Vandaag is het de derde zondag in de advent.
De advent is de tijd waarin je kunt uitkijken naar
de kortste dag en de komst van het licht.
Het duurt dan nog wel even voor we daadwerkelijk
meer licht krijgen maar het kerstkind is daar
wel het symbool voor (voor een aantal mensen).
Een beetje eigen invulling. De herfstbladeren die ik een paar weken geleden heb verzameld en die in de afgelopen weken, al dan niet onder bezwaar, hebben liggen drogen, vormen nu een belangrijk onderdeel van mijn adventskrans. Helemaal klaar voor komend weekend als het het eerste weekend van de Advent is.
Met nog een aantal laatste aanvullingen.
De herfstbladeren die ik pas verzamelde om dadelijk
een adventskrans te maken, die liggen nog te drogen
onder bezwaar. Vandaag de bladeren nog even nagekeken.
Hier en daar de kranten vervangen waartussen ze liggen te drogen. Allemaal even in de hand genomen en op een andere plaats teruggelegd. Komend weekend kan de krans gemaakt worden.
Twee van de herfstbladeren zijn direct verbonden met een zaaddoos. Zonder de zaaddoos te verpulveren kan je die bladeren niet op dezelfde manier onder bezwaar leggen zoals dat wel kan met bladeren die los verzameld zijn. Daarom liggen de twee bladeren met zaadlijst op een krant te drogen en worden de de bladeren plat geduwd door losse zaaddozen.
Ook dit is een zaaddoos. Een heel vochtige zaaddoos. Ik heb hem tussen de krant uitgehaals, omgedraaid en opnieuw onder bezwaar gelegd.
De losse bladeren lagen tot nu toe onder niet al te veel druk. Daar zorgden ook de dikke kranten wel voor. Daardoor staan de bladeren wel wat bol op sommige plaatsen. Maar deze bladeren zijn voor mijn herfst/adventskrans. Dan mogen ze best volume hebben.
Ik denk komend weekend de krans te maken, op tijd gereed voor de eerste zondag in de advent (3 december).
De krans die ik ga maken is niet perse een krans en
zal er anders uitzien dan wat ik vandaag in een
tuincentrum zag. Maar het wordt mijn adventskrans.
Tijdens een wandeling zo het een en ander van de straat opgeraapt. Daarna even afgespoeld en het ligt nu te drogen. Morgen zal het wel droog zijn en dan gaat het nog een tijdje onder bezwaar.
Vandaag was ik even in Eindhoven en zag onderweg
dat de herfst langzaam zijn kop opsteekt.
Rood was de kleur die me opviel.
Vandaag is de advent begonnen, de periode van uitkijken naar
het licht dat kerstmis brengt.
Een beter moment om een adventskrans te maken is er niet.
Daarvoor heb ik een ondergrond gekocht bij een tuincentrum,
bladeren verzameld in het Valkenberg en vier houders voor
waxinelichtjes uit de kast gepakt.
De bladeren heb ik eerst in de gootsteen gewassen.
Vervolgens heb ik ze laten uitlekken op kranten.
Al die dingen gecombineerd tot een adventskrans, Argusvlinder stijl. Een waxinelichtje kan aan vandaag.
Eerst grondverf.
Dan de herfstkleuren.
Te beginnen met een proef.
Tijd om het boekblok in de omslag vast te zetten.
Op naar het volgende.
Let op het blad, de structuur in de achtergrond of
gewoon het hele beeld.
De afgelopen weken waren heel druk en heb ik te weinig
kunnen werken aan het bladerboek.
Het was een soort van geheim voorbeeld voor het boek
dat dit jaar op de BoekKunstBeurs kon worden ingebonden.
Dit boek was bedoeld om als voorbeeld te dienen maar
het kwam niet op tijd af.
Van de organisatie kreeg ik wel een beschrijving maar
de tekst was niet beschikbaar en de afmetingen
stonden niet bij de beschrijving.
Dus het was een beetje improviseren en de inhoud
verzon ik zelf.
