Foto van de dag

Posted on december 13, 2025 by Argusvlinder

Vandaag had mijn camera een rustdag.
Ik reisde van Puebla naar Mexico-Stad.
Deze foto maakte ik gisteravond Mexicaanse tijd.

De gewoonte om bij kerken op een korte pilaar een beeld
te plaatsen, voor/bij de ingang van de kerk,
vind ik opvallend.

Dit is de Iglesia de San Cristobal (= Christoffel of Christoforus, Chistus-drager), afgebouwd in 1687, Puebla, Mexico. De kerk heeft eigenlijk 2 thema’s: de heilige Christoffel en de Onbevlekte Ontvangenis van Maria. De figuur aan de deur die op de foto te zien is, verbeeldt waarschijnlijk de engel die de aankondiging aan Maria doet. Voor de goede verstaander is de kerk zo een totale religieuze ervaring. Op het schild staat de boodschap van de engel (vermoed ik) met onder andere ‘Ave Maria’. De engel draagt een soort van palmtak om lof toe te zwaaien.

Kwetsbaarheden in het voorbijgaan

Posted on november 21, 2025 by Argusvlinder

— Notities langs de fotowanden —

Op een ochtend liep ik door het Valkenberg.
Aan de rand van het park vielen me een aantal witte ‘wanden’ op.
Van dichtbij bleek het de reizende tentoonstelling Queer Realities te zijn.
Op witte, trapeziumvormige panelen — gebogen en ritmisch opgesteld —
ontvouwen zich foto’s en teksten.
De witte panelen staken af tegen de vaalbruin-gele herfstkleur.
Zo rond acht uur was de zon nog gedimd, deels achter wolken.

Breda, Valkenberg.

Supranav Dash, Eros and its discontents, India.

Voor mij is deze foto herkenbaar voor veel mensen.
De omgeving is wat statisch en enigszins statig.
De lambrisering met de rechte vlakken kun je overal tegenkomen.
Misschien zijn de slang, de cactus, de kraaien,
de tafeltjes met fruit, voor de maker heel belangrijk.
Maar mij trof het beeld van twee mensen die gevangen zitten
in de waslijnen.
Het web van waslijnen is voor mij
een beeld van geschreven en ongeschreven regels.
Regels die mensen kunnen beperken in hun vrijheden.
Dat kunnen zowel wettelijke regels zijn als sociale conventies.

Ohm Phanphiroj, You will be there, USA.

Het duurde even voordat ik zag dat er een persoon
aan het eind van de tafel zat.
In een bijzondere houding.
Je ziet slechts de handen, armen en schouders.
Het levert een geometrisch beeld op van een jong persoon.
De persoon is niet opvallend gespierd maar de huid is egaal.
De titel is: You will be there….

Melissa Ianniello, Wish it was a coming iut, Italy.

De houding van de man is niet comfortabel.
Armen over elkaar, gesloten.
Hij kijkt bedachtzaam opzij.
In bad, op het punt van… misschien opstaan.

Su Cassiano, Love harder, France/Italy.

Een portret van twee mannen.
Ze lijken op hun gemak bij elkaar.
De teksten op hun t-shirts troffen mij:
fragile en home,
kwetsbaar en thuis.
‘Love harder’ is een uitdagende boodschap.

Tamta Gokadze, Sadness and fear, Georgia.

Akanksha Pandey, My daughter Bonita, India.

Vincent Wechselberger, Ready, Germany/Austria.

Je ziet een foto met een persoon op een bed
maar het gezicht blijft verborgen.
Eronder staan drie gezichten.
Kijk ik naar een menselijke menukaart?
Ik kan me voorstellen dat sekswerkers zichzelf zo ervaren:

de voorkeur van de klant bepaalt
jezelf zo voordelig mogelijk presenteren
is het enige wat je kunt doen

De foto’s van Albert Hotz en Christiaan Snouck Hurgronje

Posted on mei 19, 2024 by Argusvlinder

In de aankondiging van de ‘Workshop vroege fotografie van
het Midden-Oosten’ door Maartje van den Heuvel, georganiseerd
door de Universitaire Bibliotheken Leiden, las ik dat een
van de fotografen Christiaan Snouck Hurgronje was.
Dat was voor mij de aanleiding om te gaan.

