Onrust in tekeningen, onrust in beelden

Van gespannen tekeningen tot de vraag wie in Apollo-David verbeeld is

De tekeningen van Michelangelo zijn trefzeker.
Zelfs in de schetsen in Teylers Museum zie je lijnen die meteen raak zijn.
Ze staan direct goed op papier.
Maar de tekeningen tonen veel lichamen die lijken te worstelen,
alsof de strijd van binnenuit komt.
Kronkelende en draaiende poses die samen een dynamische context scheppen.
Veel spieren die zich maar niet willen ontspannen.

Bij zijn beeldhouwwerk ligt dat anders.
Het marmer lijkt uit te nodigen tot egale oppervlaktes.
De spieren ontbreken niet,
maar ze zijn zacht glooiend in plaats van kronkelend.
De dynamiek en het drama van de compositie blijven even krachtig.
Maar de houding straalt geen overspanning uit.

DSC05966HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanApolloDavidCa1530Marmer

Haarlem, Teylers Museum, De mannen van Michelangelo, Apollo-David, circa 1530, marmer.

Een voorbeeld daarvan zie je in Haarlem:
de Apollo-David.
Een naakte, gespierde man, zo uit de oudheid gestapt.

DSC05978HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanApolloDavidCa1530Marmer

Als er een overspannen onrust in dat werk aanwezig is,
dan schuilt die in wie het eigenlijk is:
is het Apollo, de mooiste man tussen de Griekse goden, of
is het David, de jonge, bijbelse man die Goliath versloeg en later koning werd?


De VROUWEN van Michelangelo

Vrouwenhoofden tussen mannenlichamen, Rafaëls humanistische blik en Michelangelo’s ideaaltype

Toen ik in oktober de tentoonstelling
De mannen van Michelangelo bezocht,
was die pas drie dagen geopend
Dat viel bovendien samen met de herfstvakantie.
De bezoekersdrukte was dus voorspelbaar.
Bij elk werk verzamelde zich een kring van toeschouwers.

Ik fotografeer graag om de tentoonstelling thuis
opnieuw rustig te beleven.
Daarom wacht ik telkens op het juiste moment voor de foto.
Zo volg ik vaak niet de route die de curator heeft bedacht.

Daarom bevat deze reeks meerdere berichten
met anatomische studies van armen en benen.
Veel echte studies van het menselijk lichaam.

Ze zijn fascinerend, maar roepen toch
een andere esthetische ervaring op dan
complete fresco’s of beelden.

Wat mij betreft vormen de tekeningen waarop vrouwen
het onderwerp zijn, een uitzondering.
De nadruk ligt dan veel minder op de anatomische bouw en
juist op ‘de schoonheid’ van het onderwerp.

DSC05935HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanStudiesVoorHetHoofdVanLedaC1530RoodKrijtOpPapier

Haarlem, Teylers Museum, De mannen van Michelangelo, Studies voor het hoofd van Leda, circa 1530, rood krijt op papier.

DSC05948HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanStudiesVoorHetHoofdVanLedaC1530RoodKrijtOpPapier

Het hoogtepunt zijn de studies voor het hoofd van Leda.
Geen spierbundels, geen ontlede schouders.
De perfecte vorm, een zachte egale huid.
Subtiele schaduw rond de neus,
geloken oogleden en duidelijk aangezette lippen.
Zie hoe het papier en het krijt hun werk doen:
de vezels van het papier versterken
de genuanceerde uitwerking van deze tekening.

Het verhaal van Leda en de zwaan komt uit de Griekse mythologie. Zeus, de oppergod, veranderde zich in een zwaan om Leda, de koningin van Sparta, te te benaderen – in verhalen variërend van verleiding tot overweldiging. Uit hun samenzijn kwamen mythische kinderen voort, waaronder Helena (de aanleiding voor de Trojaanse Oorlog) en de tweeling Castor en Pollux.

DSC05937HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanMannenEnVrouwenTxtDSC05938 01 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanStudiesVoorDeLibischeSibilleVoorDeSixtijnseKapelCa1511RoodKrijtWitKrijtOpPapier

Studies voor de Libische sibille voor de Sixtijnse Kapel, circa 1511, rood krijt, wit krijt, op papier.

Sibille (Sibylle) was een verzamelnaam voor priesteressen die in extase profetieën uitspraken. De Libische Sibille gold als een profetes uit Libië, geïnspireerd door Apollo en beroemd om haar raadselachtige voorspellingen. Libië was een regio die in de oudheid gold als mysterieus en exotisch. Volgens latere tradities kondigde zij de komst van Christus aan.

DSC05938 02 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanStudiesVoorDeLibischeSibilleVoorDeSixtijnseKapelCa1511RoodKrijtWitKrijtOpPapier Detail


DSC05940 01 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanEenGeïdealiseerdeBusteCa1525-1530RoodKrijtOpPapier

Een geïdealiseerde buste, circa 1525 – 1530, rood krijt op papier.

DSC05940 02 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanEenGeïdealiseerdeBusteCa1525-1530RoodKrijtOpPapier Detail


DSC05942HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanRafaël(RaffaelloSanzio)StudieVoorHebeEnProserpinaVoorDeVillaFarnesina1518RoodKrijtOpPapier

Deze tekening is niet gemaakt door Michelangelo maar door Rafaël. Hij is wel in het bezit van het Teylers Museum. Hij contracteert met de werken van Michelangelo vanwege de humanistische thematiek. Rafaël (Raffaello Sanzio), Studie voor Hebe en Proserpina voor de Villa Farnesina, 1518, rood krijt op papier.


DSC05945HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanCornelisBosNaarMichelangeloLedaEnDeZwaan1544-1545Gravure

Het onderwerp ‘Leda en de zwaan’ wordt vaak gebruikt. Michelangelo’s beeld wordt daarin gevold door bijvoorbeeld Cornelis Bos, Naar Michelangelo – Leda en de zwaan, 1544 – 1545, gravure.


Als ik de vrouwenhoofden in de tentoonstelling bekijk,
lijkt het alsof ze één model of één gestileerd ideaaltype delen.
In de montage volgen van boven naar beneden:
Leda, de Libische sibille en de gespiegeld weergegeven geïdealiseerde buste.
De gelijkenis tussen de drie is opvallend.
Oordeel zelf.

LedaLibischeSibilleHorizontaalGespiegeldeGeïdealiseerdeBuste


Het mannenlijf langzaam in beeld

Studies van spieren, huid en beweging

DSC05953 01 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanAnatomischeStudiesVanEenLinkerbeenEn-ArmCa1515-1520RoodKrijtOpPapier

Haarlem, Teylers Museum, De mannen van Nichelangelo, Anatomische studies van een linkerbeen en -arm, circa 1515 – 1520, rood krijt op papier.


Het is moeilijk het gevoel te onderdrukken
dat ik naar een bodybuild wedstrijd
zit te kijken. Daar ben ik geen fan van.

Helemaal eerlijk tegenover Michelangelo is dat niet.
Omdat Michelangelo lichamen ontleedde,
iets wat weinig kunstenaars deden,
begrijp ik zijn nieuwsgierigheid.

Nieuwsgierigheid naar de binnenkant van het lichaam en hoe,
wat je daar aantreft, doorwerkt in je kunst.
Die spieren zitten net onder de oppervlakte
van wat je normaal gesproken met het blote oog ziet.
Sommige spieren modelleren van binnenuit
de buitenkant van de huid.

DSC05953 02 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanAnatomischeStudiesVanEenLinkerbeenEn-ArmCa1515-1520RoodKrijtOpPapier Detail

Bij het tillen van een zwaar voorwerp
ontstaan nieuwe welvingen in de huid,
die verdwijnen zodra het voorwerp weer wordt neergezet.

Sommige kunstenaars zoals Hendrick Goltzius hadden
wel een vermoeden van een mechanisme.
Dat lieten ze zien in hun werk.
Veel bulten, op veel plaatsen op het lichaam.
Ze toonden hun gedachten maar wisten het fijne niet.

Je ziet,
in deze tekeningen van Michelangelo
de werking van het vermoedelijke mechanisme
langzaam in beeld komen,
zoals een beeldhouwer vorm geeft aan marmer.

Je ziet stap voor stap
de kunstenaar grip krijgen
op dat verholen aspect.
Door oefening vertaalt hij het lijf naar tekening, en
van tekening naar fresco of marmeren beeld.

DSC05933HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanChristusInHetVoogeborchteCa1530-1533RoodEnZwartKrijtOpPapier

Christus in het voogeborchte, circa 1530 – 1533m rood en zwart krijt op papier.


Kijk eens aandachtig naar het linker onderbeen van Christus.
Of beter: naar de schaduw, die naast en schuin achter het been valt.
Zie hoe het vettige rode krijt
Michelangelo in staat stelt
hier een realistische schaduw te suggereren.
Van diep donkerrood.
Naar een tint die ik bijna als grijs ervaar.

DSC05949 01 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanStudieVanEenLinkerbeenVoorDeSculptuurDag1524ZwartKrijtOpPapier

Studie van een linkerbeen voor de sculptuur Dag, 1524, zwart krijt op papier.


Op veel tekeningen ontbreekt de voet, en
het blijft onduidelijk of dit toeval,
techniek of keuze was.
Je ziet mannen staan – studies van onderbenen.
Meestal zonder voet.
Hier is de voet prominent aanwezig:
de voet in de hoofdrol.

DSC05949 02 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanStudieVanEenLinkerbeenVoorDeSculptuurDag1524ZwartKrijtOpPapier VoetInDeHoodrol


Het kruis in fragmenten

Drie krijtbladen van Michelangelo in Haarlem, circa 1522 – 1536

Soms worden dingen je door een kunstenaar op een dienblad aangereikt.
Maar bij dit eerste blad van Michelangelo is dat zeker niet het geval.
Er staan zeker drie, misschien zelfs vijf tekeningen op het papier.
Het was dan ook ‘slechts’ een schetsblad.

DSC05929 01 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanStudiesVoorEenKruisafnameCa1522-1524RoodKrijtOpPapier

Haarlem, Teylers Museum, De mannen van Michelangelo, Studies voor een kruisafname, circa 1522 – 1524, rood krijt op papier.

