Breda, Markendaalseweg, rood.
Herfstrood
Breda, Markendaalseweg, rood.
Tagarchief: Rood
Haast onechte kleuren
Soms scheen de zon (op deze foto niet zo) en dan leken de kleuren niet echt. Vooral het gras. Breda, Valkenberg.
Pl@ntnet.org dacht dat dit een beuk is…
Kerst
Vanochtend is de adventskrans omgebouwd naar kerstkrans.
Rood
Vandaag was ik even in Eindhoven en zag onderweg
dat de herfst langzaam zijn kop opsteekt.
Rood was de kleur die me opviel.
Multatuli – Liefdesbrieven
Natuurlijk heb ik gisteren ook wat tijd gevonden
om aan de boekband van Liefdesbrieven te werken.
Een paar foto’s:
Het eerste waar ik mee begon was het voorbereiden van de hoeken en de omslag bij de rug. Ik kies voor de klassieke omslag die iedereen nog kent van schoolboeken.
Dan een stuk papier er onder om de overslag goed van lijm te kunnen voorzien.
Hier is de onderkant gereed.
Hier de bovenkant. Langzaam wordt de werkelijke bladspiegel van de voorplat zichtbaar.
Al is de rode boekband nog niet gereed, ik leg de witte en de rode naast elkaar.
Zo gaat de rode er uit zien. De rode zal nu in de boekenpers gaan om er voor te zorgen dat de omslagen zich goed vastzetten op het karton.
Het levert in ieder geval leuke foto’s op.
Multatuli – Liefdesbrieven
Eigenlijk wilde ik mijn bericht van vandaag
‘Liefdesbrieven met een zelfgemaakt wattenstaafje’ noemen.
Maar ik wil de serie berichten over het boek Liefdesbrieven,
met brieven geschreven door Multatuli niet verstoren.
Het back pairen is zo goed als gereed. Ik kan me gaan richten
op het schoonmaken van de letters, het plakken van het paste paper
en het lijmen van het leer aan de platten van grijsbord.
Dat schoonmaken van die letters is niet zo’n goed idee, in die zin dat er ook andere manieren moeten zijn om letters of een andere afbeelding op leer aan te brengen en zonder beschadiging weer te verwijderen na afronden van je bewerking. Ik probeer het hier met verdunner en een doek. Dat werkt niet zo goed. Zo’n doek werkt niet fijnmazig genoeg.
Zoals te zien heb ik nog net genoeg paste paper om die achter de letters te lijmen.
De vorige foto’s waren van zaterdag. Het is intussen zondag. Het witte leer ligt mooi in het rode leer verzonken. Mijn ervaring tot nu toe is dat het na het lijmen van het leer op de platten nog mooier komt te zitten.
De achterkant is opgeruimd. Het dunnen van het leer levert veel vuil op dat je wel wil verwijderen omdat je anders de kans hebt dat je dat straks aan de goede kant kunt zien. Het dunnen van het leer is een interessant proces. Ik heb het nu een paar keer gedaan maar iedere keer is het weer net iets anders. Misschien zie je iedere keer weer meer details. Nu viel me de verkleuring op van die plaats die je aan het dunnen bent.
Om zo gericht mogelijk de letters schoon te maken wilde ik dat proberen te doen met wattenstaafjes. Maar omdat ik die al tot twee keer vergeten was mee te brengen besloot ik een soort van wattenstaafje zelf te maken: sateprikker, stukje pyjama en schildersplakband. Werkte prima. Omdat je veel nauwkeuriger kunt werken verschijnen er ook nog een paar oneffenheden. Ook die zijn weggehaald.
Hier pas en meet ik het paste paper. Het papier moet niet onder de back pairing decoratie komen en ook niet in de scharnier van het boek.
Die zit. Nu kunnen de platten en de rug volgen.
Dat kan dan zo dadelijk in de boekenpers.
We naderen de finish. Dan kan ik eindelijk het boek ook eens gaan lezen!
Corona (virus/doden/melder/waanzin/test/symptomen,maatregelen/dashboard…)
Uitgeverij Van Oorschot bestaat 75 jaar.
Als actie geven ze 13 boekjes uit die elk verpakt zitten in
een envelop. Je kunt dus niet zien van welke schrijver
het boekje is dat je koopt of wat de titel van het verhaal is.
De actie gaat dan ook onder de slogan:
Van Oorschot koop je blind.
Dit is de envelop van de actie: Van Oorschot koop je blind. Intussen weet ik dat mijn boekje dat van Sander Kollaard is. Eerlijk gezegd: nooit iets van hem gelezen. Ik weet alleen dat hij winnaar is van de Librisprijs 2020.
Dit zijn de schrijvers. Van Oorschot roept je op de boekjes te verzamelen maar om ze alle 13 blind te kopen is nogal veel gevraagd. Één is geen probleem.
‘Rood’, het verhaal dat ik kocht, is erg actueel.
Onze woede is rood. We kijken met rood aangelopen koppen naar de wereld, boos over alles: bomenkap in de Amazone, megastallen, windenergie, politiek correcte politici, populisten, hun in Den Haag, gewone hardwerkende Nederlanders, de EU, Brexit, MH17, Poetin, Zwarte Piet, roetveegpiet, Black Lefes Matter, genderneutrale toiletten, blanke mannen, VAR, pedofielen, tbs’ers, techgiganten, Wall Street, nepnieuws, negatief nieuws, Corona (virus/doden/melder/waanzin/test/symptomen,maatregelen/dashboard…), de overdaad aan nieuws, te weinig vis in zee, te weinig koraal in zee, te weinig ijs en dus te veel water in zee en trouwens ook te veel plastic in zee en beslist te veel dode migranten in zee en – maar u zult het punt nu wel zien.
Actueel en helder geschreven.
Dus dat leest prettig.
Wat de Zweedse Anna precies in het verhaal deed werd me pas duidelijk
toen ik er achter kwam dat Kollaard in Zweden woont.
Leuke actie.
Edam rood
Om de kleur van mijn versie van ‘Kaas’ te kunnen bepalen
heb ik een stuk Edammer kaas gekocht.
Blijkt rood te zijn.
Roodharigen dag
Dit weekend is het weer Roodharigendag in Breda.
Deze dag duurt het hele weekend en al vroeg
lopen er veel gasten rond in de stad.
Met een braderie op het Kasteelplein. Ik heb al haringen gekocht.
De eerste gasten zijn er al.
Niet iedereen maakt zich druk.
De kramen langs de Kadettenflat.
De kramen voor het kasteel.
Argusvlinder 