De deelnemers zagen een hele interessante serie foto’s en
documenten over drie vroege Nederlandse fotografen.
Over Alexine Tinne en haar spannende leven ging mijn
eerste bericht.

Vandaag bezoeken we met Albert Hotz het Iran van 1890 -1891
en met Christiaan Snouck Hurgronje het Mekka van 1885.

Nog even over Alexine Tinne. Met veel plezier heb ik de drie
afleveringen beluisterd van een podcast gemaakt over haar door het
Haags Historisch Museum die eerder een tentoonstelling over haar
werk had (tentoonstelling helaas gemist).

Over Albert Hotz bestaat nog geen Wikipedia-pagina maar op
internet is een document te vinden met als titel ‘Albert Hotz
and His Photographs of Iran: an Introduction to the Leiden Collection’,
door Jan Just Witkam.

Universiteitsbibliotheek Leiden, Albert Hotz, Iran, Shiraz, Maidan Telegraph (of Telegraph Square).

Albert Hotz, Iran, Bushire.

Albert Hotz, Iran, Teheran.

Dit zijn de foto’s van en over Snouck Hurgronje (een selfie was toen nog niet zo gangbaar).

Christiaan Snouck Hurgronje, Mekka, Masjid al-Haram, Kaaba.

Portret van de arabist Christiaan Snouck Hurgronje terwijl hij in Mekka is. Ik vind die paraplu zo leuk naast hem. Dit is de foto die ook op Wikipedia van hem te zien is.

Het was een erg leuke workshop alleen had ik er nog uren kunnen snuffelen in al die boeken en foto’s. Nu heb ik me moeten beperken tot enkele werken. Misschien een volgende keer. De presentatie in Leiden was van Maartje van den Heuvel.

De foto’s van Alexine Tinne

Posted on mei 17, 2024 by Argusvlinder

Gisteren was er een workshop bij de gelegenheid van de aanstaande opening
van de nieuwe ruimte van de nieuwe Middle Eastern Library in Leiden.
In de Universiteitsbibliotheek werden we ontvangen om foto’s te bekijken
van drie Nederlandse vroege fotografen die het Midden Oosten
en Noord Afrika als werkterrein hadden.

Stel je voor: de fotografie, net als veel grote uitvindingen is een
serie van steeds beter toepasbare uitvindingen. Daarbij vindt Louis Daguerre
in 1837 het proces dat we kennen als daguerreotypie uit.
Fotografie komt uit de laboratoria en kan breder worden ingezet.

De foto’s van Alexine Tinne zijn uit een andere tijd. Ze hebben een
zeer hoge kwaliteit. Zowel in de zin van de technische uitvoering
(scherp, helder beeld, enz) als in de zin van de interpretatie
(de uitsnede, het onderwerp, niet gemaakt in een studio, enz).
Maar ze zijn uit een andere tijd en dat zie je ook aan de teksten
bij de foto’s.

Universiteitsbibliotheken Leiden, foto van Alexine Tinne, circa 1862.

Dan is er een Nederlandse ontdekkingsreiziger, die, wellicht opgeleid door
de Engelse fotograaf Robert Jefferson Bingham (1824 – 1870), foto’s
maakt in Noord Afrika. In Egypte maakt Alexine Tinne haar foto’s in 1862.
Daar gaan we er een aantal van zien.

De presentatie vindt plaats door Maartje van den Heuvel.

De andere twee fotografen komen in een later bericht aan de orde.
Het betreffen Christiaan Snouck Hurgronje (1857-1936, Mekka) en
Albert Hotz (1855-1930, Iran).

De presentatie begint met het verkennen van de contect.
Bijvoorbeeld: het maken van een foto was ingewikkelder dan op
je scherm van je telefoon drukken. Waar leerde Alexine Tinne dat?

Er zijn onlangs een serie fiti’s gekocht die daar misschien
licht op werpen. De foto’s zijn gemaakt door de Engelsman
Robert Jefferson Bingham. In Den Haag. Er zijn foto’s bekend
van Alexine Tinne (die we gisteren niet zagen) die vergelijkbaar
of bijna hetzelfde zijn als de foto’s in deze serie.

De foto’s zijn twee aan twee op een stuk papier geplakt. Ook op de achterkant zijn er foto’s te zien. Ze zijn gemaakt met het collodium proces.