De centrale afbeelding trekt onmiddellijk de aandacht.
Het is op dit blad de tekening die het meest is uitgewerkt.
Michelangelo heeft niet de eenvoud opgezocht.
Geen eenvoudig kruis, maar een wringende, hoge constructie.
Christus wordt getoond in een rauwe positie.
Wat doen sommige figuren hier?
Spieren tonen? Compositie vormen?
Alles gericht op grootsheid, op drama.
Eén arm. De torso. Eén been.
Aan elk uiteinde een figuur. Samen: een diagonaal.
Ernaar kijken roept weerzin en bewondering op,
tegelijk.
Lichamen kronkelen. Houdingen draaien.
De compositie wormt zich een weg.

DSC05929 02 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanStudiesVoorEenKruisafnameCa1522-1524RoodKrijtOpPapier Detail

Geen gezichten, geen namen.
Individualiteit ontbreekt.
Het rode krijt werkt gruizig.
Volgens mij wringt het.
Geen schilderij, geen fresco.
Misschien bleef het bij deze worsteling.

DSC05929 03 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanStudiesVoorEenKruisafnameCa1522-1524RoodKrijtOpPapier Detail


DSC05931HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanKruisafnameCa1530-1532RoodKrijtOpPapier

Kruisafname, circa 1530 – 1532, rood krijt op papier.


DSC05951HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanStudiesVoorEenKruisigingCa1530-1536ZwartKrijtOpPapier

Studies voor een kruisiging, circa 1530 – 1536, zwart krijt op papier.


De schat van Teylers

Wanneer zien we de andere tekeningen en prenten van Christina, koningin van Zweden in een grote tentoonstelling?

Christina I van Zweden werd geboren in 1626.
Al toen ze zes jaar oud was, werd ze koningin.
Uiteindelijk deed ze in 1651 vrijwillig troonsafstand.

Ze was een hartstochtelijke liefhebber van cultuur:
ze verzamelde kunst, liet muziek componeren,
las en schreef, en trad vaak onconventioneel op.
Zo bekeerde zij zich tot het katholicisme,
leefde vrij en bood bescherming aan joodse medeburgers.
Ze stierf in Rome, waar haar graf zich bevindt in de Sint-Pieter.

Ze had een verzameling tekeningen en prenten.
Nu wordt het verhaal een beetje vaag.

Het voorwoord van de catalogus van 2025
opent met de volgende passage:

In 1790 verwerft Teylers Museum een van de grootste schatten uit de geschiedenis van het instituut. Voor 10.000 gulden koopt men zo’n 1700 tekeningen en enkele honderden prenten aan van de erfgenamen van een Romeinse edelman, Livio Odescalchi. De tekeningen zijn voor een belangrijk deel afkomstig uit de beroemde kunstcollectie van Christina, ooit koningin van Zweden. Hiertussen bevinden zich werken van de grootste Italiaanse kunstenaars zoals Rafaël, Bernini en Michelangelo.

Een nogal versluierende tekst:
= Tienduizend gulden was een enorme som geld.
= De aankoop werd in Italië verricht door Willem Anne Lestevenon,
geboren in Amsterdam en bestuurlijk actief in Haarlem.
Hij verrichtte de aankoop voor Teylers Tweede Genootschap,
waarvan hij lid was.
Trivia: hij werd in 1769 drossaard van stad en baronie van Breda.
= ‘zo’n 1700 tekeningen en enkele honderden prenten’,
maar hoeveel precies, en wie waren de makers?
De Wikipedia-pagina over Lestevenon noemt ook andere namen:
‘met daarbij werken van Michelangelo, Rafaël,
Claude Lorrain en Hendrick Goltzius.’
= ‘de erfgenamen van een Romeinse edelman, Livio Odescalchi’.
Livio Odescalchi was neef van Paus Innocentius XI.
Hij trad op als legerleider en financier van Europese oorlogen,
onder meer tegen het Ottomaanse Rijk.
Odescalchi verwierf de tekeningen en prenten
uit de nalatenschap van Christina.

In 2005 vormden de tekeningen van Michelangelo
de kern van een tentoonstelling.
Nu 20 jaar later zien we weer een tentoonstelling met
een heel andere inhoudelijke opzet en insteek.
In de tussenliggende jaren zijn deze werken vast ook
op andere tentoonstellingen, wereldwijd te zien geweest.

Je kunt ze dus met recht een schat noemen.
De werken die in dit bericht te zien zijn, komen allemaal
uit deze verzameling.

Blijft wel de vraag wanneer het grote publiek die andere
honderden werken te zien krijgt.
Is het niet hoog tijd voor een tentoonstelling – of zelfs een reeks –
onder de titel ‘De schat van de koningin van Zweden’?

Opmerkelijk genoeg bestaat er tot op heden geen allesomvattende studie
die de volledige collectie van Christina van Zweden
in Teylers Museum beschrijft.
Natuurlijk zijn er catalogi en deelonderzoeken
waarin afzonderlijke groepen tekeningen,
zoals die van Michelangelo of Goltzius, aandacht krijgen.
Maar een integrale analyse van de ruim 1700 tekeningen
en honderden prenten ontbreekt nog steeds.

Geen kleine opdracht, dat is duidelijk.
Wellicht dat het, gefaseerd, mogelijk wordt
in samenwerking met Zweedse partners en
met bijvoorbeeld (deel)financiering van de Europese Unie.

Want juist zo’n overzichtswerk zou de betekenis van Christina
als verzamelaar en mecenas onderstrepen
én de unieke rol van Teylers Museum in het bewaren
van deze Europese schat zichtbaar maken.

DSC05921 01 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanVerschillendeFigurenVoorDeSixtijnseKapelCa1511RoodKrijtMetaalstiftOpPapier

Haarlem, Teylers Museum, De mannen van Michelangelo, Verschillende figuren voor de Sixtijnse Kapel, circa 1511, rood krijt, metaalstift, op papier.

Het is niet meteen duidelijk wat er op deze bladen staat.
In dit geval is het niet één tekening.
Er staan er meerdere op, soms verschilt de orientatie.
Dan staat plotseling een deel op zijn kant.
In dit heval gaat het om individuele benen, torso’s
maar ook om figuren die bij elkaar horen.
Hoe passen die straks op de achterwand van de kapel?
Probeer eens zo, of misschien toch anders…

DSC05921 02 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanVerschillendeFigurenVoorDeSixtijnseKapelCa1511RoodKrijtMetaalstiftOpPapier Detail


DSC05923HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanVerschilendeFiguurstudiesVooDeSixtijnseKapelCa1511RoodKrijtMetaalstiftZwartKrijtOpPapier HandVanGod

Van de vellen papier wordt zowel de vóór als de achterkant getoond. Michelangelo gebruikte beide kanten en dus willen we die ook allebei zien. Op deze tekening is ooit een deel weggesneden en later weer terug ‘geplakt’. Je kunt goed zien dat de hand aan de linkerkant van de tekening er opnieuw is ingepast. Herken je de hand van God? Verschilende figuurstudies voor de Sixtijnse Kapel, circa 1511, rood krijt, metaalstift, zwart krijt, op papier.

MichelangeloDeHandVanGodSixtijnseKapelBronInternet

In deSixtijnse Kapel zal het de rechtse hand worden.


DSC05925HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanStudeVanEenMannelijkNaaktVorDeSlagBijCascina1504ZwartKrijtWitHoogselOpPapier

Een mannelijk naakt voor de Slag bij Cascina, 1504, zwart krijt, wit hoogsel, op papier.


DSC05927 01 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanStudieVanEenMannelijkNaaktVoorDeSlagBijCasina1504ZwartKrijtWitHoogselOpPapier

Studie van een mannelijk naakt voor de Slag bij Casina, 1504, zwart krijt, wit hoogsel, op papier. Wanneer kiest Michelangelo voor rood krijt en wanneer voor zwart? Waarom?

DSC05927 02 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanStudieVanEenMannelijkNaaktVoorDeSlagBijCasina1504ZwartKrijtWitHoogselOpPapier Detail


Builenpest?

Over navolgers van Michelangelo en hun anatomisch begrip van spieren

De tekeningen die in het vorige bericht te zien waren
en die de basis vormden voor veel van het werk van Michelangelo
aan de Sixtijnse Kapel, kreeg veel navolgers.

DSC05911HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanAgostinoVenezianoBadersNaarMichelangelosSlagBijCascina1524Gravure

Haarlem, Teylers Museum, De mannen van Michelangelo, Agostino Veneziano, Baders, naar Michelangelo’s Slag bij Cascina, 1524, gravure. Een van de vele voorbeelden.


De spieren die bij Michelangelo nog op de anatomisch juiste plaats
lijken te zitten, zijn hier verworden tot bulten.
Bij veel van de navolgers, zie ook werk van Goltzius,
doen de ‘spieren’ me meer denken aan de builenpest
dan aan gespierde figuren.

HendrickGoltziusFarneseHerculesCa1598

Hendrick Goltzius, Farnese Hercules, circa 1598. Kijk eens goed naar de rug…

HendrickGoltziusFarneseHerculesCa1598DetailVanDeGespierdeRug


Wikipedia:
In 1590 reisde hij (Goltzius) over Hamburg en München naar Italië om er in Rome de klassieke oudheid en de Italiaanse kunst te bestuderen. Onderweg had hij ook Venetië, Bologna en Florence bezocht. Hij maakte schetsen van antieke sculpturen en van kunstwerken van de grote Italiaanse meesters. Na zijn terugkeer in Haarlem in 1591 verwerkte hij zijn reisindrukken in prenten. Hij laat de maniëristische stijl meer en meer los en gaat meer klassiek werken op basis van de werken van Rafael, Michelangelo en Polidoro da Caravaggio waarmee hij in Italië had kennis gemaakt. Zijn uitgeverij, waar toen ook Jan Saenredam werkte, had veel succes en was zeer productief zodat Goltzius’ werk internationale erkenning kreeg. Hij was bekend bij vorstenhuizen over gans Europa. Een van zijn grote bewonderaars was Rudolf II, keizer van het Heilige Roomse Rijk. De graveur en uitvinder Cornelis Drebbel was omstreeks 1592 enige tijd in de leer bij hem en trouwde Goltzius’ jongere zuster Sophia.

