawMaterials.jpg

Gemaakt van Kameel / Made from Camel raw materials


 photo DSC_2880DesertProducts.jpg

De organisatie die achter de producten zit: Camel Charisma. Zeg maar de commerciële naam voor het Lokhit Pashu Palak Sansthan (LPPS is een non-profit organisatie die zich richt op Raika kameelherders. Raika is de naam van een volk in India dat ook wel Rabari wordt genoemd. LPPS is a non-profit organization registered under the Rajasthan Societies Act. It was set up in 1996 to support Raika camel pastoralists in an acute crisis.)


 photo DSC_2883KerstkaartCamelCharisma.jpg

Van de uitwerpselen (dung) van kamelen wordt papier gemaakt. Dat wordt vervolgens gebruikt om bijvoorbeeld deze kerstkaarten/nieuwjaarskaarten met envelop te maken.


 photo DSC_2884CamelCharismaProductKerstkaarten.jpg

Toelichting op de kerstkaart:

Dit product van Camel Charisma is gemaakt met ‘Woestijnpapier’ dat gemaakt is met de hulp van dromedaris kamelen uit the Thar woestijn in Rajasthan. De kamelen verteren vezels van meer dan 36 verschillende woestijnplanten tot pulp die tot handgemaakt papier wordt verwerkt door Meghwal vrouwen uit Rajasthan (Godwar gebied).
Al deze producten zijn van blije kamelen die de Thar-woestijn bevolken, dus veel plezier met dit natuurlijk woestijn product en goede herinneringen aan Rajasthan!

http://www.camelcharisma.com


 photo DSC_2885Boekje.jpg

Boekje van Woestijnpapier.


 photo DSC_2886OpenBoekje.jpg

Opengeslagen boekje.


 photo DSC_2887SoapBajriAndCinnamon.jpg

Zeep met een geur van Bajri en Cinnamon oftewel Parelgierst (Pennisetum glaucum) en Kaneel. Gemaakt met kokosolie en kamelenmelk.


 photo DSC_2890FlyerPageOne.jpg

We kregen ook een folder mee over de activiteiten van genoemde organisatie. Voor de leifhebber hier de vier pagina’s.

 photo DSC_2891FlyerPageTwo.jpg

 photo DSC_2891FlyerPageTwoHeading2.jpg

 photo DSC_2892FlyerPageThree.jpg

 photo DSC_2893FlyerPageFour.jpg

 photo DSC_2894CamelCharisma.jpg