Deze foto’s onderscheiden zich door heel genuanceerd kleurverloop. Dat kun je heel wat beter zien als je de foto’s fysiek voor je hebt dan hier in dit bericht.

Alexine Tinne reisde door het Midden Oosten bijvoorbeeld met
C.W.M. van de Velde, een cartograaf met een militaire achtergrond.
Hij had eerder kaarten gemaakt en een boek geschreven over zijn
reis door Syrie en Palestina (dit is 1850 – 1860 en de geografische
aanduiding voor Palestina is een andere dan die we vandaag de dag
hanteren).

C.W.M. van de Velde, Map of the Holy Land, 1858.

Het colofon.

Een exemplaar van zijn boek: C.W.M. van de Velde, Reis door Syrie en Palestina in 1851 en 1852, Utrecht, Uitgererij Kemink en Zoon, dit exemplaat verscheen in 1854.

De foto’s worden soms in een boek gepresenteerd en soms op een los vel met daarop de afbeelding. Alexine Tinne, circa 1862, Village Negré (Soudan).

Alexine Tinne, circa 1862, Fille de la base Nubie.

Petits Nubiens.

A Carpet Loom (een weefgetouw). Mij staat niet mer bij wie de maker van deze foto is.

Voor de context en om verschillen te kunnen zien met andere fotografen liggen er ook exemplaren van boeken zoals die werden gefotografeerd en uitgegeven door Francis Frith. De foto in het eerste boek heeft als titel: Pyramid of Dashour.

Zo verschijnen er foto’s van Alexine Tinne zoals deze ‘Esclave du Soudan’ in boeken over Egypte van de lokale fotostudio. De titel van het boek is: ‘Souvenirs de voyage Egypte’ en het boek is gedateerd als 1867. Copyright stond nog in de kinderschoenen en Alexine Tinne was al op een volgende reis.

Vrije Vogels 02

Posted on november 27, 2023 by Argusvlinder

Bij Byung-Hun Min speelt het onderwerp ‘vogel’ een kleinere rol dan de materialiteit van de foto. Papiersoorten, chemisch proces; allemaal zaken die een rol spelen bij de uiteindelijke foto.

Christophe Maout.

Breda, Grote Kerk, Vrije Vogels, Michael Kenna, Morning Mists, Pyin U Lwin, Myanmar, 2019.

Vrije Vogels, Michael Kenna, White Bird Flying, Paris, France, 2007.

Michael Kenna, Wanaka Lake Tree, Study 2, Otago, New Zealand, 2013.

Vrije Vogels 01

Posted on november 25, 2023 by Argusvlinder

Gistermiddag ben ik naar de fototentoonstelling ‘Vrije vogels’
geweest in de Grote Kerk van Breda (entree 4 euro).
Ga kijken, hij is nog maar kort te zien en op dit moment is er
in de Grote Kerk (en op meerdere andere locaties) een soort
van muziekfestival (35 euro entree!).

Ik maakte er wat foto’s die me aanspraken en in twee
delen zijn die hier te zien.
Vandaag deel 1.

Vrije Vogels, een samenwerking met onder andere de Gemeente Breda, BredaPhoto en de Grote Kerk.

Breda, Grote Kerk, Vrije Vogels, Roger Ballen, Atlas, 2011. Op de website van de Amerikaanse fotograaf die in Zuid Afrika actief is wordt de tentoonstelling een beetje anders genoemd: ‘Des Oiseaux, Breda Kerk/Photo, The Netherlands’

Het werk vind ik erg mooi en doet me qua sfeer
steeds denken aan Anton Heyboer.

Roger Ballen, Family, 2013.

Roger Ballen, Viewpoint, 2012.

Roger Ballen, Airborne, 2013.

Roger Ballen, Debate, 2012.

Roger Ballen, Peck, 2011.

Details.

Breda,Grote Kerk, Paolo Pellegrin.

Foto’s

Posted on juli 16, 2023 by Argusvlinder

Je mag raden waar ik geweest ben vandaag en waarom.

Rotterdam, Kop van Zuid, Erasmusbrug. Daarmee is mijn eerste vraag beantwoord.

Judith de Leeuw maakte deze muurschildering aan de Wilhelminakade.