DSC05913HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanMarcantonioRaimondiBadersNaarMichelangelosSlagBijCascina1510Gravure

Marcantonio Raimondi, Baders naar Michelangelo’s Slag bij Cascina, 1510, gravure.


DSC05915HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanMarcantonioRaimondiBaderNaarMichelangelosSlagBijCascina1508-1509Gravure

Marcantonio Raimondi, Bader naar Michelangelo’s Slag bij Cascina, 1508 – 1509, gravure.


DSC05917HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanAgostinoVeezianoSoldaatDieZijnBroekVastmaaktNaarMichelangelosSlagBijCascina1517Gravure

Agostino Veneziano, Soldaat die zijn broek vastmaakt naar Michelangelo’s Slag bij Cascina, 1517, gravure.


DSC05919 01 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanBatianoDaSangaloBadersKopieNaarHetCentraleDeelVanMichelangelosSlagBijCascina1542OlieverfOpPaneel

Bastiano da Sangallo, Baders, kopie naar het centrale deel van Michelangelo’s Slag bij Cascina, 1542, olieverf op paneel.

DSC05919 02 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanBatianoDaSangaloBadersKopieNaarHetCentraleDeelVanMichelangelosSlagBijCascina1542OlieverfOpPaneel Detail


Meesterlijk, Maar Niet Mooi?

Reflecties bij vier werken in de tentoonstelling

DSC05896HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanEenMannelijkNaaktCa1501-1502PenInBruineInktZwartKrijtOpPapier

Haarlem, Teylers Museum, De mannen van Michelangelo, Een mannelijk naakt, circa 1501 – 1502, pen in bruine inkt, zwart krijt, op papier.


DSC05904HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanInvloedrijkeLijvenTxtDSC05905HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanStudiesVoorAdamVoorDeSixtijnseKapelCa1511RoodKrijtOpPapier

Studies voor Adam voor de Sixtijnse Kapel, circa 1511, rood krijt op papier.


DSC05907 01 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanZittendManelijkNaakt(Ignudo)VoorDeSixtijnseKapelCa1511RoodKrijtWitOpgehoogdOpPapier

Als ik eerlijk moet zijn vind ik ze niet altijd mooi,
die mannen van Michelangelo.
Effectief? Absoluut.
Zijn werk gaf hem toegang tot de Sixtijnse Kapel.
Dat was zo ongeveer het hoogst haalbare
voor een kunstenaar in de 16e eeuw.
Daar maakte hij werk dat veel navolgers kent.
Nog iedere dag lopen drommen mensen door de kapel
om het fantastische schouwspel te kunnen zien.
Maar al die spieren.

In een van de volgende berichten over deze tentoonstelling
zit een schets met het hoofd van Leda.
Heel zacht, geen spier te zien.
Alsof je kijkt naar een perfect opgemaakt vrouwengezicht.

Dus geen vraagtekens bij de technische kwaliteiten
van Michelangelo Buonarotti.

DSC05907 02 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanZittendManelijkNaakt(Ignudo)VoorDeSixtijnseKapelCa1511RoodKrijtWitOpgehoogdOpPapier

Zittend mannelijk naakt (ignudo) voor de Sixtijnse Kapel, circa 1511, rood krijt, wit opgehoogd, op papier.


DSC05909HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanStudiesVanEenHoofdEnLedematenVoorDeSixtijnseKapelCa1511RoodKrijtOpPapier

Studies van een hoofd en ledematen voor de Sixtijnse Kapel, circa 1511, rood krijt op papier.


India 24/25: Delhi, dag 5 – National Museum X

– De bronzen in het centrum van de aandacht –

Het National Museum heeft een geweldige collectie
bronzen voorwerpen.
Ze staan prachtig gepresenteerd:

  • ieder beeld of iedere groep staat in een eigen vitrine,
  • stifvrij,
  • niet aan te raken,
  • achter glas.

Dat stelt de fotograaf voor uitdagingen maar zo krijgen ze
de aandacht die ze verdienen.
Daar worden ze goed uitgelicht en zijn ze voorzien
van een goede toelichting.
Ik keek mijn ogen uit.
Geen idee waar te beginnen.

DSC01270 01 IndiaNewDelhiNationalMuseumDeviLateChola12CentCETamilNaduSouthIndiaH59-5cmB19cmD18cmBronze

India, New Delhi, National Museum, Devi, Late Chola, 12 century CE, Tamil Nadu, South India, bronze. Voor het idee, dit beeld is 59,5 cm hoog, 19 cm breed en 18 cm diep.

Devi in de hindoeïstische traditie:

Ze is de belichaming van energie:
Devi staat symbool voor creativiteit, vruchtbaarheid en bescherming.

Verbonden met goden:
Ze wordt vaak gezien als de gemalin van grote goden zoals Shiva en Vishnu.

Eigenschappen:
Moed, mededogen, wijsheid en rechtvaardigheid worden met haar geassocieerd.

Aanbidding:
In vele vormen (Durga, Parvati, Lakshmi, Saraswati) wordt Devi vereerd
in tempels en festivals.

DSC01271IndiaNewDelhiNationalMuseumDeviLateChola12CentCETamilNaduSouthIndiaH59-5cmB19cmD18cmBronzeTxt

De tribhanga-houding komt heel veel voor in de Indiase kunsten.
Hier zie je het linkerbeen iets naar voor staan,
met een gebogen knie als gevolg,
waardoor de heupen kantelen en draaien.
Die draaing zet zich door in bovenlijf, schouders en hoofd.
In steeds afnemende mate.

DSC01270 02 IndiaNewDelhiNationalMuseumDeviLateChola12CentCETamilNaduSouthIndiaH59-5cmB19cmD18cmBronze DetailDSC01270 03 IndiaNewDelhiNationalMuseumDeviLateChola12CentCETamilNaduSouthIndiaH59-5cmB19cmD18cmBronze Detail Rechts

Kataka-mudra, de houding van de hand. Dat is al een studie op zich.

DSC01270 04 IndiaNewDelhiNationalMuseumDeviLateChola12CentCETamilNaduSouthIndiaH59-5cmB19cmD18cmBronze Detail Links

Lolahasta.

DSC01270 05 IndiaNewDelhiNationalMuseumDeviLateChola12CentCETamilNaduSouthIndiaH59-5cmB19cmD18cmBronze Detail DubbeleLotus

De dubbele lotus waarop het beeld staat.


Nu ik ruim een jaar later aan mijn foto’s werk,
van die vakantie in India,
beleef ik nog steeds, heel veel plezier in het
stukje bij beetje beter leren begrijpen
van de prachtige Indiase kunst.


Spieren, spieren en spieren

Op de tentoonstelling ‘De mannen van Michelangelo’
zijn een aantal bladen met tekeningen te zien
met spieren: spieren in de schouder, in de hand,
in een been in een arm.

DSC05898HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanStudiesVanArmenEnHandenCa1513-1514PenInBruineInktRoodKrijtOpPaier

Haarlem, Teylers Museum, De mannen van Michelangelo, Studies van armen en handen, circa 1513 – 1514, pen in bruine inkt, rood krijt, op papier.


Zou de bruine inkt vanaf de tijd van Michelangelo bruin
geweest zijn of was het zwarte inkt die met de jaren verkleurd is?

Allemaal uit een tijd waarin kunst en wetenschap veel dichter
bij elkaar lag. Sommige van de tekeningen zijn voorzien
van letters in de tekeningen. Het is niet ondenkbeeldig
dat de tekeningen bedoeld waren voor in een boek.
De tekst kon dan via de letters verwijzen naar specifieke details
op de tekeningen.

DSC05900 01 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanAnatomischeStudiesVanEenLinkerbeenCa1515-1520RoodKrijtPenInBruineInktOpPapier

Anatomische studies van een linkerbeen, circa 1515 – 1520, rood krijt, pen in bruine inkt, op papier.

DSC05900 02 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanAnatomischeStudiesVanEenLinkerbeenCa1515-1520RoodKrijtPenInBruineInktOpPapier Tekst

In een bijlage van de catalogus van 2005 stonden vertalingen van de teksten die op de werken in de tentoonstelling staan. In de catalogus van 2025 is dat niet het geval. Wellicht omdat deze keer hele brieven in de tentoonstelling zijn opgenomen?


DSC05902HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanAnatomischeStudiesVanEenSchouderCa1515=1520RoodKrijtOpPapier Deels

Deel van de pagina met als naam Anatomische studies van een schouder, circa 1515 – 1520, rood krijt op papier.


Is het afgrijzen? Is het ongeloof?

Over Michelangelo’s lijnen, houdingen en vragen die blijven hangen

Elke tekening roept vragen op.
Dat maakt de collectie van Teylers en de gellende werken
in de tentoonstelling zo’n feest.
Bij de laatste tekening van dit bericht
sta ik wat langer stil.

DSC05887 01 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanManelijkNaaktMetAangegevenVerhoudingenCa1515-1520RoodKrijtOpPapier

Haarlem, Teylers Museum, De mannen van Michelangelo, Mannelijk naakt met aangegeven verhoudingen, circa 1515 – 1520, rood krijt op papier.

DSC05887 02 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanManelijkNaaktMetAangegevenVerhoudingenCa1515-1520RoodKrijtOpPapier Detail

Hier zie je hoe de verhoudingen zijn aangegeven.


DSC05890 01 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanEenMannelijkNaakt(NaarMassaccio)EnTweeAndereFigurenCa1492-1496PenInBruineInktGewassenOpPapier

Op de tekeningen staan vaak allerlei houdingen maar hier is meer aan de hand. Mannelijk naakt (naar Massaccio) en twee andere figuren, circa 1492 – 1496, pen in bruine inkt, gewassen, op papier.

Een toelichting over Massaccio op Wikipedia:

Masaccio wordt beschouwd als de eerste belangrijke Italiaanse meester van de 15e eeuw, van belang vanwege de manier waarop hij de personages in zijn schilderingen afbeeldde, en vanwege het gebruik van het licht in zijn werken. Het meeste belang wordt echter gehecht aan het gebruik van het perspectief, waarmee hij een radicale ommezwaai in de Florentijnse schilderkunst teweegbracht.
Masaccio was een van de eerste schilders die gebruikmaakte van het lijnperspectief. Waarschijnlijk nam hij de principes van het perspectief over uit het werk van de architect Filippo Brunelleschi, die als ontdekker van het lijnperspectief wordt beschouwd.