De laatste keer liet ik zien dat ik met de omslag
bezig was. De inhoud was gespat, De omslag is met
kleurpotlood en afficheletters.
Echte bladeren vormen het model voor een soort van ketting van herfstbladeren om de omslag. Het aspect herfst is er niet zo eenvoudig aan af te lezen. Ik gebruik verschillende kleuren om een soort van gearceerde omtrek te maken.
Het tussenresultaat.
Met de afficheletters zet ik een drietal ‘titels’: de teksten ‘blad’, ‘blader’ en ‘bladeren’. De titels komen op verschillende plaatsen op de omslag en welke je ziet hangt af van hoever het boek is opengeslagen. Blader.
Eerst druk ik de tekst af in wit. Dat dekt misschien niet overal even goed maar daardoor dekt de tekst in de definitieve kleur beter. Een soort van grondverf. Een echte drukker keert zich nu om in zijn graf.
Pas de derde of vierde afdruk is goed genoeg dus ik maak er eerst een paar in ‘klad’.
Zo gaat het boek er dan uit zien: de gespatte bladen en de omslag. Ik moet de letters niet te vastdraaien in de pers want dan duw ik de verf onder de letters uit.
‘In het wild’ is een beetje een grapje. De foto’s van deze herfstbladeren maakte ik gewoon in de stad. De achtergrond van ijzer, steen of de zitting van een tuinstoel. Dat is niet voor iedereen ‘in het wild’.
De vormen uit de natuur komen prachtig over met de spattechniek. Ze lijken zachter te worden.
Achteraf kan ik de conclusie trekken dat dit de beste compositie is.
Een andere conclusie is dat meerdere lagen in de afbeelding minder geslaagd zijn. Hier begin ik met een kring van bladeren. Dat gaat nog prima.
Dan wil ik daar boven op nog een afbeelding met één groot blad.
Maar het resultaat is dan verwarrend.
Zo maak ik dan de omslag. Drie maal de breedte van het boekblok.
Decoratie ook met bladeren maar met een andere techniek: arceren met kleurpotlood.
Ik ga proberen daar nog een titel bij te plaatsen.
Vandaag de intussen gedroogde bladen gevouwen tot een katern, dat in de omslag gelegd. Om een eerste beeld te geven van het bladerboek.
Lopend naar de bakker, gistermorgen, zag ik al die
herfstbladeren liggen. Nu is de ideale tijd om daar
iets mee te doen.
Er vallen veel bladeren af en de meeste zijn nog
intact. Als ze groen zijn kun je ze ook nog mooi plat
leggen. Als ze helemaal dood zijn dan staan sommige bol
of zijn er stukjes af of uit. Nu is die kans kleiner.
In het park was het ook ‘feest’, dus nam ik er daar
ook nog een paar mee. In verschillende maten.
Spatten is een eenvoudige techniek waardoor je
al je aandacht kunt richten op de compositie.
Gisteren een begin gemaakt met een bladerboek.
Het is al weer even geleden dus er even inkomen. Spatraam en tandenborstel uitproberen.
Dit grote eikenblad is zo alleen misschien niet zo’n typische vorm. Eens zien hoe dat uitvalt.
Ik zou nog een paar lichte kleuren ecoline willen hebben maar de donkere tinten passen misschien beter bij de herfst.
Vandaag ga ik nog een paar bladen maken.
Vandaag heb ik het boekblok (20+ pagina’s)
in de snijmachine gesneden en vervolgens alle
pagina’s geritst.
Door de vouw die zo op iedere pagina ontstaat
kan het boek straks goed omgeslagen worden.
Door te plakken, het gebruik van verschillende dragers
(van heel dun tot bijna karton, van flexibel tot stug)
is het boekblok ongelijk van dikte en daarvoor is de Japanse
binding minder geschikt maar voor een uniek exemplaar
vind ik dat niet zo’n probleem.
Het boekblok is bijgesneden. Ik nam het blad en scheurde het in stukken.