Nederlands Fotomuseum in gebouw Las Palmas. De afgelopen dagen wam in het nieuws dat door een gift van 38 miljoen euro het Nederlands Fotomuseum kan verhuizen, binnen Rotterdam, Naar andere huisvesting. Las Palmas werd te duur.

Hotel New York.

In het Nederlands Fotomuseum is een Eregalerij te zien voor de Nederlandse fotografie. 99 Foto’s van bekende en minder bekende fotograven in een prachtig overzicht.

Piet Zwart, Portret van Anton de Kom, 1933.

Ed van Wijk, Moeder met kinderen tijdens de Watersnoodramp, Stavenisse, 1953.

Cas Oorthuys, Stoomsleepboot Europa in de haven van Rotterdam, 1954.

Teun Hocks, Zonder titel, 1992.

Koos Breukel, Michael Matthews, 1995.

Anton Corbijn, Nick Cave, London, 1996.

Argusvlinder, Rotterdamse metro, 2023.

Wabi sabi komt ook uit Nederland

Posted on november 28, 2022 by Argusvlinder

Sieboldhuis, Japan Museum, Wabi sabi tentoonstelling, Casper Faassen, ReCollection.

Als je keramiektentoonstellingen ziet dan vind je regelmatig
voorwerpen waarbij de scherven aan elkaar ‘gelijmd’ zijn
met een edelmetaal: kintsugi.

Tsukamoto Showzi is een kunstenaar die de Kintsugi-techniek gebruikt.

Tsukamoto Showzi, Kintsugi op een spiegel.

Yamamoto Masao, #64, geen datum bekend. De blauwe vlekjes zijn weerspiegelingen van verlichting op de tentoonstelling.

Yamamoto Masao.

Zonder sokken, maar dat is niet te zien

Posted on mei 12, 2022 by Argusvlinder

Zoals Bartje al zei: “Ik bid niet veur brune bon’n”,
zo wil een van de geportretteerden in deze serie niet met
sokken aan het Tweede Kamergebouw in.

Het is aan de foto’s, mijn foto’s, te zien dat ik naar
het einde moe begon te worden.
Sorry daarvoor.

Op de omslag van nummer 34 stond Amy Schumer.

Letterlijk en figuurlijk vermoeiend. Fresku op nummer 35.

Klaver op 38.

Voor mij een van de meest aansprekende foto’s.

Ook Frans Timmermans maakt onderdeel uit van de zwart/wit reeks. Dit was nummer 44.

Mensensmokkel was de cover van nummer 45.

Vrij Nederland 2015: portretten II

Posted on mei 11, 2022 by Argusvlinder

Vandaag een tweede serie omslagen uit 2015,
in de tijd dat VN nog wekelijks verscheen,
met portretten.

Hillary Clinton stond op omslag nummer 16. Een van de weinige close-ups.

Dit format werd het meest gebruikt (5x) in deze serie: witte achtergrond, geen afleiding, wit en/of zwarte kleding. Judith Spiegel stond op nummer 20.

Op de cover van nummer 21 is het Jeroen Dijsselbloem.

Nummer 23, Armand.

Ilja Klink, de omslag van nummer 25.

Onbeholpen maar trots. Nummer 26: Carla Dik-Faber.

Nummer 30. Matteo Renzi.

Volgens de omslag is dit nummer 3 maar het nummer verscheen in augustus. Etgar Keret, de foto die ik maakte is helaas niet scherp.

Nog 1 serie te gaan.

Vrij Nederland 2015: portretten I

Posted on mei 10, 2022 by Argusvlinder

In 2015 stonden er ook een hele serie portretten
om de voorkant van Vrij Nederland.
Achteraf zou de keuze misschien een beetje anders
uitgevallen zijn maar de andere voorkanten
van dat jaar waren hier al te zien.
24 Portretten is een beetje veel voor een bericht
daarom vandaag de eerste acht.
Wat opvalt is het grote aantal namen dat je na 7 jaar
niet (meer) kent.
Wie zijn David Schrooten, Kees de Koning of Rutger Bregman?

Vrij Nederland, 2015, nummer 4, David Schrooten.

Blijkbaar een journalistieke vondst: een dubbelinterview met mensen van verschillende leeftijd. Hier Luud Schimmelpennink en Daan Roosegaarde. Nummer 9.

Nummer 10: Sheila Sitalsing.