DSC05890 02 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanEenMannelijkNaakt(NaarMassaccio)EnTweeAndereFigurenCa1492-1496PenInBruineInktGewassenOpPapier Lijnen

Het is fantastisch om van dicht bij te kunnen zien hoe met schijnbaar eenvoudige middelen, Mischelangelo zulke plastische figuren kan wegzetten.


DSC05892HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanMannelijkNaaktEnEenVrouwMetEenSchoffelCa1517-1523PenInBruineInktZwartKrijtOpPapier

Mannelijk naakt en een vrouw met een schoffel, circa 1517 – 1523, pen in bruine inkt, zwart krijt, op papier.


DSC05894 01 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanTweeVoorovebuigendeFigurenCa1496-1503PenInBruineInktOpPapier

Twee vooroverbuigende figuren, circa 1496 – 1503, pen in bruine inkt, op papier.

Een beetje vreemde tekening is deze laatste.
Ik kan er maar moeilijk mijn vinger op leggen waarom.

Slechts enkele tekeningen in de tentoonstelling tonen figuren in kleding.
Ik vermoed dat de naakten vooral bedoeld zijn om te doorgronden
hoe de anatomie het uiterlijk beïnvloedt.

Als iemand in deze houding staat, wat betekent dat dan
voor de spieren in de bovenarmen? En omgekeerd?
Welk effect hebben de spieren van de bovenarm
op de houding die ik graag wil afbeelden?

Ook in de tekening die ik in mijn eerste bericht
over de tentoonstelling in Teylers Museum besprak,
is de centrale figuur gekleed.
Maar daar is de kleding opvallend:
op meerdere plaatsen is de stof zo ‘vastgezet’ dat
de kleding niet recht omlaag valt maar
juist in allerlei plooien.

Hier valt de kleding recht omlaag.
De onderkant van het kleed is ook maar globaal aangegeven.
Daar zijn geen details uitgewerkt.
Wat maakt deze schets het waard om er een heel vel aan te wijden?

DSC05894 02 HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanTweeVoorovebuigendeFigurenCa1496-1503PenInBruineInktOpPapier Gezicht

Detail.


Wat mij wel opvalt is de uitdrukking van het gezicht.
Het lijkt wel een karikatuur.
Michelangelo gebruikt maar een beperkt aantal lijnen.
In plaats van de platte neus uit de vorige tekening,
is deze opvallend spits.
De ogen wijd gesperd.
De mondhoeken omlaag.
Is het afgrijzen? Is het ongeloof?

Iedere tekening roept nieuwe vragen op.
Ik ben benieuwd welke van de vragen al een keer beantwoord zijn.
Om antwoorden te vinden, zal ik me verder verdiepen in de catalogi.


De mannen van Michelangelo

Een eerste blik
Gevouwen handen, een gesprek, een scène

DSC05883HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanMichelangeloTxt

Het is al even geleden dat ik de tentoonstelling bezocht.
Op 17 oktober.
De tentoonstelling was net voor de derde dag open.

DSC05882HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanMichelangeloTxtDSC05884HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanMeerDanLevenechtTxt

DSC05885 01 HaarlemTeylersMuseumDrieFigurenInAanbiddingCa1495-1503PenInBruineInktZwartKrijtOpPapier

Haarlem. Teylers Museum, Drie figuren in aanbidding, circa 1495 – 1503, pen in bruine inkt, zwart krijt op papier.

DSC05885 02 HaarlemTeylersMuseumDrieFigurenInAanbiddingCa1495-1503PenInBruineInktZwartKrijtOpPapier Detail

Bidden deze mannen?
De figuur die we het best zien
lijkt zijn handen gevouwen te hebben.
Houdt hij iets vast?
Hij kijkt niet in devotie vooruit,
niet naar een beeld in de verte.
Hij lijkt in gesprek met de figuur rechts.
die zijn blik beantwoordt.
Luisterend misschien.
De knielende figuur links
blijft buiten het gesprek.
Zijn handen zijn vaag,
de vingers niet herkenbaar.

Wikimedia noemt dezelfde tekening iets terughoudender:
Drie geklede figuren, de handen gevouwen,
linker figuur geknield, de anderen staand.

Ik heb gezocht in beide catalogi (2005 en 2025)
maar (nog) geen gedetailleerde beschrijving bevonden.

De titel van Teylers — in aanbidding — suggereert devotie.
Maar waar blijkt die uit?
Is het een conventionele toewijzing,
of een interpretatie van houding en gebaar?

De datering schuift.
In 2005: ca. 1495–1500.
In 2025: ca. 1496–1503.
Ook de zaaltekst volgt die latere marge.
Wat verklaart deze verschuiving?
Een nieuw inzicht in stijl, papier, of context?
Of een herijking van Michelangelo’s vroege jaren?

Je kunt je voorstellen dat gevouwen handen
en een knielende houding
snel ‘aanbidding’ genoemd worden.
Maar bij Michelangelo
— met zijn aandacht voor details —
is het de vraag of we niet eerder een gesprek zien.
Een scène.
Een moment van uitwisseling.

DSC05883HaarlemTeylersMuseumDeMannenVanMichelangeloTxt

India 24/25: Delhi, dag 5 – National Museum IX

– De laatste stenen beelden voor de bronzen. Met aandacht voor restitutie. –

Het zal niet zo zijn dat in mijn verslag van mijn vakantie in India
na vandaag geen stenen beelden meer te zien zullen zijn.
Wat de ondertitel bedoelt is dat totdat ik bij de opstelling
met de bronzen beelden in het National Museum kwam,
ik een reeks van stenen beelden fotografeerden.
Vandaag de laatste drie uit die reeks.

DSC01264IndiaNewDelhiNationalMuseumTipurantakaEarlyWestenChalukya8thCentADAiholeStone

India, New Delhi, National Museum, Tipurantaka, Early Westen Chalukya, 8th century AD, Aihole, stone.


Voor de informatie in dit bericht vertrouw ik vooral
op de informatie die Copilot voor me verzamelde.

Tripurantaka (ook wel Tripurāntaka of Tripurari) is een manifestatie
van de god Shiva als vernietiger van de drie demonische steden Tripura.
Hij wordt afgebeeld als een machtige boogschutter
die met één kosmische pijl de drie steden vernietigt,
waarmee hij de overwinning van kennis en kosmische orde
op onwetendheid en chaos symboliseert.

Voor het idee:
hoogte van dit relief is 112 cm, de breedte 56 cm en diepte 23,5 cm.


DSC01266 01 IndiaNewDelhiNationalMuseumSivaParvatiAndFamilyEarlyWesternChalukya10thCentADAiholeStone

Siva Parvati and family, Early Western Chalukya, 10th century AD, Aihole, stone.


Een relief met veel veehalen en onverbelicht.
De naam ‘Siva Parvati and family’ wordt zo gebruikt door het museum.
Als ik daar op ga zoeken dan antwoord internet spontaan met:

Shiva en Parvati – de twee grote figuren, zittend naast elkaar,
in een liefdevolle houding.
Ze vormen het hart van de voorstelling en van de familie.

DSC01266 02 IndiaNewDelhiNationalMuseumSivaParvatiAndFamilyEarlyWesternChalukya10thCentADAiholeStone Detail

Nu dacht ik eerst dat de twee kleine figuren, aan de bovenkant,
bij die familie behoorden.
Maar dat is niet zo.
In de iconografie van deze voorstelling komen wel heel vaak
meerdere figuren voor maar de kinderen van Shiva en Parvati
staan aan de onderhant afgebeeld.

DSC01266 03 IndiaNewDelhiNationalMuseumSivaParvatiAndFamilyEarlyWesternChalukya10thCentADAiholeStone Detail

Het olifantje, helemaal links, is Ganesha,
hun zoon, herkenbaar aan zijn olifantenhoofd.
Hij staat vaak, zoals hier, aan de voeten van zijn ouders
of iets opzij.

Het sketel-achtige figuurtje komt ook regelmatig
terug op deze voorstelling.

De voet van Shiva op het hoofd doet denken aan de
Shiva Nataraj.

DSC01266 04 IndiaNewDelhiNationalMuseumSivaParvatiAndFamilyEarlyWesternChalukya10thCentADAiholeStone Detail

Dan aan de rechterkant, het figuurtje op een vogel:
Kartikeya (Skanda/Murugan), de andere zoon,
die traditioneel rijdt op een pauw (vahana).


DSC01268 01 IndiaNewDelhiNationalMuseumYoginiVrishananaPratihara10th-11thCentADLokhariDistrictBandaUttarPradeshStone

Yogini Vrishanana, Pratihara, 10th – 11th century AD, Lokhari district, Banda, Uttar Pradesh, stone.


Yogini Vrishanana is een 10e-eeuwse stenen sculptuur
van een vrouwelijke godheid met een buffelhoofd en
een menselijk lichaam.
Ze maakte deel uit van een Chausath Yogini-tempel in Lokhari
(Uttar Pradesh, India),
werd in de jaren ’80 gestolen en in 2013 teruggebracht naar India.
Vandaag staat ze in het Nationaal Museum in New Delhi

Vrishanana is een Yogini, een van de 64 godinnen
die in tantrische tradities worden vereerd.
Ze wordt afgebeeld met een buffelhoofd en een menselijk lichaam,
een zeldzame iconografie die kracht en mystiek symboliseert

Ze zit in de lalitasana-houding (een ontspannen, koninklijke pose).
In haar linkerhand houdt ze een knots,
terwijl haar rechterhand een vrucht aanbiedt aan haar zwaan (vahana)

DSC01269IndiaNewDelhiNationalMuseumYoginiVrishananaPratihara10th-11thCentADLokhariDistrictBandaUttarPradeshStoneTxtDSC01268 02 IndiaNewDelhiNationalMuseumYoginiVrishananaPratihara10th-11thCentADLokhariDistrictBandaUttarPradeshStone Detail


India 24/25: Delhi, dag 5 – National Museum VIII

– Met onder andere negen kosmische krachten van de Vedische traditie –

Wat een schoonheid!

