De keukenrolhouder wordt steeds mooier.
Hij wordt een aantal keren geverfd om het gat wat er in zat
te verbergen voor het oog.
Maar ook het opstaande rondhout heeft een paar likken verf nodig. Dat hout was nog onbewerkt.
Als hij opgedroogd is kan ik hem morgen meenemen naar mijn ouders.
Ook de onderkant wordt geverfd. Al beperk ik dat tot nu toe tot 1 laagje.
Op deze foto is goed te zien dat het ‘vulmiddel’ net boven de bodem uitsteekt. Het mengsel van lijm, verf, papier en karton, klinkt wat in door het drogen dus is het oppervlak ook niet egaal.
Dus het overtollige vulmiddel heb ik weggesneden. Vervolgens heb ik met houtlijm de laatste gaatjes gevuld.
Daarop kwam een klein stukje restauratiepapier. Als morgen alles droog is ga ik het opschuren en nog een keer in de lak zetten. Dan is dit het komende weekend wel ergens droog en gereed om te gaan bezorgen.
Eerlijk is eerlijk, met de wateroverlast van afgelopen
zondag, ben ik niet veel verder gekomen dan het maken
van onderstaande foto.
Die laat wel zien dat de ‘vulling’ gedroogd is en dat de vulling
nog iets boven de oppervlakte van de bodemplaat uitsteekt.
Dat bovenste stukje ga ik er af halen, het gat opvullen met
houtlijm en dan er een laagje papier op plakken.
Als dat gedroogd en geschuurd is kan ik de keukenrolhouder
aflakken.
Doe-het-zelf keukenrolhouder.
Het gat dat ik heb gevuld met een mengsel van papier, karton,
en (hout)lijm is de afgelopen dagen opgedroogd.
Daarbij is de massa een beetje ingezakt.
Dat is prima, dat had ik ook verwacht.
Door het vocht dat is verdwenen neemt natuurlijk ook het volume af.
De rode punt is donkerder van kleur geworden en een beetje in het hout teruggetrokken. Daar is dus nog wat actie nodig.
Nog wat extra ‘vulmiddel’ toegevoegd. Als dat droog is wordt het tijd om het overtollige materiaal te verwijderen en het gat te ‘verbergen’. De bedoeling is dat de rode punt straks niet meer te zien is. Dan opschuren en dan kan de keukenrolhouder voor een laatste keer geverfd worden.
Dit is natuurlijk een titel waar niemand op af komt.
Maar dat maakt niet uit als ik aan het werk maar plezier beleef.
Vandaag heb ik het eerder gemaakte mengsel nog verder aangevuld
met houtlijm. Die gebruik ik nauwelijks en staat anders
toch maar uit te drogen.
Het gat dat in de bodemplaat uit het midden stond zal eerder wel zijn dienst bewezen hebben. In de keukenrolhouder is hij niet nodig. Aan de onderkant heb ik het gat afgedicht met twee lagen papier. Het gaat hier om stukken van een Japanse papiersoort die wordt gebruikt bij restauratiewerk en dit stuk vond ik bij de papierresten. Nu kan ik aan de bovenkant het gat vullen met mijn zelfgemaakt vulmiddel. Dat zakt dan vanzelf naar beneden en later, al het vulmiddel droog is, kan ik zorgen dat het gat helemaal gevuld is. Dan nog een stukje papier er op en dan schuren. Daarna volgt nog één lakbeurt en dan is de keukenrolhouder gereed.
Marketingmensen vinden zo’n rode stip misschien
een goed idee als handelsmerk voor hun producten.
Ze mogen het idee altijd van mij kopen….
Nou het stuk rondhout paste precies in het gat dat ik
in de bodemplaat heb geboord. Daar was niet eens lijm voor nodig.
De lengte bepaald en afgezaagd.
Dat geeft dan de volgende indruk:
Wat er nog moet gebeuren is verven en het overbodige gat (dat al in de bodemplaat zat dichten). Alleen waar dicht je zo’n gat mee?
Wat nou als ik zelf een soort van vulmiddel maak? Ik ben begonnen wat papier te versnipperen. Dat kan dan mooi bij een kleine hoeveelheid gekleurde lijm. Wat nou als ik een stukje vlastouw uitrafel en dat er aan toe voeg? Sommige avonturen roep je op jezelf af..
Dit is het mengsel (hout)lijm en papier. Dat laat ik eerst nog maar eens een paar dagen staan. Kan het goed weken. De kleur is wel een probleem.
Maar los van het zelf maken van een vulmiddel, is na een verfbeurt dit het resultaat. Als dat droog is zal ik het nog één keer verven. Maar dan moet wel eerst het gat gevuld zijn en opgeschuurd.
Tijdens het voorbereiden en samenstellen van dit blogbericht
zit ik aan de koffie en kerststol.
Daarom noem ik het bericht zo maar het bericht gaat
over de bouwdoos van een kerstbal die ik vrijdag kreeg
in het Rijksmuseum. De bouwplaat is gemaakt door PietDesign.
Maar eerst iets heel anders. Af en toe probeer ik ook iets te repareren. Zoals dit voorwerp. Enig idee wat het is?
Hier gaat het om. De bouwplaat om zelf een kerstbal te maken.
De inspiratie is afkomstig van een tegeltableau uit ongeveer 1725 uit het Weeshuis in Sommelsdijk. Het lijkt wel uit ‘A Christmas Carol’ te komen.
Dit is één van de twee identieke bouwplaten die in het pakket zaten. Op één plaat zitten 6 ‘rondjes’.
Die druk je eenvoudig uit de bouwplaat. Één zo’n ‘rondje’ ziet er dan uit, zoals je hierboven kunt zien. De uitstekende (letterlijk) halve maantjes zijn allemaal half ingesneden aan de basis. Dat zijn de plaatsen waar de twaalf ‘rondjes’ in elkaar gaan grijpen.
Dit is dan de lege bouwplaat die je vervolgens kunt gebruiken als sjabloon voor je eigen ontwerpen.
Zo schuif je de eerste twee ‘rondjes’ in elkaar.
Samen vormen de twee halve maantjes waar je de twee vormen in elkaar schuift, een mooi rondje dat samen één afbeelding vormt.
Het proces is vervolgens niet zo geweldig getekend en/of uitgelegd in de verpakking. Maar het wijst eigenlijk zichzelf uit. Hier ben ik halverwege. Op dat punt aangekomen besloot ik nog zo’n halve kerstbal te maken.
Al snel had ik twee halve kerstballen.
Even later zat de kerstbal in elkaar. Zonder lijm, zonder knippen. Pas bij het laatste halve maantje heb ik een pincet gebruikt om het maantje dat binnen zat naar buiten te halen.
Hier ligt de kerstbal op mijn kerstvensterbank. Tussen de andere ballen, bomen en sterren.
Argusvlinder 