Nummer 12: Roel van Duijn en Rutger Bregman.

Terwijl ik de foto’s maakte zag ik ook achterkanten die me opvielen zoals deze van Maarten Biesheuvel.

Vrij Nederland, 2015, nummer 13.

Fleetwood Mac.

Vrij Nederland, 2015, nummer 14: Kees de Koning.

Wordt vervolgd.

Vincent Mentzel in het Rijksmuseum

Posted on februari 28, 2022 by Argusvlinder

Afgelopen week was ik in het Rijksmuseum en dat was al
te zien door mijn bericht over Tu Wei-chang.
Na de renovatie van het gebouw is er naast de grote
publiekstentoonstelling ook steeds een fototentoonstelling.
Daar ga ik graag kijken.
Deze keer was de tentoonstelling gebaseerd op werk van
Vincent Mentzel. Veel van zijn bekende foto’s,
waarvan er op de tentoonstelling veel te zien zijn,
(her)ken ik uit de kranten die ik gelezen heb.

Vincent Mentzel (1945) is de nestor van de Nederlandse nieuwsfotografie.
Bijna 40 jaar lang was Mentzel de staffotograaf van NRC Handelsblad en vielen zijn foto’s wekelijks of zelfs dagelijks in gedrukte vorm
in heel Nederland op de mat.
Hij reisde in binnen- en buitenland om in beeld verslag te doen van het nieuws.
De Haagse politiek was zijn eerste belangrijke onderwerp.
Daarnaast maakte hij vele reportages in het buitenland.
Hij werkte in onder meer Noord-Ierland, Portugal, Iran, Irak, het Midden-Oosten en China.
Hij portretteerde ook de koningin, beroemde politici, musici, schrijvers en kunstenaars.
Voor zijn foto’s ontving hij verschillende onderscheidingen, waaronder de eerste prijs in de categorie ‘Nieuws’ van World Press Photo.
Ook was hij tweemaal winnaar van de Zilveren Camera.
In 2011 verwierf het Rijksmuseum een selectie van 2300 foto’s uit
zijn enorm archief, een levend ooggetuigenverslag
van de recente geschiedenis.
Mentzels 600.000 negatieven worden beheerd
door het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam.

De foto die ik koos voor dit bericht is misschien niets zijn meest bekende maar voor mij zeker een van de sympathiekste: Vincent Mentzel, De kunstenaar Anton Heyboer in zijn atelier in Den Ilp, 2001, NG-2011-18-39-20.

Rauwe circulariteit

Posted on oktober 24, 2020 by Argusvlinder

Morgen is de laatste dag van BredaPhoto.
Deze week bekeek ik de werken die buiten te zien zijn.

Bij fotografie lijkt het verhaal steeds belangrijker te worden
dan de foto. Wat je al niet uit de kast moet halen
om aandacht te krijgen.
Alleen de volgende foto vond ik echt interessant van deze serie.

Simon Norfolk & Klaus Thymann, Shroud.

Mary Sibande, Sophie.

Kunst met tekst spreekt me altijd aan.
Ons schrift lijkt zich daar minder voor te lenen
dan bijvoorbeeld het Arabisch of het Chinees.

Todd R Darling, Hong Kong portraits Work In Progress.

De zon neemt actief deel aan deze serie: M’hammed Kilito, Among you.

M’hammed Kilito, Among you.

Het betoog over het ontbreken van privacy op het internet
snijdt hout. We nemen niet de moeite om de verklaringen
van websites te lezen omdat ze onbegrijpelijk zijn.
De eigenaren van de websites gebruiken je informatie
voor hun doelen: vooral verkopen aan derden.
Gratis bestaat niet! Alleen betaal je niet rechtstreeks.
De techbedrijven rekenen later wel met je af.
Maar de foto’s, conceptueel of niet, waren wel aantrekkelijk
maar voor mij te conceptueel. De link naar het onderwerp
is op zijn minst te gezocht.

Detail van een van de foto’s met de tekst ‘I have read and understood the terms of service’. Trouwens ‘Terms of service’ is in dit verband een gotspe.

Los van dit verhaal vond ik deze foto’s wel interessant. Anthony Obayomi, Terms of privacy.