DSC01252IndiaNewDelhiNationalMuseumFemaleHeadGupta5th-6thCentADNorthIndiaTerracotta

India, New Delhi, National Museum, Female head, Gupta, 5th – 6th century AD, North-India, terracotta. Zelfverzekerd.


DSC01255IndiaNewDelhiNationalMuseumYamaGodOfDeathPratihara10thCentADJhalawarRajasthanStone

Yama – God of death, Pratihara, 10th century AD, Jhalawar, Rajasthan, stone.

DSC01254IndiaNewDelhiNationalMuseumYamaGodOfDeathPratihara10thCentADJhalawarRajasthanStone


DSC01257IndiaNewDelhiNationalMuseumLintelShowingNavagrahasPratohara8thCentADChittorgarhRajasthanStone Detail

Detail van een ‘lintel’, een deurpost.

DSC01263IndiaNewDelhiNationalMuseumLintelShowingNavagrahasPratohara8thCentADChittorgarhRajasthanStone

Wederom een fysiek groot voorwerp dat je niet eenvoudig op een foto zet. De details zijn schitterend. Die laat ik in dit bericht een paar zien. Hoogte 58 cm, breedte 180 cm en 31 cm diep.

DSC01262IndiaNewDelhiNationalMuseumLintelShowingNavagrahasPratohara8thCentADChittorgarhRajasthanStoneTxt

Lintel showing Navagrahas, Pratohara, 8th century AD, Chittorgarh, Rajasthan, stone. Ik bvroeg me af wie of wat de ‘Navagrahas’ zijn en toen kwam copilot met het volgende overzicht:

Navagrahas

DSC01259IndiaNewDelhiNationalMuseumLintelShowingNavagrahasPratohara8thCentADChittorgarhRajasthanStone DetailDSC01260IndiaNewDelhiNationalMuseumLintelShowingNavagrahasPratohara8thCentADChittorgarhRajasthanStone DetailDSC01258IndiaNewDelhiNationalMuseumLintelShowingNavagrahasPratohara8thCentADChittorgarhRajasthanStone DetailDSC01261IndiaNewDelhiNationalMuseumLintelShowingNavagrahasPratohara8thCentADChittorgarhRajasthanStone Detail


Het granieten Dvarapala‑beeld

– Van koloniale handel tot museale vitrine –

Provenance, restitutie, roofkunst,
het heeft vele gezichten.

Man steelt schilderij.
Dief hangt schilderij boven zijn bed.
Politie vindt schilderij na tip en
geeft schilderij terug aan eigenaar…

Nee, zo eenvoudig gaat dat vaak niet.

Als je kennis wilt maken met wat er kan spelen
rond provenance, restitutie en roofkunst,
dan zou je kunnen overwegen de volgende
drie podcasts te beluisteren.
De onderwerpen die deze series aansnijden
hebben direct of indirect te maken
met echtheid en eigenaarschap van kunst:

  1. Hier hing een schilderij
  2. Het verhaal van de schaal
  3. Zeg Paus, waar is mijn kunst?

Ik kan ze alle drie aanraden.

Het granieten beeld waar dit bericht over gaat
is voor mij een groot vraagteken:

  • wat stelt het voor, hoe werd het gebruikt?

Maar ook:

  • kun je gaan kijken naar een verzameling
    van een voormalige nazi-supporter? of
  • hoe kwam in de koloniale periode dit beeld
    in een westerse verzameling?
  • wat vind ik daar eigenlijk van?

De eerste vraag ‘Wat stelt het voor’
begint met het vaststellen
van wat ik zie.

DSC05403ZürichMuseumRietbergDvarapalaSouthIndiaTamilNaduCholaDynasty9th-10thCentGranit

Zürich, Museum Rietberg, Dvarapala, South India, Tamil Nadu, Chola dynasty, 9th – 10th century, granit.


Observatie

Het eerste wat me opvalt bij het Dvarapala-beeld
is het aureool met vlammen en lotusknoppen (mogelijk lotusknoppen?)
De wenkbrauwen in fronsende stand en
de open mond toont bewust de grote hoektanden.
Op het hoofd een hoge kroon.
In het linkeroor een groot oorsierraad.
Rond het rechteroor zijn beschadigingen.

Het maakt je direct behoedzaam.
Dat is ook precies de bedoeling van deze tempelwachter.
Het beschermen van de tempel door
het tonen van kracht.

Rond de hals sierraden.
Opvallend is een dunne ring op de rechterschouder.
Een heilig koord van drie strengen,
met bloemen versierd,
hangt als een guirlande over de torso.

Origineel had het beeld waarschijnlijk vier armen,
maar vandaag zien we twee bovenarmen.
Die zijn versierd.

De navel kijkt naar links.
De onderbenen zijn bijna helemaal weg.
Vermoedelijk rustte het rechterbeen,
links, op een voetsteun.
De houding van het bovenbeen hint daarnaar.

Er is een verbinding tussen een arm en het
opgeheven beeld.
De zichtbare verbinding zou een knots of
een zwaard kunnen zijn geweest
van deze tempelwachter.

DSC05404ZürichMuseumRietbergDivarapalaSouthIndaTamilNaduCholaDynasty9th-10thCentGranitDSC05405ZürichMuseumRietbergDvarapalaSouthIndiaTamilNaduCholaDynasty9th-10thCentGranitTxt

Geschenk Eduard von der Heydt

Hinduistische Tempel werden van dvarapalas, Angst einflössenden Wächterfiguren, bewacht. Sie stehen an der Eingangspforte zum Tempelinnern.

Hindoeïstische tempels werden bewaakt door dvarapalas, angstaanjagende wachtersfiguren. Zij staan bij de toegangspoort tot het binnenste van de tempel.


Over de rol van Eduard von der Heydt heb
ik al eens een bericht geschreven.
Blijft de vraag staan over hoe kunstvoorwerpen
in de koloniale tijd in westerse verzamelingen kwamen.
Het boek ‘Oog in oog met de goden‘ geschreven door
Alexander Reeuwijk, geeft een inkijk.

Zuid-India stond toen nog deels onder Franse controle.
In Tamil Nadu werden beelden ‘gekocht’ en uitgevoerd
naar West Europa en de Verenigde Staten.
Daar werd de kunst verkocht aan rijke verzamelaars en
grote musea.
Op Tzum wordt het avontuur van Alexander Reeuwijk
zo samengevat:

Een zoektocht naar handelaars in aziatica leidt hem naar Parijs, waar hij behoorlijk vasthoudend moest zijn om informatie te verkrijgen over de omstreden praktijken van de handelaars Gabriel Jouveau-Dubreuil en de Chinese C.T. Loo.
De ooit in tijden van gevaar begraven beelden worden nog dagelijks gevonden bij werkzaamheden.
Veel beelden zijn in de koloniale periode geroofd, de grenzen over gesmokkeld en verhandeld.

Hoe Eduard von der Heydt precies dit beeld
in zijn collectie kreeg, weet ik niet.
De catalogus van Museum Rietberg
Shiva Nataraja – Der kosmische Tänzer
toont op pagina 25 drie portretten:
Ching-Tsai Loo, Jouveau-Dubreuil en Eduard von der Heydt.

IMG_8110ShivaNatarajaDerKosmischeTänzerMuseumRietbergPag25

Museumcatalogus 2005/2006: Shiva Nataraja – Der kosmische Tänzer, Museum Rietberg, pagina 25.


Even verderop begint een nieuw hoofdstuk:

Kunstliebhaber und Händler

Nachdem Künstler und Intellektuelle die mytischen Qualitäten des Orients entdeckt hatten, began sich auch der Kunsthandel fÜr die südasiatische Kultur zu interessieren. In der Folge entstanden enige bedeutende Privatsammlungen indischer Kunst, in denen Shiva-Skulpturen eine zentrale Rolle einnahmen. De Mäzen und Kunstsammler Baron Eduard van der Heydt ist hierfür das beste Beispiel. Um 1930 erwarb van der Heydt beim Kunsthändler Ching-Tsai Loo in Paris die Bronzestatue eines tanzenden Shiva.

Vertaald naar het Nederlands:
Nadat kunstenaars en intellectuelen de mythische kwaliteiten van het Oosten hadden ontdekt, begon ook de kunsthandel zich voor de Zuid-Aziatische cultuur te interesseren. In de daaropvolgende periode ontstonden enkele belangrijke privécollecties van Indiase kunst, waarin Shiva‑sculpturen een centrale rol innamen. De mecenas en kunstverzamelaar baron Eduard van der Heydt is hiervan het beste voorbeeld. Rond 1930 verwierf Van der Heydt bij de kunsthandelaar Ching‑Tsai Loo in Parijs het bronzen standbeeld van een dansende Shiva.

Pagina 26 begin met twee foto’s van Mata Hari
die een dans uitvoert in museum Guimet.
Een museum met een bijzondere rol in de
kunsthandel van C.T.Loo.

IMG_8112ShivaNatarajaDerKosmischeTänzerMuseumRietbergPag26

Dass für van der Heydt die intellektuelle Auseinandersetzung vor der ästhetischen Wertschätzung kam, liefert auch den Schlüssel, und seine folgende Äusserung zu verstehen: ‘Die Indische Plastik darf nicht nach den Gesetzen der europäischen Kunst beurteilt werden. Sie ist rein religiös. Alle ihre Schöpfungen haben irgendwelchen Bezug auf die grossen Epen Ramayana und Mahabharata, auf die Puranas oder auf die buddhistischen Sutras aus allen Zeiten, also auf die heiligen Schriften der indischen Religionen. Man trifft aber neben den auch für unser Empfinden sakralen Darstellungen der Gottheiten – seien es Vishnu und Shiva mit ihrem Anhang oder seien es Jainas, Buddhas oder Bodhisattvas mit ihrem Gefolge- auch zierlich oder wollüstig bewegte oder tanzende Frauengestalten, von sinnlichem Leben sprühend, order man findet Menschenpaare in höchsten Glanze körperlicher Schönheit aneinandergeschmiegt oder eng umschlungen.’