De platten, hergebruikte poster van Drukwerk in de Marge (Koppermaandag, Allu), is ruimer dan het boekblok. Dat kun je beter niet doen bij een Japanse binding.
Het boek ligt al in de kast.
De vorige keer ben ik midden tijdens het knippen gestopt. Vandaag heb ik dat afgemaakt en nog een tweede blad geknipt uit het wrijfsel van een boomschors. Gemaakt met waskrijt.
Vandaag eens geprobeerd of ik met het acrylkrijt zelf een blad kan tekenen. Dit is het eerste resultaat nadat ik eerst de omtrek van het blad heb overgenomen van de mal die ik bij het knippen ook gebruikt heb. Het zwarte krijt laat zich heel anders gebruiken dan de andere kleuren. Het geel bijvoorbeeld is erg hard en beschadigt dit papier het meest. Daar staat tegen over dat het zwart zo zacht is als houtskool. Morgen eens kijken of ik het zwart wat kan afzwakken met wit (ook een harder krijt).
Tweede poging. Dit blad is nog niet ingespoten met vernis. Dit papier is gewoon kopieerpapier. Het is harder en hier kun je het krijt ook meer druk geven.
Deze pagina, dit wrijfsel, was al een keer hier te zien maar deze keer is het op maat gesneden om deel uit te kunnen gaan maken van het boekblok. Dat boekblok wordt straks nog wel een klein beetje kleiner en recht of gelijkmatig gesneden aan alle kanten.
Herfstblad had ik niet meer om nog een wrijfsel te maken en het acrylkrijt te testen. Maar het ‘borduurwerk’ geeft ook een redelijk resultaat. Meerdere kleuren, verschillende ondergronden, soms twee wrijfsels op één pagina.
Uit de hand heb ik nog een esdoornblad getekend. Dat gebruik ik nu als mal om uit het wrijfsel van de boomschors een blad met schorstextuur te maken. Ben hier ongeveer halverwege met knippen.
Inderdaad, binnenkort moet ik stoppen met experimenteren,
boekblok afwerken en de boel inbinden.
Tijd om aan de boekband te beginnen.
Ter herinnering: ik heb een Koppermaandagposter
van dit jaar in 4 stukken gesneden. Die twee aan twee tegen
elkaar gelijmd met de bedrukte kant naar buiten.
Zo ontstaan er twee platten.
Hergebruik van papier dus.
Op de boekband staan nu delen van de titel van de poster,
delen van het recept voor Allu, een boekbindersdeodorant en
delen van de afbeelding van palmbomen.
Daar zit geen diepere betekenis achter: hergebruik.
Op de voorplat, zeg maar de voorkant van het boek, wil
ik een deel van een esdoorn herfstblad afbeelden door zijden
draden door voorgeprikte gaatjes te leiden.
Dat heb ik eerst uitgeprobeerd om een stuk Zaansch bord
dat een van de pagina’s in het boek gaat worden.
Kleur 1: je ziet, hopelijk op foto 2 nog duidelijker, dat ik iets gedisciplineerder aan het werk ga dan op de losse pagina. Daardoor ziet straks de achterkant er beter uit en blijft het papier minder dik.
Kleur 2: ik neem nu ook andere kleuren dan op de losse pagina. Eén zo’n kleur is ongeveer 1 meter zijden borduurgaren.
Kleur 3: het is nog niet af en ik denk dat ik ook deze keer weer ga proberen om hier en daar een tweede kleur in te zetten.
De foto’s van het herfstboeket vond ik tot nu toe
niet echt geslaagd.
De kleuren kwamen niet goed uit.
Mijn werkplaats heeft ook niet zo’n prima licht.
Misschien voor de winter nog iets aan doen.
Maar plots lagen de bladeren gisteren in de volle zon.
Dus toch nog een keer foto’s gemaakt.
Na deze foto’s zijn de bladeren van het papier af genomen en heb ik ze vast proberen te plakken. Nu liggen ze onder bezwaar om goed aan elkaar te kleven.
Argusvlinder 