Veel mensen denken goed te doen door kleding in te zamelen.
De rauwe werkelijkheid is vaak dat ook met dingen die
voor de westerse mens weinig of geen waarde hebben, altijd
ergens weer wel op een markt verschijnt. bijvoorbeeld in Togo.

De rauwe werkelijkheid van sommige aspecten van de circulaire economie. Andrew Esiebo, From second hand in Lomé to second life in Paris (van tweedehands in Lomé tot tweede leven in Parijs).

Andrew Esiebo.

Bijzonder is de plaats van de opstelling ‘Go home, Polish’. Vlak naast de herinneringszuil waar jaarlijks de bevrijding van Breda door de Polen wordt herdacht. De foto’s, een reeks zelfportretten van de fotograaf en landschappen op een voettocht van Engeland naar Polen, vond ik minder. Brexit?

Michal Iwanowski, Go Home, Polish.

Michal Iwanowski.

Soraya Zaman: American Boys

Posted on oktober 9, 2020 by Argusvlinder

Een van de fotoseries van BredaPhoto is te zien in de Chassé Parking in Breda. Parkeergarages, net als leegstaande gebouwen, lenen zich erg goed voor het maken van bijzondere foto’s. Dit is de ingang van de parkeergarage voor auto’s. Langs deze in- en uitrit hangen de werken uit de serie American Boys van Soraya Zaman. Omdat je snel van de openbare weg naar je parkeerplaats kunt rijden noemt BredaPhoto deze plaats de Drie minuten galerij.

De stemming van de personen op de foto’s is heel wisselend en dat
trof mij zo. Sommige foto’s hebben een hele zachte sfeer
terwijl die van anderen een veel harder beeld geven.
Een paar voorbeelden.

De serie American Boys van Soraya Zaman.

Zicht op een van de voetgangersuitgangen van de Chassé parking.

Mateo Ancis, Ghiacciaio di Planpincieux

Posted on oktober 7, 2020 by Argusvlinder

Ook de Stadsgalerij is een van de locaties van BredaPhoto.
Er is daar één werk te zien van de landschapsfotograaf Mateo Ancis.
In dit geval een video.
Het is prima van BredaPhoto om ook veel ruimte te geven aan
digitale fotografie en video. Maar het zijn wel media met
andere mogelijkheden.
Het is wel prachtig om dit werk te kunnen zien op deze schaal.

Om je een beetje het gevoel te geven van het timelaps effect (het
geluid kan ik je helaas niet laten horen).

Mateo Ancis, Ghiacciaio di Planpincieux.

BredaPhoto: Marjolijn Dijkman

Posted on oktober 6, 2020 by Argusvlinder

Vandaag was ik een dag vrij en kon nog een paar onderdelen
van de 2020 editie van BredaPhoto zien.
De ochtend begon met Club Solo en ik kan ook deze keer mijn
enthousiasme niet onder stoelen of banken steken.

Marjolijn Dijkman, haar titel van dit werk is: Prospect of interception. Ik noem het vanwege een klein stukje tekst onder de video-installatie: And yet hidden from us. Video-installatie op zwarte ondergrond, 120 minuten, 2016. Geluid: Ji Youn Kang.

Dit is een van de de beste zo niet het beste onderdeel
dat ik tot nu toe gezien heb.
Mooi aan Club Solo is dat het klein is. Het dwingt de
organisatie om tot de kern te komen en de toeschouwers
te verleiden met een beperkt aantal werken. In dit geval 9.
Werk van Marjolijn Dijkman heb ik eerder niet gezien.

Marjolijn Dijkman, Prospect of interception. Installatie-overzicht.

Het werk betreft een animatiefilm over een androide. De film gaat over,
en ik citeer de hand out, ‘onze verhouding tot de ruimte en onze visie
op buitenaards leven en buitenaardse intelligentie’.

Marjolijn Dijkman, And yet hidden from us (en toch voor ons verborgen).

De vorm van de werken van Marjolijn Dijkman die in club Solo
te zien zijn, zijn niet steeds fotografisch
in de enge betekenis van het woord (afbeelding in zwart/wit of kleur
op een stuk papier).

Marjolijn Dijkman, Cultivating Probability, diverse materialen, 2015. Gedeelte van een achtdelige installatie. ‘Welke besluiten neemt een mens in zo’n zoektocht. Kun je voorspellen wat de volgende stap is in de ontwikkeling van een bepaalde gebruiksvorm?’