Vertaald naar het Nederlands:
Dat voor Van der Heydt de intellectuele confrontatie vóór de esthetische waardering kwam, levert ook de sleutel om zijn volgende uitlating te begrijpen: “De Indische plastiek mag niet naar de wetten van de Europese kunst beoordeeld worden. Zij is puur religieus. Al haar scheppingen hebben enig verband met de grote epen Ramayana en Mahabharata, met de Puranas of met de boeddhistische soetra’s uit alle tijden, dus met de heilige geschriften van de Indische religies. Men treft echter naast de ook voor ons gevoel sacrale voorstellingen van de godheden – hetzij Vishnu en Shiva met hun aanhang, hetzij Jainas, Boeddha’s of Bodhisattva’s met hun gevolg – ook sierlijke of wellustig bewogen of dansende vrouwengestalten, sprankelend van zinnelijk leven, of men vindt mensenparen in hoogste glans van lichamelijke schoonheid tegen elkaar aangedrukt of innig omstrengeld.”

Voetnoot: Het Duitse woord Plastik (hier vertaald als “plastiek”) werd in de kunsthistorische context van de vroege 20e eeuw gebruikt als aanduiding voor beeldhouwkunst. In hedendaags Nederlands klinkt “plastiek” enigszins archaïsch, maar het behoud ervan weerspiegelt de historische toon van het citaat.

Kortom, Eduard von der Heydt is een voorbeeld van hoe,
kunstcollecties met focus op Azië, begin 20st eeuw, ontstonden.
Hij kocht via C.T. Loo de Shiva die in Museum Rietberg staat.
C.T. Loo verkocht ook een Shiva aan het Rijksmuseum.
De interesse van Von der Heydt beperkte zich duidelijk
niet tot Shiva.

Dus ik ging kijken in Zürich naar de Shiva Nataraj en
bezoek graag het Rijksmuseum om daar een
vergelijkbaar beeld te bekijken.
Museum Guimet wil ik begin komend jaar bezoeken.
Dat die beelden in die musea staan
maken ze heel toegankelijk voor ons in het westen

maar hadden ze niet beter in India kunnen blijven staan?


Gandhara in Zürich

Naast de serie grote beelden uit India
omvat de verzameling van Museum Tietberg
ook vele kleinere voorwerpen.
Vanaag een eerte voorbeeld.

Daar zitten ook hele mooie stukken tussen.

DSC05406ZürichMuseumRietbergTheTeachingsOfTheBudhaPakistanGandhareRegion3rd-4thCentLeisteen

Zürich, Museum Rietberg, The teaching of the Buddha, Pakistan, Gandhara region, 3rd – 4th century, leisteen.

DSC05407ZürichMuseumRietbergTheTeachingsOfTheBudhaPakistanGandhareRegion3rd-4thCentLeisteen CentraleVoorstellingDSC05408ZürichMuseumRietbergTheTeachingsOfTheBudhaPakistanGandhareRegion3rd-4thCentLeisteen DetailDSC05409ZürichMuseumRietbergTheTeachingsOfTheBudhaPakistanGandhareRegion3rd-4thCentLeisteen DetailDSC05410ZürichMuseumRietbergTheTeachingsOfTheBudhaPakistanGandhareRegion3rd-4thCentLeisteen DetailDSC05411ZürichMuseumRietbergTheTeachingsOfTheBudhaPakistanGandhareRegion3rd-4thCentLeisteenTxt


Een glimlach      in verweerde steen

– Een volgende Chola-sculptuur in Museum Rietberg –

DSC05398ZürichMuseumRietbergGodVishnuWithConchHornIndiaTamilNaduCholaDynasty11thCentGranit

Zürich, Museum Rietberg, God Vishnu with conch horn, India, Tamil Nadu, Chola dynasty, 11th century, granit.

Vishnu, einer der wichtigsten Götter im Hinduismus, erscheint vierarmig in Gestalt eines schönen Jünglings. In einer hand trägt er das für ihn charakteristische Muschelhorn.

Vishnu, een van de belangrijkste goden in het hindoeïsme, verschijnt met vier armen in de gedaante van een mooie jongeman. In één hand draagt hij de voor hem kenmerkende schelp.


In Museum Rietberg zijn in één zaal
een aantal manshoge stenen beelden opgesteld.
Allemaal uit India, uit Tamil Nadu, uit de Chola Dynasty,

Bij Vishnu ontbreken de onderbenen en een hand;
vermoedelijk was het beeld oorspronkelijk
tegen een achtergrond geplaatst.

Vishnu draagt een hoog hoofddeksel.
De bovenkant is niet versierd,
glad en rond.
Is dit de kirita-mukuta?
Mogelijk heeft het hoofddeksel
een afbeelding aan de voorkant.
Door verwering zijn de details
moeilijk te herkennen

Een gezicht? Een aureool? Twee voorwerpen?
Of is het een leeuw? Een zon?

Het hoofddeksel lijkt versierd met lussen.
Op het hoofd eindigt het hoofddeksel in een band.

Het linkeroor is goed zichtbaar
met een langwerpig gat, mogelijk voor een sieraad.
Rode verfstof, hier en daar.
Misschien een onderlaag,
de oorspronkelijk zichtbare kleuren zijn verdwenen.
De mond glimlacht.

DSC05399ZürichMuseumRietbergGodVishnuWithConchHornIndiaTamilNaduCholaDynasty11thCentGranit Detail

De hals is ruim voorzien van sierraden.
Het heilige koord loopt diagonaal,
sierlijk slingerend,
van linker schouder naar rechter taille (yajnopavita).

Een horizontale band onder de borst,
doorlopend op de arm,
mogelijk een kledingstuk.

Kleding op heupen en bovenbenen.
Rechts geknoopt. Links?
Misschien achter de hand.
Centraal: een gestileerde kop.
Half onder de kleding,
een voorwerp?

De voorste linkerarm heeft de hand op de heup.
De achterste arm houdt de schelp in de lucht.
Een klassiek gebaar, een goddelijk attribuut.

Rechts, de handpalm zichtbaar, een gebaar.
De achterste arm: deels verdwenen

Armbanden aan elke arm.
En aan de duimen, een ring.


Onzinnig bericht

Soms moet er ook ruimte zijn voor een minder zinvol bericht.
Nou, u leest er een.
In september was ik een paar dagen in Zwitserland om
een musea te bezoeken.
De kassabonnen en toegangsbewijzen heb ik bewaard.
Die vond ik vanmorgen weer.

IMG_8104BaselZürichMuseumRietbergKunsthausZürichKunstmuseumBasel

Met de klok mee, te beginnen linksboven: Kunsthaus Zürich, Kunstmuseum Basel en Museum Rietberg. Sticker, sticker, klem.


India 24/25: Delhi, dag 5 – National Museum VI

Slechts één voorwerp, met zeven onbekende verhalen, een Ayaga fries

De eerste vraag die zich aandient…
Waar komt de naam vandaan?
Het blijkt een soortnaam te zijn,
dus geen unieke roepnaam.
Ayaga komt van het Sanskriet:
āyāgapaṭṭa (āyāga-patta),
letterlijk “offeringsplaat”
of “devotie-paneel”.

Het werd gevonden in Nagarjunakonda, Andhra Pradesh.
Dat is een archeologische site in Zuid-India
waar stupa’s en kloosters opgegraven zijn.

De Ikshvaku-dynastie: een mythisch-historisch koningshuis.
Zij schreven hun oorsprong toe aan de zonnegod.
Ze leverden volgens de traditie de eerste menselijke koningen.
Ook Rama zou volgens de overlevering deel van die familie zijn.

Volgens de beschrijving zou de fries verhalen uitbeelden
uit het leven van Boeddha.
Ook uit zijn vorige levens, beschreven in de Jātakas — een canon van verhalen.
Omdat mijn kennis beperkt is,
geef ik slechts weer wat ik erin meen te zien.

DSC01246IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone Compleet

India, New Delhi, National Museum, Ayaga Frieze depicting scenes from Buddha’s life and from the Jatakas, Ikshvaku, 3rd century AD, Nagarjunakonda, Andhra Pradesh, greyish limestone. Acc. No 50.18. Hoogte 40 cm, breedte 332 cm, diepte 18 cm.

Structuur van de Frieze
De fries heeft een kort begin en eindstuk.
Dat stuk is minder diep dan het er tussenliggende deel van de fries.
Het centrale deel van de fries bestaat uit zeven panelen met steeds
tussen twee panelen een smal tussenpaneel.
Er zijn 6 tussenpanelen.
Die tussenpanelen (en dat ik ook zo bij het begin- en eindstuk),
tonen 2 figuren, steeds een man en een vrouw.
De fries is gebroken en gerestaureerd waarbij van links af
tussenstuk 2 en paneel 3 beschadigd zijn geraakt.

De fries ‘steunt’ op een serie van 28 leeuwen (begin en eind ontbreken
dus het zijn er waarschijnlijk origineel meer geweest).
Van de leeuwen zijn de kop, de ogen, de manen en klauwen zichtbaar.
Op de ruggen van de leeuwen rust de vloer van de panelen waarbij
aan de kant van de leeuwen een floraal motief te herkennen is.

De fries wordt door pilaren ingedeeld in panelen.
De nu 14 pilaren zijn floraal gedecoreerd.


Beginstuk

Compositie:
Vrouw en man, staand naast elkaar.
Het lijkt alsof het aan de onderkant smal is en
aan de bovenkant breed genoeg is voor twee figuren.
Misschien ontbreekt een stuk door beschadiging.

Paneel 1

DSC01239IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone P1

Centrale figuur:
Zittend op een verhoogd platform zonder leuning;
torso helt licht naar rechts.
Linkerarm rust in de zij;
rechterarm steunt op bovenbeen.

Benedenpartij:
Eén voet rust in/bij het water; de andere voet is op het platform.

DSC01239IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone P1D

Kledij en sieraden:
Draagsporen van textielplooien langs heup en dij; armbanden.

Omringende figuren:
Meerdere vrouwen in gebogen houdingen,
rouwend of devoot; hoofden vaak gericht op centrale figuur.

Linksboven, vrouw met bundel/schaal boven het hoofd in draaghouding.

Rechts onder, twee vrouwen half in het water;
één reikt een kom aan de ander.
De aanbiedende vrouw lijkt een traan onder het oog te hebben (?).

Bij het been van de centrale figuur,
vrouw met een eend in de arm, snavel naar buiten gericht.

Sieraden:
Vrouwen dragen grote enkelsieraden; enkele met armbanden en kettingen.

Omgeving:
Onderzone: Waterpartij met deels ondergedompelde figuren;
golvende lijn als waterindicatie.

DSC01239IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone TP1

Tussenstuk 1

Compositie:
Twee figuren, man met kom voor de borst, vrouw gewicht op één heup.
Compacte, intieme opstelling; leest als een paar.
Hoofden kijken niet naar elkaar.

Sieraden:
Vrouw: enkelsieraden en armbanden prominent.
Man: armband

Paneel 2

Centrale figuur:
Zittend op een gedecoreerde stoel met leuning (troon).
Eén voet rust op een kussen.
Rechterhand opgeheven met uitgestrekte wijsvinger.
Draagt hoofdtooi en sieraden.

DSC01240IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone P2

Omringende figuren:
Meerdere personen, vaak gericht naar de centrale figuur.
Twee figuren, bovenaan, wuiven koelte toe (chowries).

Links en rechts: geknielde figuur met gevouwen handen.

Tussenstuk 2

Compositie:
Twee figuren: vrouw en man, half naar elkaar toe gekeerd.
Vrouw met oen hand; de arm van de man dichtst bij de toeschouwer is beschadigd.
Hoofddeksel van de man lijkt sterk op dat van de centrale figuur van Paneel 2.

Hier begint de breuk die verder door paneel 3 loopt.

Paneel 3

Het paneel is beschadigd, met meerdere figuren
gedeeltelijk of geheel onherkenbaar.

Centrale figuur:
Zittend in het midden; sporen van een aureool achter hoofd zichtbaar;
linkerarm in de zij; rechterarm houdt kruik omhoog; geplooid gewaad;
rechterbeen op steun.

DSC01246IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone P3

Dit deel heb ik niet apart gefotografeerd. Dit is een detail van de eerste foto in dit bericht dat een totaaloverzicht geeft van de fries.

Omringende figuren:
Meerdere figuren, de meesten met aureolen;
links egale aureolen, rechts gespaakte aureolen.

Door de aanwezigheid van aureolen lijkt dit paneel een scène te tonen
waarin alle zichtbare figuren een verheven status hebben

Tussenstuk 3

Compositie:
Twee figuren (man en vrouw in omarming);
man leunt tegen pilaar, rechterarm opgeheven tegen plafond;
houding nonchalant,
vrouw dicht tegen hem aan.

DSC01241IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone TP3

Paneel 4

DSC01241IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone P4

Centrale figuur:
Zittend op troon met achterleuning; aureool achter hoofd;
rechterhand opgeheven (abhaya mudra); linkerhand tegen schouder/borst;
benen gekruist, maken geen gebruik van de voetsteun;
geplooid gewaad; voorhoofd met cirkelvormig merkteken (ūrṇā).
Stoelpoten volledig gemodelleerd als kleine leeuwtjes.
Kop, schouders, voor- en achterpoot zichtbaar

DSC01241IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone P4D4

Omringende figuren:
Geen aureolen; enkele met gevouwen handen;
kegelvormige hoofddeksels met geruit motief;
één toewaaiende figuur met afwijkend, groter hoofddeksel.

DSC01241IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone P4D2DSC01241IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone P4D3

Omgeving:
achter de aureool takken en bladeren van een boom zichtbaar.

Narratieve kenmerken: Boeddha in onderricht of zegen;
boomtakken achter aureool verbinden hem met natuur en verlichting.

DSC01241IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone P4D

Tussenstuk 4

Compositie:
Twee figuren in een dynamische pose:
de voorste — een vrouw met sieraden en hoofdtooi —
staat licht gedraaid met één arm opgeheven.
De achterste figuur staat dicht achter haar,
in een houding die zowel ondersteunend als omvattend is.

DSC01241IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone TP4

Gebaren en houding:
De opgeheven arm en de nabijheid van de achterste figuur
suggereren een ritmische, lichamelijke interactie.
De scène is lichamelijk geladen, maar niet expliciet:
er is geen directe seksuele handeling zichtbaar.

Paneel 5

Centrale figuur:
Zittend op een troon, met één been dop een voetsteun .
Rechterarm gestrekt omhoog, raakt het plafond.
Linkerarm gebogen naast het torso gehouden,
de linkerhand houdt een schede vast, die op het linker bovenbeen ligt.
Het zwaard ligt vóór de troon, los van de hand, steunend op de voetsteun.
Draagt een hoofdtooi en sieraden, wat op een verheven status wijst.

DSC01242IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone P5

Omringende figuren
Rechterbovenhoek:
Twee figuren met verticale, segmentvormige kapsels
— mogelijk gevlochten of gestileerde kronen.
Daarvoor:
Twee figuren met ronde, gesloten hoofddeksels —
tulbandachtig of ceremoniële kap.

Linkerzijde:
Figuren zonder hoofddeksels, met zichtbaar haar in eenvoudige stijl.
Mogelijk lagere status, of andere rol.

DSC01242IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone P5D1

Onderrand en dierlijke aanwezigheid:
Kleine figuren onderaan.
Helemaal in de hoek linksonder is een vogel zichtbaar —
klein, maar zorgvuldig uitgewerkt.

Tussenstuk 5

Compositie:
Twee figuren, man en vrouw, in een compacte en ritmische opstelling.

DSC01243IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone TP5

Man links, met het gezicht naar de toeschouwer,
een zeldzame frontale blik in deze frieze.
Vrouw rechts, met de rug naar de toeschouwer.

Gebaren en houding:
Gedeeltelijke omarming.

Paneel 6

Centrale figuur:
Zittend op een troon met rugleuning, één been opgetrokken.
Rechterhand in zegenhouding (abhaya mudra?), linkerhand rustend op het bovenbeen.
Draagt alleen een lendedoek.

DSC01243IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone P6

Draagt een rijk versierd hoofddeksel en sieraden.
Er is geen aureool zichtbaar.
Onderaan de troon bevinden zich twee kleine figuren,
mogelijk kinderen of ondergeschikten — één kijkt omhoog, de ander zit.

Omringende figuren:
Meerdere figuren, staand en zittend, meestal met hoofddeksels.
De figuren zijn gericht naar de centrale figuur.
Rechts onder knielt een figuur die een dierachtig object aanbiedt —
mogelijk een opgerolde slang, vogel of hybride wezen.
Links onder twee figuren in een gewaad met in het ene hand een voorwerp
en maakt met het andere hand een gebaar vergelijkbaar met dat
van de centrale figuur.

DSC01243IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone P6D1

Tussenstuk 6 (zie links op volgende foto)

Compositie:
Twee figuren, een vrouw links en een man rechts,
beide staand en rechtop.
De vrouw staat met het gezicht licht afgewend,
haar houding is ontvankelijk en gebogen.
De man staat tegenover haar, met een hand om haar hals of onder haar kin.
De scène is intiem en geladen, zonder erotiek.

Gebaren en houding:
De man reikt naar haar gezicht,
zijn gebaar is zacht en omvattend, niet dwingend.
De vrouw lijkt stil te staan in overgave,
haar houding suggereert ontvangst of voorbereiding.

Paneel 7

Centrale figuren:
Op een bank, man (achterover leunend) en vrouw achter hem.
Geen gewaden.

DSC01244IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone P7

Omringende figuren:
Figuren achter of naast de bank, niet erop.
Een figuur rust tegen de leuning.
Meerdere wijzende gebaren, omhoog.
Links een figuur met een kruik in de hand.

DSC01244IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone P7D1

Voorgrondobjecten:
Schaal: Ronde schaal vóór het platform met minstens drie bolvormige objecten.
Bloemen/kruiden onwaarschijnlijk; eerder fruit/groente (ronde vruchten of knollen).
Fles/karaf: Smalle korte hals, naast de schaal.

Eindstuk

Compositie:
Vrouw en man, staand naast elkaar.
Ze houden elkaars linkerhand vast.

DSC01246IndiaNewDelhiNationalMuseumAyagaFriezeDepictingScenesFromBuddhasLifeAndFromTheJatakasIkshvaku3rdCADNagarjunakondaAndhraPradeshGreyishLimestone Eindstuk


Samenvattend:

De figuren zijn scherp uitgewerkt,
met duidelijke details — vooral aan het hoofd en de sieraden

Het middelste reliëf verwijst vermoedelijk naar de Boeddha:
een bodhi tree, een groot aureool, de houding, en
figuren die aandachtig naar hem kijken.
Maar aan de overige panelen durf ik me niet te wagen.

Stel ik moet de individuele grote panelen een naam geven,
dan kies ik:

Paneel 1: Ga naar het water
Paneel 2: Luister naar de leraar
Paneel 3: Zie het gebroken paneel
Paneel 4: Eer Boeddha in stralend midden
Paneel 5: Leg het zwaard neer
Paneel 6: Hoor een vaders verhaal
Paneel 7: Kijk naar de hemel

Restitutie: symboliek en verlies

DossierRestitutieDocumenterend

Over verschillende soorten restitutie

NederlandsDagbladPausLeoRestitutieCanada

Nederlands Dagblad. Het artikel mocht ik niet lezen of ik moest betalend lid worden….


Afgelopen weekend kondigde het Vaticaan een restitutie aan.
Het gaat om 62 objecten die worden teruggegeven
aan inheemse gemeenschappen in Canada

NOSRestitutieCanada 01NOSRestitutieCanada 02NOSRestitutieCanada 03

De NOS was goedkoper voor me.


Dit soort berichten laat zien dat er
verschillende soorten restitutie zijn te onderscheiden:

Institutionele gebaren

Vaak gaat het om objecten die al generaties in museale depots lagen.
Hun terugkeer betekent geen wezenlijk verlies
omdat ze niet tot de kern van de collectie behoren.
Het gebaar is vooral een ritueel gebaar,
vooral symbolisch en diplomatiek.