Marjolijn Dijkman, Cultivating Probability, detail.

Marjolijn Dijkman, Cultivating Probability, boven in de foto twee van de drie ‘sculpturele koperen elementen’.

Marjolijn Dijkman, Cultivating Probability.

Dan een videoprojectie in een halfronde schaal
die voor dit doel gemaakt lijkt te zijn.
Met veel zorg uitgevoerd en het levert verrassende beelden op:
qua onderwerp, tekst, kleur, beleving.
Mijn foto’s geven geen representatief overzicht.

Marjolijn Dijkman, Navigating Polarities, video, 24:02 minuten, 2018. Geluid: Póm Bouvier.

Marjolijn Dijkman, Navigating Polarities, ‘Een planetarium heeft altijd iets educatiefs, maar dit is meer een “onderbuik planetarium” wat refereert aan ons gebruik en onze interpretatie van polariteit en magnetisme’.

In dit gedeelte van de voice-over gaat het over hoe twee helften (het woord gaat uit dat ze samen een eenheid vormen) elkaar soms tegenwerken.

Marjolijn Dijkman, Navigating Polarities.

Het laatste werk van Marjolijn Dijkman dat ik hier laat zien
is speciaal gemaakt voor het Munch Museum in Oslo en ik kan me
voorstellen dat gezien de kleuren en de structuraliteit van
het werk het daar aansloeg.

BredaPhoto, Club Solo, Marjolijn Dijkman: Reclaiming Vision, video, 26:37 minuten, muziek van Henry Vega, 2018. Gemaakt in samenwerking met Toril Johannessen.

Marjolijn Dijkman: Reclaiming Vision, ‘een reflectie op de manier waarop wij onze omgeving zien en hoe we omgaan met een microkosmos die in het dagelijks leven niet zichtbaar is’.

Marjolijn Dijkman: Reclaiming Vision.

De tentoonstellingen in Club Solo bevatten vaak ook een reactie
op het getoonde werk vanuit het S.M.A.K. (Stedelijk Museum voor
Actuele Kunst in Gent).
Deze keer twee werken. Eén van Johan de Wilde en het werk dat
ik hier laat zien van Nina Canell.

Nina Canell, Perpetuum Mobile (25kg), 2009 – 2014. ‘een emailschaal gevuld met water en een zak cement, koppelt het ongrijpbare aan het grijpbare via de niet waarneembare energie van een ultrasoon apparaat, dat het water doet condenseren tot mist en geleidelijk aan de cement doet verharden tot een materiële sculptuur. Hiermee suggereert Nina Canell dat de samenhang of het samengaan tussen twee tegengestelden…’

Breda Photo: het KPN-gebouw

Posted on september 26, 2020 by Argusvlinder

Ook vandaag een serie foto’s van Breda Photo.
Er moet me wel iets van het hart.
De teksten bij de foto’s zijn slecht.
Op een plaats staat zelfs de naam van de kunstenaar
verkeerd geschreven.
Vaak is de tweede helft van de tekst er maar wat
bijgeplakt. Zo lees je bijna steeds informatie
twee keer.
Slordig en onnodig. Jammer.

Bij de beoordeling van de werken tellen de teksten eigenlijk niet. Meestal lees ik ze pas thuis, als ik mijn blog samenstel. De foto’s van Kincsõ Bede, uit de serie: ‘Three colors I know in the world’ spraken mij erg aan.

Kincsõ Bede, Three colors I know in the world.

Vanwege de techniek sprak me dit meteen aan: Alexander Rossa, Tomb (Runit Dome op de Marshalleilanden, een opslagplaats voor plutonium in verval).

Alexander Rossa, Tomb.

De animatie van Zadok Ben-David, Conversation Peace.

Sam ten Thij, The road to school.

Installatie-overzicht van Sam ten Thij, The road to school.

Volgens de Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad, bestaan er in 2007 geen homoseksuelen. Laurence Rasti, In Iran there are no homosexuals.

Breda Photo, The Best of times, the worst of times.

China Imagened, TikTok en de 30 Chinezen die opvallend en invloedrijk zijn

Posted on september 19, 2020 by Argusvlinder

Hoe je er ook naar kijkt, China staat op de
voorpagina’s van de kranten, vormt toponderwerpen op de
journaals en zijn overal te vinden op het Internet.