Voorbeelden:

  • De teruggave van 62 voorwerpen van het Vaticaan aan Canada
  • De Nederlandse Staat gaf onlangs een beeld
    dat niet tot een Nederlandse verzameling behoorde,
    maar op de Tefaf te koop werd aangeboden,
    terug aan Egypte.

Kunstwerken met marktwaarde

Hier speelt niet alleen symboliek, maar ook economische en ook culturele waarde.
Een schilderij in een museum is een publiekstrekker,
een deel van de identiteit van de instelling.
Het teruggeven voelt dan als een verlies, en
leidt vaak tot felle discussie.

Voorbeelden:

  • Het Stedelijk Museum Amsterdam heeft in juni 2024 het schilderij
    Odalisque (1921/1922) van Henri Matisse teruggegeven
    aan de nazaten van de Joodse textielondernemer Albert Stern.
    Het werk werd in 1941 onder dwang verkocht tijdens de bezetting en
    is een duidelijk voorbeeld van nazi-roofkunst.
  • Het Stedelijk Museum heeft Bild mit Häusern (1909) teruggegeven
    aan de erfgenamen van de Joodse familie Lewenstein.
    Het doek was in oktober 1940 verkocht onder dwang van het naziregime.

Nationaal erfgoed

Dit raakt direct aan koloniale geschiedenis en machtsverhoudingen.
Het gaat niet alleen om objecten, maar ook om de erkenning van
uitbuiting en ongelijkheid.
De teruggave heeft een zware politieke en morele lading.

Voorbeelden:

  •  Nederland heeft in september 2024 288 objecten teruggegeven aan Indonesië.
    Waaronder goud, sieraden, munten en wapens uit Bali,
    plus vier hindoe-boeddhistische beelden uit Java.
  • Op 19 februari 2025 heeft Nederland 119 Benin Bronzen teruggegeven aan Nigeria:
    113 objecten uit de Rijkscollectie en 6 uit de collectie van Rotterdam.
    Deze stukken waren in 1897 geroofd tijdens de Britse strafexpeditie
    tegen het Koninkrijk Benin en kwamen via handel en musea in Nederlandse collecties terecht.

De teruggave aan Canada is een goede zaak,
maar vooral een diplomatiek gebaar.
Daar is niets mis mee.
Wereldwijd blijven veel restitutiezaken onopgelost
omdat ze te pijnlijk worden gevonden.
De actie van de Paus verandert daar niets aan.

Niet in delen, maar in spanningen

Een volgend object uit de Indiase kunst van Museum Rietberg

Naar mijn overtuiging zijn verschillen tussen mensen
in verschillende culturen veel kleiner dan vaak gedacht.
Dat zie ik steeds opnieuw, voorbij tijd en plaats.

Misschien is dat waarom ik steeds opnieuw probeer
een beter beeld te krijgen van andere culturen.
Ook in dit bericht zie je een beeld dat op het eerste gezicht
misschien vreemd en onverklaarbaar overkomt.

De zaaltekst en het beeld

DSC05401ZürichMuseumRietbergGoddesDurgaKillingTheBuffaloDemonMahishaIndiaTamilNaduCholaDynasty11th-12thCentGranitTxt

Dit is de zaaltekst bij het beld van Durga.


Origineel (Duits):
Die Skulptur zeigt die Furcht erregende Göttin beim Töten eines Dämons. Sie hält in ihren Händen die Attributen Dreizack, Schädeltrommel, Opfermesser, Schlinge, Schild, Glocke und Blutschale.

Vertaling (Nederlands):
De sculptuur toont de angstaanjagende godin terwijl zij een demon doodt. In haar handen houdt zij de attributen: drietand, schedeltrommel, offermes, strik, schild, bel en bloedkom.

Die opsomming van attributen lijkt misschien technisch,
maar elk detail draagt een symbolische lading die het verhaal van Durga verdiept.

Wat vertellen deze attributen ons?

De attributen van Durga

Deze attributen zijn symbolisch en
komen uit de beeldtaal van Durga,
de krijgersgodin in het hindoeïsme.
Ze belichamen haar rol als vernietiger van het kwaad en
beschermer van de kosmische orde.

Dreizack (drietand / trishula)
Symbool van Shiva, staat voor vernietiging van onwetendheid en
het doorbreken van illusies.

Schädeltrommel (schedeltrommel / damaru)
Een kleine trommel, vaak geassocieerd met Shiva.
Het ritme symboliseert de schepping en vernietiging van het universum.

Opfermesser (offermes / khadga of kris)
Het zwaard of mes waarmee Durga demonen verslaat.
Staat voor het doorsnijden van ego en illusie.

Schlinge (strik / pasha)
Een lasso of strik waarmee ze vijanden kan binden.
Symboliseert beheersing over destructieve krachten.

Schild (khetaka)
Bescherming en verdediging,
benadrukt haar rol als beschermer van de gelovigen.

Glocke (bel, ghanta)
De bel verdrijft negatieve energie en
roept goddelijke aanwezigheid op.

Blutschale (bloedkom / kapala)
Een schedelkom, vaak geassocieerd met tantrische rituelen.
Staat voor de transformatie of het omzetten
van dood en vernietiging
in levenskracht,
een bron van voortdurende vernieuwing.

Kosmische strijd en parallellen

Durga wordt vaak afgebeeld in het gevecht tegen Mahishasura, de buffeldemon.
Dit verhaal is een kernmythe in het hindoeïsme:
het kwaad dat zich steeds opnieuw manifesteert
wordt uiteindelijk door de godin verslagen.
De attributen die ze draagt zijn niet willekeurig,
maar representeren de krachten van verschillende goden
die haar hun wapens schonken,
zodat zij als ultieme vrouwelijke kracht het kwaad kon vernietigen.

Het doet denken aan het eeuwige gevecht tussen goed en kwaad
zoals de engelen en duivels in de Christelijke leer.

Daarbij zijn er een aantal parallellen:

Kosmische strijd

In het hindoeïsme: Durga wordt door de goden gezonden
om Mahishasura, de buffeldemon, te verslaan.
Hij staat voor destructieve krachten die de wereld bedreigen.

In het christendom: engelen strijden tegen duivels,
bijvoorbeeld in het verhaal van Michaël
die de draak (Satan) uit de hemel verdrijft (Openbaring 12).

Symbolische wapens

Durga draagt attributen van verschillende goden:
drietand, zwaard, bel, trommel.
Elk wapen staat voor een kracht die het kwaad overwint.

Michaël en de engelen worden vaak afgebeeld met zwaarden en schilden,
symbolen van goddelijke bescherming en gerechtigheid.

Mythische functie

Beide tradities tonen dat kwaad niet zomaar verdwijnt,
maar telkens opnieuw bestreden moet worden.
Het kwaad is cyclisch en hernieuwt zich en
de goddelijke orde moet steeds opnieuw bevestigd worden.

Het gevecht is dus niet alleen historisch of mythisch,
maar ook existentieel:
het speelt zich af in de kosmos én in de mens zelf.

Er zijn ook verschillen in toon:
In de hindoeïstische traditie is Durga een vrouwelijke kracht,
een godin die de energie van alle goden bundelt.
Het kwaad wordt overwonnen door een collectieve,
maar ook vrouwelijke energie.

In de christelijke traditie is de strijd vaak mannelijk gecodeerd
(Michaël, Christus, engelen), en
het kwaad wordt voorgesteld als een gevallen engel of demon.

Wat beide tradities delen, is dat ze het kwaad niet wegpoetsen
maar erkennen als een reële kracht.

Voor het beeld zelf

DSC05394 01 ZürichMuseumRietbergGoddesDurgaKillingTheBuffaloDemonMahishaIndiaTamilNaduCholaDynasty11th-12thCentGranit

Zürich, Museum Rietberg, Goddes Durga killing the buffalo demon Mahisha, India, Tamil Nadu, Chola dynasty, 11th – 12th century, granit.


Maar zodra ik voor het beeld sta, verschuift de aandacht
van de mythe naar de materie zelf:
het verweerde graniet, de herkenbare en onherkenbare attributen.

De drietand is eenvoudig te herkennen.
Maar in de overige handen links herken ik alleen het offermes, bovenaan.

DSC05394 02 ZürichMuseumRietbergGoddesDurgaKillingTheBuffaloDemonMahishaIndiaTamilNaduCholaDynasty11th-12thCentGranit Detail

In de handen rechts herken ik de attributen eigenlijk niet.
Alleen de naar voor uitgestoken hand heeft een voor mij herkenbaar
attribuut vast: een schaaltje.

Uitgeteld ligt de demon op de vloer.

DSC05395ZürichMuseumRietbergGoddesDurgaKillingTheBuffaloDemonMahishaIndiaTamilNaduCholaDynasty11th-12thCentGranit DeDemon

Achter het hoofd van Durga een vlammend aureool.
Op haar hoofd een klassieke Chola-makuta,
een soort van kroon.
Opzij van het hoofd cirkelvormige versiering
met bloemen.
In dit ene beeld verenigen zich
vernietiging en scheppende kracht.

DSC05396ZürichMuseumRietbergGoddesDurgaKillingTheBuffaloDemonMahishaIndiaTamilNaduCholaDynasty11th-12thCentGranit Hoofd

Dat aspect van de levenskracht wordt nog versterkt
door een guirlande met bloemen langs haar armen.

DSC05397ZürichMuseumRietbergGoddesDurgaKillingTheBuffaloDemonMahishaIndiaTamilNaduCholaDynasty11th-12thCentGranit Guirlande

Reflectie en afsluiting

Eerder zag ik Shiva als Ardhanarishvara, een beeld waarin
de mannelijke Shiva en vrouwelijke Parvati samensmelten tot één figuur.
Durga verschijnt hier als vernietiger én als bron van levenskracht.
Het roept de bredere vraag op:
is dit samengaan van tegenstellingen: vernietiging en levenskracht,
een terugkerend patroon in de hindoeïstische belevingswereld?

In Ardhanarishvara — de helft vrouw, de helft man —
en in Durga — vernietiger met bloemen in haar haar —
spreekt dezelfde waarheid:
dat het leven niet in delen valt,
maar in spanningen leeft.
Dat vernietiging bloei draagt,
en bloei vernietiging kent.