Zo ging de voorpagina van het NRC van afgelopen donderdag over de dertig Chinezen die opvallend en invloedrijk zijn terwijl de kans groot is dat we in het Westen hen niet kennen.

Bij twee kunstenaars wil ik nog even stilstaan.
Ze zijn beide te zien op de tentoonstelling China Imagened
in de Grote Kerk in Breda.
Eerst Hua Weicheng (The Alien Street) en daarna Xu Xiaoxiao
(Watering my horse by a spring at the foot of the Long Wall).

De NRC wijdde op 3 september een hele pagina aan het werk van Hua Weicheng. Voor ‘The Alien Street’ is een deel van de ruimte in de Grote Kerk afgeschermd. Het is een minder toegankelijke serie foto’s gemaakt in een soort niemandsland (dat intussen door de overheid is gesloten).

Dan is het werk van Xu Xiaoxiao veel toegankelijker.

Xu Xiaoxiao

China Imagened (2)

Posted on september 18, 2020 by Argusvlinder

Een van de foto’s van Luo Yang, uit de serie Girls,
is een van de eyecatchers van Breda Photo van dit jaar.
Persoonlijke foto’s maar toegankelijk.

Luo Yang, de serie ‘Girls’, mooi opgesteld, centraal in de prachtige Grote Kerk van Breda.

Luo Yang.

Installatie-overzicht van de foto’s van Feng Li. De serie heeft als naam: ‘White Night’.

Feng Li.

In een mooie kleursetting, het werk van Zhang Kechun:

Zhang Kechun met de serie ‘Between the mountains and water’.

De volgende keer nog een klein stuk van
mijn indrukken van ‘China Imagened’.

Breda Photo: China Imagened

Posted on september 16, 2020 by Argusvlinder

Vandaag heb ik drie locaties van Breda Photo bezocht.
Een daarvan was de Grote Kerk waar de tentoonstelling
China Imagened te zien is.
Heel afwisselend, toegankelijk en minder toegankelijk
werk van Chinese kunstenaars of kunstenaars met een
grote betrokkenheid bij China.

Vandaag wil ik aan twee kunstenaars aandacht schenken:
Pixy Liao en Liu Tao.

Compliment voor de curatoren He Yining en Ruben Lundgren.

De foto’s van Pixy Liao zijn heel persoonlijk.
Ze stelt moeilijke vragen in mooie gevoelige foto’s.

Pixy Liao: Experimental Relationship.

Pixy Liao.

De foto’s van Liu Tao zijn (schijnbaar) spontane foto’s van op straat.
Ik geloof best dat Liu Tao spontaan naast zijn reguliere werk is begonnen
met fotograferen maar sommige van de foto’s zijn vermoed ik,
geënsceneerd en soms is de werkelijkheid misschien ook wel
met digitale middelen geholpen.
Wat mij betreft doet dat niets af van de humor in het werk.

Zijn serie wordt gepresenteerd op grote beeldschermen.
Dat beïnvloedt op zijn minst de kwaliteit en kleurstelling van mijn foto’s.
Maar ik probeer slechts een beeld te geven van het werk van Liu Tao.
Ga vooral zelf poolshoogte nemen in Breda.

Liu Tao: Walking up and down.

Liu Tao.

Liu Tao: installatie-overzicht.

Liu Tao.

Argusvlinder

De avonturen van de Argusvlinder

Categorie archief: Fotos

Foto van de dag

Kwetsbaarheden in het voorbijgaan

De foto’s van Albert Hotz en Christiaan Snouck Hurgronje

De foto’s van Alexine Tinne

Vrije Vogels 02

Vrije Vogels 01

Foto’s

Wabi sabi komt ook uit Nederland

Zonder sokken, maar dat is niet te zien

Vrij Nederland 2015: portretten II

Vrij Nederland 2015: portretten I

Vincent Mentzel in het Rijksmuseum

Rauwe circulariteit

Soraya Zaman: American Boys

Mateo Ancis, Ghiacciaio di Planpincieux

BredaPhoto: Marjolijn Dijkman

Breda Photo: het KPN-gebouw

China Imagened, TikTok en de 30 Chinezen die opvallend en invloedrijk zijn

China Imagened (2)

Breda Photo: China Imagened

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen: